MotoGP – Rossi wint!
Na Assen 2013 is het Valentino Rossi wederom gelukt om een MotoGP-race winnend af te sluiten. Startend vanaf de eerste rij had de negenvoudige wereldkampioen vooraf al de hoop uitgesproken om de strijd aan te kunnen gaan met klassementsleider Marc Marquez en zijn teamgenoot Jorge Lorenzo, die zijn eerste pole position van het jaar op zaterdag pakte. Gelijk nadat het rode licht doofde, was de missie van Rossi dan ook duidelijk. De Italiaan klampte zich vast aan de achterzijde van Lorenzo’s Yamaha M1, terwijl Marquez juist weer Rossi op de hielen zat. Het kwam uiteindelijk tot een mooi gevecht tussen de 21-jarige Marquez en de 35-jarige Rossi. Als een losbandige tiener ging Rossi de strijd aan met de huidige wereldkampioen en dat deed hij met verve. Hoewel Marquez voorbij kwam aan de favoriet van het publiek liet Rossi gelijk zien dat hij niet zomaar de tweede plek wilde opgeven. Na Marquez terugverwezen te hebben naar de derde positie, ging de man uit Tavullia op jacht naar zijn teamgenoot. Al vrij snel kon Rossi voorbij komen aan Lorenzo en ook Marquez deed dat. Lorenzo werd daarna enigszins op afstand gezet door het tweetal, die vrolijk doorgingen met hun strijd… totdat de Repsol Honda-coureur onderuit gleed. Op dat moment was de spanning om de overwinning zo goed als voorbij. Marquez kreeg na zijn valpartij zijn RC212V met veel moeite nog wel aan de praat, maar moest uiteindelijk genoegen nemen met het laatste WK-puntje. Lorenzo probeerde nog wel aan te zetten om een gevecht te bieden aan Rossi, maar hij was daar niet toe in staat. Hierdoor kon Rossi eindelijk weer eens op de hoogste plaats van het podium klimmen in eigen land, want zijn laatste overwinning op Italiaanse bodem dateerde van 2009. Luidkeels werd Rossi dan ook toegejuicht door de vele fans die zich onder het podium schaarden.
Dani Pedrosa hield de eer hoog voor Repsol Honda, door een derde plek te veroveren. Daar moest hij nog flink zijn best voor doen, want Andrea Dovizioso bleef de gehele wedstrijd achter hem hangen. Helaas bleef dat ook zo tot aan de finish van de race, waardoor de Ducati-coureur voor eigen publiek net naast het podium kwam te staan. Wel was het voor de tweede maal op rij dat de Desmosedici zeer goed voor de dag kwam. Achter Dovizioso liet namelijk zijn landgenoot Andrea Iannone met zijn vijfde plek zien dat Ducati gedurende het seizoen steeds korter op de twee andere fabrikanten zit. Pol Espargaró reed eenzaam richting de zesde plaats en won zodoende de strijd binnen Tech3, aangezien Bradley Smith als zevende binnenkwam. Alvaro Bautista profiteerde optimaal van de late crash van Aleix Espargaró, die een ronde voor tijd een achtste plek verloren zag gaan door een valpartij. De top-tien werd gecompleteerd door twee Ducati-coureurs, namelijk Cal Crutchlow en Yonny Hernandez. Karel Abraham reed een prima race op zijn Honda RCV1000 en kon met een elfde plek voor de eerste maal dit seizoen richting parc fermé als beste Open Klasse-coureur. 
Moto2 – Rabat wint weer onderlinge strijd
De wedstrijd op Misano leek een herhaling te worden van de vorige race, op Silverstone. Wederom pakte Mika Kallio kopstart en probeerde weg te komen van de rest. Evenals in de Engelse Grand Prix lukte de Fin dat ook, maar moest hij wel op zijn pitbord waarnemen dat zijn teamgenoot Tito Rabat alles op alles zette om Kallio toch nog binnen te hengelen. De voorsprong werd dan ook alsmaar kleiner en Rabat kwam na twee derde van de race in de situatie terecht dat hij Kallio kon aanvallen. Dat deed hij dan ook en eenmaal voorbij aan de Fin kon Rabat redelijk gemakkelijk weglopen bij de andere Marc VDS Racing Team-coureur. Dat kwam mede doordat Kallio een waarschuwing ontving van zijn Kalex-machine en ternauwernood aan een highsider ontsnapte. De Fin waagde het er niet nog een keer op om een nieuwe aanval in te zetten op Rabat. Hij besloot om genoegen te nemen met twintig WK-punten en zag zijn teamgenoot weer iets uitlopen in de tussenstand, waardoor de achterstand nu 22 punten is.
Achter de twee identieke Kalex-machines kon Johann Zarco voor de tweede maal dit seizoen zijn Caterham Suter op het podium zetten. Knap, aangezien hij totaal geen gevecht had om zich op te concentreren. Die strijd was er wel te vinden om plek vijf. Achter de rug van Maverick Viñales (vierde) hadden Thomas Lüthi en Dominique Aegerter het aan de stok. De twee Zwitsers vochten een fel gevecht uit, dat uiteindelijk gewonnen werd door Lüthi. Achter dit duo reed Jonas Folger een solo-tour richting de zevende plaats, maar die punten kon hij uiteindelijk niet innen. De Duitser werd namelijk bestraft door buiten de baan te zijn getreden en moest zijn plek afstaan. Echter het probleem was dat hij vijf seconden voorsprong had op de mannen achter hem en flink moest inhouden om Franco Morbidelli uiteindelijk voor te laten gaan. Folger deed dat echter te laat en moest daardoor nog een straf ondergaan, en wel een ride through door de pits. De Kalex-coureur zag hierdoor kostbare WK-punten aan zijn neus voorbij gaan. Ook Ricky Cardus leek op weg om een sterke wedstrijd met een mooi resultaat af te sluiten. De Spanjaard kon in de beginfase zelfs een tijdje op plek drie rondrijden, maar had niet het tempo om die plek vast te houden. Een top-tien was echter zeker mogelijk, maar de Tech3-coureur ging halverwege de race, liggend op de zevende plek, onderuit.
Moto3 – Tweede zege op rij
Na het debacle voor Rins in Tsjechië (ronde te vroeg aan het juichen voor een ‘zege’) is hij flink bezig om zijn fout te herstellen. Na Silverstone won de Spanjaard nu ook de wedstrijd op Misano. Hij moest daarvoor wel afrekenen met zijn team- en naamgenoot Alex Marquez. Het broertje van MotoGP-ster Marc kon in het achterwiel van Rins blijven en zette in de eindfase van de race zelfs de aanval in. Hij leek daarin succesvol te zijn, maar de andere Estrella Galicia 0,0-coureur liet het kaas niet van zijn boord eten en counterde in de laatste ronde op hetzelfde inhaalpunt succesvol terug. Marquez kon geen volgende aanval meer inzetten, waardoor Rins zijn tweede zege op rij kon boeken. Het zorgde ervoor dat ook Rins nu serieus kans maakt op de vacante wereldtitel, aangezien hij nu twintig punten achterstand heeft op klassementsleider Jack Miller. De Australiër leek in San Marino wederom een moeilijke race te rijden, al kon hij uiteindelijk zonder al te veel tegenstand een derde plek pakken. Achter hem was de strijd om plek vier zeer fel. Voor eigen publiek kon Enea Bastianini er net niet voor zorgen dat hij Isaac Viñales achter zich hield, waardoor hij vijfde werd. Kort achter hem zat Brad Binder, die daardoor wederom beste Mahindra-coureur werd. Miguel Oliveira leek in de beginfase de beste papieren voor die titel te hebben, echter viel hij op het moment dat hij zich mengde in de strijd om de zege. Zijn nieuwe teamgenoot, de achttienjarige Andrea Migno, scoorde overigens in zijn tweede wedstrijd voor Mahindra een knappe achtste plaats.
Scott Deroue en Bryan Schouten kenden allebei geen geweldige kwalificatie, waardoor ze in de race van ver moesten komen. Toch wisten de twee Nederlanders zichzelf uiteindelijk op te werken naar de top-twintig. Wederom waren ze kort achter elkaar te vinden en leek Deroue het oranje gevecht te winnen, echter verslikte hij zichzelf in de twintigste ronde en ging onderuit. Hierdoor kon Schouten de twintigste positie innemen en ook op die plek finishen. Kort achter de Mahindra-coureur zaten Eric Granado en de gevallen Miguel Oliveira op Schouten te jagen, maar konden hem niet meer voor de streep pakken.
Fotografie: 2Snap
Voor uitslagen ga je naar www.motogp.com.
Wat ook opvalt na een rondje om de Tricity gelopen te hebben, is het feit dat de afwerking van zeer hoog niveau is. Nergens zie je een draadje lopen, al het plastic sluit mooi op elkaar aan en oogt alles ook nog eens zeer compleet. Ondanks de behoorlijk lage prijs ontvang je een motorscooter die op meerdere uiterlijke vlakken hoge cijfers ontvangt. Het blijft overigens niet enkel bij een goede afwerking. Ook scoort deze scooter goed op het mooie design, een zeer informatief dashboard (tijd, benzinemeter, buitentemperatuur, tripmeters, totaalstand), de flinke ruimte onder het zadel (twintig liter), de praktische middenbok en de wel zo handige bagagehaak. 
Als je de binnenstad verlaat en die inruilt voor bijvoorbeeld het buitengebied van Amsterdam merk je dat de Tricity aardig zijn best moet doen om hoge snelheden te halen. De eencilinder met een maximale 10,9 pk bij 9.000 tpm (rechtstreeks afkomstig van de Aziatische markt) blijkt dan toch aardig tekort te komen. Een tachtig-weg is nog te doen, maar mag de snelheid nog wat hoger (auto- of snelweg) komen te liggen, dan moet je serieus aan de slag. De topsnelheid ligt namelijk rond de 100 km/u, maar om die te bereiken heb je behoorlijk de ruimte nodig om die drie cijfers uiteindelijk op het dashboard te kunnen tonen. Het is dan ook niet voor niets dat Yamaha deze driewieler neerzet als een mobiliteitsfactor in een drukke stad, aangezien buiten de stadsgrenzen de speelruimte aardig beperkt wordt door de minimale cilinderinhoud. 
