Het is al een tijdje algemeen bekend dat Zero bezig is met de ontwikkeling van een nieuw model, genaamd de DSR/X. Technische informatie over de motorfiets ontbrak tot voor kort. Daar is nu verandering in gekomen, want het model heeft eindelijk een typegoedkeuring gekregen voor verkoop in Europa.
De modelnaam DSR/X klinkt alsof er gewoon een revisie plaatsvindt van de bestaande DSR, die het dichtst in de buurt komt van een adventure bike, met name in de Black Forest-uitvoering met koffers en windscherm. Maar het blijkt dat de DSR/X meer weg heeft van een volledig nieuw model. Het zou voor Zero gemakkelijk zijn geweest om de bestaande DSR Black Forest op te warmen voor zijn volgende avonturenmotor. Maar de verwachtingen op het gebied van elektrische fietsen gaan snel; het vermogen en de actieradius van de oude Black Forest zouden in het niet vallen bij die van Energica’s nieuwe Experia, die 102 pk en een actieradius van 225 km tussen twee oplaadbeurten claimt. Zero lijkt te zijn teruggekeerd naar de tekentafel voor de DSR/X en heeft een aantal van zijn nieuwste componenten en technologieën samengevoegd om een meer levensvatbare machine te creëren.
De Zero DSR/X wordt zeker geen DSR met extra’s. Op de foto de Black Forrest-uitvoering van de DSR.
Uit de typegoedkeuring blijkt dat de DSR/X in drie versies wordt aangeboden, elk met een andere batterijconfiguratie. Het basismodel krijgt Zero’s ZF14.4 pack, zoals gebruikt in de bestaande DSR en de goedkoopste versie van de SR/F. Zoals de naam al suggereert, is dit een 14,4kW-batterij, en volgens de goedkeuringen geeft het de motor een bereik van 147 kilometer tussen oplaadbeurten, getest volgens de ISO 13064-1:2012-normen, die een specifieke rijcyclus voorschrijven met de meest energie-intensieve motorinstelling.
De volgende optie is een DSR/X met het ZF15.6 batterijpakket, waarmee de actieradius wordt uitgebreid tot 161 kilometer. Aan de top van de lijn staat de ZF17.3, die gebruik maakt van de grootste batterij-opties van Zero voor een bereik van 172 kilometer. Bedenk dat, zoals bij elke elektrische fiets, de actieradius afhankelijk is van het gebruik, en dat bij lagere snelheden veel meer kilometers kunnen worden afgelegd tussen oplaadbeurten. De opgegeven cijfers zijn ook zonder opties als de Power Tank, die een extra batterij toevoegt om de actieradius verder te vergroten.
Wat de prestaties betreft, is DSR/X goed voor een nominaal vermogen van 40 kW (53,6 pk) op te geven, wat hetzelfde zou zijn als de SR/F. Vergeet niet dat het kilowattcijfer dat op de typegoedkeuring wordt gebruikt, betrekking heeft op het ‘continu’ nominaal vermogen; dat is het vermogen dat onbeperkt kan worden gehandhaafd zonder oververhitting, en niet op een absolute piek. Voor kortere perioden is de motor van de SR/F goed voor een geclaimde 110 pk, dus hetzelfde zal waarschijnlijk ook gelden voor de DSR/X. De bestaande DSR, daarentegen, heeft Zero’s minder krachtige motor, goed voor 22 kW (30 pk) continu met een absolute piek van 70 pk.
De DSR/X lijkt ook aanzienlijk zwaarder te zijn dan de andere modellen van Zero. In de typegoedkeuring wordt het gewicht zonder batterij aangegeven in plaats van in rijklare toestand, maar volgens dezelfde meting is hij 30 kilo zwaarder dan de SR/F. Met hetzelfde accupakket betekent dit dat we een rijklaargewicht van ongeveer 256 kilo kunnen verwachten. Da’s behoorlijk fors, maar niet veel meer dan veel bestaande adventure bikes die op benzine rijden.
Die extra massa gaat gepaard met grotere afmetingen dan bij andere modellen. De wielbasis van de DSR/X is 1.424 mm, tegenover 1.450 mm bij de SR/F. De breedte is 914 mm, ongeveer 102 mm breder dan de SR/F in zijn smalste vorm, en kan oplopen tot 991 mm. Dit suggereert dat er opties zijn in termen van breedte van het stuur of koffers die de totale breedte van de motorfiets veranderen. De hoogte is ook variabel, wat mogelijk duidt op een verstelbaar scherm, met een laagste stand van 1.397 mm en een hoogste stand van 1.549 mm.
Al met al belooft de DSR/X een compleet nieuwe motorfiets te worden, waarmee Zero zich op een markt begeeft waar het nu nog niet mee concurreert. Of kopers van adventure bikes al klaar zijn voor een elektrische optie, met alle obstakels die daarbij komen kijken, valt nog te bezien. Maar met een groeiend aantal landen die plannen hebben om de verkoop van nieuwe voertuigen met verbrandingsmotor te verbieden, zou Zero zich wel eens op kunnen maken voor een belangrijk voordeel ten opzichte van de gevestigde orde in de komende jaren.
Zoek op Google naar ‘creatief met’ en je komt vooral heel veel kurk tegen, gevolgd door wol en hout. Maar geen Honda en dat is eigenlijk heel bizar als je naar deze exclusieve Rebels uit Spanje, Portugal, Italië, Frankrijk en Groot-Brittannië kijkt.
Fotografie: Honda
Motoveiga
Gebouwd door: Motoveiga – Braga (Portugal)
Geïnspireerd op de pracht van zestiende-eeuwse Spaanse harnassen
Bijzonder afgewerkte koplampbehuizing en koppelingsbescherming
Handgeschilderde benzinetank
Vance & Hines-einddemper
Speciaal lederen zadel
Lucy
Gebouwd door: Honda – Garonda (Portugal)
Uniek goud-witte kleurschema (komt ook terug in de whitewallbanden op gouden velgen)
Handgeschilderd Rebel-logo op de benzinetank
Ook geïnspireerd op de klassieke CB175, zie onder andere de verbeterde achterophanging, de nieuwe radiateurgrille en de Vance & Hines-einddemper
Gebouwd door: Guy Willison – 5Four Motorcycles (Verenigd Koninkrijk)
Geïnspireerd op lichtgewicht flattrack straatmotoren
Opvallend ivoor en candy red kleurschema van Pro Kustoms
Veel handgemaakte details, zoals een gepolijste onderzijde van het zadel, handvatten uit Braziliaans hardhout, een racing-achterzijde en roestvrijstalen nummerplaathouder, compleet met door rally geïnspireerde koplamp
Ttitanium Racefit Urban Growler-uitlaat
Maanboard
Gebouwd door: MAAN – Motocicli Audaci (Sardinië)
Sand Racers uit de jaren dertig vormden overduidelijk de inspiratie
Volledig heropgebouwde voorophanging
19-inch spaakwielen
Volledig roestvrijstalen uitlaatsysteem
Candy en bladgouden kleurschema op benzinetank en de op maat gemaakte achterzijde
Stuur-risers
Nieuw lederen zadel
Akaimoto
Gebouwd door: Akaimoto – Barcelona (Spanje)
De inspiratie van sportmotoren uit het verleden en van Honda’s eigen Neo Sports Café-gamma
Hoger geplaatste benzinetank
Eigen kleurschema van designer Chopinart
Clip-on Kalex-stuur
Op maat gemaakte korte einddemper
Mikuniguro
Gebouwd door: Ikono Motorbike – Madrid (Spanje)
Naam afkomstig van het paard van Samoerai-generaal Honda Tadakatsu. Het krijgspaard raakte nooit gewond in de strijd, zo wil de legende
Samenwerking tussen Nomade Cycle en de ontwerpstudio Dave Design (bekend van het ontwerp van de helmen van HRC-rijders Mark Marquéz en Pol Esparargo)
Geïnspireerd op Honda D-Type, de brat style en de Japanse Bobbertrend
Groene metallic wrapping met matzwarte en witte details
Neerwaarts gerichte ronde spiegels
Aangepaste CB300R-einddemper
Vorkbuishoezen
Achterlicht onder het zadel
Zadel met diamantpatroon
The Sport
Gebouwd door: FCR Original – Chauvigny (Frankrijk)
Gemodificeerde swingarm geeft ruimte om twee Öhlins-achterschokbrekers te monteren
Voorspatbord 25 mm lager
Groter stuur (voor meer hefboom)
Snelheidsmeter op bovenste kroonplaat
‘Koetswerk’ via een 3D-scan (bestaat uit een op maat gemaakt polyester-carbon benzinetank, met aluminium benzinedop)
Alcantara zadel met ingebedde ledverlichting
Handgemaakte voetsteunen
Rood-zwarte kleur en details ode aan de klassieke Honda-stijl
FCR Original-uitlaat
The Bobber
Gebouwd door: FCR Original – Chauvigny (Frankrijk)
Swingarm en ophanging zijn onveranderd, wel 25 mm verlaagd
Op maat gemaakte zwarte spaakwielen zijn uitgerust met dikke Bridgestone-banden
Speciaal aluminium stuur
Lederen zadel met geperforeerde lederen stroken
Simplistisch aluminium voorspatbord met Mirrachrome-afwerking
Geverfde koplampbehuizing
Mini-Baters FCR Original LED-richtingaanwijzers
Net als de CMX Sport op maat gemaakte polyester-carbon benzinetank via 3D-scan
Honda CMX Rebel Waves
Gebouwd door: FCR Original – Chauvigny (Frankrijk)
Het derde lid uit de ‘familie’
Geïnspireerd op Wheels and Waves-festival en Californische spirit
Aangepaste achterophanging, stuur, richtingaanwijzers, voorste spatbord, uitlaat, tank en bagagerek
Wit-blauw kleurschema in wave-motief op benzinetank
En de winnaar is…
Dat is nog even wachten, want pas eind augustus weten we welke van deze tien creaties de mooiste is. Stemmen kan via www.hondacustoms.com. Nadat je elke bike een ‘duimpje omhoog’ of ‘duimpje omlaag’ hebt gegeven, kun je ook een wallpaper van je favoriete motor downloaden, voor mobiel en voor desktop.
Het British Motor Museum heeft officieel zijn eerste speciale motorfiets-expositie onthuld, met niets minder dan Triumphs iconische Daytona 675 in de hoofdrol.
De tentoonstelling toont in totaal 16 motorfietsen, van ‘Buddy Elmore’s historische Daytona 200 winnaar uit 1966, tot de allereerste officiële Moto2-motorfiets met Dorna Sports-licentie, de Daytona Moto2 765 Limited Edition. Maar de pret houdt daar niet op.
‘Dit zal de eerste van vele zoals deze zijn,’ zegt Paul Stroud, Chief Commercial Officer van Triumph, enthousiast. ‘Potentieel zullen we van de gelegenheid gebruik maken om andere verhalen te vertellen en andere exposities te maken in onze Triumph Factory Visitor Experience in Hinckley.’
De eerste expositie in het British Motor Museum loopt tot oktober. Het is tot nu toe ’s werelds grootste eerbetoon aan de 675. De tentoonstelling is inbegrepen bij de normale toegang tot het museum en de tentoonstelling.
Kunt je niet naar de tentoonstelling komen? Geen probleem – het hoofd Customer Experience van Triumph zegt dat de volgende collectie kort na sluiting van deze collectie zal worden gepresenteerd, met een expositie die in het teken zal staan van Triumphs 120-jarig jubileum. Deze staat gepland voor november.
Moto Morini brengt de SEIEMMEZZO-familie op de markt, de langverwachte reeks van veelzijdige en betrouwbare wegmotoren uit het Italiaanse Trivolzio. De SEIEMMEZZO zal vanaf september te koop zijn in twee versies, de STR (Street), voor de liefhebbers van loepzuivere nakedbikes, en de SCR (Scrambler), bedoeld voor zij die ook van originaliteit en elegant design willen genieten tijdens hun rit.
Twee gelijkaardige modellen, maar toch zeer verschillend van karakter, verenigd door dezelfde naam, SEIEMMEZZO. Een unieke familie, bestemd voor de pure motorrijders, die een leuke en straatlegale machine willen, om hen te vergezellen tijdens dagelijkse ritjes en op motorreizen.
Gekenmerkt door hun exclusieve en klassieke design, onderscheiden de SEIEMMEZZO’s zich met hun persoonlijkheid van de eenheidsworst in dit segment. Dankzij hun eenvoudige en harmonieuze looks zullen ze ook de dwarsliggers weten te overtuigen. De hoekige lijnen zorgen voor een strak en tijdloos design, zonder in te boeten op een precieze, echte en dynamische rijstijl.
De STR, een echte naked, wordt gekenmerkt door de voor het segment typische rijpositie, met behoud van een harmonieus uiterlijk en gemakkelijk te hanteren afmetingen – zoals de 16-liter tank en een comfortabele zithouding voor zowel de bestuurder als de passagier.
De SCR heeft een avontuurlijker karakter en is een modieuze straatmotor, ontworpen voor liefhebbers van vintage lijnen. Hij valt op door zijn hoge spatbord, het koplampkuipje, zijn lederkleurige zadel en zijn goudkleurige vork. De tank, waar eveneens 16 liter in past, zorgt mee voor een uitgesproken en authentieke scrambler-look, en garandeert een ruime autonomie.
Op technisch vlak grijpt Moto Morini voor beide motorfietsen terug naar z’n trouwe leveranciers. Zo kiest het merk voor een Brembo-remsysteem – een garantie op veilig afremmen – en de Pirelli-banden, essentieel om van elk type route te genieten. Het frame is, zoals altijd, een stevige stalen constructie, die de aluminium achterbrug ondersteunt.
De velgen – 18 inch vooraan en 17 achteraan – zijn in beide gevallen tubeless, met een verschillend uiterlijk en verschillende technologie voor de twee versies: de SCR is uitgerust met stevige spaakwielen, de STR biedt een lichtere versie in aluminiumlegering. Het 18” voorwiel en de verstelbare 43mm voorvork, zijn gekozen om een maximale wegligging te garanderen, waardoor de motoren geschikt zijn voor zowel ruw terrein in de stad als op bergpassen. Oneffenheden in de weg kunnen met een gerust hart worden getrotseerd. De volledige Kayaba-ophanging, is instelbaar.
Het goed gevormde en comfortabele zadel, met een zadelhoogte van amper 810mm, biedt samen met het design van de tank de perfecte ergonomie voor rijders van alle maten en gewichten. Ook voor de passagier, overigens. Rijders zullen ook bijzonder blij zijn met de positie van het stuur. Dat is breed en staat niet te dicht bij het bovenlichaam van de rijder op de SCR, terwijl het stuur op de STR net een sportiever gevoel garandeert.
Het tft-kleurenscherm van 5”, dat je met verlichte knoppen op het stuur bedient, informeert de rijder volledig en duidelijk. Zelfs in omstandigheden waarbij de zichtbaarheid te wensen overlaat. Met het geïntegreerde Bluetooth-communicatiesysteem kunt u tegelijkertijd een telefoon en twee audiosets bedienen – en dat alles zonder uw ogen van de weg te halen.
De standaarduitrusting wordt gecompleteerd door volledige LED-koplampen die de SEIEMMEZZO identificeren als een kwaliteitsproduct door zijn kenmerken en aandacht voor detail, zowel op functioneel als esthetisch vlak.
De motoren worden op de markt gebracht in de standaardversie of in een beperkte 35 kW-variant (voor houders van een A2-rijbewijs). Dat vermogen wordt geleverd door een zeer betrouwbare, makkelijke en leuke motor. Eentje met een laag verbruik ook, en bijgevolg perfect voor al wie op zoek is naar een trouwe en onvermoeibare partner.
Met aantrekkelijke en comfortabele motoren, zowel voor uitstapjes in de stad als voor weekends buiten de stad, is de SEIEMMEZZO line-up voorbestemd om een hoofdrolspeler te worden bij de middenklasse wegmotoren.
Crossen op het zwaarste zandcircuit ter wereld bij een temperatuur van rond de 30 graden vergde veel van de rijders tijdens de Grand Prix in Lommel. Kay de Wolf (links) en Roan van de Moosdijk van het MX2-fabrieksteam van Husqvarna hadden een prima manier gevonden om het oververhitte lichaam weer op een normale temperatuur te krijgen: ze stapten in een bad met koud water, waaraan een ruime hoeveelheid ijsblokjes werd toegevoegd.
Het is vakantietijd. Fabio Quartararo en Lewis Hamilton vinden elkaar buiten het circuit. Zelfs in de golven zijn beide coureurs strijdbaar en geven ze de show niet op.
Wat kan het soms toch druk zijn in een mensenleven. Je kinderen die aandacht nodig hebben, je tuin waar werk aan is, de ramen die nog gewassen moeten worden… En dan hebben we het nog niet over je partner die ook eens graag wat tijd met je samen doorbrengt. Toch is het belangrijk om ook eens aan jezelf te denken en weer wat actie in de week te brengen. Op de oprit staat een Kawasaki Ninja H2 SX SE en op 2 uur rijden sta ik op de Nürburgring Nordschleife. ‘Schat, ik ben vanavond niet thuis.’
Fotografie: Pien Meppelink, Bert Claes
Deze avond staan er ‘Touristenfahrten’ gepland op het langste en wellicht mooiste circuit ter wereld. Dan kun je voor 25 euro door de week (30 euro op vrijdag en in het weekend) één rondje van ongeveer 21 km rijden. Ik heb er nog nooit gereden en denk er al langer aan om daar eens werk van te maken. De Kawasaki Ninja H2 SX SE is niet alleen een mondvol om uit te spreken, maar ook een behoorlijk grote en zware motorfiets om over een circuit te jagen. Idealer zou een Ninja ZX-10R zijn, maar ik moet natuurlijk ook nog in Nürburg geraken. En dat is minder handig op zo’n supersport. De H2 SX SE is daar een stuk geschikter voor, met zijn comfortabelere zitpositie en toerkarakter. Dat lees je goed. Deze 200pk-sterke met een supercharger uitgeruste raket is eigenlijk een sportieve toermotor. Hij heeft twee zijkoffers, een zacht zadel, radargestuurde adaptieve cruisecontrol, handvatverwarming, elektronische vering en alle mogelijke comfortitems. Een ideaal vervoersmiddel dus om snel over de Autobahn richting de Eifel te knallen. Want dat is uiteindelijk het idee van deze adrenalinerit: op één avond naar de Nürburgring rijden, een rondje Nordschleife doen en weer terug richting huis. Het is eens iets anders dan padellen…
Brave jongen
Klokslag 17:00 uur gooi ik m’n laptop dicht, eet een snelle hap en hijs me in mijn ééndelige leren pak. Nu al aan het zweten! De Kawasaki Ninja H2 SX SE – laten we hem voor het gemak vanaf nu ‘H2’ noemen – is al volgetankt, dus ik kan rechtstreeks richting Duitsland. De gps zegt exact 2 uur rijden, maar iets in mij zegt me dat het wel vlotter kan. Het is niet de bedoeling om op deze trip de snelheidsregels aan mijn motorlaars te lappen, dus het begin gaat rustig aan. Zeker voor de H2, die met zijn 200 briesende paarden, aangewakkerd door een supercharger, zenuwachtig zit te wachten om zijn volle potentieel te laten zien. Althans, dat zou je denken. Maar eigenlijk gedraagt de Kawasaki zich voorbeeldig aan deze ‘lage’ snelheid van 100 km/u. Ik heb de supercharger nog niet gehoord of gevoeld, en de machine blijft rustig en beheerst. Geen agressiviteit of geschok, gewoon een rustige toermotor. De adaptieve cruisecontrol doet zijn werk, maar ik heb de ‘adaptieve’ eigenschap uitgeschakeld. Dat kun je doen in een van de vele menu’s, enkel als je stilstaat, waardoor je een normale cruisecontrol hebt. Fijn dat Kawasaki deze optie aanbiedt, want niet iedereen vindt het adaptieve rijden aangenaam. Als een coureur die zich voorbereidt op zijn race, kruip ik al eens achter de ruit met de borstkas op de tank om te zien hoe ik straks mijn hoofd zal beschermen bij windsnelheden boven de 200 km/u. Wellicht geen gezicht bij 100 km/u terwijl ik een vrachtwagen voorbijkruip, maar een goede voorbereiding is het halve werk! Los van deze probeersels is de zitpositie op de H2 best aangenaam. Je zit er uiteraard sportief op, maar lang niet zo geplooid als op een ZX-10R. Het is best te doen gedurende lange ritten, hoewel je ook niet op een BMW R1250RT zit. Daarover gesproken, er knalt er mij net een voorbij. Ben ik de grens gepasseerd en heb ik het bord met ‘geen snelheidsrestrictie’ gemist? Een snelle blik op de gps, en inderdaad, het gas mag erop! Ik met mijn stomme voorbereidingen…
Wow! 200 km/u, een verdubbeling van die slaapverwekkende 100 km/u, is in geen tijd aangetikt. En ik heb nog niet eens teruggeschakeld. Verkeer. Hard in de remmen. Die Brembo Stylema’s kunnen dat makkelijk aan. Terugschakelen naar z’n vier, verkeer aan de kant en vol doortrekken. Wat een geweld. De supercharger laat zich duidelijk voelen vanaf ongeveer 5.000 tpm en stuwt de H2 in een continue, nooit aflatende stroom richting snelheden ver boven 200 km/u. Alsof het niets is. Daarbij is de stabiliteit van een andere orde. Die hoge snelheden voelen op geen enkel moment beangstigend aan en je hebt nooit het idee dat de machine het niet aankan. Bijzonder indrukwekkend.
De drukte op de Autobahn valt gelukkig mee en de resterende kilometers verdwijnen als sneeuw onder de zon. Ik kom helemaal in de flow van dit hogetemporijden en ben enigszins teleurgesteld als ik de afrit moet nemen richting Nürburg. Normaal gezien ben ik altijd blij als ik van die saaie autosnelweg af kan en eindelijk wat binnendoor kan rijden. In dit geval zijn er… gemengde gevoelens. Die worden echter al snel positief, want de binnendoorwegen in de Eifel zijn uitermate geschikt voor deze H2. Lange doordraaiers, ruime bochten en goed asfalt. Heerlijk. Ik probeer de rijeigenschappen van de Kawasaki zo goed mogelijk onder de knie te krijgen, want straks moet ik meester zijn over de machine op het circuit. Ondanks zijn 267 kg rijklare kilo’s lukt het toch nog aardig om de H2 plat in een bocht te gooien. Dat is niet alleen dankzij de plakkerige Bridgestones en het stijve frame, maar ook het elektronische veersysteem. Dat doet zijn werk zoals het hoort, waarbij je kunt kiezen uit verschillende settings en hardheden. Ik reed deze adrenalinerit uiteraard bijna uitsluitend op de hardste, sportiefste stand. Die voelt het best aan als je gaat pushen. En dat lukte best aardig op de kronkelwegen in het Duitse gebergte. Het meest verslavende is de ridicule trekkracht en… het gesjirp van de supercharger. Die hoor je gek genoeg niet heel hard blazen bij volle acceleratie in lage versnellingen, maar wel agressief ontluchten bij afschakelen met de quickshifter. Het is een geluid dat doet denken aan turbogeblazen rallyauto’s van weleer. Sensationeel voor je oren.
Circuit gesloten
Ondertussen zijn machine en mens helemaal opgewarmd en klaar voor het eerste rondje Nordschleife. De zenuwen beginnen nu lichtjes te komen, hoewel de condities ideaal zijn; het is een warme, zonnige dag en er is geen massa volk. Hier heb ik lange tijd naar uitgekeken en het voelt wat onwerkelijk om hier nu ‘in het echt’ te staan. Ik ken het circuit wel van games en ontelbare uren YouTube-filmpjes, maar dit is toch anders. Bij de toelating tot het circuit kan ik vlot doorrijden tot de laatste slagboom, alvorens ik word tegengehouden door een steward. ‘Für Motorradfahrer gesperrt.’ Wat?! ‘Zu viel Öl auf dem Asphalt.’ Blijkt dat er zopas een ongeluk gebeurd is waarbij een auto olie verloren heeft. De meeste troep is al opgeruimd, maar het is in de bocht nog te gevaarlijk voor motoren, dus die mogen voorlopig niet op het circuit. Even wachten dan maar? Nee, de Nordschleife blijft de hele avond gesloten voor motoren. Daar sta je dan…
Wat nu? Want aan een adrenalinerit zonder een rondje op dit mythische circuit heb ik niks. Naar huis dan maar, en de volgende avond terugkomen. ‘Euh schat, ik ben nog een avondje weg. Tot straks hoor.’ En zo geschiedde. Een boos gezicht van mijn vriendin en weer 1u30 later sta ik opnieuw aan de toegang tot het circuit. En nu heb ik meer succes. De slagboom gaat open en het rijk der vrijheid lonkt. Gas erop! Al meteen zit je aan dik boven de 200 km/u over het eerste rechte stuk te knallen. Ik steek sportauto’s voorbij alsof ze stilstaan. De eerste snelle bocht dient zich aan. Rustig aan hier, geen gekke dingen doen. Aftasten naar het gripgevoel op het plakkerige asfalt en geen risico’s nemen. Geen. Ik zie niemand voor me op het eerste bochtige traject en kan m’n gang gaan. Dit stuk ken ik vanbuiten. Naar links met lichte banking, afdalen naar een rechterbocht, technisch gedeelte links-rechts… Ik probeer een zo goed mogelijke lijn te rijden, maar merk dat het niet zo simpel is door alle hoogteverschillen. Die merk je minder op in spelletjes of op video’s, maar zijn duidelijk aanwezig. Het zorgt ervoor dat vele bochten blind worden en je niet altijd een goed overzicht hebt op ander verkeer. Dat andere verkeer moet je trouwens altijd links inhalen, net zoals op de openbare weg. Rechts inhalen is ten strengste afgeraden en kan voor gevaarlijke situaties zorgen. Tragere auto’s en motoren voor me zetten netjes hun richtingaanwijzer aan als ze me zien aankomen zodat ik weet dat ze mij gezien hebben. Ik doe hetzelfde om snelle Porsches en BMW’s mij te laten passeren. Een veilig systeem op deze manier, maar je moet wel veel in je spiegels kijken.
Motor opgeblazen
Halfweg op het circuit richting Karussell wordt er plots met vlaggen gezwaaid en gaan de vier richtingaanwijzers op ieder voertuig aan. Een enorme rookwolk in de verte voorspelt niet veel goeds. Een Renault Mégane RS heeft zijn motor opgeblazen en staat stil op de Karussell. Gelukkig is het nog maar net gebeurd en staat er geen hele rij aan te schuiven. Na de panne moet ik me even concentreren, want ik moet snelheid maken om zoveel mogelijk verkeer achter me te laten. Waarom? Even verderop, in Brünnchen, staat fotograaf Bert klaar om mijn doorkomst vast te leggen. En als ik dan in het verkeer rijd, lijkt die foto op niets. Doortrekken dus en volle aandacht op de komende bochten. Hoewel de H2 SX SE geen ideale circuitmotor is, kun je er toch stevig mee uit de voeten op een traject als dit. De remmen en banden moeten overwerken om alle kilo’s in het gareel te houden, maar door de goede stabiliteit en zijn stijve chassis gebeuren er geen onverwachtse bewegingen als je eenmaal op hellingshoek ligt. Daarbij krijg je ook echt dat racegevoel door het continue geblaas van de supercharger. Ik arriveer bij Brünnchen, zonder verkeer, en Bert kan een pracht van een plaat schieten. Achteraf vertelde hij me dat de sjirpende Kawasaki al van ver heel goed te horen was. Omstaanders hadden blijkbaar geen idee welk gevaarte ze mochten verwachten. Geweldig, toch.
Na het Brünnchen-dal, loopt het circuit verder omhoog richting Pflanzgarten. Een snelle reeks van kleine bochten waar de auto’s duidelijk sneller zijn. Ook op dit snelle stuk wordt er weer heel netjes ingehaald, zonder risico’s. Dat zie je op YouTube weleens anders… Aanvankelijk vreesde ik ook voor zulke capriolen, maar die zijn me gelukkig gespaard gebleven. Het laatste stuk nog, en de kleine Karussell doemt op. Kan ik deze wel nemen over de typische betonplaten? Helaas niet, want een snel duo BMW’s steekt me aan de binnenkant voorbij. Jammer, maar niets aan te doen. Op het laatste rechte stuk richting uitgang, pers ik nog een laatste keer alles uit de H2 tot aan de Audi-brug, om daarna af te koelen en mijn zinnen weer op één rij te zetten. Wat een ervaring.
Behoorlijk onder de indruk van de hoge moeilijkheidsgraad van het circuit én het voorbeeldige rijgedrag van Kawasaki’s snelste toermotor, rij ik in één ruk verder richting thuis. De avond valt, het verkeer wordt steeds minder en minder en er is nog wat adrenaline over in mijn lijf. Een laatste keer knallen dan maar? De H2 heeft er in ieder geval nog voldoende zin in. Ik moet denken aan wat ik straks op het circuit tegen mezelf zei: ‘geen risico’s’. En die neem ik dan ook niet. Dat is waarom ik besloot dat het bij 280 km/u wel voldoende was, om niet door te trekken tot de magische 300. Dat van die risico’s nemen, bedoel ik trouwens niet sarcastisch. Het toont aan hoe stabiel, vertrouwenwekkend en idioot snel de Kawasaki Ninja H2 SX SE is. Met minder verkeer zou 300 km/u makkelijk gekund hebben. Je bent er ook zo. De acceleratie boven 200 km/u is van een ongezien niveau. De motorfiets blijft maar gaan. Hopelijk doet Kawasaki hetzelfde met dit platform van superchargermotoren. Het is zulke mooie techniek die niet alleen het beste in de ingenieurs naar boven haalt, maar die je ook als rijder in andere sferen brengt.
Rijden op de Nordschleife
Op nuerburgring.de/driving/touristdrives vind je alle info die je nodig hebt om een rondje – of meer – te knallen over Die Grüne Hölle. Er zijn verschillende mogelijkheden met bonussen et cet. Een seizoenskaart kan ook: € 2.200,-.
Hoe de tijden veranderen! De Chinezen stonden ooit bekend om het kopiëren van Europese en Japanse motoren. Maar als je ze van betichtte, hoorde je er nooit wat van. Het Chinese Zontes zou een blok hebben gekopieerd, maar slaat ferm van zich af.
Zontes ontwikkelt z’n eigen driecilinderblok dat superieur moet zijn aan soortgelijke blokken van MV Agusta, Triumph en Yamaha. Het project werd vorig jaar officieel aangekondigd en de werkzaamheden vorderen gestaag, zozeer zelfs dat een plaatselijke website een afbeelding van het prototype online heeft gezet. Het ergste probleem zit hem niet in het lek, maar in het feit dat op de oliefilters Yamaha staat, zoals dezelfde site ondeugend opmerkt.
Zontes ging meteen in de aanval door foto’s vrij te geven van de motor in drie verschillende ontwikkelingsstadia. Ze gingen vergezeld van foto’s van cilinders, cilinderkoppen, krukassen, nokkenassen en balansassen om aan te tonen dat hij niets kloont.
Tegelijkertijd legde Zontes uit dat het blok links de eerste versie is en rechts het laatste stadium van ontwikkeling. Zontes wees er ook op dat oliefilters vaak onderling verwisselbaar zijn, ook al zijn zij van verschillende merken. Dit wordt aangetoond door een foto, gemarkeerd met ‘Yamaha’, ‘Honda-Yamaha-Kawasaki’ en ‘Zontes’.
Heel anders
De Britse website bennetts.co.uk die het nieuws bracht, merkt op dat zelfs indien Zontes zich had laten inspireren door de 847cc-Yamaha CP3-motor van de MT-09, het Zontes-blok allesbehalve een kloon is, vanwege het aanzienlijke verschil in de gietstukken en het feit dat het de bedoeling is het blok aan te bieden in twee versies met een cilinderinhoud die verschilt van die van de Japanse. Het zou gaan om een versie van 650 cc en 1000 cc.
Het doel is ambitieus: Zontes mikt op een blok dat meer dan 13.000 tpm kan maken tegenover de 11.000 van de Yamaha driecilinder en de 12.500 van de Triumph 765, met een compressieverhouding van 13,5:1, wat hoger is, om een hoger vermogen te bereiken dan de concurrentie.
Sinds april 2022 vaart Holland Norway Lines met de luxe cruiseferry MS Romantika drie keer per week op en neer tussen de Eemshaven in Groningen en Kristiansand in Zuid-Noorwegen. Met deze nieuwe ferry-verbinding komt Noorwegen een stuk dichterbij, wat vele kansen biedt voor de avontuurlijke motorrijder! Elke dinsdag-, donderdag- en zaterdagmiddag vertrekt het schip vanuit Nederland naar Noorwegen, op woensdag, vrijdag en zondag is de afvaart terug naar Nederland. De 18 uur durende overtocht vindt voor het grootste deel plaats in de avond en nacht, waardoor je ’s ochtends meteen kunt beginnen aan je reis door Noorwegen.
De vakantie begint aan boord
Aan boord van de MS Romantika begint de reis naar Noorwegen ontspannen. Na vertrek kun je vanaf het zonnedek buiten genieten van het eindeloze uitzicht over de Noordzee, winkelen in de belastingvrije shops en ’s avonds uit eten in het buffet- of à la carte restaurant. Sluit de avond af met een drankje in een van de bars, in het casino of in het theater waar livemuziek wordt gespeeld. Na een nacht goed slapen in je eigen hut en een uitgebreid ontbijtbuffet in de ochtend, begint het avontuur in Noorwegen!
Ontdek Noorwegen
Rond 10 uur ’s ochtends arriveer je in Kristiansand, in het zuiden van Noorwegen. Er zijn vele activiteiten te ondernemen in of rond het stadje. Zo zijn er in de buurt veel natuurgebieden te vinden, waar je behalve motorrijden ook kunt wandelen, mountainbiken, zwemmen of vissen. Ook Kristiansand zelf biedt een hoop te doen: bezoek bijvoorbeeld de pittoreske houten huisjes in het oude stadscentrum of het fort uit 1672, bewonder de vismarkt waar elke dag verse vis aan land wordt gebracht door lokale vissers, of struin langs de vele boetiekjes. Na een lange dag kun je neerstrijken op een van de vele terrasjes in het centrum.
Naast Kristiansand is er natuurlijk nog veel meer te ontdekken in Noorwegen: de prachtige natuur en de uitgestrektheid van het land maken dat het uitermate geschikt is om te ontdekken op de motor. Denk eens aan een tocht langs de schitterende zuidkust, die gekenmerkt wordt door een gevarieerd landschap, met mooie kustwegen, bossen, bergen, pittoreske stadjes en een hoop kleine strandjes. Of doorkruis het land om richting de fjorden te rijden, waar Noorwegen bekend om staat. Er zijn prachtige routes uit te stippelen langs de fjordenkust; een van de bekendste routes is de Trollstigen Nationaal-Toeristisch Route, een 106 km lange route langs vele fjorden, watervallen en bergen. Of misschien is de route van Kristiansand naar Lysebotn via het Setesdal wat voor jou: met 27 scherpe haarspeldbochten een ware beproeving! Onderweg kun je stoppen voor een wandeling of een picknick met adembenemende uitzichten.
Kortom: Noorwegen is bij uitstek het land om vrijheid en rust te ervaren, te genieten van de prachtige natuur en er zijn tal van mooie routes om te ontdekken met de motor.
September = motormaand bij Holland Norway Lines!
Wil je dit najaar nog de vrijheid van Noorwegen ervaren? September is de laatste maand voor de herfst echt haar intrede doet! De bomen kleuren al langzaam geel, het wordt al wat frisser, en met de laagstaande zon krijgt het weidse landschap een extra bijzonder aanzicht. Boek je in september een overtocht met de motor naar Noorwegen, dan profiteer je nu van een gratis ontbijtbuffet op zowel de heen- als terugreis! Je kunt deze aanbieding boeken op hollandnorwaylines.com met de promotiecode MOTO922.
De EU had besloten tot een uniforme verordening betreffende de technische keuring van voertuigen. Frankrijk zou dus een algemene controle voor motorfietsen hebben moeten invoeren. De Franse motorrijders hebben zich met succes tegen de plannen verzet.
Fotografie: ANP JONAS ROOSENS
In Frankrijk geregistreerde motorfietsen hoeven niet op vaste tijdstippen aan een technische controle te worden onderworpen. Tot nu toe was een algemene inspectie niet verplicht. Dit moest veranderen door een besluit van de EU, aangezien zij een uniforme regeling voor Europa eisten. Frankrijk had dus al op 1 januari 2022 een verplichte algemene keuring moeten invoeren voor alle motorfietsen en scooters vanaf 125 cc.
Omdat Frankrijk wilde nagaan hoe het geheel kon worden ingevoerd zonder motorrijders al te zeer te verontrusten, werd de invoering uitgesteld tot 1 januari 2023.
Intussen lijkt het duidelijk dat een technische inspectie voor motorfietsen er niet komt. De Europese richtlijn van 2014 biedt de mogelijkheid om af te wijken van de technische controle als er maatregelen worden genomen om de verkeersveiligheid te bevorderen. Daarom zijn aan de Europese Commissie nu zes mogelijkheden voorgelegd, waarvan sommige zelfs al worden uitgevoerd.
Het gaat onder meer om
ombouwpremie voor de aankoop van een elektrische motor
invoering van ‘geluidsflitspalen’
sancties voor ongeoorloofde of gemanipuleerde uitlaatsystemen
betere voorlichting over de veiligheid van tweewielers (ook wat de uitrusting betreft)
betere voorlichting over veiligheid, milieuvriendelijk rijden en het vermijden van lawaai tijdens de motorrij- en theorielessen
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
