donderdag 21 augustus 2025
Home Blog Pagina 1436

Motor Special: Trial rijden met Alex van den Broek – MotoMe – S1/07

0

Hoe lager de snelheid, hoe zwaarder de uitdaging. Trial dus, het ballet onder de motorsporten. Bart en Joost gingen optimaal geprepareerd naar Schijndel voor een spoedcursus bij Alex van den Broek, multivoudig Nederlands trialkampioen en EK/WK-deelnemer. En na een paar uur ging het duo huiswaarts met een berg bagage, zoals een zwaar minderwaardigheidscomplex, maar toch ook een indrukwekkend overwinningsgevoel a la Emile Ratelband…

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl

MotoMe Motor TV: Aflevering 7 – S1/07

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv

Heb ook jij ook het gevoel dat er alleen nog maar BMW boxers en K-series ons wegennet bevolken? Ach ja, het is de tijd van het jaar vrienden, waarin jaarlijks een nieuwe ijstijd zich lijkt aan te dienen, geschminkte gasten door je schoorsteen kruipen en alle puur hobbymatige tweewielers gedwee in hun verwarmde garage wachten op lente. Daarnaast valt er in dit Siberische tijdvak weinig anders aangenaams te doen dan de eerste zes afleveringen van MotoMe opnieuw, of (foei!) voor het eerst te bezichtigen. En wat heeft MotoMe aflevering 7 voor hartverwarmends in petto?

1. Een vergelijkende rijtest van twee totaal afwijkende Amerikanen uit dezelfde stal van het schathemeltjerijke Polaris Industries; de Victory Vision Tour en de Indian Chief Classic. Eerstgenoemde heeft de uitstraling van een URO (Unidentified Riding Object) met wereldse toeristische eigenschappen, de Indian oogt kaler en cooler dan wat er zich onder Bart’s veelbesproken muts bevindt…

2. Natuurlijk het tweede deel van onze marathon op de Milanese Eicma, de show van het jaar. Dit schouwspel der noviteiten waar damesbenen per strekkende meter in de aanbieding lijken te liggen, bracht een opvallende keur aan tendenzen. Brachten we in aflevering 5 de terugkeer van de hypersports en toersportieve allroads, nu nemen we de crazy custom/cafe racer-scene onder de loep. En laten we motorscooters niet onbesproken.

3. ‘Zeg, hoe langzaam kan jouw motor?’ Ofwel: trial. Het oogt als ballet en zou om die reden een plaats verdienen als discipline bij de Olympische Spelen. Maar is het ook aangenaam om zelf te doen? Het antwoord wisten we eigenlijk al, dus gingen we vooral voor ons grote plezier op trialles bij Alex van den Broek. Multivoudig Nederlands trial kampioen, ‘hot shot’ tijdens EK’s en WK’s en evenementenman, kun je nauwelijks een betere treffen. Daarnaast presteert meneer het de helse Erzberg Rodeo uit te rijden, wat MotoMe’s Bart en Joost direct degradeert tot ongetrainde sukkels…

Naar goed gebruik kenmerkt ook deze zes MotoMe zich door een bruisende cocktail van ongezouten onafhankelijkheid, ongecompliceerde authenticiteit en een mespunt relativering.

Nieuwe MOTO73 is uit!

0

Vandaag valt de nieuwe MOTO73 bij de abonnees op de deurmat, wat biedt deze MOTO73? We zetten het op een rijtje:

Guns N’ Poses
Met een Magnum worden traditiegetrouw evenveel mensen omgelegd als inwendige mensen verfrist tijdens hete zomermaanden. Maar een volgende Magnum betreedt het wereldtheater; een poseur, patser, gestaalde lolly onder de familienaam Victory. Het moordend hete South Dakota vormt het decor, al had Las Vegas beter gepast…

Down Under
Dertig jaar wachten wordt volgend jaar mei beloond met het vierde deel van de Mad Max-cyclus. Naar aanleiding van Max Max: Fury Road (2015) blikken we terug op veertig jaar motor & film in Australië.

Wereldtitel binnen handbereik
De afgelopen jaren waren de meest succesvolle uit de carrière van Jannick de Jong. De 27-jarige grasbaanracer behaalde twee jaar achtereen de Nederlandse en Europese titel en greep dit jaar op de valreep naast de wereldtitel. Het zijn de vruchten van een leven lang investeren in mens en machine.

De zwartepiet toespelen
Als iemand dit jaar de gemoederen bezig heeft gehouden, is het Zwarte Piet wel. Voor het bij wet wordt verboden, kiest MOTO73 vier favoriete Zwarte- Pietenmotoren. Welke stoute tweewielers verdienen de roe en een plekje in de zak van Sinterklaas?

Broederlijke kampioenen
In de 66-jarige geschiedenis van het WK wegrace zijn met Marc en Alex Marquez voor het eerst twee broers wereldkampioen geworden. En dan ook nog in hetzelfde jaar. Nadat Alex als de jongste van de twee in Valencia de Moto3-titel had gegrepen, bekroonde Marc een fantastisch MotoGP-seizoen met een dertiende zege.

Vonk slaat over
Het kon natuurlijk niet uitblijven, nadat de elektromotor in de automobielsector al een geruisloze intrede maakte. In de motorbranche is inmiddels ook de tijd aangebroken dat de e-bikes een steeds ruimer plekje innemen op de markt. KTM doet mee met de Freeride E.

Licht in de duisternis
Ze kwamen onder de noemer ‘Darkside of Japan’, maar ondertussen zijn het twee enorme lichtpunten in de line-up van het merk met de gekruiste stemvorken. Met een gunstige prijsstelling en een lichtelijk ondeugend karakter raak je blijkbaar de juiste snaar bij motorminnend Nederland.

En nog veel meer…

Bestel direct of neem hier een abonnement!

 

Getest: Piaggio MP3 500

0
Piaggio MP3 500

De Piaggio MP3 blijft een aparte scooter. Met z’n twee wielen aan de voorzijde en eentje achter lijkt het kruising tussen een motorscooter en een kleine auto. Alleen beland je met een autootje vroeg of laat in de file, waar de MP3 er moeiteloos tussendoor laveert.

Piaggio introduceerde de MP3 al in 2006, maar 150.000 exemplaren later vernieuwt het Italiaanse merk haar 500cc driewieler. Voorheen waren er nog meerdere uitvoeringen, maar voor komend modeljaar blijft het bij de 500. Dat wil niet zeggen dat er motorisch niks nieuws onder de zon is. De Piaggio MP3 500LT heeft namelijk een aangepaste CVT-transmissie, waardoor ‘ie nog sneller van zijn plek komt. Die toename in acceleratie komt ook ten dele aan de nieuwe cilinderkop met efficiëntere klepbediening en andere inlaatkanalen. Diezelfde vernieuwingen moeten de MP3 nog zuiniger maken ook. De Italianen claimen dat de MP3 1 op 25 moet kunnen doen, en in de eco-modus zou ‘ie nog eens vijftien procent zuiniger moeten zijn. Dat gepaard met een twaalf liter tank, geeft de MP3 een behoorlijk indrukwekkende actieradius. Het vermogen blijft onder die omstandigheden overigens wel gelijk aan het vorige model á 40,1pk bij 5250 toeren per minuut. Trekkracht daalt trouwens wel naar 45,5Nm, maar het koppel is wel bij een lager toerental beschikbaar, wat de rappere acceleratie nog meer verklaart.

Ook opvallend is en blijft de tweewielige voorpartij. Beide voorwielen hebben volwaardige onafhankelijke wielophanging en een slim systeem wat in een bocht het ene wiel intrekt en de ander uitsteekt, om zo de druk op de voorwielen gelijk te houden. Dat geeft een stabiele, maar toch niet zwaar sturende voorkant. Verder helpt de optionele ABS en traction control de boel in het gareel te houden. Nu klinkt traction control voor een scooter met 40pk overdreven, maar door de aparte geometrie merk je toch dat het er niet voor niets is. Zelfs op droog wegdek merk je dat het ASR regelmatig ingrijpt. Het ABS is overigens apart verdeeld over alle drie de wielen. Het remmen an sich kun je vervolgens naar keuze ook gecombineerd of los van elkaar regelen. Met het voetpedaal verdeelt de MP3 automatisch de druk over de voor- en achterremmen, en met de hendels aan het stuur kun je het heft zelf in handen nemen. De voorremklauwen bijten voor het nieuwe model trouwens in 258mm schijven ten opzichte van de oude 240mm remschijven. Logisch dat de schijven meegroeien, want de wielen zijn namelijk ook van twaalf naar dertien inch gegaan, wat naast grotere remmen ook een stabielere wegligging oplevert. De vering van de MP3 wordt met één schokbreker per wiel goed verdeeld. Alleen is de veerweg aan de voorkant met 85mm ietwat aan de korte kant. Daardoor moet de veer flink progressief zijn om te voorkomen dat de boel uitbodemt. Achter heb je beschikking over 108mm veerweg, wat het geheel toch comfortabel genoeg maakt.

Ook qua rijcomfort heeft Piaggio de MP3 flink aangepakt. Zo is het zadel langer geworden. De zit is verder lekker rechtop, met armen ontspannen naar beneden en de ellebogen in een fijne hoek. Het zadel zelf is breed, stevig en biedt voldoende ruimte. Door het langere zadel heeft niet alleen de bestuurder meer ruimte, maar ook de bijrijder is van meer zitplaats voorzien. Ook is de buddy anders van vorm geworden. Er kan nog steeds  50 liter in, maar nu passen zelfs twee integraal helmen onder het zadel. Behalve op comfortvlak krijgt de MP3 ook qua design een flinke modernisering. De scooter krijgt onder meer LED-verlichting en een andere grille en scherper gelijnde koplampen. Ook het Dashboard is grondig vernieuwd en heeft tussen een toerenteller en snelheidsmeter niet minder dan elf waarschuwingslampjes. Het display biedt daarnaast nog meer informatie. Zo kun je het brandstofverbruik laten tonen. Ook is er een klokje, de rijmodus, kilometer- en tripstand en zelfs de accuspanning kan getoond worden.  Helaas ontbeert de MP3 wel bediening vanaf het stuur, dus onder het rijden wisselen van setting is er niet bij.

Met de nieuwe MP3 heeft Piaggio weer een stap vooruit gezet op het gebied van snelle en comfortabele mobiliteit. De nieuwe MP3 is snel, stabiel en zeer comfortabel en wordt leverbaar in ?twee versies. De Business-editie is ?herkenbaar aan een verchroomde ?uitlaatpijp, een bruin zadel en een tunnel, een stuur en duohandgrepen die in gunmetal-grijs zijn uitgevoerd. ?De Sport-editie heeft een zwart zadel?en zwarte hoogglansdelen, waar de andere versie gunmetal-grijs op het menu heeft. Beide edities kosten zonder ABS en ASR € 10.299 en met ABS en ASR € 10.959. 

Zuinig lijstje

0

De mannen van Brandstofverbruik.nl hebben onlangs een lijst opgesteld van de tien minst verbruikende allroad-fietsen die je op dit moment kunt krijgen. Niet geheel verrassend is het feit dat de eerste vier plekken worden ingenomen door motoren onder de 800 cc. Absolute toppers zijn de populaire V-Strom DL650 van Suzuki en de Honda NC700X. De award voor de zuinigste duizend gaat naar Suzuki, met de nieuwe V-Strom DL1000. Opvallend is overigens dat de BMW R1200GS Adventure in de lijst staat en niet zijn minder wegende broertje. Hoogstwaarschijnlijk een niet bijgewerkt verbruik van de Duitsers, zoals brandstofverbruik.nl meldt na navraag. Overigens zijn de gepubliceerde waarden door de fabrikanten zelf opgegeven, dus dat kan nog wel eens afwijken van de daadwerkelijke verbruikscijfers. Op brandstofverbruik.nl kun je overigens in de database het verbruik, CO2-uitstoot en de kosten per kilometer vinden van vierduizend motoren.      

10 minst verbruikende allroad-fietsen
1. Suzuki V-Strom DL650 A – 3,97 liter per 100 kilometer (1 op 25,2)
2. Honda NC700X – 4,01 liter per 100 kilometer (1 op 24,9)
3. BMW F700/800GS – 4,48 liter per 100 kilometer (1 op 22,3)
4. Kawasaki Versys 650 – 4,53 liter per 100 kilometer (1 op 22,1)
5. Suzuki V-Strom DL1000 – 4,83 liter per 100 kilometer (1 op 20,7)
6. Yamaha Super Tenere Z – 5,17 liter per 100 kilometer (1 op 19,3)
7. BMW R1200GS (Adventure) – 5,52 liter per 100 kilometer (1 op 18,1)
8. Kawasaki Versys LZ 1000 A – 5,52 liter per 100 kilometer (1 op 18,1)
9. Ducati Hypermotard – 5,72 liter per 100 kilometer (1 op 17,5)
10. Aprilia Dorsoduro 750 – 5,90 liter per 100 kilometer (1 op 16,9)

 

Hoog water bij MV

0

Iedereen die wel eens bij MV Agusta is geweest, weet dat de ligging van de fabriek prachtig is. De fabriekshallen liggen aan een idyllisch meer en het uitzicht op de bergen is geweldig. Een strategische ligging, want toen Aermacchi er nog watervliegtuigen produceerde was het naastgelegen meer natuurlijk een ideale start- en landingsbaan.

Maar die ligging heeft ook een keerzijde, zo blijkt. De Italiaanse website Insella.it meldt dat de fabriekshallen onder water staan door aanhoudend noodweer. Het naastgelegen meer is overstroomd, en dus ook het MV-terrein. Ruim honderd arbeiders zijn met natte voeten naar huis gestuurd en de productie van motorfietsen ligt stil.

De directe productie is niet stilgelegd doordat er allerlei machines stuk zijn, maar vooral omdat de infrastructuur op het terrein onbruikbaar is. Heftrucks kunnen niet rijden en dus ligt de aanvoer van onderdelen ook stil. De enige schade die er op dit moment lijkt te zijn is schade aan enkele testbanken aan het einde van de productieband. Andere machines zijn op tijd uitgeschakeld en waarschijnlijk valt de schade daaraan mee.

Het nieuwe rijbewijs

0

We kregen enkele mailtjes in onze mailbox: ‘een nieuw rijbewijs, help!’ Dit naar aanleiding van het Nederlandse rijbewijs dat sinds gisteren is opgefrist. Nieuwe exemplaren hebben enkele wijzigingen gekregen ten opzichte van het model dat vorige week nog werd uitgegeven. Maar eigenlijk is er niet veel aan de hand, want naast de licht vernieuwde vormgeving zijn er slechts enkele modernere echtheidskenmerken toegevoegd. We zetten de wijzigingen op een rijtje:

– Meer reliëf op het pasje
– Een doorzichtig venstertje, door de RDW ‘clear window’ gedoopt
– Een hologram dat van kleur verandert als je het rijbewijs kantelt
– Een nieuwe chip die vanaf de buitenkant niet zichtbaar is
– Een QR-code is toegevoegd

Je merkt het al: de wijzigingen zijn louter bedoeld om vervalsing moeilijker te maken. Zo kan de nieuwe chip alleen met een zogeheten Machine Readable Zone uitgelezen worden. In deze chip staat dezelfde informatie dan op de buitenkant van het rijbewijs.

De nieuwprijs voor een rijbewijs blijft hetzelfde: €38,50. En natuurlijk blijven oude rijbewijzen gewoon geldig tot de datum die op je rijbewijs staat. Dus, geen paniek!

UPDATE: Snelste e-bike nu voor klant beschikbaar

0

Het is ‘eindelijk’ zover, Lightning Motorcycles heeft haar LS-218 aan de eerste klant geleverd. Na acht jaar ontwikkeling is de elektrische Superbike dus ready to go en is daarmee gelijk ook de snelste productiefiets met elektromotor. De naam heeft ie er zelfs aan te danken, want tijdens een snelheidsrecord werden 218 mijlen per uur op de klokken gezet. Dat is, niet schrikken, maar liefst 351 km/u. Het in San Carlos (Californië, waar anders…) gevestigde bedrijf is overigens tot dit product gekomen door er voornamelijk veel mee te racen. Zo won de LS-218 onder meer de Pikes Peak International Hill Climb in 2013, met specialist Carlin Dunne aan het stuur. 

Nu hun paradepaardje voor de eerste maal is verkocht, wil Lightning de line-up gaan vergroten met meer praktische modellen, die tevens minder moeten gaan kosten. De superbike kost namelijk 38.000 Amerikaanse dollar. Daarvoor krijg je echter wel een superieure motorfiets voor terug, die gebruik maakt van dure componenten. Zo tref je speciale Race Tech-vering aan op de LS, evenals Brembo radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen en Marchesini gesmede magnesium velgen. Buiten het feit dat de 224,5 kilo wegende LS-218 door het behoorlijk hoge vermogen en koppel (200 pk en 228 Nm) een flinke topsnelheid kan bereiken, is de actieradius ook niet heel verkeerd te noemen. Op snelwegtempo kom je volgens de fabrikant namelijk toch nog 160 kilometer ver. Bij gewoon gebruik zou je met het zwaarste accupakket van twintig kilowattuur op ruim 260 kilometer uitkomen. Dan is actieradius ineens al een veel minder groot probleem om een e-bike aan te schaffen. Laden duurt twee uur, al kun je met een quick charger binnen dertig minuten weer op pad zijn. De plannen voor de nabije toekomst zijn nog niet openbaar gemaakt, maar we zullen binnenkort vast meer horen over de volgende modellen van Lightning Motorcycles. 

– UPDATE –

Nu met filmpje. Fervent motorliefhebber en talkshowhost Jay Leno heeft een Lightning LS-218 in zijn garage staan en vertelt je er alles over! 

[justified_image_grid ids=21364,21365,21366,21367]

Getest: Honda Gold Wing F6C

0

De grap is dat in deze stijl de Gold Wing eigenlijk terug is bij waar het ooit mee begon. In 1975 was de eerste Gold Wing had ook geen koffers, zetels, audio en dat soort toestanden. Een typische cruiser was het evenmin, het was gewoon een ‘motor’, zoals we tegenwoordig naked bikes noemen. De zescilinder kwam pas later, die eerste GL1000 had een viercilinder boxer en ook die was bedoeld als koppelrijke en zachtaardige toermotor.

Het basisframe is hetzelfde gebleven en bij het zij-aanzicht zie je duidelijk dat de radiateurs boven de motor zijn geplaatst en die ribben zijn bepalend geworden voor het gezicht van de F6C. En dat geeft een totaal ander gezicht dan de meeste andere luchtgekoelde soortgenoten. En vanwege de lengte van het zescilinderblok, kon er geen radiateur vóór het blok worden geplaatst en dus werden ze er links en rechts boven gezet. Aan de voorkant zit een enkele koplamp (led) in een chromen behuizing met daarnaast de oranje knippers die altijd branden zolang de motor loopt. 

Die knipperlichten gaan overigens vanzelf uit na een bocht en dat is niet zo simpel als bijvoorbeeld in een auto, waar je met het terugdraaien van je stuur de ‘zwengel’ weer aantikt. Honda maakt gebruik van de sensoren van het ABS. Zolang de draaisnelheid van het voor- en achterwiel nog verschillen zit je volgens de computer in een bocht, zijn ze daarna weer hetzelfde, dan gaan de knippers uit. Nou ja, aan de voorkant dus juist aan.

Met die grote cruisers is het al snel een beetje duwen en trekken om de bocht door te komen, maar deze Honda stuurt bij wijze van spreken zo gemakkelijk als een 600cc-tje. De ene bocht na de andere vreet hij op en het is heel duidelijk dat Honda geen boulevard-cruiser heeft neergezet, maar een lekkere stuurmotor met een geweldig motorblok. Je profiteert natuurlijk van het lage zwaartepunt van een boxer. Ten opzichte van de standaard Gold Wing werd de voorvork iets vlakker geplaatst, maar zonder dat dat nu zo’n merkbare gevolgen heeft voor het stuurgedrag. 

Je zit als een vorst met een breed stuur in handen met daarop een klein dashboardje. Ook die informatievoorziening is beperkt tot het minimum. Een toerenteller, snelheidsmeter en benzinemeter is ongeveer het enige dat erop zit. Het digitale display zelf is een ‘negatief’ schermpje, dat wil zeggen dat de achtergrond zwart is en de cijfers wit. ’n Aardige gimmick, die past bij de duistere uitstraling van deze krachtpatser, maar de afleesbaarheid is zo-zo als we eerlijk zijn. En ondanks dat we dat minimale wel begrijpen, zou een versnellingsindicator wel handig zijn.

Zelfs straatjekeren is trouwens nog redelijk te doen. Natuurlijk, met een wielbasis van 1707 mm is het een flink slagschip, maar het is een handelbaar gewicht. De normale GW kun je trouwens achteruit laten rijden met behulp van de startmotor, maar deze uitgeklede versie heeft dat dan weer niet. En ja, dan is 341 kg gewoon 341 kg, verdraaid zwaar dus… De vering is duidelijk afgestemd op comfort en met name achter veert hij behoorlijk soepel, maar zonder week te worden. Ook de remmen voldoen prima en geven het juiste gevoel. ABS is standaard.

De F6C heeft een fijn schakelende vijfversnellingsbak. En als we door de bergen slingeren met een gangetje van 100 km/h dan hoeven we amper de koppeling in te knijpen om een andere versnelling te kiezen. Het maakt namelijk niet uit in welk verzet je zit, hij sleurt er toch wel goed aan. Maar wanneer we een buitenweg nemen en het snelheid naar 130 op loopt dan mis je eigenlijk een zesde versnelling. In vijf, die als een soort overdrive functioneert, draait het blok 3000 tpm en dat zit je nog niet eens op de top van de koppel- of vermogenscurve, maar gevoelsmatig wil je wat meer rust inbrengen door die zes te kiezen.

Het zijdezachte karakter van de motor werd een beetje opgeruwd met een ander uitlaatsysteem, maar het blijft een blok dat als een naaimachientje loopt. En qua rijeigenschappen is het ook een echte Honda; het gaat allemaal haast als vanzelf en het gewicht van 341 kg levert geen enkel probleem op. Een complete Gold Wing met airbags, navigatie en alle koffers, surround stereo kost een kleine 38 mille. De F6C is ook qua prijs ontdaan van een boel extra’s: 24.999 euro. Het gaat veel te ver om het goedkoop te noemen, want het is natuurlijk een serieuze bak met geld. Maar het is wél de enige met die machtige zescilindergrom…

[justified_image_grid ids=20469,20470,20471,20472,20473,20474,20475,20476,20477,20478]

Loi naar RW Racing GP

0

In 2015 gaat het enige Nederlandse GP-team vertegenwoordigd worden door een Belg, en wel Livio Loi. De 17-jarige coureur uit Helchteren neemt plaats op de Honda NSF250RW van RW Racing GP, nadat hij afgelopen weekend een contract tekende met het team. Loi: ‘Ik heb altijd het vertrouwen gehad dat er een nieuwe kans zou komen en ben dan ook blijven trainen en motorrijden om fit te blijven, voor het geval zich een moment aandiende. Ik ben heel blij met deze nieuwe kans, die ik echt bijzonder acht. Ik ben vereerd met het vertrouwen van Honda en RW Racing GP. Ik kijk ernaar uit te werken met een team dat dezelfde taal spreekt en naar het rijden op de fabrieks-Honda. Ik wou dat het al februari was!’

De afgelopen twee seizoenen reed Loi in de Moto3 voor het Marc VDS Racing Team en scoorde 25 WK-punten in totaal. Het gros daarvan werd overigens binnengehaald door een vierde plaats tijdens de GP van Argentinië, die eind april van dit jaar verreden werd. De resultaten bleven daarna uit en na de WK-ronde op de Sachsenring nam het Marc VDS Racing Team uiteindelijk afscheid van Loi.

Hij krijgt nu echter een nieuwe kans om zich te bewijzen op mondiaal niveau. De Italiaanse Belg zal in het volgende Moto3-seizoen de enige rijder voor RW Racing GP zijn, aangezien zij onlangs een startplek moesten inleveren. Lange tijd was Efren Vazquez ook in beeld voor het zitje bij het Nederlandse team, maar de Bask gaat uiteindelijk voor het Duitse Kiefer Racing rijden. 

Foto: 2Snap