MXoN Mantova en MXGP Teutschenthal: waanzin in de MXGP en MXoN!

Door

-

05/10/2021

Normaal is een crosswedstrijd vrij overzichtelijk. Wie voorop rijdt, wint. Wie niet voorop rijdt, wint niet. Behalve dit jaar in de MXGP en MXoN. De Nations bleek zelfs te kunnen eindigen met een echte ‘voetbaldiscussie’ over een penalty, waarbij alleen Johan Derksen en René van der Gijp ontbraken. In de MXGP bleek zelfs de winnaar de verliezer te kunnen worden. Wat een seizoen, in werkelijk alle opzichten…

Wat?! Hé! Ho! Stop nou! Wat deed die Italiaan Alessandro Lupino daar toch allemaal tijdens de start van de derde Motocross of Nations-manche. Ja, hij kwam in Mantova direct buiten de baan, dat was direct duidelijk en daar lag het probleem ook niet. Maar waar het ons om gaat, is wat hij daarna allemaal deed. Had hij niet terug moeten rijden naar het punt waar hij buiten de baan vloog? Of, had hij niet op zijn minst moeten proberen eerder terug te komen? Ja, natuurlijk die beroemde wal van de eerste bocht loopt een flink stukkie door en er stonden wel heel veel reclameborden, maar proberen is iets anders dan zo’n beetje vol gas langs het circuit rijden en na de tweede (!) bocht als achtste invoegen alsof er helemaal niets gebeurd was. Volgens de hoofdrolspeler zelf, kon het niet eerder omdat overal water lag maar daar was achteraf niet iedereen het mee eens. Ook tijdens de Duitse Grand Prix in Teutschenthal was de MXoN nog altijd het gespreksonderwerp, waarbij Lupino vaker centraal stond dan in zijn hele carrière daarvoor. De wedstrijdleiding gaf hem uiteindelijk tien strafplaatsen. Wie naar de eindstand van de MXoN 2021 kijkt, zou daardoor kunnen denken dat de Italianen precies ‘voldoende’ gestraft werden om toch nog te winnen. Zo erg was het gelukkig niet, want had Lupino na de penalty niemand meer ingehaald, dan had Nederland gewonnen. Bovendien maakte hij het zichzelf nog lastiger door stevig te crashen en daarbij met zijn hoofd hard op de grond te klappen. Maar toch, maar toch… Het jeukt op z’n minst.

Het bijzondere verhaal achter het ontstaan van de MXoN in… Nederland!

Voetbaldiscussie

Het was het bizarre – en dus ergens ook wel passende – einde van een waanzinnige MXoN-wedstrijddag. Die begon al direct spectaculair, nadat Glenn Coldenhoff en Tony Cairoli samen crashten in de eerste bocht. Ja, alweer die eerste bocht! Coldenhoff werd daardoor – na een ‘liefdesduwtje’ van Tony – slechts vijftiende, Cairoli zelfs maar eenentwintigste, ook omdat inhalen een hele opgave bleek te zijn in een nat Mantova. Circuito Tazio Nuvolari staat al niet bekend om z’n vele lijnen en inhaalmogelijkheden en een hele dag regen maakte dat er niet beter op. Doordat Roan van de Moosdijk bleef steken op plek achttien stond Nederland na de eerste manche achtste met 33 punten. En dat voor het team dat volgens velen niet zou kunnen verliezen. De aanloop van de Nations 2021 kende daarin veel overeenkomsten met die van Assen. Ook toen had TeamNL volgens bijna iedereen vooraf al zo goed als gewonnen en ontstond er een situatie waarin Nederland alleen kon verliezen. Als winnen al niet meer verrassend is. Tjee… Met alle afzeggiggen voor 2021 kwam daar nog een flinke schep verwachtingen bovenop en dat werd nog sterker nadat Nederland op zaterdag de pole behaalde, ondanks een 29e plek tijdens de loting op vrijdagavond voor de oprijvolgorde van de kwalificatiewedstrijden. Maar het grootste verschil was natuurlijk dat in 2019 alle Nederlanders in topvorm waren. Coldenhoff en Herlings verdeelden aan het einde van dat MXGP-seizoen zo’n beetje onderling de zeges en ook toenmalig MX2-rijder Calvin Vlaanderen was snel én fit, waar huidig MX2-rijder Roan van de Moosdijk pas een week voor de MXoN weer een GP kon rijden na een handblessure. Nadat Roan in de tweede manche twintigste werd, laaide de MX2-discussie weer op, zoals we normaal alleen zien rondom het Nederlands elftal. Had niet Kay de Wolf, de MX2-sensatie van 2021, moeten rijden? Teammanager (en KNMV-directeur) Patrice Assendelft: ‘We hebben in de revalidatie steeds contact gehouden met Roan en afgesproken dat we vooraf beslissende testen zouden doen. Die hebben we gedaan en hebben daarna het licht op groen gezet. Tot die tijd was Kay reserve. Hoe het was gegaan met andere rijders zullen we nooit weten; bij de MXoN kan er van alles gebeuren. Zie de tweede manche voor Tom Vialle of de derde manche voor Team België.’ Daarmee heeft Assendelft een punt, want Frankrijk raakte in de tweede manche de koppositie kwijt door onder andere een DNF van Vialle. Team Frankrijk werd uiteindelijk vijfde. Het ‘jeugdteam’ van België leek op weg naar het podium, totdat het in de derde manche helemaal misging. Zesde. Ook dat is de Nations! Na de tijdtraining van de MX2 tijdens de Duitse GP op Teutschenthal, een week na de MXoN, had die discussie trouwens vrolijk door kunnen gaan, maar was toen al helemaal kansloos. Ook al trainde Kay naar de tweede plek en werd Roan met een pijnlijke hand tiende. Ondanks die blessure werd Van de Moosdijk in de eerste manche knap tiende, met De Wolf slechts twee plaatsen daarvoor. In de tweede manche startte Kay veel beter en werd zesde, Roan viel uit na een val. Vialle leek de Duitse GP met twee reekszeges te winnen, maar kreeg na de tweede manche twee plaatsen straf vanwege springen onder geel. Zo won WK-leider Maxime Renaux de GP.

Dat mens en machine – in dit geval Herlings en KTM – dit dertig minuten plus twee ronden volhouden, is het ongelooflijke al ver voorbij.

Weer één punt…

Gelukkig hebben we altijd en overal Jeffrey Herlings, die naar eigen zeggen ‘eindelijk’ een keer 1-1 scoorde tijdens de MXoN. In zijn eerste wedstrijd deed hij dat met 49 seconden voorsprong op de sterk rijdende Valentin Guillod, in zijn tweede manche waren dat zelfs 55 tellen op Cairoli. Met Glenn op plek drie in de afsluitende manche kwam Nederland uiteindelijk alweer één punt te kort voor de zege. Alweer… Assendelft kreeg van de derde manche niet veel mee, want hij was direct te vinden bij de wedstrijdleiding: ‘Ik ben tot aan de huldiging in de juryruimte geweest, omdat er naar onze mening niet conform de reglementen is gehandeld. Lupino heeft veel meer voordeel gehad van zijn actie dan de tien strafpunten die hij kreeg.’ Ook daarbij heeft Patrice een punt, want Lupino kwam buiten de baan nadat hij in contact kwam met Arminas Jasikonis. Hij lag op dat moment ergens rond de tiende plek. Als je weet dat Jasikonis vervolgens als laatste uit de eerste bocht kwam en Lupino daar dus achter had gezeten, is het protest van Nederland volledig te begrijpen. Dat gevoel had overigens ook Groot-Brittannië dat met Ben Watson, Shaun Simpson en Conrad Mewse slechts één punt achter Nederland eindigde. Helemaal omdat Simpson met een duimblessure reed en Watson in Race 3 veel tijd verloor door een spectaculaire val.

Italiaans juryfeest

Normaal is de straf van voordeel halen door naast het circuit te rijden, het aantal ‘illegaal’ gewonnen posities plus een strafpositie. Doe je het expres, dan volgt zelfs diskwalificatie. Dus ja, die 10 plaatsen straf voor Lupino zijn voor discussie vatbaar, ook zonder oranje bril. Want een Italiaans team dat wint in Italië in een kampioenschap met heel veel Italiaanse invloeden, het klinkt haast te toevallig allemaal. Toch ligt het genuanceerder dan het lijkt. De beslissing werd genomen door de racedirectie die bestond uit FIM-afgevaardigde Patrik Rietjens uit België, FIM race-director Ingo Partsch uit Oostenrijk en FMNR-koersdirecteur Andrea Barbieri uit Italië. Eén Italiaan dus, met het principe van de meeste stemmen gelden. De drie officials namen de beslissing tot een straf van 10 plaatsen op basis van de officiële camerabeelden waarover ze beschikten en die straf hebben ze ook direct kenbaar gemaakt aan de teams. Dat laatste was van cruciaal belang, aldus Lupino: ‘Zo’n vier ronden voor het einde kreeg ik het teken dat ik nog twee rijders moest passeren voor de overwinning! Maar door de pijn die ik na de crash had, was dat echt niet eenvoudig. Ik gaf alles wat ik had en met nog twee ronden te gaan, maakte ik de laatste pass. Dat was een geweldig gevoel.’ Voor Italiaan dan. Een kleine pleister op de MXoN-wond, was dat Cairoli bij z’n allerlaatste kans voor het eerst in zijn carrière de Chamberlain Trophy won. Cairoli mocht daarbij vooral MX2-rijder Mattia Guadagnini bedanken, die hartstikke knap vijfde en zesde werd en zo slechts 11 punten pakte en daarmee vooral het beslissende verschil maakte met Nederland en Engeland. Niemand die Cairoli het misgunde, ook niet bij Team NL, maar de manier waarop doet nog wel even pijn…

Cairoli, hier met Lupino, won de Nations met startnummer 46. Alsof het zo moest zijn in het jaar dat twee van de grootste Italiaanse sporters ooit stoppen.

Op verlof

Tim Gajser, Romain Febvre en Jorge Prado – voorafgaand aan Duitsland de nummers twee, drie en vier in de MXGP – besloten net als de toppers uit Amerika niet te starten in Mantova. Voorafgaand aan de MXGP in Teutschenthal ging het maar om één vraag: zouden Gajser, Febvre en Prado kunnen profiteren van hun extra weekeinde vrij? In het geval van Gajser was dat direct een ja, want hij kon een week vrij nemen en dat was perfect getimed vanwege zijn blessure. Al tijdens de kwalificatie op zondagmorgen kwam er van Herlings nog een voorzichtig antwoord op die vraag. Hoewel voorzichtig, hij pakte pole met 1,467 (!) seconde voorsprong op Gajser. Na afloop van de eerste manche was echter niemand bezig met die vraag. Na een zeer felle strijd tussen Herlings en Prado ging het na de finish nog mis, doordat Prado van links naar rechts sprong en Herlings in de lucht raakte! Nee, niet weer! Niet weer, nadat Herlings in Oss ook al zo veel pech waar hij niets aan kon doen. Al snel werd duidelijk dat Jeffrey een keertje goed weg kwam, terwijl Prado op een brandcard afgevoerd werd vanwege een diepe snee in zijn arm. Hij kon de tweede manche niet starten. Een zelden gezien einde van een wedstrijd, die de alweer agressief rijdende Prado uiteindelijk wel bleek gewonnen te hebben met 0,143 seconde voorsprong. Gajser werd na een lastige start alsnog derde, voor Febvre en Cairoli.

In de tweede manche was ditmaal de grote vraag hoe fit Herlings was. Fit genoeg om te rijden, bleek al snel iets anders te zijn dan fit genoeg om te winnen. ‘Ik weet niet wat ik erover moet zeggen’, klonk het na afloop. ‘In de tweede manche had ik pijn – zoals velen wel konden zien – want ik was gehavend en gekneusd door de crash. Ik hoop volgend weekend weer pijnvrij te zijn.’ Er zijn vooral wat zorgen rondom de knie van Herlings die een enorme klap kreeg en dus reed Jeffrey weer een manche op karakter uit en opnieuw deed hij dat met een derde plek fantastisch. Op GP-winnaar Gajser en op Febvre had hij in die manche logischerwijze geen antwoord, maar nog altijd werd hij tweede in de daguitslag. Op drie punten van Gajser, maar ach, dat hij de rode plaat weer moest afstaan was nu bijzaak. Cairoli werd in het dagklassement slechts zevende en lijkt daarmee definitief afgehaakt voor de titelstrijd.

Ook de andere Nederlanders deden het goed in Duitsland. Brian Bogers startte de dag sterk met een derde plek in de kwalificatie en werd uiteindelijk achtste (9–7). Glenn Coldenhoff kende na een midweekse test een sterke tweede manche, waarin het even op de derde plek lag en dus kort voor Herlings reed. Uiteindelijk eindigde hij als zesde totaal (7–6). Calvin Vlaanderen sloot de eerste manche als elfde af, maar viel helaas uit in de tweede manche na een stevige val.

Met Gajser, Herlings en Febvre binnen acht punten gaat het zeer waarschijnlijk een fantastische crossherfst worden. En dat met nog zeven MXGP’s te gaan. Wat een luxe!

Uitslag MXoN

1. Italië, 37;
2. Nederland, 38;
3. Groot-Brittannië, 39;
4. Rusland, 44;
5. Frankrijk, 50;
6. België, 74;
7. Estland, 78;
8. Zwitserland, 80;
9. Oostenrijk, 82
10. Denemarken, 84.

MXGP-stand

1. Gajser, Honda, 415;
2. Herlings, KTM, 413;
3. Febvre, Kawasaki, 407;
4. Prado, KTM, 384;
8. Coldenhoff, Yamaha, 263;
11. Bogers, GasGas, 178;
13. Vlaanderen, Yamaha, 175;

MX2-stand

1. Renaux, Yamaha, 448;
2. Geerts, Yamaha, 363;
3. Guadagnini, KTM, 351;
8. De Wolf, Husqvarna, 301;
14. Van De Moosdijk, Kawasaki, 166.

Pas net zeventien jaar oud is hij, maar wat gaat het goed met Kay de Wolf in de MX2!

Groot-Brittannië: Opent brandstofcrisis deur naar elektrische rijden?

Door

Redactie

-

04/10/2021

0

De brandstof- (en transport-) crisis in het Verenigd Koninkrijk heeft veel politieke wetenschappers, economische deskundigen en opiniemakers van allerlei pluimage ongerust gemaakt. Voor sommigen is het het natuurlijke gevolg van de uittreding uit de Europese Unie, die met veel tamtam en weinig besef voor realiteit werd afgehandeld. Voor anderen is het een teken dat de crisis die Groot-Brittannië heeft, morgen elk ander land kan treffen dat op energiegebied niet volledig zelfvoorzienend is. Waar ligt de waarheid? Waarschijnlijk in het midden.

De crisis had voorkomen kunnen worden

Degenen die spreken over het onverstandig beheer van het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie hebben niet helemaal ongelijk. Zonder in te gaan op de politieke details volstaat het de actualiteit van het afgelopen jaar slechts marginaal te hebben gevolgd om te begrijpen hoe de veelgeroemde onafhankelijkheid botst met een reeks commerciële obstakels die de Britten willen vermijden door, zij het gedeeltelijk, in de kring van continentale communicatie en faciliteiten te verblijven. De energiesector in zijn geheel is een van de meest delicate punten voor de toekomst van de Britse natie, en de brandstofcrisis is juist het aspect dat de meeste media-aandacht heeft getrokken. Hier komt het tweede punt, namelijk de media: de race om brandstof te tanken die duizenden automobilisten ondernamen, waardoor de benzinestations overvol raken en het praktisch onmogelijk werd om iedereen op tijd te bevoorraden, is aangewakkerd door de apocalyptische tonen van de pers. Die riep de zwartste crisis uit waardoor iedereen gehaast naar een benzinestation trok, inclusief sterren zoals Cristiano Ronaldo (of beter gezegd, zijn lijfwachten), die zeven uur in de rij stond om zijn Bentley Flying Spur te vullen. Stel je dus eens voor hoe moeilijk het voor een Engelse motorrijder is om op zondag een ritje te maken met de angst dat de benzine opraakt.

Leven motorrijder gered door Apple Watch

Tekenen van een (elektrische) toekomst?

Zeker in een land waar 125cc-motorfietsen de verkoop domineren, zal de gedachte aan een elektrische scooter die vanuit het comfort van je eigen huis kan opladen de stress van het in de rij staan bij het benzinestation verlichten. Maar het seizoensgebonden karakter van tweewielige ritten in een van de meest regenachtige plaatsen ter wereld maakt die overgang niet automatisch. De verkoop in Groot-Brittannië is beter dan in Italië, maar zoals een recente enquête bevestigde; Britse motorrijders hangen hun helm in de wilgen wanneer ze gedwongen zouden worden verbrandingsmotoren te laten vallen. En zelfs als ze enthousiast zijn, maakt de infrastructuur het niet voor iedereen gemakkelijk om op groene mobiliteit te rekenen. Kortom: op het Engelse platteland groeien nog geen oplaadzuilen uit de grond, dus voorlopig is de vonk met elektrisch vervoer nog niet overgeslagen.

Leven motorrijder gered door Apple Watch

Door

Redactie

-

04/10/2021

0

Een motorrijder in Singapore werd het slachtoffer van een ongeval, maar werd gered door de vliegensvlugge ingreep van een goeddoener. Het was geen doorsnee barmhartige Samaritaan die hem te hulp schoot. Het was zijn Apple Watch, die autonoom actie ondernam om de motorrijder te helpen.

De motorrijder is de 24-jarige Muhammad Fitri was betrokken bij een ongeval met een bestelwagen. De botsing activeerde het valdetectiesysteem van zijn Apple Watch. De valdetectie vraagt de gebruiker om een bevestiging of hij/zij wel of niet in orde is. Als er geen bevestiging komt van de gebruiker, gaat de Apple Watch in een soort SOS-modus.

Einde aan ‘eiersnijderwegafscheiding’ in Noord-Ierland

Vanaf dat moment nam Fitri’s Apple Watch de controle over. Eerst nam het apparaat contact op met medische hulpdiensten, gaf ze de locatie door en liet ze weten dat er een val was gedetecteerd. Vervolgens nam de smartwatch contact op met de vriendin van Fitri, die als contactnummer voor noodgevallen in zijn telefoon was opgeslagen.

Soms betalen mooie gadgets zichzelf terug, maar veel mensen blijven op hun privacy letten. Zou jij zo’n smartwatch dragen dat in jouw naam medische hulpdiensten kan inschakelen en de alarmcentrale op de hoogte brengt van je locatie? Immers doet de SOS-functie van BMW niets anders.

Stel je voor wat er gebeurt wanneer de smartwatch tijdens je diepe slaap van het nachtkastje valt. En dat je dan wakker wordt door ambulancepersoneel dat midden in de nacht op je deur bonkt. Da’s nog eens een wekservice!

Bron: hindustantimes

Einde aan ‘eiersnijderwegafscheiding’ in Noord-Ierland

Door

Redactie

-

04/10/2021

0

Een belangrijke dag voor de verkeersveiligheid in Noord-Ierland, nu de Motorcycle Action Group NI (MAG) na een vergadering met het ministerie van Infrastructuur bevestigt dat er een einde komt aan het gebruik van staalkabels om de weghelften af te scheiden. Een positief resultaat voor motorrijders in Noord-Ierland, maar het kan ook een effect hebben op het gebruik van deze ‘eiersnijders’ in de rest van het Verenigd Koninkrijk. Al in juli 2020 werd er gemeld dat staalkabelbarrières erkend werden als een gevaar voor motorrijders. Het heeft dus even geduurd voordat er iets veranderde.

Leven motorrijder gered door Apple Watch

Trage vervangingsoperatie

De besprekingen over de vervanging van de staalkabels gingen in 2020 en 2021 gewoon door. In januari 2021 werden de voorschriften voor vangrails in de middenberm gewijzigd. In de middenbermen moesten vangrails worden geplaatst met een levensduur van ongeveer 50 jaar. Verder zullen alle draadgebonden barrières die wegens schade of ouderdom moeten worden vervangen, ook worden vervangen door vangrails. Dat betekent dat de vervangingsoperatie van de budgetvriendelijke eiersnijders zal traag zal verlopen.

WorldSBK Jerez en Portimão: Michael van der Mark wint met BMW

Door

Asse Klein

-

04/10/2021

0

De ontlading was gigantisch bij het BMW-team nadat Michael van der Mark de eerste zege met de M1000RR had behaald. Op een natte baan in Portimão stuurde de Nederlander naar zijn vijfde WorldSBK-zege uit zijn carrière. Maar Michael was slechts een paar minuten na afloop alweer realistisch: ‘Dit is een geweldige motivatie voor het team, maar we zijn er nog niet.’

MotoGP Verenigde Staten: Marc Márquez zet zegereeks voort

Michael van der Mark was best tevreden over zijn races in Jerez. Hij finishte in beide races op twaalf seconden van winnaar Toprak Razagatlioglu, maar zijn zevende en achtste plaats zijn nou niet de posities waar de Nederlander wil eindigen. Michael begrijpt als geen ander dat hij bij BMW een project is gestart dat veel tijd en testkilometers nodig heeft. Een week later streden de coureurs in Portimão, een circuit waar de rijder nog het verschil kan maken. Het is dan ook geen verrassing dat dit moeilijke circuit Michael goed ligt. Na een vijfde tijd in de Superpole reed de 28-jarige coureur voor een podiumplaats in de eerste race. Helaas werd Michael aan de achterzijde geraakt door Andrea Locatelli waardoor beide rijders ten val kwamen. Michael was furieus, maar het lukte hem later wel om de term ‘That’s racing’ in de mond te nemen.

Gefeliciteerd Michael, dat er nog maar velen mogen volgen!

Zondagmorgen waren de condities compleet anders. Het was nat. Michael zette de toon met de snelste tijd in de warm-up. In de Superpole Race showde hij dat tempo nogmaals en kwam na de start zeer snel naar voren. Nadat Michael voorbij was gegaan aan Scott Redding stond niemand hem meer in de weg om zijn eerste overwinning met BMW te scoren. Na tien ronden had hij vijf seconden over bij de finish. De laatste keer dat een BMW-rijder in de WorldSBK won, was Chaz Davies in 2013. Dus was Michaels zege in alle opzichten een bijzondere zege. In de tweede hoofdrace was gelijk zichtbaar dat BMW er nog niet is. Op een droge baan kon Michael zijn pole position niet benutten. Gedurende de race kreeg de Nederlander te kampen met wat technische problemen. Door een aantal crashes voor hem, kon hij nog als zesde finishen. ‘Het was een goed weekend, maar we moeten de stap zien te maken dat we ook in het droge voor de winst kunnen strijden. Dan ben ik pas echt, echt blij!’, vertelde Michael na afloop. In de titelstrijd blijft het spectaculair. Jonathan Rea viel twee keer op zijn snufferd op zijn geliefde Portimão, maar won de laatste race doordat rivaal Razgatlioglu onderuit ging. Het verschil is nu 24 punten in het voordeel van Razgatlioglu, maar Scott Redding doet met 54 punten achterstand ook nog mee. De strijd wordt steeds grilliger en agressiever. Argentinië en Indonesië maken zich op voor de ontknoping.

‘Deze jongen motiveert mij enorm’
Vertelde Jonathan Rea tegen Kenan Sofuoglu over zijn protegé Toprak Razgatlioglu.

WorldSBK (na 33 races)

Scott Redding was het laatste inhaalstation naar Michael’s zege in Portimão.

MotoGP Verenigde Staten: Marc Márquez zet zegereeks voort

Door

Jan Boer

-

04/10/2021

0

Vanaf de eerste GP op het Circuit of the Americas in 2013 heeft Marc Márquez alle races gewonnen waarin hij is gefinisht. Slechts in 2019 kwam hij door een val niet over de eindstreep. De Honda-coureur boekte er zijn tweede zege van dit jaar. Fabio Quartararo verstevigde met een tweede plaats zijn leidende positie in het WK.

Na beide trainingen op vrijdag had niemand het over de gereden tijden. Slechts één onderwerp domineerde de gesprekken: de slechte toestand van het wegdek. Het was al bijna twee en een half jaar geleden dat de rijders voor het laatst actief waren in Austin. Ook in april 2019 waren er opmerkingen over de staat van het asfalt. Vorig jaar werd er vanwege de pandemie niet gereden. Sinds die laatste race ktegen enkele delen van het circuit nieuw asfalt, maar de klachten bleven. Velen wijzen naar de ondergrond. Die zou niet stabiel zijn, waardoor er hobbels in het asfalt ontstaan. Een ander probleem is dat er telkens delen van het circuit worden geasfalteerd, waardoor er nu drie soorten asfalt liggen die niet dezelfde grip bieden.

De rijders hadden duidelijke meningen over de baan. Het meest uitgesproken was Aleix Espargaró: ‘Ik vind het belachelijk dat we hier racen. Het is hier erg gevaarlijk. Wat mij betreft wordt hier niet geracet.’ Marc Márquez was minder pertinent: ‘Ik vind het circuit geweldig, maar door de hobbels zitten we nu wel op de grens van de veiligheid.’ Valentino Rossi: ‘We hebben het al zo vaak aangekaart in de Safety Commission. Steeds krijgen we te horen dat het zal worden opgelost. Maar het is alleen maar slechter geworden!’ Joan Mir: ‘Als de baan volgend jaar niet nieuw is geasfalteerd, gaan we hier niet rijden.’ De enige die een ander geluid liet horen was Jack Miller: ‘Er zitten hobbels in de baan, maar die zijn voor iedereen hetzelfde. Je moet er maar mee weten om te gaan.’ Kenner Jarno Zaffelli van Dromo (het bedrijf dat verantwoordelijk was voor het asfalteren van o.a. Zandvoort) is de ondergrond niet het belangrijkste probleem: ‘In Silverstone werd in 2018 ook gezegd dat de hobbels met de ondergrond te maken zouden hebben. Wij hebben bewezen dat dat niet het geval was. Als dat wel zo zou zijn, zou je dat al merken tijdens het asfalteren. Het is zaak een zeer gespecialiseerd bedrijf te vinden om een baan te asfalteren.’

Rugpijn

Ondanks alle kritiek werd er gewoon geracet. Na zijn twee overwinningen in de voorgaande races, verkeerde Pecco Bagnaia ook in de States nog altijd in een geweldige vorm. Dat liet hij zien in de kwalificatie, waarin hij de snelste was. Hij hield Fabio Quartararo ruim 0,3 seconde achter zich. De laatste plaats op de eerste startrij was voor Marc Márquez, die het op deze baan altijd goed doet. Opvallend was het goede presteren van Luca Marini, die zich via Q1 wist te plaatsen voor Q2. Hij realiseerde de negende tijd, maar maakte die klassering in de race niet waar. Op papier tegenvallend was de zestiende tijd van Enea Bastianini, die in Misano nog zo fraai derde werd. De Italiaan zat niet al te fit op de motor, omdat hij tijdens de test die volgde op Misano zwaar ten val was gekomen en daar een pijnlijke rug aan had overgehouden. Tijdens die test was Bagnaia de snelste, al deed Aleix Espargaró nauwelijks voor hem onder. Het KTM Ajo-duo Remy Gardner en Raúl Fernández maakte daar kennis met de motoren waarmee ze volgend jaar voor Tech 3 in de MotoGP zullen uitkomen. Voor nieuwkomers reden ze verdienstelijke tijden. Honda had al een prototype meegenomen van de motor van volgend jaar.

MotoGP Aragón & San Marino: huzarenstukjes van Pecco Bagnaia

De rijders waren in Austin nagenoeg eensgezind bij de keuze van hun banden. Allemaal lieten ze voor een harde band monteren en voor achter kozen 18 van de 21 coureurs voor een zachte band. Jack Miller gaf de voorkeur aan een harde band, Brad Binder en Valentino Rossi zochten de tussenweg met een mediumband.

Heer en meester

Marc Márquez kende een goede start en pakte meteen de kop. De hele race voerde hij het veld aan op het 5,5 km lange circuit. Het verschil met de tweede man Quartararo werd steeds iets groter. Geen moment kwam de zege van Márquez, zijn zevende op dit circuit, in gevaar. Al kreeg de Spanjaard in de slotfase wel last van vermoeidheid. Zorgen dat Quartararo zou aandringen maakte hij zich niet, omdat hij verwachtte dat de Fransman zich tevreden zou stellen met de tweede plaats en niets wilde riskeren met het oog op het kampioenschap. Dat was een goede inschatting van Márquez, die na de Sachsenring zijn tweede zege van dit jaar behaalde. Op beide circuits was hij bijna altijd heer en meester. Op het podium at hij een donut, een toezegging die hij vooraf had gedaan als hij zou winnen.

Voor Quartararo gold slechts een goede uitslag rijden, winnen was niet nodig. De Fransman kwam snel op de tweede plaats en hield die onbedreigd vast tot aan de finish. Strijd om de derde plaats was er wel. In de beginfase leek Miller misschien wel derde te kunnen worden, want hij kwam vanaf de tiende positie erg sterk opzetten, maar later in de race kon hij het tempo niet meer volgen. Jorge Martin was hard op weg naar een podiumplaats. De jonge Spanjaard reed lang op de derde plaats, maar maakte met nog enkele ronden te gaan een fout en schoot in een bocht rechtdoor. Vanwege het voordeel dat hij daardoor kreeg, werd hem een Long Lap opgelegd. Die extra meters kostten hem de derde plaats, die nu naar Bagnaia ging. Achter Alex Rins werd Martin vijfde. Joan Mir werd een plaats teruggezet na een akkefietje met Miller.

Takaaki Nakagami leek in Austin een mooi resultaat te kunnen boeken. Hij startte vanaf de vijfde plaats en had ’s ochtends in de warm-up de snelste tijd gereden voor Márquez. Voor de Japanner duurde het uitzicht op een ereplaats slechts kort, want al in de tweede ronde ging hij onderuit. Hij kon de race nog wel vervolgen, maar kwam niet verder dan de zeventiende plaats. Ook geen punten voor Johann Zarco, die al vroeg in de race ten val kwam. Andrea Dovizioso behaalde wel z’n eerste punten. Ondanks een slechte start reed hij naar de dertiende plaats en was daarmee de tweede Yamaha-rijder. Naderhand zei hij dat hij met een goede start een top 10-positie realistisch zou zijn. De nog verre van fitte Franco Morbidelli eindigde als 19e en laatste.

Uitstellen

Er zijn nog drie races te gaan, Misano, Portimão en Valencia. Met een voorsprong van 52 punten op Bagnaia kan Quartararo de titel nauwelijks nog ontgaan met nog maximaal 75 punten te verdienen. Gezien het recente sterke rijden van Bagnaia in Misano kan de Italiaan het kampioensfeest van Quartararo én Yamaha wellicht uitstellen tot Portugal. Bagnaia lijkt vrijwel zeker van het WK-zilver, al kan bij een eventuele nulscore van hem uittredend wereldkampioen Joan Mir nog dicht in de buurt komen. Wordt vervolgd op 24 oktober. Dan maakt Rossi zijn laatste optreden als GP-rijder op Italiaanse bodem.

Fabio Quartararo heeft de wereldtitel voor het grijpen.

De resultaten

MotoGP Verenigde Staten

1. Marc Márquez (E), Honda, 41.41,435;
2. Fabio Quartararo (F), Yamaha, +4,679;
3. Francesco Bagnaia (I), Ducati, +8,547;
4. Alex Rins (E), Suzuki, +11,098;
5. Jorge Martin (E), Ducati, +11,752;
6. Enea Bastianini (I), Ducati, +13,269;
7. Jack Miller (AUS), Ducati, +14,722;
8. Joan Mir (E), Suzuki, +13,406;
9. Brad Binder (ZA), KTM, +15,832;
10. Pol Espargaró (E), Honda, +20,265;
11. Miguel Oliveira (P), KTM, +23,055;
12. Alex Marquez (E), Honda, +24,743;
13. Andrea Dovizioso (I), Yamaha, +25,307;
14. Luca Marini (I), Ducati, +26,853;
15. Valentino Rossi (I), Yamaha, +28,055.

Racegemiddelde winnaar: 158,6 km/u
Snelste ronde (7e): M. Márquez, 2.02,781 = 159,5 km/u
20 Ronden = 110,26 KM

WK-stand (na 15 van 18 races)

1. Quartararo, 254;
2. Bagnaia, 202;
3. Mir, 175;
4. Miller, 149;
5. Zarco, 141;
6. Binder, 131;
7. M. Márquez, 117;
8. A. Espargaró (E), Aprilia, 104;
9. Maverick Viñales (E), Yamaha en Aprilia, 98;
10. Oliveira, 92.

GP in cijfers

75

procent van zijn MotoGP-races ging Fabio Quartararo vanaf de eerste startrij van start (36 van de 48 races).

4

keer ging Aleix Espargaró tijdens de beide trainingsdagen onderuit. Een vijfde val volgde in de race.

12,2

km/u was het verschil in topsnelheid tussen Jack Miller (352,9 km/u in de race) en Fabio Quartararo (341,7 km/u in Q2).

450

keer stond er na afloop van een race in de koningsklasse (voorheen 500cc, nu MotoGP) minimaal één rijder van het Repsol Honda Team op het erepodium.

Quotes

‘Het lijkt wel een crosscircuit.’
Fabio Quartararo (Yamaha) was wel heel duidelijk toen hij zijn mening over de baan ventileerde.

Voorspelling sportredacteur Marien Cahuzak

Twee keer op hetzelfde circuit een MotoGP-wedstrijd. Ooit ondenkbaar, nu haast al gewoon. Maar in het geval van Misano toch wéér bijzonder omdat er dit keer een Grand Prix tussen zat. Ik zet al mijn geld in op Fabio Quartararo. Tijdens Misano I kwam hij nog net te kort en dat gaat hem en Yamaha niet nog een keer gebeuren. Daarvoor is vooral Quartararo een veel te snelle (en goede) leerling. Al ben ik stiekem benieuwder wat Enea Bastianini er gaat doen, want hij was pas echt de sensatie van Misano I.

Johann Zarco ging in de vijfde ronde onderuit.

Moto2 Verenigde Staten: Raul Fernandez doet goede zaken

Door

Jan Boer

-

04/10/2021

0

Raul Fernandez — Raúl Fernández krijgt ineens uitzicht op de wereldtitel.

Voor de GP op het Circuit of the Americas leek Remy Gardner onbedreigd op de wereldtitel af te stevenen. 34 punten voorsprong had hij op zijn KTM-teamgenoot Raúl Fernández. Beiden steken op dit moment boven hun concurrenten uit. Met nog vier races te gaan mocht Fernández ze allemaal winnen, met telkens een tweede plaats zou de wereldtitel toch wel naar de Australiër gaan. Dit scenario tekende zich in de beginfase van de race inderdaad af, maar Gardner leek zich niet zo goed te realiseren dat een tweede plaats voldoende zou zijn. Hij kon het kennelijk niet aanzien dat Fernández wel heel gemakkelijk afstand van hem nam. Daardoor zette Gardner net iets te fel aan en schoof onderuit. Einde race voor hem. Het kampioenschap is uiteraard nog niet uit zicht, want hij leidt nog altijd, maar het verschil met Fernández is geslonken tot slechts negen punten. RF25 maakte geen fouten en reed onbedreigd naar de zege, zijn zevende van dit seizoen. Tien jaar geleden won Marc Márquez als debutant in de Moto2 zeven races. Met nog drie races voor de boeg is de kans aanzienlijk dat Fernández dit record alleen in handen krijgt. De eerste titel van dit jaar heeft Fernández al binnen, want hij is nu al Rookie of the Year. Na het wegvallen van Gardner reed Fabio Di Giannantonio eenzaam op de tweede plaats. Er was geen uitzicht op meer, maar er was ook geen bedreiging van achteren. Marco Bezzecchi moest nog wel even zijn best doen om de derde plaats vast in handen te krijgen. Voor eigen publiek reed Cameron Beaubier een zeer sterke wedstrijd. De vijfde plaats was zijn beste prestatie tot nu toe. Bo Bendsneyder startte het Amerikaanse weekend op een enigszins natte baan met een tweede plaats in FP1. Op de droge baan viel hij ver terug en dat leverde hem slechts de 23e startplaats op in een veld van 28 rijders. In de race zat hij in een groepje dat steeds dichter de vijftiende plaats naderde. Als veertiende kwam Bo over de finish, maar hij werd een plaats teruggezet omdat hij in de slotronde net even buiten de baan was geraakt.

Uitslag Moto2 Verenigde Staten

1. Raúl Fernández (E), Kalex.
2. Fabio Di Giannantonio (I), Kalex;
3. Marco Bezzecchi (I), Kalex;
4. Augusto Fernández (E), Kalex;
5. Cameron Beaubier (USA), Kalex;
15. Bo Bendsneyder, Kalex.

WK-stand (na 15 van 18 races)

1. Remy Gardner (AUS), Kalex, 271;
2. R. Fernández, 262;
3. Bezzecchi, 206;
4. Sam Lowes (GB), Kalex, 140;
5. A. Fernández, 131;
15. Bendsneyder, 41.

Moto2 Aragón & San Marino: Red Bull KTM Ajo-team wereldkampioen

Moto3 Verenigde Staten: Rood, rood en debuutzege Izan Guevara

Door

Jan Boer

-

04/10/2021

0

Mocht hij nog een kleine hoop hebben gekoesterd wereldkampioen te worden, na de vrijdagse training wist Sergio Garcia dat hij die hoop kon begraven. De in de stand op een gedeelde tweede plaats staande Spanjaard viel in FP1, reed nog wel FP2, maar voelde zich daarna niet fit. In het ziekenhuis bleek dat hij een bloeding in zijn nieren had opgelopen en kreeg een startverbod voor de rest van het weekend. Zijn landgenoot Xavier Artigas was bij de start vanaf de vijfde plaats iets te gretig en zag zijn te vroege start bestraft worden met twee Long Laps. Vanwege een val van Filip Salac werd de race afgebroken en volgde een herstart over slechts vijf ronden. Izan Guevara – Moto3 Junior-wereldkampioen van 2020 – leidde bij het afbreken, startte daarom vanaf de pole, vertrok op kop, maar kreeg een dreun te verwerken toen hij zijn GasGas met een gebroken schokdemper aan de kant moest zetten. Maar ook deze race werd afgebroken na een gigantische crash op een recht stuk van het circuit. Deniz Öncü week van zijn lijn af en raakte Andrea Migno, die onderuit ging. Zijn op de baan liggende motor werd op volle snelheid geraakt door Jeremy Alcoba en Pedro Acosta. Tot ieders opluchting stonden de coureurs meteen weer op. Öncü kreeg door de stewards van de FIM een stevige straf opgelegd: hij mag niet deelnemen aan de volgende twee GP’s. Wat te doen na twee afgebroken races? Een herstart over een nog kortere race? Nee, er werd besloten dat de stand na het eerste afbreken de uitslag zou zijn. Een terechte beslissing, want de meeste coureurs hadden geen zin om nogmaals van start te gaan. De enige minuten eerder nog diep teleurgestelde Guevara behaalde zo zijn eerste GP-zege. Dennis Foggia deed ook goede zaken in het WK, want hij werd tweede, terwijl Acosta slechts achtste werd. Hun onderlinge verschil bedraagt nu 30 punten (was 42).

Uitslag Moto3 Verenigde Staten

1. Izan Guevara (E), GasGas;
2. Dennis Foggia (I), Honda;
3. John McPhee (GB), Honda;
4. Jaume Masia (E), KTM;
5. Deniz Öncü (TR), KTM.

WK-stand (na 15 van 18 races)

1. Pedro Acosta (E), KTM, 218;
2. Foggia, 188;
3. Sergio Garcia (E), GasGas, 168;
4. Romano Fenati (I), Husqvarna, 138;
5. Masia, 135.

Verzekeringstip: Motor voor uw zoon of dochter verzekeren? Wees eerlijk over de bestuurder!

Door

Redactie

-

04/10/2021

0

Het klinkt heel onschuldig; uw zoon of dochter heeft net het motorrijbewijs gehaald en koopt zijn of haar eerste motor. Zonder schadevrije jaren kan het verzekeren best een kostbare aangelegenheid zijn. Er wordt immers alleen gerekend met de instap no-claimkorting en nog niet met schadevrije jaren. Om het motorrijden betaalbaar te maken voor uw zoon/dochter biedt u aan om de verzekering op uw naam te zetten en uw schadevrije jaren te gebruiken voor zijn verzekering.

Deze constructie is onjuist en kan vervelende gevolgen hebben. Een verzekeraar vraagt namelijk altijd naar de verzekeringsnemer (premiebetaler) en de regelmatige bestuurder. De premie van een motorverzekering wordt gebaseerd op het risico van de regelmatige bestuurder, u begrijpt dat een verzekeraar het risico van een 18-jarige hoger inschat dan van een ervaren bestuurder met de nodige schadevrije jaren en dat de premie dus hoger ligt.

Op het eerste gezicht lijkt er niet zo veel aan de hand, totdat de verzekeraar er achter komt. Dit kan hele vervelende gevolgen voor u en uw zoon of dochter hebben. Allereerst kan een verzekeraar het tekort aan betaalde premie op u verhalen, ten tweede kan een verzekeraar eventuele schade op u verhalen, ook kan de verzekeraar uw verzekering direct opzeggen en in het ergste geval u zelfs als fraudeur aanmelden bij FISH (Fraude Informatie Systeem Holland). In de laatste 2 gevallen heeft dit ook gevolgen voor het aanvragen van verzekeringen in de komende 8 jaar; een verzekeraar wil altijd weten of u een verzekering is geweigerd of opgezegd en controleert of u in FISH geregistreerd staat.

Daarnaast bouwt uw zoon of dochter geen schadevrije jaren op, dus stelt u het probleem alleen maar uit. Dat is het allemaal niet waard toch?

Wilt u overleggen wat een betere constructie kan zijn voor uw zoon of dochter? We denken graag met u mee! Bel ons op 0172-427298 of stuur een mail naar info@motornl-verzekering.nl

Lezerstest Honda Africa Twin Adventure Experience

Door

Thierry Sarasyn

-

03/10/2021

0

Moet je voor het Grote Motoravontuur wel een Afrikaanse woestijn doorkruisen? Helemààl niet, zo blijkt. Honda Benelux organiseerde voor de lezers van Motor.nl, Promotor en Moto73 de Africa Twin Adventure Experience. Een dag in het zadel van de iconische Africa Twin. Wij reden mee.

Zeg nooit zomaar Africa Twin tegen Honda’s 1100cc-avonturier. Er zijn immers twee versies van deze motor beschikbaar. De Africa Twin Adventure Sports mag gerust omschreven worden als een wegmotor met off road-capaciteiten. De Africa Twin zien we eerder als een off road met grote kwaliteiten op de openbare weg. En dan is er nog in beide gevallen de keuze tussen een traditionele versnellingsbak of een DCT-transmissie. Vier keuzes met één gemene deler, volgens lezer Filip Matthijs. ‘Het gebruiksgemak van deze motoren heeft me echt verbaasd’, begint hij zijn verhaal. ‘Ik heb heel wat off road-ervaring (we vernamen uit betrouwbare bron dat de man een ex-nationaal kampioen motorcross is, n.v.d.r. ), maar ik had me nog nooit met een 1100 cc aan een dergelijk gevarieerd parcours gewaagd. Tot mijn grote verbazing ging het allemaal als vanzelf.’

Verrassend DCT

En daarmee bedoelde Filip dat zowel tijdens de ochtendcursus op het terrein van HondaPark en MotorPark als de namiddagrit met asfalt en off road erg vlot verliepen. ‘En dan heb ik het nog niet eens gehad over de DCT-transmissie’, gaat hij verder. ‘Het was de eerste keer dat ik er mee reed. Als ex-crosser vond ik het moeilijk te geloven dat je zonder koppelingshendel dezelfde controle hebt en evenveel rijplezier. Wel ik had het verkeerd. De DCT werkt perfect, ook off road. Op de openbare weg is het een luxe. Ik durf toe te geven dat mocht ik een Africa Twin kopen, het er eentje met DCT zou zijn’.

Gevulde dag

De toon was gezet. De deelnemers konden inderdaad terugkijken op een gevulde dag. Twee uur inspannende training in HondaPark, een lunch en dan een rit van dik 50 km waarin zowel off road als vlot rijdende stukken asfalt verwerkt zaten. En dat op een bijzonder mooie septemberdag, de Kempen zijn zelden zo mooi als in deze tijd van het jaar. Een ontdekking voor de Nederlandse lezers. Net zoals de meeste Vlamingen stonden ze ervan te kijken dat de Kempenaars het hebben over de zand en dat dit (of is het dan die) zand soms een pain in the ass is om door te rijden.

Avontuur op mensenmaat

Martin Mijnten had er iets op gevonden. ‘Als het de gids met dit tempo lukt, kan ik het ook’, redeneerde hij. Er gemakkelijkheidshalve aan voorbijgaand dat de gids op een lichte CRF300L reed en hij op een Africa twin, die bijna vier keer zo veel inhoud heeft en zo’n beetje het dubbele weegt. Met een kwart van het vermogen. Verrassing van formaat: Martin lukte wonderwel in zijn opzet en had achteraf ook lof voor het gemak waarmee je op de Honda CRF1100L Africa Twin kon rijden. ‘Alles werkt gewoon feilloos. Blok, ophanging en ook dat DCT-systeem. Het is zelfs leuk om met de knoppen manueel te schakelen als je een bocht nadert. Echt een heerlijk systeem.’

Dat is meteen het tastbare bewijs. Een avontuur hoeft niet extreem te zijn en hoeft zich al helemaal niet in een moeilijk bereikbaar Afrikaans land af te spelen. Een toegankelijke motor en goede routes – op de weg en ernaast – in eigen land staan garant voor avontuur op mensenmaat. En dat is naar verluidt één van de beste vormen van adventure rijden.

Moeilijk kiezen

In totaal brachten de zeven lezers vier uur door in het zadel van de beide Africa Twins. Tijdens de oefeningen en tijdens de rit werd naarstig van motor gewisseld. Wat in de meeste gevallen niet tot één favoriet leidde, want elke motor heeft zijn sterke punten en elke rijder zijn persoonlijke voorkeuren. Zo werd de standaard Africa Twin vaak geloofd voor zijn wendbaarheid en gebruiksgemak. Een ander vond dan weer de afwerking op de Adventure Sports mooier en de ophanging hoogwaardiger. Met de elektronische ophanging noem je inderdaad een sterk punt van de Adventure Sports. ‘Ik heb zelf een 2017 CRF1000L Africa Twin’, zei Benedetto Mascini. ‘Ik had de 1100 al even kunnen testen, maar had nog nooit de indruk dat ik helemaal op het juiste niveau zat met de motor. Na de lessen die we in de voormiddag kregen, voelde ik me uitstekend thuis op de motor en had ik een goede controle. De vorige Adventure Sports was véél te hoog voor mij. Deze is beter, maar ik opteer nog graag voor de laagste zadelhoogte. En ja, ik heb me uitstekend geamuseerd.’

We want more

Dat was ook het overheersende gevoel na de test. Een fantastische dag, waarin veel werd opgestoken van de adventure lessen in de voormiddag. Topper was natuurlijk de rondrit in de namiddag. De hoofdreden? De veelzijdigheid en het gebruiksgemak van de beide Africa Twins. Honda biedt met twee verschillende modellen én de keuze tussen manuele transmissie en DCT-overbrenging een geschikte keuze voor elke liefhebben van adventure rijden. Dat die keuze hoe dan ook uitdraait op een motor met heel veel plussen en nauwelijks minnen, is een pluim op de hoed van Honda. Michel De Corte was zo tevreden dat hij nauwelijks een uur na afloop van de Africa Twin Adventure Experience al mailde. ‘Bedankt voor de fijne ervaring en laat maar weten als er nog getest moet worden.’ Het is niet zeker dat een komende test even leuk wordt als op de Honda CRF1000L Africa Twin, maar het is genoteerd, Michel!