Gisteren de Benelli 1200 GT, met een 1.203cc triple, nu de CF Moto 1250 TR-G met V-twin, die ook al vaker opdook. Beide lijken verdacht veel op een BMW. En ooit stelden we dan ook de vraag of BMW er blij mee is. Of zijn ze vervuld van trots, op zo’n mooie kopie van de R1250RT. Of moeten ze gewoon hun mond houden omdat er anders geen BMW meer in China verkocht mag worden. Wat de CF Moto ook teweeg brengt in München, in China draait de CIMA, ondertussen de belangrijkste motorbeurs van Azië. En daar ging het doek van de CF Moto 1250 TR-G.
CF Moto grijpt de CIMA aan om de 1250 TR-G te introduceren. Eerst als politiemotor – 1250 J – en in 2021 als ‘gewone mensen’-motor. Nu lijkt de motor wel op een BMW, maar er schuilt toch vooral KTM-techniek onder het plastic. Overigens is Kiska, een dochteronderneming van KTM, verantwoordelijk voor het design. De Oostenrijkers en CF Moto hebben een partnerschap die ons even is ontgaan. Het betekent dat het dealernetwerk van CF Moto wordt gebruikt voor de distributie van KTM’s. KTM en CF Moto delen dus niet alleen verkoopkansen, maar ook techniek.
De CF Moto 1250 J
KTM-hulp
De CF Moto 1250 TR-G is uitgerust met het LC8-blok van KTM. Dat blok werd door de Chinezen verder ontwikkelt tot een 1279cc. In de CF Moto 1250 TR-G levert de V-twin 140 pk en 121 Nm. Dat maakt deze CF Moto tot de sterkste productiemotor op de Chinese markt en troeven ze Benelli af. Zoals gezegd wordt in 2021 de gewone motor geïntroduceerd, maar die blijft voorlopig binnen de grenzen van China.
Naast de LC8 V-twin met een cilinderinhoud van 1279cc heeft de CF Moto 1250TR-G ook WP-vering, radiaal gemonteerde Brembo-remklauwen en een royale kuip. Het 12,3-inch TFT-scherm geeft info over de bandenspanning en de veerinstellingen. Ook navigatie, vier rijmodi en het multimediasysteem worden vanaf het display aangestuurd. Bluetooth-functie, verwarmde handvatten, verwarmde zadel en een elektrisch verstelbare ruit; het zit er allemaal op. Het geluidssysteem is afkomstig van JBL. Ongebruikelijk voor zo’n grote toerbuffel: de eindaandrijving geschiedt niet door een cardan, maar met een ketting.
Uit de goedkeuringsdocumenten blijkt dat de prestaties van de Yamaha MT-09 zijn verbeterd, ondanks de nieuwe regelgeving.
Het is geen mysterie dat er nieuws komt voor de Yamaha MT-09. Het huidige model, stamt in 2018, maar het blok uit 2013. Die voldoet nog aan Euro3/Euro4. De kans is daarom groot dat een Euro5 in het verschiet ligt. Die is zeer welkom, want we willen het mid-range koppel nog lang niet missen. Grote kans dat Euro5 het blok ook wat meer pk’s oplevert.
Het is dan ook geen verrassing dat Yamaha kan kiezen voor de weg van de verhoging van het aantal cc’s. De documenten werden die de Duitse federale vervoersinstantie (KBA) ingediend. Ze laten nieuw model zien onder de naam MTN890D. De huidige MT-09, met een motorinhoud van 847cc heeft de aanduiding MTN850D, de MT-07 (689cc) is geregistreerd als MTN690 en de MT-10 (998cc) als MTN1000.
Het is dus gemakkelijk om te beweren dat het aantal cc’s stijgt tot bijna 900 cc. Ook omdat het geregistreerde maximum vermogen stijgt tot 120 pk. De ‘oude’ heeft 115. We weten nog niet of de update ook betrekking heeft op de MT-09SP of andere modellen die de triple delen, van de Tracer 900 tot de Niken.
Wil je hem online bestellen als losse editie? klik hier. GRATIS thuisbezorgd!
Drie sport-toerders getest
Op een BMW S1000XR zit je rechtop, op een Yamaha Tracer 900 GT al wat minder en op de Kawasaki Ninja 1000SX steun je weer wat meer op je armen. Zie hier drie variaties op het thema sport-toer, niet zo heel lang geleden een zieltogend motortype dat met hernieuwd elan hunkert naar jouw aandacht.
Mash XRide 650
Al sluit je je ogen er voor en hou je je stembanden strak aangespannen. Toch floept het er zo maar uit: ‘Zeg, lijkt die Mash XRide 650 niet heel erg veel op…’ Je kunt je zin niet eens afmaken, want gedecideerd klinkt het ‘Ja, als twee druppels water’.
Doe eens niet de zoutzak op je zadel
Michael van der Mark maakt je deelgenoot van de kneepjes van het vak. Tips en trucs die op het circuit het verschil maken tussen winnen of verliezen. Maar ook de doorgewinterde toerrijder steekt ervan op, waardoor toeren nog leuker wordt.
Indian FTR 1200 Rally
Met het FTR-platform is Indian nog wel ven bezig. Na de 1200, S en Carbon rolt nu de Rally uit de Indian-fabriek. De motor voor de city jungle. Zo ziet Indian de motor het liefst. Daarom zitten er noppenbanden onder.
De mooiste wegen van de Brabantse Kempen
De mooiste weg van… Jarno van Osch neemt je mee over zijn wegen en weggetjes onder Eindhoven. Want zelf vind je die nooit als je niet er niet lokaal bekend bent. Natuurkijk stoppen we er een gps-route bij. Die staat op www.motor.nl
Wordt het valentino rossi of Bo bendsneyder?
Afgelopen weekeinde was een spannend weekeinde. De uitslag van de MotoGP op Misano bepaalde of we de 200ste podiumplaats van Rossi van enige duiding voorzien. Haalt hij podium niet, hoef je niet te treuren want we duiken sowieso in het veelbesproken verhaal rondom NTS RW Racing GP en Bo.
De teamleden van MTM Kawasaki MotoPort konden hun ogen waarschijnlijk amper geloven toen ze de uitslag van de tweede WK Supersport 300-race in Catalonië zagen. De Japanner Yuta Okaya won voor het in België gevestigde team voor Scott Deroue, Jeffrey Buis en Koen Meuffels; een unieke 1-2-3-4 voor het team. Daarnaast is een Nederlandse wereldtitel van Buis of Deroue weer een flinke stap dichterbij gekomen. Deroue finishte als tweede na een inhaalrace, nadat zijn weekend allesbehalve vlekkeloos was verlopen. Na moeizame trainingen moest de nummer twee in het WK vanaf de tiende startrij vertrekken. In de eerste race ging de winst op een opdrogende baan naar Tom Booth-Amos, uitkomend voor het Nederlandse RT-Motorsports by SKM-Kawasaki team. Buis deed in deze race met een vijfde plaats goede zaken in de titelstrijd, aangezien zijn grootste concurrent Deroue slechts dertiende werd. Meuffels finishte als achtste in de eerste race. Glenn van Straalen maakte een tussentijdse transfer naar de WorldSSP600 als vervanger van Jaimie van Sikkelerus bij het MPM Routz Racing Team. Van Straalen had in de eerste race pech met de rode vlag, nadat hij vroeg was gewisseld naar regenbanden toen er een enorme regenbui over het circuit ging. Andy Verdoia won de bizarre race na een gok om op slicks te blijven te rijden. Van Straalen werd als tweeëntwintigste geklasseerd. In de tweede race pakte Van Straalen net geen punten met een zestiende plaats. Steven Odendaal van EAB Ten Kate Racing werd vijfde en zesde. Andrea Locatelli mocht zich na zijn tiende zege uit elf races World Supersport kampioen 2020 noemen.
Tekst: Asse Klein
WorldSSP-tussenstand: 1: Andrea Locatelli (I), Yamaha, 263; 2. Lucas Mahias (FR), Kawasaki, 159; 3. Jules Cluzel (FR), Yamaha, 146; 25. Jaimie van Sikkelerus, Yamaha, 2.
In Qatar was het seizoen 2020 met een vijfde startpositie en een twaalfde plaats in de race voor Bo Bendsneyder en het NTS RW Racing-team nog zo hoopvol begonnen. Maar na het scoren van de eerste vier WK-punten ging het snel bergafwaarts met de Nederlandse combinatie. Helaas kwam daar ook in Misano geen einde aan. Nadat de kwalificatie voor de eerste race slechts een 25e startplaats had opgeleverd, kwam Bendsneyder in de wedstrijd niet verder dan de achttiende plaats op maar liefst 35,844 seconde van winnaar Luca Marini. Dat deze resultaten de enige Nederlandse GP-coureur frustreert, valt te begrijpen. Maar dat hij in de door het team uitgebrachte persberichten geen enkel commentaar op genoemde resultaten wenst te geven, valt niet te begrijpen. Je mag het gerust onprofessioneel noemen. Zeker ten opzichte van de leden van het NTS RW Racing-team, sponsors en de fans. Gelukkig heeft Bendsneyder de kritiek op zijn handelen aangetrokken, want na zijn tweede optreden op Misano kwam hij wel met een reactie. Dat gebeurde nadat de Nederlander iets beter uit de kwalificatie was gekomen. Nu mocht hij van de 23e startplaats vertrekken na het realiseren van een rondetijd die 1,3 seconde langzamer was dan polesetter Luca Marini. Nadat de race vanwege regenval vroegtijdig was stilgelegd, volgde een herstart over slechts tien ronden.
Deze sprintrace beëindigde Bendsneyder als 22e. Zo bleef hij voor de zevende achtereenvolgende keer ver verwijderd van de zo gewenste WK-punten. Zijn commentaar: ‘Voor race twee hebben we de fout gemaakt om toch voor de zachtere band te kiezen. We hadden gehoopt daar iets meer uit te kunnen halen over tien ronden, maar dat bleek niet zo te zijn. Ik had te veel grip achter wat het uitsturen uit de bochten lastig maakte. Het was een verkeerde keuze en zodoende een verloren zaak. Heel jammer want er had zeker meer ingezeten.
Bo Bendsneyder
De focussen nu op Barcelona.’ Het is te hopen, dat het daar beter gaat. Want het team van Roelof Waninge kan zeker wel een opsteker gebruiken. Ook al, omdat de tweede coureur Jesko Raffin na de eerste race in Misano vanwege problemen met zijn gezondheid opnieuw de handdoek in de ring moest werpen. De ongelukkige Zwitser wordt voor de rest van dit seizoen vervangen door de pas 18-jarige en onervaren Pool Piotr Biesiekirski. Dat die zeker in de zwaar bezette Moto2-klasse nog niet over voldoende snelheid beschikt, mag niet als een verrassing komen. Helaas kwam hij bij zijn GP-debuut ook nog eens ten val.
Tekst: Henk Keulemans
MotoE
Winst en een val buiten zijn schuld zorgden er voor dat Dominique Aegerter tijdens de twee MotoE-races niet meer dan 25 punten scoorde. Het gevolg was, dat de Zwitser zijn koppositie in het tussen klassement moest afstaan aan Matteo Ferrari, die een derde en eerste plaats behaalde.
Appen met…. Glenn van Straalen
Waarom? Omdat Glenn een bizarre week had met vijf (!) racedagen achter elkaar en een transfer naar de WorldSSP600.
Dat was een heel lang raceweekend! ‘Ja, maar wel heel gaaf. Eerst hadden we onze tweede WorldSSP300 ronde op Aragón en daarna direct naar het IDM op de Sachsenring op maandag en dinsdag.’
Dat moet van zondag op maandag een korte nacht zijn geweest. ‘We zijn eerst naar Schiphol gevlogen en daarna met de auto door naar de Sachsenring. Ik kan gelukkig overal goed slapen, maar het was zeker geen perfecte nacht.’
Glenn van Straalen
Kon je merken dat je er al drie dagen op had zitten? ‘De Sachsenring is niet een baan die je zomaar onder de knie krijgt. Vooral maandag einde dag kon ik wel merken dat de absolute scherpte ontbrak. Na een goede nachtrust kon ik er dinsdag weer vol voor gaan.’
En dan is er nog de transfer naar de WorldSSP600, gefeliciteerd! ‘Thanks, een mooie kans om binnen het team het seizoen af te maken bij het MPM Routz Racing Team.’
Tekst: Asse Klein
Belgische wereldtopper: Clément Desalle
Clément Desalle had zich veel voorgesteld van het MXGP-seizoen 2020, maar omdat hij geplaagd wordt door een rugblessure bezet de Kawasaki-fabrieksrijder na acht GP’s slechts de tiende plaats in de WK-stand. Desalle: ‘Het gaat al wel beter, maar het eind van de races is telkens zwaar omdat in de laatste tien minuten de pijn terugkeert. Ik ben aardig tevreden over Faenza en heb nu twee weken de tijd om me voor te bereiden op de volgende GP’s.’ Desalle werd in Faenza II en III achtereenvolgens elfde, tweemaal negende en eenmaal zevende.
Tekst: Jan Boer
Clément Desalle
WK Langbaan Roden
Hummel en Pijper hebben WK ticket op zak
Voor het eerst en voor het laatst kwamen de grasbaanracers in 2020 in actie in ons land. In Roden werd het organisatorisch en sportief een succes. En er stond wat op het spel. Van de vijfentwintig starters lag er alleen voor de beste vier een startbewijs voor de WK-serie van 2021 klaar.
Na twee seizoenen met veel blessureleed is Romano Hummel weer pijnvrij. ‘Dat was voor mij heel belangrijk. Ik heb nu een brace voor mijn linker enkel, waardoor deze gefixeerd is. Tijdens de races heb ik geen last meer van mijn enkel’, vertelt Hummel. De concurrentie heeft dat inmiddels ook ondervonden. Na een mindere start in zijn eerste race klom Hummel nog op naar een derde plaats. Zijn resterende vier races werden gewonnen, waardoor Hummel na de Tsjech Josef Franc als tweede op het podium mocht klimmen.
Ook Theo Pijper schaarde zich bij de eerste vier. Na twee zeges in de eerste twee races werd het toch spannend. ‘We hebben na mijn tweede race een paar dingen aan de set-up veranderd, maar dat pakte totaal verkeerd uit’, keek Pijper terug. Met een tweede en twee derde plaatsen was het voor Pijper billen knijpen. De Duitser Diener kon bij een overwinning in zijn laatste rit nog op gelijke hoogte komen met de 40-jarige routinier en zo een run-off afdwingen voor de vierde plaats. Dat gebeurde niet, wat tot ontlading leidde in het kamp van Pijper. Voor het 23e opeenvolgende jaar maakt Pijper weer deel uit van de langbaan elite.
Hummel had na de huldiging weinig tijd om zijn fans te woord te staan. Hij moest worden getest. Ditmaal niet op corona, maar op dopinggebruik. Na de festiviteiten op het podium baande hij zich, geschaduwd door een bewaker, weer een weg naar de wachtkamer.
Theo Pijper stuurt zijn machine voor de Fransman Stella en de Duitser Katt de bocht in.
De Quote
Romano Hummel
“In de winter moet ik echt aan mijn starts gaan werken”
Romano Hummel behoorde op zijn thuisbaan in Roden tot de snelste coureurs, maar hij maakte het zichzelf telkens moeilijk. Bij de starts was de concurrentie hem vaak te snel af. Daardoor werd Hummel gedwongen zich en weg door het veld naar voren te vechten. Voor het publiek telkens fraai schouwspel, voor Hummel zelf tenenkrommend.
De Foto en het Verhaal
De vier coureurs op deze foto hebben gestreden voor een WK start in 2021. Dat is te danken aan de Stichting Motorsport Roden. Zij kozen er voor om dit evenement toch door te laten gaan in tijden waarin het coronavirus een zware stempel drukt op de samenleving. “We wilden dat de coureurs de kans kregen om zich op een sportieve manier te kwalificeren voor de Grand Prix serie van 2021 en niet door nominaties van achter de groene tafel”, legde voorzitter Bert Oosterling uit. Het vergde veel creativiteit en moed van bestuur en vrijwilligers. Zo werd er 100 euro gevraagd voor één. De voorzitter dankte dan expliciet de aanwezige toeschouwers. “Dankzij jullie hebben we dit mogelijk kunnen maken.”
ONK Sidecars Dutch Masters Berghem + Oss
Eindelijk weer zijspancross!
Op een moment dat de kampioenen 2020 al lang bekend zouden zijn, werd dankzij bereidwillige clubs alsnog een competitie opgestart. Met een dubbele manchezege in Berghem maakte Daniël Willemsen (foto) een verrassende comeback. Niet met Kaspars Stupelis zoals begin dit jaar werd aangekondigd, maar met zijn eveneens voormalige partner Robbie Bax. Oud-wereldkampioenen Marvin Vanluchene/Ben van den Bogaart werden tweemaal tweede. Regerend Nederlands kampioen Koen Hermans pakte met een derde en vierde plaats het brons. Daarna de jeugd met Veldman, Keuben en Leferink. Etienne Bax won op zaterdag nog een wedstrijd in Tsjechië, maar kwam in Berghem niet verder dan één zevende plaats.
Ondanks een zege in de eerste manche kon Willemsen zijn huzarenstukje een week later in Oss niet herhalen. Bax vertrok als vijfde en reed snel naar de kopgroep, die bestond uit Willemsen en Veldman. Nadat die problemen kreeg, pakte Bax de tweede plaats, Vanluchene werd derde. Aanvankelijk ging in de tweede manche Hermans aan de leiding, maar die kwam ten val waardoor Willemsen de kop overnam. Dat was van korte duur toen Bax vanaf een vierde plaats vlot naar de leiding reed. Willemsen viel terug, maar herstelde zich door in de slotfase nog vierde te worden achter Veldman en Vanluchene.
Het zal niet als een verrassing komen dat de Argentijnse MXGP is afgelast. Deze wedstrijd op 22 november stond al onder voorbehoud op de kalender. Een aanpassing van de kalender van 2020 is het niet, maar al wel een evenement dat in 2021 niet zal worden verreden: de SX van Goes in januari. Vanwege de 1,5 meter-maatregel kunnen er slechts 500 kaarten worden verkocht. Bovendien moet iedereen een vaste zitplaats krijgen. Dat is organisatorisch lastig omdat er meer controle noodzakelijk is, terwijl er aanzienlijk lagere inkomsten tegenover staan. Daarom weet de organisatie dat de SX financieel niet rond te krijgen is. De Zeeuwen richten nu de blik op 2022.
Tekst: Jan Boer
Kort door de bocht
De Northern Talent Cup, een standaardklasse met KTM Moto3-motoren, reden op de Sachsenring en de Lausitzring hun eerste twee wedstrijden tijdens de IDM-kampioenschap. Maar liefst vijf Nederlanders deden mee. Kas Beekmans was op de Sachsenring met zijn zesde en twaalfde plaats de best geklasseerde Nederlander voor Damian Boessenkool die negende en dertiende werd. Op de Lausitzring finishte Beekmans als zevende en tiende, Damian Boessenkool werd twee keer twaalfde. Maik Duin scoorde zijn eerste punten met zijn veertiende plaats.
Yamaha-coureur Melvin van der Voort behaalde op de Sachsenring in de eerste wedstrijd voor het ONK Supersport 300 de derde plaats. In de tweede manche had de 15-jarige coureur nog te veel hinder van een val waardoor hij niet verder wam dan de negende stek. Ruben Bijman werd vierde voor Colin Velthuizen, die in de tweede heat derde werd. Rick Dunnik werd als zevende en achtste afgevlagd. Melvin van der Voort had ook geen geluk op de Lausitzring. Bij het aanremmen voor een bocht kwam hij in aanraking met de motor van Ruben Bijman en crashte. Velthuizen, Bijman en Dunnik kwamen als vijfde, zesde en zevende over de finish. Bennie Streuer behaalde samen met passagier Ilse de Haas twee keer de vijfde en derde plaats tijdens de tweede ONK zijspannen.
Ricardo Brink was tijdens het IDM Superbike op de Sachsenring én Lausitzring de best geklasseerde Nederlander. Op de Sachsenring eindigde hij als elfde en twaalfde, op de Lausitzring twee keer een top-10 klassering. Waar Pepijn Bijsterbosch in beide races elfde werd. Die behaalde op de Sachsenring de twaalfde en negende plaats, waar Danny van der Sluis net punten miste. Ook in het IDM Supersport was er op de Sachsenring Nederlands succes. Sander Kroeze behaalde in beide races de vierde plaats. Glenn van Straalen werd zesde en vijfde, Victor Steeman achtste en tiende, Dion Otten negende. Op de Lausitzring pakte Sander Kroeze in de eerste manche de derde plaats voor Van Straalen en Steeman. In de tweede heat kwamen Van Straalen en Kroeze ten val. Steeman eindigde als vijfde en Milan Merckelbagh als zevende.
Rob Hartog heeft op Oulton Park circuit tijdens de British Supersport race de negende en elfde plaats behaald.
In de GP2-klasse, die samen met de British Supersport-klasse rijdt behaalde Jorel Boerboom de achtste en zevende plaats.
Toen het officieel bekend werd dat het WK zijspannen was gecanceld, werd er achter de schermen aan een noodoplossing gewerkt. Door de inzet van de RKB-F1 Motorsport/ Santander Salt, MSVR en een grote commerciële partner uit Duitsland is er nu een internationale zijspan Superprix: 4 oktober op Oschersleben en 18 oktober op het befaamde Brands Hatch. Vier races van elk vijfentwintig minuten zullen de uitslag bepalen, met een totale prijzenpot van € 15.000,- in elke wedstrijd van de Superprix-competitie.
Tekst: Ad van de Graaf
De Italiaanse Fantic-rijder Andrea Bonacorsi heeft na Faenza I ook de beide resterende wedstrijden in Faenza gewonnen. Hij gaat halverwege de competitie ruim aan de leiding. Scott Smulders scoorde drie keer in Faenza II en III: 17e, 5e en 19e. Met een 18e plaats behaalde Cas Valk zijn eerste punten tijdens Faenza III. Ivano van Erop en Dave Kooiker bleven puntloos. In de EMX2T kan na drie van de vijf wedstrijden de Brit Brad Anderson de titel nauwelijks nog ontgaan. In deze klasse kwamen geen Nederlanders aan de start. (Tekst: Jan Boer)
Randy Kerstjens won in Maasbree de eerste ronde voor het ONK Trial bij de Inters 1. Vanwege corona moest in maart de openingswedstrijd worden afgelast. Alex van den Broek was er ook weer erbij en werd op afstand tweede voor Luc Branten en – ook weer in actir – Ewoud Lalkens. (Tekst: Kees Siroo)
Stan Reit heeft voor een verrassing gezorgd bij de Inters 2 in de ONK trial. De pas 14-jarige zoon van veelvoudig trial kampioen Marco Reit uit Breda werd vorig jaar al kampioen in de voornaamste Kampioensklasse bij de KNMV jeugd. Hij heeft van de motorbond dispensatie gekregen voor het ONK, waar je normaal aan kan deelnemen als je 18 bent. (Tekst: Kees Siroo)
Stan Reit met vader Marco
Danny van der Sluis heeft in Assen zijn derde opeenvolgende overwinning geboekt in het ONK SuperCup 1000. Net terug van de IDM op de Sachsenring versterkte hij zijn leidende positie in de belangrijkste klasse van de OW Cup. De Staphorster won met ruime afstand op Vasco van der Valk en Frank Nieman, tweede in de stand. Door bandenproblemen moest Nigel Walraven in de slotfase terug naar de vijfde plaats achter Renzo van Emmerik.
Joey Louwes heeft goed geprofiteerd van het ontbreken van Glenn van Straalen, Victor Steeman en Jeroen Hilster, die IDM-verplichtingen hadden. Bij de vierde ONK SuperCup 600 reed Louwes al sterk in de kwalificaties en in de door een rode vlag in twee delen verreden race, klopte hij zowel Finn de Bruin als Quentin Koers. Louwes staat nu derde achter Steeman en Van Straalen.
In de GP van Italië in Ortona nabij Rome heeft Romain Kaivers een sterke rentree gemaakt in het European Championship Supermoto S2. De Belg kon door een blessure niet aantreden in de eerste EK ronde in Castelletto di Branduzzo, maar kwam sterk voor de dag in Ortona. Hij eindigde na drie manches als derde, achter Kevin Negri en Diego Monticelli. Zijn landgenoten Romeo Fiorentino en Loucas Capone werden 12e en 13e in deze klasse.
Sterke rentree Romain Kaivers
De vierde OW Cup werd verreden als een Type 2-dag, met geluidsnormen die iets ruimer zijn. Op zaterdag werd tijdens de eerste kwalificatie iedere overtreding, hoe marginaal ook, geregistreerd en bij Ridersinfo opgehangen. De scores van de tweede kwalificatie en races zijn niet bekend. Wel werd met 1,6 dB het geldende daggemiddelde voor een Type 3-dag overschreden. Dat had geen negatieve gevolgen, omdat het deze keer een Type 2-dag betrof. Maar tijdens de CRT-dagen en OW Cup wordt altijd al in de marge van de toegestane geluidnorm gewerkt en dat heeft meerdere malen geleid tot een vermindering in rijtijd en/of het aantal ronden.
De uitlaten werden bij iedereen gecontroleerd
Thomas Chareyre nam revanche op Marc Reiner Schmidt die de eerste S1GP op zijn naam schreef. De Fransman werd in de laatste ronde van de eerste race nog geklopt door Schmidt, die hem naar de tweede plaats verwees. In de tweede race won de TM-rijder met een marge van 4,5 sec op Schmidt. In de derde race was Lucas Hollbacher zijn naaste belager, hij werd op KTM op twee tellen tweede voor Schmidt. Winnaar Chareyre gaat met vier punten voorsprong naar de finale in Busca op 27 september.
De enige wedstrijd voor de BeNeCup en het ONK Supermoto zal op 14 en 15 november in Mettet worden verreden. Onder strikte Covid-normen organiseert RUMESM deze enige Supermoto-race van 2020. De wedstrijd wordt georganiseerd in een pyramide-systeem met kwalificaties, herkansingen, troostingwedstrijden, halve finales en met als afsluiter een B-Finale en natuurlijk een Superfinale met de beste 40 rijders. Overigens is publiek daarbij niet toegelaten.
Je snapt het meteen. Dat bolle tankje met vlakke onderkant, de graphics op de tank en de zwarte racenummervlakken. Dan nog de hoge uitlaat, het hooggeplaatste koplampje en hoge voorspatbord. Deze Mash X-Ride 650 Classic is een scrambler aller scramblers volgens traditioneel recept. Maar toch ook niet.
Waarom rijden we hem?
Volwassen mannen krijgen nog altijd weke knieën van motoren als de Yamaha XT500. Wat nou als een nieuwe motorfiets dat sfeertje kan vatten voor een schappelijke prijs? Daarom rijden we de Mash X-Ride 650 Classic.
Om de vergelijking met de Yamaha XT500 meteen af te doen; ja, het uiterlijk leunt er sterk op. Maar een kloon is het zeker niet. Mash komt met de X-Ride 650 Classic met haar eerste monoshock-model en de verlichting is ook geheel led. Kortom, een beduidend modernere machine dan de Yamaha waar de X-Ride wat op lijkt. Die moderniteiten schelen ook een zeer scheenbeen van de terugslag van de kickstarter, die enkel voor de authenticiteit leuk was geweest. Uit praktisch oogpunt is de elektrische start dus een welkome innovatie. Dat Mash wel weer voor een authentieke knoppenpartij koos, is minder. Zo is de killswitch authentiek, maar dan vooral authentiek onhandig. Die bedient namelijk lastig en onderbreekt de ontsteking en niet de startmotor. Je staat nog wel eens te starten met de dodemansknop op de verkeerde stand – duurt even voor je het doorhebt. Sommige zaken hoeven niet per se retro te zijn… Praktische zaken zoals de knoppenwinkel daarom liever gewoon functioneel als het even kan.
Testlocatie
Limburg, zowel het Nederlandse als het Belgische.
Omstandigheden
De zon deed goed mee, maar toch niks te heet.
Temperatuur
Een ideale 22 graden
Totaal testkilometers
Een dikke 100 kilometer
Bijzonderheden
Zelfs de kouwe kak in het kasteel waar we verbleven was onder de indruk van de X-Ride…
Moderne impulsen
Gelukkig is de elektrische starter niet het enige stukje modern praktisch vernuft. Mash hangt de X-Ride 650 vol met moderne impulsen, zowel optisch als technisch. De voorvork is een dikke telescoopvork met een even zo dikke radiale vierzuigerremklauw. Op het eerste gezicht lijkt het misschien een Brembo-klauw, maar niets is minder waar. Dit is blijkbaar van het merk Hubei Hangte. Ondanks de gelijkenissen met de bekende goudkleurige remklauwen uit Bergamo presteren de Chinese remmen wel iets minder, maar zeker niet slecht. De doseerbaarheid is meer dan oké. De vertraging is dan weer niet overdadig. Het zijn desondanks eerder de banden die de X-Ride beperken. Ze mogen dan lijken op Pirelli Scorpion Rally STR-banden, maar verder dan het uiterlijk van de Pirelli’s gaat het niet. Het profiel is gekopieerd door de firma Kenda. Deze nylon-banden zijn lekker goedkoop en rijden ook zo. Als je ze een beetje doorhebt kun je er nog altijd een hoop lol mee hebben, maar het wurmt en glijdt wel behoorlijk onder de knappe, goudkleurige spaakwielen. Die spaakwielen hebben een bijzondere maat voor dit segment. Een scrambler of retro-enduro zou op zijn minst een 19 inch voorwiel moeten hebben. Nog echter is 21 inch voor en een 18 inch-wiel achter. Deze Classic is de straat-scrambler van de X-Ride-familie en die volwaardige retro-enduro met 21 en 18 inch-wielen volgt komend jaar als volgende stap in het uitrollen van die Mash X-Ride-familie. Nu moet de X-Ride het doen met 17 inch, voor én achter.
Compact, strak en duidelijk. Alleen jammer dat ze voor een toerenteller gekozen hebben. Snelheid wordt nu klein weergegeven.
Als Mash dit oude Honda-ontwerp zo leuk draaiend weet te houden in 2020, vraag je je af waarom Honda het zelf niet doet… Hulde voor Mash dus.
Met een felverlichte X in het midden is het een opvallend modelkenmerk. Dat gaan we meer zien!
Offroad-aspiraties
Je verwacht dat een motor, die voortborduurt op de nalatenschap van de enduro’s van vroeger, met 17 inch wielen licht zal sturen. Je hebt nog gelijk ook. Het maakt wel direct een eind aan echte offroad-aspiraties, maar voor op straat – waar de Mash voor bedoeld is – werkt het prima. Het stuurt vlot, maar niet zenuwachtig. Er zit in elk geval lol zat in de X-Ride 650. Dankzij die wielmaat monteer je gemakkelijk goed straatgericht rubber. Wellicht iets minder scrambler- en iets meer supermoto-band zoeken en gaan. De zithouding is prima en de zit is zelfs lager dan je zou denken. Dank u 17 inch-wielen: je zit lekker klaar voor de actie. Wat voor korte ritjes meer dan prima is, terwijl het op langere stukken een zeer zitvlak oplevert. Het zadel is vrij dun, precies waar je als rijder zit. Schuif je je kont wat naar achteren, naar het passagiersdeel, dan valt het rondje om de kerk nog wel wat op te rekken.
Trekkend houden telt
Wat sowieso aanspoort lekker door te rijden, is hoe vrolijk de lucht- en oliegekoelde eencilinder aan het gas hangt. Hetzelfde blok gebruikt Mash ook al in de Dirt Track 6.5. De rechten van het ontwerp van het blok liggen bij Mash, maar in essentie is het hetzelfde blok dat Honda in de NX650 Dominator gebruikte. Met een viertal radiale kleppen en al en dus ook brandstofinjectie. Vooralsnog komt de Mash X-Ride 650 Classic nog niet verder dan Euro4, maar de Euro5-versie is onderweg. Hoe dan ook zullen de 40 paardenkrachten je niet van je sokken rijden. Het blok heeft geen haast en verwacht hetzelfde van de rijder, die tegelijkertijd lekker aan de bak kan met de vijfversnellingsbak. Trekkend houden telt, dus is het juiste verzet alles bepalend. Dat de koppeling zich goed laat doseren, is dan ook mooi meegenomen. De bak is hoe warmer hoe beter en schakelen gaat zonder gedoe. De verzetten zjn prima op elkaar afgestemd. Zo wordt toeren najagen een leuke uitdaging. De dubbele demper onder het kontje zorgt voor een vrolijke soundtrack die de motor past, zonder meteen een lokale dijkafsluiting te forceren.
Dat zoiets simpels als een bagagerek er zo goed uit kan zien; praktisch en doelbewust.
Een hooggeplaatste dubbele pijp, zoals het hoort. Klinkt enthousiast maar zeker niet overdreven luid.
Zie je die zitkuil in het zadel? Net daar is het zadel net te dun. Zul je zien…
Voor elkaar
Door de bank genomen bewijst de Mash X-Ride 650 Classic dat we een Chinese motorfiets moeilijk nog over een en dezelfde kam kunnen scheren. De looks staan als een huis en zelfs als we de nostalgische zweem vakkundig wegdenken, is de algehele indruk meteen een stuk beter dan bij eerdere Mash-modellen en zeker beter dan bij enkele concurrerende landgenoten. De afwerking van de motorfiets is hartstikke goed voor elkaar. Vooruit, sommige lassen zijn wat aan de grove kant en enkele details glimmen net wat te veel – een hardnekkig Chinees trekje. Dat terwijl de koplamp er juist enorm strak uitziet en niet zou misstaan op een machine van een meer gevestigd merk. Het bagagerekje, blokafwerking, vering en spaakwielen idem dito. Het oogt gewoon allemaal heel goed voor elkaar.
Effectieve eenvoud
Het rijden sluit naadloos aan op de verwachting die het uiterlijk oproept. Je zit er ruim genoeg op en door een drooggewicht van 163 kilo, voelt de motor ook niet zwaar. Dat er desondanks toch heel wat motor onder je kont zit, ontgaat je evenmin. Het rijwielgedeelte is niet snaarstrak, maar laat zich even goed leuk rondsturen. Door de 17 inch-wielen rijdt het een beetje als een supermotard, al perkt het bescheiden vermogen dat imago wel iets in. Genoeg om lol te hebben, dat is zeker. De Mash X-Ride 650 Classic is ook niet per se de beste motorfiets, maar wel een van de leukere. Dat uiterlijk, de enthousiaste vierkleps-eencilinder en een rijwielgedeelte dat rijdt zoals een straat-scrambler hoort te rijden. Het rijdt op een wijze die motoren als – nog een keertje dan – een Yamaha XT500 tot zulke leuke motoren maakt. Effectieve eenvoud. De X-Ride ontbeert opsmuk en is tegelijkertijd slim geüpgraded. De dikke rempartij met ABS en vering rondom ogen machtig en zorgt voor een prima wegligging. Mocht je het toch niet kunnen laten een zandpad aan gort te rijden, dan zet je het ABS eenvoudig uit met het niet te missen knopje op het stuur. En niet te vergeten de toevoeging van de elektrische starter. Het zijn stuk voor stuk zaken die de X-Ride 650 beter maken dan de motor waarvan hij het imago prima imiteert. En er zit natuurlijk ook – wettelijk verplicht – twee jaar fabrieksgarantie op.
Feel good op wielen
Dan het prijskaartje. Onze zuiderburen kopen de Mash X-Ride 650 Classic al voor € 5.899,-. Met dat soort bedragen hoef je vaak niet lang na te denken. Alleen doet de Nederlandse fiscus er met de BPM weer een pijnlijk schepje bovenop. Met € 6.899,- zit de X-Ride tegen een soort onzichtbare grens aan. Het maakt het nog altijd bepaald geen dure motorfiets, maar goedkoop is het rond die 7.000-eurokoers evenmin. De Mash X-Ride 650 is wel echt een motor voor erbij en dan is de sprong naar een lichte Japanse naked misschien wat te klein om te weerstaan. Zo’n compacte Japanse tweepitter mist misschien iets van de charme van de X-Ride en natuurlijk ook de toffe looks, maar dat moet je ook niet overdrijven.
Omwille van diezelfde looks zou je kunnen wachten op die klassieke enduro met een 21 inch voorwiel en achter een 18 inch-exemplaar. Simpelweg omdat het plaatje dan nog beter klopt. Neemt niet weg dat de X-Ride 650 Classic de deur opent voor meer luchtgekoelde eencilinder-pret en het belooft heel wat voor de toekomst van Mash. De X-Ride Classic met zijn 17 inch wielen is een goed begin en dat schijnt vaak het halve werkt te zijn. In het geval vn de X-Ride: dit is vooral een motorfiets waardoor je blijft grijnzen. En waar je hem ook parkeert, jet bezorgt passanten ook een heerlijke grijns. De X-Ride is feel good op wielen. Dat kun je wel stellen.
Mash X-Ride 650 Classic technisch
Zeker voor af-fabriekspaakwielen zien deze er verdraaid knap uit. De RVS-spaken behoeden je ook voor roest. 2. Frame, achterbrug, blok. Veel matzwarte lak, wat de hoogwaardige finish ten goede komt. 3. Vooralsnog is enkel de witte kleurstelling leverbaar, maar je kunt er donder op zeggen dat er spoedig meer volgt. 4. Een zogeheten Monza-tankdop. Zoals het hoort! 5. De oliekoeler is meer functie dan vorm. Een noodzakelijk kwaad op een grote luchtkoeler als dit. 6. Of de koelribben achterop de led-koplamp functioneel zijn of puur voor de looks, het ziet er gaaf uit.
Conclusie
Een gloednieuwe scrambler die de air van de luchtgekoelde eenpitters van weleer moeiteloos overneemt – dat is de X-Ride 650 Classic. De 17 inch-wielen maken hem lichtvoetiger dan de echte zandrakkers, wat de straatwaardigheid opkrikt. Helaas doen de grove noppen en serieus grip ontberende banden daar vervolgens weer afbreuk aan. De rest mag er zeker wezen. Dus eraf die Kenda’s en voor de echte Pirelli Scorpion Rally STRs gaan. Of bijvoorbeeld een setje van Dunlops nieuwe Mutant-banden eronder. Ruige offroad-looks zonder zenuwlijden op straat – dat wil je.
Overige punten van aandacht zijn slakken die je enkel dwangmatig met zout besprenkeld, zonder enige echte noodzaak. De stuurknoppen laten desondanks echt te wensen over en frustreren. Dat het zadel de duur van plezierritjes beperkt is niet eens heel erg. Jammer is het wel. Alleen meer dan alleen jammer wordt het ook niet. De Mash X-Ride 650 Classic maakt veel goed op pure en onverdunde nostalgische charme. Dat het uiterlijk lijkt op die ene brommer van dan ene merk uit dat ene jaar, snapt iedereen meteen. Bovenal heeft Mash het gevoel van de dikke eencilinder-scrambler weten te bottelen. Vervolgens goten ze de X-Ride 650 er tot de nok toe mee vol.
Plus:
Die looks, dat blokje, het sfeertje.
Min:
Stuurknoppen zijn wat te ‘authentiek’ en het zadel is aan de harde kant. Dat stomme BPM.
Michael van der Mark had in Race 2 een taaie aan Garrett Gerloff (31), maar bleef Scott Redding (45) en Jonathan Rea (1) ruim voor.
Michael van der Mark scoorde een overtuigende zege in de Superpole Race in Catalunya. De Yamaha en de Rotterdammer waren goed in vorm op het nieuwe WorldSBK-circuit. Ook Michael’s tweede en vierde plaats waren uitstekend, races die gewonnen werden door Jonathan Rea en Chaz Davies.
Met drie verschillende winnaars en drie interessante wedstrijden kan er gesteld worden dat het Circuit de Barcelona-Catalunya een aanvulling op de WorldSBK-kalender is. Al was het alleen vanwege het Nederlandse succes van Michael van der Mark. In de trainingen ging het onder wisselende condities al goed voor Michael en de Yamaha-rijder was vijfde na de Superpole. Michaels start in Race 1 was erg goed. De Nederlander kreeg zijn motor alleen slecht gestopt in de eerste bocht, waardoor hij zijn teamgenoot Toprak Razgatlioglu bijna raakte. De twee rijders verloren plaatsen, Razgatlioglu nog meer dan Michael. ‘Dat is racen, geen probleem’, was de reactie van Razgatlioglu, die de zondagraces vanwege een crash in de warm up moest missen. Michael kampte gedurende de race met gripproblemen aan de achterzijde. Ondanks die handicap, reed de Rotterdammer een strakke race, die hij als vierde afsloot. De winst ging naar Jonathan Rea voor zijn titelrivaal Scott Redding.
In de Superpole Race viel alles voor Michael op zijn plek. Nadat Alvaro Bautista voor zijn neus en die van Rea was gevallen, kon de Nederlander een voorsprong pakken. Rea kwam er niet meer aan te pas in de sprintrace over tien ronden en Michael won zijn vierde WorldSBK-race uit zijn carrière. Loris Baz kende om verschillende redenen twee mindere hoofdraces, maar reed tussendoor zijn Ten Kate Racing Yamaha wel naar een podiumplaats in de Superpole Race.
Hoppa! Dat is overwinning nummer 4 voor Michael van der Mark in de World Superbike.
In de tweede race was Michael ook sterk, alleen Chaz Davies was sterker. De Rotterdammer kreeg tot zijn eigen verbazing niet Rea of Redding, maar Garrett Gerloff achter zich aan. De Amerikaanse WorldSBK-debutant maakte het Michael flink lastig en de Rotterdammer had zelfs een foutje van zijn merkgenoot in de laatste ronde nodig om tweede te worden. Michael kon meer dan tevreden zijn met zijn resultaten in Catalunya en deed goede zaken voor de strijd om de derde plaats in het kampioenschap. Gerloff was ‘over the moon’ met zijn eerste podium en dat liet hij na afloop van de race ook goed merken. Rea werd ‘slechts’ vierde, maar aangezien Redding pas als zesde over de finish kwam, zal hij daar niet wakker van liggen. Met nog twee evenementen te gaan heeft Rea 51 punten voorsprong op Redding in zijn jacht op de zesde titel op rij.
Quotes
Jonathan Rea ‘Deze overwinning is voor Ana.’ Jonathan Rea droeg de winst in Race 1 op aan teamgenoot Ana Carrasco, die vanwege een zware rugblessure is uitgeschakeld.
Michael van der Mark ‘Iedere ronde genoten, het is een geweldige baan.’ Van Michael van der Mark mag het Catalunya circuit langer op de WorldSBK kalender blijven staan.
Chaz Davies ‘Mijn eerste overwinning als vader.’ Chaz Davies moest even wachten op zijn 31e WorldSBK-zege. Zijn laatste dateerde van juli 2019.
Loris Baz ‘De slechtste race van mijn leven.’ Na een veertiende plaats in Race 1, kwam Loris Baz sterk terug met een podium in de Superpole Race.
Scott Redding ‘Zeg nooit nooit, maar het wordt erg lastig.’ Scott Redding verloor in iedere race punten op Jonathan Rea.
Ducati lanceert MyDucati App, de mobiele app waarmee alle fans te allen tijde in contact kunnen blijven met de Ducati wereld en alles op één plek kunnen vinden.
Dankzij de MyDucati App versterkt de in Bologna gevestigde motorfabrikant de relatie met zijn community en biedt Ducatisti een op maat gemaakte ervaring en geprivilegieerde toegang tot het Ducati universum. In feite is er veel unieke content voor de leden, zoals toegang tot besloten evenementen en exclusieve previews van het nieuwe gamma.
De app biedt tal van mogelijkheden om het maximale uit MyDucati te halen. In de Garage sectie kunnen klanten op elk moment de documentatie van hun motorfietsen raadplegen en altijd hun Ducati Card- het officiële Ducatista-document – bij zich hebben. Hier kunnen liefhebbers de Ducati van hun dromen configureren, opslaan en delen met vrienden en dealers. Daarnaast kunnen de fans de sectie ook aanpassen met een foto van hun eigen Ducati.
In de ruimte gewijd aan Ducati Dealers is het mogelijk om de dichtstbijzijnde dealer te vinden op basis van geolokalisatie, de beschikbare diensten te raadplegen en op te slaan als favoriet om eenvoudig contact met hem op te nemen of met een simpele klik een afspraak te maken voor een proefrit. Terwijl in het News gedeelte de liefhebbers in real time toegang hebben tot alle informatie over nieuwe diensten en evenementen georganiseerd door Ducati over de hele wereld, met een notificatiesysteem dat hen altijd op de hoogte houdt van het belangrijkste nieuws.
Om de gebruikerservaring zo boeiend en gepersonaliseerd mogelijk te maken, biedt MyDucati een systeem van badges aan die na afloop van de verschillende secties worden geopend. Door het bereiken van de doelstellingen kunnen de abonnees toegang krijgen tot promoties en gepersonaliseerde diensten op basis van de interesses en voorkeuren die ze binnen de applicatie hebben kenbaar gemaakt.
De MyDucati App is beschikbaar voor iOS en Android en kan gratis worden gedownload in de Apple Store en Play Store. Gebruikers die al geregistreerd zijn bij MyDucati hebben snel toegang tot de app met dezelfde login die ze op het web gebruiken.
De app heeft ook een sectie die gereserveerd is voor de Desmo Owners Club (DOC) community, waar clubleden hun passie voor Ducati kunnen delen en kunnen profiteren van alle initiatieven en voordelen die voor hen gereserveerd zijn.
De Franse motorfietsenmarkt registreerde een positieve trend (+11,1%) in augustus met een totaalaantal verkopen van 25.477. Maar het herstel vertraagt, waardoor het Year To Date (YTD)-resultaat uitkomt op 198.625 eenheden (-9,8%). Dat is minder dan eerdere voorspellingen deden vermoeden (-6,5%).
Tweewielerverkoop in augustus
In augustus 2020 was er weer sprake van een groei met dubbele cijfers. In augustus steeg de verkoop zelfs met 11,1%, met een totaalaantal registraties van 25.477 verkochte eenheden.
Ondanks de positieve resultaten van de laatste maanden is het herstel van de markt niet zo sterk als in andere grote Europese landen zoals Italië. De Franse economie herstelt zich dan ook langzaam en verwacht een stijging van het aantal werklozen. Het resultaat van jaar tot datum augustus laat een trend zien van 9,8% met 198,625 inschrijvingen.
Als we de prestaties van de categorieën analyseren, melden we de negatieve YTD-trends van motoren +50 (-3,3%) en brommers (-10,5%), terwijl scooters +50 positief presteert (+7,7%). Elektrische voertuigen verliezen met dubbele cijfers: 23,9%.
Yamha verkocht 26.209 eenheden YTD (+1%), gevolgd door Honda met 20.742 (-14.5%) en Piaggio 18.449 (+4.1%). Achter BMW met 12.107 (-4%), Kawasaki met 11.040 (-12.2%), Peugeot – op de zesde plaats – met 10.903 (-22%) en SYM met 7.127 (+9.7%).
Motorfietsen Markttrend
De positieve lijn van de afgelopen jaren was er eind februari nog steeds in Frankrijk. De omzet in februari bedroeg 40.463, een stijging van 9,8%. Helaas werd het risico van Covid-19 onderschat en werden de eerste maatregelen pas medio maart genomen om een grote besmettelijke verspreiding over het land te voorkomen. Motorfietsfabrieken en -handelaren zijn van de laatste week van maart tot de eerste week van mei stilgelegd. In maart daalde de omzet boven verwachting met 14.179 verkopen (-52,2%) waardoor het eerste kwartaal eindigden met 54.650 eenheden, een daling van 17,8%.
Helaas bedroegen de verkopen in april, met alle fabrieken en dealers gesloten, slechts 5.340 eenheden (-82,6%). In mei was de verkoop bemoedigend en veel beter dan verwacht: 26.619 eenheden, met slechts 15,3% verlies ten opzichte van de corresponderende maand vorig jaar. De omzet in juni bedroeg 43,196, een sterke stijging van 31,5%, waarmee het eerste halfjaar 2020 werd afgesloten met 129.873 eenheden, een daling van 20,0%. De verkoop blijft groeien in juli en sluit af op 21,2% met 43.344 eenheden.
Benelli heeft op de CIMA (China International Motorcycle Trade Exhibition), die momenteel in Chongqing plaatsvindt, zijn nieuwe GranTurismo gepresenteerd. Het is de motor geworden die we eerder in januari lieten zien, in zowel ‘burger’- als politie-uitvoering.
De nieuwe Benelli 1200GT die in China wordt gebouwd door Qianjiang Motor Co., het moederbedrijf van Benelli, werd in 2016 getoond. De eerste tekeningen en de eerste informatie over een model dat concurreert met de BMW R1250RT dateren uit die tijd. Volgens de tekeningen nog met een cardanaandrijving, maar uiteindelijk toch met een eenvoudigere en goedkopere kettingaandrijving.
Meer inhoud
De 1209cc drie-in-lijn kennen we van de bekende 1130cc van de Benelli TreK en Tornado. De toegenomen inhoud heeft te maken met allerlei Euro-homologatie-eisen. Het vermogen is daardoor toegenomen tot 136 pk bij 9.000 tpm, het maximale koppel is 117,7 Nm bij 6.500 tpm. De topsnelheid zou 230 km/u zijn.
Onderdelen van niet-Chinese merken zijn onder andere Brembo-remmen, Kayaba vering en Bosch ABS, terwijl de standaarduitrusting bestaat uit een elektrisch verstelbare ruit- en spiegels, adaptieve koplampen, verwarmde zadels en handvatten, cruisecontrol en vooruit- en achteruitkijkcamera’s die de aanwezigheid van een autoremhulpsysteem suggereert.
Andere gegevens zijn nog niet vrijgegeven, onofficieel wordt gezegd dat de productie tegen het einde van het jaar zou kunnen beginnen. De verkoop wordt verwacht in de eerste helft van 2021.
Met het wegvallen van de gedoodverfde titelkandidaat Jeffrey Herlings is de strijd om de wereldtitel in de MXGP een stuk spannender geworden. Tony Cairoli en Tim Gajser bezetten nu de hoogste plaatsen, maar er zijn nog meer kapers op de kust.
Door een val in de training van de tweede GP van Faenza mist Herlings vermoedelijk minimaal vijf GP’s (de twee van Faenza en de drie van Mantova) en kan hij de wereldtitel zo goed als zeker wel uit zijn hoofd zetten. Herlings’ werkgever KTM hoeft echter nog niet te wanhopen, want negenvoudig wereldkampioen Tony Cairoli raakt steeds beter op dreef. Na een stroef begin van de competitie is de Italiaan in de laatste vijf GP’s in elke manche bij de eerste vier over de finish gekomen en voert hij na acht GP’s de ranglijst aan. In de derde wedstrijd in Faenza kwam Cairoli in beide manches als tweede over de finish en dat leverde hem de GP-overwinning op, zijn 91e. Het was zijn 169e podiumplaats. Zal Cairoli erin slagen de records van Stefan Everts (tien wereldtitels en 101 GP-overwinningen) te evenaren? Qua wereldtitels misschien, qua GP-winst waarschijnlijk dit jaar nog niet, want er staan nog tien GP’s op de kalender.
De drie GP’s van Faenza leverden voor KTM een mooie reeks op, want na de winst van Herlings op zondag zegevierde Jorge Prado op woensdag en Cairoli op zondag. Het was voor de MX2-wereldkampioen zijn eerste GP-zege in de MXGP-klasse. Ook Prado won door in beide manches tweede te worden.
Jorge Prado won zowel een MXGP als een manche.
De vier manches van Faenza II en III leverden in de tweede race winst op voor Tim Gajser, die in beide wedstrijden in de eerste manche niet verder kwam dan twee vijfde plaatsen. De openingsmanches werden gewonnen door Jeremy Seewer (woensdag) en Jorge Prado (zondag). Voor zowel de Zwitser als de Spanjaard was het de eerste keer dat ze in de MXGP een manche wisten te winnen.
Glenn Coldenhoff kwam in geen van de vier manches in de buurt van de podiumplaatsen, maar scoorde toch wel behoorlijk wat punten door tweemaal vijfde, een keer zesde en een keer achtste te worden. Hij deelt in de WK-stand de zesde plaats met Arminas Jasikonis. De Litouwer was tot aan Faenza uitstekend op dreef, maar behaalde op het harde Italiaanse circuit in drie wedstrijden slechts 70 punten, waardoor hij drie plaatsen zakte op de ranglijst.
De eerste zeven van het WK-klassement worden na acht van de achttien GP’s door slechts 55 punten van elkaar gescheiden. Dat het zal uitdraaien op een tweestrijd tussen Cairoli en de zeven punten achter hem staande Gajser lijkt allerminst zeker gelet op het sterke optreden van zowel Seewer als Prado. Calvin Vlaanderen werd tweemaal twaalfde en eenmaal veertiende. Brian Bogers bleef steken op de klasseringen vijftien en dertien.
Jeremy Seewer won z’n eerste manche in de MXGP.
In de MX2 is wel sprake van een tweestrijd, want Tom Vialle en Jago Geerts maken daar de dienst uit. Maxime Renaux, die de eerste GP van Faenza won, kijkt al tegen een achterstand van 95 punten aan. Vialle was op woensdag en zondag uitstekend op dreef met drie overwinningen en een tweede plaats. Geerts stelde daar een eerste, een tweede, een derde en negende plaats (na een zware val, terwijl hij op de tweede plaats lag) tegenover. Roan van de Moosdijk scoorde op woensdag slechts eenmaal een dertiende plaats, maar kwam tijdens Faenza III sterk terug met een zesde en een vierde plaats, en handhaafde zich op de vijfde plaats in de WK-stand. Bas Vaessen liet in verband met een in Letland opgelopen rugblessure de drie GP’s van Faenza aan zich voorbijgaan.
WK-Standen
MxGP (Na 16 manches)
Positie
Coureur, merk
Punten
1
Tony Cairoli (I), KTM
285
2
Tim Gajser (SLO), Honda
278
3
Jeffrey Herlings, KTM
263
7
Glenn Coldenhoff, GasGas
233
14
Calvin Vlaanderen, Yamaha
80
18
Brian Bogers, KTM
65
MX2 (Na 16 manches)
Positie
Coureur, merk
Punten
1
Tom Vialle (F), KTM
354
2
Jago Geerts (B), Yamaha
333
3
Maxime Renaux (F), Yamaha
259
5
Roan vd Moosdijk, Kawasaki
210
25
Bas Vaessen, KTM
35
Quotes
‘Het voelt goed de rode plaat te hebben.’ Tony Cairoli is uiteraard blij het WK-klassement aan te voeren.
‘Dat was een bittere teleurstelling.’ Tim Gajser ging in de eerste manche van Faenza III onderuit en werd slechts vijfde.
‘Ik kijk nu al uit naar 2021.’ Thomas Kjer Olsen blijft komend jaar uitkomen voor Rockstar Husqvarna en stapt over van de MX2 naar de MXGP.
‘Het moet in beide manches kloppen.’ Jorge Prado weet wat het recept is om een GP te winnen.
‘Ik maakte geen enkele fout.’ Jeremy Seewer werd voor het eerst als winnaar van een MXGP-manche afgevlagd.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
