vrijdag 12 september 2025
Home Blog Pagina 524

Wereldrecord: door 13 landen op de motor in één dag

Door
Thierry Sarasyn
-
1

Het is gebeurd. Collega Thierry Sarasyn heeft het wereldrecord ‘X landen in één dag’ gebroken. Op zaterdag 18 juni reed hij van Tsjechië naar België en hij deed onderweg ook nog eens elf andere landen aan. Waanzin of prestatie?

Fotografie: Thierry Sarasyn, Bridgestone

Thierry Sarasyn reed door Tsjechië, Slovakije, Hongarije, Kroatië, Slovenië, Italië, Oostenrijk, Liechtenstein, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg en België. Om die dertien landen aan te doen had hij minder dan 20 uur nodig. Dat doet de vraag rijzen waarom er dan geen 14 landen bezocht werden. Waar vandaan dan ook; vanuit België rijd je in minder dan 4 uur naar Nederland. ‘Omdat ik nog voor middernacht België binnen reed, heb ik mijn recordrit ook nog op dezelfde dag gedaan’, legt hij uit. ‘Ik had nog vier uur en een kwartier over om naar Nederland te rijden. Dan had ik 14 landen kunnen afstrepen. Maar het ging mij om het breken van het erkende record van de Italiaan Valerio Boni, niet om een record neer te zetten dat nooit meer gebroken kan worden. Daarvoor moet je er naar mijn mening 15 doen. Dat was hoe dan ook niet meer haalbaar. Met de lessen die ik onderweg leerde, ben ik wel zeker dat 15 landen mogelijk is. Maar ik was vermoeid en ik vond het niet nodig om dit risico nog te nemen.’

Goed voorbereiden

Hoe dan ook, meer dan een dozijn landen op één dag doe je niet zomaar. Er komt veel voorbereiding bij kijken. Het uitstippelen van de route was één van de essentiële onderdelen. Toch moet Thierry even glimlachen als we het over de voorbereiding hebben. ‘Als het waar is dat een goede voorbereiding het halve werk is, moest ik ergens op zes à zeven landen uitgekomen zijn’, lacht hij. ‘Het was in de maanden voor de recordpoging onwaarschijnlijk druk. Fysiek voorbereiden zat er niet in, de motor echt goed afstellen al evenmin.’

Motor vs. vliegtuig, van Brussel naar Frankfurt. Wie is het snelst?

De MV Agusta Turismo Veloce is een uitstekende sport-toermotor, maar tijdens de beproeving is het toergedeelte van groter belang dan de sportieve kwaliteiten. Bij de MV is de balans nogal in evenwicht en dat wil zeggen dat er zeker motorfietsen zijn met meer comfort. Het was dus zaak om het zitcomfort en de windbescherming een beetje beter te maken. ‘Een dag voor het vertrek vond ik de tijd om de spoiler voor de ruit te gaan halen in een winkel in de buurt. Met de mogelijkheden die ik als motorredacteur heb, kon ik zelfs een vergelijkende test maken tussen twintig van die dingen. Maar de tijd ontbrak. Ik heb ook te elfder ure nog een gel-zadel besteld en zelfs een gel-onderbroek. Die laatste ben ik in de hectiek voor het vertrek gewoon vergeten. Om maar te zeggen: de voorbereiding kon euh… beter.’

De beste route?

‘Ik was al moe voor ik vertrok. En dan nog eens de route náár het vertrekpunt in Tsjechië rijden, vraagt ook best wat inspanning. Je ben toch drie dagen achtereen een uur of 10 onderweg. Tussen de aankomst in Tsjechië en het vertrek had ik eigenlijk een rustdag gepland, maar die heb die ik op het laatst laten vallen omdat er lokaal zwaar onweer werd voorspeld in de Alpen. Zonder flitsen en donder ben ik in ruil daarvoor zonder te rusten in temperaturen die tot 40° stegen aan de recordpoging begonnen. Of het de juiste beslissing was? Daar kan over gediscussieerd worden…’

Over de route was dan wel weer goed over nagedacht. ‘Eerdere plannen om vanuit Griekenland te starten en de lappendeken van landen in de Balkan te gebruiken, werd uiteindelijk afgevoerd. Niet om de recordroute te volgen die de Italiaan vorig jaar reed, maar een andere route die grosso modo van Oost- naar West-Europa loopt. Dat is de richting die wel meer motorrijders nemen die veel landen op één dag willen doen.’

Rood – bedachte route.
Blauw – gereden route.

Meeste landen ooit?

Dan doemt meteen de vraag op of er in het verleden niet andere motorrijders geweest zijn die meer dan dertien landen aandeden. ‘Ik vermoed van wel’, zegt Thierry. ‘Maar ik kon er niks van terugvinden op het internet of in de media. Niets is gedocumenteerd naar huidige normen. Wel vond ik 15 landen in “iets meer dan 24 uur”. Maar dat is niet binnen 24 uur hé. Of 14. Zelfs 16. Het is moeilijk verifieerbaar. Ik heb geen reden om eraan te twijfelen, maar als je een record wilt dat erkend wordt, moet je meer doen dan rijden, benzinebonnen verzamelen en zeggen dat je het gedaan hebt. Je moet gewoon zwart op wit aantonen dat je in die landen bent geweest, alle mogelijke twijfel wegnemen. Je tankt immers niet in elk land dat je aandoet, dus die bonnen zeggen niks. Daarom gebruikte ik een erkend en officieel trackingsysteem van legendstracking.com. Dat wordt ook gebruikt om prestaties van bijvoorbeeld ultralopers en triatleten vast te leggen. Zo is de hele route én de tijd die ik er mee bezig was, gedetailleerd opgeslagen. Alles wordt nagegaan door een notaris en op basis daarvan zal de federatie ook het record erkennen. Dat is het beste wat ik kon doen en dit was gericht op het erkende record van Valerio Boni van vorig jaar. Dat heeft wereldwijd de pers gehaald. Nu, onder andere in het boksen hebben ze verschillende kampioenen in diverse federaties. Maar als er mensen zijn die zich wereldkampioen van hun straat willen noemen met een andere type record, dan heb ik daar geen probleem mee. Ik heb mij gericht op wat algemeen aanvaard wordt als het record en dat verbroken. En nee, Guinness zal dit niet erkennen, omdat die geen gemotoriseerde recordpogingen met tijdwaarneming en op de openbare weg toelaten – om veiligheidsreden. En dat is maar goed ook.’

Veiligheid voorop

Die veiligheid was trouwens belangrijk in het hele avontuur. ‘Ik heb me overal zo goed mogelijk aan de verkeersregels gehouden. En ik heb ook minstens om de twee uur wat gerust. Dat was niet eens altijd tijdens het tanken. Naarmate de tocht vorderde, ben ik zelfs vaker gaan rusten. Juist om het veilig te houden. Ik heb maar een gemiddelde van dik 87 km per uur gehaald. Als je overal als een gek rijdt en minder vaak rust, ligt dat gemiddelde een stuk hoger. 1.750 km in net geen 20 uur, dat is eerder een prestatie op het vlak van volharding dan op snelheid. En daar gaat het bij dit soort dingen om. Een 21ste -eeuwse versie van de Canonball Run opzetten interesseerde me niet. Ik lijk trouwens helemaal niet op Burt Reynolds…’

Mentaal en fysiek

Het grote woord is er uit. Volharden. ‘Ik vind dat één van de essentiële zaken om zo’n rit tot een goed einde te brengen. Anderzijds heb je niet veel keuze, hé. Wat is het alternatief? Stoppen op een Zwitserse Alp? En dan? Maar, inderdaad, het is best wel zwaar. Eerst voelde ik wat pijn in de nek, halfweg voelde ik overal wel iets en de laatste paar uren was er geen plek in mijn lijf die geen pijn deed. Zelfs een andere houding aannemen deed pijn. En ondanks het gebruik van goede oordoppen hebben mijn oren toch nog dagenlang gesuisd alsof ik te dicht bij de speakers gestaan had op een concert van Guns n’ Roses.’

‘De laatste uren waren zwaar. Ook mentaal, want je voelt je plots heel alleen. Niet verwonderlijk, want je bént ook alleen. Ik heb wel een keer of honderd “Turn the Page” van Metallica gezonden in mijn helm en toen dat tegen begon te staan, ben ik overgeschakeld naar “Another 45 Miles” van Golden Earring. Maar daar kende ik de tekst niet zo goed van en als je maar twee zinnetjes kunt herhalen, word je helemáál gek.”

Dure grap?

Goedkoop was het allemaal niet. Al lagen de flitsboetes lager dan je mocht verwachten. ‘Eén of andere azijnpisser wenste me voor vertrek veel verkeerscontroles toe. Ik heb er dan maar een erezaak van gemaakt om niet geflitst te worden. Ook omdat staande gehouden worden niet alleen geld, maar ook veel tijd kost. Voor het overige reken ik op een 130 liter benzine voor de tocht en ongeveer evenveel om in drie dagen tijd naar Tsjechië te rijden. Voeg daar nog overnachtingen bij, tol voor de snelwegen, eten, drinken, een gel-zadel dat niet al te veel geholpen heeft, de gel-broek die nog thuis lag, wat accessoires om de MV reisvaardiger te maken, twee GPS-houders, de trackingsystemen… goedkoop was het niet. Foutloos al evenmin.’

Waardevaste motoren: investeren én verdienen aan motorfietsen

‘Ik heb véél te lang in Oostenrijk gereden. Ik denk dat ik een uur of acht nodig heb gehad om er doorheen te rijden. Motherfucking groot land wel, maar daar had ik ook gekozen voor secundaire wegen, en dat liep niet lekker. Druk verkeer en files maakten het nog moeilijker en als kers op de taart liet de navigatie het ook een paar keer afweten én heb ik zelf ook een afslag gemist. Ik heb een keer 20 minuten moeten aanschuiven eer ik kon tanken. En in Hongarije hadden twee pompen waar ik stopte gewoon geen benzine meer. Toen ik er uiteindelijk wel eentje vond, moest ik als buitenlander ruim 50 procent meer voor mijn benzine betalen. Al die dingen kosten vooral tijd. Maar het maakt deel uit van een dergelijk avontuur.’

Nog een keer?

‘De zaken die ik leerde onderweg en de ervaring die ik opdeed, hebben me ervan overtuigd dat ik met een betere voorbereiding 15 landen kan doen. En het zal minder zwaar zijn dan deze 13. In Polen vertrekken en doorrijden tot Nederland volstaan daarvoor. Zestien is zelfs mogelijk als ze Disneyland ooit officieel erkennen. De vraag is of ik dit überhaupt nog eens wil doen. Ik vermoed dat de aandacht die vorig jaar door Valerio Boni en nu door mij opnieuw gegenereerd is, er wel voor zal zorgen dat er spoedig andere pogingen volgen. En dat is goed. Als er iemand is die Top Gun-gewijs the need for speed voelt… ik wens je alle succes toe, Maverick.’

‘SaddleSore-lid van de Iron Butt federation moet ik in elk geval wel kunnen worden. Ik heb aantoonbaar meer dan 1.600 km in minder dan 24 uur gereden. Ik vind wel dat ze die naam mogen veranderen.Red Butt, Painful Butt of Baboon Buttlijken me toepasselijker.’

Waarom de MV Agusta?

Het lijdt geen twijfel dat de MV Agusta Turismo Veloce één van de betere sport-toermotoren op de markt is. Op deze trip was comfort echter belangrijker dan de sportieve kwaliteiten en dat doet de vraag rijzen of de MV wel de beste keuze was voor dit project. ‘Dit ging om méér dan de recordpoging’, legt Thierry Sarasyn uit. ‘De zoektocht naar het hoogste aantal landen per dag was een onderdeel van de T32 Challenge die we in samenwerking met Bridgestone uitwerkten. Naast de meeste landen, hoort daar ook een trip op de oudste weg in Spanje bij, de Ruta De La Plata. Daar voelde de Turismo Veloce zich als een vis in het water. Later dit jaar komt er ook nog een circuitdag op het mooiste circuit ter wereld bij – Francorchamps. En tenslotte gaan we ook nog dragracen met de T32. Het moet de veelzijdigheid van de band aantonen. En meteen ook die van de MV. Voor elke proef afzonderlijk is er misschien een betere motor, maar om voor alles tezamen, kun je de kandidaten tellen op de vingers van één hand. En dan nog de hand van die gast van de houtzagerij.’

De hatefull 13

LandTijd
Tsjechië04.16
Slowakije04.35
Hongarije05.45
Kroatië07.10
Slovenië08.50
Oostenrijk11.34
Italië13.20
Liechtenstein17.22
Zwitserland17.39
Duitsland22.24
Frankrijk21.25
Luxemburg23.51
België23.59
Totaal gereden19u 43 minuten

Rij heel de maand augustus GRATIS met een BMW R 18 B!

Door
Redactie
-
0
WInactie Riders Club BMW R18

Lekker tokkelen over de boulevard, een bakkie koffie op zondagmorgen in Luik of van ons part een retourtje Gibraltar met een BMW R 18 B. Het kan allemaal en dat ook nog eens helemaal GRATIS! Tenminste, als je lid bent van de Motor.NL Riders Club, meedoet aan onderstaande winactie én een beetje geluk hebt.

In samenwerking met BMW mogen wij één Motor.NL Riders Club-lid heel blij maken met 31 dagen gratis rijden op de BMW R 18 B. Je weet wel, die gave BMW met een 1802cc metende Big Boxer en die de gebundelde kracht combineert van de BMW Motorrad Touring-geschiedenis en de emotionaliteit van de R18-familie.

BMW R 18 B in het kort

Cilinderinhoud1802cc
Koppel158 Nm @ 3000 tpm
Zithoogte720 mm
Tankinhoud24 liter (ca.)

De gelukkige winnaar mag de motor ophalen op 1 augustus 2022 bij BMW Nederlander en hoeft die pas weer op 31 augustus 2022 terug te brengen. In totaal heb je liefst 5.000 vrije kilometers dus even op en naar Gibraltar kan echt! Vul onderstaand formulier in en win deze toffe prijs t.w.v. € 2.800,-! Deze winactie is exclusief voor Motor.NL Riders Club-leden. Lees hier wat de Riders Club is.

Geen velden gevonden.

Ps. Voor de helderheid melden wij wel even dat er een eigen risico van €1.000,- per schadegeval geldt.

Niet gewonnen? Niet getreurd!

Net als bij motorracen, kan er bij deze actie helaas maar eentje winnen en das zuur als je nét niet die gelukkige winnaar bent. Maar niet getreurd. Tot en met 30 september 2022 kun je hier voor een speciaal actietarief van 75 euro per dag een R 18 huren.

10 leuke feitjes over Harley-Davidson

Door
Redactie
-
0

Harley-Davidson is misschien wel het beroemdste motormerk ter wereld. Sterker nog, het is misschien wel een van de beroemdste merknamen ter wereld, punt. Sinds 1903 is Harley-Davidson de belichaming van de Amerikaanse motorfietsindustrie, natuurlijk geholpen door het feit dat het merk als een van de twee de Tweede Wereldoorlog overleefde en, decennialang daarna, de enige Amerikaanse motorfietsfabrikant was.

Het is een wilde rit geweest, met veel ups en downs, successen en mislukkingen, goede en slechte tijden. Dus leun achterover en geniet van onze lijst met leuke feitjes over Harley-Davidson.

1. Het begon allemaal met een blok

Het verhaal van Harley-Davidson (H-D) begon toen William S. Harley, samen met zijn vrienden Arthur en Walter Davidson, een klein motorblok bouwde die ontworpen was om in een gewoon fietsframe te passen, als aanvulling op de trapinspanning van de berijder. Het was geen succes: de fiets slaagde er niet in om zelfs de kortste of mint steile heuvels te beklimmen met de kracht van de motor alleen.

Het trio liet zich niet ontmoedigen en ontwierp een groter motorblok en een eigen frame. En de eerste machine was klaar in 1904.

Waardevaste motoren: investeren én verdienen aan motorfietsen

2. Grootste motorfietsfabrikant ter wereld

Tegen 1905 werden Harley-Davidson motorfietsen ‘in massa geproduceerd’, hoewel die bewering enige nuancering behoeft, aangezien er in 1905 in totaal acht motorfietsen werden gebouwd en verkocht! Tegen 1920 was Harley-Davidson echter de grootste motorfietsfabrikant ter wereld, met 2.000 dealers in 67 landen.

3. Terug naar fietsen

In 1916, in een poging om de naam Harley-Davidson in de jonge, nog niet motorrijdende geesten te planten, keerde het bedrijf terug naar de fabricage van fietsen. De onderdelen werden gemaakt door de Davis Sewing Machine Company uit Dayton, Ohio, en verscheept naar H-D in Milwaukee voor assemblage.

De fietsen waren goed gemaakt, aantrekkelijk en comfortabel, maar helaas te duur: ze verkochten niet goed en de productie eindigde in 1921.

4. Het blok

Harley Davidson was en zal voor altijd geassocieerd worden met de V-twin. De eerste 45° V-twin verscheen in 1909 en is sindsdien de enige motorconfiguratie gebleven die Harley-Davidson voor zijn motorfietsen heeft gebruikt.

In 1960 kocht H-D echter een aandeel van 50% in de Italiaanse fabrikant Aermacchi en produceerde Aermacchi-Harley-Davidson motorfietsen, gebruik makend van het Aermacchi eencilinder motorontwerp. Maar dit waren nooit echte Harley-Davidsons.

In 1974 kocht AMF-Harley Davidson de resterende 50 % van Aermacchi, en in 1978 werd het verkocht aan het Italiaanse Cagiva-concern.

5. Er zijn slechts negen Harley-Davidson V-twin motorontwerpen geweest

Sinds 1903 heeft Harley-Davidson slechts negen verschillende V-twin-motoren met grote cilinderinhoud ontworpen en gebouwd: Flathead, Knucklehead, Panhead, Shovelhead, Evolution, Twin Cam, Revolution, Milwaukee Eight, en Revolution Max.

Hoewel de basisstructuur van de motor behouden is gebleven, zijn het de cilinderkopontwerpen, en beter gezegd, de kleppendeksels die veranderd zijn, waardoor de bijnamen van de motoren zijn ontstaan.

Bovendien wordt de Sportster al sinds 1957 geproduceerd en is hij vandaag de dag nog steeds in productie.

Nu we het toch over motoren hebben, het kenmerkende H-D motorgeluid, liefkozend omschreven als ‘potato-potato’, is een product van de ontstekingssystemen van de vroegste motoren. Het gebruik van slechts één set punten voor beide cilinders (zonder verdeler) betekende dat de bougies van beide cilinders op hetzelfde moment ontstaken, ongeacht welke zuiger het bovenste dode punt van de compressieslag naderde. De hoek van 45° tussen de cilinders betekende ook dat er duidelijke, ongelijke intervallen waren tussen het ontsteken van de cilinders, vandaar het klonterige geluid dat zo anders is dan dat van elke andere V-twin, zoals die van Vincent of Ducati.

Harley heeft zelfs geprobeerd een handelsmerk te verkrijgen voor het motorgeluid, maar slaagde daar niet in omdat een toegekend handelsmerk praktisch niet afdwingbaar is.

6. Slechts een van de twee fabrikanten die de Grote Depressie overleefden

Tot het einde van de jaren 1920 waren er honderden Amerikaanse motorfietsfabrikanten, sommige met een levensduur van twintig jaar, andere slechts één of twee. De Grote Depressie decimeerde de motorfietsindustrie en slechts twee fabrikanten overleefden: Harley Davidson en Indian.

Zoals zoveel andere industrieën overleefde Harley door zich toe te leggen op de fabricage van andere producten dan motorfietsen, zoals industriële motoren. Ondanks de moeilijke omstandigheden, ontwierp en produceerde H-D de driewielige Servicar in 1932, een model dat tot 1973 in de Harley-catalogus zou blijven. Interessant is dat de Servicar de eerste civiele H-D was die werd uitgerust met een elektrische starter, in 1964.

7. Er was een echt zwijn (HOG)

Tegenwoordig kunnen bezitters van een Harley-Davidson lid worden van de broeder- en zusterschap die de Harley Owners Group, of H.O.G, is, vaak afgekort tot gewoon Hog. Harley-Davidsons worden ook wel varkens genoemd. De oorsprong van dit woord is interessant.

In de jaren twintig van de vorige eeuw was er een groep boerenjongens die in het weekend met hun Harley’s gingen racen op de board of dirt tracks in de buurt. Hun mascotte was een levend varken (hog) dat de jongens vaak vergezelde op overwinningsrondjes.

8. Hoe krijg je een slechte reputatie

Tegen het einde van de jaren 1960 daalde de verkoop van H-D sterk en had het bedrijf het financieel moeilijk. Er waren gesprekken gaande met een bedrijf dat gespecialiseerd was in het opkopen van bedrijven in moeilijkheden om vervolgens de activa te verkopen en het bedrijf te liquideren.

Dit had gemakkelijk het lot van H-D kunnen zijn als American Machine and Foundry (AMF) niet had ingegrepen en het noodlijdende Harley Davidson-concern niet had gekocht.

AMF maakte recreatie- en vrijetijdsproducten, waaronder bowlinguitrustingen, en wist niets van het bouwen van motorfietsen, laat staan van het ontwikkelen van het merk en het ondersteunen van de klanten. De kwaliteit daalde als een steen in de jaren 1970 en het was pas toen een consortium van 13 voormalige H-D executives tussenbeide kwam en het bedrijf terugkocht dat de zaken begonnen te keren.

De schade aan de reputatie van Harley was echter al aangericht en het bedrijf vecht vandaag de dag nog steeds om van het etiket ‘onbetrouwbaar’ af te komen, ook al staan de producten van het bedrijf al decennialang model voor betrouwbaarheid.

9. Elke kleur, zolang het maar geen groen is

Het schijnt dat Harley-Davidson rijders bijgelovig zijn en niet op een Harley willen rijden die groen is geverfd. Daar zijn verschillende theorieën over.

Een ervan is dat toen de ex-militaire Harley WLA-modellen na de tweede wereldoorlog uit Europa werden terugkwamen, na gediend te hebben in het leger, ze werden opgeknapt, gespoten en doorverkocht. Maar ze werden vaak slecht opgeknapt en waren onbetrouwbaar, zodat ze regelmatig kapotgingen. Omdat ze ooit groen waren geweest, waren de eigenaren bevooroordeeld ten opzichte van groene motorfietsen.

Een andere theorie is dat het rijden op een motorfiets waarop een soldaat zou zijn gesneuveld, ongeluk bracht.

Nog een andere theorie stamt uit de begindagen van de motorsport: Britse motorfietsen werden groen geverfd in hun nationale racekleur en versloegen vaak Amerikaanse motorfietsen, zodat elke zichzelf respecterende Amerikaan niet dood zou worden gezien op een groene Harley Davidson.

Johnny Depp en de Harley-Davidson die hem tot sekssymbool maakte

10. Harley-Davidson was ooit eigenaar van MV Agusta

In een van de vreemdste episodes in zijn geschiedenis verloor Harley-Davidson ooit een enorme som geld door een van de meest gerespecteerde namen in de motorbranche te kopen en vervolgens te verkopen.

De Italiaanse motorfabrikant MV Agusta domineerde de grand prix-races in de jaren ’50, ’60 en begin ’70 en produceerde enkele van de meest exotische wegmotoren die niet alleen enorm duur waren, maar ook zeer zeldzaam.

In 2008 gaf Harley Davidson om een of andere onverklaarbare reden 109 miljoen dollar uit om MV Agusta te kopen.

Nog geen twee jaar later sloeg de bankencrises toe in de wereld en stortte de verkoop van sportmotoren in. De raad van bestuur van Harley verkocht MV Agusta terug aan de gebroeders Castiglioni voor 3 euro. Maar ze moesten ook $26 miljoen borg storten om de Italianen werkkapitaal te geven voor de komende 12 maanden.

Al met al een vrij dure episode. Tegelijkertijd trok Harley de stekker uit Buell en gaf er de voorkeur aan het geld te besteden aan Harley-Davidson en niet aan andere merken. Dik toen jaar laten blijkt dat een juiste beslissing geweest.

Verander je BMW R 1250 GS met stickers in een 40th Anniversary

Door
Redactie
-
0

Stickersets zijn een leuke en makkelijke manier om het uiterlijk van je motorfiets te personaliseren, zonder je te hoeven vastleggen op de onomkeerbare gevolgen van een nieuwe laklaag. Voor sommige motorrijders zijn stickers een no-go area, omdat ze het wezenlijke karakter van de motorfiets zouden schaden. Zou kunnen, als je maar niet je Benelli TRK 502 probeert te veranderen in een BMW R1250GS. Maar als je je R1250GS verandert in een 40th Anniversary-model? Wie zou daarover vallen?

Twijfeltest BMW R 1250 RT vs. BMW K 1600 GT

Het Spaanse ‘sticker’-bedrijf Uniracing heeft een kit ontworpen waarmee je precies dat doet. Je doorsnee/standaard GS veranderen in zo’n smakelijke, zwart/gele 40th Anniversary. De Uniracing’s sticker kit is gemaakt van vrij hoge kwaliteitsspul en niet van dat doorgaans goedkope sticker-materiaal dat je vindt op Alibaba of Wish.com. Uniracing’s eigen technologie genaamd GRASTEC is gebruikt om het hoogste niveau van duurzaamheid te garanderen, wat betekent dat de stickerkit is bestand tegen krassen van struiken, grind en steenslag.

Het zal je niet verbazen dat een stickerkit van een bedrijf dat ook de stickers levert aan raceteams zoals het HRC Monster Energy team niet goedkoop is. Voor de R 1250 GS kost de 40th Anniversary replica stickerkit 270 euro.

Yamaha toont in Japan zijn Motolator-simulator

Door
Redactie
-
0

Alle motorfietsbedrijven vertrouwen op systemen waarmee essentiële parameters al in de ontwikkelfase onmiddellijk gecontroleerd kunnen worden. De simulator waarmee Yamaha z’n nieuwe motoren ‘in de gaten houdt’ is behoorlijk geavanceerd

Het uitdokteren van een rijpositie is allesbehalve eenvoudig en voor de hand liggend bij het ontwerpen van een nieuwe motorfiets. Natuurlijk is er software en de gevoeligheid van de ontwerper, maar toch kost het optimaliseren van de ergonomie vele uren werk en testen.

Krijgt de Yamaha Tracer 900 GT een radar en dus adaptive cruise-control?

Yamaha Motor heeft op de Sci-Fi Prototyping-beurs in Japan zijn Motolator-simulator getoond, waarmee de rijder snel kan experimenteren en veranderingen kan doorvoeren en de rijpositieparameters kan verifiëren.

Het gaat niet alleen om de driehoek zadel-stuur-pedaal, maar ook om de dimensionering van de oppervlakken die in contact komen met de berijder, de verschillende breedtes en hoeken van de steunpunten, de dimensionering van stuur, bedieningsorganen en voetsteunen in vele mogelijke posities.

De ideale ergonomie hangt uiteraard af van de bestemming van het specifieke model, maar ook andere variabelen zoals de gemiddelde lichaamsgrootte in specifieke geografische gebieden spelen een rol. Maar ook hoeveel gewicht moet worden toegekend aan comfort en hoeveel aan sportieve directheid? Zelfs met de bediening van de gashendel, koppeling, rem en de versnellingsbak kan worden geëxperimenteerd, zodat ze het juiste gevoel kunnen doorgegeven.

Motolator kan dit alles getrouw reproduceren tijdens de ontwikkelingsfase en is in hoge mate aanpasbaar. Het Yamaha-projectteam kan snel veranderingen evalueren en experimenteren. Bij het testen op de weg kunnen vervolgens nog meer aanpassingen worden aangebracht. Je hebt misschien wel eens foto’s gezien van motorfietsen met meervoudige bevestigingsplaten voor de voetsteunen. Maar dan zijn de belangrijkste keuzes al gemaakt.

Alle fabrikanten gebruiken min of meer van soort systemen om het werk van de projectteams te vergemakkelijken, maar de Yamaha-simulator heeft een groot aantal parameters die je kunt wijzigen. Het heeft ook een mooi design, wat geen kwaad kan bij de ontwikkeling van toekomstige motorfietsmodellen.

Michael van der Mark verlengt contract met BMW

Door
Redactie
-
0

Het is een week van bevestigingen geweest voor de Superbike markt. Na Kawasaki’s aankondiging van een contractverlenging met Johnny Rea tot 2024, is het vandaag de beurt aan BMW. De fabrikant uit München heeft aangekondigd dat het zijn avontuur met Michael Van der Mark volgend seizoen zal voortzetten.

Het is zeker een moeilijke 2022 geweest voor Michael, die tijdens de winterstop een beenbreuk opliep op een mountainbike en vervolgens een dijbeenbreuk opliep in FP1 in Estoril. Ondanks de klappen wilde BMW met hem verder en hij is niet ontevreden: ‘Ik ben erg blij dat ik deel uitmaak van de BMW Motorrad Motorsport-familie en de verlenging van onze samenwerking’, aldus Van der Mark. ‘Helaas is dit seizoen niet verlopen zoals ik me had voorgesteld. Ik wil zo snel mogelijk terug op mijn BMW M1000RR. Ik mis alles: het team, de motor, het racen. Maar het enige dat telt is wat de dokters zeggen en ik volg hun aanbevelingen.’ We zullen moeten zien wanneer Michael weer kan racen.

Ilja Caljouw over Isle of Man: ‘Ik kijk met gemengde gevoelens terug op mijn deelname’

Een paar weken geleden deed Michael een test tijdens de TT: ‘In Assen zag ik hoeveel potentie de motor dit seizoen heeft en sindsdien is het project nog verder gevorderd, met Scott die op het podium eindigde in Donington. Ik kan niet wachten om weer in actie te komen en mijn steentje bij te dragen. Ik ben er zeker van dat we samen een succesvolle toekomst zullen hebben.’

Van lachertjes naar het beste pakket; de succesformule van Aleix Espargaró en Aprilia ontrafeld

Door
Asse Klein
-
0
Aleix Espargaró en Aprilia

Coureurs als Valentino Rossi, Jorge Lorenzo en Marc Márquez winnen altijd en overal, hoe anders is dit bij Aleix Espargaró. Hij had er maar liefst 283 Grand Prix-starts voor nodig! Het verhaal van Aprilia in de MotoGP is hieraan min of meer gelijk, maar toch kunnen ze met Espargaró zomaar wereldkampioen worden dit jaar. Hoe dit kan en waar het gaat eindigen? Tijd voor een grondige analyse.

Fotografie: 2Snap, Emil Bilars

Met Valentino Rossi, Casey Stoner, Jorge Lorenzo en Marc Márquez werd de MotoGP tussen 2007 en 2019 geregeerd door haast buitenaards goede coureurs en ook recente kampioenen Joan Mir en Fabio Quartararo zitten in de categorie bizar goed. Het contrast met Aleix Espargaró hierin kan haast niet groter. Jarenlang was hij een hardwerkende coureur, die onderdeel uitmaakte van het MotoGP-veld. Maar meer ook niet. En dan Aprilia… Drie tot vier jaar terug werden er grote vraagtekens gezet bij wat de kleine fabrikant uit Noale te zoeken had in de MotoGP en waarom ze niet lekker in het WorldSBK waren gebleven. Soms werden ze zelfs uitgelachen en ook daarin zitten er parallellen met Aleix. Aprilia bleef stug doorontwikkelen aan de RS-GP en dat deed Espargaró ook met zichzelf. Met succes, want na elf MotoGP-races dit seizoen gaat Aprilia Racing aan de leiding in het teamkampioenschap en staat Aleix tweede in het kampioenschap met 21 punten achterstand op Quartararo. Bovendien loopt Aprilia tegenwoordig voorop in de technische ontwikkelingen!

Om de huidige succesformule tussen Aleix en Aprilia beter te begrijpen, is het goed om in te zoomen op het verleden van de rijder en de fabrikant.

De geweldige inhaalactie van Aleix Espargaró in Assen, waarbij hij niet één, maar twee rijders passeert voor het aanremmen van de laatste Geert Timmer-bocht. Brad Binder en Jack Miller dachten al laat te remmen, totdat ze de Aprilia-coureur onderdoor zagen komen.

Broederliefde + meer gestructureerd werken = MotoGP-doorbraak

Aleix Espargaró kende een rumoerige beginfase van zijn carrière. Zijn eerste GP reed hij al in 2004, maar na een aantal Grand Prix-seizoenen in de 125cc en 250cc kwam Aleix in 2009 zonder plek te zitten, doordat het team dat hem had gecontracteerd zich plotseling terugtrok. Broertje Pol – die werd (en wordt) gezien als een groter talent – bracht uitkomst. Aleix: ‘Pol betaalde mijn salaris en nam mij mee naar de races. Dit zorgde ervoor dat ik datzelfde jaar mijn MotoGP-debuut kon maken als invaller.’ Dat deed hij bij Pramac Racing op Indianapolis en hij deed dat zo goed dat hij er een jaar langer mocht blijven. Vervolgens reed Aleix nog een jaar in de Moto2 om vervolgens terug te keren in de CRT en Open klasse van de MotoGP. Terugkijkend op die periode noemt Aleix zichzelf ongestructureerd, en is het Pol die zorgde voor meer stabiliteit: ‘Zijn Moto2-kampioenschap in 2013 heeft mij geholpen om mijn mindset te veranderen. Ik zag wat hij er allemaal voor deed en huilde als hij een duel verloor. Dit zorgde ervoor dat ik ook meer gestructureerd ging trainen en er alles aan ging doen om mijn doel te bereiken.’

Interview Piet, Jurgen en Zonta van den Goorbergh: Drie generaties in de TT

Aleix ging nog harder werken, waarbij hij zich vooral focuste op het wielrennen. De Spanjaard werd daarin zo goed dat hij tegenwoordig traint met bekende profwielrenners als Primoz Roglic en José Joaquin Rojas. Aleix had volgens hen zelfs profwielrenner kunnen worden! Na ook opvallend goede resultaten op het asfalt, met Forward Yamaha in 2014, ging de droom van Aleix in vervulling: hij kreeg een fabriekscontract bij Suzuki in 2015 als teamgenoot van Maverick Viñales. Aleix: ‘De eerste dag als fabrieksrijder was na de geboorte van mijn twee kinderen de mooiste dag uit mijn leven.’ Suzuki maakte in 2015 zijn comeback in de MotoGP en de Spanjaarden bleken een goed duo te zijn. Samen maakten zij de motor beter, waardoor Viñales, maar later ook Alex Rins konden winnen en Joan Mir in 2020 uiteindelijk wereldkampioen kon worden.

Maar Aleix moest heel hard blijven werken. Zo werd in 2016 Michelin de nieuwe bandenleverancier en hij kon daar niet aan wennen. Hierin is goed te zien dat Aleix niet een natuurtalent is, maar iets meer tijd nodig heeft dan de anderen. Samen met onder anderen Sete Gibernau bleef Aleix trainen om zijn hellingshoek te verhogen, iets wat gevraagd werd om met deze banden harder te gaan. De progressie kwam te laat, want Aleix werd bij Suzuki voor 2017 vervangen door Andrea Iannone. Een gênant detail: dit hoorde de Spanjaard niet van de teamleiding, maar van een aantal teamleden van Suzuki. Uiteindelijk bleek het echter allemaal perfect te passen, want zo belandde Aleix Espargaró uiteindelijk op een Aprilia, al was dat toen meer een straf dan een zegen…

– twee stappen + drie stappen = 1 stap vooruit

Aprilia was in 2015 teruggekomen in de MotoGP met zijn RS-GP. De Italiaanse fabrikant had nog weinig opvallende resultaten gescoord toen zij voor 2017 Aleix Espargaró aantrokken. Aleix: ‘Na 2016 dachten velen dat ik klaar zou zijn, maar ik geloofde in het Aprilia-project, alleen duurde het wel veel langer dan gedacht. In 2019 dacht ik er zelfs aan om te stoppen bij Aprilia en op zoek te gaan naar een andere uitdaging in bijvoorbeeld het WK Superbike. Ik was 29 jaar en ik kwam iedere maandag na een raceweekend huilend thuis. Mijn gezin maakte mij uiteindelijk wel gelukkig en dat heeft ervoor gezorgd dat ik bij Aprilia bleef. Daarnaast heeft ook het vertrouwen dat Aprilia mij altijd heeft gegeven een cruciale rol gespeeld.’

2019 Was ook het jaar dat Massimo Rivola werd aangetrokken als CEO van Aprilia Racing. Een opvallende keuze, omdat zijn achtergrond voornamelijk in de Formule 1 bij onder andere Ferrari lag. Dit bleek het begin van het succesverhaal. ‘De komst van Massimo zorgde voor een hele verandering binnen Aprilia. Daarvoor moest Romano Albesiano alles doen van ontwikkeling aan de motor, de organisatie binnen het team tot het praten met de sponsors. Dat is niet te doen’, aldus Aleix. Dat eerder Gigi Dall’Igna vertrok naar Ducati hielp uiteraard ook niet. Rivola zorgde voor meer structuur in het team. Aleix: ‘De Italiaanse gezelligheid bleef, maar we gingen net zo georganiseerd werken als de Japanners. Daardoor zijn we in mijn ogen het beste team in de paddock geworden. Daarnaast kon Romano zich focussen op waar hij goed in is: het ontwikkelen van de motorfiets. En dan zie je wat er kan gebeuren. Eind 2020 begon ik het licht aan het einde van de tunnel te zien. De 2021-motor was een compleet ander verhaal. Na de eerste test van dat jaar huilde ik in mijn helm, zo blij was ik met de motor. En nu in 2022 hebben we misschien wel de beste motor op de grid.’ Dat Aprilia veel minder last had van de ontwikkelingsstop in de MotoGP, een noodgreep door corona, speelt hierbij zonder twijfel ook een belangrijke rol.

Aleix Espargaró rijdt met nummer 41 vanwege Youichi Ui. De Japanner en Aleix hadden in de beginfase van hun carrière dezelfde manager. Daarnaast hielp Ui – die zelf twee keer vicewereldkampioen 125cc werd – hem zowel op als naast de baan met allerlei zaken.

Vertrouwen + stabiliteit = succes

Aleix is misschien wel de meest gepassioneerde rijder van het huidige veld. Wanneer de Spanjaard maar iets meemaakt onderweg of na een race, zal hij altijd pure emoties tonen. Ook durft hij zich uit te spreken over situaties richting het team, maar ook naar de wedstrijdleiding. Maar ondanks dat Aleix zelfverzekerd overkomt en in de MotoGP racet, is hij ook een mens van vlees en bloed. Net als ieder ander persoon presteert ook Aleix beter wanneer er vertrouwen in hem wordt uitgesproken. Aprilia en vooral Rivola zagen dit perfect, is Aleix van mening: ‘Massimo begrijpt mij en zorgt voor stabiliteit. Hij geeft mij zoveel vertrouwen door bijvoorbeeld altijd te zeggen dat ik kapitein van Aprilia ben. Hij wordt ook niet boos als er iets mis gaat, maar probeert mij altijd aan het denken te zetten. Ik krijg applaus van het team als ik na een race terugkom in de box. Zij hebben mij altijd behandeld als een Valentino Rossi of Marc Márquez. Ook toen het minder goed ging. Dat geeft zoveel vertrouwen, dat is onbeschrijfelijk.’

TT-Assen 2022: Interview Luca Marini

Aleix Espargaró heeft ook het hart op de tong als hij hoort dat zijn goede vriend Viñales het in 2021 niet naar zijn zin heeft bij Yamaha. Aleix pusht de Aprilia-leiding om met Viñales zijn management te gaan praten en het Italiaanse team weet uiteindelijk de Spanjaard aan te trekken. De Italianen konden snel schakelen, omdat testrijder Lorenzo Savadori op dat moment als tweede rijder fungeerde. Ondanks de komst van een MotoGP-winnaar, laat Aprilia gelijk duidelijk merken dat zij Aleix als kopman (kapitein) zien om de onderlinge verhoudingen duidelijk te maken. Achteraf een sterke zet van Aprilia wat ongetwijfeld meespeelt in het succesverhaal van 2022. Voor het huidige seizoen werd Aprilia een onafhankelijk fabrieksteam, nadat ze tot die tijd onder de vlag van Gresini Racing hadden gereden.

Overleggen + samenwerken = teamplayers

Toeval of niet, net nadat Viñales werd aangetrokken door Aprilia, pakte Aleix het eerste MotoGP-podium voor Aprilia op Silverstone. Vanaf het begin van 2022 kan Aleix met de besten mee en na elf races heeft hij naast één zege al vijf podiumplaatsen gescoord. Dat hadden er zeker één of waarschijnlijk zelfs twee meer kunnen zijn, wanneer Aleix in Barcelona niet één ronde te vroeg was gestopt en in Assen Quartararo niet was tegengekomen. Ook zien we het vertrouwen dat Aprilia in hun rijders heeft dit jaar voor de Grand Prix van Mugello terug, waar bekend werd gemaakt dat beide rijders hun contract tot eind 2024 hebben verlengd. Van Espargaró niet verrassend, maar van zijn teamgenoot wel, die op dat moment slechts één keer zevende is geworden. ‘Qua racetempo verschillen Maverick en ik niet veel, maar hij moet alleen nog iets beter worden met een verse band’, gaf Aleix toen al aan. Toch lijkt het vertrouwen van Aprilia zich opnieuw uit te betalen, gezien de recente progressie van Viñales en zijn podiumplaats in Assen. Ook is het samenwerken van de twee teamgenoten een kracht geworden. De twee rijders overleggen veel en motiveren elkaar in de box, maar ook op de baan steunen ze elkaar. Mugello was een mooi voorbeeld waar Viñales een bijdrage leverde aan het podium van Aleix. In de trainingen had Aleix het in een paar bochten moeilijk, maar door Viñales te volgen vond hij de oplossing en pakte in de race een derde plaats.

Viñales is ondertussen zelfs zo snel dat hij wellicht nog een rol kan spelen in de strijd om het kampioenschap. ‘Ik zal Aleix zeker helpen in de races als dat nodig is. Ons doel is om Aprilia wereldkampioen te maken’, vertelde Viñales na de race in Assen. Quartararo kan van zijn teamgenoot Franco Mordidelli waarschijnlijk weinig tot geen hulp verwachten in de resterende races, dus daarin heeft Aprilia wel een voorsprong. Maar nog steeds belangrijker: in de tussenstand heeft Quartararo 21 punten voorsprong op Aleix met nog negen races te gaan. Vanaf 2023 zal Aprilia zelfs vier motoren op de grid brengen, wanneer RNF Racing het satellietteam wordt. Maar in de tweede seizoenshelft van dit jaar gaan we eerst zien of de succesformule tussen Aleix en Aprilia gaat leiden tot een unieke wereldtitel.

Benelli TRK702 krijgt camera voor en achter

Door
Redactie
-
0

Dat er een nieuwe Benelli TRK702 op komst is, werd al in april onthuld via typegoedkeuringen in China. Aankondigingen van ontwerpen geven nu meer gedetailleerd inzicht in de technologie.

Prestaties

Het frame lijkt op dat van de TRK502, waarin een nieuw motorblok zal worden getransplanteerd, die op zijn beurt lijkt op de tweecilinder van de CFMoto 700CL. Het blok meet 693 cc en heeft een identieke boring en slag als het CFMoto-voorbeeld. Dus mag je er van uitgaan dat het vermogen ook 75 pk zal bedragen.

Benelli BJ400J: nieuwe reeks modellen op komst?

Camerasysteem

Uit de foto’s van de ontwerpaanvraag blijkt dat de Benelli TRK702 zal worden uitgerust met zowel een camera vooraan als een camera achteraan. Een soortgelijk systeem wordt al gebruikt op de 1200GT, die in 2020 werd onthuld. Aan de voorkant is de nok direct onder de koplamp gemonteerd, aan de achterkant boven de nummerplaatverlichting.

In feite zijn dit dashcams, die in China steeds populairder worden.  Het beeld kan live naar het tft-scherm worden gezonden, of natuurlijk worden opgenomen.

EICMA 2022 debuteert in de Metaverse

Door
Redactie
-
0

De EICMA – 8 t/m 13 november 2022 – slaat een nieuwe weg. De motorshow in Milaan maakt z’n debuut in de Metaverse. Het is nog niet duidelijk op welke manier en met welk ‘gewicht’, maar er is zeker de intentie om de eerste stap naar Web 3.0 te zetten. ‘Wij doen dit geleidelijk en voorzichtig, door bij te dragen aan de verspreiding van de NFT-technologie, met als doel’, aldus president Meda, ‘op intelligente wijze deel te nemen aan dit macro-ecosysteem en nieuwe ontwikkelingsmogelijkheden te bieden aan de EICMA zelf en vooral aan onze exposanten en de industrie’.

Documentaire over Zwarte Cross vanaf oktober in bioscoop en op Videoland

Ook is er een nieuwe reclamecampagne, waarin niet het product – motorfietsen – maar de mens en emotie centraal staan: het EICMA Effect.

Voor degenen die de motoren toch liever met eigen handen aanraken, hebben 25 juli in de agenda staan. Op www.eicma.it kunnen tot 5 augustus kaarten tegen een gereduceerde prijs (€ 14) worden gekocht. Zoals EICMA CEO Paolo Magri aangaf, zullen de prijzen voor het publiek hetzelfde blijven als vorig jaar.

Ural verhuist van Rusland naar Kazachstan

Door
Redactie
-
0

Ural, specialist in zijspannen voor zwaar gebruik, heeft het moeilijk sinds het begin van de Russisch-Oekraïense oorlog. De economische sancties hebben geresulteerd in de recente verhuizing van Irbit, Rusland, naar Petropavlovsk, Kazachstan. Met de verhuizing wordt Ural gedwongen om nieuwe werknemers in dienst te nemen.

Op twee wielen in tijden van oorlog: Oekraïns Motorfiets Dagboek

Ural heeft een kleine maar toegewijde klantenkring, die het merk ook in deze moeilijke tijden goed hebben behandeld. Het is misschien moeilijk te geloven, maar bijna niemand vroeg om een terugbetaling van de aanbetaling, ondanks het feit dat ze vooruitbetaald hadden voor nieuwe motorfietsen voor het begin van de sancties.

‘Mensen begrijpen dat wat er gebeurt niet representatief is voor het merk,’ zegt Madina Merzhoeva, VP van marketing en international sales, in een artikel van CycleWorld.

‘Ural is altijd gegaan voor integratie in de wereld. Het is altijd een kwestie geweest van community, samen dingen doen en motorijders verbinden. Waarschijnlijk in tegenstelling tot elk ander motormerk, in zekere zin, omdat er van nature twee of meer mensen met een Ural rijden.’

Een blik in de nieuwe Ural-fabriek in Kazachstan.

Maar het moeilijkste deel is toch wel het gedwongen vertrek van Rossiya-matushka. Zal de nieuwe productiefaciliteit in Kazachstan de merkidentiteit veranderen of verzwakken? Dat is een moeilijke vraag, maar Merzjoeva heeft er een goed antwoord op.

‘We moesten onszelf opnieuw uitvinden. Je kiest niet je ouders of het land waar je geboren bent…Ural is geboren in Rusland en dat deel van de identiteit is er… Het gaat om wat we elke dag doen als merk, de mensen die het product elke dag gebruiken en wat we aan de wereld geven.’

‘Als motormerk dat technologisch niet vooruitstrevend is, leveren wij een product dat mensen in staat stelt om iets te doen buiten de digitale wereld…met een Ural kun je dat doen met je familie, je vriend, zelfs met je huisdier. Het geeft het comfort om dingen in het echte leven te doen, uitdagingen aan te gaan en te ontdekken dat ze te overwinnen zijn.’

‘Het is een soort therapie om met de realiteit om te gaan – en om dat samen te doen met mensen van wie we houden.’

Ural verwacht dat de nieuwe motorfietsen vanaf september weer worden verzonden.

1...523524525...1.895Pagina 524 van 1.895

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company