donderdag 20 november 2025
Home Blog Pagina 65

Honda CB1000F en CB1000F SE: Klassieke styling ontmoet moderne Techniek

1

Honda lijkt de wereld van retro-geïnspireerde nakeds te gaan betreden met twee veelbelovende modellen: de CB1000F en CB1000F SE. Deze motorfietsen, die naar verwachting tijdens de Suzuka 8 Hours van 2025 (1-3 augustus) zullen worden onthuld, combineren klassieke esthetiek met hedendaagse technologie, waarmee Honda eindelijk een antwoord geeft op concurrenten als de Kawasaki Z900RS en Yamaha XSR900.

Een eerbetoon aan een legende

De nieuwe CB1000F is duidelijk geïnspireerd door de iconische Honda CB 900 F Bol d’Or uit 1978, een motorfiets die destijds nieuwe maatstaven zette voor sportieve viercilinders. Het ontwerp combineert retro-elementen met de beproefde techniek van de hedendaagse CB1000 Hornet, waarmee Honda een brug slaat tussen verleden en heden.

De standaard CB1000F zal naar verwachting een meer traditionele naked bike styling krijgen, terwijl de SE-variant (Special Edition) een sportievere benadering kiest met een café racer-achtig kuipje. Beide modellen lijken Honda’s antwoord te zijn op de groeiende vraag naar motorfietsen met klassieke uitstraling maar moderne prestaties.

Technische specificaties

Hoewel officiële gegevens nog niet zijn bevestigd, suggereert de beschikbare informatie dat de CB1000F gebruik zal maken van het motorblok uit de huidige CB1000 Hornet. Dit betekent een 999cc viercilinder in lijnmotor met dubbele bovenliggende nokkenassen en 16 kleppen, goed voor ongeveer 150 pk bij 10.500 tpm en 104 Nm koppel bij 8.250 tpm.

Voor de CB1000F SE wordt gespeculeerd over een krachtiger motorblok, mogelijk afgeleid van de CBR1000RR Fireblade (SC77) uit 2017. Dit zou resulteren in een vermogen van ongeveer 192 pk bij 13.000 tpm en een koppel van 114 Nm bij 11.000 tpm, wat de SE-variant aanzienlijk sportiever zou maken dan zijn standaardbroer.

Het chassis van de standaard CB1000F zal waarschijnlijk het buizenframe van de Hornet overnemen, terwijl de SE-versie mogelijk een aluminium dubbel wiegframe krijgt voor betere prestaties op hoge snelheid. Wat betreft de wielophanging kunnen we Showa-componenten verwachten, met voor de standaardversie SFF-BP (Separate Function Fork – Big Piston) upside-down voorvorken met 41mm dikke poten, en voor de SE-variant mogelijk de geavanceerdere BPF (Big Piston Fork) met 43mm poten.

Positionering op de markt

Honda mikt met deze modellen duidelijk op het groeiende segment van retro-geïnspireerde sportmotoren. De standaard CB1000F zal waarschijnlijk concurreren met de Kawasaki Z900RS (prijs vanaf €14.249), terwijl de sportiever georiënteerde SE-variant mogelijk de meer prestatiegerichte rijders zal aanspreken die ook naar motorfietsen als de Yamaha XSR900 (vanaf €13.399) of BMW R nineT (vanaf €20.990) kijken.

Wat de prijsstelling betreft, is er nog geen officiële informatie beschikbaar. Als we kijken naar de huidige CB1000 Hornet als uitgangspunt en de prijzen van directe concurrenten, kunnen we een richtprijs verwachten tussen de €11.999 en €13.000 voor de standaardversie, met de SE-variant die mogelijk richting de €15.000 gaat, afhankelijk van de specificaties en afwerking.

Verwachtingen voor de onthulling

De timing van de onthulling tijdens de Suzuka 8 Hours is strategisch gekozen. Dit prestigieuze uithoudingsevenement, dat diep geworteld is in Honda’s racegeschiedenis, biedt het perfecte podium om een motorfiets te presenteren die zowel het rijke erfgoed van het merk viert als hun commitment aan moderne technologie demonstreert.

Als de geruchten kloppen, zullen de CB1000F en CB1000F SE Honda’s eerste serieuze poging zijn om het groeiende neo-retro segment te betreden met een krachtige viercilinder. Dit zou een interessante toevoeging zijn aan een markt die momenteel wordt gedomineerd door twee- en driecilinder motoren van concurrerende merken.

Hoewel veel details nog onbevestigd blijven tot de officiële onthulling, is het duidelijk dat Honda met deze modellen inspeelt op de nostalgische gevoelens van ervaren rijders terwijl ze tegelijkertijd nieuwe motorrijders willen aantrekken met een combinatie van klassieke stijl en hedendaagse prestaties.

Voor motorliefhebbers blijft het nog even wachten op specifieke informatie over beschikbaarheid en prijzen op de lokale markt. Gezien Honda’s sterke aanwezigheid in Nederland is het waarschijnlijk dat beide modellen hier beschikbaar zullen komen, mogelijk met een kleine prijspremie ten opzichte van andere Europese markten.

De Motor Podcast #168: Van enkeltje Bolivia tot motorinstructeur in Nederland

0

Motorinstructeur Leeroy van Gemert gooide meerdere keren in zijn leven het roer radicaal om.
Zo boekte hij ooit impulsief een enkeltje naar Bolivia, met als doel: vooral lekker rondrijden op een zelfgebouwde chopper. Na een avontuurlijke tijd keerde hij (zo goed als platzak) terug naar Nederland, waar hij zich stortte op de techniek.

Tijdens zijn werk ontdekte hij De Motor Podcast en dat zette opnieuw zijn leven op zijn kop. Het luisteren naar de afleveringen bleek een schot in de roos. Aflevering na aflevering begon er steeds meer te kriebelen. Langzaamaan werd het duidelijker; Leeroy wilde van motoren zijn beroep maken (wie wil dat nou niet?). Na het beluisteren van vrijwel alle afleveringen viel het kwartje definitief: “Ik word motorinstructeur.” “Ik ga mensen begeleiden naar hun motorrijbewijs.” En zo geschiedde! 

Inmiddels heeft Leeroy de eerste lessen erop zitten en mensen aan hun motorrijbewijs geholpen. Hij vertelt erover in afl. 168 van De Motor Podcast: https://demotorpodcast.nl/afl-168-de-motor-podcast-inspireerde-om-motorinstructeur-te-worden/

LiveWire Doki en Spur: Nieuwe elektrische stadsmotoren van Harley-Davidson’s submerk

0

LiveWire, de elektrische tak van Harley-Davidson, heeft onlangs twee nieuwe conceptmotorfietsen onthuld die de toekomst van stedelijke mobiliteit kunnen vormgeven. De Doki- en Spur-prototypes, gepresenteerd tijdens het Harley-Davidson Homecoming evenement, vertegenwoordigen een strategische verschuiving naar een breder publiek met een focus op stedelijke mobiliteit.

Nieuwe richting voor LiveWire

Na de lancering van de high-end LiveWire One (eerder bekend als de Harley-Davidson LiveWire) en de S2 Del Mar, lijkt het merk nu een meer toegankelijk segment te willen aanboren. In tegenstelling tot hun krachtigere voorgangers, zijn de Doki en Spur ontworpen als wendbare, lichtgewicht stadsmotoren die vergelijkbaar zijn met 125cc verbrandingsmotoren. Deze verschuiving weerspiegelt de erkenning van de groeiende vraag naar praktische, milieuvriendelijke vervoersoplossingen in dichtbevolkte stedelijke gebieden.

De nieuwe prototypes komen voort uit LiveWire’s samenwerking met de Taiwanese tweewielerspecialist Kymco, waarvan de invloed duidelijk zichtbaar is in verschillende componenten van de motorfietsen. Deze strategische partnerschip combineert Harley-Davidson’s rijke erfgoed met Kymco’s expertise in lichte tweewielers en elektrische aandrijflijnen.

Doki en Spur: Twee varianten, één platform

Hoewel ze op hetzelfde platform zijn gebouwd, hebben de Doki en Spur elk een eigen karakter en doelgroep. De Doki is ontworpen als een ‘streetbike’ met een focus op stedelijk gebruik, terwijl de Spur wordt omschreven als een ’trailbike’ met lichte off-road capaciteiten.

Beide modellen zijn uitgerust met 12-inch wielen, wat bijdraagt aan hun compacte formaat en wendbaarheid in druk stadsverkeer. Het belangrijkste onderscheid tussen de twee is te vinden in de bandenkeuze: de Doki is voorzien van Mitas MC 19 straatbanden (120/80-12 voor en 130/80-12 achter), terwijl de Spur is uitgerust met Shinko Mobber off-road banden (120/70-12 voor en 130/70-12 achter) voor betere prestaties op onverharde wegen.

Technische specificaties en prestaties

LiveWire heeft beperkte technische details vrijgegeven, maar de beschikbare informatie schetst een beeld van motorfietsen die zijn ontworpen voor efficiënte stedelijke mobiliteit. Beide modellen hebben naar verluidt een geschatte actieradius van ongeveer 160 kilometer en een topsnelheid van 85 km/u, wat ze geschikt maakt voor zowel stadsverkeer als korte ritten buiten de bebouwde kom.

De motorfietsen kunnen naar verluidt accelereren van 0 tot 48 km/u in ongeveer 3 seconden, wat voldoende is voor vlot stadsverkeer. Met een zadelhoogte van 760 mm zijn ze toegankelijk voor rijders van verschillende lengtes.

Een van de meest opvallende kenmerken is het gebruik van uitwisselbare batterijen. Beide modellen zijn uitgerust met een paar verwijderbare accu’s, hoewel de exacte capaciteit nog niet is bekendgemaakt. Dit kenmerk is bijzonder waardevol voor stadsbewoners die mogelijk beperkte toegang hebben tot laadinfrastructuur bij hun woning.

Chassis en rijdynamiek

Het chassis van beide prototypes bestaat uit een vakwerkframe waarbij het motorblok als structureel element fungeert, een beproefde constructiemethode die gewicht bespaart en tegelijkertijd structurele rigiditeit biedt. De voorwielophanging bestaat uit een omgekeerde voorvork, terwijl de achterwielophanging wordt verzorgd door een monoshock die direct verbonden is met de swingarm.

Deze configuratie belooft een goed uitgebalanceerde rijervaring die zowel comfort als wendbaarheid biedt, essentiële eigenschappen voor stadsmotoren. De 12-inch wielen dragen verder bij aan de wendbaarheid, waardoor ze ideaal zijn voor het navigeren door druk stadsverkeer en krappe parkeerruimtes.

Marktpositionering en concurrentie

De Doki en Spur betreden een steeds competitiever wordend segment van elektrische stadsmotoren. In Nederland zijn verschillende vergelijkbare opties beschikbaar, variërend in prijs en specificaties:

De NIU MQi GT EVO, met een 5kW motor en een actieradius van ongeveer 75 km, is verkrijgbaar vanaf €5.498. De Super Soco TC Max, met zijn retro-geïnspireerde ontwerp en 110 km bereik, kost ongeveer €5.519. Voor liefhebbers van premium merken biedt de Vespa Elettrica een iconisch ontwerp en 100 km bereik voor ongeveer €5.199, terwijl de futuristische BMW CE 04 een bereik van 130 km biedt voor ongeveer €14.103.

Hoewel de prijzen en beschikbaarheid van de LiveWire Doki en Spur nog niet zijn bekendgemaakt, zullen deze factoren cruciaal zijn voor hun concurrentiepositie in de Nederlandse markt, waar elektrische mobiliteit snel aan populariteit wint.

Toekomstperspectief

Als prototypes is het nog onduidelijk wanneer en of de Doki en Spur in productie zullen gaan. LiveWire heeft geen tijdlijn vrijgegeven voor de marktintroductie, en het is mogelijk dat de uiteindelijke productiemodellen wijzigingen zullen ondergaan op basis van feedback en verdere ontwikkeling.

De introductie van deze prototypes signaleert echter een duidelijke intentie van LiveWire om hun portfolio uit te breiden naar meer toegankelijke elektrische tweewielers. Dit komt overeen met de bredere industrietrend richting diversificatie van elektrische mobiliteitsoplossingen, van high-end prestatiemotoren tot praktische stadsvervoermiddelen.

Met de Doki en Spur lijkt LiveWire een evenwicht te willen vinden tussen het erfgoed van Harley-Davidson en de toekomst van stedelijke mobiliteit. Of ze erin zullen slagen om een betekenisvolle impact te maken in dit groeiende segment zal de tijd moeten uitwijzen

Europa’s hoogst gelegen racemotormuseum: GP-motorerfgoed op de Grote Sint-Bernhardpas

0

Liefhebbers van klassieke racemotoren hebben reden tot vreugde: het hoogstgelegen museum voor Grand Prix-motorfietsen ter wereld heeft op 27 juli opnieuw zijn deuren geopend, al is het slechts tijdelijk tot 31 augustus (openingstijden 10:00 tot 18:00 uur). Deze bijzondere expositie, gesitueerd op de Grote Sint-Bernhardpas tussen Italië en Zwitserland, brengt een unieke collectie historische racemotoren samen op een adembenemende alpiene locatie.

De WCRB: Bewakers van Europees motorerfgoed

Achter deze bijzondere tentoonstelling staat de World Classic Racing Bikes (WCRB), een Europese vereniging die meer dan 250 Grand Prix-motorfietsen en verzamelaars samenbrengt. Deze organisatie bestaat uit toegewijde liefhebbers die zich inzetten voor het behoud en de viering van historische racemotoren. Het zijn geen gewone verzamelaars, maar ware beschermheren van motorgeschiedenis die hun kostbare machines beschikbaar stellen voor evenementen en musea.

De WCRB fungeert als een cruciale schakel in het behoud van Europees motorerfgoed. De vereniging faciliteert niet alleen tentoonstellingen zoals die op de Grote Sint-Bernhardpas, maar documenteert ook de geschiedenis van deze machines, organiseert demonstraties en zorgt ervoor dat de technische kennis over deze motoren behouden blijft voor toekomstige generaties.

ASI: De Italiaanse hoeksteen van historisch motorisme

Naast de WCRB speelt de Automotoclub Storico Italiano (ASI) een essentiële rol in dit initiatief. Als Italiaans nationaal orgaan voor historische voertuigen, draagt de ASI bij aan de bescherming en waardering van Italië’s rijke motorerfgoed. Hun expertise is van onschatbare waarde bij de conservering, restauratie en certificering van historische motorfietsen.

De ASI levert technische en logistieke ondersteuning aan het museum, waardoor de motoren in optimale omstandigheden kunnen worden tentoongesteld en hun geschiedenis met precisie en passie kan worden verteld. Zonder de inspanningen van de ASI zouden veel van deze technische meesterwerken wellicht in de vergetelheid raken of verloren gaan.

De organisatie beperkt zich niet tot museale activiteiten; ze organiseert ook historische evenementen en rally’s, waarbij eigenaren van klassieke voertuigen worden betrokken in een levendige gemeenschap die het motorhistorische erfgoed koestert en in stand houdt.

Hoogtepunten van de collectie

De tentoonstelling omvat een indrukwekkende verzameling van historische racemotoren die elk hun eigen verhaal vertellen. Onder de meest opmerkelijke exemplaren bevinden zich:

De Cazzaniga 125 ex Vitali, een handgemaakte Italiaanse motorfiets uit de jaren ’70-’80 met een 125cc tweetaktmotor. Deze wendbare, lichte machine werd bereden door de coureur Vitali in regionale wedstrijden en heuvelklimcompetities, en belichaamt de ambachtelijke racecultuur van die periode.

De Triumph Trident Radrizzani, voorzien van een krachtige 750cc driecilinder motor, werd geprepareerd door de bekende tuner Radrizzani voor endurancewedstrijden. Deze motorfietsen stonden bekend om hun betrouwbaarheid en vermogen, en namen deel aan prestigieuze evenementen zoals de 24 Uur van Montjuïc.

Een fascinerend technisch experiment is de Yamaha Reverse, een prototype zonder carrosserie dat wordt gekenmerkt door een motor met omgekeerde cilinders. Hoewel deze motorfiets nooit officieel heeft geracet, heeft het concept wel invloed gehad op latere innovaties in motorontwerp, met name wat betreft zwaartepuntverbetering en handling.

Moderne racetechnologie wordt vertegenwoordigd door de Moto2 ex Remy Gardner. Deze competitiemotor uit het Moto2-wereldkampioenschap, voorzien van een 600cc viertaktmotor, werd bestuurd door de Australische coureur Remy Gardner en vertegenwoordigt de huidige generatie racetechnologie.

De collectie omvat ook de Aprilia RS 125 R van Kazuto Sakata, waarmee de Japanse coureur twee wereldtitels in de 125cc-klasse behaalde. Deze lichte, wendbare motorfiets domineerde het 125cc-wereldkampioenschap in de jaren ’90 en markeert een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van zowel de Japanse rijder als het Italiaanse merk Aprilia.

Meer dan alleen een tentoonstelling

Het museum op de Grote Sint-Bernhardpas is meer dan alleen een verzameling motorfietsen; het is een levend eerbetoon aan de rijke geschiedenis van motorracen. De locatie op 2.469 meter hoogte maakt het niet alleen tot het hoogstgelegen motormuseum ter wereld, maar plaatst deze machines ook in een adembenemende natuurlijke omgeving die het dramatische karakter van motorsport onderstreept.

Bezoekers krijgen de zeldzame kans om van dichtbij kennis te maken met motorfietsen die cruciaal waren in de evolutie van racetechnologie, van ambachtelijke constructies uit de jaren ’70 tot geavanceerde prototypes. Elke motorfiets vertegenwoordigt niet alleen technische innovatie, maar ook de verhalen van de coureurs, teams en ingenieurs die de sport hebben gevormd.

Marc Márquez schrijft geschiedenis met 69ste MotoGP-zege

0

Marc Márquez heeft opnieuw zijn stempel gedrukt op de MotoGP-geschiedenis door op 15 juli 2025 zijn 69ste overwinning te behalen op de Sachsenring, tijdens zijn 200ste Grand Prix-start. Deze triomf markeerde niet alleen het overtreffen van Giacomo Agostini op de lijst van meeste overwinningen aller tijden, maar toonde ook de uitzonderlijke capaciteiten van de Ducati Desmosedici GP25, de machine waarop hij deze prestatie neerzette.

De overwinning, behaald in de intense sfeer van het MotoGP-seizoen 2025, onderstreept Márquez’ niet-aflatende streven naar excellentie en zijn vermogen om onder enorme druk te presteren. Zijn dominante positie in het kampioenschap, met 344 punten, bevestigt verder zijn status als de te kloppen rijder in het huidige seizoen.

De Ducati Desmosedici GP25: Een technisch meesterwerk

Márquez’ wapen, de Ducati Desmosedici GP25, is een prototype dat getuigt van Ducati’s technische superioriteit. Deze fabrieksmotor, exclusief ontwikkeld voor MotoGP-competitie, is niet beschikbaar voor het publiek maar biedt inzicht in het toppunt van motorfietsengineering. Onder het gestroomlijnde uiterlijk huist een 1000cc vloeistofgekoelde V4 met een desmodromisch distributiesysteem. Deze krachtbron levert meer dan 270 pk (201 kW), gekoppeld aan een seamless zesversnellingsbak.

Het chassis, vervaardigd uit aluminium in een twin-spar frame, biedt de rigiditeit en responsiviteit die nodig zijn voor messcherpe handling. Öhlins omgekeerde voorvorken en een achterschokdemper, instelbaar voor voorspanning, compressie en uitgaande demping, zorgen ervoor dat de motorfiets stabiel blijft, zelfs onder de meest extreme bochtbelasting.

Brembo carbon-keramische remschijven met radiaal gemonteerde remklauwen leveren een remvermogen dat zowel direct als consistent is. In overeenstemming met de strenge MotoGP-gewichtsvoorschriften weegt de Desmosedici GP25 ongeveer 157 kg, met een brandstoftank van 22 liter voor voldoende actieradius tijdens races.

Elektronica en aerodynamica: Het onzichtbare voordeel

De prestaties van de Desmosedici GP25 zijn niet uitsluitend afhankelijk van brute kracht. Een geavanceerd elektronicapakket, beheerd door een Magneti Marelli ECU met aangepaste Ducati Corse-software, biedt een cruciale voorsprong. Meertraps instelbare tractiecontrole, anti-wheelie systemen en launch control werken in harmonie om elk aspect van de rit te optimaliseren.

Een uitgebreid data-acquisitiesysteem stelt het team in staat om prestaties nauwkeurig te analyseren en gebieden voor verbetering te identificeren. Geavanceerde aerodynamische kuipen en winglets zijn integraal onderdeel van het ontwerp van de Desmosedici GP25, die voor verhoogde neerwaartse druk en stabiliteit zorgen, vooral bij hoge snelheden.

Rijderspecifieke aanpassingen aan de ergonomie zorgen voor een optimale rijpositie en controle, waardoor Marquez het maximale potentieel uit de machine kan halen. Hoewel de Desmosedici GP25 niet onderworpen is aan consumentenrecensies, blijven bandenslijtage beheren en elektronische instellingen verfijnen constante uitdagingen voor het Ducati Corse-team.

Rivalen: Een vergelijking

Hoewel de Desmosedici GP25 in een klasse apart opereert, is het inzichtelijk om deze te vergelijken met andere fabrieks-MotoGP-motoren:

De Aprilia RS-GP (2025) deelt een vergelijkbare V4-motorconfiguratie en geavanceerde aerodynamica, en staat bekend om zijn uitzonderlijke bochtencapaciteiten. Ondanks recente moeilijkheden behoudt de Yamaha YZR-M1 (2025) zijn reputatie voor soepele vermogensafgifte en wendbare handling, kenmerken die het in het verleden tot een geduchte concurrent hebben gemaakt.

De krachtsverhoudingen tussen deze topmodellen worden gedefinieerd door subtiele verschillen. De Ducati blinkt uit in pure kracht en aerodynamische efficiëntie, terwijl de Aprilia zich onderscheidt in bochtentechniek en wendbaarheid. De Yamaha, die een ander motorconcept volgt met een inline-4 configuratie, staat bekend om zijn soepele vermogensafgifte.

Een erfenis van dominantie

De marktpositie van de Ducati Desmosedici GP25 wordt niet gedefinieerd door verkoopcijfers maar door het vermogen om races te winnen en Ducati’s merkimago te versterken. De technologie en expertise die op de baan worden opgedaan, sijpelen vaak door naar productiemodellen, waar gewone motorrijders van profiteren.

Deze overwinning op de Sachsenring voegt een nieuw hoofdstuk toe aan Marc Márquez’ illustere carrière, gekenmerkt door acht Grand Prix-wereldkampioenschappen en een niet-aflatend streven naar perfectie. Zijn overstap naar Ducati heeft voor nieuwe opwinding gezorgd in het MotoGP-landschap, waarbij fans gretig uitkijken naar de voortgezette samenwerking tussen rijder en machine.

Marquez’ woorden na de race, “Het bereiken van 200 Grand Prix-starts met een overwinning toont aan dat ik een hoog niveau handhaaf,” vatten zijn onwankelbare vertrouwen en vastberadenheid samen. Naarmate het MotoGP-seizoen 2025 zich ontvouwt, belooft de combinatie van Marc Márquez en de Ducati Desmosedici GP25 meer spannende momenten en het herschrijven van de recordboeken.

De vraag is nu niet óf, maar wanneer Márquez het overwinningsrecord van Valentino Rossi zal overtreffen, en of hij een zevende MotoGP-wereldkampioenschap kan veiligstellen, waarmee hij zijn plaats in de geschiedenisboeken van de motorsport verder zou verstevigen.

Prijzen Suzuki GSX-8T en GSX-8TT bekend

0

Suzuki heeft de prijzen bekendgemaakt voor de nieuwe GSX-8T en GSX-8TT. Deze stijlvolle motoren zijn nu te bestellen en beschikbaar bij de dealer vanaf medio augustus 2025.

De GSX-8T en GSX-8TT zijn elegante versies van de bekroonde GSX-8S, uitgerust met een krachtige 776 cc paralleltwin, luxe features en een uniek design. Beide modellen hebben standaard een Bi-directional Quickshifter, 5” TFT-display, tractiecontrole, drie rijmodi, Low RPM Assist en Suzuki Easy Start, en zijn ook als A2-variant beschikbaar zonder extra kosten.

Wat betreft design, vallen de motoren op door een Mono Round LED-koplamp met geïntegreerde contourverlichting, ronde bar-end spiegels (een primeur voor Suzuki), een vernieuwde benzinetank met het SUZUKI-logo, luxe zadels en een gouden (8T) of hoogglans zwarte (8TT) voorvork. De aluminium uitlaatcover en subtiele kuipaanpassingen versterken hun exclusieve uitstraling, samen met het nieuwe eight-ball logo.

Het nieuwe Eight-ball logo.

De prijzen

De GSX-8T heeft een startprijs van €10.999 en is te herkennen aan zilverkleurige radiatorkappen met een rond GSX-8-logo en een ‘Tuck and Roll’ zadel. De GSX-8TT, die €11.499 kost, biedt extra windbescherming en een gestroomlijnder design met een top- en onderkuip, LED-dagrijverlichting en knipperlichten, evenals in kleur gespoten radiatorkappen voor extra onderscheid.

Beide modellen zijn gebaseerd op de GSX-8S, die prijzen heeft gewonnen door zijn uitgebalanceerde rijgedrag en comfortabele ergonomie. Het 776 cc DOHC-motorblok met 270° ontstekingsinterval heeft een V-twin-achtig karakter en maakt gebruik van Suzuki’s Cross Balancer-technologie voor een trillingsvrije werking. De vering is zowel sportief als comfortabel, geschikt voor dagelijks gebruik en lange ritten.

De GSX-8T is verkrijgbaar in drie kleuren:

  • Candy Burnt Gold
  • Metallic Mat Steel Green
  • Metallic Mat Black No.2.

De GSX-8TT komt in twee kleuren:

  • Pearl Mat Shadow Green
  • Glass Sparkle Black.

Beide modellen worden standaard geleverd met 6 jaar garantie en 6 jaar pechhulp. De GSX-8T kost 10.999 euro, terwijl de GSX-8TT begint bij 11.499 euro. Er zijn verschillende unieke accessoires beschikbaar op www.suzuki.nl. De motorfietsen zijn medio augustus te bewonderen bij de Suzuki-dealer.

Jeffrey Herlings naar Honda HRC: Het einde van een KTM-tijdperk in 2026?

0

In wat een aardverschuiving in de motorcrosswereld zou betekenen, circuleren er hardnekkige geruchten dat vijfvoudig wereldkampioen Jeffrey Herlings in 2026 zou kunnen overstappen naar het Honda HRC-fabrieksteam. Deze opvallende ontwikkeling, voor het eerst gerapporteerd door Gatedrop.com op 16 juli 2025, zou een einde betekenen aan Herlings’ 15-jarige verbintenis met KTM – een partnerschap dat teruggaat tot 2010 en synoniem is geworden met succes in het wereldkampioenschap motorcross.

Een historische verandering

Jeffrey Herlings heeft zijn volledige professionele carrière doorgebracht in oranje, met indrukwekkende resultaten: vijf wereldtitels (drie in MX2, twee in MXGP) en een reputatie als een van de snelste en meest gedreven rijders in de geschiedenis van de sport. De mogelijke overstap naar Honda HRC markeert niet alleen een belangrijke carrièrewending voor de 31-jarige Nederlander, maar weerspiegelt ook Honda’s ambitie om hun positie aan de top van de MXGP-klasse te herwinnen.

Volgens dezelfde bronnen zou Herlings mogelijk vergezeld worden door Tom Vialle, wat zou resulteren in een formidabel rijderspaar voor Honda HRC in 2026. Daarnaast wordt gesuggereerd dat Herlings zou kunnen overstappen naar Fox Racing-uitrusting, waarmee hij zijn langdurige relatie met Alpinestars zou beëindigen.

Honda CRF450R

Technische uitdagingen en aanpassingen

De overstap naar Honda zou voor Herlings een significante technische uitdaging vormen. De Honda CRF450R, hoewel zeer capabel, heeft een ander karakter dan de KTM-machines waarop hij zijn hele carrière heeft gereden. De agressieve rijstijl van Herlings, gekenmerkt door laat remmen, hard accelereren en een compromisloze aanpak, vereist specifieke afstellingen die het Honda-team zou moeten perfectioneren.

De huidige Honda CRF450R staat bekend om zijn agressieve motor, precieze handling en responsief chassis. Voor 2026 is het waarschijnlijk dat Honda diverse upgrades zal implementeren, mogelijk inclusief een herzien cilinderkopontwerp, verbeterde brandstofinjectie, en geavanceerde elektronische rijhulpmiddelen. De samenwerking met VP Racing Fuels speelt ongetwijfeld een cruciale rol in het optimaliseren van de motorprestaties.

Qua vering zou Herlings waarschijnlijk een stijvere afstelling prefereren om hoge-snelheidsimpacten te verwerken en stabiliteit bij hard remmen te behouden. Dit zou aanpassingen kunnen vereisen aan de standaard Showa-vering, zoals het herzien van de demping of zelfs het gebruik van aftermarket-componenten van merken als Öhlins of KYB. Veerconstantes in de voorvork zouden kunnen stijgen tot 5.0 N/mm of hoger, met een achterveerwaarde rond 56-58 N/mm.

Honda HRC’s strategie en doelstellingen

Honda HRC’s doelstellingen voor het MXGP-seizoen 2026 zullen waarschijnlijk draaien om het herwinnen van kampioenschapsdominantie. Dit omvat het veiligstellen van toprijders zoals Herlings en Vialle om mee te dingen naar raceoverwinningen en kampioenschappen, het continu verbeteren van de prestaties van de CRF450R, het optimaliseren van teamdynamiek, en het benutten van teamsucces om Honda’s merkimago te versterken.

Honda HRC heeft de afgelopen jaren fors geïnvesteerd in zijn MXGP-programma, met de aanwerving van ervaren ingenieurs en monteurs, en de uitbreiding van test- en ontwikkelingsinspanningen. Het team heeft zich ook gericht op het verbeteren van marketing en promotie, met als doel de zichtbaarheid en betrokkenheid bij fans te vergroten.

Carrièrekeerpunt voor Herlings

Voor Herlings vertegenwoordigt deze mogelijke overstap een belangrijk keerpunt in zijn carrière. Na 15 jaar bij KTM zou een overstap naar Honda niet alleen een nieuwe technische uitdaging betekenen, maar ook een kans om zijn erfenis in de sport verder te verstevigen. Hoewel hij naar verluidt ook gesprekken heeft gevoerd met Ducati en een aanbod heeft gekregen om in 2026 in het AMA Pro Motocross-kampioenschap te racen, lijkt een overstap naar Honda steeds waarschijnlijker.

De komende maanden zullen ongetwijfeld meer duidelijkheid brengen over deze potentiële transfer, maar één ding is zeker: als Jeffrey Herlings daadwerkelijk zijn KTM-kleuren verruilt voor het Honda-rood, zal dit een van de meest significante rijderstransfers in de recente MXGP-geschiedenis zijn.

Als deze geruchten bevestigd worden, staan we aan de vooravond van een nieuw hoofdstuk in zowel Herlings’ illustere carrière als in de strategie van Honda om terug te keren naar de absolute top van de MXGP-competitie – een ontwikkeling die de motorcrosswereld met spanning zal volgen.

BMW M 1000 RR vs Ducati Panigale V4 R: De strijd in het Superbike-kampioenschap

0

Het Wereldkampioenschap Superbike (WSBK) vormt al jarenlang het strijdtoneel voor de meest geavanceerde productiemotorfietsen ter wereld. Momenteel domineren twee machines het kampioenschap: de BMW M 1000 RR en de Ducati Panigale V4 R. Deze motorfietsen vertegenwoordigen niet alleen het technologische summum van hun respectievelijke fabrikanten, maar bepalen ook in grote mate het verloop van het kampioenschap. Een diepgaande analyse van deze twee racemachines biedt waardevolle inzichten in hun sterke punten, ontwerpfilosofie en prestatiepotentieel.

BMW M 1000 RR: Duitse precisie en ingenieurskunst

De BMW M 1000 RR, de eerste motorfiets die het prestigieuze M-label van BMW draagt, is een doorontwikkeling van de S 1000 RR, maar dan met een duidelijke focus op circuitprestaties. Het hart van deze machine is een 999cc vier-in-lijn motor die 212 pk levert bij 14.500 rpm. In de Superbike-specificatie worden deze cijfers nog verder opgeschroefd dankzij racecomponenten en een volledige race-uitlaat.

Een kenmerkend aspect van de M 1000 RR is de uitgebreide toepassing van aerodynamische vleugels (winglets), die tot 16,3 kg aan neerwaartse druk genereren bij 300 km/u. Dit verbetert niet alleen de stabiliteit bij hoge snelheden, maar zorgt ook voor minder wheelies bij acceleratie uit bochten – een cruciaal voordeel in race-omstandigheden.

De chassis-architectuur van de BMW is een meesterwerk van Duitse precisie. Het aluminium brug-frame is ontworpen om optimale feedback te geven aan de rijder, terwijl de carbonwielen (standaard op het productiemodel) het onafgeveerde gewicht verminderen. Dit resulteert in scherpere handling en verbeterde acceleratie- en remeigenschappen. De elektronische ondersteuningssystemen zijn uitgebreid en geavanceerd, met verschillende rijmodi, tractiecontrole, launch control en een geavanceerd anti-wheelie systeem.

In de showroom heeft de BMW M 1000 RR een vanafprijs van ongeveer €42.990, wat hem positioneert als een premium sportmachine voor de meest veeleisende rijders.

Ducati Panigale V4 R: Italiaanse passie en race-DNA

De Ducati Panigale V4 R vertegenwoordigt de ultieme expressie van Ducati’s race-filosofie. In tegenstelling tot de BMW gebruikt de Ducati een 998cc 90° V4-motor, afgeleid van het MotoGP-project van het merk. Deze krachtbron produceert 221 pk bij 15.250 rpm in standaardconfiguratie, maar kan met een race-uitlaat en bijbehorende ECU-mapping meer dan 240 pk leveren.

Wat de Panigale V4 R onderscheidt is zijn karakteristieke motorgeluid en vermogensafgifte. De V4-configuratie biedt een indrukwekkend koppel in het middengebied, wat zich vertaalt naar explosieve acceleratie uit bochten. De motor is geïntegreerd als een structureel element van het aluminium ‘Front Frame’, een uniek ontwerp dat verschilt van traditionele perimeter-frames.

Op het gebied van aerodynamica heeft Ducati aanzienlijke vooruitgang geboekt. De nieuwste V4 R beschikt over geïntegreerde winglets en een uitgebreide aerodynamische bodywork die direct is afgeleid van de MotoGP-machines. Deze elementen genereren tot 30 kg neerwaartse druk bij 270 km/u, wat bijdraagt aan de stabiliteit bij hoge snelheden.

Het elektronicapakket van de Ducati is uiterst geavanceerd, met een Bosch 6-assige IMU die de basis vormt voor systemen zoals Ducati Traction Control (DTC) EVO 3, Ducati Wheelie Control (DWC) EVO, en Ducati Slide Control (DSC). De ‘power modes’ bieden verschillende motorkarakteristieken, van volledige race-agressiviteit tot meer beheersbare vermogensafgifte voor natte omstandigheden.

De Ducati Panigale V4 R heeft een Nederlandse van €49.990 wat hem positioneert als een van de meest exclusieve productiemotorfietsen op de markt.

De cruciale verschillen in racestrategie

De BMW M 1000 RR en Ducati Panigale V4 R weerspiegelen verschillende benaderingen van het Superbike-racen. De BMW staat bekend om zijn stabiliteit bij het insturen van bochten en precisie in snelle richtingswisselingen. Rijders op de M 1000 RR kunnen vaak later remmen en vroeger accelereren, dankzij de uitstekende mechanische grip van het chassis.

De Ducati Panigale V4 R daarentegen blinkt uit in rechte lijn acceleratie en topsnelheid. Het V4-motorkarakter levert een indrukwekkende tractie uit bochten, en de geavanceerde elektronica helpt rijders om het enorme vermogen effectief op het asfalt over te brengen. De Ducati is echter vaak iets meer uitdagend in termen van chassis-setup, wat betekent dat teams meer tijd moeten besteden aan het finetunen van de afstelling voor verschillende circuits.

Interessant genoeg vertonen beide motorfietsen verschillende karakteristieken bij het management van de banden over race-afstand. De BMW staat bekend om zijn consistente prestaties gedurende de race, terwijl de Ducati vaak indrukwekkend is in de eerste helft van de race maar meer bandenslijtage kan vertonen naarmate de race vordert.

De toekomst van de Superbike-ontwikkeling

Zowel BMW als Ducati werken voortdurend aan verbeteringen van hun Superbike-platforms. BMW’s focus ligt momenteel op het verfijnen van de elektronische systemen en het verder optimaliseren van de aerodynamica. Ducati daarentegen werkt aan chassis-verbeteringen om de handling te verfijnen en de bandenslijtage te verminderen.

Voor beide fabrikanten is de technologieoverdracht tussen hun race- en straatmotoren van cruciaal belang. Innovaties die bewezen zijn in het heetst van de WSBK-strijd vinden hun weg naar productiemodellen, wat uiteindelijk ten goede komt aan motorrijders over de hele wereld.

De concurrentie tussen deze twee machines blijft een fascinerend schouwspel voor technologie-enthousiastelingen en racefans. Elk vertegenwoordigt een andere aanpak van het moderne Superbike-ontwerp, maar beide demonstreren het ongelooflijke niveau van prestaties dat mogelijk is met moderne sportmotoren.

Foggy-gekte bereikt hoogtepunt op Goodwood tijdens viering WSBK op Festival of Speed 2025

0
Foggy-gekte bereikt hoogtepunt op Goodwood tijdens viering WSBK op Festival of Speed 2025

Het Goodwood Festival of Speed 2025 barstte los van 10 tot 13 juli met een vurig eerbetoon aan het ‘Gouden Tijdperk van WorldSBK’, waarbij viervoudig World Superbike-kampioen Carl Fogarty centraal stond. Het pittoreske evenemententerrein in Chichester transformeerde gedurende vier dagen tot een paradijs voor motorliefhebbers, met een zorgvuldig samengestelde collectie van ongeveer twintig iconische superbikes. Fogarty zelf werd geëerd met een speciaal ‘balkonmoment’ op vrijdag 11 juli, een tastbaar bewijs van zijn blijvende erfenis in de motorsport.

Naast de WSBK-viering trok het festival ook sterren aan van de Isle of Man TT, wat de aantrekkingskracht verder vergrootte en de toewijding onderstreepte om alle facetten van de motorracerij te eren. John McGuinness, een TT-legende, toonde zijn Fireblade waarmee hij zijn honderdste TT-deelname vierde, en sloeg zo een brug tussen de wereld van short circuit racing en de ongeëvenaarde uitdaging van de TT. Zijn aanwezigheid diende als herinnering aan de vastberadenheid, het doorzettingsvermogen en de pure moed die nodig zijn om de Mountain Course te bedwingen.

Hoogtepunten van het evenement

De persoonlijke uitnodiging van de Hertog van Richmond onderstreepte het prestige van het evenement, dat prominenten uit het hele motorsportwereld aantrok. Het festival was niet slechts een statische tentoonstelling; het was een dynamische viering van snelheid, geluid en de blijvende passie voor tweewielige competitie. Belangrijke aanwezigen waren onder andere:

• Carl Fogarty: De onbetwiste koning van de WSBK in de jaren ’90.
• John McGuinness: Een TT-icoon met 23 overwinningen op zijn naam.
• Peter Hickman: Nog een TT-ster, bekend om zijn pure snelheid en ronderecord.
• Davey Todd: Een rijzende ster in road racing.
• Ben Birchall & Patrick Rosney: Zijspan wereldkampioenen, die de unieke vaardigheden demonstreerden die nodig zijn voor driewielige races.
• Maria Costello & Alice Smith: Pioniers in de vrouwelijke motorracerij.

Technische hoogstandjes: de motorfietsen

De tentoongestelde motorfietsen waren niet zomaar statische displays; ze waren rijdende belichamingen van racegeschiedenis, elk met een uniek verhaal. De Ducati 916 uit 1994, Fogarty’s wapen naar keuze, revolutioneerde het sportfietsontwerp met zijn desmodromisch kleppensysteem en trellisframe, waardoor ongeëvenaarde handling en vermogen werden geleverd. De 916 SP-versies, met hun hogere compressieverhoudingen en Pankl titanium drijfstangen, vertegenwoordigden het toppunt van prestaties in die tijd.

De Ducati 996 uit 1999 bouwde voort op het succes van de 916, met verdere verfijning van de motor en het chassis. Het verbeterde motormanagement en de Öhlins-ophanging maakten het een geduchte concurrent op elk circuit. Fogarty en Bayliss zetten Ducati’s winnende reeks voort en verzekerden de 996 van een plaats in de racegeschiedenis.

De Honda VTR1000 SP-1 met Castrol-kleurstelling was Honda’s antwoord op Ducati’s V-twin dominantie. Bereden door Colin Edwards, doorbrak deze machine eindelijk de Italiaanse hegemonie in de WSBK. Het aluminium twin-spar frame en de aan de zijkant gemonteerde radiatoren toonden Honda’s technische kunnen. Edwards en Hayden stuurden de SP-1 naar talrijke overwinningen en bewezen zijn kwaliteit tegen het Ducati-offensief.

Hoewel geen directe WSBK-concurrent, bracht de Honda CB750F Freddie Spencer Replica hulde aan een eerder tijdperk van productie-gebaseerde races. Spencers succes op de CB750F in de AMA Superbike hielp de passie voor deze vorm van racen in de Verenigde Staten aan te wakkeren. Deze replica’s hebben vaak zwaar gemodificeerde motoren, die de pk-cijfers ver boven de oorspronkelijke specificaties uitduwen.

De Moriwaki Kawasaki-machines vertegenwoordigden de geest van innovatie en experiment die de vroege productie-gebaseerde races definieerden. Deze motoren toonden aan dat met vindingrijkheid en vaardigheid gemodificeerde straatmotoren het konden opnemen tegen speciaal gebouwde racemotoren, waarmee de weg werd vrijgemaakt voor het moderne WSBK-kampioenschap.

Technische hoogstandjes in hun tijd

Deze motorfietsen draaiden niet alleen om ruw vermogen; ze toonden ook geavanceerde technologie voor hun tijd. De Ducati 916 uit 1994 was uitgerust met Weber-Marelli elektronische brandstofinjectie en Magneti Marelli-ontsteking voor nauwkeurige motorbesturing. Het desmodromische kleppensysteem, een Ducati-kenmerk, zorgde voor nauwkeurige klepbediening bij hoge toerentallen.

De Ducati 996 uit 1999 had een verbeterd Weber-Marelli brandstofinjectiesysteem dat de motorprestaties verder verbeterde. De Honda VTR1000 met Castrol-kleurstelling leverde met zijn PGM-FI brandstofinjectie soepel en responsief vermogen. Belangrijk is dat elektronische rijhulpmiddelen zoals tractiecontrole en ABS in dit tijdperk nog niet wijdverbreid waren, waardoor er meer nadruk werd gelegd op rijvaardigheid en machine-afstelling.

Adventure Motorcycle Film Festival 2026: Podium voor motorreisverhalen

0

Het eerste Adventure Motorcycle Film Festival zal op 28 februari 2026 plaatsvinden in het Brewery Arts Centre in Kendal, Verenigd Koninkrijk. Dit nieuwe initiatief, georganiseerd door Clive Barber en Simon Josey, belooft een cinematische viering te worden van alles wat met avontuurlijk motorrijden te maken heeft. Bezoekers kunnen rekenen op een selectie van acht tot tien internationale films die de essentie van motoravontuur vastleggen.

Tickets kosten ongeveer €26, waarmee je toegang krijgt tot alle filmvertoningen, twee bars en een restaurant binnen de bioscooplocatie met 260 zitplaatsen. Het festival begint om 14:00 uur en duurt tot 23:00 uur, wat een volle dag filmervaring en sociale interactie garandeert voor motorliefhebbers.

Creatieve krachten achter het festival

De initiatiefnemers brengen aanzienlijke ervaring mee naar het evenement. Clive Barber is naast co-organisator van het festival ook mede-presentator van The Trail and Adventure Motorbike Podcast samen met Noel Thom. Deze podcast verkent de wereld van avontuurlijk motorrijden door middel van boeiende discussies, interviews met gasten en behandelt onderwerpen zoals avontuurlijk rijden, elektrische motorfietsen en vintage motoren.

Simon Josey, de andere co-organisator, brengt zijn expertise van de Reel Riders Podcast naar het festival. Hoewel specifieke details over het bereik van de podcast en de thema’s van de afleveringen niet breed beschikbaar zijn, onderstreept Joseys betrokkenheid de toewijding van het festival aan het tonen van diverse stemmen binnen de motorrijdersgemeenschap.

Adventure Spec als hoofdsponsor

Adventure Spec, een toonaangevende leverancier van motorkleding en -uitrusting, is de belangrijkste sponsor van het festival en stelt prijzen beschikbaar voor de beste films. Het bedrijf staat bekend om zijn hoogwaardige uitrusting en ondersteuning voor avontuurlijk rijden, wat perfect aansluit bij de filosofie van het festival. De prijzen omvatten rijjassen, broeken en helmen, wat waardevolle ondersteuning biedt aan filmmakers.

Filmmakers opgelet: inzendingen welkom

Filmmakers van over de hele wereld worden uitgenodigd om hun werk in te zenden voor het festival. Prijzen worden uitgereikt in vier categorieën: Beste Korte Film (onder 30 minuten), Beste Speelfilm (boven 30 minuten), Publiekskeuze en Beste Film Overall. Dit biedt zowel opkomende als gevestigde filmmakers een platform om hun passie voor motoravontuur te delen met een gelijkgestemde gemeenschap.

Het Brewery Arts Centre: een historische locatie

Het Brewery Arts Centre in Kendal vormt een passende achtergrond voor deze viering van avontuur. Oorspronkelijk opgericht als wijnbedrijf in 1757, werd het later de Vaux Brewery voordat het in 1972 werd getransformeerd tot een kunstcentrum. Vandaag de dag is het een levendig multifunctioneel complex dat theater, muziek, film, lezingen, conferenties en gemeenschapsactiviteiten huisvest.

De Malt Room, een belangrijke ruimte voor optredens, draagt bij aan het unieke karakter van de locatie. Het centrum vierde zijn 50-jarig jubileum in 2022 en beschikt over toegankelijke ingangen, parkeergelegenheid op het terrein en wordt omringd door lokale voorzieningen, wat de algehele bezoekerservaring verbetert. Bezoekers prijzen vaak de intieme sfeer en gevarieerde programmering van het centrum.

De aantrekkingskracht van adventure motorfilms

Adventure motorfietsfilms vangen de geest van exploratie op twee wielen, met gedurfde reizen, adembenemende landschappen en de uitdagingen waarmee onverschrokken rijders worden geconfronteerd. Pioniers in dit genre zijn onder meer Austin Vince, maker van de Mondo Enduro-serie, en Helge Pedersen, wiens film “10 Years on 2 Wheels” zijn wereldreis documenteert.

Deze films resoneren met enthousiastelingen door de viering van vrijheid, kameraadschap en persoonlijke groei. Het Adventure Motorcycle Film Festival streeft ernaar deze traditie voort te zetten door een podium te bieden voor zowel gevestigde als opkomende stemmen in de gemeenschap van avontuurlijk motorrijden.