Indian komt met Stage 2 PowerPlus Performance Cams. De eerste Drag Specialties King of the Baggers-race werd gehouden op de historische Laguna Seca Raceway. High-performance baggers streden op het legendarische circuit, waarbij ze de ‘kurkentrekker’ haast rechttrokken.
Stage 2 PowerPlus Performance Cams
De race werd gedomineerd door Indian Motorcycle en dat gegeven bracht Indian op het idee om dezelfde Stage 2 Performance Cams die Tyler O’Hara op zijn S&S Indian Challenger aan de overwinning hielpen ook aan te bieden aan ‘geïnteresseerden’. Tussen haakjes ja, want wie is dat niet?
De ingenieurs van Indian grepen de kans en gebruikten O’Hara’s door een vloeistofgekoelde 108ci PowerPlus V-twin aangedreven Challenger als testmotor. ‘De Challenger heeft zich al gevestigd als de absolute leider op het gebied van prestaties voor Amerikaanse baggers. De PowerPlus Performance Cams leggen de lat nog hoger,’ zegt Reid Wilson, Vice President van Indian Motorcycle. ‘De wereld kreeg zijn eerste voorproefje te zien van wat deze nokken kunnen doen. Maar nu kan iedereen het ervaren. Of je nou serieus met je bagger aan de gang wilt op Laguna Seca of gewoon wat meer vermogen wilt tijdens je ritje in de buurt,’ voegde hij eraan toe.
Tyler O’Hara
Kalibratiecode
De nieuwe Stage Performance Cams komen het best tot hun recht in combinatie met andere prestatie-upgrades van Indian. Denk daarbij aan de PowerPlus Stage 1 Air Intake en Stage 1 Slip-On Exhaust. Indian beweert dat met nokken, luchtfilter en uitlaat geïnstalleerd, het vermogen met 10% – 134 pk – toeneemt en het koppel 3% ten opzichte van een standaard 108ci PowerPlus blok. Een bezoek aan de erkende Indian-dealer is vereist. De nokken zijn voorzien van een kalibratiecode voor de ECM van je motorfiets.
In de USA kosten de Stage 2-nokken is $ 699,99 – zo’n € 580,-. Check de onderstaande video voor meer informatie over Stage 2 PowerPlus Performance Cams.
De motortaxi verovert Afrika en verandert het openbaar vervoer. Honderdduizenden jonge Afrikanen hebben de laatste jaren een nieuw beroep gevonden: op een motor passagiers voor korte ritten door de stad vervoeren. Ze dragen exotische namen als bendskin, zémidjan, okada of boda-boda. De meesten rijden op cc’s uit China, want het zijn vooral Chinese merken die in het ‘vergeten continent’ de trom roeren.
Huurkoop
Motortaxi’s in Afrika zijn voor zeventig procent in handen van grote ondernemingen. Draagkrachtige entrepreneurs kunnen bij importeurs korting afdwingen als ze honderden machines tegelijk aanschaffen. De motoren worden vervolgens verhuurd aan de jonge bendskins, zémidjans, okada’s en boda-boda’s. Daarbij is de meest gangbare praktijk een of andere vorm van huurkoop, waarbij de motorrijder tegen betaling van een hogere maandhuur na twee of drie jaar eigenaar van de machine wordt.
De Kameroense havenstad Douala is bij ons vooral bekend als exporteur van talentvolle voetballers, zeker nadat het nationale elftal tijdens het WK van 1990 de hele wereld met sprankelend spel verbaasde. Er wonen meer dan drie miljoen mensen en die willen graag goedkoop van de ene naar de andere plek forenzen. En hoe doen ze dat: per bendskin. Tegenwoordig knetteren naar schatting 60.000 van deze motortaxi’s door de straten van Douala. Het is geen uitzondering dat een chauffeur twee of drie personen meeneemt. Bij kinderen – die meestal bovenop de benzinetank meeliften – kan dat aantal zelfs tot vijf groeien. Dat alles wordt getrotseerd op een 125 cc machientje, zonder helm of beschermende kledij. In onze ogen pure waaghalzerij, maar voor de plaatselijke bevolking ‘un mal nécessaire’.
Buig je rug
Bendskin betekent in het pidgin-Engels zoveel als ‘bend yourself’ en is allereerst de naam voor de populaire straatmuziek die zo’n twintig jaar geleden in de arme immigrantenwijken van Douala ontstond. Een mix van westerse en traditionele Afrikaanse muziek, waarbij een raptekst door drums en maracas wordt begeleidt. Artiesten als André-Marie Talla en Kouchoum Mbada bereikten al snel hitstatus. Natuurlijk wordt er op die muziek gedanst: je maakt ritmische pasjes met de voeten terwijl je rug (en vel) naar voren buigt. Dat verklaart meteen de term ‘bendskin’. Als dan in 1992 de eerste motortaxi’s in Douala verschijnen – waarbij passagiers op verhoogde zadels met gebogen ruggen achterop zitten – wordt bendskin ook de benaming voor die nieuwe vorm van openbaar vervoer.
De opkomst van de ‘bendskin drivers’ is een direct gevolg van de teloorgang van de nationale busmaatschappijen. Toen deze nog door de Kameroense overheid werden gerund, waren de autobussen oud en versleten en werd er zelden punctueel gereden, maar een buskaartje was ten minste nog betaalbaar. Dat veranderde nadat de buslijnen werden geprivatiseerd, waardoor de frequentie daalde en de ritprijs omhoog schoot. In Douala vulden eerst gewone taxi’s en minivans de leemte op. Toch voldeden die ook niet. Ze waren te duur en reden zich steeds vaker vast in de massieve verkeersopstoppingen die de miljoenenstad Douala gingen plagen. De motortaxi bleek de redder in nood te zijn, het nec plus ultra.
Wegpiraten
Een ritje met de bendskin kost immers slechts de helft van een taxirit op vier wielen. Bovendien kan zo’n motortaxi door de smalle steegjes van de volkswijken snorren en zijn klanten bij de ‘voordeur’ afleveren, een service die met een autotaxi ondoenlijk is. Nog belangrijker is dat een bendskin tijdens de spits door het drukke verkeer kan zigzaggen en dat bespaart veel tijd en frustratie. Zit je in een blikken taxi een half uur te zweten, diezelfde afstand doet een bendskin binnen tien minuten en de rijwind geeft gratis verkoeling. Een ander voordeel is dat je kunt afdingen op de ritprijs, terwijl de autotaxi’s toch min of meer vaste tarieven hanteren.
Maar elke medaille heeft een keerzijde. De bendskins zijn roekeloze wegpiraten die alle verkeersregels aan hun laars lappen. Ze doen niet aan richting aanwijzen, verkeerslichten (ook die heb je in Douala) zijn voor hen slechts straatversiering, langzamere voertuigen worden links en rechts ingehaald en ze behandelen voetgangers als opgejaagd wild. Ook de vele kuilen in het wegdek zijn verraderlijk, zeker als die door waterplassen aan het oog worden onttrokken. De gevolgen laten zich raden. Het aantal ongevallen is niet meer te tellen en bijna dagelijks vallen er doden, zowel onder chauffeurs als passagiers. Het grootste hospitaal in Douala heeft zelfs een speciale afdeling ingericht om slachtoffers van ongelukken met bendskins te verplegen.
Die onbesuisde rijstijl hoort natuurlijk bij de jeugd. De meeste bendskins zijn immers knapen tussen de 15 en 25 jaar waarvan driekwart zelfs geen motorrijbewijs rijk is. Elke groep heeft in de stad zijn eigen parking met taxistandplaats, ergens op een strategisch punt – een kruising, markt of winkelcentrum. Zo’n plek met omliggende zone wordt beschermd tegen concurrenten. Toch is de onderlinge solidariteit groot. Zo ondernemen de bendskins collectieve acties als hun belangen worden geschaad. Bijvoorbeeld toen de overheid het dragen van een helm, een rijbewijs en een verzekeringskaart wilde gaan verplichten. Wat deed men? Als protest werden de belangrijkste verkeersaderen met duizenden motoren afgegrendeld waardoor het leven in Douala praktisch tot stilstand kwam. Daarop trok het stadsbestuur ijlings alle maatregelen in.
Die zelfhulp gaat soms erg ver. Het komt voor dat de bendskins kapotte wegen in hun zone eigenhandig repareren, omdat het lokale bestuur niet bij machte is dat te organiseren. Regelmatig wordt ook massaal opgetreden tegen de pesterijen van de politie, die erg corrupt is en voor elk wissewasje smeergeld vraagt. Wordt die treiterij teveel dan slaan de bendskins amok en vallen ze agenten met stokken, machetes en stenen aan. Het komt zelfs voor dat honderden motorrijders een politiebureau omsingelen om zo hun gram te halen. De saamhorigheid is overigens niet alleen beperkt tot het werk. Bijna elke groep heeft zijn eigen ‘bikers café’, een bar waar de bendskin-muziek luid over de straat schalt en uiteraard sterke verhalen over de tafel gaan.
Chinese invasie
In het begin reden bendskins rond op tweedehandse motoren die uit Nigeria, Oost-Europa of Zuidoost-Azië werden geïmporteerd. Behendige doe-het-zelvers verbeterden het comfort van de passagiers iets door op de bagagedrager een luxe zitje te monteren. In 1997 was het aantal bendskins al tot 10.000 gestegen en rond die tijd begon ook de zegetocht van goedkope motorfietsen uit China. Tegenwoordig worden deze vaak ‘knocked down’ via de haven aangevoerd en ter plekke geassembleerd. Ze dragen raadselachtige namen als Apsonic, Haojin, Jincheng, Macat, Qian, Sanili, Sanya, Zhongqi, Zongshen of Xgjao. Populair zijn vooral 100 cc, 125 cc en 135 cc machines die vaak nog gesloten kettingkasten hebben, maar dat is natuurlijk een pre voor de passagiers achterop. De techniek is afgeleid van oudere Japanse motorfietsen – Jincheng bijvoorbeeld werkt nauw samen met Suzuki. Hierdoor zijn de Chinese motoren wel extreem vervuilend zodat de lucht in Douala allerminst schoon is.
China
Toen het Rode Boekje nog over China regeerde, waren motortaxi’s vooral populair op het platteland. Meestal waren dit 750 cc Chang Jiang zijspannen, logge buffels die nog steeds gebouwd worden en regelrechte kopieën zijn van de vooroorlogse BMW R71. Tegenwoordig doen in elke Chinese stad glimmende solomachines dienst als taxi en sinds de Olympische Spelen van 2008 is de branche door de overheid aan regels onderworpen. Zo zijn motorrijders en passagiers verplicht een helm te dragen en moet vooraf een ritprijs worden overeengekomen.
De Chinese invasie beperkt zich in Afrika niet alleen tot Kameroen. Ook elders is de opmars van cc’s uit het land van yin en yang indrukwekkend. Bijvoorbeeld in Benin waar driekwart van de motorfietsen uit China komt, terwijl je er tien jaar geleden nog geen één vond. In de grootste stad van dit land, de havenstad Cotonou, rijden naar schatting 30.000 motortaxi’s. Ze worden daar ‘zémidjans’ genoemd en dat betekent letterlijk: neem me snel. De branche is er meer gereguleerd dan in Douala en de chauffeurs dragen, evenals hun confraters in het verre Bangkok, gekleurde hesjes. Het geel, rood, groen of paars geeft de zone aan waarin de motortaxi opereert.
Wildwest
Een vergelijkbare situatie tref je in de Togolese hoofdstad Lomé aan. Sommige zémidjans dragen hier wel een helm, maar hun passagiers moeten het toch zonder zo’n bescherming stellen. Naar verluidt moet je er ook niet te veel over de ritprijs pingelen, want Lomé herbergt de grootste fetisjmarkt van West-Afrika waar schedels, botten, dierenhuiden en met spijkers volgetimmerde voodoopoppetjes te koop zijn; maar dit terzijde. In Nigeria daarentegen is de situatie ronduit beroerd. Daar heersen in steden als Kano en Lagos wildwesttaferelen. Buikschuivers zijn hier aan de orde van de dag omdat chauffeurs van motortaxi’s – ze heten in Nigeria ‘okada’, volgens sommigen een verbastering van het woord kamikazepiloot – vaak beschonken of gedrogeerd op pad gaan.
Motoconcho
De meeste motortaxi’s zijn nog altijd te vinden in Zuidoost-Azië, maar behalve Afrika heeft dit virus ook Latijns-Amerika geïnfecteerd. Ze worden er ‘mototaxi’ of ‘motoconcho’ genoemd en zijn in grote aantallen te vinden in Colombia, Mexico en de Dominicaanse Republiek. Zelfs op het platteland van Bolivia dreigt de mototaxi de aloude autobus te verdringen. De populairste merken komen nog steeds uit Japan, maar in Mexico timmert het kersverse Vento (met name zijn motorscooters die vlak over de grens in het Texaanse Laredo worden gebouwd) behoorlijk aan de weg.
Hoewel Nigeria grote olievoorraden heeft, zijn er regelmatig benzinetekorten. De oorzaken zijn divers: politieke instabiliteit, corruptie en illegale export naar de buurlanden. Dit is tegelijkertijd wel het raison d’être van de okada, omdat motortaxi’s nu eenmaal minder brandstof verstoken dan auto’s en autobussen. Aan de andere kant van Afrika, in Oeganda en Kenia, is er ook een curieuze ontstaansgeschiedenis. Dertig jaar geleden moest je dure formaliteiten regelen om per auto(taxi) de grens tussen beide landen te passeren. Al snel kwamen fietstaxi’s in zwang waarmee je goedkoop het niemandsland kon passeren. Ze werden ‘boda-boda’ genoemd, een afleiding van het Engelse ‘border-border’. De laatste jaren zijn veel fietstaxi’s door motortaxi’s vervangen, maar de naam is blijven bestaan. Ook in de grote steden van Oeganda en Kenia ronken tegenwoordig duizenden boda-boda’s in de rondte. Opmerkelijk is hier de aanwezigheid van merken die uit India en Pakistan komen, zoals Hero-Honda en Excel.
Luxe motortaxi’s
In Londen en Parijs zijn tegenwoordig luxe motortaxi’s actief die de klant op Honda Goldwings en ST1300’s vliegensvlug van het stadscentrum naar de luchthavens Heathrow, Orly of Charles de Gaulle vervoeren. Je krijgt een helm, jas en handschoenen te leen en er kan 15 kilo bagage mee.
In Thailand is een video viraal gegaan over de ongelofelijke redding van een babyolifant die overreden werd door een motor terwijl hij met z’n kudde de weg overstak bij een klein stadje in Thailand. Verdoofd door de impact en in shock voor wat er gebeurd was, wist de motorrijder toch nog hulp in te schakelen.
Toen het medisch en paramedisch personeel arriveerde, kreeg de man een eerste behandeling en werd zijn toestand als niet ernstig beoordeeld. De babyolifant lag echter nog steeds op de grond en één van de medici probeerde hem een hartmassage te geven. ‘Ik wist niet echt wat ik moest doen,’ vertelde hij, ‘maar ik probeerde het en het ging goed. Toen de olifant letterlijk weer tot leven kwam, was ik erg ontroerd.’
De babyolifant werd vervolgens naar een gespecialiseerd centrum overgebracht voor beoordeling. Kort daarna keerde het dier terug op de plaats van het ongeval, waar hij werd herenigd met zijn moeder en zijn kudde.
Bij Triumph Groningen willen ze altijd verder en daar hebben ze hulp bij nodig. Denk jij bij te kunnen dragen aan de groei van het bedrijf en het plezier van de klanten, dan komt Triumph Groningen graag met je in contact.
Als collega zoeken ze een monteur die zelfstandig kan werken, uiteindelijk de leiding wil geven in de werkplaats en het leuk vindt om met klanten te communiceren. In Groningen hebben de monteurs namelijk veel contact met de klanten.
Ben jij deze persoon en werk je graag in een plezierige, relaxte werkomgeving dan denkt Triumph Groningen dat je een mooie, lange toekomst tegemoet kunt zien.
De Kawasaki W800 Cross is een prachtige creatie van het Parijse MRS Oficina. In samenwerking met Kawasaki France bouwden ze een cross/scrambler met vintage smaak, gebouwd rond het Kawasaki W800-blok.
De Kawasaki W800, en daarvoor de W650, is een klassieke motorfiets die wereldwijd op vele manieren wordt aangepast. Er bestaat dan ook lange lijst van speciale onderdelen. Een succes dat te danken is aan de succesformule. Het was een van de eerste moderne klassieker. Het parallel-twin-blok is technisch helemaal bij de tijd, met een mooie klassieke uitstraling.
Vierde Kawasaki-special
De special is een scrambler geïnspireerd op races van weleer en is gebouwd rond het blok van de W800. Dit werk is te danken aan Mário Raphael Soares, het kloppend hart van het Parijse MRS Oficina. Enige tijd geleden keerde hij terug naar zijn geboorteland Portugal en opende een werkplaats in zijn geboortestad Chaves. Het W800 Cross is de vierde special gemaakt in samenwerking met Kawasaki France. De bouw heeft vierhonderd uur werk gevergd. Het is geen eenvoudige motor met een vintage uitstraling omdat Soares het verleden wilde mengen met enkele moderne componenten van het nieuwe chassis.
Wat standaard overblijft is het Kawasaki-blok van 773 cc en 48 pk. De uitlaten hebben een haast vrije loop en hebben twee kleine dB-killers. De ECU is geüpdatet en het frame aangepast.
Blauw/groene kleur verwijst naar KX 500
Om esthetische redenen werd de tank verkleind, terwijl de injectiepomp in een kleine extra tank werd ondergebracht. Dat zit verborgen onder het zadel. De vintagestijl aluminium spatborden zijn met de hand gemaakt en er zijn nummerplaten toegevoegd aan de zijkanten van de motor en op de plaats van de koplamp. De motorbeschermer, die aan de voorkant omhoog komt is gemaakt van een plaat aluminium. Het korte zadel van de Kawasaki W800 Cross heeft een blauwe suède bekleding. De kleurstelling groen en blauw is een vingerwijzing naar kleuren van de Kawasaki KX 500 uit het begin van de jaren 80.
De voorkant is voorzien van een Showa upside-down vork. Die zijn samen met de voetsteunen afkomstig van een Kawasaki KX450F. De achterbrug, een aftermarket product, is ingekort en aangepast om de op maat gemaakte Öhlins-schokdempers te kunnen monteren. De Excel-wielen, in de maten 21 en 18 inch, zijn gemonteerd op Talon-naven en de banden zijn Bridgestone motorcross-banden.
Specialist Beringer heeft de schijven, remklauwen en hoofdremcilinders geleverd. Het Renthal-stuur is van aluminium en heeft een dwarsbalk. Ten slotte is het elektrische systeem gereduceerd, waardoor het verlichtingssysteem is verwijderd. De logo’s op de tank van de Kawasaki W800 Cross en het zadel herinneren aan de W-serie en de nummer 1 herinnert de overwinning van Eli Tomac in het laatste AMA Supercross-kampioenschap.
Je zag het gebeuren: de pre-season test van MotoGP 2021 op het Sepang International Circuit liep ernstig gevaar door de situatie in Maleisië. Zojuist is officieel bevestigd dat deze zal worden geannuleerd.
De International Motorcycling Federation (FIM), de International Racing Team Association (IRTA) en Dorna Sports hebben de annulering aangekondigd van de officiële Sepang Test die de MotoGP-klasse er van 19 tot 21 februari zou houden. Ook de pre-season Shakedown Test, die op 14 februari zou starten, is geannuleerd.
In Maleisië is de noodtoestand afgekondigd. In de verklaring kondigt de MotoGP aan dat ze door de Covid-19-pandemie en de daaruit voortvloeiende blokkades en complicaties geen andere optie hebben dan de twee evenementen te annuleren.
Zonder te verduidelijken of er een nieuwe test op een andere locatie zal plaatsvinden, geeft MotoGP wel aan dat de Qatar Test, die van 10 tot 12 maart op het Losail International Circuit zal worden gehouden, volgens plan zal plaatsvinden. Ook wordt aangekondigd dat er verdere updates of wijzigingen zullen komen wanneer deze beschikbaar zijn. Wordt vervolgd dus!
Het resultaat van de samenwerking tussen KTM en het Chinese merk CFMoto is dat de MT800 eindelijk klaar is voor de introductie. Er komen twee versies, één meer op de straat georiënteerd en de andere met allroad-banden. De motor lijkt goed in elkaar te steken en heeft natuurlijk veel gemeen met zijn Oostenrijkse neef. Grote vraag: komt-ie ook naar Europa?
799cc-KTM-blok
Na maanden van geruchten is de CFMoto MT800 eindelijk klaar voor de introductie. Er komen twee versies, een straatgerichte motor en een allroad met wat meer off-road karakter, compleet met allroadbanden en een keienvanger. Aan de CFMoto ligt de KTM 790 Adventure ten grondslag. Dat is het resultaat van de overeenkomst tussen de Oostenrijkse fabrikant en de Chinese groep Zhejiang Chunfeng Power Co, eigenaar van CFMoto. Die verschilt zowel technisch als uiterlijk van de KTM. In plaats van de nieuwe, krachtige 889cc-LC8c, die onlangs in de 890 Adventure verscheen, wordt de MT800 aangedreven door de 799cc-staande twin. Die levert bij 8.000 tpm 95,2 pk en bij 6.600 tpm een maximumkoppel van 88 Nm. Zelfs de brandstoftank en de vering lijken heel anders dan die van de KTM, maar voor het moment zijn er nog geen details over dit onderwerp vrijgegeven. De vering zal ongetwijfeld wel van WP zijn.
CFMoto MT800: Straatversie en allroad
Andere verschillen zijn te zien in de structuur van het frame en achterbrug. De kuip omhult de voorzijde meer, met de extra verlichting in de zijpanelen. De zithoogte is veel lager dan de gemiddelde KTM. De CFMoto T800 wordt geproduceerd in twee versies, met de velgmaten 17″ achter en 19″ voor. De wegversie heeft ‘straatbanden’ en lichtmetalen velgen. De allroad heeft banden die gravelwegen de baas kunnen op spaakwielen. De vraag blijft: komt-ie ook naar de Europese markt? Dat is op dit moment nog moeilijk te beantwoorden. De overeenkomst tussen beide merken is vooral gericht op de Aziatische markten. Maar een 800 heeft in Europa beslist kans van slagen.
Het lijkt erop dat Triumph op het punt staat de nieuwste versie van hun zwaarste naked bike uit te brengen. De video teaser voor de 2021 Triumph Speed Triple 1200 RS maakt er geen geheim van. De onthulling staat voor 26 januari in de agenda.
Het is duidelijk dat het motorblok voor 2021 meer inhoud krijgt. De huidige Speed Triple is immers een 1050cc-driecilinder en geen 1200. Dat is waarschijnlijk een bijkomstigheid van de Euro 5. Als Triumph de vloeistofgekoelde driecilinder toch opnieuw moet construeren voor goedkeuring kun je net zo goed ook voor een grote boring zorgen. De 1050 doet iets meer dan 145 pk en het trio KTM, Ducati en BMW zit daar dik boven. Triumph gaat met de Speed Triple 1200 RS waarschijnlijk ook dichter naar 160 pk.
Elektronica in de 2021 Triumph Speed Triple 1200 RS
Triumph zal veel andere elektronica in de 2021 Speed Triple 1200 RS stoppen, zoals hellingshoeksensoren, regelbare tractieregeling, ABS in de bochten, wheelie control, launch control en waarschijnlijk ook instelbare motorrem. Voeg daar nog wat fatsoenlijke Brembo-remmen en Öhlins-vering aan toe en je weet nu al dat de Triumph niet het koopje van de week is.
Indian Motorcycle start een technologisch offensief op het gebied van veiligheid. De oudste Amerikaanse motorfietsfabrikant heeft een patent aangevraagd voor een nieuw adaptief verlichtingssysteem. Het nieuwe is dat je het kunt uitbreiden met een radar- en lasersysteem. Dat regelt dan weer de cruisecontrol.
Ongeschikt systeem
De veiligheid komt van de verlichting. Maar de radar is de motortrend van het moment. Indian Motorcycles heeft patent aangevraagd voor bochtenverlichting, die ook werkt met grootlicht in combinatie met radar en laser.
Niets nieuws, want de adaptieve koplampen – of de bochtenverlichting – werden in 2011 voor het eerst geïntroduceerd door BMW met de K1600GT/GTL. In tien jaar tijd kwam de techniek niet echt van de grond, ondanks het feit dat ze een haalbare oplossing zijn en ’s nachts het zicht merkbaar verbetert. Een van de redenen waarom het systeem geen het succes werd, is dat het ‘installatieruimte’ nodig heeft op een motor en het nogal wat accucapaciteit kost. Iets dat heeft de K1600 wél in overvloede heeft.
Wat alle adaptieve koplampen doen is de weg verlichten door de hellingshoek van de motor of de voorvork. Het systeem dat Indian Motorcycle bestudeert is een speciaal platform dat de helling van de motor detecteert en de verschillende led-segmenten van de koplamp aanstuurt. En dan niet alleen de buitenste en maar ook bij grootlicht, zodat het licht de bocht verlicht, zelfs wanneer je met grootlicht rijdt.
Het project werd onthult door het Duitse tijdschrift Motorrad. Die stelt dat de tekeningen niet geheel toevallig betrekking hebben op de Indian Roadmaster. Juist omdat dit model beschikbare ruimte voor installatie van het systeem.
Sensoren in overvloed
Op de bovenste schets zie je hoe de voorkant van de Indian Roadmaster fungeert als display voor de mogelijke posities van de verschillende sensoren en koplampen van het gepatenteerde systeem. De nummers 60, 54, 50, 52 en 42 staan voor mogelijke sensoren, terwijl de nummers 40, 56 betrekking hebben op de lampen.
Een andere elektronische innovatie betreft de aanpassing van de intensiteit van de koplampen aan de snelheid: de ingenieurs van Indian hebben drie niveaus geïdentificeerd voor een variërend bereik en een variërende breedte. Bij 30 km/u is de lichtbundel kort en breed, bij 60 km/u wordt de bundel langer en bij 90 km/u weer smaller.
Er zijn niet minder dan 21 sensoren op de Roadmaster geplaatst, elk met verschillende taken, waaronder nabijheid. Zelfs het traditionele indianenhoofd op het voorspatbord wordt genoemd als mogelijke sensorlocatie.
De sensoren kunnen ook geïntegreerd worden met de nieuw geïntroduceerde radarsystemen, maar ook met de nieuwe lidar-sensoren, die staan voor Light Detection and Ranging, een soort lasergebaseerd systeem voor het meten van afstanden.
In de praktijk werkt het als een radar, maar in plaats van radiogolven maakt het gebruik van lichtgolven. Ook kan het een aantal doelen dienen, zoals dodehoekwaarschuwing en plotselinge reacties van voorliggers. In het geval van de Roadmaster kun je het ook gebruiken als parkeerhulp gezien het slechte zicht naar achteren…
Super Soco TS Street Hunter: 140 km elektrisch voor 4.500 euro. De Super Soco’s worden de komende dagen geïntroduceerd, maar BikeSocial kreeg de eerste beelden van de nieuwe Super Soco 2021-reeks in handen, zij het digitale.
Op YouTube zijn de eerste teasers van de 2021 TS Street Hunter verschenen. Een van de twee ontwerpen die het Britse tijdschrift heeft onthuld, zou moeten anticiperen op de lijnen van dit model.
Super Soco TS Street Hunter
Van de Street Hunter wordt verondersteld dat-ie de TSx vervangt. Of hij staat naqst dit model. Het uiterlijk verschilt niet veel. De elektromotor zorgt voor meer ruimte in het frame voor een groter accuvolume. Anders is de achterbrug die nu de afmetingen heeft en de overeenkomsten van een motorfiets. De zijpanelen zijn opnieuw ontworpen en ook de koplamp is opgeknapt.
https://youtu.be/ed3vHl2rHK4
De teaser toont ook de snelheidsmeter, die een topsnelheid van 75 km/u heeft. Dat duwt de gedachten over de nieuwe Street Hunter in de richting van een A1/A-rijbewijs motor.
De 2021 TS Street Hunter heeft dezelfde technische kenmerken, maar verpakt dat in een retrostijl. De TC heeft een echte update ondergaan om op het niveau van het nieuwe model te kunnen evenaren.
De prijzen van de twee modellen zijn lager moeten dan die van de TC Max. Die prijs ligt rond de € 4.500,-.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
