Honda heeft in Europa een aanvraag ingediend voor de naam NT1100. Dat zou een nieuw signaal betekenen in de richting van het lang verwachte sporttoermotor die gebruik maakt van het DCT-blok uit de 1100 Africa Twin.
Op de EICMA 2019 liet Honda de CB4X Concept zien.
Registratie in Europa
De eerste geruchten over een nieuwe Honda sporttoer crossover doen al een tijdje de rondte. Slechts enkele dagen geleden, op 2 februari, heeft Honda bij de Europese instantie voor intellectuele eigendom de naam NT1100 geregistreerd voor de categorie ‘motorfietsen’.
Dit is natuurlijk een render o.b.v. het Africa Twin-blok.
Eerdere Honda NT’s
Het NT-acroniem verscheen in 1988 voor het eerst op de Honda NTV650. Dat was een wegmotor met het V2-blok van de twee jaar eerder gelanceerde Transalp. De laatste motor die met dit blok werd uitgerust, was de NT700 Deauville. Deze Honda was een GT van gemiddelde grootte met geïntegreerde zijkoffers zoals de Pan European. Al deze modellen hadden een cardan-eindaandrijving.
Een zwaluw maakt nog geen zomer, maar van de januari-cijfers 2021 slaat de schrik je om het hart. Slaat na een fantastisch 2020 corona ineens in alle hevigheid toe? Als je de cijfers ziet, zou je denken van wel. Maar die zeggen veel, maar niet alles. Door de strengere coronamaatregelen zijn alle motordealers gesloten. Als je als branche er dan in slaagt 629 motoren te laten registreren tegen 945 in januari 2020 (geen corona!) doe je het best goed.
Wel opvallend – tijdelijk? – is dat Honda uit de top 10 is geduikeld en dat Zero Motorcycles er juist bij is gekomen. Op basis van kille cijfers: Yamaha heeft het moeilijk in januari met 70 registraties tegen 207 in januari 2020. Piaggio weet de ‘schade’ beperkt te houden tot 2 registraties. Ducati plust zelfs zes registraties!
De top 4 doet aan stuivertje wisselen. BMW doet het qua aantallen het best met 98 registraties, gevolgd door Kawasaki met 72 en Yamaha. Vierde is KTM met 69. Van de Top 4 weet Kawasaki de schade beperkt te houden tot -20%, gevolgd door BMW (-34%), KTM (-40%) en Yamaha (-66%). Het aantal registraties van Zero gaat door het dak: +32% Ook bij Ducati kan de vlag uit met +26%.
In Amerikaanse en Europese homologatiedocumenten duikt een nieuwe Triumph Scrambler 900 op. De Triumph Street Scrambler Sandstorm zou er dit jaar al kunnen zijn.
Het lijkt zeker dat Triumph dicht bij de lancering van een nieuwe versie van de Street Scrambler 900 is. Die zal onder de naam Sandstorm de wereld in rijden en zou eind dit jaar al realiteit kunnen zijn, samen met updates voor de Street Twin. Die deelt immers dezelfde staande twin met de Sandstorm.
Dit blijkt uit emissiedocumenten van het Amerikaanse EPA, waarin de Triumph wordt geclassificeerd als modeljaar 2022. In de praktijk kan zo’n model ook al in 2021 te koop zijn.
Triumph Street Scrambler Sandstorm
2020 Triumph Scrambler 1200XE
Voor Europa komt de bevestiging uit homologatiedocumenten die in Duitsland zijn gepubliceerd. Daarin wordt het model Sand genoemd in plaats van Sandstorm. In beide gevallen bedraagt het vermogen van de bekende 900cc-twin 65 pk bij 7.250 tpm (nu ligt de piek bij 7.500) en het maximumkoppel 80 Nm, nu bij 3.250 tpm in plaats van 3.200 tpm zoals bij het model dat nu te koop is. In de documenten is er ook een A2-versie die beperkt is tot 47 paarden. Voor het gewicht wordt 228 kg rijklaar opgevoerd, wat dicht in de buurt ligt van de 203 kg droog van het huidige model.
Naar de uiterlijke verschillen kunnen we slechts raden, maar afgaand op de gekozen naam zou het een speciale, voor races aangepaste Triumph Scrambler 1200XE (foto boven) kunnen zijn. Deze Triumph werd vijfde in zijn klasse tijdens de 2019 NORRA Mexican 1000 (zie video onder) met Ernie Vigil. De special is ook de inspiratiebron voor de Bond Edition 1200 van vorig jaar.
‘Rechtbank vernietigt vergunningen voor motorcrosscircuit in Valkenswaard.’ Zelfs zonder enige juridische kennis is deze kop op rechtspraak.nl glashelder. Het ziet er slecht, heel slecht uit voor het Eurocircuit. Zonder twijfel Nederlands bekendste crossbaan, ook dankzij de tv-programma’s rondom het achteruitrijden en de caravanrace. Alleen met dit soort argumenten win je het tegenwoordig echt niet meer… Een reconstructie hoe het zo ver heeft kunnen komen.
Iedereen die in 2020 bij de Nederlandse MXGP op het Eurocircuit Valkenswaard was, zal beamen dat de sfeer er het realistische ver voorbij was. Brabanders met verkoudheidsklachten moesten begin maart binnenblijven terwijl iedereen elkaar in Valkenswaard nog weifelend lachend de hand gaf, pratend over of dit echt de laatste keer was dat de MXGP op Nederlands beroemdste crosscircuit zou rijden. Dat het stervenskoud en nat was, maakte het ergens wel compleet. Even leek de zondag zelfs volledig in mineur te eindigen, maar gelukkig won Jeffrey Herlings de tweede manche wel én daardoor de Nederlandse Grand Prix op het Eurocircuit. Zoals het hoort natuurlijk. Maar dat die MXGP in 2020 verreden werd in Valkenswaard, was al een wonder en dat had voor een keertje niets met corona te maken. Het circuit bleek op sommige punten te dicht bij de omheining te liggen (achterop het verhoogde gedeelte, de oude vuilnisbelt) waardoor er door heel veel vrijwilligers verschrikkelijk hard gewerkt moest worden om het circuit te verleggen…
Een beeld van zaterdag 10 juli 1971 toen op de Internationale Rallycross AVRO Trophy op het Eurocircuit reed. Ja, toen al
Pas op 13 februari was officieel zeker dat de Nederlandse MXGP door kon gaan nadat er een formele goedkeuring van de gemeente Valkenswaard en de provincie Noord-Brabant kwam. Iedereen blij, iedereen gelukkig. Voor even dan… Kort na de zege van Herlings kreeg Motor Vereniging Valkenswaard te horen dat het eerder besproken gedeelte van het circuit helemaal niet meer gebruikt mocht worden, waardoor er uiteindelijk onder last van een dwangsom niet meer gereden kon worden op het circuit. Daarmee is de MXGP van 2020 zeer waarschijnlijk dat laatste wedstrijd ooit op het Eurocircuit Valkenswaard, de baan die ooit gold als het motocrosshart van misschien wel de hele wereld. Bizar!
Ongekroonde koning van Eurocircuit Valkenswaard
Om dit allemaal te begrijpen – voor zover mogelijk… – moeten we ver terug in de tijd. Naar 1976, het jaar waarin begonnen werd met de bouw van de permanente baan nadat de eerste jaren op de niet-permanente De Schaapsloop gereden werd (inclusief de 250cc GP van 1974). In het boek van MOTO73-verslaggever Jan de With over 50 jaar cross in Valkenswaard lezen we dat de stormachtige groei die Motor Vereniging Valkenswaard doormaakte sinds 1969 al gepaard ging met ‘veel tegenwind’. Meer dan 50 jaar later kun je niet anders concluderen dat die wind nooit is gaan liggen, heel soms wel even afnam en vervolgens weer flink aanwakkerde tot soms zelfs storm aan toe. In het begin ging het met de wind in de rug hartstikke lekker, want toen duidelijk werd dat verder crossen op De Schaapsloop er niet inzat, kreeg de vereniging met dank aan het gemeentebestuur de beschikking over een stuk terrein naast het bestaande Eurocircuit, bekend van rallycross-wedstrijden. Op dat stuk grond, waar in 1969 al een kampioenscross zijspannen werd verreden, kan een permanent motorcrosscircuit aangelegd worden. Grote aanjager in dit geheel is de in Valkenswaard nog altijd wereldberoemde wethouder Piet ‘Pietje’ Geldens. Dagblad Trouw omschrijft Geldens in 2000 zelfs als de ongekroonde koning van Valkenswaard. Zo’n beetje alles wat de vereniging nodig had, regelde Pietje Geldens. Zoals bij het jurygebouw. Het enige dat de vereniging hoefde te doen, was op maandag ‘even’ langs te komen, dan lag de vergunning klaar. Zo simpel ging dat echt in die tijd en dat gold echt niet voor alleen een crosscircuit.
Nog in hetzelfde jaar, 1976, vond met de Kerstcross al het eerste grote evenement op de nieuwe crossbaan plaats. Een opening die uiteraard werd verricht door Pietje Geldens. Als bakkenist! Jarenlang was de Kerstcross het grootste evenement, samen met de Zijspancross Grand Prix in 1977, het afscheid van die andere wereldberoemde inwoner van Valkenswaard, Broer Dirkx. Die GP smaakte naar meer en alles op alles werd gezet om ook een solo-GP naar het Eurocircuit te krijgen. Dat lukte in 1989, gevolgd door de Motocross of Nations twee jaar later. Het absolute hoogtepunt in de geschiedenis van het Eurocircuit, hoger kan immers niet in de crosswereld. Doordat het circuit inmiddels ook het decor is van perspresentaties van motorfietsfabrikanten, offroadritten, de FIM Rally en ga maar door, kan het allemaal niet op in Valkenswaard.
Veel publiek, goed weer en natuurlijk Herlings. Zoals het in 2014 was, moet het eigenlijk altijd zijn in Valkenswaard. | Foto: Ray Archer/Red Bull Content Pool
Natura 2000
Helemaal niet als er in 1993 een milieuvergunning voor het Eurocircuit Valkenswaard aan de Victoriedijk volgt waardoor er zelfs uitgebreid mag worden met het verhoogd stuk op de voormalige vuilstort. Niet alleen voor coureurs, maar ook voor toeschouwers een geweldig toevoegde waarde. Dat er ‘bestemming bos’ staat op de plek van de vuilnisbelt, maakt niemand dan iets uit. De gemeente is al lang blij dat ze ‘af’ zijn van die bult vol rotzooi, helemaal omdat de vereniging het perfect onderhoud en al snel niets meer doet herinneren aan een stinkende vuilnisbelt. Het was in die tijd zeker niet ongebruikelijk om een oude vuilstort beschikbaar te stellen voor de crosssport. Opvallend is het wel, want met een Natura 2000-gebied om de hoek, is die vergunning bepaald geen één-tweetje. Nog opvallender is dat in die vergunning enkel eisen gesteld worden aan de motoren die er rijden, niet aan het geluid dat vanaf het circuit komt. Ook bijzonder, een vergunning van de Wet natuurbescherming is er al helemaal niet. Ondanks het ontbreken van die vergunning timmert Motor Vereniging Valkenswaard hard aan de weg en wordt zelfs een van de meest aansprekende motorcrossclubs ter wereld. Valkenswaard wordt daardoor synoniem voor motorcross en dat geeft het dorp in de Brabantse Kempen wereldfaam. De regionale horeca profiteert optimaal en ook het bedrijfsleven in de omgeving wordt er bepaald niet slechter van.
In 1993 vonden de Europese Jeugd Olympische Spelen plaats op het Eurocircuit Valkenswaard. Een zekere prins van Oranje, nu bekend als onze koning, had het duidelijke prima naar zijn zin in het Brabantse.
Toch staat er altijd tegenwind. Zoals in 2004, toen de financiële risico’s voor het organiseren van een GP te groot bleken te zijn waarna het doek leek te vallen voor een Grand Prix Motocross in Valkenswaard. Met hulp van de KNMV, de plaatselijke gemeente en Stichting Robra (onder leiding van Maarten Roos) als nieuwe kartrekker keerden de GP’s twee jaar later al weer terug en lijken nieuwe gouden tijden aan te breken, onder aanvoering van Jeffrey Herlings die er alleen niet wint als hij geblesseerd is. Maar de tegenwind gaat niet liggen omdat door problemen met vergunningen het Eurocircuit steeds vaker onder druk komt te staan.
Maar echt mis gaat het vanaf 2015 als de gemeente Valkenswaard met regelmaat verzoeken krijgt om handhaving van een aantal hardnekkige klagers, die met zware middelen en gedegen (ingekochte) juridische kennis de ooit zo florerende verenging met steeds ouder wordende leden in een steeds knellender houdgreep weten te houden. Zet dit af tegen hoe de vergunning door wethouder Pietje Geldens geregeld werden en je ziet een duidelijke en pijnlijke verandering in het tijdsbeeld. Iets waar echt niet alleen crossbanen last van hebben tegenwoordig. Het is helaas ook het begin van veel communicatie en misschien wel meer miscommunicatie tussen de gemeente, de provincie en de vereniging waarbij steeds vaker woorden vallen als dwangsom, waarschuwing en preventie. Doordat er ook nog eens fouten blijken te zitten in de vergunningen die wel afgegeven zijn en door de soms gebrekkige handhaving van die vergunningen, komen de klagers steeds sterker te staan. In 2018 oordeelt de Raad van State bovendien dat het Eurocircuit Valkenswaard er inmiddels heel anders uit ziet dan in 1993. Mede door een verkregen verruiming voor de bocht aan het zuidoosten van het circuit, ligt de baan dichterbij de woningen in de buurt. Het gaat hier letterlijk om meters, maar hierdoor kan volgens de Raad van State niet worden uitgesloten dat er meer geluidsoverlast is voor de omwonenden. De omgevingsvergunning voor de Dakar Pre-Proloog moet er daardoor aan geloven, waardoor de organisatie van de Pro-Proloog geen risico meer neemt en verhuisd naar het E3 Strand in Eersel. Op nog geen twintig kilometer van Valkenswaard… Overigens spelen daarbij ook andere zaken een rol, zoals de beperkte parkeerplaatsen en gebrek aan (goed) internet, water en stroom.
Vernietigd
2020, waarschijnlijk de laatste keer dat we Jeffrey Herlings op kop zien rijden op het Eurocircuit. | Foto: Samo Vidic/Red Bull Content Pool
Tijdens de MXGP van 2019 spelen de parkeerplaatsen een dubieuze rol. Enkele dagen voor de Nederlandse Grand Prix blijkt er voor een parkeerplaats waar al dertig jaar auto’s staan helemaal geen vergunning te zijn. Doordat de organisatie, op advies van de gemeente (!), geld overmaakt naar de mensen die last hebben van de parkeerplaats, loopt dit af met een sisser… Maar er is nog altijd geen vergunning voor het houden van extra evenementen en ook niet voor de verlegging van het circuit. Daarom worden nieuwe vergunningen aangevraagd en die verleent de provincie op 15 juni 2020. Het oordeel van de rechtbank over die laatste vergunningen is echter bikkelhard. Zowel de verkregen milieuvergunning als de natuurvergunning worden vernietigd, kort samengevat omdat het totaal niet duidelijk is of door de nieuwe vergunning de geluidoverlast toeneemt en omdat er geen eisen gesteld zijn aan de motoren. Het is een duidelijk feit dat hierbij voorbijgegaan wordt aan de steeds strenger wordende geluidseisen bij motorcross, maar ook dat argument wordt op steeds meer plaatsen in Nederland amper nog meegeteld. Motor Vereniging Valkenswaard heeft de laatste jaren daarnaast ook de geluidsmetingen keurig opgenomen en gerapporteerd. Iets dat veel, heel veel tijd en nog meer energie kost. Voor pietsnot dus…! Net zoals alle kosten die gemaakt zijn door de vereniging, gemeente en provincie. Niemand weet meer precies hoeveel, maar met een paar ton ben je er al lang niet meer.
Wordt Eurocircuit Valkenswaard een oerbos?
Hoe nu verder? Niemand lijkt het te weten… Een nieuwe aanvraag voor vergunningen duurt zomaar een jaar, waarbij nu al zo goed als zeker is dat klagers het door bezwaren nog jaren kunnen vertragen. Als er al een vergunning komt…. Dat houdt uiteraard geen verenging vol, zeker niet omdat de gemiddelde leeftijd van de Motor Vereniging Valkenswaard inmiddels alarmerend hoog is en er niet genoeg nieuwe aanwas is. Want wat heb je ze nu te bieden? Helaas amper iets, laat staan perspectief. Het kan daarom echt zomaar zijn dat er binnenkort een oerbos komt te staan op de plek waar zoveel mooie motorcrossgeschiedenis geschreven is. Een oerbos? Het is één van de plannen die de gemeente Valkenswaard heeft met de grond van het Eurocircuit Valkenswaard. Diezelfde gemeente die ooit het stuk grond aan de Victoriedijk 8 aan Motor Vereniging Valkenswaard gaf. Ja, echt…
2021 Suzuki Hayabusa: de magische Busa is terug! Het gonsde al tijden van de geruchten dat Suzuki werkte aan een nieuwe Hayabusa. Sommige ingewijden konden zelfs vertellen, dat die nieuwe Hayabusa er echt, maar dan ook echt kwam. Geen twijfel meer over mogelijk en het blijkt niet gelogen te zijn. Net zoals er ook geen twijfel hoeft te bestaan over de cult-status van Busa. Maar kan de derde generatie Suzuki GSX-1300R Hayabusa de hoge verwachtingen aan? Lees en oordeel!
Geen revolutie zoals ooit, maar wel een evolutie als ‘is heel veel anders’. Suzuki borduurt namelijk verder op de tweede generatie GSX-1300R – die met het 1.340cc-blok. Die machtige vierpitter blijft in de basis ongewijzigd, maar werd met het oog op Euro 5 desondanks flink aangepakt. Verbeterde koeling, vrijere blokloop, gestroomlijndere inlaat en uiteraard een compleet nieuw uitlaatsysteem. Met die aanpassingen is de Euro 5-horde genomen. Helaas wel ten koste van de motorprestaties. Op top huist in het aangepaste Euro 5-blok zeven paardenkrachten minder en ook het maximale koppel zakte met vijf newtonmeters. Met 190 pk bij 9.700 tpm en 150 Nm bij 7.000 tpm is het nog altijd bepaald geen slapjanus. Sterker nog, het lijkt echt alleen het absolute maximaalcijfertjes te schaden. Suzuki heeft het eindschot verruilt voor meer power in het middengebied. Want Hayabusa’s staan er om bekend wat mak te accelereren bij tussensprintjes – natuurlijk niet! Met die motorische aanpak en een nieuwe ontwerpfilosofie is de 2021 Suzuki Hayabusa dus meer evolutie dan revolutie.
Een flinke stap voorwaarts is de elektronica van de 2021 Suzuki Hayabusa. Het pakket lijkt erg op dat wat we kennen van de V-Strom 1050, maar dan nog net wat uitgebreider. Je hebt dus in elk geval hellingshoekafhankelijke ABS, drie rijmodi en maar liefst tien standen aan instelbare tractieregeling. En verder heb je een mooie balans tussen zowel comfort-gerichte zaken als cruise control en onzinnige doch lollige gadgets als launch control. En een op- en terug-quickshifter die in beide categorieën valt.
Natuurlijk updatet Suzuki ook het meest zichtbare deel van de Hayabusa: het dashboard. Dit nieuwe dash ga je in nogal wat on-board video’s op Youtube terugzien, let maar op. Het klokkenspel zelf voelt dan ook akelig vertrouwd. Nog altijd vier grote analoge klokken met een eenvoudig display in het midden. Waar dat display eerder lcd was is het nu tft. Ook hier weinig revolutie aan de hand.
De evolutie zien we terug bij de vering. De Kayaba USD-vork is volledig instelbaar net als de monoschokdemper achter. Beide zijn geüpdatete versies van de eerdere delen.
Toch nog revolutie. De Brembo-remmerij van de 2021 Suzuki Hayabusa is geheel nieuw. Onopvallend, of subtiel matzwart, misschien eerder stealthy; dat zijn echt Brembo Stylema-klauwen. Die bepaald niet subtiele remmende klauwen bijten in nieuwe, lichtere schijven met een grotere diameter dan voorheen. Dat de nieuwe wielen ook meededen aan de algehele afslankkuur kan de bestuurbaarheid enkel ten goede komen.
Het hoofdframe blijft nagenoeg geheel gehandhaafd, tot en met de achterbrug en zelfs de voetsteunen aan toe. Het nieuwe subframe en kontje zetten je wel iets verder naar voren dan voorheen om wat druk van de polsen te halen.
Vanaf dit voorjaar staat de nieuwe Hayabusa bij de dealers, in de kleuren zwart met oranje accenten, matzilvergrijs met rode accenten en wit met donkerblauwe accenten. Over prijzen is nog niets bekend.
De politieke impact van de Suzuki Hayabusa
Een motorfiets op kenteken die boven de 300 kilometer per uur haalt. Tegenwoordig niets nieuws, maar in 1999 was dat helemaal anders, met dank aan de toen gloednieuwe Suzuki Hayabusa. In Nederland leek het er zelfs even op dat de Hayabusa het jaar 2000 niet eens zou gaan halen omdat toenmalig Verkeersminister Tineke Netelenbos besloot uit te laten zoeken of ze de Hayabusa kon laten verbieden. Dat lukte uiteindelijk niet. De hele discussie kwam Suzuki zeker niet slecht uit kwam. Zoveel PR had een motor nog nooit gehad en zal een motor waarschijnlijk ook nooit meer krijgen!
Voor 2021 moet Suzuki het zeer waarschijnlijk doen zonder hulp van de Tweede Kamer en wat ons betreft vat Suzuki’s eigen marketing slogan het allemaal prima samen; The Refined Beast. Niets aan de nieuwe Hayabusa spitst echt de oren, en toch belooft de nieuwe Busa weinig onder te doen voor zijn voorgangers qua algehele prestaties. De vraag is alleen of zo’n verfijnde Hayabusa nog wel echt een Busa is… Zeg nou zelf, kamervragen! Hoe veel meer bad-ass kan een motor zijn? Er rust dus een zware last op de schouders van de nieuwe Suzuki GSX-1300R Hayabusa.
Soichiro Honda is zonder twijfel een van de belangrijkste mensen in de motorgeschiedenis (en eerlijk is eerlijk, ook uit de auto-industrie). Maar dat succes kwam echt niet zomaar aanwaaien. Verre van zelfs, zoals deze waanzinnige documentaire laat zien. Aan de lange kant, maar elke minuut waard.
Wij plaatsen elke dag, exact op het moment dat avondklok in gaat een interessante video. Deze keer: Soichiro Honda
Het Catalaanse SHAD heeft een compleet assortiment waterdichte softbags voor dagelijks gebruik en onder alle weersomstandigheden. De SW-collectie (SW staat voor Soft Waterproof) bestaat uit een verscheidenheid aan tassen, uiteenlopend van zijtassen tot rugtas.
De SW-serie is gemaakt van een speciaal soort versterkt synthetisch materiaal voor een gegarandeerde duurzaamheid, waterdichtheid en souplesse. Deze stof (ook wel Tarpaulin Mesh genaamd) bestaat uit drie lagen: PVC, mesh en weer PVC. De naden en ritssluitingen zijn thermisch gesealed voor een perfecte waterdichtheid, dus kurkdroge persoonlijke spullen. De spanbanden zijn uitgevoerd met gespen en bevestigingspunten van topkwaliteit roestvrij lichtmetaal. Door de PVC buitenlaag zijn alle bagagetassen eenvoudig te reinigen.
SW45 rugzak
De SW45 is een tas met een inhoud van 40 liter, die beschikt over een (IPX5-norm) waterdicht hoofdvak. De SW45 kan bevestigd worden aan een drager of over het duozadel door middel van riemen met snelsluiting. De tas kan ook als rugtas gedragen worden met gebruikmaking van de gepolsterde riemen. Twee waterdichte buitenzakken bieden ruimte aan losse spullen en vormen de bevestigingspunten voor het MOLLE-systeem*.
Shad SW45 rugzak
SW42 zadeltassen
DeSW42 zadeltassenmet 2 x 25 liter inhoud zijn semi-soft en kunnen snel bevestigd worden aan de SHAD-zijtashouder of met behulp van de bijgeleverde universele banden. Er zijn vakken aanwezig voor het opbergen van kleinere spullen. In gesloten toestand zijn de SW42-tassen volledig waterdicht volgens de IPX5-norm. Haken aan het buitenwerk maken de bevestiging van extra bagage met – bijvoorbeeld – een bagagenet mogelijk. De SW42-tassen worden per set verkocht en geleverd met een verbindingsriem voor extra stabiliteit en om beweging bij hogere snelheden te vermijden.
Shad SW42 zadeltassen
SW22 tanktas
De SW22 tanktas heeft 13 liter inhoud en wordt met vier magneten op de tank bevestigd. De tas is volledig waterdicht volgens de IPX5-norm. De grote voorflap is uitgerust met verstelbare spanbanden en biedt ruimte aan extra, niet-breekbare spullen tot een regenpak aan toe. Een buitenzak geeft waterdichte ruimte aan toltickets, oordoppen, smartphone etc. Met het aanbrengen van de bijgeleverde gepolsterde draagriem kan de tanktas ook casual gebruikt worden bij tussenstops.
Shad SW22 tanktas
Nieuw: SW38 plunjezak
De multifunctionele, waterdichte, 35 liter plunjezak kan uiteraard los gebruikt worden of in combinatie met koffers en semi-softe tassen. Door de compacte afmetingen kan de tas eenvoudig opgeborgen worden, terwijl hij in gevulde toestand zeeën aan ruimte biedt, ook in de lengte wanneer de SW38 als rugzak gedragen wordt. Ook kan de plunjezak op een bagagedrager of duozadel bevestigd worden met de snelsluitingen. Een buitenzak biedt waterdichte ruimte aan toltickets, oordoppen, smartphone etc. Door de twee handgrepen aan de buitenzijde laat de tas zich makkelijk tillen. Voor extra bagageruimte kan gebruik worden gemaakt worden van het MOLLE-systeem*.
Shad SW38 plunjezak
Adviesprijzen
SW45 rugzak € 149,-
SW42 zijtassen € 199,-
SW22 tanktas € 99,-
SW38 plunjezak € 79,-
*Het bevestigingssysteem MOLLE staat voor Modular Lightweight Load-carrying Equipment en vindt zijn inspiratie in de militaire wereld. Het bestaat uit genaaide banden met een aaneenschakeling van (eveneens genaaide) lusjes waar naar eigen inzicht extra bagage aan bevestigd kan worden
Op 31 januari werd in Frankrijk een experiment afgesloten. Er werd onderzocht hoe riskant het is wanneer twee- en driewielers auto’s inhalen die in de file staan. De bedoeling van het experiment was om eventueel de verkeersregels aan te passen
Eind januari is op een aantal wegen in elf Franse departementen een vijf jaar durend onderzoek beëindigd. Het onderzoek onderzocht en beoordeelde de risico’s die kleven aan het inhalen door motorfietsen en scooters van auto’s die in de file staan. Het doel was na te gaan of het inhalen door motorrijders, wat niet onder de verkeersregels valt maar wel wordt bestraft, op een nieuwe manier kan worden geregeld.
Rijden tussen rijstroken was op de experimentele trajecten alleen toegestaan bij zeer druk of stilstaand verkeer, met een snelheid van minder dan 50 km/h en in ieder geval met een iets hogere snelheid dan de auto’s in de file. Het was ook alleen toegestaan op de meest linkse rijstrook. Binnen het onderzoek vielen ook wegen met gescheiden rijbanen voor beide richtingen. In tunnels was inhalen verboden.
Uit het Cerema-rapport – het Centrum voor risico-, milieu-, mobiliteits- en ontwikkelstudies, dat de opdracht kreeg de proef te evalueren- blijkt dat op de weggedeelten waarop het experiment betrekking had het aantal ongevallen waarbij motorrijders betrokken waren 12% hoger lag dan op andere wegen. Daar daalde het aantal ongevallen in dezelfde periode met 10%. Van de 1.650 ongevallen op de wegen die werden gemonitord werd echter 90% veroorzaakt door plotselinge rijstrookveranderingen door automobilisten en slechts 10% door ongepaste snelheidsovertredingen door motorrijders.
De afgevaardigde voor de verkeersveiligheid, Marie Gautier-Melleray, verklaarde dat de conclusies van het Cerema-rapport het niet mogelijk maakten de specifieke regel in een wegcode op te nemen. Wel wordt een bredere en diepgaandere experimentele fase in andere gebieden van het land overwogen.
Vanaf 1 februari riskeren motorrijders die worden betrapt op snelheidsovertredingen tussen twee rijstroken een boete van 135 euro en aftrek van drie punten op hun rijbewijs.
Daarom verzoekt de FFMC – zeg maar de Franse Federatie van Boze Motorrijders – iedereen die een prent krijgt, deze aan te melden. De club dringt er ook op aan toch vooral het gezonde verstand te gebruiken. Alleen op die manier kan verkeer tussen de twee rijbanen opnieuw overwogen kunnen worden.
Momenteel zijn turbomotoren nog zeldzaam, maar intussen verschijnen er van steeds meer fabrikanten octrooitekeningen waaruit blijkt dat er gewerkt wordt aan blokken met een turbo of supercharger. Harley-Davidson is de volgende in het rijtje die werkt aan een supercharged motor.
Bij een motor met supercharger denk je meestal aan superbikes met extreem vermogen en extreme topsnelheden. Een supercharged motor verwacht je niet van Harley-Davidson. Superchargers kunnen ook worden gebruikt om de naleving van emissievoorschriften te vergemakkelijken.
Octrooitekeningen Harley-Davidson supercharger.
In het huidige octrooi zie je een Big Twin en hoe Harley-Davidson de technologie ermee combineert. Naast tekeningen van de supercharger zelf, is te zien hoe hij wordt aangedreven door de krukas van de motor, via een verborgen riemaandrijving en via een mechanische poelie. De tekeningen tonen ook de inlaat- en uitlaatopeningen.
Aangezien je met een riemaandrijving rekening moet houden met enige rek, werd de supercharger aan het carter bevestigd met een zelfstellende beugel.
Wat is Harley-Davidson van plan met een supercharged motor?
Wat Harley-Davidson werkelijk van plan is met een supercharged blok, is nog te vroeg om te zeggen. Een octrooi betekent niet noodzakelijkerwijs implementatie in een productiemodel. Maar aangezien veel fabrikanten aan de technologie werken, is het zeer waarschijnlijk dat in de toekomst verschillende modellen met drukvulling op de markt zullen komen.
Tweevoudig wereldkampioen Casey Stoner begeleidt zijn landgenoot Jack Miller op afstand. ‘Casey vindt het leuk om andere Australiërs te helpen’.
‘Van tijd tot tijd stuurt Casey Stoner me een paar berichtjes op Instagram, waar ik erg blij mee ben. Wijze woorden van een groot kampioen zijn altijd welkom, vooral omdat we landgenoten zijn.’ Jack Miller, die aan zijn zesde seizoen in de MotoGP begint – vertelde Motorsport-total.com over zijn vriendschap met de eerste en tot nu toe enige coureur die in staat was om Ducati een MotoGP-titel te bezorgen.
Casey Stoner, die kampt met het chronisch vermoeidheidssyndroom, volgt Jack al een tijdje. De twee hebben elkaar in de MotoGP alleen kort gesproken, want toen Jack in 2011 in de 125cc aantrad, won Casey Stoner zijn tweede titel. Het jaar daarop ging hij met pensioen. Maar misschien is het de solidariteit tussen Australiërs, feit is dat Stoner altijd dicht bij Miller heeft gestaan. ‘Hij is veel volwassener geworden, ik ben erg onder de indruk van hoe hij gegroeid is. Je ziet het aan de resultaten. Ik ben blij voor Jack Miller, maar ook voor Australië, dat eindelijk weer een rijder op een officiële motor in de hoofdklasse heeft.’
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
