Zoals je wellicht hebt gemerkt, stimuleert covid-19 de individuele mobiliteitsvraag. Daarbij komen bijna alle Europese tweewielermarkten de sluiting in het voorjaar te boven. En de vooruitzichten voor de Europese elektrische-scootermarkt voor 2021 zijn meer dan positief.
De vraag naar elektrische scooters is echt sterk. Er zijn veel fabrikanten die een productlijn aanbieden en die een markt delen die dit jaar met meer dan 80% is gegroeid ten opzichte van vorig jaar. Nu er meer vraag is, hebben ze ook een ander product nodig. Slimmer, lichter, met een gemakkelijk op te laden accu en tegen een concurrerende prijs. Er zijn niet veel modellen op de markt die aan deze kenmerken voldoen, met als gevolg dat de meeste consumenten uiteindelijk besluiten om een meer traditionele scooter te kopen.
In 2020 werden 1.954 elekrische motorfietsen verkocht. Zero Motorcycles verkocht daarvan de meeste.
Desondanks groeit de markt. Tot en met september waren het maar liefst 75.000 exemplaren, een stijging van 11,6%. In het derde kwartaal steeg de verkoop zelfs met 36,6%. Maar de elektrische tweewielermarkt staat nog in de kinderschoenen en heeft nog lang niet de aantallen bereikt die nodig is om te floreren. Tot nu toe is de ontwikkeling volledig in handen geweest van start-ups, waarbij grote spelers uit Japan, Korea en Europa hebben gewacht om echt te investeren. De elektrische modellen die door gevestigde merken worden geïntroduceerd, lijken meer op een showmodel dan bedoelt voor verkoop.
Eerste fase
De eerste e-scooters werden meer dan tien jaar geleden in Europa geïntroduceerd. Vandaag de dag zijn de meeste van die pioniersmerken niet meer aanwezig. Een eerste piek werd bereikt in 2012 met 19.000 verkopen in de EU (inclusief UK). Dat kwam neer op 1,22% van de continentale tweewielermarkt. Maar twee jaar later daalde de verkoop naar slechts 11.150 verkopen (0,87% van het totaal). Toen kwam de tweede fase, met bijna alleen maar nieuwe spelers, nieuwe start-ups en nieuwe investeerders.
Tweede fase
In deze tweede fase werd de technologie iets meer uitgewerkt en hielden fabrikanten meer rekening met de realiteit achter de droom waarom consumenten e-scooters kochten. Die moesten moeiteloos kilometers kunnen maken en in korte tijd opgeladen kunnen worden. Maar het was vooral de kwaliteit van het product die moest verbeteren. In feite waren de grenzen van de eerste fase vooral gerelateerd aan de lage kwaliteit van de batterij. De aankoop van een e-scooter leverde vaak een vreselijke klantervaring op. Om het apparaat rijdende te houden, werden veel kosten gemaakt. En het was niet te verteren wanneer het apparaat binnen 24 maanden kapot was.
De invoering van nieuwe regelgeving in Europa op het gebied van veiligheid (ABS-norm sinds 2017, de invoering van Euro3 sinds 2017) heeft het concurrentieveld veranderd, waardoor meer competenties zijn vereist en minder pionierswerk.
Derde fase
De derde fase begon in 2017/18 toen zelfs niet-Europese merken op de markt verschenen. Merken ook met veel ervaring uit China, zoals Niu en Super Soco). Of hadden een heldere visie op de toekomst, zoals Gogoro. De omzetgroei versnelde en het segment creëerde in 2019 een solide basis, met een record van 61.629 eenheden, waaronder 1.954 motorfietsen. Zero Motorcycles verkocht daarvan de meeste. De markt raakt meer geconcentreerd en weinig merken controleren de verkoop. De top 5-fabrikanten (Niu, Silence, Askoll, Super Soco en Govecs) beheersen 44,5% van de markt.
Ducati zal de 2021-modellen blijkbaar niet in één keer presenteren. Ze plannen een webserie, waarvan de vijf afleveringen over vijf weken worden verdeeld.
In de afgelopen jaren presenteerde Ducati hun nieuwe modellen in een evenement van ongeveer een uur. Dat werd toen ook al online uitgezonden. Dit jaar heeft Ducati ze echter besloten om de presentaties op te splitsen in vijf afleveringen.
Wat er gepresenteerd zal worden is natuurlijk nog niet bekend, maar je kunt wel de volgende data in je agenda zetten:
Aflevering 1: 4 november
Aflevering 2: 11 november
Aflevering 3: 18 november
Aflevering 4: 25 november
Aflevering 5: 2 december
Het enige dat tot nu toe zeker is, is de presentatie van de Ducati Multistrada V4 op 4 november.
In de teaser voor de webserie wordt naast vele lifestyle foto’s, die niet direct iets met motorrijden te maken hebben, vrijwel elk motorgebied door middel van foto’s getoond. Je ziet een bergpas, een racebaan, stads- en regionaal verkeer en meer.
In verband met de invoering van Euro5 zullen zowel nieuwe modellen als kleinere updates worden getoond.
Marc Márquez zal in 2020 niet meer aan de start komen van de MotoGP-races. Zoals HRC-testrijder Stefan Bradl in een interview met ServusTV onthulde, neemt hij deel aan de resterende MotoGP-races van het seizoen.
Marc Márquez blijft langer buitenspel dan gepland
Marc Márquez brak zijn rechter bovenarm bij een highsider in Jerez. Na een operatie probeerde hij al het volgende weekend zijn comeback te maken. Hij begon met de training op zaterdag, maar moest stoppen in de kwalificatie. Een paar dagen later werd bekend dat zijn blessure door een ongelukkige beweging bij het openen van het raam was verergerd. Een andere operatie werd noodzakelijk. De artsen spraken ze over een hersteltijd van ongeveer 3 maanden.
Die tijd is nu voorbij en Marc Márquez is nog niet in staat geweest om terug te keren naar MotoGP. Onlangs nog waren er geruchten dat er zelfs een derde operatie nodig zou zijn. Dit werd echter door HRC ontkend.
Het is nu duidelijk dat Marc Marquez in 2020 niet terugkeert naar de MotoGP-races. Dit werd onthuld door Stefan Bradl, HRC-testrijder en momenteel de vervanger van Marc Márquez. Het wachten is nu op een officiële verklaring van HRC, die onderweg zou zijn.
Veertien punten voorsprong in de WK-tussenstand dankzij drie tweede plekken en drie derde plekken. Het is voorlopig een prachtig rapport van Joan Mir, maar die zege ontbreekt nog. Is dat erg? Nee, natuurlijk niet maar het is wel een passende samenvatting van het MotoGP-seizoen 2020 waarin alles kan want eigenlijk niet kan.
Fabio Quartararo won bijvoorbeeld al drie keer, maar behaalde na zijn zege op Barcelona nog maar vijftien punten uit drie wedstrijden én dat is wel erg. Tenminste, als je wereldkampioen in de MotoGP wilt worden. Franco Morbidelli staat inmiddels op twee zeges en dat maakt Petronas Yamaha SRT van ‘onze’ Wilco Zeelenberg het meest succesvolle MotoGP-team van 2020.
Tot nu toe. Met de top-6 binnen 32 punten, kan er de komende drie MotoGP-races nog van alles gebeuren. Wie er wereldkampioen wordt? Geen idee. Zelfs Andrea Dovizioso is nog volop in de race. Dezelfde Andrea Dovizioso die volgend jaar zeer waarschijnlijk testrijder wordt. Het zou ergens wel passen in 2020 als hij gaat testen met nummer 1 op z’n kuip…
Knipper twee keer met je ogen en je mist drie dingen. Zo kun je het best de motorsport op dit moment samenvatten. Daarom selecteert onze sportcoördinator Marien Cahuzak elke maandag zijn eigen top-3, zodat jij een beetje overzicht houdt.
Hoera voor Roan!
Het is tot nu toe een zeer ingewikkeld crossjaar voor Nederland, met als beste (of eigenlijk slechtste) voorbeelden de zware blessures van Jeffrey Herlings en Glenn Coldenhoff. Gelukkig zijn er ook successen, zoals gisteren op Lommel waar Roan van de Moosdijk zijn eerste manchezege op WK-niveau pakte en ook nog ‘even’ tweede werd in de MX2-daguitslag. Sinds de MXoN op Assen in 2019 heb ik een zwak voor Roan, want nadat hij afviel als derde rijder bij TeamNL bleef hij zich heel positief opstellen. Hoe zuur het voor hem ook allemaal geweest moet zijn. Hopelijk is dit het begin van heel veel moois!
Ai
Zestiende… Het is na de vierde plek de meest vervelende positie om een race te eindigen. Nét geen WK-punt. Helemaal zuur is het, als je overal snel bent, behalve op het rechte stuk. In het geval van Motorland Aragon heb je dan een gigantisch probleem, waar Bo Bendsneyder inmiddels over mee kan praten. Op het rechte stuk verloor hij het op pure topsnelheid. Gedurende de rest van de ronde kon hij inlopen, soms met meer dan een halve seconde per ronde, en aanvallen, maar op het rechte stuk werd zijn winst weer teniet gedaan en konden anderen vanuit de slipstream voorbij komen of een klein gaatje slaan. Bendsneyder eindigde als 16de op 27,404 van racewinnaar Sam Lowes.
‘Het gevoel was goed, de motor was super, maar hier was heel duidelijk zichtbaar dat we een beetje topsnelheid missen. Het is jammer dat ik net de punten heb gemist, maar ik ben wel trots op mezelf en vooral op mijn teamleden, die ervoor hebben gezorgd dat de fiets er echt goed bij stond dit weekend – want we hebben wel laten zien dat we gewoon mee kunnen doen.’ Met nog twee keer Valencia en één keer Portimao krijgen Bo en NTS RW Racing GP nog drie kansen om 2020 enigszins positief af te sluiten.
De koude en de killigheid zijn weder in ons land, en ook het virus blijft alhier genesteld, onder de naam corona, het woord dat ons al bijna het gehele jaar de stuipen op het lijf jaagt, al trekken sommigen er zich niks van aan en zwalpen ze dicht tegen iedereen aan over de straten, in de veronderstelling dat uitgerekend zij immuun zijn, dat het leed slechts aan anderen wordt berokkend en op de koop toe hebben ze geen enkele grootouder die ze eventueel met de ziekte zouden kunnen aansteken. Hoe zit dat met mij? Ik blijf enerzijds rustig, anderzijds heeft de onrust me in de ban, bestookt ze mij met stokken en stenen en verlaat ik zo weinig mogelijk m’n huis, waarbinnen ik naarstig verder schrijf aan m’n studie van de recente Nederlandstalige literatuur, in welke ik honderden schrijvers onder de loep leg en telkens als ik die loep even opzij gegooid heb, noteer ik: deze schrijver kan niet schrijven.
Doch wat heeft het allemaal voor zin? Wie ligt wakker van schrijvers die niet kunnen schrijven, van loodgieters die niet kunnen loodgieten, van dokters die niet kunnen genezen, van paraplubakverkopers die klagen dat het te zelden regent? Wie ligt wakker van de grijze luchten, de belofte van sneeuw, het gekras van de winterraven en de kerkuil die opvliegt van de ene kerk naar de andere, waarbinnen niet meer dan een handvol gelovigen de Heere aanroepen, Hem smekend om alles beter te maken? Maar de Heere heeft het te druk om zich met ’s mensen ellende bezig te houden, die heeft wel wat anders aan het hoofd, namelijk becijferen hoe het komt dat Hij twijfelt aan Z’n Eigen Bestaan.
Lage temperaturen, verhaspelde vooruitzichten, nutteloze bezigheden, wat kun je ertegen beginnen? Niet veel, maar motorrijden is hoe dan ook altijd een doekje tegen het bloeden. De seizoenen zijn er niet naar, en toch kun je je goed aankleden, scheer je weg zeggen tegen de kou, op je machine klauteren en hopla de baan op! Wel voorzichtig zijn hoor, van achter de struiken en de bomen kunnen de demonen te voorschijn springen en zich voor je wielen werpen, maar ook in zo’n geval moet je niet panikeren, alles wat je moet doen is gas bijgeven en door de demonen, die gemaakt zijn van louter niets, heen vlammen.
Motorrijden is hoe dan ook altijd een doekje tegen het bloeden.
In de voorbije week heb ik alles getrotseerd wat er te trotseren valt, en heb ik eerst op de Triumph Street Triple, dan op de Street Twin, en dan op de Thruxton m’n kilometers afgemaald, rillend onder m’n drie truien en m’n winterjas, en toch met trotse blik de horizon tegemoet. Op de Triple reed ik naar het dorpje Ursel, waar ik op het kleine plein halt hield, en de bevolking wilde toespreken, maar er was geen bevolking, het plein was helemaal leeg. Hoewel ik enigszins ontgoocheld was, hield ik me sterk en reed ik weer naar huis. Op de Twin reed ik naar het dorpje Deurle, waar op het plein twee verloren toeristen naar de leegte stonden te staren, en ik stak hen een hart onder de riem door hen te verzekeren dat, als ze terugkeren in de volle zomer, Deurle ruist en bruist en ongekende mogelijkheden biedt. Op de Thruxton reed ik naar het dorpje Lovendegem, waar de stilte alles in de ban had. Maar hé kijk daar! Op het plein in dit dorpje Lovendegem is een bloemenwinkel open, en ik kocht een prachtige witte roos, en met deze bloem tussen m’n tanden reed ik ook nu wederom naar huis, waar ik de roos vol tederheid schonk aan m’n geliefde. Ze was hemels blij, en terwijl ik m’n helm nog ter hand had, kusten we elkaar, en zei ze dat ze gelukkig was dat m’n motorrit mij weer veilig had teruggebracht.
De lancering van de Royal Enfield Meteor 350 werd 4 tot 5 keer verschoven. Maar de verwachte introductiedatum is nu bekend. Op 6 november 2020 gaat het gebeuren.
De officiële lancering van de Royal Enfield Meteor 350 stond oorspronkelijk gepland voor april van dit jaar. Sindsdien zijn vele maanden verstreken. Nieuwe data kwamen voorbij, die uiteindelijk weer niet doorgingen. Corona heeft heel wat marketingplannen van motorproducenten in de war geschopt.
De Royal Enfield Meteor is een model dat terug gaat naar de jaren vijftig van de vorige eeuw. De Meteor is gebouwd rond een nieuw platform, het J1D-platform. Dat bestaat uit een dubbel wiegframe, schijfremmen en 2-kanaals ABS, telescoop voorvork en dubbele schokdempers aan de achterzijde. Eigenlijk op en top retro dus.
De Royal Enfield Meteor 350 wordt naar verwachting – nog niet officieel bevestigd – uitgerust met een BS6-conform 349cc blok. Dat haalt ongeveer 20 pk en 27 Nm koppel uit de eencilinder. De Meteor 350 komt beschikbaar in drie verschillende uitvoeringen. Elk uitvoering heeft wat meer accessoires en is duurder. De bevestigde namen voor die versies zijn: Fireball, Stellar en ten slotte Supernova. Mooie naam voor de duurste uitvoering.
Bij het plannen van een kleurrijke herfstrit denk je niet meteen aan Griekenland. Logisch, want dat ligt niet bepaald om de hoek en staat vooral bekend als bestemming vol zon, zee en strand. Des te groter de verrassing. Zelden reden we een mooiere motorroute dan hier in Noord-Griekenland. Kortom: bucketlist materiaal!
Een dik pak wolken hangt dreigend boven land en water. Na een korte aanloop over een bijna lege snelweg ben ik de bergen ingedoken. Het ruige massief ligt tegen de Albanese grens in het hoge noorden van Griekenland. Het is niet de vraag of het vandaag gaat regenen, maar wanneer. Gisteren had ik nog op een zonnig terras gezeten in vertrekplaats Thessaloniki. Een stad die achter de façade van beton verrassend mooi, leuk, sfeervol en gezellig is. Het was laat geworden in de tsipouro-bar, de Griekse versie van een tapasbar.
De Meteorakloosters komen tevoorschijn uit de mist.
Machtig sturen door Unesco Werelderfgoed.
In Meteora bouwden de monniken hun kloosters op veilige hoogte.
Uitzicht over de stad Thessaloniki.
Alexander de Grote op zijn sokkel in Thessaloniki.
De herinnering houdt het lichaam warm, nu het nog fris is in de bergen. Links vang ik een glimp op van de Olympus, de berg waar de Griekse goden wonen. Een omweg maak ik niet, want ik wil naar Metéora, het wereldwonder met zijn kloosters die op steile rotsen balanceren. Het landschap is er één groot kunstwerk en staat op erfgoedlijst van Unesco.
Ik rijd onder steeds zwaardere wolken. Met elke kilometer lijken ze verder naar beneden te komen. Maar dan draai ik de Metéora binnen. Korte bochten, lange bochten. Het berglandschap opent zich en BAM! Daar zie ik het eerste klooster liggen. Alsof het uitzicht zelf nog niet magisch genoeg is, schijnt er zonlicht door een gat in de wolken. De herfstkleuren spatten van de bomen.
Op en tussen de prachtig gevormde rotskegels werden vanaf de veertiende eeuw 24 kloosters gebouwd. Hoewel monniken en nonnen de gewoonte hebben om alles zorgvuldig te noteren is het een raadsel hoe de meeste bouwwerken tot stand zijn gekomen. De trappen die nu voor de toegang zorgen werden pas veel later uit de zandstenen rotsen gehakt. Als je vroeger naar boven wilde moest je een touwladder of takelsysteem gebruiken.
Zes kloosters zijn nog in gebruik en staan open voor publiek. De andere zijn vervallen, verdwenen of verworden tot ruïnes die alleen met een klimpartij te bereiken zijn. Ik ga op pk’s omhoog naar een weg die langs verschillende bouwwerken en uitkijkpunten slingert. Uitzicht in de overtreffende trap! Stoppen, afstappen en uitgebreid bewonderen. Met, na de afdaling, een koffiestop in het dorp Kastraki toe.
Onderweg in de Griekse bergen herinnert bijna niets aan het vakantieland met zijn witte huisjes, blauwe luiken en lieflijke haventjes. De natuur is er rauw en weinig vergevingsgezind. De dorpen zijn de bastions van de mens in een omgeving die even mooi als vijandig is met gloeiendhete zomers en ijskoude winters.
Op weg naar Metsovo, moet ik even zoeken naar de oude en spectaculaire Katarapas. Een nieuwe snelweg met tunnels heeft de bergpas overbodig gemaakt voor doorgaand verkeer, maar het is een klassieker die ik lang geleden eens tijdens de zomer heb gereden. Toen in optocht van walmende vrachtwagens, tractoren, brommers en oude auto’s.
Gevonden. Het verkeer is verdwenen, de schoonheid gebleven. De pas krult, draait, wendt, keert en trakteert op stukken avontuurlijk wegdek – lees: gaten, modder, stenen. Dwars door het levendige en sfeervolle Metsovo vervolg ik mijn weg naar Zagóri, een bijzondere streek met authentieke bergdorpjes, woeste rivieren en diepe kloven. Ik had via het Aoös-stuwmeer willen rijden, maar ergens verdwaalt mijn gps. Ik laat het gaan, volg mijn gevoel en rijd als vanzelf de bergwereld van Zagóri binnen.
Het is er stil. Eenvoudige dorpen volgen elkaar op: Dholiani, Leptokaria, Fraggades. Een prachtige weg glooit door een heerlijke vallei. Het is de voormalige route van Kipi naar Metsovo en de bewoonde buitenwereld. Niet onbelangrijk, want de bewoners van de geïsoleerde Zagóri waren reizigers. Ze werkten aan het hof in Constantinopel, dreven handel, werden gewaardeerd als kruidendokters en verdedigden altijd en overal hun vrijheid. Zelfs de Ottomanen, die in het nabije Ioannina een hoofdkwartier hadden, begrepen dat je in Zagóri beter zaken kon doen dan oorlog voeren.
Hoogtepunt van de bergen rondom Kipi zijn de achttiende-eeuwse bruggen, onderdeel van een netwerk van ezelspaden die de dorpen tot diep in de twintigste eeuw met elkaar verbonden. De bruggen liggen er in verschillende soorten en maten. Met één, twee of drie bogen. Een kwestie van prestige. Hoe meer bogen, hoe rijker en belangijker de bouwheer. Mijn favoriet is de brug met één boog aan de weg tussen Kipi en Dhilofo: elegant van vorm en zo hoog en breed dat hij de Voïdomatís-rivier in één keer overspant.
Even checken, uh, nee, die heb ik niet.
Langs rotsen en afgrond.
In de Zagóri overspannen oude bruggen de rivieren.
Koffie geduld
Ik slaap in Ano Pedina en neem de tijd om de Zagóri te verkennen. Heerlijk slingerend door bergen en dalen. Om de dorpen te ontdekken moet ik uit het zadel. De mooiste oude kernen zijn enkel te voet toegankelijk, net als eeuwen geleden. Het najaarsweer geeft extra magie aan de reis. Geen gemakkelijke blauwe lucht aan de hemel, maar een spannende verzameling van donkere wolken en open plekken. Regen, mist, zon.
In Tsepelovo drink ik koffie bij de kachel in het cafenion van Anthoula. Ze begon het typisch Griekse cafeetje meer dan vijftig jaar geleden met haar man. Vroeger was het er altijd druk en levendig, nu alleen in het weekend, als de dagjesmensen vanuit Ioannina komen. Een cappuccino of cafe latte kun je er niet bestellen. Enkel een koffie geduld, zo eentje met een dikke laag drab, die je heel langzaam moet drinken.
Voorbij Monodhendri rijd ik naar het uitkijkpunt van de Vikos-kloof, na de Grand Canyon de diepste kloof ter wereld met wanden die tot duizend meter steil omlaag gaan. Het is een machtig gezicht met op de bodem een streepje geel van de kleurende loofbomen langs de rivier. Ook daar is de herfst losgebarsten.
Klassiek cafenion in Tsepelovo.
Cafenion in Zagóri.
De bomen kleuren rond de Voïdhomatis-rivier.
De Zagóri had na de Tweede Wereldoorlog te maken met een enorme emigratiegolf. Bij gebrek aan werk en toekomst trokken de jonge mensen weg. Naar Amerika vooral. En later naar Duitsland. De dorpen stroomden leeg en enkel de oudjes bleven achter. Nu is er voorzichtig een verandering merkbaar. Er trekken weer mensen naar de streek, vaak met familieroots. Ze komen niet meer alleen voor vakantie, maar ook om er het hele jaar te wonen. Zij zijn de snelheid van de moderne maatschappij beu en willen een eenvoudiger bestaan met meer voldoening.
Rijdend door de verstilde wereld begrijp ik hen wel. Ruis maakt plaats voor dingen die er toe doen. Digitale stress is ver weg. Je moet hout hebben om de wintermaanden warm te blijven en voldoende eten in huis halen. Niet meer, niet minder.
Kolkende rivier
Het is er niet alleen mooi rondkijken in de Griekse bergen, je kunt er ook geweldig sturen. Zo heeft de rit naar Megalo Papigo zelfs een reeks aan haarspeldbochten. Terugschakelen, gas geven, klimmen. En later dezelfde route terug, want de weg eindigt aan de voet van de 2.432 meter hoge Astraka.
Het is de opmaat voor een rit die me dwars door het Pindosgebergte brengt, een ruig gebied waar wolven en beren leven. Het is voor een groot deel nog echte wildernis. Voor de afslag gooi ik de benzinetank tot de rand toe vol. Geen idee of er in het massief nog gelegenheid tot tanken is.
Vanuit Konitsa volg ik de brede bedding van de Aoös-rivier. Het water beneden kolkt en is bruingrijs van het vele zand en gruis dat door de hevige regenval van afgelopen nacht van de bergen mee omlaag is gespoeld. De kracht van het water is indrukwekkend. Tussen de takken en bomen, zie ik de resten van een weggeslagen boogbrug. Het natuurgeweld heeft geen boodschap aan cultureel of historisch erfgoed.
Er gaan geen honderd meter rechtdoor.
Af en toe wordt het bochtenwerk onderbroken door een dorp.
Opgepast, de hevige regen heeft stenen op de weg gespoeld.
Ik rijd en kijk om me heen. Ik bevind me op amper vijf kilometer van de Albanese grens en alles dwingt respect af. De dreigende wolken, de rotswanden, het kolkende water. En dan zijn er de herfstkleuren die als het ware exploderen zodra de zon zich laat zien. Groen, geel, oranje, rood. Opgepast! Niet teveel rondkijken alsjeblieft. Op sommige trajecten ligt het asfalt bezaaid met steenslag. Van kiezels en gemene keien tot een rotsblok dat één volledige weghelft blokkeert.
Onderweg passeer ik slechts een handvol dorpen. En anderhalf uur lang kom ik niet één tegenligger tegen. Enkel een verroeste pick-up aan de kant van de weg, met struiken die dwars door de voorruit groeien. Halverwege de middag laten de hoge bergen me langzaam los. Steil terrein maakt plaats voor glooiend heuvelland. Koffiestop in Kozani, een stadje dat bekend staat om boeken en saffraan. Het ligt op 700 meter hoogte op een kruispunt van wegen.
Genietend van de zachte zon, vraag ik mijn gps om een bochtige route naar zee en de tsipouro-bar in Thessaloniki. Motorrijden in Noord-Griekenland is een feest.
3 x Afstappen in Noord-Griekenland
De berg Olympus
Een bedevaartsoord voor de Grieken, want hier woonden oppergod Zeus en zijn vrienden. De berg, een nationaal park, torent met bijna 3.000 meter hoog uit boven de kuststreek en is zelfs vanuit Thessaloniki te zien.
Metéora
Unesco Werelderfgoed met zes rotskloosters die bezocht kunnen worden. De meeste zijn vanaf de buitenkant echter op hun mooist. Balancerend op steile rotspunten van zandsteen boven de afgrond. Wie de tijd neemt, kan in de omgeving ook nog op zoek naar ruïnes van verlaten kloosters.
Zagóri
In deze streek staan 46 bijna onaangetaste bergdorpen in een prachtig decor. Het is er fantastisch rijden door valleien en over de randen van diepe kloven. Op de reis door de bergen moet je tenminste één dag reserveren om een rit door deze unieke regio te maken.
Reisinformatie
Reizen
Thessaloniki is tijdens het toeristenseizoen bereikbaar met een directe vlucht vanuit Amsterdam. Ook is er de optie om via Athene te vliegen. De reis beginnen in Athene is handig voor iedereen die een huurmotor nodig heeft (zie onder). De Griekse bergen zijn ook een mooi reisdoel voor een tocht vanaf vakantieplaatsen als Parga of Preveza – dan kun je Thessaloniki eventueel als keerpunt aandoen.
Slapen
In Thessaloniki is Hotel Anatolia een comfortabel, schoon en niet al te groot hotel op loopafstand van de belangrijkste straten en pleinen. Tweepersoonskamer met ontbijt vanaf € 70,-. Info: www.anatoliahospitality.com.
In Ano Pedina (Zagóri) bieden de Griekse Yannis en zijn Nederlandse vrouw Rita acht sfeervolle kamers in Hotel Porfyron. Yannis serveert ’s avonds typisch Griekse gerechten en ’s ochtends een vorstelijk ontbijt. Tweepersoonskamer met ontbijt vanaf € 65,-. Info: www.porfyron.com.
Motor huren
Wie een huurmotor nodig heeft, vertrekt het beste in Athene, Preveza of Parga (beide laatste plaatsen bevinden zich aan de Ionische kust). Daar zijn verschillende verhuurbedrijven te vinden. Wie met de eigen motor rijdt, kan de veerboot nemen vanuit Italië naar Igoumenitsa. Vanaf deze havenplaats ben je in een uur in de bergen.
Een verjaardagsfeestje op de kalender of een kerstcadeau nodig. Vaak kom je uiteindelijk toch met een flesje rode wijn, een Belgisch bierpakket of waardebon aanzetten, maar dat hoeft natuurlijk niet. Zeker in het geval van een mede-motorrijder. Maak hem of haar blij met één van deze unieke motorcadeaus. Ga je geen spijt van krijgen, dat weten we zeker.
Motorcadeau 1: Metalen wandbord
Ken je een Guzzi-rijder? Zeker weten dat deze persoon verrast zal zijn als je een motorcadeau geeft in de vorm van dit metalen bord. De afmeting bedraagt 30 bij 20 centimeter en het is uiteraard versierd met het logo van Moto Guzzi. Het bord heeft een 3D-look, door het inpersen van logo en letters. Er zijn alvast bevestigingsgaten geboord, waardoor dit bord gelijk een woonkamer kan verfraaien. Prijs: € 11,68.
Als je geen e-reader in huis hebt, dan verwachten we dat je over de nodige planken beschikt die vol met boeken staan. Hopelijk zitten er ook wat exemplaren tussen waarin de motor een centrale rol speelt. Om die netjes bij elkaar te zetten, heeft Booster deze metalen boekensteun in de collectie zitten. De hoogte van de steunen bedraagt 19 centimeter. Naast de cruiser-boekensteun hebben ze ook een MX- en race-versie. Een heel mooi motorcadeau. Prijs: € 21,95.
Had jij vroeger als tiener ook je spijkerjack of rugtas volhangen met buttons? Nog altijd kun je op die manier laten zien welke merken of hobby’s je hebt, maar dan nu op je motorjas. Ducati heeft een set gemaakt waarbij de Scrambler het thema bepaalt. Voor € 10,- ontvang je acht stuks, zodat je met regelmaat kunt switchen.
Cool, of niet dan? Deze sleutelhanger met Vespa-thema is gemaakt van massief roestvrijstaal en glanst mooi door gebruik van epoxyhars. Leuk detail is de achterzijde, waar je nogmaals de kilometerstand terugvindt. De afmeting van dit fraaie cadeau is 4,6 bij 6 centimeter. Om ervoor te zorgen dat de sleutels ook daadwerkelijk aan de hanger blijven zitten, is de Vespa-sleutelhanger voorzien van een stevige, dubbele ring. Voor de prijs hoef je ’m niet te laten hangen bij Louis. Die bedraagt namelijk slechts € 3,88.
Dit chique Faster Sons-horloge geef je waarschijnlijk liever niet weg als verjaardagscadeau. Deze houd je gewoon zelf. Dit exemplaar heeft een Miyota Quartz-uurwerk en geeft eveneens de datum aan. De roestvrijstalen kast is waterdicht tot tien bar. Verder geven de wijzers licht in het donker en is de polsband gemaakt van leer. Het perfecte motorcadeau – voor jezelf! Prijs: € 133,-.
Motorcadeau 6: Harley-Davidson #1 Colorblock Flat Top Cap
Als vrouw zit je goed bij Harley-Davidson, want zij hebben een uitgebreide collectie voor de dames. Een leuk geschenk voor een verjaardag zou deze cap kunnen zijn, uiteraard voorzien van de nostalgische ‘number one’ en de typische oranje kleur. De Colorblock Flat Top Cap van Harley-Davidson kost je € 35,-.
Met de komst van de R NineT en de gloednieuwe R18 is retro helemaal hip bij BMW Motorrad. Dat zie je terug in hun collectie van vrijetijdskleding. Daarin is ook ruimte vrijgemaakt voor een bandana met een klassieke print. Deze is te verkrijgen in drie verschillende kleuren en ontwerpen. Prijs: € 31,-.
Een mooi schaalmodel kunnen veel wegraceliefhebbers waarderen. Dat geldt zeker voor dit exemplaar van Carmodelz, een Yamaha YZR500 in de Tech3-kleuren. Aan het nummer is duidelijk te zien dat het hier gaat om de machine van Olivier Jacque, de 250cc-wereldkampioen van 2000. De Yamaha-racer is één van de laatste der tweetakt-Mohikanen uit de koningsklasse, aangezien deze nog in het eerste MotoGP-jaar werd ingezet. De schaal bedraagt 1:12. Prijs: € 59,95.
Direct bij binnenkomst weet iedereen dat jij van motoren houdt. Jassen mogen namelijk opgehangen worden aan dit houten ‘motor’rekje met drie stevige haken. Hierop is plaats voor zes kledingstukken. Het rek is heel gemakkelijk te monteren en kent een afmeting van 40 x 15 x 1,2 centimeter. Overigens kun je volgens de verkopende partij ook je sleutels aan dit hek hangen, maar of je dat in de praktijk zult doen… Wij denken eerlijk gezegd van niet. Prijs: € 12,66.
www.louis.nl
Garderoberek
Bonus-cadeau: Digitaal abonnement op MotorNL
Hoe kom jij de donkere decembermaanden door? Met een digitaal abonnement van MotorNL lees je onze bladen MOTO73, Promotor en Classic & Retro én al onze premium-artikelen online vanaf je computer, tablet of mobiel. En dat voor maar 2,99 per maand (maandelijks opzegbaar). Ook leuk om weg te geven!
Eerder kon je op MOTOR.nl al alles lezen over de speciale Fabrizio Pirovano Yamaha R1. Vandaag staan wij nog een keer stil bij deze bijzondere coureur, met twee indrukwekkende tribute’s.
Een door Honda gepubliceerde teaservideo kondigt de komst aan van de nieuwe CB1000R 2021. Shots uit de video tonen ons een model dat sterk lijkt op de vorige versie. Maar we verwachten veel technisch nieuws, te beginnen met het blok. Hier zijn de eerste foto’s.
Na het reeds onthulde nieuws van 2021 kondigt Honda de komst van de nieuwe versie van de CB1000R aan. Voor de gelegenheid heeft Honda een teaservideo gepubliceerd op z’n sociale netwerken en YouTube-kanaal. Die laat ons de eerste details van de motor zien. En de datum van de officiële presentatie: 11 november.
Uit het weinige dat je uit de video kunt halen, valt meteen op dat de nieuwe 2021 Honda CB1000R lijnen heeft die vergelijkbaar zijn met die van de huidige versie. Maar sommige details zijn anders. De velgen, bijvoorbeeld, hebben op het nieuwe model dunnere spaken. Ook de koplamp blijft LED maar gaat rond naar ovaal. Uit de donkere videobeelden zien we geen andere uiterlijke verandering in het silhouet van de motor. We moeten wachten op de volgende videoteaser of op de officiële presentatie.
Hetzelfde geldt voor de details van de motor en het chassis. Op dit moment is er nog geen informatie vrijgegeven. Zeker is dat de vier-in-lijn naked in Tokio zal worden bijgewerkt om te voldoen aan de nieuwe Euro5-norm. Die norm is vanaf 1 januari 2021 van kracht. We gaan er daarom van uit dat met de homologatie ook de info over het vermogen en het maximale koppel bekend worden. De huidige Honda CB1000R scoort een niet misselijke 145 PK bij 10.500 tpm en 104 Nm bij 8.250 tpm.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
