Wil de echte mijnheer Greg nu opstaan? Het lijkt haast wel een aflevering van Wie van de Drie?… We zien hier Greg Albertyn (rechts met zwarte pet) tijdens de Motocross of Nations van 2000 in het Franse Saint-Jean d’Angely, zijn laatste wedstrijd in Europa als kopman van team Zuid-Afrika en zo komt MOTO73-sportverslaggever Jan Boer op het idee voor een zeer bijzondere foto. Smets heeft zijn zoontje namelijk vernoemd naar Greg Albertyn, terwijl hij op zijn beurt weer vernoemd is naar Joël Robert (links), die in Saint-Jean d’Angely aanwezig is als teammanager van België. Robert en Albertyn zijn gelukkig de beroerdsten niet, wat deze bijzondere foto oplevert. En dan te bedenken dat de kleine Greg Smets eigenlijk thuis zou moeten blijven bij de ouders van Joël… . Na overleg met echtgenote Nancy werd besloten kleine Greg mee te nemen om deze foto te kunnen maken. Bedankt!
In Amerika werkte Greg Albertyn samen met een andere Belgische grootheid, Roger De Coster. En met succes, want het waren Albertyn en De Coster die Suzuki Amerika weer op de rit kregen na een paar hele donkere jaren. De Coster: ‘Ik was echt ontgoocheld toen ik daar begon. In het begin werkten we buiten op de parkeerplaats! Daarna volgden een paar moeilijke jaren. Pas toen Greg Albertyn vanuit Europa naar Amerika kwam, ging het steeds beter met als hoogtepunt de Outdoor National-titel 250cc in 1999.’
Een aantal uitzondering daargelaten, zoals Ducati, is normaal gesproken een fabriek waar motoren in elkaar gezet worden zwaar verboden terrein. Tot ‘Exceptional Engineering’ op de stoep staat. Dan gaan ineens alle deuren open, zelfs die van de BMW-fabriek in Berlin-Spandau. Zo’n buitenkansje mag je niet laten liggen!
Wij plaatsen elke dag, exact op het moment dat avondklok in gaat een interessante video. Binnen gluren bij de BMW-fabriek
MotoGP-coureur Álex Rins geeft toe dat Davide Brivio gemist zal worden door het team en praat over zijn mogelijke vervanger bij Suzuki.
Meer dan twee maanden zijn verstreken sinds op Portimão het seizoen 2020 werd afgesloten. Op hetzelfde circuit beginnen wij aan het bijzondere journalistieke voorseizoen. Suzuki heeft de eerste virtuele chat van 2021 georganiseerd met een van de MotoGP-titelkandidaten Álex Rins.
Vanuit de pitbox van het Autódromo Internacional do Algarve, waar hij met een Superbike gaat trainen, en vergezeld van de onafscheidelijke Albert Arenas, begint Rins het gesprek met te vertellen hoe hij deze maanden heeft doorgebracht. ‘Gelukkig ben ik in orde en gelukkig, want ik heb het virus niet opgelopen. Ik heb thuis veel voorzorgsmaatregelen genomen, samen met mijn partner. Maar je weet nooit wanneer je het kan oplopen. Ik kijk uit naar dit seizoen. Ik keek er ook echt naar uit om naar Maleisië te gaan, maar helaas werd de test in Sepang geannuleerd.
De trainingssessies in Sepang zijn verplaatst naar het circuit van Losail. Daar vinden twee opeenvolgende tests zullen plaats. Ook de eerste twee MotoGP’s van het nieuwe seizoen worden er gehouden. Dit betekent dat de MotoGP-karavaan bijna een maand in Qatar zal moeten doorbrengen. ‘De waarheid is dat ik liever ergens anders een maand zou doorbrengen dan in Qatar, want daar is niet veel te doen. En het is er erg heet.’
Wat het sportieve aspect betreft, is hij van mening dat zoveel dagen activiteit op hetzelfde circuit vooral de minder ervaren rijders ten goede zal komen. ‘Het is gunstiger voor de nieuwelingen en de rijders die van merk veranderen. Met zoveel tests en zoveel ronden voor de race zullen we een zeer krappe race krijgen, die nooit eerder gezien is in Qatar. Veel coureurs zijn aan elkaar gewaagd.’
Davide Brivio’s afscheid van Suzuki
Een van de meest schokkende berichten van het voorseizoen was het vertrek van Davide Brivio naar de Formule 1. De Italiaan was de leider van het Suzuki MotoGP-project en zijn afwezigheid zal gevoeld worden. ‘We zullen hem zeker missen. Brivio is onmisbaar, en één blik van hem was genoeg. Hij stelde je gerust en gaf je de juiste info mee. We wachtten altijd op hem als we gingen racen.
Davide Brivio is een sleutelfiguur geweest in het succes van Suzuki in het MotoGP Wereldkampioenschap.
Álex Rins werd persoonlijk gebeld
Davide Brivio belde Álex Rins persoonlijk op om hem van zijn beslissing op de hoogte te brengen, iets wat de coureur aanvankelijk moeilijk kon geloven. ‘Ik kwam erachter door een telefoontje van Davide. Ik kwam terug van het vliegveld na een vakantie op de Malediven met mijn partner. Ik was aan het rijden en toen hij het vertelde, geloofde ik het niet. Ik dacht echt dat hij een grapje maakte, maar toen ik zag dat het serieus was, dacht ik “Oef… zie het onder ogen, hij gaat weg!”. Het was een schok voor me.’
Suzuki heeft de mogelijke vervanger van Brivio nog niet bekend gemaakt, en Rins waagde het ons te vertellen over de mogelijkheden. ‘Ik weet niet of iemand het kan overnemen van Davide…. Misschien Sahara San. Die is de leider van het Suzuki-project. We zullen het zien in de race. Veel meer kan ik er niet over zeggen.’
Voor de F1 maakt Álex Rins een uitzondering
Ondanks hun hechte band zou de Catalaanse coureur ook zonder Brivio zijn contract met Suzuki hebben verlengd. ‘Eerlijk gezegd denk ik dat ik zou zijn gebleven, want Suzuki is als een grote familie voor me… tenzij Davide me had verteld dat hij een plaats voor me had in het F1-team waar hij naartoe gaat. Dan zou ik erover hebben nagedacht’, grapt Rins, die ervan overtuigd is dat Brivio het goed gaat doen in de F1. ‘Ik weet zeker dat hij dat hij slaagt. Uiteindelijk heeft hij een team als Suzuki praktisch van de grond af aan opgebouwd. Daarom denk ik dat hij het goed gaat doen.’
Zijn doel: ‘Ik wil het meeste winnen.’
Hoewel hij de nummer 1 niet op zijn kuip draagt, rijdt hij in 2021 wel op de machine die de titel verdedigt. Dus het wordt een ander seizoen voor Rins in vergelijking met voorgaande seizoenen. ‘De nr. 1 is in huis, maar nog niet van mij. We gaan het jaar in met spanning en met meer dan de wil om te winnen. Uiteindelijk is de eerste rijder die je wilt verslaan je teamgenoot. Ik zou graag de sportiviteit herhalen die we vorig jaar bereikt hebben. Natuurlijk waren er momenten van spanning, momenten dat we meer praatten, momenten dat we minder praatten. Maar op het einde was er die sportiviteit’.
Álex Rins’ seizoen 2020 werd beïnvloed door een schouderblessure waarvan hij nu zegt hersteld te zijn. ‘Ik ben onder de indruk, want het gaat heel goed en het heeft me geen problemen gegeven in de sportschool. Ik voel me nu perfect. Als ik terugkijk, ben ik kwaad dat ik die crash in Jerez had, want het brak mijn opgaande lijn. Maar je leert van deze dingen en we moeten de goede momenten bewaren.’
Suzuki moet nog een mogelijke vervanger voor Brivio aankondigen. Rins waagt het te vertellen over de opties. ‘Ik weet niet of iemand het van Davide kan overnemen. Misschien Sahara San, die de leider is van het Suzuki project, we zullen zien in de race. Er is niet veel meer dat ik kan zeggen.
Rins stelt ook doelen om in 2021 beter te worden, vooral op zaterdag. ‘Ik zou graag de communicatie in de box verbeteren, het werk op het circuit, de consistentie, de motor meer begrijpen en hoe hij zich gedraagt. En als rijder zou ik graag beter willen kwalificeren. Om dat te doen moeten we eerder sneller rijden en een betere set-up krijgen. We zullen zien hoe het dit jaar gaat, maar we hebben goede hoop dat het door een paar kleine dingen te veranderen al een stuk beter zal gaan.
Het wordt Álex Rins’ vijfde jaar bij Suzuki waarin hij aan een project heeft gewerkt dat hij samen met zijn team tot een winnaar heeft gemaakt: ‘Ik ben niet de leider van het team geweest, maar het team was de leider van het project‘, erkent hij. Daarnaast heeft hij een constante groei doorgemaakt (5e in 2018, 4e in 2019 en 3e in 2020). De volgende stap: ‘Ik zou graag willen winnen. En als dat niet lukt? ‘Dan wil ik de derde plaats verbeteren in 2021.’
‘Niemand weet echt hoe het met Marc Márquez is’
Omdat het niet anders kan, spreekt Álex zich uit over de situatie van Marc Márquez en de twijfels die zijn herstel oproept. ‘En ik weet van niets. Ik denk dat de mensen ook niet veel weten. En van wat ze weten kun je je afvragen of het wel waar is. Uiteindelijk is in het verleden gebleken dat Márquez de situatie voor zichzelf houdt. Honda moet het zeker weten. Ik weet niet waar hij staat.’
It was hard but finally we have brought it home! ✊💥 // Ha sido duro pero al final nos la hemos llevado a casa! ✊💥 #ar42#motogppic.twitter.com/2SH6Cd8Pjk
Rins waagt het niet te zeggen of Márquez al dan niet in Qatar komt opdagen, maar wenst hem wel heel sportief een spoedig herstel toe. ‘Natuurlijk hoop ik dat hij er de eerste race bij is. Dan kan hij weer in het ritme komen en strijden zoals hij dat in de afgelopen seizoenen deed. Ik zie hem graag op het circuit, want Marc is een zeer getalenteerde rijder waarvan je kunt leren.
Over hoeveel invloed het heeft of Marquez wel of niet op het circuit is, zegt Rins: ‘Het hangt ervan af hoe hij er lichamelijk aan toe is. Als hij zich goed voelt, kan hij snel terug op het niveau komen waarop hij zat en dat kleine voordeel weer opbouwen dat hij had toen hij daar was. Zo niet, dan kan het interessant zijn om het gevecht met hem aan te gaan.’
Het gebeurt vaak dat motorfabrikanten hun modellen stopzetten zonder er al te lang bij stil te staan. Of we het nu hebben over Yamaha die de R6 afstreept of Harley die ondermaats presterende modellen schrapt, sommige trouwe klanten zouden het op prijs stellen om nog een laatste jaar de tijd te hebben om uitgaande modellen aan te schaffen. Yamaha heeft de roep gehoord en na 43 jaar wordt 2021 het jaar van de afscheidstournee van de SR400.
De Yamaha SR400, die sinds 1978 in Japan verkrijgbaar is, was oorspronkelijk een spin-off van Yamaha van de veel bekendere XT500. Om in het Japanse licentiesysteem als een sub-400cc machine te worden geclassificeerd, werd de krukas gewijzigd en de slag verkleind, wat resulteerde in een 399cc eencilinder. Dankzij het eenvoudige ontwerp en de klassieke styling, kreeg de SR400 al snel een enthousiaste aanhang.
Vasthoudend aan eenvoud en functie, heeft de SR400 nooit een elektrische start gehad. In plaats daarvan koos Yamaha voor een kickstarter en een kijkglas in de cilinderkop om het optima bovenste dode punt te bepalen. Het blok bleef ook hetzelfde, met het dry sump oliesysteem dat de framebuizen gebruikte als oliereservoir. Yamaha was vaak van plan om de koplamp en de ronde snelheidsmeter/teller te vernieuwen, maar dat is er nooit van gekomen.
In 2010 werd de Yamaha SR400 voorzien van brandstofinjectie voordat hij in 2014 zijn intrede deed in Europa, Australië en de Verenigde Staten. Modernisering stond nog steeds laag op de prioriteitnlijst. Halverwege de jaren tachtig kromp Yamaha het achterwiel tot 18 inch en stapte over van trommelremmen naar schijfremmen. Het merk verruilde ook de gegoten aluminium wielen voor gespaakte wielen om in lijn te blijven met de retro-esthetiek van het model.
In 2021 is de Yamaha SR400 verkrijgbaar – niet in Nederland – in twee standaard opties en met een limited-edition. Met slechts 1.000 beschikbare exemplaren, zal de Final Edition Limited voorzien zijn van een speciale sunburst verflaag, bronzen velgen en Yamaha-badges. In een tijd waarin adaptieve cruise control en launch control doorsijpelen naar motorfietsen, is het triest om deze klassieker uit te zwaaien. Maar Yamaha geeft ons tenminste nog een jaar om de SR400 te eren.
Veel Triumph-fans klagen omdat de Daytona 675 uit de brochure is geschrapt. Net als de Yamaha R6, was ook de Daytona slachtoffer van een afnemende vraag en strenger wordende emissieregels. Twaalf jaar heeft de Daytona het volgehouden, tot Triumph Motorcycles gedwongen werd om de sportmotor terug te trekken ten gunste van zijn naakte tegenhanger, de Speed Triple. Ondanks de hartstochtelijke pleidooien stroomden de fans niet massaal naar de showrooms voor de Daytona Moto2 765.
Daytona-diehards dromen echter verder. Met de introductie van de 2021 Triumph Speed Triple 1200 RS, begonnen ze zich voor te stellen hoe je de hypernaked kunt ombouwen tot een dikke sportmotor. Een van die fans met een vooruitziende blik is de digitale artiest Kardesign Koncepts. Van de MT-09 tot de Ducati Streetfighter V4, het portfolio van de ontwerper bevat vele alternatieven voor motorfietsontwerpen. Nu heeft Kardesign zijn aandacht gericht op het nieuwe vlaggenschip van Triumph, de Speed Triple 1200 RS, met als resultaat een concept voor de Daytona 1200.
Kardesign Koncepts wisselde het stuur in voor een set clip-ons en verplaatste de spiegels naar de kuip. De voetsteunen bleven echter op de lagere positie van de naked bike en het subframe plaatst de berijder op dezelfde hoogte. Cosmetisch heeft de ontwerper de achterkant en het zadel verfijnd, samen met een hoekigere benzinetank. De kuip sluit aan op het ontwerp van de Daytona Moto2 765, maar integreert ook de led-verlichting en de luchtinlaat. Tot slot heeft de Kardesign de uitlaatpijp omhoog geleid zodat je de enkelzijdige achterbrug goed ziet.
Zal Triumph toegeven aan de Daytona-fans en komt er op basis van de Speed Triple 1200 RS een sportmotor? Dat is hoogst onwaarschijnlijk. Maar wat Kardesign voorstelt zou wel een voortzetting zijn van de legende van de Daytona.
Toonaangevende merken in de 50cc-wegraceklasse zijn Van Veen Kreidler, Jamathi en Derbi. Maar achter de schermen werken ook andere merken hard om een concurrerend machientje te ontwikkelen. Een van die fabrikanten is het Joegoslavische Tomos. Ja, het merk van de bromfietsen met de hoge sturen. De fabriek staat in Koper, op een steenworp van de grens met Italië. Die nabijheid is de reden waarom een fabrieksteam van Tomos meestrijdt in het Italiaanse 50cc-kampioenschap. Zij doen dat het komende seizoen met een racertje met een bijzonder rijwielgedeelte. Dat is namelijk een monocoque-frame gemaakt van polyester. Het weegt slechts zeven kilo en bestaat uit twee in de lengterichting gedeelde helften, die aan elkaar ‘geplakt’ zijn. Een deel van het frame is tevens de tank, die negen liter benzine kan bevatten.
In het aparte frame hangt een 50cc-tweetaktblokje. Dat heeft zes versnellingen, waterkoeling en een roterende inlaat. Een gulzige 27mm-Dell’Orto-carburateur zorgt voor de ademhaling. Opmerkelijk: het blokje heeft geen elektronische ontsteking, maar accubobine-ontsteking met gewone contactpuntjes. Er is voor het ontwikkelingsteam nog wel wat werk aan de winkel, want het doel met het machientje is 15,5 pk bij 15.500 tpm.
MOTOR 13, 26 maart 1971 | Drie heren en Tomos-racertje
Brede ribbenkast
Het is druk op de motortentoonstelling van Milaan. De Italiaanse motorindustrie floreert door de goedlopende modellen van merken als Moto Guzzi, Laverda, Moto Morini, Benelli en Aermacchi. Maar ook de fabrikanten van sportmachines profiteren van de grote belangstelling. Eén van hen is Aspes, een kleine onderneming uit het stadje Gallarate in het noorden van Italië. Op de tentoonstelling presenteren zij hun 125cc-wegracer. Een tweetakt, die vooral opvalt door de enorme koelribben op de cilinder en cilinderkop. Die zijn 22 cm in de lengterichting en maar liefst 31 cm breed. Een brede ribbenkast dus. En is dat opvallende blok ook tot knappe prestaties in staat? Jazeker, 22 pk bij 9.600 tpm. Knap en… koeling genoeg, de kans op een vastloper is te verwaarlozen.
MOTOR 50, 10 december 1971 | Brede-ribbenkast
Ouderwets stoombootje
Het is het symbool van Moto Guzzi, de Falcone-eencilinder. Al vanaf 1950 staat de motorfiets in de verkooplijsten. Geen snelheidsduivel maar een deftige toerfiets, die opvalt door zijn klassiek ogende techniek. Opvallendste kenmerk: het liggende eencilinderblok met z’n enorme uitwendige vliegwiel.
Van het model verschijnen ook speciale leger-, post- en politie-uitvoeringen, maar in 1967 stopt Guzzi met de productie van de eencilinder. Gelukkig… in 1971 verschijnt een opvolger: de Nuovo Falcone.
In een rijindruk ervaart de MOTOR-redactie de charmes van de nieuweling. Een comfortabele zitpositie en een soepel, rustgevend motorblok dat de aandacht van omstanders trekt: ‘Vooral toen de machine met 600-800 tpm stationair stond te draaien, daarbij ongeveer het geluid van een ouderwets stoombootje producerend!’. Verwacht trouwens geen uitzonderlijke prestaties van de 500 cc. Met zijn 27 pk bij 4.800 tpm houdt hij van statig paraderen. De Nuovo Falcone is net als zijn voorloper sober uitgevoerd. De enige luxe zijn een kilometer- en toerenteller en vier controlelampjes. Ook gebleven is het enorme vliegwiel aan de linkerkant van de motor. Maar dat is nu wel verhuld door een groot en opvallend deksel. Dat maakt buitenstaanders nieuwsgierig: wat zou erachter zitten?
Stel je voor dat Casey Stoner in 2012 niet zo plotseling gestopt was. Had hij dan wel het antwoord op een fitte Marc Marquez? Het is een verschrikkelijk kansloze vraag natuurlijk, maar toch eentje die je regelmatig stelt als je deze documentaire ziet over de tweevoudig wereldkampioen in de MotoGP.
Wij plaatsen elke dag, exact op het moment dat avondklok in gaat een interessante video. Deze keer: Stoner 27
Deze week – 5 februari – doet Suzuki de officiële onthulling van de volgende generatie Suzuki Hayabusa. En de foto hierboven zou wel eens de eerste gelekte foto kunnen zijn.
Het beeld lijkt op een screendump uit een Suzuki-video. De foto is wazig, slecht belicht en ook de resolutie is niet over naar huis te schrijven. Toch geeft de foto wel enige aanwijzingen.
Je ziet meteen dat de 2021 Suzuki Hayabusa verwantschap houdt met de vorige. Vooral door de stroomlijn lijkt dat zo. Maar als je beter kijkt, zie je dat de stroomlijn uit twee delen bestaat, vergelijkbaar met de Aprilia RS4 en RS 660.
Waarom Suzuki daarvoor gekozen heeft, is nog niet duidelijk. Het kan te maken hebben met meer druk op het voorwiel, warmtemanagement of een combinatie van die twee. Het zal ongetwijfeld ook van invloed zijn op de aerodynamica van de Hayabusa. Ook zie je een reusachtige uitlaat zien, die is noodzakelijk om de Suzuki Hayabusa te laten voldoen aan de emissienormen.
Grote vraag is natuurlijk wat er onder het kuipwerk zit. Er zijn geruchten over geforceerde inductie voor de viercilinder, wat in lijn zou zijn met wat Kawasaki laat zien met zijn H2 line-up. Recentere geruchten gaan over een atmosferische motor met een cilinderinhoud van meer dan 1400 cc. Volledige elektronica met een IMU wordt verwacht, zoals blijkt uit de teaser video die vorige week werden gepost.
De sportieve geschiedenis van Honda is een onuitputtelijke bron van inspiratie. In 2021 heeft Honda Japan de VFR800 in de brochure staan. In de bekende drie kleuren.
Het overkwam de CB1300 en nu dus ook met de VFR800. Het is een tantaluskwelling dat Honda verleidelijke versies van vroegere bestsellers blijft maken, maar die helaas binnen de landsgrenzen blijven. Eerder al brachten we al het nieuws dat Honda in 2023 mogelijk een nieuwe dan wel vernieuwd V4-blok zou introduceren. Ondertussen blijft in Japan de bekende VFR 800F leverbaar, in de grijze kleurstelling maar ook in de – door velen gewaardeerde driekleur. Het model werd geïntroduceerd in 2019 en is zwaar geïnspireerd met de jaren 80 en 90. De Honda draagt de suggestieve naam Interceptor op weerszijde van de kuip.
Die kleurencombinatie (wit/rood/blauw) in combinatie met de naam Interceptor heeft de sportieve V4-modellen van Honda op overzeese markten gekenmerkt. De enige uitzondering was de CB4 Interceptor die op de EICMA van 2017 werd gepresenteerd. Die was voorzien van een viercilinder-in-lijn. De kleuren waren voorbehouden sportmotoren. Het meest voorbeeld daarvan is misschien wel de legendarische VF 750F. In de handen van Freddie Spencer en Fred Merkel domineerde deze motor het AMA SBK-kampioenschap vanaf begin jaren 80.
We weten niet hoeveel motorrijders/sportfans zich die periode nog herinneren, maar het is leuk om te zien dat Honda zwaar leunt op zijn sportverleden. Het is alleen jammer dat we deze kleuren niet in Europa zullen zien.
De VFR 800F is een verfijnde sporttoer met 107 pk, uitgerust met VTEC-variabele kleptiming. Het model is niet aangepast voor Euro 5 en staat dus ook niet in de 2021 Honda-brochure. De VFR800 is een van de langstlopende en meest iconische modellen van Honda.
Nooit eerder werden zoveel elektrische motoren verkocht als in 2020. Zero wil dat momentum versterken. Daarom geeft Zero motorrijders die echt ‘in de markt’ zijn voor een elektrische motor een overtuigend zetje. Koop je een Zero SR/F krijg je er gratis een Rapid Charger bij. Die is goed voor 6 kW extra oplaadvermogen en dat versnelt het laadproces drastisch. De aanbieding geldt zolang de voorraad strekt en betreft niet eerder geregistreerde 2020 Zero SR/F’s.
Rapid Charger?
Zo’n rapid charger verhoogt de oplaadcapaciteit tot 12 kW (in de Premium-versie) of 9 kW (Standard-versie). Dat halveert de laadtijd van de Premium- uitvoering en zorgt ervoor dat de accu van de standaardversie zelfs drie keer sneller oplaadt.
De meeste laadbeurten voor elektrische motoren gebeuren doorgaans thuis via het stopcontact. De rapid charger biedt meer flexibiliteit als je lange ritten onderneemt. Onderweg kun je dan je Zero SR\F Premium bij commerciële oplaadpunten – bij tankstations langs autosnelwegen – in een uur of minder tot 95% volladen.
Lage onderhoudskosten
Een Zero SR/F heeft lage onderhoudskosten. Behalve wat slijtageonderdelen zoals banden en remblokken is een elektrische motoren – en dus ook een Zero – nagenoeg onderhoudsvrij. De accu volledig opladen thuis kost je nu zo’n €2,-. Afhankelijk van je rijstijl is een volle accu goed voor zo’n 250 km.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
