dinsdag 17 juni 2025
Home Blog Pagina 503

Details van CFMoto elektrische motorfiets onthuld

0

Foto boven: Dit is het modulaire accu- en motorsysteem van Blue Stone New Power dat de 300GT-E aandrijft

Het is al meer dan een jaar geleden dat CFMoto de eerste liet zien van hun geplande 300GT-E elektrische motorfiets. Maar onlangs konden we een eerste blik werpen op wat er onder de kuip zit dankzij een nieuwe patentaanvraag van het bedrijf.

EMX Powertrain: het verhaal achter een elektrische crosser uit Helmond

De 300GT-E is in eerste instantie bedoeld als CFMoto’s voorstel voor een potentieel lucratief contract met de Chinese overheid voor een vloot van elektrische politiemotoren om in de steden van dat land te patrouilleren. Een van de eigenaardigheden van de Chinese motormarkt is dat politie- of bewakingsversies vaak eerder verschijnen dan commerciële versies. Meest recentelijk hebben we gezien dat zowel CFMoto als Benelli streden om een deal om Chinese politie-afdelingen te voorzien van een 1200cc-plus tourer met grote cilinderinhoud (de Benelli 1200GT en CFMoto 1250TR-G). In hetzelfde voorstel werd ook om een elektrisch model gevraagd, waarbij CFMoto de favoriet was om het contract in de wacht te slepen.

Deze octrooi-afbeeldingen laten zien hoe de politieversie van de 300GT-E eruit zal zien, gebouwd rond het NUPO-systeem.

Hoewel de 300GT-E voor het eerst werd getoond in eind 2020, is het sindsdien relatief stil geweest rond het project en zijn technische details relatief schaars. Nu geeft CFMoto’s patent een goede blik op de structuur eronder, en onthult dat de motor een modulair ontwerp is – volgens een vergelijkbare denkwijze als die van de nieuwe LiveWire S2 Del Mar en Can-Am’s geplande 2024 elektrische motor.

Deze illustratie laat zien hoe de modulaire behuizing van de batterijlegering is uitgerust met frame-onderdelen om het chassis zijn structuur te geven.

Net als bij die modellen is het idee dat de batterij is ondergebracht in een structurele behuizing, met de mogelijkheid om een verscheidenheid van verschillende motoren, achterbruggen, en voor-en achterzijde subframes te monteren om de prestaties en de stijl van de motorfiets rond de accu te veranderen.

Zonder de kuip kun je de structuur aan de onderkant zien en zien hoe de motor, de accu en de subframes in elkaar grijpen.

De CFMoto-batterij en -motor worden beide geleverd door een externe leverancier, Blue Stone New Power (die de marketingnaam NUPO gebruikt), die in 2018 is opgericht. Nu we de structuur hebben gezien, is het duidelijk dat het middengedeelte van de motorfiets van NUPO is. Die liet eerder al eens een identieke batterijhouder zien die als frame dient. Het betekent ook dat het CFMoto-project de eerste motorfiets is die gebouwd is rond de NUPO-architectuur.

De 144-volt motor van NUPO heeft een vermogen van 10,5 kW, of ongeveer 14,5 pk.

Wat de prestaties betreft, is de uit voorraad leverbare 144V NUPO-motor die de CFMoto aandrijft, berekend op 10,5 kW continu vermogen, wat neerkomt op een bescheiden 14,5 pk. Hij kan echter wel 22,5 (16,8 kW) leveren voor korte intervallen van 30 seconden. Dat betekent dat de prestaties van de 300GT-E ongeveer gelijk moeten zijn aan die van een bescheiden afgestelde 300cc-viertakt verbrandingsmotor. Zoals gebruikelijk bij elektrische motoren is het koppel met 54 Nm indrukwekkender. Het vermogen wordt overgebracht via een geïntegreerde reductietransmissie met één snelheid en een riemaandrijving. Het patent toont ook aan dat de aandrijving, de batterij en de elektronica van de controller vloeistofgekoeld zijn, met een radiator aan één kant gemonteerd.

Deze illustratie laat het koelsysteem voor de accu, de motor en de controller zien.

In politiespecificatie weegt de 300GT-E een vrij forse 225 kilo, maar een groot deel daarvan is waarschijnlijk de politiekit die op de machine is gemonteerd. CFMoto’s patent laat zelfs zien dat het stuur speciaal voor dat doel is ontworpen, met bedieningsknoppen voor de gebruikelijke apparatuur zoals een elektrisch verstelbaar windscherm, maar ook voor het activeren van het cameraregistratiesysteem aan de voorzijde van de motor (zichtbaar net onder de koplamp) – perfect voor het verzamelen van bewijsmateriaal – en de ingebouwde sirenes en lichten van de motor. De stuurbediening omvat ook een vooruit/achteruit-schakelaar, zodat de CFMoto stapvoets achteruit kan rijden om te helpen bij parkeren en krappe manoeuvres.

De stuurbediening is ingesteld voor gebruik op een politiemotor.

Eerdere CFMoto-politiemotoren hebben civiele equivalenten voortgebracht die internationaal zijn verkocht. De gebruikelijke aanpak van het bedrijf is om meerdere modellen te bouwen van elk platform dat het ontwikkelt. Het zou dus niet verbazen dat de structuur van de 300GT-E die in dit patent te zien is, in de toekomst zal verschijnen onder een consumentgerichte naked roadster of een sportmotor.

Test 2022 Yamaha XSR900

0
2022 Yamaha XSR900

Test 2022 Yamaha XSR900. Yamaha’s naakte topper in het Sports Heritage-segment krijgt voor dit jaar een stevige upgrade. Met een nieuw design geïnspireerd op de racers van de jaren tachtig en tal van onderhuidse wijzigingen is het sinds 2016 lopende model weer helemaal klaar voor de toekomst. In motorparadijs Toscane mochten we de nieuwe XSR900 testen.

Fotografie: Yamaha

De 2022 Yamaha XSR900 is de snelste en meest sportieve in Yamaha’s Sports Heritage-programma, dat verder onder meer bestaat uit de populaire XSR700 en XSR125. In tegenstelling tot deze twee soortgenoten is de XSR900 geen eenvoudige naked. Het is een machine die de prestaties van een sportmotor combineert met de looks van weleer. De nieuwe XSR ziet er een stuk strakker uit dan het vorige model. Yamaha liet zich voor het Legend Blue-kleurdesign inspireren door de machines waarmee de Fransman Christian Sarron in de jaren tachtig GP’s wist te winnen in de 500cc. Die Gauloises-kleuren zijn overigens niet de enige link met die periode. Ook Yamaha’s  Deltabox-frametechnologie werd toen geïntroduceerd en is dus nu, goed veertig jaar later, nog steeds van de partij.

Test 2022 Yamaha Ténéré 700 World Raid: wereldfiets

Je kan je afvragen wat een moderne neo-retro naked te maken heeft met die fantastische racers uit het verleden. Het antwoord is puurheid. Racers en naked bikes hebben gemeenschappelijk dat alles wat niet strikt noodzakelijk is overboord wordt gekieperd. Motorfietsen die zo puur mogelijk zijn om te presteren of om te schitteren. Die pure uitstraling is bij de nieuwe XSR zeker geslaagd. Onder meer het ontbreken van een (zichtbare) einddemper, het bijna volledig onder het zadel weggewerkte achterlicht en de heel mooi wegklapbare voetsteunen voor de duopassagier tonen de aandacht voor detail en design.

Grondig herzien

Niet alleen het uiterlijk werd grondig herzien, ook technisch ging Yamaha er even stevig voor zitten. Vooral het rijwielgedeelte kreeg een substantiële update. Zo zien we behalve een nieuw frame ook de 55 mm langere achtervork van de Tracer 9. Die langere achtervork zorgt ervoor dat de wielbasis met 50 mm toenam wat de stabiliteit moet verhogen. Ook het subframe is volledig nieuw. De wielen komen uit de MT-09 en zijn door het gebruik van Yamaha’s ‘spinforging-technologie’ liefst 700 gram lichter dan bij het vorige model. De vering is ook helemaal nieuw en wordt geleverd door Kayaba. De voorvork is volledig instelbaar en de nieuwe achterdemper werd zo geplaatst dan hij bijna volledig aan het oog onttrokken wordt. Puurheid, weet je nog?

De zitpositie zelf veranderde ook, waardoor je nu een ietsje meer rechtop zit dan bij het vorige model. Het opvallende zadel, waarvan het design duidelijk geïnspireerd is op de ‘kontjes’ van oude racemotoren, is vooraan relatief dun gepolsterd en mist daardoor een beetje comfort. Maar dat kan de pret aan boord van deze 2022 Yamaha XSR900 echt niet drukken. Daarvoor zijn de prestaties en het rijplezier gewoon te groot. Vooral de van de nieuwste generatie MT-09 overgenomen driecilinder presteert indrukwekkend. Helemaal onderin is het misschien een beetje mager voor een bijna 900 cc grote driecilinder, maar als er eenmaal toeren gedraaid worden is dit een ronduit fenomenaal goede krachtbron.

Test 2022 Kawasaki Z900 SE & 2022 Kawasaki Z900RS SE

De 119 pk sterke driepitter maakt van de XSR een wolf in schaapskleren. Want anders dan het bescheiden uiterlijk laat vermoeden, is dit een bijzonder snelle en speelse motorfiets. De XSR laat zich met veel plezier en bereidwilligheid door het eindeloze lint aan Toscaanse bochten sturen. Of de bochten nu kort en traag zijn of lang en snel zijn, het maakt de XSR allemaal niet veel uit. Een collega omschreef het rijgedrag van de XSR als dat van een Supersport, en daarin heeft hij deels gelijk. Het rijwielgedeelte presteert super, enkel door de iets langere wielbasis en iets meer gewicht op het voorwiel stuurt de XSR een fractie minder snel dan de nieuwste MT-09. Daar staat tegenover dat de stabiliteit bij hoge snelheden beter is dan bij het vorige model en dat is minstens zo belangrijk.

Het is echter vooral de CP3-motor die indruk maakt. In deze nieuwste versie heeft de driepitter een 3 mm langere slag en levert een niet onaardig vermogen van 119 pk bij 10.000 toeren en een maximum koppel van 93 Nm bij 7.000 toeren. Daarmee beschikt de XSR over 4 pk extra en wordt het zes procent hogere maximum koppel 1.500 toeren eerder vrijgegeven. Vanaf zo’n 5.000 toeren begint het feest echt. De driecilinder schreeuwt het dan uit en katapulteert je van de ene bocht naar de andere. Het sensationele gevoel wordt versterkt door het inlaatgeluid dat door de nieuwe luchtinlaten net voor de tank duidelijk hoorbaar is. Puur genieten!
Maar de XSR doet er nog een schepje bovenop. Hij beschikt namelijk over mogelijk de beste speedshifter die we ooit testten. Totaal zonder schroom knal je de nieuwe en loepzuivere versnellingsbak van de ene versnelling in de andere. De doffe knal die daarbij geproduceerd wordt zorgt echt voor kippenvel en werkt verslavend. Yamaha heeft deze technologie duidelijk onder de knie, want ook bij rustig rijden werkt het systeem voortreffelijk. En dat is eerder uitzondering dan regel. Wil je toch ‘old school’ doen, dan heb je een licht werkende en bekrachtigde slipperclutch ter beschikking.

2022 Yamaha XSR900
Redacteur German Ooms met de 2022 Yamaha XSR900.

2022 Yamaha XSR900: technologisch vernuft

Door de snelheid en speelsheid van de 2022 Yamaha XSR900, en verwend door het prachtige asfaltlint door de Toscaanse heuvels, wordt het tempo van de testrit steeds verder opgevoerd. Geen probleem voor de Yamaha, want hij beschikt over een enorm breed scala aan elektronische rijhulpmiddelen. Deze brok technologisch vernuft is gebaseerd op het systeem van de R1, maar werd verder ontwikkeld. De basis is een 6-assige IMU, die met twee sensoren zowel de verplaatsing als de versnelling meet volgens de X-, de Y- en de Z-as. Deze gegevens gebruikt het systeem voor de hoekafhankelijke traction control, de slide control, het anti-wheeliesysteem en het hellingshoekafhankelijke ABS. Verder beschik je over vier verschillende rijmodi en cruise control. Zo ongeveer alle hulpsystemen zijn op hun beurt instelbaar en te personaliseren. Dat verloopt vlot via twee kantelknoppen op de linker stuurhelft en een scrollwieltje op de rechter stuurhelft. Het nieuwe 3,5-inch tft-dashboard is de interface. Bij fel zonlicht doe je er goed aan de kleur van het dashboard aan te passen, want dat komt de afleesbaarheid ten goede.

Samenvattend kunnen we stellen dat Yamaha met de 2022 Yamaha XSR900 een heel bijzondere fiets heeft gebouwd. Zowel de techniek, het design als de afwerking staat op een bijzonder hoog niveau. Met een prijs van € 12.499,- (BE: € 10.599,-) is de XSR900 bovendien scherp geprijsd. Leverbaar vanaf juni via Yamaha!

Pluspunten 2022 Yamaha XSR900

  • prijs
  • elektronicapakket

Minpunten 2022 Yamaha XSR900

  • hard zadel
2022 Yamaha XSR900

Bandentest Bridgestone AT41: hetzelfde maar anders

0
Bridgestone AT41

Bandentest Bridgestone AT41. Het adventure segment is booming en dat is niet alleen belangrijk voor de motorconstructeurs, maar ook voor de bandenfabrikanten. Met de A41 was Bridgestone al nadrukkelijk aanwezig in dit segment. Met de AT41 bieden ze een extra optie. Hetzelfde, maar anders dus?

Fotografie: Jonathan Godin, Alessio Barbanti

Bridgestone omschrijft de nieuwe AT41 als een wegband met offroad-uiterlijk. Maar het blijft dus wel een wegband en op dat vlak hadden ze al de populaire A41 in het gamma. De Bridgestone AT41 zal de A41 niet vervangen, maar komt naast zijn bijna-naamgenoot in de line-up. We vroegen ons af op welke vlakken deze band dan verschilt en wat zijn gaven en gebreken zijn. Om een antwoord op die vraag te formuleren, konden we twee dagen lang aan de slag met maar liefst acht verschillende motoren.

TestlocatieBaskenland, Spanje
TestomstandighedenZonnig
Temperatuur25-30 graden
Testkilometers670 km; 450 km op de weg, 220 km off road
BijzonderhedenDe nieuwe adventure band van Bridgestone
Bridgestone AT41

Leve de diversiteit

Tussen de Atlantische oceaan in San Sebastian en de Bardenas Reales-woestijn in het Spaanse binnenland reden we bijna 700 km op de meest gevarieerde route die we ooit in een test voorgeschoteld kregen. Van half natte bergwegen tot snelle slingerwegen, van woestijnpistes tot Baskische snelwegen. Met zowel de koning der adventures, de BMW R 1250 GS als lichtere motoren als de Yamaha Ténéré 700. En daartussenin: de KTM 890 Adventure R, Husqvarna Norden, Honda Africa Twin, KTM 1290 Super Adventure en zelfs de Ducati Multistrada V4.

Test Dunlop Roadsmart IV motorbanden

Uiterlijk van Bridgestone AT41

Als veelzijdigheid één van de vereisten is van een adventureband, dan zit Bridgestone met de AT41 helemaal goed. Op geen enkele ondergrond stelde de band ons teleur, soms was hij ronduit verbazingwekkend. En dan hebben we het puur over de grip op de openbare weg. We reden met de AT41 op alle motoren aan soms onfatsoenlijk hoge snelheden en je kunt het gedrag van de band niet anders omschrijven dan die van de betere sport-touring rubbers. Op dat vlak scoort de AT41 precies zoals de A41. Alleen ziet hij er een stuk ruiger uit. Bridgestone heeft een semi noppenprofiel gekozen voor deze band. Een beetje zoals je op een Land Rover Defender puur qua uiterlijk geen gewone wegband wilt monteren, zo moet de AT41 ook aan menig adventuremotorfiets een ruiger uiterlijk bieden. Zonder onder te doen voor de A41. Of wat ons betreft: voor gelijk welke band. Door de grotere groeven is er zelfs een betere afvoer van water en dus is het contactoppervlak – grip – in regenweer beter.

Clint Eastwood-land

De route tussen de oceaan en de woestijn haalt puur door haar schoonheid af en toe wel even je aandacht weg van de banden. In de Bardenas Reales-woestijn bijvoorbeeld, een natuurgebied waar je maximum 50 km/u mag rijden. Dat doe je ook wil je het niet aan de stok krijgen met parkwachters. Nu is 50 km/u niet bepaald snel en dat was wellicht ook de reden waarom er een gier een minuut of 10 boven onze hoofden bleef cirkelen. Die dacht waarschijnlijk dat die gek die bij een temperatuur van bijna 40 graden door de woestijn reed, er binnen de kortste keren de brui zou aan geven.

Aanvankelijk waren we niet eens zo erg onder de indruk. Eerst leek het wel beetje een woestijn uit de Aldi. Zelfde naam, maar niet zo indrukwekkend als de gigantische zandbak die we ons bij een Afrikaanse woestijn voorstellen. Dat verandert al snel. De droge en vlakke bergtoppen doen je even denken dat je in een spaghetti western bent beland. Clint Eastwood houdt je in de gaten, vanachter een rotsblok. ‘You’ve gotta ask yourself one question: Do I feel lucky. Well, do you, punk?’

En we voelden ons best gelukkig. Want ook al rij je niet al te hard, zo leer je toch dat deze band het verbazend goed doet op grind en zandwegen. We zouden hem als 80 procent wegband en 20 procent allroad omschrijven. Maar op het asfalt toont de Bridgestone AT41 z’n ware talenten. De grip is verbazend en dat zou het ook in de regen moeten zijn. Maar in de woestijn valt nauwelijks regen…

Producttest: 6 kettingsloten voor motoren getest

Veel kilometers mogelijk

Gelukkig deden we afgelopen jaar de Dakar Legends Trail op een XT500 én een Ténéré 700. Na Tanger reden we toen een honderdtal zeer natte kilometers. De Ténéré 700 stond toen op één van de eerst geleverde AT41-setjes. En de grip in het nat was erg goed. Die belofte maakt Bridgestone dus ook waar. Wat ze niet beloven, is hoeveel kilometer de band meegaat. Dik half jaar geleden reden bijna 4.000 km met de AT41 en die was nog in optima forma toen de trip bij de Mauritaanse grens tot een einde kwam.

Met een band die qua prestaties op het niveau van de A41 staat en er een stuk ruiger uit ziet, heeft Bridgestone een mooi extraatje toegevoegd aan een toch al populaire band. De Bridgestone AT41 kost net zoveel als de A41. Hoeveel dat precies is, hangt af van de gekozen maat.

Test 2022 Kymco CV3: gemiste kans

0
2022 Kymco CV3

Test 2022 Kymco CV3. Of je het nu niks vindt of in de markt bent voor een driewielige scooter, het concept heeft zijn nut al bewezen. Met de CV3 presenteert Kymco de eerste tweecilinder voor dit type scooter. Hij mag gereden worden met een rijbewijs B en het is meteen de krachtigste op de markt.

De Kymco CV3, oftewel: Concept Vehicle 3, is niet zomaar een extra driewielige scooter in het ondertussen rijkgevulde segment. Nee, Kymco gaat meteen voor de sterkste, best uitgeruste en technologisch meest hoogstaande machine. Of ze daarin geslaagd zijn, testen we in Zuid-Frankrijk onder het genot van een blauwe hemel, bochtige wegen en… veel verwondering.

Test 2022 BMW CE 04: Kunst met karakter

Waar Kymco anders wil zijn met de CV3 ten opzichte van de concurrentie, is door te focussen op het toer-aspect van de machine, in plaats van stedelijke mobiliteit. Dat komt niet alleen door de 51 pk en 52 Nm sterke tweecilinder van de AK 550, die de machine een topsnelheid geeft van – hou je vast – 172 km/u, maar ook door een rijke elektronica-uitrusting. Twee rijmodi, cruisecontrol, handvatverwarming, keyless systeem; alles zit erop en eraan. En dan hebben we het nog niet over een instelbare ruggensteun voor de rijder en een vast exemplaar voor de passagier, het in hoek verstelbare 6-inch tft-scherm met Noodoe-navigatie of de veerblokkering vooraan bij stilstand. Kijken we onderhuids, waar in dit geval interessante techniek schuilt, dan zien we een aluminium frame en een slim, puur mechanisch voorwielophangingssysteem.

Op zoek naar sensaties

Eenmaal klaar voor de test, zijn we erg benieuwd naar de prestaties van deze superdriewielscooter. Op de AK 550 krijg je een behoorlijke duw in de rug bij volle acceleratie, maar op deze 2022 Kymco CV3 met z’n 280 kg voel je dat hij behoorlijk wat extra gewicht moet meezeulen. Je maakt nog steeds behoorlijke stappen, maar sensationeel is het zeker niet. Ook in bochten vinden we geen sensaties. De CV3 zou het wel kunnen, al zeker met zijn uitmuntende grip vooraan en z’n 50/50-gewichtsverdeling, maar je raakt bij de minste hellingshoek het asfalt met de middenbok. Dat stoort, want je voelt dat de Kymco meer in zijn mars heeft. Enkele mensen van de crew reden met twee personen op één CV3 en die schraapten in vrijwel iedere bocht over het asfalt. Voor alle duidelijkheid: in een doodnormaal tempo.

De remmen dan, want met twee wielen vooraan weten we uit ervaring dat je stevig kunt stoppen. Helaas, ook daar mist de CV3 de bal. Er zit bijzonder weinig gevoel in zowel voor- als achterrem, waarbij je bij de eerste trekbewegingen nauwelijks afremt, en dan plots veel te hard. Iets zegt ons dat dit vermeden had kunnen worden met een juiste afstelling.

2022 Kymco CV3 mist verfijning

De 2022 Kymco CV3 is technisch bekeken een indrukwekkende machine, maar hij mist verfijning op elk gebied. De onduidelijke remmen, de weinig subtiele gasaanname, de stuurnauwkeurigheid, de veel te korte veerwegen en dus het gebrek aan veercomfort, maar ook iets banaal als het openen van het zadel, waarbij je soms drie tot vier keer op de knop moet duwen om bijvoorbeeld te tanken.

Kymco zet de CV3 met € 15.998,- (BE: € 12.499,-) als een premium scooter in de markt. Hij is ook zo uitgerust, maar laat het wat afweten qua sportieve rijkwaliteiten. En daar zou hij net in moeten uitblinken, dankzij z’n krachtige tweecilinder en rotsvaste voorkant.

2022 Kymco CV3

Waarom coureurs altijd zo snel mogelijk weer op de motor willen zitten

0

Nooit wordt het verschil tussen een coureur en niet-coureur duidelijker dan bij een blessure. Want waar een normaal mens zich volledig focust op fit worden, telt voor een coureur alleen zo snel mogelijk weer op de motor zitten. Met als sprekend beeld de vier foto’s hierboven. Maar dit zijn echt geen uitzonderingen, zoals Michael van der Mark liet zien op Assen. En ook na zijn tweede zware blessure wil hij natuurlijk weer zo snel mogelijk op de motor zitten. Iets dat voor ‘normale’ mensen niet te begrijpen is en daarom vragen wij het drie ervaringsdeskundigen.

Fotografie: ANP, BMW, 2Snap

Barry Veneman

Barry Veneman is nu vooral bekend als bondscoach en van zijn rol als talentontwikkelaar bij de KNMV. Zijn zoon Loris maakt veel progressie als 15-jarige coureur in de Northern Talent Cup. Maar Barry weet uit zijn eigen race-ervaringen ook hoe het is om met zware blessures om te gaan.

‘Als topsporter heb je maar één doel en dat is in de wedstrijd zo goed mogelijk presteren. Zeker als je in het WK rijdt en bij de besten van de wereld wilt horen, dan moet je er wel iedere race zijn. Daarvoor gaan ze in de motorsport soms best ver, zeker als je het vergelijkt met sommige andere sporten. Er zit ook wel verschil in wanneer je wel of niet met een blessure kan rijden, want bij wegrace is de belasting van het lichaam iets minder dan bij cross. Zoals met de onderbeen- en enkelblessure van Michael aan de rechterkant, die kan je oplossen met een hand- of duimrem. Nu met zijn bovenbeen is dat anders, want je moet plat kunnen liggen op de motor. Bij sommige blessures is het mogelijk om te racen en met andere niet. Denk bijvoorbeeld aan de sleutelbeenbreuk van Lorenzo tijdens de TT van 2013. Na zijn crash werd het bot vastgezet en als je dan littekenpijn kan verbijten, kan je zelfs twee dagen later al heel ver komen. Toen ik zelf voor de eerste keer mijn sleutelbeen brak, reed ik ook twee weken later nog in het ONK in Eemshaven. Toen had ik ook wel even een momentje dat dacht ik “kan dit eigenlijk wel?” toen een rijder net voor mij iets eerder remde dan ik dacht. In 2005 heb ik mijn onderbeen en enkel verbrijzeld op Brands Hatch. Toen zei de arts dat ik, als ooit nog normaal wilde lopen, wel de tijd moest nemen om goed te revalideren. Als ze zoiets tegen je zeggen, dan gaat er wel knopje om en neem je ook die tijd. Ook wanneer je wat ouder wordt, ga je er wel wat realistischer naar kijken.’

Raymond Schouten

Raymond Schouten reed zelf in de Grand Prix, werd meervoudig Nederlands kampioen en is tegenwoordig testrijder bij Yamaha Motor Europe. Ook ging Raymond in Michael van der Marks Yamaha-periode twee jaar overal met hem mee naartoe als rijdersanalist. Raymond kende zelf ook pittige blessures, waarbij een breuk in zijn rug eind 2013 voor het einde van zijn carrière zorgde.

Bijzondere rol oud brandweerbusje in het IDM-leven van Pepijn Bijsterbosch

‘Om zo snel mogelijk terug te keren is ook een sport voor een coureur. Ik weet nog dat ik voor het seizoen van 2012 mijn knie, scheen en enkel op veel plaatsen brak bij een onschuldige crash bij het crossen. De enkel was een gelijkwaardige blessure als Michael (van der Mark) nu ook heeft, alleen had ik nog veel meer gebroken. De dokteren zeiden dat ik er misschien wel een jaar uit zou liggen, maar zelf denk je daar dan heel anders over. Toen ik 2,5 maand later weer hinkend naar de motor kon lopen en racen, voelde ik mij helemaal het mannetje. Het kon ook wel en dat voelt een rijder zelf vaak ook aan, maar je neemt wel een bepaald risico. Achteraf was het bij mij erg stom natuurlijk, want ik heb nu nog steeds naweeën van deze blessure, omdat ik zo snel weer ben gaan racen. Vooral van mijn knie heb ik nog last, al wordt dat nog steeds beter. Toen ik eind 2013 mijn rug brak, was het voor mij klaar, dat wist ik al voordat ik op de brancard werd gelegd. Maar zoals Michael, dat hij in Assen ging racen, dat kon gewoon. In zijn geval had hij ook niet heel veel pijn, maar miste hij alleen de kracht en souplesse nog. Maar nu met deze nieuwe blessure erbij, moet hij in mijn ogen de tijd nemen om gezond te worden, want ook de enkel is nog niet hersteld. Het is een pittige blessure, maar gelukkig kon hij snel geopereerd worden. Nu de tijd nemen, zodat hij vanaf september nog hopelijk een goed tweede deel van het seizoen kan rijden.’

Jurgen van den Goorbergh

Jurgen van den Goorbergh heeft eigenlijk geen introductie meer nodig met zijn 165 Grand Prix-starts en WK Supersport-overwinning. Hij is nu voornamelijk druk met de begeleiding van zijn zoon Zonta in zijn debuutseizoen in de Moto2. Jurgen vertelt zijn visie over het omgaan met blessures en het verbijten van pijn.

‘Het hangt natuurlijk af van welke blessure, maar met veel kleine breuken en kneuzingen is het vaak goed mogelijk om te racen. De belangen zijn ook groot, want er staat een heel team en sponsors achter een coureur. Voor hoofdblessures is dat anders, daar moet je erg voorzichtig mee zijn. En er zijn ook voorbeelden van rijders die te snel zijn teruggekomen, kijk maar naar Marc Márquez. Ik vind dat de rijder in zo’n situatie door zijn achterban beschermd moet worden, want een rijder wil altijd maar één ding en dat is racen. Ook Jeffrey Herlings heeft veel geracet met blessures en dat is voor het lichaam niet goed. In de Dakar hanteren we de regel: je kan na een probleem in een etappe geen tijd meer goedmaken, maar wel meer verliezen. Dat is eigenlijk bij een blessure ook zo, je moet zorgen dat je de opgedane schade niet erger maakt. Ik heb gelukkig weinig zware breuken gehad in mijn carrière. Natuurlijk wel eens een botje in mijn hand of een sleutelbeen gebroken, maar dan kan je al snel weer rijden. Wanneer je gaat racen met een blessure moet je proberen om de pijn uit te schakelen, maar dat is niet altijd gemakkelijk. Vaak zijn de eerste ronden het zwaarst en als de blessure niet te erg is, dan gaat het daarna vaak wel beter. Maar iedere breuk is ook weer anders. Je pols kan je wel op tien verschillende manieren breken, dus dat vergt ook voor iedere type breuk een ander hersteltraject. Voor iedere blessure hebben de meeste rijders ook hun eigen specialisten, dat was in onze tijd niet anders. Alleen konden we in mijn raceperiode nog wel eens een spuit zetten tegen de pijn. De regels om fit te worden verklaard zijn nu ook strenger geworden en dat is goed. Mijn advies nu voor Michael? Dit zijn pittige blessures, dus ik zou hem adviseren om eerst goed te herstellen. Helaas zijn er al veel punten verloren dit jaar, die schade kan je al niet meer herstellen.’

De blessure van Michael van der Mark is dusdanig dat hij naar het ziekenhuis wordt afgevoerd.

Tweede drama voor Michael van der Mark

De grote vraag was hoe het met Michael van der Mark zijn beenblessure zou gaan en hoe competitief hij zou zijn met de BMW M1000RR in Estoril, nadat hij bijna een maand rust had gehad na zijn thuisronde in Assen. Daar kreeg Michael de kans niet voor, want na een paar minuten in de eerste vrije training lag de Rotterdammer al op de grond. BMW en ook Michaels manager Laurens Klein Koerkamp bevestigden na afloop dat de crash niet was ontstaan door een technisch probleem. Michaels fysieke schade werd er niet minder om, want hij brak bij de harde landing een bot – dijbeenhals – in zijn rechter bovenbeen nabij de heup. De tweede zware blessure voor de 29-jarige coureur binnen tien weken. Gelukkig kon Michael dezelfde avond nog geopereerd worden in Lissabon, waarbij het bot met drie schroeven werd vastgezet. Dit zorgde ervoor dat de BMW-coureur gelijk aan revalideren kon denken en zondagavond al het ziekenhuis mocht verlaten, maar racen zal er voorlopig wel niet inzitten. Al weet je dat met coureurs maar nooit, zoals Barry, Jurgen en Raymond ook al aangaven. De WK Superbike-kalender is het enige geluk dat Michael tot nu toe heeft in 2022. Begin september – op het oog een haalbaar doel voor de Nederlander – wordt er geracet in Magny-Cours en zitten we pas op de helft van het seizoen. Voor nu: beterschap Michael!

Als het aan Michael ligt wordt het een zeer speedy recovery.

Politie neemt motoren in beslag na filmpje op Dumpert

0

De politie in Rotterdam heeft vier motoren in beslag genomen na onderzoek over een filmpje dat vorige week op Dumpert verscheen. Op het filmpje is te zien hoe verschillende motorrijders met hoge snelheden tussen het verkeer door slingeren en onder meer rechts inhalen. Check hier de beelden.

Win een VIP-arrangement Team Suzuki Ecstar tijdens TT Assen

Stilstaan op snelweg

Zo staan ze onder meer even stil bij het uitrijden van de Beneluxtunnel en halen ze daarna met een enorme snelheid en een ronkende uitlaat meerdere auto’s in. Ze rijden ook over de vluchtstrook en halen rechts in.

De verkeerspolitie liet weten dat ze na het filmpje vier motoren in beslag hebben genomen. Daarnaast zullen meerdere verdachten worden gehoord ‘voor hun gedragingen’. De politie is nog op zoek naar getuigen.

Bron: RTLnieuws, Dumpert

Red Bull Erzbergrodeo is terug en streamt LIVE op 18-19 juni

0
Red Bull Erzbergrodeo

Na een onderbreking van twee jaar is de ‘Iron Giant’ weer open voor business. Naar verwachting 1.500 motorrijders en 40.000 fans trekken naar Eisenerz, Oostenrijk voor de uitdaging, het feest en het spektakel van de Red Bull Erzbergrodeo. De iconische bergbeklimming is een Hard Enduro-evenement als geen ander en zorgt voor onvergetelijke verhalen, die wereldwijd live te volgen zijn op Red Bull TV.

Alleen al deel uitmaken van de Red Bull Erzbergrodeo is een graal voor rijders en een bucket-list ervaring voor tienduizenden toeschouwers, die worden verwelkomd door de 3.600 inwoners van Eisenerz voor een vierdaags festival van Hard Enduro plezier. In een hechte sfeer komen de fans dicht bij hun helden en maar liefst 1.500 aspirant-coureurs proberen de ‘Iron Giant’, ’s werelds grootste door mensen gemaakte piramide, te beklimmen. De finish is op zich al een mijlpaal in je carrière en de naam van de winnaar wordt een legende.

EMX Powertrain: het verhaal achter een elektrische crosser uit Helmond

De Duitser Manuel ‘Mani’ Lettenbichler (24) wil zijn naam toevoegen aan die lijst van legendes, wat hem en Andreas Lettenbichler (47) het enige vader-zoon duo zou maken dat ooit de overwinning op de berg heeft behaald. De oudere Lettenbichler deelde z’n overwinning in 2015 met vier anderen. De jonge renner zegt: ‘Ik ben behoorlijk in vorm en ik kijk er echt naar uit. Het is zo’n grote race en ik denk dat het behoorlijk episch gaat worden – om het weer op de kalender te hebben is verdomd cool.’

De Red Bull Erzbergrodeo werd voor het eerst georganiseerd in 1995 en werd al snel een hoogtepunt in de zomer voor zowel internationale rijders als fans. Dit jaar begint een nieuw hoofdstuk in de competitie, want voor het eerst maakt het evenement deel uit van het FIM Hard Enduro World Championship.

Na de voorrondes gaan de 500 beste rijders van start aan de voet van een van de grootste mijnen van Midden-Europa, opgesteld in 10 rijen van elk 50 rijders. Hun taak: 25 controleposten passeren op weg naar de top van de 35,2 km lange route, met een klim van 630 m over steeds wisselend terrein. Keien, beboste beklimmingen, steile hellingen en onvoorspelbare weersomstandigheden maken allemaal deel uit van de uitdaging die de renners aangaan, toegejuicht door fans die dagenlang kamperen om het tafereel mee te maken. De duur van de wedstrijd is beperkt tot vier uur en slechts een handvol renners haalt de top.

Er wordt nu al uitgekeken naar een sterk resultaat van nieuwkomer Michael Walkner: met zijn 24 jaar is hij jonger dan de wedstrijd zelf, maar de plaatselijke bevolking hoopt dat hij degene zal zijn die Oostenrijk voor het eerst op het hoogste podium kan zetten. ‘Ik ben echt opgewonden omdat het een thuiswedstrijd is en ik de berg ken’, zegt Walkner. ‘Ik heb hier naar uitgekeken.’

Met een record van acht opeenvolgende wereldbekertitels skiën is een andere Oostenrijker, Marcel Hirscher, beter bekend als snelle afdaler; maar de 33-jarige heeft een nieuwe carrière gelanceerd in Hard Enduro en staat te popelen om zichzelf op het parcours te testen. De Spaanse Sandra Gomez (29) wil zich ook bewijzen en wil geschiedenis schrijven als de eerste vrouw die de beklimming voltooit.

Omdat de werkzaamheden in de oude mijn nog steeds doorgaan, is het terrein aanzienlijk veranderd sinds de laatste editie in 2019, dus de rijders zullen onbekende stukken van het parcours aanpakken naast beroemde secties zoals de losse en rotsachtige ‘Dynamite’, de ‘Water Pipe’ vol obstakels, de ‘Machine’ bezaaid met keien en de buitennissige enduro-uitdaging van ‘Carl’s Dinner’.

Twee Britse sterren, vijfvoudig en titelverdediger Graham Jarvis (47) en regerend FIM Hard Enduro-kampioen Billy Bolt (24), tellen de dagen af. ‘Ik heb het de afgelopen jaren gemist, dus het zal goed zijn om terug te komen,’ legt Jarvis uit. ‘Het is de wedstrijd die iedereen wil, dus ik ga gewoon proberen om in topvorm te zijn. Alles kan gebeuren, dus je moet er voor gaan!’

Red Bull Erzbergrodeo wordt LIVE over de hele wereld uitgezonden op Red Bull TV op 18 en 19 juni 2022. De uitzending begint om 19:30 op 18 juni.

Red Bull Erzbergrodeo

Dronken autorijder rijdt motorrijder van achteren aan en vlucht met motorfiets op de bumper

0

De bestuurder van een Jeep Renegade reed een motorrijder van achteren aan. Omdat hij alcohol had genuttigd, vluchtte hij weg. Maar de motorfiets was onder de motorkap op de bumper blijven steken. De man wist z’n vlucht zo’n 7 kilometer vol te houden voor ‘ie van de weg werd gehaald.

Hoe het met de rijder is afgelopen? Die werd door een ambulance met spoed naar een ziekenhuis in de buurt hebben gebracht, waar hij eerste hulp heeft gekregen voor zijn lichte verwondingen.

Duitsland: elektrische motorfietsen niet welkom in de Hochtaunus (Hessen)

Ondertussen nam de politie snel daarna een rapport op van het incident en nam de bestuurder in hechtenis. Hoewel de bestuurder alcoholgebruik ontkende, bleek uit zijn bloedtest het tegendeel, waardoor hij niet alleen werd beschuldigd van een vluchtmisdrijf, maar ook van rijden onder invloed.

EMX Powertrain: het verhaal achter een elektrische crosser uit Helmond

0
EMX Powertrain

Ja, dat lees je goed! Nederland is een nieuwe motormerk rijker en dat is kijkend naar het aantal merken uit ons land serieus nieuws. In dit geval gaat het om EMX Powertrain dat dankzij de XF30 vol inzet op de motorcross. Met liefst 720 Nm aan het achterwiel! En nee, dat is ‘absoluut geen typefout’, aldus eigenaar Elmar Dohms.

Een nieuw merk uit Nederland, dat maakt ons direct geïnteresseerd! Wat is het verhaal achter EMX?

‘Nu de toekomst van motorcross met benzinemotoren steeds ingewikkelder wordt, ziet EMX Powertrain de noodzaak van verandering. Als motorcross een plaats in ons leven wil houden, zal het moeten voldoen aan de steeds strenger wordende milieuregels. Hoewel ik mijzelf zeker geen milieuverbeteraar voel, is de voor de hand liggende oplossing hiervoor om elektrisch te gaan met crossen. Maar hoewel motorcross zeker toekomstbestendig moet zijn, moet het nog steeds motorcross zijn. En blijven. EMX Powertrain – een onafhankelijk innovatie- en technologiebedrijf uit Helmond – is deze uitdaging samen met verschillende leveranciers aangegaan.’

Jullie eerste motor is de XF30. Kun je de XF30 voor ons in het kort omschrijven?

‘Zekers! Het is pure, elektrisch aangedreven kracht, gecombineerd met beproefde motorcrosstechnologie. We maken hiervoor gebruik van een Yamaha-chassis, nadat we eerder al met ze samenwerkten, en het natuurlijk algemeen bekend is dat Yamaha een goed chassis heeft. Maar het is niet dat je zomaar een elektrische powertrain in een bestaand chassis kunt integreren, want daar komt echt veel meer bij kijken. Je moet er uiteindelijk evenveel plezier van hebben als met een traditionele crosser door de beleving, de snelheid en de handelbaarheid te evenaren. Het aluminium frame met dubbele balken is daarom ook voorzien van KYB-vering, want de vering is in de cross heel belangrijk. Dankzij de koeling zijn de elektromotor en de accu gebouwd om altijd een hoog vermogen te leveren. Het onderhoud is dan weer beperkt, zodat je zo veel mogelijk kunt blijven rijden. Qua vermogen zit de XF30 op 40 pk en liefst 720 Nm met een accu van 4.500 Wh.’

720 Nm?! Hoe hou je dat allemaal in toom als je net iets minder talent hebt dan Herlings?

‘Het is inderdaad heel veel, maar door een juiste balans te vinden tussen motor, regelaar en accupakket is dat prima controleerbaar. Die balans en de gewichtsverdeling is cruciaal hierbij, want zonder deze balans wordt het helemaal niets. Dat is bij een benzineblok trouwens niet anders. Wij hebben een hele goede balans tussen elektromotor, regelaar en accupakket ontwikkeld. En, heel belangrijk, je hoeft niet altijd al die 720 Nm te gebruiken. We hebben drie mappings, waardoor je zelfs qua gevoel kunt kiezen voor een 125 cc. Dat is het grote voordeel van elektrisch rijden, waarbij je dus het vermogen kunt reduceren en dat geldt ook voor het koppel. Zelfs de (top)snelheid kun je afstemmen naar wat je wilt. Daarmee is de XF30 dus net zo geschikt voor wat jongere rijders tot aan de zeer ervaren crosser. Dit, en de sterke geluidsvermindering, zijn ook voordelen van elektrisch crossen.’

Je klinkt zelf als een zeer ervaren crosser.

‘Ha, ja dat klopt. Ik ben 49 en rij vanaf mijn zevende. Toen ik jong was bij de KNMV en MON, en na een pauze vanwege mijn studie vooral hobbymatig. Ik ken de crosswereld goed. Daarnaast ben ik een paar jaar voorzitter geweest van een lokale crossverenging en in die positie merk je helemaal dat vooral geluid een steeds groter probleem aan het worden is.’

Jullie hebben twee jaar ontwikkeld aan deze motor. Wat waren de grootste uitdagingen?

‘In de energietransitie van de mobiliteit algemeen staat motorcross nog niet op de radar. Dit kost tijd en energie. Je hebt pioniers nodig qua organisatie en evenementen, zoals de KNMV en de FIM E-Xplorer, en je hebt pioniers nodig in de ontwikkeling en fabricage, zoals wij.’

Wat is trouwens de uitleg achter de naam XF30?

‘De naamgeving XF30 komt door de beste kwaliteiten van een crossmotor (de X van cross) te combineren met de vrijheid (de F van Freedom) van schone technologie. Het cijfer 30 verwijst naar de elektrische aandrijflijn van 30 kW.’

Hoe kan ik de XF30 bestellen?

‘Dat kan via onze website, www.emx-powertrain.com. We zijn nu een dealernetwerk aan het opzetten in Europa en via de dealers wordt de motor straks geleverd.’

En wat kost-ie eigenlijk?

‘De XF30 kost € 18.750,-, inclusief btw en bij een pre-order vragen we een aanbetaling van € 950,-. We starten met levering vanaf het eerste kwartaal 2023.’

Zien jullie ook een toekomst voor Nederlandse motoren voor op de weg?

‘We gaan in 2024 een elektrische enduro op de markt brengen, omdat in de endurowereld dezelfde (geluids)problemen spelen als in de crosswereld. De powertrain-technologie kunnen we breder gebruiken, zoals bij een wegmotor, quad, kart of een buggy.’

Ik kan mij ook voorstellen dat er straks mensen zijn die het benzineblok van hun huidige motor willen vervangen voor een elektroblok. Dat biedt wellicht ook kansen?

‘Zeker weten, we zijn daar al druk mee bezig en hebben inmiddels veel ervaring met de implementatie van elektrische powertrains.’

Surf voor meer informatie naar www.emx-powertrain.com.

Classic GP van 16 – 18 september op TT Circuit Assen

0
Classic GP Assen 2

Legendarische prototype Group C bolides, klassieke formuleauto’s, sportwagens en onvergetelijke Grand Prix motoren en Superbikes zijn van 16 tot en met 18 september te bewonderen in de ‘Cathedral of Speed’ tijdens de Classic GP op het TT Circuit Assen. Hier komen iconische racers op twee, drie en vier wielen in actie die deel uitmaakten van een revolutionaire racegeschiedenis. Voor fans die coureurs en monteurs uit die tijd willen spreken, die hun eigen trots op wielen willen tonen, of fans die gewoon de sfeer op willen snuiven van historische racers op een beroemd circuit is de Classic GP Assen hét evenement in de nazomer.

Legendarische prototype Group C bolides, klassieke formuleauto’s en sportwagens

Uit de periode jaren ’50 tot en met ’90 kwamen, mede door groeiende ontwikkelingsbudgetten van de fabrikanten, uiterst zeldzame racers voort. Tijdens de Classic GP Assen komen bijzondere bolides uit deze bijzondere tijd in actie, waaronder de legendarische prototype endurance racers in de KW Group C Supercup en ‘vintage’ sportwagens die ooit de 24 Uren van Le Mans reden. Maar ook categorieën die het racen voor een breder publiek mogelijk maakten met ‘opgevoerde’ touring cars uit de jaren ’70, ’80 en ’90 en de Formula V-klasse waarin diverse F1- en Indycarkampioenen hun eerste meters maakten.

Hoe het ooit begon voor Jonathan Rea

Onvergetelijke Grand Prix motoren en Superbikes

Assen is het enige circuit ter wereld waarop al sinds de start van het wereldkampioenschap ’s werelds beste motorracers in actie komen. In een regio waar menig inwoner merk en type racemotor kon herkennen aan het geluid, keren meer dan 140 Grand Prix machines van 34 merken afkomstig uit 16 landen ‘terug’ naar het ‘Circuit van Drenthe’. De Classic GP presenteert volle startvelden met originele Grand Prix-motoren in de klassen 125cc, 250cc, 350cc en 500cc alsmede races met klassieke Superbikes.

Kaarten verkrijgbaar vanaf €15,00

Classic GP biedt drie dagen vol races en demonstraties. Een uitgebreide statische show van klassieke auto’s en motoren maken de ervaring compleet. Kaarten zijn verkrijgbaar vanaf 15 Euro voor de vrijdag, 30 Euro voor de zaterdag of zondag, tot 49,50 Euro voor een weekendkaart. Het parkeren van klassiekers op de TT-paddock wordt tegen betaling mogelijk gemaakt en volledig verzorgde VIP-arrangementen zijn verkrijgbaar vanaf 145 Euro.

Voor meer info: www.classicgp-assen.com.

Classic GP Assen