zaterdag 22 november 2025
Home Blog Pagina 1782

Getest > Yamaha FZ8 ABS

0

Tussen de dikke duizends en de iele zeshonderdjes vind je nóg een klasse. Die van de jongvolwassen ‘zeven-vijftigs.’ Sommigen willen graag meedoen met de gevestigde orde, maar zijn nog wat speels. Anderen zijn leuke stapmaatjes, maar een beetje te oud voor de dansvloer. De Yamaha FZ8 is precies goed. Een jongeling met lekker veel pit, die stevig in zijn schoenen staat.

Als je op de Yamaha FZ8 ABS stapt, denk je in eerste instantie met een dikke duizend te maken te hebben. De ruime zit zet je meteen op het verkeerde been en ook de rest van de 106 pk sterke fiets lijkt vastbesloten om je in die waan te laten. Met opzichtige gouden accenten wijst hij je trots op zijn sterke punten, zoals het uitgebalanceerde en vertrouwenwekkende rijwielgedeelte. Werkelijk, je zou niet zeggen dat je op slechts een 779 cc’tje zit! Het is één en al coolheid, met een frisse tandpastaglimlach van achter het dashboard en een rauwe, doorrookte whiskystem uit de optionele Akrapovic-demper. Het getinte flyscreen doet niet alleen dienst als trendy zonnebril, maar geeft je ook nog wat broodnodige windbescherming. Het is een welkom accessoire op deze joviale scheurneus. De Yamaha doet heel volwassen aan. Hoewel je bij rustig wegrijden de nodige kilo’s voelt, heb je geen enkele moeite om die kilo’s overeind te houden. Wanneer de FZ8 rolt, gedraagt hij zich als op rails. En hoewel het echte vermogen pas bij zo’n 6000 toeren z’n intrede doet, heeft hij bij minder omwentelingen van de krukas meer spierballen dan we van de FZ-serie gewend zijn. Daarbij valt er echt niets op te merken qua bediening en gehoorzaamheid, alles gaat soepel, geruisloos en geheel zoals jij dat wenst.

Wél kenmerkend voor de FZ-serie is het dashboard van de Yamaha FZ8, dat we dus al kennen van bijvoorbeeld de FZ1. Door de witte achtergrond van de toerenteller smoelt het geheel wat frisser, maar er is niets nieuws onder de zon. Dat betekent dus dat we het zonder versnellingsindicator moeten stellen, terwijl de benzinemeter behoorlijk accuraat de resterende brandstofvoorraad aangeeft. Daarnaast is er altijd een klokje in beeld en is de afleesbaarheid van dit alles redelijk goed. Het digitale gedeelte is aan de volle en kleine kant, maar zelfs in volle zonneschijn goed afleesbaar. Juist doordat de FZ8 zo groot en stevig aanvoelt, zou je een wat zwaarder stuurkarakter verwachten. Maar het tegendeel is waar. Je gooit de Yamaha makkelijk de hoek om en eenmaal in de bocht gedraagt-ie zich voorbeeldig. Het sturen gaat niet enorm flitsend, maar wel rotsvast en stabiel. Hoewel de achterkant van de FZ8 behoorlijk comfortabel geveerd is, moet je het erg gek maken, wil je hiervan hinder ondervinden tijdens het bochtenwerk. We vonden het niet nodig om de instelbare schokdemper (veervoorspanning, in- en uitgaande demping) te verstellen; dat zegt genoeg.

Je hoeft er ook niet vreemd van op te kijken als je af en toe de inklapbare voetsteuntjes aan de grond rijdt, een teken van zowel de goede stuurkwaliteiten van deze fiets als de beperkte hellingshoek die je ermee kunt maken. Als rijder houd je er een goed gevoel aan over, want ook onder deze omstandigheden blijf je de fiets echt volledig de baas. Dat gevoel van controle zet zich door in de uitstekende remmen. Goed te doseren en effectief in het vertragen. Het ABS grijpt overigens redelijk laat in, je kunt de achterkant gerust een halve meter van de grond remmen zonder interventie. Het volgroeide sturen van de Yamaha past bij de volwassen zit en uitstraling van de motor. Voor een naked is hij erg bruikbaar. Ook een buitenlandse bestemming hoef je niet te schuwen met deze heerlijke allrounder.

Je hoeft er niet vreemd van op te kijken als je de inklapbare voetsteuntjes aan de grond rijdt.

Gemaakt voor
Dynamische persoonlijkheden. De FZ8 laat zich graag bekijken, maar is het meest in zijn element wanneer je hem meeneemt voor een lekkere toertocht. Deze naked benadert in alles de gulden middenweg. Gaat het hard, dan is het nooit nodig om hem naar je hand te zetten.

Motor
Het FZ8-blok toont zich onderin redelijk krachtig, maar krijgt halverwege het toerenbereik nog een behoorlijke dreun mee. De vier-in-lijn valt maar moeilijk te vergelijken met het inmiddels bekende blok uit de FZ1, dat toch flink toeren nodig heeft voordat er serieuze stappen worden gemaakt.

Innemende persoonlijkheid
In de tank van de Yamaha gaat een verdienstelijke 17 liter. Het is wel een behoorlijke zuipschuit, zelfs bij rustig snelweggebruik lukt het niet om zuiniger dan 1 : 15 te rijden. Kater of geen kater, je staat als een van de eersten bij de pomp.

Overheid blijft kosten boete rekenen

0

Weggebruikers die een boete voor een snelheidsovertreding op de mat krijgen, moeten voorlopig gewoon de administratiekosten van 6 euro blijven betalen. De overheid ziet geen aanleiding daarmee te stoppen of administratiekosten terug te storten. Onlangs verbood een rechter in een zaak nog administratiekosten in rekening te brengen.

Het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB) zegt dat die uitspraak niets verandert, omdat het een uitspraak in een individuele zaak betreft. Er werd vrijwel direct hoger beroep tegen aangetekend. De zaak over administratiekosten werd aangespannen door Bernd van der Meulen, hoogleraar Recht en Bestuur aan Wageningen Universiteit.

Hij had een boete van 99 euro voor een snelheidsovertreding gekregen. Die betaalde hij, maar hij tekende bezwaar aan tegen de 6 euro aan administratiekosten. Die zaak heeft hij nu dus gewonnen. Administratiekosten worden sinds juli 2009 in rekening gebracht. Vorig jaar werden ruim 900.000 snelheidsovertredingen beboet.

Bron: De Telegraaf
Foto: ANP

Paasraces onzeker UPDATE

0

UPDATE 27-2-2012
Door berichtgeving in de media, althans dat is de lezing van de KNMV en daar staan ze overigens behoorlijk alleen in, is er onduidelijkheid ontstaan over het doorgaan van de ONK wegrace op 7 en 9 april op Assen, ook wel bekend als de Paasraces. KNMV Sporttechnisch directeur Johan Becker heeft gelukkig redelijk goed nieuws: “Hoewel de KNMV en organisator SMA niet tot een vergelijk zijn gekomen, willen wij als motorsportbond nadrukkelijk uitspreken dat de Paasraces zeker doorgang zullen vinden.” Nu nog hopen dat de kwestie tussen de SMA en de KNMV snel opgelost wordt!

BERICHT 17-2-2012
We maken ons zorgen. Zorgen over de Paasraces op het TT Circuit van Assen. Want uit berichtgeving van Sandra Hoekman (van de SMA) blijkt dat het niet goed gaat met de inschrijvingen… Hoekman: “Er zijn 89 aanmeldingen, waarvan 14 buitenlanders. We moeten er minimaal 200 hebben om überhaupt de circuithuur te kunnen betalen en dan hebben we het nog niet over de kosten van de KNMV. Aanstaande maandag besluit de SMA of zij de Paasraces gaan organiseren. Het is aan jullie, coureurs!”

Nu weten wij ook heel goed dat het zware tijden zijn. De financiering rond krijgen is moeilijker dan ooit. Maar toch… Het zou erg jammer zijn als de Paasraces niet doorgaan want dan moeten we wachten tot het WK Superbike Assen om motorrace in eigen land te kunnen zien. Alle informatie over het inschrijven is te verkrijgen via info@smaracing.nl.

Getest > Victory Vision Tour

0

Ons land wordt overdonderd door een cruiser van ongekende proporties. Hij ziet eruit alsof hij van een andere planeet komt, al valt dat mee. Zijn wortels liggen gewoon in Amerika. De merknaam is al net zo bescheiden als het uiterlijk…

Wanneer je voor het eerst oog in oog staat met de Victory Vision Tour word je domweg overdonderd door zijn afmetingen. Vergeleken met dit formaatje cruiseschip zijn de Electra Glides van Harley-Davidson en de nieuwe K1600GTL van BMW relatief magere jongens. Een sterk staaltje van de Amerikaanse ‘Bigger is Better’-cultuur. Meesterbouwer Arlen Ness tekende voor de vormgeving en dat wil wat zeggen. De lijnen zijn zo uniek en origineel, dat je meteen overtuigd bent dat het hier niet gaat om de zoveelste Harley-kloon van een fabriek die mee wil liften op het succes van het Amerikaanse vrijheidssymbool. Extreem benieuwd naar de rijeigenschappen van deze groottoerist, die in 2008 voor het eerst werd verkocht, stappen we over het lage zadel simpel aan boord en strijken neer in een uiterst comfortabele zetel. We steken de sleutel in het contactslot, dat in een middenconsole met radio is opgenomen. Toch blijkt het, ondanks een blikveld vol knopjes, in de basis toch gewoon een motorfiets met de gebruikelijke bediening. Het informatieaanbod van het luxueuze dashboard is zelfs een beetje karig.

Redelijk vlotjes krijgen we leven in de 1731 cc dikke V-twin. Beide cilinders worden gevoed door elektronische injectie met een 45mm-gasklephuis. De krachtoverdracht naar het achterwiel verloopt via een hydraulisch bediende, natte multiplaatkoppeling en een losse zesversnellingsbak en van daaruit met een getande riem naar het achterwiel. Kortom niets revolutionairs, in principe bewezen technieken. Nadat we de niet al te zware koppeling laten vieren en een beetje gas geven, rollen de circa 420 rijklare kilo’s als vanzelf van de plaats. Direct dient zich een korte bocht aan en daar ervaren we het elastieken gevoel in de voorkant van de motorfiets, dat we ook kennen van de grote Harley-Davidsons. Gelukkig blijkt al snel dat dit gedrag zich echt beperkt tot lage snelheden en weet de Vision Tour zijn overgewicht heel goed te maskeren zodra de snelheid oploopt. In het verloop van de bocht biedt de Victory minstens net zoveel gevoel en stabiliteit als een BMW K1600GTL en dat komt als een verrassing. Wie had er verwacht dat zo’n gevaarte zo gewillig het bochtenwerk in gaat? Wij niet. En met de bodemspeling die voorradig is, hoef je het tempo zeker niet naar truttig te laten afzakken. Dit is beter dan wat we op een Harley-Davidson Electra Glide hebben ervaren.

Met deze verrassende kwaliteiten van de Vision Tour in het achterhoofd, duiken we de snelweg op. En ook hier stelt hij niet teleur. Het blok, dat op de binnenwegen over een kalme en nette gasreactie bleek te beschikken, is niet vies van een stukje snelweg. Laagtoerig in zijn zes kom je volledig tot rust, terwijl de teller je moet attenderen op het feit dat de snelheid al lang niet meer legaal is. Remmen lijkt in eerste instantie niet veel uit te halen, tot je ook de achterrem beroert. De Vision Tour blijkt over een gecombineerd remsysteem te beschikken, waarbij het rempedaal twee extra remzuigers aan de voorzijde activeert. Die heb je echt nodig om niet in het overigens prima functionerende ABS te belanden. De zithouding is geschikt voor marathonritten; het zadel aangenaam voor de bips en ondersteunend voor de onderrug, het stuur en de riante treeplanken op de juiste plaats, net als rem- en schakelinstrumenten. De windbescherming is dankzij de elektrisch verstelbare ruit dik in orde. Logisch eigenlijk met zo’n kamerbrede voorsteven; als je het dan nog niet voor elkaar zou krijgen om de rijder uit de wind te houden, moet je je serieus achter je oren gaan krabben.

Wie had er verwacht dat zo’n gevaarte zo gewillig het bochtenwerk in gaat? Wij niet.

Gemaakt voor
Vrijbuiters. Victory is onderdeel van Polaris, maar wil zich ontworstelen aan het houthakkersimago van deze sneeuwscooterfabrikant. Zeker met de Vision Tour lijkt dit aardig gelukt. Ook de andere modellen, zoals de Kingpin, zetten zich af tegen de gevestigde orde en associëren zich met beroepsgokkers uit onder meer het bowling- en poolcircuit.

Motor
De 1731 cc Freedom-V-twin met vierklepskoppen levert machtige mokerslagen en opereert soepel. Mooie lineaire vermogensopbouw, al brult en trilt het blok behoorlijk als je in de lage versnellingen boven 3000 tpm komt. De losse zesbak schakelt prima, maar het gaat gepaard met enorme klappen.

Aandachtsmagneet
Het meest opvallend op de snelweg zijn medeweggebruikers die je via de spiegel aan zien komen en vervolgens hun nek bijna 180 graden draaien om je helemaal voorbij te zien glijden. Degenen die harder rijden, blijven even naast je hangen om het onbekende gevaarte eens rustig gade te slaan.

Uitzending gemist > Phillip Island

0

Een dodelijk ongeval in het bijprogramma van het WK Superbike zorgde voor een emotioneel begin van het seizoen. Op zondag werd er echter gewoon geracet. Carlos Checa en Max Biaggi zorgden zowel bedoeld als onbedoeld voor spektakel. Kenan Sofuoglu keerde terug in het WK Supersport en liet iedereen ouderwets beven…

Kwalificatie

Race 1

Race 2

Supersport

Crash Carlos Checa

Harley komt met pure chopper UPDATE

0

UPDATE 27-2-2012

BERICHT 3-2-2012
In de jaren ’70 gold een speciale stijl. Nog meer minimalistisch, maar wel voorzien van creatief spuitwerk en blinkend chroom. Dit vormde de inspiratie voor de Harley-Davidson Seventy-Two, een pure chopper. Manager Industrieel Design Frank Savage: ‘Bij het ontwerp van de Seventy-Two werden we geïnspireerd door de ‘vibe’ van het vroege chopper-tijdperk. Die motorfietsen waren kleurrijk en verchroomd, maar ook smal en gestript tot de esssentie.

Wanneer je voorbeelden uit die tijd bekijkt, besef je dat ze bijna net zo eenvoudig zijn als een fiets. Het is een stijl die erg typerend is voor Amerika en Californië. Final touch aan de Hard Candy Big Red Flake lak, zijn de logo’s op de tank en de pinstriping op de spatborden.’ Het 1200 cc Evolution blok heeft een matgrijze poedercoating en veel chroom en het tankje is een 7,9 liter ‘Peanut’, ook al typerend voor vier decennia terug. Komt je wel te staan op verveelvoudiging van bezoekjes aan het tankstation. Prijs: 12.395,-

Harley op dieet van Slim-Fit UPDATE

0

UPDATE 27-2-2012

BERICHT 3-2-2012
Voor deze Softail Slim is teruggegaan naar de beginperiode van de custom. Een Softail, gestript tot de kale basis. Weinig chroom, korte spatborden, eenpersoons zadel en een smalle achterkant. Ontwerper Casey Ketterhagen: ‘Het is tijd om het motorblok opnieuw blikvanger van de motorfiets te maken. Dus zetten we de Softail op dieet om de omvang van de motorfiets te verkleinen. Versmal de achterkant met een smalle band en een kort achterspatbord en je blik zal naar het midden van de motorfiets gezogen worden.”

“De Slim is geïnspireerd op de eigengebouwde customs uit het midden van de jaren ’40 en ’50. We hebben onderdelen gebruikt die doen herinneren aan die tijd, zoals het Hollywood-stuur, dat vrij laag staat en een zadel dat je eerder het gevoel geeft in de motor te zitten dan er op. Een echte back-to-basic bike.’ Leuke details zijn een retro-snelheidsmeter, halve maan treeplanken en de zwarte afwerking die tot op de velgen terugkomt. Krachtbron is de 1690 cc Twin Cam 103B.

De prijs is 21.695 euro.

Infoavond voor avonturiers

0

Vanuit Amsterdam en Brussel vertrekken op 13 oktober 2012 circa twintig avontuurlijk ingestelde motorrijders voor een bijzondere rit. Een tocht van drie weken en ruim 5000 kilometer door drie Afrikaanse landen scheidt de avonturiers van hun eindbestemming, het Lac Rose bij Dakar.

De tweede reis start in Dakar en gaat via Mali, Burkina Faso en Togo naar de witte palmstranden van Benin. Een reis van 3.700 kilometer in twee weken door het hart van Zwart Afrika. Savanne, Jungle en palmstranden.

Deze trip is toegankelijk voor elk rijniveau, een paar weekenden offroad training zijn voldoende voor deelname. Voor de echte avonturiers is er natuurlijk de mogelijkheid deze beide reizen te combineren. Samen met een ervaren organisatie team, ondersteund door een arts, een monteur, koks en het logistieke team, beleef je in ieder geval iets bijzonders.

Zin in een mooi avontuur? Kijk voor uitgebreide informatie op www.dakar-adventure.com, of kom op 7 maart naar de presentatie bij Goedhart Motoren aan de Europaweg 1d in Bodegraven. Je bent welkom vanaf 20 uur. Voor meer informatie of inschrijving kun je ook mailen naar cecile@cielyourevent.nl.

Foto: KTM

Getest > Vespa GTS300 Super Sport

0

Als je ‘Super Sport’ aan een naam toevoegt, schep je verwachtingen. Vespa durfde het aan bij de GTS300 en wij zochten naar die supersportieve genen. Maar of we die hebben gevonden…

Wat moeten er in Japan en Taiwan toch een boel haren uit hoofden worden getrokken. Want hoe kan het toch dat mensen massaal als een blok graniet blijven vallen voor een Vespa, waarvan overduidelijk is dat hij niet zo modern, niet zo betaalbaar en niet zo goed is als een Honda, Suzuki, Yamaha of Kymco?
Tja, wat Harley-Davidson is voor de motorwereld is Vespa voor de scooters. Het merk heeft een X-factor, die niet valt te compenseren met hypermoderne techniek, een sympathieke prijs-kwaliteitverhouding of met beter-dan-beste prestaties. De mensen willen hem gewoon hebben, om dezelfde reden dat ze ook liever een iPad van Apple hebben dan een lichtere, snellere en goedkopere tablet van een wokkiewokkiemerk.

En wat doen merken als Harley, Apple of Vespa? Die melken hun merkwaarde eindeloos uit. Een verandering van kleur wordt zonder blikken of blozen als een all new model voor het volgende jaar gebracht. En waarom ook niet; innoveren kost geld en moeite en als alleen al een nieuwe chromen strip de markt genoeg beroert, waarom dan nog meer moeite doen? Precies, en daarom staan we nu oog in oog met een Vespa GTS300 Super Sport. Klassiek gelijnd, ruwweg al een halve eeuw hetzelfde design en voorzien van een motortje dat uit het grote Piaggio-magazijn komt en z’n weg weet te vinden naar talloze andere producten. Ten opzichte van de al een paar jaar op de markt zijnde GTS300 is de Super Sport echter alleen wat betreft z’n uiterlijk aangepakt. Geen speciale trucjes op het gebied van motorvermogen, remmen of gewichtsbesparing. Zelfs geen lekkere knalpijp eronder. Gewoon standaard dus. Maar wel een mooi matgrijs verfje erop, een wit biesje rond het zeer fijne zadel, logootjes hier en daar en dat is het wel.

Maar ergens is de Vespa GTS300 een geniaal concept, want ondanks zeer ouderwetse opvattingen als de zelfdragende stalen ‘carrosserie’ rijdt en stuurt het ding met een flair die alleen uit Italië kan komen. Met het grootste gemak laveer je langs de obstakels van de stadsjungle en de 278cc-eencilinder komt met een simpele draai in actie, om vervolgens een ruime voorsprong te nemen op de rest van het verkeer. Het is echt jammer dat er vrij kleine wielen onder zitten, want die maken het ding een beetje zwabberig. Grotere wielen zouden bovendien ruimte maken voor grotere remschijven en dat zou de remprestaties weer ten goede komen. ABS zit er niet op en is ook niet leverbaar. Anno 2012 is dat een kleine schande voor iets wat in de stad moet worden gebruikt.

Vespa verlangt een niet geringe € 5649 voor de Super Sport. Dat is een boel geld voor een motorscooter van 300 cc; uit eigen huis komen Piaggio’s met hetzelfde blokje voor een geringere prijs (de Beverly 300 is duizend euro goedkoper). Reken je echter in Vespa-euro’s, dan valt het wel mee. Het is 150 euro meer dan de normale 300 Super en 650 euro meer dan de 125 cc. En heb je ooit met de 300 gereden, dan wil je echt geen 125’je. En net als met een Harley en iPad geldt ook hier: het oog wil ook wat. En het oog krijgt ook wat! Maar om op het ‘Super Sport’ terug te komen. Het is een prachtige naam, die wellicht verwachtingen wekt, maar er geen fluit van waar maakt. Niet iedereen die een trainingspak draagt, doet aan sport. En zo is het met deze Vespa ook.

Ondanks zeer ouderwetse opvattingen als de zelfdragende stalen ‘carrosserie’ rijdt en stuurt het ding met een flair die alleen uit Italië kan komen.

Gemaakt voor
Modieuze lieden (m/v).

Motor
Krachtig en rustig. En geen zuipschuit. Maar niets extra’s voor de Super Sport-versie.

Ik neem je mee
Onder het stijlvolle zadel zit een redelijke bak, die plaats biedt aan twee demi-jethelmen. Voor de passagier is er een handige handgreepring. Extra bagage kun je kwijt achter het klepje bij je knieën.

Je laatste kans om een bod uit te brengen.

0

Met de veiling van een unieke, door 15-voudig wereldkampioen Giacomo Agostini gesigneerde, Yamaha YZF-R1 ondersteunen het Japanse merk en de Italiaanse legende de Stichting Papageno. In samenwerking met het grootste online veilinghuis van Nederland, BVA-Automotive, kan op www.R1-Agostini.nl deze machine tot op elk detail bekeken worden. En dat is de moeite! Maar veel belangrijker, tot en met zondag 26 februari, vandaag (!) dus, kun je op deze speciale motorfiets bieden. Een bod uitbrengen kan tot 15.00 uur via eerder genoemde veilingsite. Haast je!