maandag 11 augustus 2025
Home Blog Pagina 1658

De R zit in de maand

0

Zit iedereen goed? Mooi, want hier is de Street Triple R. Ja, ook dat model is aangepast. Met wat? Daar gaan we… De 41mm upside down voorvork is volledig instelbaar. De schokdemper aan de achterzijde heeft ook verstelbare veervoorspanning en uitgaande demping.

Optioneel is het instelbare Triumph-ABS beschikbaar, waarbij de rijder gemakkelijk kan schakelen om de gewenste modus te selecteren waarmee de twee 310mm zwevende remschijven en krachtige, vierzuiger, radiale Nissin remklauwen ingezet moeten worden. Een aangepaste geometrie met 23,4 graden balhoofdhoek en een naloop van 95 mm maakt het plaatje compleet.

Visueel is de R herkenbaar door een rood subframe, rode pinstripes op de wielen, rode details op de radiatorbeugel en een opvallend R logo. Er zijn in 2013 drie metallic kleuropties beschikbaar voor de nieuwe Street Triple: Phantom Black, Crystal White en Matt Graphite.

Triumph komt met Street Triple

0

Mooi nieuws, voor 2013 is de Street Triple vernieuwd. Meest opvallende van alle veranderingen is een nieuw frame. Het aluminium twin-spar frame sluit bij de achterzijde aan op een gegoten subframe. Het nieuwe frame is volgens Triumph niet alleen robuust, het zou ook het meest geavanceerde design ooit zijn. Klinkt op z’n minst vrij ambitieus.

Ook opvallend is de gewijzigde uitlaat onder het blok. Dit zorgt natuurlijk voor een nieuw uiterlijk, maar biedt vanzelfsprekend ook een belangrijke bijdrage aan het zwaartepunt. Deze geoptimaliseerde massacentralisatie gaf de Triumph-ingenieurs de mogelijkheid om de geometrie aan te passen, waardoor de balhoofdhoek tot 24,1 graden verkleind kon worden en de naloop juist met 0,5 mm groeide tot 99,6 mm.

De stuureigenschappen van de Street Triple worden aangevuld door een 41 mm KYB upside-down voorvork. Remkracht wordt geleverd door dubbele 310mm zwevende remschijven aan de voorzijde, met Nissin tweezuiger-remklauwen. Extra veiligheid is verkrijgbaar in de vorm van het optionele ABS, dat indien gewenst volledig uitschakelbaar is.

Het hart van de Street Triple blijft de vloeistofgekoelde, 675cc driecilindermotor en komen drie kleurenschema’s beschikbaar: Phantom Black, Crystal White en het opvallende Caribbean Blue. Het rijklaar gewicht is 183 kilo, een besparing van maar liefst zes kilo.

Eindelijk meer over de Z800

0

Na de prima verkopende Z750 presenteert Kawasaki vandaag op de Intermot het nieuwste model in de Z-serie, de langverwachte Z800. Meteen duidelijk wordt dat de Z800-ontwerpers de vrije hand hebben gekregen want het is overduidelijk een nieuw model, waarbij vooral de scherpere lijnen opvallen.

Een grotere boring verhoogt de cilinderinhoud van 748cc naar 806cc. Goed nieuws is verder dat het koppel bij laag toerental is toegenomen. De vermogensafgifte moet daarnaast flink verbeterd zijn. Nieuwe vering en remmen en het slankere design dragen volgens Kawasaki allemaal bij aan verbeterde rijprestaties. Een nieuw ontworpen instrumentenpaneel met multifunctioneel LCD-display en een toerenteller met oplichtende streepjes maakt de Z800 af.

Er komt ook een ZR800C/D-variant. Dit is een versie met minder vermogen, speciaal voor Europa (nieuwe rijbewijsrichtlijnen)
 

GS watergekoeld!

0

Jarenlang zijn we gevoerd met troebele spionagefoto’s waarop nèt niets te zien was en duistere geruchten over een watergekoelde BMW R1200GS. Ondertussen tikte de klok door en waar empel, dik dertig jaar nadat de eerste GS zijn rijder deed kantelen, mogen we aanschouwen: een watergekoelde GS. Maar misschien is die term een beetje misleidend. Het oude blok was lucht- en oliegekoeld en in het nieuwe blok is de olie vervangen door koelvloeistof. Er is dus wel degelijk een nieuw vloeistofkoelsysteem aanwezig voor precisiekoeling van specifieke interne delen, maar nog steeds ondersteund door luchtkoeling.

De cilinderkoppen hebben nu geen verticale, maar horizontale doorstroming, zoals je duidelijk kunt zien aan de inlaat bovenop, voor meer efficiëntie en betere prestaties. Het 1170 cc blok gooit er nu een gezonde 125 pk uit bij 7.700 tpm en 125 Nm bij 6.500 tpm. Opvallend is het feit dat de cardan naar de linkerkant verhuisd is. Niet te zien, maar wel nieuw is de anti-hop natte platenkoppeling, die de droge koppeling vervangt en de gaskabel is nu vervangen door een servomotor, oftwel ride-by-wire, wat bij BMW E-gas heet. Optioneel hierbij zijn vijf rijmodes (Rain, Road, Dynamic, Enduro en Enduro Pro) met ASC (Automatic Stability Control) en eventueel cruise control.

BMW’s ESA -Electronic Suspension Adjustment- waarbij je middels een druk op de knop de demping van je vering elektrisch kunt aanpassen tijdens het rijden, is nu geëvolueerd naar een semi actieve versie, Dynamic ESA. Hierbij voelt de motorfiets middels talloze sensors zelf aan welke rijstijl wordt gehanteerd, hoe het wegdek is, et cetera, en past daarop zelf de demping aan. Een compleet nieuw frame biedt meer torsiestijfheid en moet samen met een verbeterde Telelever voor en EVO Paralever achter en vernieuwde bandenmaten (120/70-19 en 170/60-17) voor een scherper stuurgedrag leiden. Al dat geweld wordt beteugeld door een set radiaal gemonteerde Brembo monobloc remklauwen en een grotere achterremschijf. ABS is uiteraard een standaard veiligheidsfeature.

Coole gadget, als we het zo mogen noemen, is het feit dat de GS als eerste productiemotorfiets ter wereld een LED-koplamp heeft, wat het einde betekent voor doorgebrande gloeilampen. Net als de K1600GT en –GTL, heeft de GS nu een geavanceerd elektrisch systeem met BMW’s Multi-Controller naast het linker handvat. Het verbeterde windscherm moet betere bescherming bieden tegen weer en wind en minder turbulenties geven. Het is nu verstelbaar met één hand, middels een draaiknop. Ergonomie mag geen issue meer zijn met een in hoogte- én hoek verstelbaar zadel, terwijl het zadel voor de duopassagier naar voren en achter verschuifbaar is, zodat zowel kleine kinderen als zwangere vrouwen op goede afstand tot de rijder zitten. Voetsteunen en stuur zijn ook verstelbaar. Drooggewicht komt op 238 kg, incluis ABS, zonder benzine.

Honda komt met straatversie RC213V

0

Juist op het moment dat het niet meer verwacht werd, iets met crisis, heeft Honda de motorwereld andermaal doen verbazen. Deden ze dat eerder al zeer positief met bijvoorbeeld de RC30 en in ‘iets’ minder succesvolle mate met de DN-01, nu heeft Honda het echt te pakken want ze komen in 2014 met een straatversie van de RC213V. Inderdaad, het kanon op twee wielen dat Casey Stoner en Dani Pedrosa dit MotoGP-seizoen maar met wisselend succes getemd krijgen. Aangezien het al bijna 2013 is, kan het niet anders dan dat de Stoner-straatreplica zo goed als klaar is. Het lijkt dan ook een kwestie van tijd voordat de eerste spyfoto’s naar buiten zullen komen. Dan zal ook meteen duidelijk zijn of de 1000cc V4 onder de bijzondere versie van de RC213V hangt.

Om een inmiddels groot misverstanden te voorkomen, de CBR1000RR Fireblade gaat niet uit de collectie want de straat RC213V zal volgens insiders flink geld gaan kosten. De prijs van Ducati´s Desmosedici RR, 55.000 euro, wordt echter gelukkig ruimschoots niet gehaald. Vast staat zeker dat je waar voor je geld krijgt met onder meer een seamless-shift versnellingsbak, een zeer geavanceerd traction control, launch control, extreem goede vering en superlichte materialen.

Vast staat ook dat de Honda MotoGP-replica leverbaar wordt in een beperkte oplage. Hoeveel is wederom niet duidelijk maar het zullen er vast meer worden dan de 1.500 waarmee Ducati kwam, al was het alleen maar om de machine te kunnen homologeren voor het WK Superbike. Om die homologatie te halen zullen er volgens de huidige regels op 31 december 2015 namelijk minimaal 2.000 stuks verkocht moeten zijn. Dat mag gezien zeer positie reacties en de verkoopresultaten van de Desmosedici RR geen al te groot probleem zijn. Vraag blijft wel of Honda ook om die reden met de RC213V komt. Het zou ook zomaar kunnen dat de nieuwe CRT MotoGP-klasse de aanleiding is voor deze machine maar daar liet Honda zich nog niet over uit zoals blijkt uit deze uitspraak van Takanobu Ito, Honda Motor CEO.

“Sinds de introductie van de RC30 dan wel de VFR750R in 1987 zijn deze sportmachines zeer geliefd bij een groot aantal fans. Wij willen opnieuw geschiedenis schrijven met onze Honda- ingenieurs en gaan daarom een nieuwe supersport ontwikkelen met technologieën van de MotoGP-machines.” Bijzonder heldere taal voor een CEO en al helemaal voor een Japanse CEO. Het kan dan ook niet anders dan dat de RC213V-straatversie er echt is in 2004. Vanwaar die twijfel? De aanlooptijd van de RC213V-straatversie zet de beruchte Amsterdamse Noord-zuidlijn gemakkelijk in de schaduw want al medio 2001, toen de MotoGP de komst van de viertakten bevestigde, kwamen de eerste geruchten naar buiten. Een paar jaar geleden leek het erop dat Honda de V5 in een Fireblade zou hangen maar de Honda VFR1000V5 kwam er uiteindelijk nooit.

Prijs voor GP Valkenswaard

0

Ter gelegenheid van de Motorcross der Naties – het wereldkampioenschap motorcross voor landenteams – werden zaterdagavond in het Belgische Lommel tal van ‘awards’ uitgereikt. Zo kreeg Jeffrey Herlings er een voor zijn wereldtitel MX2 en Davy Pootjes voor zijn Europese titel 85 cc.

De tijdens de paasdagen verreden Grand Prix in Valkenswaard kreeg een award voor het ‘beste perscentrum’ van de cyclus van zeventien GP’s. Namens de organisatie nam Maarten Roos de award in ontvangst.

Alvast voor de agenda van 2013: de Grand Prix motorcross van Valkenswaard wordt wederom in het paasweekend verreden (31 maart en 1 april).

Uitzending gemist > MXoN en GP Aragon

0

Motocross of Nations

Crash Hayden

Samenvattingen MotoGP, Moto3, Moto2

Jansen kampioen Talent Cup 600 UPDATE

0

UPDATE 1-10-2012
Ere wie ere toekomt. In het persbericht dat zaterdag verstuurd werd door de organisatie van de Talent Cup 600  is een fout geslopen. Het is niet Martijn Polinder die de eerste race won, maar Mervyn Verploegen van het Mervyn IKS Racing team. De Yamaha-rijder liet zaterdag  zien dat hij een uitstekende regenrijder was en won met ruime voorsprong de eerste race van de dag. Gefeliciteerd Mervy!

BERICHT 30-9-2012
De strijd om de titel in de Talent Cup 600 is gestreden. Tot op de laatste racedag stonden alle plekken voor het kampioenschap nog open, maar een valpartij en een penalty zorgde voor de uiteindelijk verrassende beslissing.

Gisteren werden twee races verreden voor de laatste punten in het kampioenschap van de Talent Cup 600. Tommy Sentges en Mick Jansen hadden de beste papieren voor de titel. De heren waren klaar om elkaar het leven zuur te maken op het circuit, maar door een natte baan werd het een verrassende wedstrijd. Niet de leiders van het klassement, maar Martijn Polinder liet deze dag zien dat hij een sterke rijder is. Polinder vertrok vanaf pole position en wist in de beginfase van de race met een behoorlijke voorsprong de eerste plaats veilig te stellen.

“Blijkbaar ben ik een echte regenrijder. Al in de kwalificatie ging het super goed en kon ik een mooie tijd neerzetten. Ik wilde perse op het podium komen op de laatste wedstrijddag van het seizoen. Het voelt echt heel goed om de race te winnen. Dat wordt nog extra versterkt door alle vrienden en relaties die vandaag op het circuit zijn om mij aan te moedigen!”, liet de gelukkige Polinder weten na de race.

Achter de leider ontstond een strijd tussen Tommy Sentges, Ricardo van Duijn en Terrel Bivens, die vanaf een negende plek doorstootte naar de kopgroep. Helaas voor Sentges verloor hij veel tijd door een valpartij in de Stekkenwal. Hij kon de wedstrijd wel uitrijden. Van Duijn en Bivens wisselden elke ronde van plaats, schouder aan schouder kwamen ze over het rechte stuk. Van Duijn bleek net iets sterker en wist de tweede plek veilig te stellen.

Tenminste, dat dacht hij. Maar omdat hij in de race had ingehaald onder een gele vlag, kreeg hij 20 strafseconden. Door deze penalty veranderde alles in de uitslag. Bivens schoof door naar een tweede plaats en Jansen naar de derde plek. Dat laatste was voldoende om de titel binnen te slepen.

Jansen na afloop van de race: “Wauw! Ik ben gewoon kampioen! Ik kon mijn oren niet geloven, toen mijn team zei dat ik derde was geworden en meteen de titel op mijn naam had gezet. Dit is echt geweldig. Ik ben zo enorm blij! Zo goed had ik helemaal niet gereden, omdat ik erg zenuwachtig was en veel te veel aan het nadenken was tijdens het racen. Nu is de druk van de ketel, dus ik hoop de tweede race nog even te winnen en de dag extra goed af te sluiten!”

Sentges kon na zijn val de race wel uitrijden en toch nog negen punten bij elkaar sprokkelen. “De motor is zwaar gehavend en het kost veel tijd en geld om hem voor de volgende race op te knappen. Daarom hebben we besloten niet mee te rijden in de tweede race. Bovendien sta ik 32 punten voor op de nummer drie. Dat is niet meer in te halen. Ik ben erg tevreden met mijn tweede plaats in het kampioenschap! Mick Jansen was toch iets sterker. Hij heeft het verdiend!”, aldus Sentges.

In de tweede race nam Jansen direct de koppositie in. Dat duurde niet lang, want Verploegen en Van Duijn klampten zich vast aan de kampioen. Daarachter kwamen Duits en Boonen met een noodgang naar voren, om mee te strijden voor de podiumplaatsen. Door al dat gedrang, kwam Jansen in de slotfase van de race in de knoop bij Ruskenhoek, waardoor hij wijd ging en de Talentcuppers achter hem mee nam.

De enige die hiervan profiteerde was Jaco Boonen: “Ik zag me kans en greep hem! In de Geert Timmer bocht kon ik de leiderspositie overnemen. Dat hield ik vast tot het einde! Echt geweldig om het seizoen af te sluiten door het erepodium te betreden.” Zijn teammaat Ricardo van Duijn kon de tweede plaats vasthouden, maar erg blij was hij niet met die plek. “Ik moest hoe dan ook voor Jaco eindigen, want we streden allebei om de derde plek in het kampioenschap. Helaas heb ik die af moeten geven aan mijn teammaat. Ik ben wel tevreden over de race die ik heb gereden. Ik heb alles gegeven wat er in zat!”, aldus de Yamaha-coureur na afloop van de race.

Jerrey Duits maakte het de laatste meters van de wedstrijd enorm spannend! Hij pakte op het nippertje de plaats van de derde man op dat moment, Mick Jansen, in. “Ik wilde heel graag nog één keer het podium beklimmen. Ik was daarom nog meer dan anders gemotiveerd en dat wierp z’n vruchten af! Ik ben enorm tevreden met het resultaat! En hiermee heb ik ook meteen de vijfde plek in het kampioenschap veilig gesteld.”

De strijd is gestreden. De kampioenstitel is veroverd door de sterkste man van dit seizoen van de Talent Cup 600: Mick Jansen. Op de tweede plek staat Tommy Sentges en de derde man is Jaco Boonen.

Programma Vriendendag bekend

0

Vanaf 09:00 melden bij Welcome Centre voor afhalen van toegangskaart (let op: na 10.30 uur worden géén entreekaarten meer uitgereikt)

10:00 Ontvangst met koffie in het Media Centre

10:30 Welkom door Pieter Hofstra, voorzitter Vrienden TT, en dagvoorzitter Evert ten Napel

10:45 Presentaties door en interviews met Peter Oosterbaan (circuitdirecteur), Leo Fransen (Innovam en TT Institute), Gerard Lenstra (NOM) en Bert van der Zweerde (autocoureur)

12:15 Interviews met Rutger Belt (Ten Kate Racing), Roelof Waninge (RW Racing), Egbert Streuer (wereldkampioen zijspan), Jasper Iwema (Moto 3-coureur) en Casper Ferwerda (hoofdredacteur MotoPaddock.nl)

12:45 Verloting van Pioneer-prijzen en veiling van unieke items t.g.v. Riders for Health o.l.v. Diederick de Vries.

13:00 Huishoudelijke mededelingen door Jaap Timmer

13:15 Pauze

13:30: Tour over het TT Circuit per bus (tot uiterlijk 14:15)

14:30: Keuze uit diverse activiteiten:
– Bezoek aan motorraceteam
– Bezoek aan autoraceteam
– Rondleiding door gebouwen TT Circuit
– Fotoshoot op het officiële podium
– Demonstraties op de Junior Track

16:00: Einde Vriendendag

Kijk voor het volledige en definitieve programma later deze week op www.vriendentt.nl.

Net geen podium voor Deroue

0

In een zoals gebruikelijk spectaculaire Red Bull race is Scott Deroue na een briljante inhaalrace in de laatste ronde, enkele bochten voor de finish zelfs, in een duel om een podiumplek ten val gekomen. De Nijkerkervener kwam er ongedeerd af maar zag Florian Alt met de titel er vandoor gaan.

Deroue had vanuit het achterveld een goede start en kwam de eerste ronde door op P14. Er vormde zich een kopgroep van een vijftal rijders die het elkaar redelijk moeilijk maakten waardoor de achtervolgers snel aansluiting vonden.

Door een aantal valpartijen dunde deze groep echter snel uit en met nog enkele ronden te gaan zette Deroue vanaf plaats acht de aanval in om in rap tempo aansluiting te vinden bij de koplopers Trautmann, Ramirez en Alt. Helaas ging het daarna mis toen het voorwiel wegbrak en Deroue de grindbak in dook waarmee gelijk de laatste theoretische titelaspiraties verdwenen waren.

Het was een race met veel incidenten want behalve Deroue waren er crashes te noteren voor  Watanabe, Lopez, Castellini,  Baldassarri, Oettle, Perez en Weaving  terwijl zuiderbuur Livio Loi een zeker lijkende overwinning  door machineproblemen verloren zag gaan waardoor er uiteindelijk slechts 15 coureurs aan de finish kwamen.

Deroue Sr: “Scott baalt vooral van zijn crash. Hij heeft een goede race gereden en moest van ver komen. Vanuit mijn positie bekeken had hij tweede of derde kunnen worden maar Alt was hoe dan ook kampioen geworden. Zondag moet Scott weer aan de bak om zijn tweede plaats te verdedigen die na vandaag nog niet zeker is.”

Deroue heeft met nog één race te gaan twintig punten voorsprong op zowel Oettle als Hanika.