dinsdag 26 augustus 2025
Home Blog Pagina 1230

EICMA: Moto Guzzi V85 Concept

0

Het is lang geleden dat we een offroad model van Moto Guzzi mochten aanschouwen, maar blader je in de stamboom van het Italiaanse merk dan is het niet gek dat we dit jaar de V85 concept mogen verwelkomen.

Want was Guzzi niet ooit kampioen trial? Reed het ook niet mee in de Paris-Dakar? De V85 concept lijkt de start van een nieuwe lijn die we binnenkort uit de fabriek in Mandello kunnen verwachten: de adventure-lijn. Dat meldt het management dan ook vrij expliciet in het persbericht van de V85 concept.

Heel veel weten we nog niet over het nieuwe luchtgekoelde 90° langsgeplaatste 850cc V-twin. Wel weten we dat hij 80 pk aan vermogen huist. Evenveel weten we over de resterende onderdelen van de V85 Concept. Een stevig frame en subframe zijn duidelijk zichtbaar, de LED-koplampen doen vermoeden dat er een flinke bak licht op offroadwegen geworpen kan worden en het dashboard is volledig digitaal. De veerpartij aan zowel de voor- als achterzijde is van Öhlins, de remmen komen bij Brembo weg.

Zijn fikse brandstoftank een geel met witte bestreping doen nog het meest denken aan de V65TT, waarmee Guzzi in 1985 deelnam aan de Paris-Dakar rally. Met recht noemt Guzzi de V85 dan ook een ‘classic enduro’.

 

[justified_image_grid ids=26322,26323,26324,26325,26326,26327,26328,26329,26330]

EICMA: Kymco S400

0

Kymco is de (maxi)scooter expert pur sang. De gloednieuwe Xciting S400 is daar een succesvol voorbeeld van.

Woon-werkverkeer opgelet: binnenkort zie je de S400 in je spiegels. De kleine automaat van het Taiwanese Kymco is hun grootste onthulling op de EICMA dit jaar. De vermogensgegevens die we tot nu toe mochten ontvangen zijn summier. Wat we wel weten is dat hij piekt op 26.5 kW en 37,7 Nm koppel.

Qua uiterlijk heeft hij inderdaad veel weg van zijn voorganger. De S400 is uitgerust met de eerste – door de ECE goedgekeurde – dagrijverlichting. Verder zijn het stuur, frame en rijwielgedeelte iets vernieuwd op een paar punten. Aan boord is ook het nieuw ontwikkelde Noodoe navigatiesysteem. Middels een app op je telefoon kun je dit systeem gebruiken. Meer informatie daarover krijgen we pas bij de volgende Tokyo Motorcycle Show in maart volgend jaar.

[justified_image_grid ids=26339,26340,26341,26342,26343,26344,26345,26346,26347,26348,26349,26350,26351,26352,26353,26354,26355,26356,26357,26358,26359,26360,26361,26362,26363,26364,26365,26366,26367,26368]

EICMA: Aprilia RSV4 Factory Works

0

Een RSV4 RR of RF – met Öhlins veren – zijn standaard al vrij goed. Maar er kan altijd wel iets beter. De Factory Works kit die Aprilia vanaf 2018 levert maakt ze echter niet beter: het maakt ze fantastisch.

Want hoe gruwelijk cool zijn die MotoGP-winglets die je bij deze kit krijgt?! En daar bliijft het niet bij want het motorblok krijgt ook nog eens 4 pk meer, waardoor het totale vermogen op 215 pk uitkomt. Dit wordt o.a. bereikt door zuigers met een enkele groef te plaatsen, de cilinderkoppen te vervangen en door de ECU specifiek af te stellen op het volledige Akrapoviç uitlaatsysteem. 

Om gewicht te besparen wordt een lithium-accu geplaatst en een andere benzinetank gemonteerd waardoor er 1,5 kilo wordt gewonnen. De meeste kilo’s worden echter gewonnen door het Akrapoviç uitlaatsysteem en een aantal koolstofvezel onderdelen. Die schelen samen zo’n 10 kg. Alle beetjes helpen om de RSV4 nog beter te maken.

[justified_image_grid ids=26332,26333,26334,26335,26336,26337]

Getest: Aprilia Shiver 900

0

Alleen al het contact aanzetten ademt leven in een prachtig TFT-scherm met opzwepende animaties van het Aprilia- en Shiver-logo. Eenmaal aan is de informatie duidelijk en niet te druk. Wisselen van kraakhelder en fel naar rustig voor de ogen als het donker wordt gaat feilloos. Starten gaat even zo moeiteloos, waarna dezelfde startknop gebruikt wordt om de rijmodi in te geven; onorthodox maar effectief. Wisselen van tractieregelingstand en door het menu scrollen gebeurt vanaf de linker stuurhelft, en al net zo gemakkelijk. 

De bak benadrukt met een ferme klak dat het tijd is om te gaan, waarna hij nog vaker van zich laat horen. Zo soepeltjes als het op elektronisch vlak verloopt, is het op mechanisch gebied aanpoten. De verzetswissels zijn immer trefzeker, maar gaan niet als een mes door boter. Hetzelfde geldt voor de gashendel, die relatief zwaar gaat, als of je met ietwat droge gaskabels op pad bent. Dat terwijl de Shiver 900 helemaal bij de tijd is met zijn ride-by-wire. Zijn ze bij Aprilia mooi de mensen voor die klagen over het gebrek aan weerstand van dergelijke gashendels. 

Gruwelijk soepel koppel
Over opendraaien gesproken, kun je moeilijk om het feit heen dat de Shiver lekker klinkt. Zo lomp als die demperbak oogt, zo verfijnd klinkt het. Lekker diep en met voldoende volume. Dat hij meer heeft dan enkel een zoetgevooisd keeltje, blijkt wel wanneer je de hydraulisch bediende koppelingshendel op laat komen; pit zat in deze negentig graden tweecilinder. Zeker in zijn eerste versnelling wordt het voorwiel licht, zoals het motor van dit type betaamt. In zijn wat lange twee heb je er minder last dan wel plezier van. Zonder meer is de Shiver 900 een stuurfiets, die zich kenmerkt in neutraal sturen. Echt licht sturen wordt het nooit, maar zwaar is het ook allerminst. Het wil de bocht om, maar jij moet hem leiden. Doe je dat, dan beloont ‘ie met een ferme doch gruwelijk soepele duw koppel vanaf de eerste gasopening. Het gas verder opendraaien en de toeren laten klimmen zijn de kers op de taart, want het blok trekt prachtig door, bijgestaan door de rauwe klanken van zijn Noalese zangstem. Houd je het gas constant, dan loop je wel op tegen een wat stotterende gasreactie. Niet heel ernstig, maar als je er op gaat letten wel wat vervelend. Maar je wilt helemaal niet met constant gas rondsukkelen; je wilt doorrijden! Doe dat, en er is niets aan de hand. 

Een extraatje
Leg de rempartij aan en zet je schrap, want de Aprilia-gemerkte remtangen doen hun werk prima. Gevoel is goed en de beet is ook prima, waarmee Aprilia bewijst dat een radiale rempomp echt geen must is voor een goede rempartij. Al komt die prima vertraging natuurlijk niet enkel door de remelementen goed uit de verf, want ook de vering is daar debet aan. De elementen van Kayaba aan de voorzijde en Sachs aan de achterzijde zijn prima in harmonie en filteren moeiteloos de oneffenheden uit het asfalt. Die veringsdelen zijn natuurlijk mede verantwoordelijk voor het fijn neutrale rijgedrag, tezamen met het gave stalen vakwerkframe met aluminium schetsplaat. Altijd een extraatje wanneer een goed werkend rijwielgedeelte er ook goed uitziet. 

Vreemd doch gaaf
Wanneer je dan wat meer kilometers onder de wielen door hebt laten gaan went de Shiver pas echt, en vraag je je des te meer af waarom Aprilia juist deze motor als Shiver – wat vrij vertaalt naar siddering – in de markt gezet heeft. Niets aan de Shiver laat je sidderen, al was het wellicht Aprilia’s doel om hem qua design wat angst in te laten boezemen, maar ook dat valt alleszins mee. Het is leuk, maar echt gigantisch indrukwekkend wordt het nooit, want wie die 900 ziet en bedenkt dat het Noalese merk ooit een tweecilinder-naked in de gelederen had die alom bekend stond als een brute hooliganmotor zal de Shiver al gauw tam vinden. Verwacht vooral geen Tuono. Een Suzuki SV650 is een betere vergelijking, maar dan wel eentje die net een fiks anabolenkuurtje achter de rug heeft; een prima vertrouwenwekkend rijwielgedeelte, maar dan met net dat beetje extra power om je toch het baasje te voelen. Het vreemde doch gave Italiaanse design zit bij de prijs inbegrepen.

Tekst: Nick Enghardt, foto’s: Jarno van Osch/Shot Up Productions

 

EICMA: Royal Enfields 648cc twin

0

Royal Enfield wil een iets vastere voet in Europa krijgen. Dat blijkt uit alles aan hun presentatie op de EICMA in Milaan deze week. 

De geheel nieuwe Interceptor 650 en Continental GT 650 zullen eerst in Europa worden gepresenteerd en pas daarna in India. Een duidelijk statement maakt Royal Enfield. De gigantische thuismarkt moet wachten. Maar goed, een 648cc tweecilinder is voor Indische begrippen dan ook gigantisch. Daar bestaat het straatbeeld nog voornamelijk uit 125cc scooters en hier en daar een 350 of zelfs 500 eencilinder Royal Enfield Bullet. That’s it. 

Het vermogen en koppel van die motoren zijn voor Europese motorrijders vaak te laag om serieus genomen te worden. Exact de reden waarom de Indiërs nu dus iets meer oempf aan hun klassieke staande tweecilinder geven. We vatten hem even samen in kale cijfers.

Type 648cc paraleltwin, viertakt SOHC
Max. vermogen 47 pk @ 7.100 tpm
Max. koppel 54 Nm @ 4.000 tpm
Boring x slag 78 x 67,8 mm
Compressieratio 9,5:1
Transmissie zesbak
Carburatie elektronische njectie
Koeling lucht- oliegekoeld

Voor nu weten we dat er twee modellen onze kant op komen met het nieuwe blok. De Interceptor 650 lijkt nog het meeste op de iconische Bullet; de Continental GT lijkt sterk op de bestaande Continental GT. Al verzekeren de Indiërs dat hij door het nieuwe frame – dat hij deelt met de Interceptor – eigenlijk niet te vergelijken valt met zijn voorganger. In april verwacht Enfield de twee modellen in Europa te kunnen prestenteren. Kom maar door!

Beeld: Eddie de Vries

Shoei Neotec II

0

Dit is een persbericht. De redactie van MOTOR.nl is dus niet verantwoordelijk voor de inhoud. Heb je zelf een persbericht dat je graag op MOTOR.nl ziet? Dan mail je deze naar redactie@www.motor.nl.

Alweer eind 2011 presenteerde Shoei de Neotec, een hoogwaardige systeemhelm met tal van innovatieve eigenschappen. Zo is de helmschaal zo ontworpen dat er ruimte is voor een geïntegreerd zonnevizier, zonder dat dit ten koste gaat van de beschermende eigenschappen van de schaal. Een zeer doordachte helm die in tal van vergelijkingstesten dan ook altijd als één van de beste, zo niet de beste, uit de bus kwam. Maar wat goed is, kan altijd beter! 

Maak kennis met de nieuwe Shoei Neotec II, die voortborduurt op de solide basis van zijn voorganger en op tal van punten is doorontwikkeld. De buitenschaal, gemaakt van een sterke multilayer AIM glasvezelcomposiet (in drie maten), is voor optimale aerodynamische eigenschappen qua design verder verfijnd en voorzien van verschillende (kleine) spoilers (o.a. aan de onderzijde van het kinstuk), die de lucht nog beter geleiden. Voor een optimale afdichting tegen en afvoer van regenwater kreeg de Neotec II het nieuwe, optisch uiterst zuivere CNS-3 vizier (standaard  geleverd met Pinlock® anti-condens vizier), en ook het ventilatiesysteem met twee in- en twee uitlaat openingen is flink herzien.

Naast de buitenkant kreeg het uitneem- en wasbare interieur eveneens een upgrade, waarbij met name de akoestische eigenschappen van de helm naar een hoger plan zijn getild. Dankzij nieuwe wangkussens met de zogenaamde ‘noise isolater’ is de Neotec II ten opzichte van zijn voorganger namelijk nóg stiller geworden. Een andere nieuwe feature betreft de voorbereiding op een speciaal Sena intercomsysteem. Het bedieningspaneel van het systeem schuif je heel eenvoudig in een speciaal slot waarna het perfect geïntegreerd in de helmschaal zit en dus geen nadelige invloed op de aerodynamica heeft en/of vervelende ruis veroorzaakt. Verdere kenmerken van de Neotect II zijn onder meer een stevige rvs ratelsluiting van de kinriem, een praktische, goedbereikbare bediening van het geïntegreerde zonnevier en een met één hand te bedienen openingsmechanisme van het kinstuk.

De nieuwe Shoei Neotec II systeemhelm, verkrijgbaar in de maten XS tot en met XXL, is er in een breed spectrum aan kleuren, variërend van klassiek wit en (mat)zwart tot lekker sportief ogende graphic motieven. Prijzen variëren van € 599,00 voor de witte en zwarte variant  tot € 699,00 voor de graphic uitvoeringen. 

Kijk voor meer informatie of andere Shoei producten op www.shoei-europe.com, of volg ons op Facebook.

 

HIGHLIGHTS SHOEI NEOTEC II

Buitenschaal:

  • – AIM multilayer glasfiber composiet 
  • – helmschaal in drie maten (SX t/m M; L; XL t/m XXL)
  • – CNS-3 vizier

Interieur:

  • – uitneem- en wasbaar
  • – wangkussens met ‘noise isolator’

Uitrusting:

  • – stevig ratelsluiting
  • – geïntegreerd zonnevizier
  • – snelwisselmechanisme vizier
  • – uitgebreid ventilatiesysteem
  • – Pinlock-vizier (standaard meegeleverd)

Maten: – XS t/m XXL

Prijs: zwart en wit € 599,00

metallic en matt kleuren € 629,00

graphics € 699,00

De Shoei Neotec II is eind Januari / begin Februari 2018 leverbaar.

EICMA: KTM Freeride-modellen vernieuwd

0

Onlangs liet KTM ons in Salzburg als de gloednieuwe KTM Freeride E-XC zien, maar er werd toen al verteld dat het chassis gedeeld werd met de 250F Freeride. Één plus één is nog altijd twee, en aangezien het frame van de E-Freeride duidelijk anders was wisten we dat deze eraan kwam; de Freeride 250F.

De Freeride-machines van KTM zijn soft-enduro’s van de bovenste plank, dus reken op geen manier op het echt heftige enduro-spul. Dit is voor de lol en niets dan de lol. De 250F en E-XC zijn qua chassis dus – nagenoeg – identiek, dus beide staat op een 43 millimeter dikke WP Xplor-voorvork en een WP-monoshock-achterdemper. Veerwegen zijn respectievelijk 250 millimeter aan de voorzijde en 260 millimeter achter. Het frame is ook op een haar na precies hetzelfde, met een chroommolybdeen stalen hoofdframe en aluminium subframe.

Hartstikke groen
Zo oranje als ze zijn, is de Freeride E-XC natuurlijk groen, want hij is elektrisch aangedreven. Met een omgerekende maximale opgave van 24.5 pk is de E-XC misschien niet de allersterkste fun-enduro die er te krijgen is, maar aangezien hij door de mazen van de elektrische wetgevingen heeft weten te sluipen is hij gekeurd op 9 kilowatt, wat hem geschikt maakt voor het A1-rijbewijs. Tel erbij op dat hij er bij maximaal uitknijpen liefst 42 Nm koppel uitgooit en je hebt plots een heel potente speelfiets tot je beschikking, zeker aangezien hij qua gewicht van 108 kilo niets zwaarder wordt dan zijn voorganger. In de juiste modi doe je met één lading zo’n anderhalf uur en volledig opladen duurt volgens KTM 110 minuten. 

De accu krijg je trouwens in principe niet meer bij de motor; die wil KTM je leasen, evenals de lader. Op die manier komt de aanschafprijs omlaag en krijg je altijd de modernst beschikbare – en dus snelste – lader en accu tot je beschikking. Slim plan van de Oostenrijkers.

Minder groen, niet minder leuk
Dan de 250F Freeride, die is net zo nieuw, maar dan met een – nieuwe – oude en vertrouwde 249,91cc viertaktkrachtbron met bovenliggende nokkenassen en een elektrische start. Deze 250 vervangt zowel de 300 als de 250 tweetakt van de vorige generatie.

Met het gewicht zit het snor à 98 kilo’s rijklaar, maar of hij ook het vermogen en koppel heeft, houd je van ons tegoed, want daar heeft KTM nog geen antwoord op.

[justified_image_grid ids=26298,26299,26300,26301,26302,26303,26304,26305,26306,26307,26308,26309,26310,26311,26312,26313,26314,26315,26316,26317,26318,26319,26320]

EICMA: Nu echt: KTM 790 Adventure R Prototype

0

Andere media wisten al beslag te leggen op het eerste beeld van KTM’s 790 Adventure R Prototype, nadat de motor al veelvuldig gespot was in testtrim, maar op de EICMA werd het doek nu geopend zodat deze gave ontwerpstudie in het voetlicht kon treden.

Zoals al aangegeven, zou het LC8c-blok uit de 790 Duke nooit exclusief blijven voor KTM’s nieuwe naked. Enerzijds omdat het anno 2018 financieel compleet onhoudbaar is om één blok te maken voor één enkel model, anderzijds – en nu veel belangrijker ook – is een blok als dit natuurlijk een meer dan geschikte basis voor meer doeleinden dan een.

Zo ook voor de 790 LC8c, en wat voor ander doeleind KTM voor ogen heeft met het blok. Dit Adventure R-concept staat te pronken met alles waar KTM voor staat; Ready To Race was zelden zo waar. Zeg nou zelf; dit is toch gewoon een dikke Dakar Rally-machine waar je op straat ook mee uit de voeten kunt? Offroaden, toeren en reizen, deze 790 Adventure kan het in principe allemaal! Qua specificaties houdt het merk uit Mattighofen natuurlijk de lippen nog stijf op elkaar tot de productieversie zich aandringt, maar aangezien er nog een R aan de naam is toegevoegd, kun je er vanuit dat wat we hier zien de basis is voor het luxemodel – met alle toeters en bellen, klaar voor het offroad-avontuur zoals de 1290 Super Adventure R ook verschilt van de Super Adventure S.

Er zal dus waarschijnlijk ook wel een meer straat-gerichte versie komen, wellicht ook met gietwielen in plaats van de volwaardige Excel offroad-draadspaak-exemplaren die deze R sieren. Zo kan KTM elke klant voorzien van de middenklasse-allroad die ze zoeken. Hoevelen gaan er immers daadwerkelijk de wildernis in? Exact, maar weinigen. Voor hen zal er een model klaarstaan die minder extreem is dan dit prototype, terwijl zij die wel een poging in het onverhard willen wagen op een productieversie van deze 790 Adventure R kunnen rekenen.

Moordende concurrentie
BMW kwam eerder vandaag met de nieuwe F850GS, die op het oog nog net wat meer offroad gebaseerd is dan zijn voorganger, en ook Yamaha’s Ténéré 700 Rally Raid Concept lijkt klaar om het middenklasse adventure-bike-segment op te schudden. Men zal dus wel moeten daar in Mattighofen, ze hebben namelijk een naam hoog te houden.

Wij zijn bovenal erg enthousiast eindelijk een waardige opvolger van de 950 en 990 Adventure te zien, want zeg nou zelf; KTM’s huidige joekel-van-een-allroad-machines zijn waanzinnig gaaf en opvallend capabel offroad als je over de juiste skills beschikt, maar een machine met net wat minder power en net wat minder gewicht kan van elke motorrijder een Marc Coma, Sam Sunderland of Toby Price maken. Ten minste, daar rekenen we op!

 

[justified_image_grid ids=26292,26293,26294,26295,26296]

EICMA: KTM 790 Duke

0

We snappen wel waarom KTM de 790 Duke The Scalpel noemt, omdat een dergelijke aanduiding verwijst naar medische precisie en veel scherper dan die compacte dunne mesjes wordt het niet. Alleen des KTMs zijn de persfoto’s meer van het niveau kapmes dan wat anders.

De 790 Duke is de eerste van KTM’s nieuwe lijn van middenklasse-machines. Uiteraard is de nakedbike voor KTM een belangrijke pijler, zeker als je kijkt hoe veel ze er voeren; de 125 Duke, de 200 Duke, de 390 Duke, de 690 Duke en de 1290 Super Duke. Dat klopt, voor 2018 blijft de 690 gewoon gehandhaafd, dus de 790 Duke komt erbij in plaats van dat het de eencilinder vervangt.

Uiteraard is het gloednieuwe paralleltwin LC8c-blok – waarin de kleine c voor compact staat – het pareltje van het nieuwe model en met goede reden ook, aangezien het een groot gat in het gamma van KTM opvult. Logischerwijs gaan we het motorblok in de nabije toekomst dan ook vaker terugzien in verschillende modellen. Voor de 790 Duke is het blok getuned voor bruikbaarheid en niet zo zeer brute power. Maar, niet getreurd, want met 86 newtonmeter koppel bij 8.000 tpm en 105 pk bij 9.000 tpm zit er echt wel gang in. Zeker aangezien KTM een drooggewicht van maar 169 kilo opgeeft, zal het aardig van zijn plek komen.

Meer nieuws onder de zon
Geen nieuws in de zin van vering, wat uiteraard van de gelieerde firma WP komt, met een 43 mm-dikke WP-voorvork aan de voorzijde en een WP-monoshock achter. Over instelbaarheid wordt niet gesproken, maar de kans bestaat dat ze de formule van de 690 overnemen. Dat wil zeggen dat de basis 790 Duke weinig tot geen instelbaarheid krijgt en een eventuele R-versie luxer geveerd zal zijn.

Voor het echte nieuws kijken we verder naar de achterzijde, want het subframe is bijvoorbeeld opgetrokken uit aluminium. In een slimme zet integreerde ze alles in dit subframe. Denk aan de airbox en luchtinlaten. Zo hoefde dat er niet nog eens in gemonteerd te worden, wat het gewicht en de gewichtsverdeling ten goede komt. 

Qua elektronica is de 790 Duke ook absoluut niet zomaar een middenklasse machine, want behalve een TFT-dashboard, ride-by-wire, tractieregeling en rijmodi, krijgt de 790 Duke ook bochten-ABS – mét supermoto-modus, zodat enkel de remdruk naar het voorwiel gereguleerd wordt en het achterwiel blokkeren tot de mogelijkheden behoort. Tel er nog een quickshifter – op- en terug! – en launch control bij op en je weet dat de 790 Duke moeilijk op een foutje te betrappen zal zijn.

Misschien moeten we de hakmes-opmerking maar terugnemen. Al met al klinkt de 790 Duke inderdaad meer als een scalpel of een fileermes. Maar dan wel echt de scherpste die je ooit meegemaakt hebt. 

 

[justified_image_grid ids=26262,26263,26264,26265,26266,26267,26268,26269,26270,26271,26272,26273,26274,26275,26276,26277,26278,26279,26280,26281,26282,26283,26284,26285,26286,26287,26288,26289]

EICMA: Energica EsseEsse9 en EVA 107

0

De Eva EsseEsse9 is inmiddels het derde model dat het Italiaanse Energica bouwt. De EsseEsse9, EVA en EGO zijn alledrie volledig elektrisch.

Op de EICMA van 2016 leerden we de EsseEsse9 al kennen op de stand van Energica. Het was toen nog slechts een conceptmodel. In 2018 zal hij als volwaardig product in de lijn van Energica worden opgenomen. 

De EsseEsse9 is gebouwd als naked, waarbij er slechts een enkele zijkap en een op een wedstrijdplaat geïnspireerde naamplaat aan weerszijden zijn gemonteerd. Hierdoor kunnen de accu’s, die nogal warm worden als ze gebruikt worden, beter worden gekoeld. Met die accu’s heb je volgens Energica 180 Nm koppel  en zo’n 109 pk (80 kW) bij 6.000 tpm. In de meest zuinige ECO-stand is een bereik van 200 kilomter haalbaar. De maximimsnelheid is overigens ook begrensd op 200 km/u. 

De naam EsseEsse9 komt overigens van de hoofdweg die door de Italiaanse motor vallei loopt, de Via Emilia. Dit is een van de oudste wegen in Italië en dat zou dan weer staan voor het old-school of zelfs retro uiterlijk van deze jongste Energica. In drie kleurstellingen zal hij binnenkort bij de dealers te bezichtigen zijn: Lunar White, Shocking Blue en Metal Black. Richtprijs in Italië is € 22.050,- waarmee hij ook direct de goedkoopste van de drie Energica modellen is. 

EVA en EGO
Voor 2018 wijzigen er ook wat dingen aan de EVA en EGO. Naast wat nieuwe kleurstellingen voor beide modellen, komt er van de EVA ook een iets krachtigere utivoering: de EVA 107. Deze heeft 107 kW vermogen en 200 Nm koppel. De standaard EVA heeft slechts 80 kW aan vermogen. 

[justified_image_grid ids=26244,26245,26246,26247,26248,26249,26250,26251,26252,26253,26254,26255,26256,26257,26258,26259]