Het debat over wie de beste MotoGP-rijders aller tijden zijn, zal altijd blijven bestaan en meningen zijn niet altijd unaniem. Casey Stoner koos degenen die volgens hem het meest opvielen.
De tweevoudig wereldkampioen noemde in een interview met La Gazzetta dello Sport twee rijders: ‘Voor mij, zonder twijfel, Giacomo Agostini en Mick Doohan. Doohan wordt nooit genoemd als er gesproken wordt over andere rijders omdat hij niet zoveel kampioenschappen of races heeft gewonnen als anderen, maar niemand weet hoe het voor hem was om terug te komen na een blessure. De andere rijders die meer titels behaalden dan hij hoefden nooit om te gaan met de blessures die hij heeft gehad. Ik denk niet dat iemand zijn succes had kunnen bereiken na alles wat hem is overkomen. Dus, Mick staat naar mijn mening bovenaan. Daarnaast zou ik namen kunnen noemen zoals Valentino (Rossi), Marc (Márquez)… het is moeilijk om te kiezen’.
Aan de andere kant vindt Stoner dat een van zijn tegenstanders meer erkenning verdient: ‘Ik denk dat de meest onderschatte die ik heb gezien Dani Pedrosa is. Als je tegen hem reed, begreep je wat hij kon, zo’n klein ventje, niemand kan dat begrijpen. Ik was te klein voor MotoGP; ik woog 59 kg en ik denk dat Dani tussen de 55 en 56 kg woog. Iedereen denkt dat lichter zijn beter is, maar de motoren zijn groot, zwaar en krachtig. Je bent niet zo stabiel als je klein bent. Voor mij was het ongelooflijk om te zien wat Dani deed. In mijn hele carrière naast hem racen, niemand kan begrijpen hoe snel hij was’.
De Spaanse MotoGP-coureur Alex Rins traint op het Spaanse circuit met de sportieve vlaggenschip van Iwata, terwijl hij wacht om naar Maleisië te vliegen om samen met Fabio Quartararo aan de Yamaha M1 te werken.
Alex Rins wil zo snel mogelijk een einde maken aan een teleurstellend 2023, dat behalve de overwinning in Austin alleen maar teleurstellingen en blessures bracht tijdens het seizoen dat hij onder de kleuren van Honda en LCR reed. De Spanjaard heeft al getest met de Yamaha M1 in Valencia, waarmee het seizoen werd afgesloten en feitelijk het 2024-seizoen begon. Maar hij blijft onvermoeibaar trainen om zichzelf honderd procent klaar te maken voor Sepang, waar hij echt aan het werk zal gaan om snel vertrouwd te raken met de Yamaha M1 waarmee hij grootse dromen wil najagen.
Rins traint momenteel op de Yamaha R1 in Almeria en heeft een video gepost op zijn sociale media waarin hij een glimlach laat zien die alles zegt. In 2024 koestert Alex een droom: namelijk de eerste coureur worden die in de MotoGP wint met drie verschillende merken. Hij heeft gewonnen met Suzuki en herhaalde dit met Honda. Nu staat hij voor een misschien nog complexere uitdaging met Yamaha, dat zonder twijfel terrein moet goedmaken ten opzichte van zijn concurrenten.
‘Een fabrieksteam is mijn prioriteit. Als ze mij bij Ducati niet willen in het fabrieksteam, zal ik iets anders zoeken’. Jorge Martín windt er duidelijk geen doekjes om.
Martín eindigde als tweede in het MotoGP-wereldkampioenschap van 2023 waarin hij vocht tot de laatste race van het seizoen met Pecco Bagnaia. Toch kon hij geen aanspraak maken op het fabriekszitje omdat Enea Bastianini zich verzekerde van die plek. Dat was een blijk van vertrouwen van Ducati na een zeer gecompliceerd seizoen voor de Italiaan.
Tegen AS sprak Martín zijn wens uit: ‘Mijn absolute prioriteit voor 2025 is een officieel team. Mijn doel is het officiële Ducati-team, omdat ik bij dit fabrieksteam hoor, ik ken de motor en ik heb veel potentie binnen deze fabriek.’
En niet alleen dat, maar #89 zei duidelijk wat hij zou kunnen doen als het fabrieksteam van Ducati geen optie is: ‘Als ze me niet willen of begrijpen dat ik niet de beste ben, zal ik iets anders zoeken.’
Nee! Het is Aleix Espargaró die traint met de Stark Varg. Hij bereidt zich momenteel voor op het MotoGP-raceseizoen 2024. Onlangs heeft hij foto’s gepost op zijn Instagram-profiel waarin hij traint met een Stark Varg, een elektrische crossmotor, bij Rocco’s Ranch. Hoewel de kleurstelling van de motor enige verwarring kan veroorzaken, is het belangrijk op te merken dat dit geen nieuwe elektrische crossmotor van Aprilia betreft. Hoewel: het zou zeker interessant zijn als Aprilia besluit te investeren in elektrische racemotoren zoals Honda dat heeft gedaan met hun elektrische CR-project. In de geposte beelden is Aleix Espargaró te zien tijdens een trainingsdag, waarbij hij wordt vergezeld door zijn vrouw Laura en hun twee kinderen.
Offroad-training speelt een cruciale rol voor MotoGP-coureurs, aangezien het ze helpt bij het ontwikkelen van controle en sensibiliteit die vervolgens van pas komen wanneer ze op hoge snelheden racen op hun racemotoren. Dit werd recentelijk ook aangetoond door Marc Márquez, die zijn flat track motortraining deelde via sociale media.
Valentino Rossi gunt ons een kijkje achter de schermen van de voorbereidingen die samengaan met de negende editie van La 100 km dei Campioni, het inmiddels klassieke winterevenement op zijn Ranch.
Met evenement is ontstaan uit de wens om samen plezier te beleven. Hoewel Rossi z’n motorhelm alweer enige tijd geleden heeft afgezet, blijft hij trouw aan de essentie van de passie voor motorsport: plezier maken. Maar de negende editie van La 100 km dei Campioni draait niet alleen om plezier, er is ook competitief element; coureurs staan klaar om zich te meten en enkele van de meest vooraanstaande rijders in de motorsport zijn aanwezig.
Naast gastheer Valentino en zijn broer Luca Marini, die enigszins lijkt te zijn beïnvloed, zijn er talloze flat track-specialisten en vooraanstaande figuren uit de motorsport aanwezig, waaronder Francesco Bagnaia, de huidige MotoGP-wereldkampioen. Zowel Italiaanse als buitenlandse coureurs zijn vertegenwoordigd, wat het totaal op 41 deelnemers brengt, stuk voor stuk met indrukwekkende carrières. Morbidelli, Fernandez, Acosta, Rabat, Migno en de legendarische Danilo Petrucci, die deze keer de enige tweetaktmotor in de groep zal berijden, met een opvallende cilinderinhoud van 500cc.
De coureurs op de klassieke eencilinder flat tracks zijn verdeeld in teams en doorlopen vrije trainingen, kwalificaties en races. Het hoogtepunt van vandaag is de ‘Americana’, gevolgd door La 100 km dei Campioni, die morgen wordt verreden.
De ‘Americana’ omvat een uitdagende eliminatierace, terwijl de 100 km de traditionele opzet heeft van een uithoudingsrace voor teams. Tijdens de vrije trainingen op donderdag zette Valentino de snelste tijd neer, waarmee hij vol vertrouwen aan de leiding ging!
Marc Márquez spaart Álex niet en de broederlijke relatie wordt buitengesloten van het circuit: ‘De teamgenoot is de eerste concurrent’
Marc en Álex Márquez hebben een zeer speciale relatie en zullen in 2024 opnieuw teamgenoten zijn, net zoals eerder het geval was (in 2020, bij Repsol Honda Team), maar dit betekent niet dat ze het elkaar makkelijk maken. Of zoals de oudere broer en nieuwe teamlid van Gresini duidelijk zegt: ‘Álex is mijn eerste rivaal.’
Nummer 93 had tijdens een persconferentie, georganiseerd door Estrella Galicia 0.0, geen moeite om te praten over deze rivaliteit met Álex, waarbij hij de competitieve geest benadrukte die ze beiden hebben: ‘De teamgenoot is de eerste concurrent, maar in dit geval is het familie. We zijn hier allebei voor de competitie, het zit in onze genen. Natuurlijk is het beter als ik Álex kan verslaan, en als hij mij kan verslaan, dan is dat beter voor hem’.
Als de relatie buiten het circuit één is en binnen een andere, is er nog steeds tijd om elkaar te helpen, zoals het nieuwe lid van het Gresini-team zei: ‘Het belangrijkste is ook om elkaar te proberen te helpen zoals we thuis altijd hebben gedaan. Op het circuit heeft ieder van ons zijn eigen technische team en eigen problemen. Het is zelfs niet goed om te veel te praten omdat een opmerking van mij soms heel anders kan klinken voor hem, dus we gaan door zoals we zijn geweest, ieder met zijn eigen technische team en thuis elkaar zoveel mogelijk helpen om goed voorbereid te zijn op raceweekends’.
Met seizoen 2024 steeds dichterbij de start, zijn er hoge verwachtingen door wat Marc Márquez heeft laten zien met de Desmosedici tijdens de tests in Valencia. En velen aarzelen niet om hem als een van de belangrijkste kanshebbers voor de wereldtitel te noemen.
Plezier op de openbare weg, comfortabele zithouding en praktisch in het dagelijks leven: de Ducati Hypermotard 950 SP, KTM 890 SM T en Yamaha Tracer 9 GT kunnen vrijwel alles. Maar wat kunnen ze het beste? Wij analyseren de voor- en nadelen.
Plezier in de middenklasse: Het vinden van de juiste motor is een kunst op zich. Oké, de persoonlijke prijslimiet beperkt meestal sterk de keuze. Maar dan moet je nog een compromis vinden tussen gevoel en verstand, tussen saaie rationaliteit en gepassioneerd enthousiasme. Wat heb ik nodig en wat wil ik hebben? De kandidaten van deze vergelijking dienen als perfecte basis: te leuk om saai te zijn, te veelzijdig om op middellange termijn stof te verzamelen in de garage.
Met dik 100 pk scheuren alle drie vlot over B-wegen en snel over snelwegen. De Ducati Hypermotard 950 SP heeft met 116 pk en 199 kilo de meest explosieve vermogen-gewichtsverhouding, gevolgd door Yamaha (118 pk/219 kg) en KTM (105 pk/205 kg). Echter heeft de 890 SM T de hoogste koppelberg, waardoor hij boven legale snelheden echt een indrukwekkende dynamiek biedt. De Ducati wordt gehinderd door zijn haperende koppeling bij een brute start; ook bevordert het hoge zwaartepunt ongewenste wheelies bij stoplichtduels. Kortom, hij verliest een paar tienden bij de start. De koning van het hoekige rijden is de Tracer 9 GT, wiens lage zwaartepunt voor betere grip op het asfalt zorgt en zo het objectief hogere gewicht in een stabiliteitsvoordeel verandert. Maar samengevat zijn de drie motoren op binnendoorwegen niet heel verschillend. Voor ontspannen cruisen hebben ze iets te weinig vermogen, dus je moet vaker schakelen en af en toe naar de toerenteller kijken. Hier compenseert de activiteit van de berijder meer dan genoeg tienden van een seconde op ons testcircuit. De totaal verschillende motorconcepten zijn het waard om naar te kijken.
De enige driecilinder komt van Yamaha; hij verwent met zijn kenmerkende, grommende drievoudige charme en gulzige vermogensopbouw. Maar de langste overbrengingsverhoudingen in het testveld zorgen ervoor dat de krachtigste motor met gematigde prestaties overtuigt wat betreft acceleratievermogen. In ruil daarvoor draait het toerental laag op de snelweg.
Ducati stuurt de beproefde Testastretta 11°-motor het strijdperk in, waarbij het steeds moeilijker wordt om onderscheid te maken tussen stamboom en patina bij deze oude bekende. Feit is dat deze Desmo-90° V-twin momenteel beter loopt dan ooit tevoren, al in het onderste middengebied gretig wordt bij het gasgeven en het klassieke Italiaanse V2-gerommel zeer beschaafd voortbrengt. Er is ook geen twijfel over zijn wilskracht – een echte atleet in krijtstreeppak. Helaas laat de Ducati je ook flink betalen bij de pomp.
Elf paardekrachten minder sterk, maar toch aanzienlijk moderner is het KTM-duo. De parallel-twin met 75°-krukhoek kopieert een 75°-V-twin, dus precies het bouwprincipe van de KTM-topklasse. De afstemming met relatief bescheiden piekvermogen en een bijzonder volle koppelcurve stamt nog steeds uit de offroad-versie van de 890 Adventure. In ieder geval brengt het blok zowel plezier als ontspanning wanneer je met de 890 door slingerende bochten stuurt en zorgt hij voor het meest relaxte schakelritme in het testveld. Opmerkelijk: De ‘nagemaakte’ V-motor van KTM 890 SMT heeft minder motoronderdelen dan de ‘echte’ Ducati V-twin, wat de productiekosten laag houdt en ook duidelijk gewicht bespaart.
Vering & Remmen
Laten we beginnen met de volledig op asfalt georiënteerde Yamaha Tracer 9 GT. Met veerwegen van respectievelijk 130 en 137 millimeter bevindt het elektronisch semi-actieve veersysteem zich op een klassiek niveau voor naked bikes, waarbij het zich inspant om naast een enigszins strakke basisafstelling ook geschikt te zijn voor secundaire wegen. Opvallend is het geprogrammeerde anti-duik-effect, dat de vork verhardt tijdens het remmen en zorgt voor stabiliteit. Bij gebruik van het ABS blijft de Tracer stabiel op koers en is remmen tot het uiterste geen uitdaging. Op een hobbelige weg reageert de Tracer echter relatief onverzoenlijk en stuurt hij korte klappen droog door; op goed wegdek toont de Yamaha dan weer sportief potentieel. De achterste veervoorspanning kan snel worden aangepast aan wisselende beladingsomstandigheden, wat belangrijk is gezien het standaard bagagesysteem en comfortabele duoszitje.
De KTM koketteert daarentegen met zijn offroad-erfenis en heeft 180 millimeter veerweg zowel voor als achter. Vork en schokdemper zijn afkomstig van huisleverancier WP en bieden veel instelmogelijkheden. De stevig geplaatste draaiknop voor de veervoorspanning van de monoshock achter vereist echter handen als houthakkers; gevoelige pianistenvingers volstaan niet. De basisafstelling behoudt een goede offroad-capaciteit voor de 890 SM T zonder concessies te doen aan demping in bochtenwerk. Alleen het diepe inveren bij hard remmen stoort bij een late-inrem-stijl van rijden. Maar de werkelijke openbaring komt pas echt naar voren wanneer je met de KTM met een hoog tempo over twijfelachtige secundaire wegen gaat: Zonder al te veel geschud strijkt de SM T hobbels en oneffenheden glad. Het is mede dankzij de standaard stuurdemper dat de KTM ondanks storende obstakels stabiel op de beoogde lijn blijft. Enig nadeel: Het voorzichtig afgestelde ABS verlengt de remweg bij de ABS-test tot een teleurstellende 44,2 meter.
De Ducati Hypermotard 950 SP vertrouwt ook op uitgebreide lange veerwegen, respectievelijk 185 mm voor en 175 mm achter. Bij het afstellen is echter duidelijk dat het Italiaanse cultmerk groot geworden is met hard geveerde, sportieve straatmotoren. Dus als je hoopte op een soepelere rit door de edele Öhlins-componenten van Ducati, moet je je verwachtingen heroverwegen. In feite hebben de ingenieurs deze motorfiets zo afgesteld dat hij optimaal functioneert op het circuit, ergens tussen strak en hard – stabiel bij het remmen en stabiel bij schuin accelereren. Dit werkt het beste wanneer vork en schokdemper weinig eigen leven ontwikkelen. Echter, tijdens teamwerk op hobbelige provinciale wegen in het Sauerland rijst wel de vraag waarom de lange veerelementen zo weinig werk verrichten. Wil Ducati zich hier vooral onderscheiden van de minder geveerde basis-Hypermotard met respectievelijk 170 en 150 millimeter veerweg? Ook moet de Ducati-rijder stalen zenuwen hebben en actief tegensturen bij het remmen. Het ABS is – in de sportmodus – zo scherp afgesteld dat het achterwiel zich tijdens normaal gebruik eigenzinnig gedraagt en wild slingert, en soms zelfs een beetje lift. Hoe dan ook, er is veel durf en actief tegengas van de berijder vereist. Het voordeel is dat de remweg bijna op het niveau ligt van de lagere Tracer.
1 van 18
Ducati Hypermotard 950 SP.
KTM 890 SMT.
Yamaha Tracer 9 GT.
Toeren & sport
Met het bedrijfsmotto ‘Ready to race’ van KTM zou de Ducati Hypermotard 950 SP in deze vergelijking moeten uitblinken. Hij maakt al bij het eerste contact duidelijk dat hij niet veel waarde hecht aan lange afstanden, bagage of een passagier. De grootste zithoogte in het testveld kan in stadsverkeer een obstakel vormen, afhankelijk van je beenlengte. De kerncompetentie van dit Italiaanse model is echter de ambitieuze rit na het werk op vertrouwde routes of af en toe een uitstapje naar het circuit. Dan vergeef je hem ook zijn onbezonnen geluid, harde veringcomfort en eisende ABS. Een ideale tweede motorfiets die goed past in de garage naast een toermotor of grote reisenduro.
Als je daarentegen op zoek bent naar de beste mix van eigenschappen of met slechts één motorfiets zo’n breed mogelijk spectrum wilt bestrijken, kies dan voor de KTM 890 SM T. Op binnendoorwegen, provinciale wegen en tijdens reizen – de KTM kan vrijwel alles (behalve het circuit) en is echt leuk om op te rijden.
De Yamaha Tracer 9 GT positioneert zich daarentegen duidelijker als een allround tourer en laat in de vergelijking de fun-factor grotendeels achterwege. Dat is prima als je het rustiger aan wilt doen en als de hoogpotige supermoto-attitude van de Hypermotard en SMT je te extrovert lijkt.
Maar uiteindelijk is het een kwestie van smaak: Bevalt het grommende driecilinderblok, ben je dol op elektronische vering en bevalt de ruime zitpositie achter het grote windscherm? Ook kan alleen al de zithoogte van de Tracer 9 bijdragen aan de aankoopbeslissing: 820 mm is goed behapbaar voor kortere personen.
Conclusie multitest Ducati Hypermotard 950 SP vs. KTM 890 SMT vs. Yamaha Tracer 9 GT
De meest veelzijdige motorfiets is te vinden bij de KTM-dealer. Het is moeilijk om iets te vinden dat niet goed werkt voor de 890 SMT. Het geheim ligt onder andere in de lichte maar enorme koppelrijke paralleltwin die zoveel gewicht bespaart dat de rest van de motorfiets relatief ruim en daarom geschikt is voor reizen, zonder het plezier van bochtenwerk te bederven. De Ducati Hypermotard 950 SP legt vooral nadruk op actief rijplezier, compromisloos. Reizen, boodschappen doen, pendelen naar je werk, door de stad: dat kan allemaal met de Ducati, maar zonder echte passie. Als iets toegankelijkere broer is een blik op het lagere – en goedkopere – niet-SP-model hier aan te raden. De Tracer-familie heeft in enkele jaren tijd een stabiele fanbase opgebouwd, en de Tracer 9 GT bewijst dat Yamaha veel praktische waarde en sportief tourplezier kan bieden zonder al te veel poespas en met een ingetogen uitstraling. Beste windbescherming en prima zitpositie maken de Tracer een aanbeveling voor kilometervreters.
Is straatcircuitracen dood? Dat is de vraag die opkomt na het droevige nieuws uit Noord-Ierland deze week. De Ulster GP is namelijk afgelast voor 2024, en dat roept de nodige bezorgdheid op.
Hoewel de Ulster GP niet zo’n iconische status heeft als de Isle of Man TT, bestaat deze race al meer dan honderd jaar, sinds 1922 om precies te zijn. Het was lange tijd onderdeel van het Grand Prix-circuit van de FIM en diende ook als ronde in het Formula TT-circuit. Hoewel zijn gloriedagen achter ons liggen, blijft de Ulster GP een belangrijk evenement in Groot-Brittannië voor straatcircuitracen.
Maar nu is het dus opnieuw afgelast. De Dundrod and District Motorcycle Club, de organisatoren van de race, hebben laten weten dat ze het in 2024 niet kunnen laten doorgaan vanwege verzekeringsproblemen. Dit probleem speelt al jaren binnen de straatracescene en gaat hand in hand met financiële moeilijkheden.
Ook de Tandragee 100 wordt afgelast voor 2024 omdat het wegdek daar vernieuwd wordt. Voorlopig staan echter nog wel races zoals Cookstown 100, North West 200 en Armoy Race of Legends gepland in Noord-Ierland voor 2024 – althans, op dit moment. In Ierland zijn alle straatcircuitraces opnieuw afgelast voor dat jaar omdat alleen steun van de overheid ervoor heeft gezorgd dat de races in Noord-Ierland konden doorgaan. De buren van Noord-Ierland, die onder een andere motorsportautoriteit vallen, hebben niet dezelfde financiële steun ontvangen.
Het zijn zeker moeilijke tijden. Ook in Engeland hebben races zoals de Cock o’ the North te maken met vergelijkbare financiële problemen, hoewel het evenement in 2023 nog wel doorgang kon vinden en het erop lijkt dat de race in 2024 ook zal plaatsvinden. Corona-beperkingen hebben deze evenementen flink bemoeilijkt en de financiële nasleep maakte het herstel lastig. Hun overlevingskansen op lange termijn lijken elk jaar slechter te worden, tenzij organisatoren manieren vinden om meer geld binnen te halen.
Gelukkig lijkt de IOMTT na corona weer meer bezoekers aan te trekken, maar met wereldwijd beperkte budgetten is het maar de vraag of die trend kan voortduren.
“Do, or do not. There is no try”, orakelde Yoda, de groene Jedi Master in The Empire Strikes Back. Sven Coopman volgde het advies van de profeet en kocht een Harley Ultra Limited. Hij liet de motor verbouwen en tooide de twin met strijders uit zijn favoriete Star Wars space saga.
Sven kwam als laatbloeier eerder toevallig en enigszins noodgedwongen in de motorwereld terecht: “Toen ik op mijn dertigste van werkgever veranderde, kon ik niet langer met de camionette van het bedrijf naar huis. Als economisch gefundeerd vervoermiddel koos ik voor een 125 cc Honda Shadow, waar ik met mijn autorijbewijs meteen de baan mee op kon. Drie jaar later oordeelde ik dat het tijd was voor iets groters. Na het behalen van het vereiste motorattest kocht ik een tweedehands Road King. De traditionele jeugdige ‘scheurfase’ lag al een tijdje achter de rug en mede door mijn interesse voor Amerikaanse motoren, leek me dat best een verstandige keuze.”
“De overgang van 125 naar 1250 cc was nogal heftig, maar beviel me goed”, knipoogt Sven. “Wellicht was het verstandiger geweest om een tussenstap te maken, want het verschil in koppel was nogal indrukwekkend. Desondanks had ik de smaak goed te pakken. Als vrijwillig brandweerman kon ik lid worden van de Red Knights, een selectieve motorclub voor pompiers met chapters over de ganse wereld. Professioneel ben ik opvoeder van minderjarigen tussen de 12 en 18 jaar. Omdat ik één op de twee weekends aan de slag ben, zijn de HOG Chapters minder interessant voor mij. De gewezen Road King deed voornamelijk dienst voor woon- werkverkeer en na een jaartje of vijf begonnen de kilometers aardig aan te tikken. Er kwamen kosten aan de machine en omdat ik zelf onvoldoende technisch onderlegd ben, moest ik de machine telkens enkele dagen afstaan. Net op het moment dat ik voor een Victory ging informeren, brak daar het gedonder los en hoewel ik ook interesse had voor een Indian, koos ik uiteindelijk toch voor een Harley Ultra Limited. Het rijcomfort bleek de overtuigende en beslissende factor.”
DISCOVERY CHANNEL
“Bij de aankoop van de Ultra was ik erg gecharmeerd van de standaard zwarte laklaag en wijzigingen stonden absoluut niet op de agenda. Van postuur ben ik redelijk groot en om het rijcomfort te verbeteren heb ik na een paar maanden een hoger 12 inch stuur laten monteren. Buiten het aanpassen van de zijkoffers bleef verder alles bij het oude. Door de afleveringen van American Chopper op Discovery Channel te volgen, begon er mettertijd toch stilletjes aan wat te sudderen. Ook begon ik steeds meer motorbladen en catalogussen door te nemen. Als ‘die hard’ Star Wars fanaat stond het voor mij vanaf de eerste ideeën vast, dat de populaire sciencefiction films het hoofdthema zouden uitmaken. Reguliere paintings zijn vaak fenomenaal, maar ik wilde iets exclusiever, iets waarin ik mezelf kon terugvinden. Op het net kon ik enkel een zeldzaam exemplaar met de bescheiden beeltenis van Dart Vader traceren. Maar een motor waarop meerdere Star Wars helden waren afgebeeld, kon ik ziet vinden.”
HEILZAME DISCUSSIES
Gepassioneerd vertelt Sven verder: “Na talloze uurtjes googelen kwam ik toevallig op de Litouwse site van Tommy&Sons terecht, waar ik tegen een schappelijke prijs een verleidelijke baggerkit aantrof. Vooral de sierlijke, spacy vormen van de koffers en rear fender trokken mijn aandacht. Pas nadat ik mijn hersenkronkels bij Harley West-Flanders had verkondigd, nam het project realistische vormen aan. Alvorens definitief aan de slag te gaan, werd er eerst grondig overlegd met de spuiter. Omdat de graphics onvoldoende tot hun recht zouden komen, bracht Lukas van Radical Customz mij onmiddellijk aan het verstand dat ik moest afstappen van de zwarte basistint die ik oorspronkelijk in gedachten had. Enkele discussies verder, showde de geduldige Lukas uiteindelijk een kleurstaal waarmee ik schoorvoetend akkoord kon gaan. Het was een kleurdemo met glass flake, die een vertegenwoordiger had aangeraden om mee te experimenteren en ik heb nooit gedacht dat het resultaat zo overweldigend zou zijn. Voor de figuren en tekeningen was het ‘knippen en plakken’, om het gewenste resultaat te bereiken. De linkerzijde wordt ingenomen door de ‘goede’ Jedi. Mensen worden meestal geïmponeerd door de ‘bad guys’, daarom staan de ‘slechteriken’ van de Sith aan de rechterzijde, de kant die het best zichtbaar is wanneer de Ultra op z’n steun staat. In het midden staat de grey Jedi, die goed noch slecht zijn. Het Harley-logo op de tank heeft het Star Wars lettertype. Voor de topcase had Lucas mijn improvisatie compleet genegeerd en er spreekwoorden van de grijze Jedi, die ‘the force’ in balans trachten te houden, op aangebracht. De vechtscene op de tank heeft talloze uren werk gekost. Gedurende 142 lange dagen was ik ‘motorloos’. Het was uiteraard ook geen simpele opdracht en vanaf de eerste aanblik op het resultaat waren alle doorstane emoties snel vergeten.”
1 van 10
ONTSTRESSEN
Motorisch bestaat de aanpassing enkel uit een Stage 2 kit met torque cam en een True Dual uitlaatsysteem. In combinatie met het Heavy Breather luchtfilter zorgt dat voor meer koppel. “Verder werden een aantal chromen onderdelen zwart spoten” verklaart Sven. “Om het contrast tussen het goede en slechte uit de verhaallijn te accentueren, is de linkerkant van het motorblok zwart gespoten, terwijl de rechterzijde het chroom mocht behouden. Met de gemonteerde Öhlins schokbrekers zakt de machine an de achterzijde iets verder door. Spectaculair is dat hoogteverschil niet, maar wel merkbaar tijdens het op- en afstappen en bij stoplichten kan ik makkelijker met beide voeten op de grond. De machine wordt vrij intensief gebruikt. Praktisch alle verplaatsingen doe ik op de motor en naast het traditionele woon- werk verkeer, ga ik er ook mee op reis. Dat zijn vaak meetings van de Red Knights in het buitenland. Gewoonlijk alleen, want meestal word je al ruim voor aankomst vergezeld van gelijkgestemde zielen met dezelfde insignes op het vestje. Motorrijden biedt me de gelegenheid om eens intensief uit te waaien en te ontstressen van de miserie waar ik soms mee te maken krijg. Het liefst zonder gps, want het punt waar ik de weg kwijt raak, is telkens het beginpunt van een nieuw avontuur.”
DARTH REVAN
“Toen ik de motor pas had afgehaald en op weg was naar huis, veroorzaakte ik bij een verkeerslicht al meteen een ongeval,” lacht Sven. “De bestuurder van de wagen naast mij zat zodanig naar de motor te staren, dat ie waarschijnlijk het rempedaal vergat in te duwen en onverhoeds in botsing kwam met zijn voorganger. Overal waar ik passeer oogst de Ultra ontzettend veel belangstelling en gaan de duimpjes omhoog. De appreciatie is leuk, maar soms kan het me mateloos irriteren, vooral wanneer er wijsneuzen tussen zitten die over de lak en iconen beginnen te wrijven, om te verifiëren of het spuitwerk of zelfklevers zijn. Tijdens de opendeurdag van H-D West Flanders stond de motor onder een doek en bij de onthulling heb ik er nauwelijks 5 seconden van kunnen genieten, alvorens verdrongen te worden tussen de kijklustige massa. De interesse is mooi meegenomen, maar ik bouwde hem vooral voor mezelf. Via het design is het vrij duidelijk dat Star Wars mijn leven domineert. Onderweg krijg ik er gestadig vragen over en de vluchtige antwoorden zijn voor mij inmiddels routine geworden. Slechts een enkeling herkent Darth Revan op de achter fender. Hij staat ook op mijn arm getatoeëerd en het is van oorsprong een goede Jedi, die regelmatig van kamp wisselt. In tegenstelling tot de andere personages op de motor is alleen zijn figuur ingekleurd. Darth Revan speelt enkel een hoofdrol in Star Wars games en figureert niet in de films. Wie deze afbeelding herkent is een connaisseur en in dat geval kan het gesprek wel eens een dik half uurtje uitlopen.”
Foto’s: Patrick De Muynck
SPECIFICATIES STAR WARS ULTRA
Naam
SVEN COOPMAN
Bouwjaar
1980
Beroep
opvoeder/vrijwillig brandweerman
Ben van type
sarcastisch
Drank
koffie, Cola Zero, whisky
Eten
graag en veel
Beste film
Star Wars (uiteraard)
Muziek
Volbeat, Dropkick Murphys, Five finger death punch
Boek
Hitchikers guide to the galaxy
Sport
beetje fitnessen
Hobby
Star Wars Games op pc
Motoren betekenen
genieten, rust in mijn hoofd
Droommotor
geloof het of niet, die heb ik al
Pijnlijkste motormoment
op een meeting willen vertrekken met ingedrukte dodemansknop
Mooiste motorervaring
lid worden van MC Red Knights
Zonder motor zou ik
mezelf niet zijn
Gebruikt motor voor
alle verplaatsingen, woon/werk verkeer, reizen
Bezondiging in het verkeer
meegassen tussen het verkeer
Lijfspreuk
‘There is no dark side, nor a light side. There is only the force’
Wat met 5 miljoen
klein huisje, grote garage, veel motoren en big American cars
Zero Motorcycles brengt als eerste in Frankrijk de Black Forest-editie van zijn DSR/X uit. Deze is gebaseerd op het DSR/X adventure-touring model, dat onlangs de Maudes Trophy in het Verenigd Koninkrijk heeft voltooid.
Op het gebied van specificaties neemt de Black Forest veel over van zijn DSR/X-platform. Hij beschikt over de Z-Force 75-10X motor van Zero, die een respectabele 100 pk biedt. Maar je koopt natuurlijk geen elektrische motor voor de pk’s, maar voor de trekkracht. Op dat gebied is de motor zeker geen onderdeurtje. Hij beschikt namelijk over een koppel van 229 Nm! Dat zorgt ervoor dat deze Zero een elektronisch begrensde topsnelheid van 180 km/u heeft.
Als het op de batterij aankomt, belooft Zero efficiënte prestaties en snel opladen dankzij een 6,6 kW snellader. Die moet de accu in minder dan drie uur opladen. Het motormerk stelt verder dat het gecombineerde bereik 172 kilometer is. Andere functies zijn onder andere verstelbare Showa-vering, J.Juan-remmen, Bosch-hoek-ABS en Pirelli Scorpion Trail II banden.
Wat betreft de exclusieve functies van de Black Forest-editie vinden we een glanzende zwarte lak. De Zero rijdt op grote spaakwielen met tubeless banden en heeft zelfs inkepingen voor enduro-stijlvoetsteunen. Motorbeschermers, framebeschermers en een toerwindscherm zorgen voor een complete avonturiers-uitrusting. Een groot zadel terwijl een comfortabel zadel je op lange afstanden zowel op als naast de weg comfortabel houdt. Verder krijgt de motorfiets een complete bagage-set, bestaande uit een topkoffer en zijtassen. Kopers in Frankrijk krijgen een gratis motorhoes en cadeaubox. De adviesprijs begint bij €26.720 euro. Voorlopig is de Black Forest-editie echter alleen nog voor de Franse markt.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
