De EXO-City II is de ideale open face helm. Uiteraard perfect geschikt voor wie veelvuldig in de stad te vinden, maar ook voor daarbuiten. Dit heeft te maken met het grote vizier, dat niet alleen in de breedte voldoende zicht geeft, maar ook voldoende lengte biedt. Hierdoor wordt het gezicht ook op hogere snelheden voor de wind goed afgeschermd. Een uitstapje naar de snelweg is daardoor ook goed mogelijk. Door de polycarbonaatschaal is de Scorpion EXO-City II daarnaast erg licht en biedt deze ook voldoende bescherming.
De EXO-City II biedt naast voldoende veiligheid ook de kwaliteit die u van Scorpion gewend bent. Om dit te bekrachtigen biedt Scorpion maar liefst vijf jaar garantie op de helm. Qua veiligheid voldoet ook de EXO-City II aan de laatste ECE 22-06 goedkeuring.
Het draagcomfort van de EXO-City II staat ook op een zeer hoog niveau. Dit komt onder andere door de twee buitenmaten die Scorpion aanbiedt voor de helmschaal. Voor brildragers is de helm voorzien van het Kwikfit™ systeem. Deze uitsparing in de helmbekleding is geschikt voor een uiteenlopend scala aan brillen. De KwikWick® bekleding zorgt voor de juiste isolatie, waardoor de EXO-City II juist koel aanvoelt in de zomer en warm in de winter. Daarnaast is de stof anti-microbiologisch en gemakkelijk uitneembaar om te wassen. Door middel van het Speedview™ zonnevizier is een losse zonnebril ook overbodig, juist omdat dit zonnevizier zo eenvoudig in- en uit te schuiven is. Door middel van de micrometric buckle is de kinband eveneens eenvoudig te openen en te sluiten.
Eveneens prettig is de bluetooth voorbereiding. De kleine uitsparingen in de helmbekleding bieden namelijk voldoende ruimte voor het plaatsen van een communicatie systeem, zonder de oren af te klemmen.
De Scorpion EXO-City II is beschikbaar in verschillende kleuren, waarbij er ook de keuze is voor originele en opvallende graphics.
Maatvoering: XS tot en met XXL (in twee verschillende buitenmaten)
Prijs: vanaf €129,90 (Graphics vanaf €159,90
Kleuren Solid: White, Black, Cement Grey en Matt Black
Dit zou binnenkort kunnen veranderen, want Moto Guzzi heeft onlangs in de USA een handelsmerk aangevraagd voor de naam Stornello. Volgens het patent op de website van het United States Patent and Trademark Office (USPTO) heeft Guzzi dit patent aangevraagd op 22 augustus 2023.
2016 Moto Guzzi V7 Stornello
Hoewel fabrikanten vaak merknamen aanvragen maar ze uiteindelijk niet gebruiken, zijn er veel strengere bepalingen bij het USPTO. Dit betekent dat zodra een patent of handelsmerk is aangevraagd, bedrijven veel meer druk voelen om ze te gebruiken, anders lopen ze het risico om de rechten op het handelsmerk volledig te verliezen. Dus, wat betekent dit voor motorrijders?
1961 Stornello 125 Scrambler America
Nou, het is zeer waarschijnlijk dat Moto Guzzi daadwerkelijk werkt aan een nieuw model met de naam Stornello. Hoewel er in 2016 al een Stornello-variant van de V7 roadster was, gaat het model eigenlijk terug tot 1961, met de Stornello 125 Scrambler America. Deze motorfiets was een vriendelijke machine met een pittige 125cc-eencilinder; compleet tegenovergesteld van de qua inhoud zware, dwarsgeplaatste V-twin die we vinden in de V7.
Extra retro-uitstraling
En juist vanwege deze veelzijdige geschiedenis is het voorstel van een nieuwe Stornello nog spannender. Toegegeven, het lanceren van een nieuwe V7 Stornello is misschien voor de hand liggend, en zou zeker Guzzi-fans prikkelen die op zoek zijn naar een stoere en retro-geïnspireerde roadster. Maar Moto Guzzi zou ook heel goed een andere richting kunnen inslaan. De V85 TT heeft bewezen dat het een zeer capabele avontuurlijke motor is, en wat extra retro-uitstraling en het toevoegen van het Stornello-logo lijkt zeker geen slecht idee.
Hoewel die ideeën allemaal gaaf zijn, is het misschien nog wel cooler om naar het grotere plaatje te kijken. Moto Guzzi leeft niet in een vacuüm. Het is eigendom van Piaggio, dat ook Aprilia bezit, naast nog vele andere Italiaanse merken. Aprilia heeft onlangs de RS 457 onthuld, een machine die klaar staat om het segment van sportieve motorfietsen met een kleine cilinderinhoud op te schudden.
2024 Aprilia RS457
Parallel-twin platforms zoals de 457 zullen ongetwijfeld leiden tot talloze nieuwe modellen. Dus wat als de Stornello eigenlijk een pittige retro-geïnspireerde scrambler is, gebouwd op het nieuwe 457-platform? Net zoals de eerste Stornello uit 1961, is een Stornello 457 ook voor beginnende motorrijders aantrekkelijk. Bovendien zijn veel grote fabrikanten bezig met modellen met minder cc’s ten gunste van meer bruikbare en handelbare modellen. Kijk maar naar Triumph, met zijn Speed en Scrambler 400.
In de wereld van motorfietsen zijn er machines die indruk maken, niet alleen door hun prestaties, maar ook door hun uniciteit en vakmanschap. De Archangel van Ransom Motorcycles belichaamt precies dat – het is geen gewone motorfiets die je zomaar bij een dealer vindt. Het is eerder het resultaat van jarenlange passie en vakmanschap en zou rechtstreeks uit het populaire videospel Cyberpunk 2077 kunnen komen. Met een prijs die zich in het bereik van sommige supersportwagens bevindt – afhankelijk van de individuele uitrusting kunnen de kosten snel oplopen tot in de zes- tot zevencijferige range (in dollars) – staat de Archangel voor exclusiviteit en luxe op twee wielen.
Kunstwerk van aluminium en chroom-molybdeenstaal
De Archangel is een toonbeeld van vakmanschap. Gemaakt van met de hand gevormd aluminium en chroom-molybdeenstaal, valt deze motorfiets op door zijn indrukwekkende silhouet dat zich uitstrekt van de voorkant tot aan het achterwiel, inclusief de enkelvoudige achterbrug. Hierdoor lijkt de motorfiets als gegoten te zijn. De absolute blikvanger is de voorkant, uitgerust met een verborgen led-koplamp die pas tevoorschijn komt wanneer het neusgedeelte van de Archangel naar voren en naar beneden schuift. De harmonieus geïntegreerde koellichamen met vleugels verhogen niet alleen de esthetiek, maar ook de prestaties door extra neerwaartse druk.
Het hart met racegenen
De Archangel wordt aangedreven door een 185 pk (137 kW, 183 pk) sterke viercilinder van ongeveer 1000 cc, die bij 13.000 tpm zijn volledige vermogen levert. De krachtpatser komt waarschijnlijk uit een Japanse sportmotor, maar de maker achter Ransom Motorcycles, W. Robert Ransom, houdt de exacte herkomst geheim om de individualiteit van elke Archangel te behouden. Met een gewicht van solide 200 kg en een speciaal aangepaste luchtgeveerde ophanging die tot 11,4 cm in hoogte verstelbaar is, is de Archangel misschien geen lichtgewicht, maar biedt hij indrukwekkende prestaties en een unieke rijervaring.
1 van 7
De indrukwekkende achterband van 300 mm breed geeft de Archangel niet alleen een krachtige uitstraling, maar zorgt ook voor buitengewone tractie. De voorkant wordt gekenmerkt door een agressieve, verlengde voorvork die, zoals Ransom zelf opmerkt, enige behendigheid van de bestuurder vereist om de machine te kunnen manoeuvreren.
Het onconventionele naar buiten gebogen titanium uitlaatsysteem is niet alleen een optisch statement, maar benadrukt ook het individuele karakter van de Archangel en zijn streven om zich te onderscheiden van de massa.
Niet alleen bedoeld voor op de weg
Ransom ziet zijn creaties als rijdende kunstwerken en richt zich daarmee op een klantenkring die iets bijzonders zoekt. De Archangel is meer dan alleen een motorfiets; het is een statement op het gebied van design en vakmanschap. Met zijn buitengewone verschijning en krachtige techniek combineert deze motor de fascinatie van het motorrijden met de luxe van een exclusief kunstobject waarvoor je echter ook de bijbehorende prijs moet betalen.
Op 12 maart vindt er een veiling plaats waarin een illustere hoofdrolspeler te bewonderen zal zijn: de meest iconische motorfiets uit de filmgeschiedenis, de Harley-Davidson die schitterde in de film Easy Rider uit 1969. Er wordt verwacht dat deze veiling veel belangstelling zal trekken.
Het evenement, georganiseerd door PropstoreAuction, een specialist in grote veilingen, zal ook live worden gestreamd. Gedurende drie dagen zullen er diverse objecten, kledingstukken en artefacten die gebruikt zijn in talloze films, worden aangeboden aan verzamelaars en liefhebbers. Enkele hoogtepunten zijn onder andere de gitaar van Marty McFly (Michael J. Fox) uit Back to the Future en verschillende kledingstukken die gebruikt zijn in de film. Om er slechts een paar te noemen: een kostuum uit Armageddon (1998), de met handtekening gesigneerde handschoen van Joker gespeeld door Jack Nicholson in Batman uit 1989, de ‘monsters’ uit Alien en nog veel meer verzamelobjecten.
De motorfiets is voorzien van een Harley-Davidson Panhead, een verchroomd star frame, een hoog sissy bar (rugsteun) en een iconische brandstoftank beschilderd met de Stars & Stripes, geïnspireerd op de oorspronkelijke Captain America-strip. Bovendien prijkt de handtekening van Peter Fonda op de motorfiets, die niet alleen de hoofdrol speelde in deze film, maar ook eigenaar was van deze motorfiets die hij volgens zijn eigen wensen liet bouwen.
De startprijs van de veiling is 100.000 dollar, maar het valt te verwachten dat er veel gepassioneerde verzamelaars zullen strijden om dit model in huis te halen. De motorfiets heeft namelijk recentelijk in een museum in de VS gestaan. We hoeven alleen nog maar af te wachten wat er de komende dagen gaat gebeuren. Als je geïnteresseerd bent, moet je snel handelen! Eerst registreer je je op de website van Propstore Auction en vervolgens bij elke bieding probeer je om steeds weer hoger te gaan: wie biedt meer?
Test 2024 Kawasaki Ninja ZX-6R.Wie heeft een cent gegeven om de toekomst van de supersportklasse? Heel weinig motorrijders, maar anno 2024 komt de heropleving stilaan op volle toeren. Honda duwt zijn CBR600RR binnenkort terug op de bühne, Yamaha strooit met geruchten rond een op til staande R9, en Kawasaki presenteert na de erg lekkere Ninja ZX-4RR ook de nieuwe versie van de Ninja ZX-6R. In afwachting van diens dertigste verjaardag, zetten we het feestje alvast luidkeels in op het circuit van Almeria!
Testomstandigheden
Droog, fikse zuiderwind.
Temperatuur
17 graden
Testkilometers
Circuito de AlmerÃa
Dertig jaar? Jazeker. In 1995 verschijnt de allereerste ZX-6R ten tonele, exact tien jaar na de GPz600R. Dat was een watergekoelde zestienklepper, met een perimeterframe en 16-inch wielen voor de middenklasse. Daarmee tekende Kawasaki alvast de conceptie voor de succesformule van de Ninja ZX-6R. De nieuwkomer was destijds een sportieve optie voor wie een eerste, ‘echte’ motor kocht, maar vormde ook de perfecte machine voor zogenaamde downsizers. Een motor voor het volk, die een gretig blok met indrukwekkende acceleratie wist te combineren met een laag gewicht en een fluks stuurgedrag. En die je niet meteen een rib uit je lijf kostte. In 2002 doet Kawasaki een Kawasakietje: het gooit alle conventies overboord, boort 37 cc extra in de cilinders en pakt de concurrentie waar het pijn doet – in lage en middelhoge toeren. Anno 2024 vaart het, ook na de lange winterslaap, nog steeds met trots dezelfde koers, zij het met een in meerdere generaties steeds verder opgewaardeerde ZX-6R.
1 van 12
Wasknijper in de nek
Om eerlijk te zijn: de nieuwigheden zijn al met al beperkt. In meerdere opzichten is de 2024 ZX-6R eerder een fikse update van de afgezwaaide versie dan een volledige wedergeboorte. Het blok bijvoorbeeld is in grote lijnen identiek aan de eerdere 636cc-vierpitter, zij het met onder meer nieuwe nokkenassen met lagere nokken en bijbehorende kortere klepopening – uiteraard door EURO5+. Ook een geoptimaliseerd in- en uitlaattraject helpt overigens om die met verve te halen: van de grotere voorkamer, tot de verder stroomopwaarts geplaatste lambdasonde – alles voor een efficiëntere monitoring en schonere verbranding. Het resultaat is een 124 pk bij 13.000 tpm (129 pk met RAM-Air) 69 Nm (10.800 tpm) sterk blok. Het piekvermogen bereik je 500 tpm eerder.
Wel nieuw is de voorkant van de Ninja ZX-6R, waarvan de looks beter aansluiten bij de Ninja-serie. Zo zijn de geïntegreerde richtingaanwijzers en de volledige ledverlichting geïnspireerd op de ZX-4RR en ZX-10R, is er een nieuw RAM-Air-traject door zijn ‘voorhoofd’ geboord en krijgt de ZX-6R een spreekwoordelijke wasknijper in de nek. Het oogt allemaal een stuk strakker en slanker. En daaronder vallen meteen ook de ronde remschijven op – dus geen ‘wave’-versies. Ze meten nog steeds 310 mm en worden vastgeklemd door radiaal gemonteerde Nissin-vierzuigerremklauwen, terwijl het Bosch-ABS softwarematig een update kreeg. Geen IMU en ook geen hellingshoekgevoelig ABS – al is het KIBS (Kawasaki Intelligent Braking System) the next best thing. Dat systeem is gekoppeld aan de ECU, waardoor het de perfecte remdruk bepaalt op basis van onder meer wielsnelheid, gasklepstand, toerental, geselecteerde versnelling… De nieuwe Pirelli Diablo Rosso IV’s worden tegen het asfalt gedrukt door een volledig instelbare Showa SFF-BP UPSD-vork en een Bottom Link Uni-Trak monoshock met piggyback achter. Een set-up die volgens Kawasaki zowel voor straat- als circuitgebruik gekalibreerd is.
De andere noviteit treffen we achter de vernieuwde kuip aan: voor 2024 ruilt Kawasaki de vroegere lcd-tellers in voor een mooier en beter afleesbaar 4,3-inch tft-kleurenscherm. Maar het heeft ook functionele voordelen: zo zijn rijmodi, power modes en instelbare tractiecontrole niet nieuw – maar de mogelijkheid om er een nieuwe rijmodus mee te boetseren is dat wel. Dat zit zo: in de Sport-, Road- en Rain-modus krijg je een vooraf ingestelde power- en TC-instelling. Zo heb je in zowel Sport als Road het volle vermogen, maar staat de tractiecontrole in respectievelijk stand 1 (laagste interventie) of stand 2 (middelste interventie). In Rain heb je powermode ‘Low’ en het hoogste interventieniveau van de tractiecontrole. De volledig nieuwe Rider-modus zal vooral voor circuitrijders handig zijn. Het is de enige stand waarin je – naast de instelbare powermodi en tractiecontrole – ook kan kiezen om de TC uit te schakelen.
Tot slot kan je ook in de weer met Kawasaki’s Rideology App om je mobiel via bluetooth met je motor te koppelen. Naast allerlei info en meldingen houdt de app je ritten bij – zowel op als naast het circuit. Dan kan je later met de track je route reconstrueren. In theorie zou je zo, net als op de ZX-4RR, je rondetijden kunnen berekenen, maar die optie ontbreekt.
40th Anniversary Edition
Tot onze grote vreugde rijden we de waanzinnig mooie 40th Anniversary Edition. Die kost amper 250 euro meer dan de versie in KRT-kleuren, maar dan heb je niet alleen de goud geanodiseerde voorvorkpoten en het zilvergrijsgelakte frame en swingarm, maar ook de waanzinnig mooie kleurstelling. Een no-brainer, als je het mij vraagt. Die 40th is geen limited edition, maar wordt alleen dit jaar verkocht. Goed om mee te geven: onze Ninja had de Performance Edition Kit van 1.499 euro, dus met Akra, tankpad, grippads, duozitcover en het gerookte windschermpje. Nattedromenvoer.
Thuiskomen
Goed, op naar het Circuito de AlmerÃa. Weinig circuits waar mijn billen zo spontaan van samenknijpen als deze vier kilometer lange asfaltreep aan de Spaanse zuidkust. De bloedsnelle baan is gelardeerd met hoogteverschillen, blinde bochten en asfalt dat qua grip op een goede dag kan doorgaan voor ‘niet optimaal’. Als het even tegenzit,
Nadat de 636cc-viercilinder diep snuivend tot leven is gekomen ontsnapt een zacht gebrom uit de Akra. Met de pijltjesknoppen op de linker stuurhelft selecteer ik snel USER-modus, waarmee je in de weer kan met alle presets. Ik mik het vermogen op ‘full’ en de tractiecontrole – gezien het zand op de baan – in stand ‘1’, die het minst intrusief voor de dag komt. Wat in wezen neerkomt op de Sport-modus, maar dan met de optie om de tractiecotrole alsnog uit te schakelen. Gas erop! Nog voor we de pitstraat zijn uitgerold, tovert de Ninja ZX-6R al een eerste troef uit de mouw. De 37 cc extra ten opzichte van de concurrentie lijkt misschien een gegeven in de marge, maar is dat niet: ook in het middengebied valt er genoeg te beleven, en komt de ZX-6R best koppelrijk voor de dag. Niet gebruikelijk voor zo’n van nature hoogtoerige vierpitter. Vanaf ruwweg 4.500 tpm smeult het vuur al duchtig, maar de vlam slaat pas echt in de pan als je 6.500 tpm en meer draait, tot je bij zo’n 14.500 tpm met stotterend gekrijs in de begrenzer maalt. Wat er vooral voor zorgt dat de ZX-6R een heel makkelijk te rijden supersport is: de juiste versnelling kiezen voor je de bocht induikt, is uiteraard altijd interessant. Maar in tegenstelling tot veel van zijn concurrenten straft de Ninja een foute inschatting nooit hardhandig af. Een versnelling te hoog kan je doorgaans nog redden door het volle middengebied. En als je diep in de donkeroranje cijfers richting apex bent gedoken, maakt de begrenzer je redelijk beschaafd duidelijk dat je moet opschakelen. Wie vooraf zijn neus had opgehaald voor de dubbele kabel die uit het gashendel priemt, knikt na de eerste exit met hooggetrokken wenkbrauwen en samengeperste lippen goedkeurend achter zijn vizier. Afwezigheid van ride-by-wire is hem meteen vergeven. Door de subtiele tractiecontrole kan je – ondanks koude banden en zanderige ondergrond – bijna meteen vol op het gas. Opschakelen gaat prima met de quickshifter, maar legt ook een minnetje bloot: de afwezige ‘down’-functie en autoblipper op de quickshifter krijgt circuitrijders niet op de banken.
Kawasaki mikt met de ZX-6R zowel op sportieve straatrijders als laagvliegers op het circuit. Die insteek houdt, vooral op het vlak van frame en ophanging, wel een zoektocht naar het perfecte compromis in. Naast de vraag om feedback moet de demping ook comfortabel genoeg zijn om zowel slecht asfalt weg te vreten, als zo strak mogelijk blijven onder zware belasting en constante foltering tussen de curbs. Het dient gezegd dat Team Green goed in die opzet is geslaagd: mijn eigen zeventig rijklaarkilo’s krijgen het alu-perimeterframe, de standaardsetting van de Showa-demping ook onder fikse remdruk of flink buitenboord hangen op snelheid niet uit balans, terwijl de benodigde input om de Ninja ZX-6R op lijn te zetten (en te houden) minimaal is. Voorbeeldje? Die verduvelde, driedubbelle blinde bocht achterop het circuit krijg ik maar niet onder de knie – waarbij ik vaker wel dan niet moet corrigeren om de tricolore schoonheid niet in de grindbak te parkeren. Maar de Ninja laat het allemaal gewillig toe. Van plots forser aanremmen, over in een ruk toegenomen hellingshoek (off-camber, notabene…) tot het lastminute vol dichtgeschroefde gashendel: geen gewichtstransfer of onverwachte beweging blijkt voldoende om de innerlijke boeddhist van de Ninja uit z’n kleermakerszit te lokken. Doorgaans vragen we vaak om wat extra veervoorspanning of demping bij circuittests, maar standaard is nu gewoon prima.
Wat wel roet in het eten dreigt te gooien: de Pirelli’s zijn uitstekende straatrubbers, maar de combinatie van hoge snelheden in combinatie met zanderig asfalt blijkt ze minder goed te liggen. De schrikmomentjes vallen stuk voor stuk op conto van de banden te schrijven. Geen schande, maar wel iets om in gedachten te houden als je circuitkilometers ambieert.
Een open doekje voor de radiale Nissins voor, die ronde na ronde optimaal blijven bijten en zich steevast met veel gevoel laten bedienen door een enkele vinger. Dat zowel de koppelings- als remhendel meertraps instelbaar zijn, is daarbij ook voor kleinere handen een bonus. KIBS schakel je uit door in de zekeringenkast te rommelen. Doen we ook niet en daar hebben we aan het einde van de testdag geen spijt van. De tussenkomsten zijn subtiel en alleen merkbaar op het eind van het rechte stuk (van 251 km/u in zes terug naar 85 in twee), dat sterk daalt in aanloop richting de eerste bocht. De remweg blijft ook met KIBS aan perfect binnen de perken, dus klagen we niet. Dat de quickshifter niet terugschakelend werkt, en de toeren niet via een autoblipper aangepast worden, kan je in dezen ombuigen tot een voordeel: geforceerd een versnelling extra terugschakelen zorgt voor de nodige extra motorrem om perfect gecontroleerd richting apex dicht te remmen.
Tijdens een presentatie waarvoor alle snelle jongens uit de lage landen zijn uitgenodigd, zal ik nooit de snelste tijd rijden – daar heb ik me jaren geleden al bij neergelegd. Maar rijhouding en bochtentechniek heb ik best goed onder de knie, en de zin om blitzrondjes te draaien is nooit ver weg. Voor gezond ambitieuze rijders zoals ik is de Ninja ZX-6R een in het kuipwerk gehesen droom. Geavanceerd genoeg voor zowel straat- als circuitgebruik, genoeg stelmogelijkheden, een oerdegelijk, krachtig en mooi vol blok en een gebruiksgemak waar veel van z’n concullega’s een flinke punt aan kunnen zuigen. Makkelijker te rijden vind je ze niet snel, die supersports. Het ontbreken van bijna vanzelfsprekende snufjes, vergeven wij ‘m graag gezien z’n kwaliteiten – al wordt die nostalgische hang misschien wel een achilleshiel in de strijd met rechtstreekse concurrenten.
Pluspunten 2024 Kawasaki Ninja ZX-6R
Heerlijk blok, krachtig bovenin maar tevens een mooi vol middengebied
Looks zijn erg geslaagd, al helemaal in de 40th Anniversary Edition
Gebruiksgemak, van het intuïtief stuurgedrag tot de stelmogelijkheden op het TFT’tje
Minpunten 2024 Kawasaki Ninja ZX-6R
Standaardbanden zijn prima straatrubber, maar lopen na verloop van tijd tegen hun limieten op circuit
Afwezigheid IMU, ride-by-wire en autoblipper kan voor sommigen een twijfelpunt zijn
Technische gegevens Kawasaki Ninja ZX-6R
MOTOR
Type
vloeistofgekoelde vier-in-lijn
Cilinderinhoud
636 cc
Boring x slag
67 x 45,1 mm
Compressieverh.
12,9:1
Koppeling
natte multiplaat
Transmissie
zesbak, assist-slipperkoppeling
Eindoverbrenging
ketting
PRESTATIES
Maximaal vermogen
124 pk (91 kW) @ 13.000 tpm
Maximaal koppel
69 Nm @ 10.800 tpm
ELEKTRONICA
Motor
Vier rijmodi (Sport, Road, Rain en Rider), quickshifter (enkel up), power modes, eco-stand
Rijwielgedeelte
KTRC (tractiecontrole, 3 standen), KIBS (ECU-gekoppeld ABS), TFT met connectiviteit
RIJWIELGEDEELTE
Frame
aluminium perimeterframe
Vering voor
41mm Showa SFF-BP UPSD-vork
Stelmogelijkheden
volledig instelbaar (in- en uitgaande demping, veervoorspanning)
Vering achter
Bottom-Link Uni Trak monoshock met piggyback
Stelmogelijkheden
volledig instelbaar (in- en uitgaande demping, veervoorspanning)
Veerweg v/a
120/151 mm
Rem voor
Dubbele 310 mm remschijven met radiaal gemonteerde vierzuigerremklauwen
Sommige woorden kunnen een mens vrees aanjagen. Dat had ik vroeger met het woord kut. Zodra dat viel, maakte ik me nog net niet uit de voeten. Seks, zo had ik als katholiek jongetje geleerd, was zondig of op zijn minst iets waarvoor je moest oppassen. Of waar je vanaf moest blijven.
Daarom is het met des te meer verwondering (en plezier) dat ik je in de serie scabreuze plaatsnamen mag meenemen naar het diepe zuiden. Daar ligt, verborgen tussen de heuvels onder Epen, het nietige Kuttingen, met als slap aftreksel het nog nietigere Klein-Kuttingen. De vraag is: hoe hebben deze buurtschappen met hun uitdagende naam zich aan het toezicht van de hier alomtegenwoordige moederkerk weten te onttrekken?
Het is begin juli, een zonnige zomerdag, als we bij Simpelveld de A73 achter ons laten en vrijwel direct de heuvels induiken. Een feestje dat met de kilometer groeit en zijn hoogtepunt bereikt als we achter Epen via een beeldschoon weggetje – ‘t Veld – in … ja, hier zou Klein-Kuttingen moeten liggen maar we staan op de Rue de Beusdael, in Sippenaeken.
Onmiskenbaar België, blijkt ook als we een boerin – klein, stevig, gekleed in een roze blouse op een blauwe spijkerbroek – aanspreken. Of zij weet waar – en even, heel even is daar weer die aarzeling, ze zal toch niet denken … kut … wat moet die man? – waar Klein-Kuttingen ligt. Blijkt ze er nog nooit van te hebben gehoord. ‘Dit hier is België en dat daar’, ze wijst naar de overkant van de weg, ‘is Nederland.’
Stilte. Hoog in de lucht trekt een vliegtuig over. Het is drukkend warm. Gekwetter van mussen. De Rue de Beusdael afdalend stuiten we op A gen Veld, een voormalig woonhuis, nu groepsaccommodatie. De deur staat open en ik stap het schemerduister in. Onder aan de trap ligt wasgoed. Op mijn geroep komt een lange, gezond ogende vrouw de trap af, ze is bezig met de schoonmaak en luistert naar de vraag – weer die aarzeling, als ze maar niet denkt dat… Maar ook zij heeft nog nooit van Kuttingen gehoord, laat staan Klein-Kuttingen.
Even later, ik sta op het punt door te lopen, zwaait ze ineens met haar mobiele telefoon. ‘Ik weet hoe het zit. Die vier huizen, daar aan de overkant van ’t Veld, dat is Klein-Kuttingen.’ Hier stopt onze conversatie. Nadere vragen over het ontstaan van de naam durf ik wegens overgevoeligheid niet te stellen en wij vervolgen onze weg, over ’t Veld terug naar de Kuttingerweg en dan rechtsaf, naar Kuttingen. Een stukje van niks maar jongens, wat een feest, met dank aan dat fijnmazige netwerk van voormalige landwegen waarop we ons volledig kunnen uitleven.
Als we Kuttingen binnenrijden – nou ja, binnenrijden … een doodlopend weggetje, meer is het niet, een paar boerenhuizen links, een enorme, hypermoderne schuur rechts en aan het eind een magistraal uitzicht over de vallei van de Geul – stuiten we pardoes op Wiel Hupperets. Hij brengt net het paard van zijn kleindochter naar binnen, het begint te regenen, ‘ja, en dan mag opa het verzorgen’, meesmuilt hij. Wiel, geboren Epenaar, woont alweer twintig jaar in Kuttingen. Hij runt er, samen met schoonzoon Jean en kleinzoon Camiel, een akkerbouwbedrijf. Daarnaast heeft hij nog vijfentwintig stuks vet vee, Herefords, voor het vlees.
Misprijzend
‘Rustig’, noemt hij het leven in Kuttingen wat je een understatement zou kunnen noemen – wat gebeurt hier nou helemaal? Tegelijkertijd maakt Wiel niet de indruk dat hij zich door onze komst overvallen voelt. ‘Wij zijn wel gewend aan vreemden’, zegt hij. ‘Mijn vrouw heeft vroeger ook toeristen gehad en nu verhuurt onze dochter een deel van de opstallen.’ Toerisme … natuurlijk, dat is wat het leven in deze streek, het heartland van de Dutch Mountains, al honderd jaar mede bepaalt. Je vindt er minstens evenveel campings en vakantiehuizen als boerenbedrijven, misschien wel meer. En de naam Kuttingen, kan ie daar nog iets over vertellen? Wiel wijst op het plaatselijk dialect. ‘Kùt betekent kort en ing betekent smal of einde. Precies wat Kuttingen is, een kort, smal stukje weg.’
Als we voor de foto terugkeren naar ’t Veld bij Sippenaeken, valt het me weer op. Het wemelt hier van de wegkruisen en kapelletjes – alsof de ontkerkelijking in Zuid-Limburg niet heeft toegeslagen, integendeel, het geloof in de openbare ruimte aan invloed heeft gewonnen. Bij de Mariakapel in Terziet steekt een vrouw een kaarsje op, enigszins misprijzend gadegeslagen door haar man. Ze reageert in eerste instantie stroef maar als ik vertel dit jaar in Lourdes te zijn geweest, glijdt een vriendelijke trek over haar gezicht. Ze is jaren vrijwilligster geweest bij de stichting VNB, Vereniging tot samenstelling van de Nederlandse Bedevaarten. Corona heeft echter roet in het eten gegooid en in 2021 is de stichting, actief sinds 1883, failliet verklaard. Waarmee het geheim achter al die goed onderhouden wegkruisen en kapelletjes in Zuid-Limburg alleen maar groter wordt.
Later thuis verdiep ik me nog eens in de geschiedenis achter de kruisen en kapellen van Zuid-Limburg en wat blijkt? Deze verschenen voor het eerst massaal in de openbare ruimte ten tijde van de Reformatie, midden zestiende eeuw, toen de katholieke kerk concurrentie had gekregen van wat de protestanten zouden worden. Al die wegkruisen en kapelletjes moesten de gelovigen aan het ware geloof herinneren, zijnde het katholicisme, en kenbaar maken: hier wonen katholieken, dit is van ons!
Een tweede confessionaliseringsgolf volgde vanaf het midden van de negentiende eeuw toen de katholieke kerk zich weer mocht organiseren en die gelegenheid aangreep zich nadrukkelijk naar de buitenwereld te manifesteren. Daarbij werd opnieuw teruggegrepen op het beproefde middel van wegkruisen en kapelletjes – eigenlijk waren het onder ons gezegd gewoon reclamezuilen. Het grappige is dat al die goed onderhouden wegkruisen en kapelletjes nu geen reclame meer maken voor het ware geloof maar het streekeigene moeten uitdragen. Reclame voor de streek moeten maken opdat weer nieuwe toeristen naar het zuiden komen.
Valse vrienden
Wat ons nog rest, is de vraag: hoe zit het nu met kut? Dat is etymologisch een knap ingewikkeld verhaal. Als kutte, in de betekenis vagina, duikt het in de zestiende eeuw voor het eerst op. Rijkelijk laat voor zo’n belangrijk woord en daarom is er volgens taalkundigen meer aan de hand. Zij vermoeden dat er een relatie bestaat tussen kut en kont waarbij het eerste teruggaat op het Germaans kutt, voor onderste delen, en het tweede op het Romaanse cunnus respectievelijk het Franse con, voor vagina. Vermenging van kutt en cunnus/con leidde in de middeleeuwen tot cunt of cont(e) en dat woord kon verwijzen naar zowel vagina als anus. Tegenwoordig echter staat kont bij ons voor niet meer dan achterwerk terwijl het in Engeland, als cunt, voortleeft als een bijzonder vulgaire aanduiding van het vrouwelijk geslacht.
Daarmee heten het Engelse cunt en ons kont in de etymologie valse vrienden – het zijn woorden die op elkaar lijken maar een andere betekenis hebben (gekregen). Denk ook aan het Vlaamse poepen versus het Nederlandse en aan het Duitse See respectievelijk Meer versus hun betekenis in het Nederlands – precies omgekeerd!
En dan nog dit. De naam Kuttingen heeft volgens Gerald van Berkel en Kees Samplonius in hun boek Nederlandse plaatsnamen verklaard niets te maken met kut. Volgens hen betekent de naam ‘bij de lieden van de persoon Cotto’. Kuttingen en kut zijn zogezegd valse vrienden. Niks om je voor te schamen!
Een unieke Triumph Bonneville ‘Elvis Presley’-motorfiets en bijpassende Gibson Les Paul-gitaar werden verkocht voor 20.000 dollar (ongeveer 18.500 euro) op de Amelia Island Auction, gehouden door Bonhams|Cars op 29 februari. De veiling vond plaats namens de Elvis Presley Charitable Foundation, die de nalatenschap van Elvis voortzet door talrijke liefdadige doelen te ondersteunen.
Deze motorfiets, een Bonneville T120 – het topmodel van de ‘moderne classics’-serie – is voorzien van custom paint door prijswinnende artiest J Daar en is geïnspireerd op de originele Triumphs van de ‘Memphis Mafia’ en de Bonneville Desert Sled die verscheen in de film ‘Stay Away, Joe’ uit 1968. De Triumph werd ook beïnvloed door de iconische look van de televisieshow uit 1968, Elvis Comeback Special, in rood, zilver en goud.
De motorfiets werd onthuld tijdens het Barber Vintage Festival 2023 in Birmingham, Alabama, en heeft sindsdien tentoongesteld gestaan in het Presley Motors Automobile Museum in Graceland.
Gepassioneerd motorrijder
De legendarische muzikant en cultureel icoon was een gepassioneerd motorrijder. Elvis maakte kennis met Triumph-motorfietsen in 1965, toen hij een pauze nam van het filmen en tijd doorbracht met zijn beste vrienden, bekend als de ‘Memphis Mafia’, in zijn huis in Bel Air. Zijn vriend Jerry Schilling had een nieuwe Triumph T120 Bonneville besteld en Elvis leende hem om rond te rijden in de buurt. Hij was zo onder de indruk dat hij, toen hij terugkwam, zijn logistiek manager, Alan Fortis, vroeg: ‘Bestel er een voor elk van hen, maar… het moet vanavond nog gebeuren!’ Dealers Bill Robertson & Sons slaagden erin die avond zeven Triumphs af te leveren, en Elvis en zijn vrienden reden tot laat rond in Bel Air, en hielden pas op toen de buren de politie belden om te klagen.
De bijpassende Les Paul-gitaar, gedoneerd door Gibson, werd ook aangepast door J Daar en samen met de motorfiets te koop aangeboden. De keuze voor deze gitaar werd geïnspireerd door nog een voorbeeld van Elvis’ vrijgevigheid; tijdens repetities voor de ’68 Comeback Special gebruikte Elvis een Les Paul-gitaar die hij later aan zijn ‘chef’ gaf.
Groot succes
‘Deze kavel is duidelijk een groot succes geweest bij fans van zowel Elvis als motorfietsen en heeft een fantastisch bedrag opgebracht voor goede doelen,’ aldus Paul Stroud, Commercial Director bij Triumph Motorcycles. ‘De T120 en het uiterlijk van de Gibson-gitaar met custom designs door J Daar zijn zeer origineel en vormen een prachtige hommage aan de legende.’
Dana Carpenter, Executive Vice President of Entertainment voor Authentic Brands Group, eigenaar van Elvis Presley Enterprises, voegde daar aan toe: ‘We zijn verheugd om samen te werken met zo’n iconisch merk als Triumph om deze unieke custom Bonneville T120 tot leven te brengen en tegelijkertijd een van Elvis’ favoriete goede doelen te helpen. De extra vrijgevigheid van onze vrienden bij Gibson door een op maat gemaakte Les Paul-gitaar te schenken, versterkt de nalatenschap van vrijgevigheid en gemeenschap die Elvis Presley vertegenwoordigde.’
De strijd in de middenklasse is momenteel bikkelhard. Dat geldt niet alleen voor naked bikes en sportmotoren, maar zeker ook voor adventures. Het segment groeit aan populariteit, dus de concurrentie wordt groter en beter. BMW had met de F 850 GS een prima motor in deze klasse, maar daar was dan ook alles mee gezegd. Hij blonk nergens echt in uit, was niet bepaald sexy en miste karakter. De 2024 BMW F 900 GS moet dus heel wat goedmaken…
De BMW GS is ongetwijfeld de avontuurlijke motorfiets van het decennium, zo niet van de laatste twee decennia, en bevestigt daarmee zijn status als een van de meest begeerde motorfietsen op de markt. En toen BMW de nieuwe R 1300 GS presenteerde, werd dit ontvangen met positieve feedback, waarbij liefhebbers wezen op zijn verbeterde prestaties, bijgewerkte technologie en lichtere constructie in vergelijking met zijn voorganger.
Meteen al is de R 1300 GS een volledig capabele machine. En een selectie aan upgrades kan zijn prestaties iets verbeteren door middel van aftermarktonderdelen, zoals de meeste GS-eigenaren doen. Maar wat dacht je van een volledig gepersonaliseerde ombouw?
Toegegeven, avontuurlijke motorfietsen worden niet vaak gekozen voor aanpassingen, maar VTR Motorrad, een Zwitsers tuningbedrijf gespecialiseerd in alles wat te maken heeft met BMW, is het daar niet mee eens. De R 1301 is een aangepaste BMW adventure zoals geen ander.
Van de R 1301 wordt beweerd de het de allereerste custom build te zijn op basis van de BMW R 1300 GS. En wat VTR Motorrad er van heeft gemaakt, is werkelijk fascinerend. Het design vangt de essentie van verschillende motorsportdisciplines en straalt supermoto-vibes uit met zijn radicale kuipwerk en atletische houding, terwijl het lichte uiterlijk hem transformeert tot een naked streetfighter.
1 van 4
Ingekort voorspatbord
Maar onder al dat moois blijft de R 1301 nog steeds een ADV, omdat de motorfiets zijn 19-inch voorwiel behoudt. Aan de voorkant behoudt de BMW ook het rookglas windscherm, terwijl de handbeschermers en achteruitkijkspiegels zijn weggelaten voor een sportievere, meer op de weg gerichte uitstraling. Het voorspatbord is ook ingekort om het een sportiever uiterlijk te geven. Aan de achterkant heeft de R 1301 een aangepaste achtersectie, vergelijkbaar met die van een sport- of naked bike.
De R 1301 heeft gesmede aluminium wielen met Metzeler M9 RR-banden – wat erop wijst dat deze custom motorfiets niet alleen ontworpen is om er geweldig uit te zien. Een Akrapovic-uitlaat wordt ook toegevoegd aan het feestje en als kers op de taart is de speciale R 1301 versierd in BMW’s M-kleuren, met een speciaal zadel geïnspireerd door supermoto, gemaakt door de Zwitserse specialist Yves Knobel.
Zulk uitgebreid maatwerk is zeker niet goedkoop en er wordt gezegd dat de R 1301 ongeveer 15.000 Zwitserse frank heeft gekost, ofwel ongeveer €15.617,46. Exclusieg BMW R 1300 GS… dus tel er nog maar eens even €23.250 bij op…
In 2024 breidt Husqvarna Motorcycles zijn aanbod uit met de Svartpilen 801, een model dat nieuwe standaarden zou kunnen zetten voor Husqvarna op het gebied van middenklasse naked bikes. Aangekondigd als de krachtigste straatmotorfiets van de fabrikant tot nu toe, belooft de Svartpilen 801 een interessante combinatie van vermogen, handelbaarheid en eigentijds design.
De Husqvarna Svartpilen 801 kenmerkt zich door zijn relatief lage gewicht van 181 kilo en het gebruik van een tweecilinder met 105 pk (77 kW). Deze technische specificaties wijzen op een dynamisch vermogen-gewichtsverhouding die zowel in de stad als op binnenwegen voor wendbaar rijgedrag zou moeten zorgen.
Daarnaast is de Svartpilen 801 uitgerust met moderne elektronische rijhulpsystemen, waaronder Easy Shift voor vloeiend schakelen. Deze technologische kenmerken zijn bedoeld om het rijden comfortabeler en veiliger te maken. Tijdens het ontwikkelingsproces heeft de Husqvarna Svartpilen 801uitgebreide tests ondergaan, variërend van flat-track-ritten tot ijsbaantests, om zijn veelzijdigheid te benadrukken.
Op het gebied van design kiest Husqvarna voor een minimalistische maar opvallende stijl. Het frame en de motor worden omsloten door een ergonomisch vormgegeven carrosserie die bewegingsvrijheid biedt. De uitrusting met een stuurdemper en instelbare WP-vering moet ook het rijcomfort verbeteren.
De introductie van de Svartpilen 801 volgt op de modellen Vitpilen 701 en Svartpilen 701, die bekend staan om hun design. In tegenstelling tot deze modellen, die werden aangedreven door een KTM 690cc- eencilinder met 75 pk, markeert de Svartpilen 801 met zijn tweecilinder een nieuwe stap voor Husqvarna.
De officiële presentatie van de Svartpilen 801 staat gepland voor 19 maart 2024, waarbij alle technische gegevens en afbeeldingen worden vrijgegeven.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
