Vakantie is een uitgelezen moment om in een boek te duiken en wat is er dan mooier dan een boek over motorsport of een legendarisch motormerk. We hebben een aantal motorboeken voor je uitgezocht.

Continental Circus-2

Zij waren erbij, stonden op de juiste plek en fotografeerden steeds op het juiste moment – met oog voor de details – de gebeurtenissen op en naast de racecircuits in binnen- en buitenland. Hun namen: Jan Burgers en zijn echtgenote Hetty uit het Gelderse Hengelo.

In 2013 verscheen hun eerste boek ‘Continental Circus -The Races and the Places’. Nu is het tweede deel, Continental Circus-2 verschenen, met daarin prachtige sfeerbeelden uit de jaren 1969 tot en met 1976. Het waren de jaren van zwart/wit fotografie en de opkomst van de kleurenfoto. De circuits waren destijds zonder veel opsmuk en hadden weinig of geen uitloopstroken, maar er heerste wel saamhorigheid en sfeer onder de coureurs die week in week uit, manmoedig met elkaar de strijd aanbonden.

6 motorboeken die je dit jaar wilt lezen

Bij de toeschouwers ging alle aandacht naar de prestaties van de motorhelden, die voornamelijk afkomstig waren uit het Europese vasteland, aangevuld met coureurs uit het Verenigd Koninkrijk, Australië en Nieuw Zeeland. Zij waren de hoofdrolspelers van het zogenaamde ‘Continental Circus’, want in die dagen viel er in de spaarzame Grands Prix alleen wat te verdienen voor de ‘grote jongens’, de mindere goden mochten al blij zijn als zij een startplaats kregen toebedeeld. Tussen de Grands Prix door waren het de internationale wegraces – in de regel op aangepaste stratencircuits – die lucratief waren en waar ook de mindere goden een graantje konden meepikken. Met het start- en prijzengeld verdiende men een karig belegde boterham, maar men was tevreden. Het merendeel van de coureurs reisde destijds van het ene circuit naar het andere in Europa als ware het een circus dat van stad naar stad trok, vandaar de benaming ‘Continental Circus’. Alles stond in het teken van ‘er bij zijn en gas geven!’ Het was een tijdperk om nooit te vergeten en dat heeft op velen een onuitwisbare indruk gemaakt want het eerste boek van Jan en Hetty Burgers was in no time uitverkocht.

Voor het nieuwe boek, waarin heel veel aandacht voor de starts en sfeerbeelden uit de paddocks, werd uit 12.000 negatieven een keuze gemaakt, die vergezeld gaat van korte beschrijvingen en achtergrondinformatie. Het levert een fascinerende inkijk op de wegraces van destijds op. Het waren de jaren van de duw- en koppelingstarts, waarbij omroeper Jaap Timmer via de microfoon – vlak voor de start – telkens de legendarische woorden sprak: ‘Nog dertig seconden voor de start, noch dreizig Sekunden bis zum Start, thirty seconds to go, trente secondes jusqu’au départ’. Daarmee was het aftellen begonnen. Kort daarna viel de startvlag en duwden de coureurs hun motoren aan om aan de wedstrijd te beginnen.

Heel toepasselijk heeft Jan Burgers voor de cover een voor die tijd typerende foto gekozen: een opname van het illustere raceduo Renzo Passolini en Jarno Saarinen, vlak voor de start van de 350cc-klasse tijdens de TT van Assen in 1972. Deze foto symboliseert veel, zoals onder andere de uitrusting van de coureurs en de motoren, maar ook het feit dat beide coureurs tien maanden later (op zondag 20 mei 1973) bij een bizar ongeval om het leven kwamen tijdens de Grand Prix van Italië op het circuit van Monza.

Naast de foto’s staan er ook korte rijdersportretten van onvergetelijke racehelden als Barry Sheene, Jarno Saarinen, Paul Smart, Börje Jansson, Johnny Cecotto, Alex George, Tepi Länsivuori en natuurlijk grootmeester Giacomo Agostini. Tevens is er aandacht voor de immer spectaculaire zijspannen, destijds nog een vast onderdeel bij de meeste Grands Prix waar in vijf verschillende raceklassen werd ge(st)reden. Het waren immers de roemruchte jaren dat men bij de zijspannen overstapte van de viertaktmotoren naar snelle tweetaktmotoren zoals König en Yamaha.

Dit boek is een aanrader en eerbetoon aan de opkomst van de wegraces, nationaal en internationaal en werd opgedragen aan de coureurs die ons veel te vroeg hebben verlaten.

Moto Guzzi Forever

Het boek ‘Moto Guzzi forever’, geschreven door de Italiaanse journalisten Daniele Buzzonetti en Paolo Conti, gaat terug naar de oorsprong van het merk. Aan de wieg stonden drie gedreven pioniers, die tijdens de Eerste Wereldoorlog voor de Italiaanse luchtmacht werkzaam waren. Hun namen: Giorgio Parodi, Carlo Guzzi en Giovanni Ravelli. Ravelli kwam in 1919 bij een vliegtuigongeluk om het leven. Desondanks besloten Parodi en Guzzi op de ingeslagen weg verder te gaan en zij kozen als logo de afbeelding van een vliegende adelaar, dat tot op de dag van vandaag nog steeds de Moto Guzzi-motorfietsen siert.

Na het introductieverhaal over de oprichting van Moto Guzzi en de racesuccessen worden ook de belangrijkste standaardmodellen in chronologische volgorde voorgesteld, compleet met technische gegevens en afbeeldingen, te beginnen met de eerste modellen ‘500 Normale’ en ‘500 Sport’, en eindigend met de laatste nieuwe creaties van het voorbije jaar.

Daarnaast is er aandacht voor de grote kampioenen, zoals Aldo Finzi, Stanley Woods, Omobono Tenni, Enrico Lorenzetti en de Australiër Ken Kavanagh. Ook een aantal bijzondere ontwerpen komen aan bod, zoals de futuristische 500cc-driecilinder uit 1940, de wonderbaarlijke 500cc-V8-racemotor die – dankzij zijn acht cilinders, zestien kleppen, acht carburateurs en vier nokkenassen – in 1957 op Spa-Francorchamps met de Australiër Keith Campbell aan het stuur een gemiddelde (!) snelheid van 190,827 km/u haalde, de zelf ontworpen windtunnels, de wereldsnelheidsrecords en tal van technische innovaties. Bovendien was Moto Guzzi een van de eerste fabrikanten ter wereld de zogenaamde productieracers aan particulieren te koop aanbood.

Kortom: dit is wellicht het meest complete boek over de rijke historie van Moto Guzzi dat je vanaf het begin tot het einde blijft verrassen. De historie van Moto Guzzi is uniek en valt niet te vergelijken met andere merken en daarom moet je als Moto Guzzi-liefhebber dit schitterend uitgevoerd boek hebben (en lezen!) om alles aan de weet te komen.

Raring To Go!

Bij ons waarschijnlijk minder bekend, maar in het Verenigd Koninkrijk behoorde Ted Macauley tot de beste journalisten van de sportwereld. Hij reisde de hele wereld af om verslag te doen van de grootste sportevenementen en ontmoette daarbij coryfeeën als Mike Hailwood, George Best, Barry Sheene, Sir Bobby Charlton en Bernie Ecclestone. Hij schreef onder andere maar liefst drie boeken over het leven van de legendarische coureur Mike Hailwood. De motorsport stond bij hem hoog in het vaandel. Jaar in, jaar uit trok Ted Macauley op met de coureurs en deelde in hun grootse triomfen en diepste tragedies. Hij was een vriend en vertrouweling van tal van coureurs en organisatoren.

Na een leven lang over de carrières en prestaties van anderen geschreven te hebben, richt de nu 83-jarige Macauley zich in zijn nieuwe boek ‘Raring to Go!’ (vrij vertaald: ‘Verlangen om te gaan’) op zijn eigen leven en de glamoureuze levensstijl, die hij genoot toen hij naar de meest exotische locaties afreisde om in gesprek te gaan met de grote sporthelden en Hollywood-sterren. Open, eerlijk en direct vertelt hij al de dingen precies zoals ze waren en geeft hij een kijk op een snel veranderende wereld. Zijn memoires zijn doorspekt met unieke inzichten, veel opmerkelijke details en anekdotes. Het boek is gelardeerd met unieke foto’s uit zijn privécollectie en geeft een fascinerend kijkje in het leven van een topsportjournalist.