Royal Enfield onthult met trots zijn nieuwste Bullet 350, als een eerbetoon aan de rijke erfenis van dit model. De Bullet heeft zijn oorsprong in 1932 en is daarmee ’s werelds langstlopende model in productie. Daarnaast telt hij ook meer dan een miljoen exemplaren die momenteel op de wegen rondrijden. De nieuwe versie is opnieuw gebouwd met het bewezen J-Platform motorblok.
De Bullet 350 van is aangedreven door de moderne 349cc luchtgekoelde ééncilinder motor. Deze was eerder te vinden in de Meteor, Classic en HNTR. Deze motor met brandstofinjectie levert 20,2 pk bij 6100 tpm en 27 Nm koppel bij 4000 tpm, wat resulteert in een indrukwekkend koppel bij lage toerentallen. De rijervaring wordt verder verbeterd door de geoptimaliseerde 5-traps versnellingsbak. Daarnaast is de Bullet uitgerust met 41 mm voorvorken, een voorband van 100/90 -19 en een 300 mm schijfrem aan de voorkant. Aan de achterzijde heeft hij een bredere band van 120/80-18 en een 270 mm schijfrem.
Het chassis is opnieuw ontworpen voor verbeterde rijeigenschappen en wendbaarheid. Het is sterker dan zijn voorgangers, wat meer vertrouwen geeft bij hogere bochtsnelheden en een stabielere ervaring op rechte wegen biedt. Het comfort is verder gewaarborgd door een herziene versie van het enkele zadel.
Voor de Europese markt biedt de Bullet 350 van 2023 twee handgemaakte edities. De Bullet Standard in de klassieke kleuren Zwart en Maroon, voorzien van twee-kanaals ABS, een schijfrem aan de achterzijde en hand gepinstripte tanks en onderdelen, gecombineerd met chromen en gouden badges. De Bullet Black Gold, een premium variant met een combinatie van mat en glanzend zwarte tank, koper- en goudkleurige 3D-badge, koperkleurige pinstriping en een zwart motorblok en componenten. Deze wordt ook geleverd met twee-kanaals ABS en een schijfrem aan de achterzijde.
Beide Europese edities zijn uitgerust met een kenmerkende 13-liter druppeltank. Daarnaast hebben ze de traditionele Royal Enfield casquette met een gloednieuwe koplamp. Eigentijdse toevoegingen zijn onder andere het nieuwe digi-analoge instrumentenpaneel met een LCD-informatie-display en een handig USB-oplaadpunt onder het stuur.
Het succesvolle raceteam Freudenberg KTM-PALIGO Racing heeft een overeenkomst gesloten met niemand minder dan de Nederlandse voormalige Supersport 300-wereldkampioen Jeffrey Buis. In het komende seizoen van 2024 zal deze ervaren en buitengewoon getalenteerde coureur de strijd aangaan op de gloednieuwe KTM RC 390 R. Hiermee geeft het Duitse Freudenberg-team een krachtig signaal af voor de toekomst en bereidt zich voor op een veelbelovend raceseizoen.
Jeffrey Buis is een naam die geen introductie nodig heeft in de wereld van Supersport 300. In 2020 kroonde hij zichzelf tot wereldkampioen in deze categorie en heeft sindsdien zijn positie als één van de meest succesvolle Supersport 300-coureurs stevig gevestigd. Afgelopen weekend, op het circuit van Magny Cours, liet hij nogmaals zijn klasse zien door als dubbele winnaar uit de bus te komen. Met de aanwerving van Jeffrey Buis zet het team een veelbelovende eerste stap naar het komende WK-seizoen. Hij zal de plaats innemen van Lennox Lehmann, die nu de sprong zal maken naar de Supersport 600-categorie.
Carsten Freudenberg: “Het binnenhalen van een rijder van het kaliber als Jeffrey in het team maakt mij echt heel trots. Het toont ook de waardering van Freudenberg-KTM-PALIGO Racing in de hele paddock. Het contract tekenen met Jeffrey is gewoonweg perfect. Iedereen die meedoet aan de Supersport 300 zoekt een snelle coureur en heeft Jeffrey op het verlanglijstje. Nu hebben we de eerste winnende coureur aan boord voor 2024. De voorbereidingen voor het komende seizoen zijn in volle gang. Er zullen zeker nog meer verrassingen volgen. Ik ben blij dat we met Jeffrey het eerste puzzelstukje voor komende WK-seizoen op zijn plek hebben kunnen leggen. Deze contractondertekening geeft het team de nodige stabiliteit voor de verdere planning. In deze context gaat veel dank uit naar KTM, PALIGO en natuurlijk alle sponsoren van Team Freudenberg. Zonder stabiele en betrouwbare partners zou dit allemaal niet mogelijk zijn geweest!”
Eindelijk schijnt de zon weer, tijd om lekker buiten te zijn en dingen te doen die jij graag doet. Zoals met de motor rijden. Maar omdat ook je kinderen, je vrouw/man en de tuin wat/veel aandacht nodig hebben, kun je geen dagen aan een stuk op je trouwe tweewieler springen. Dus neem je het er ’s avonds toch lekker van? Tuintje op orde, kinderen in bed, vrouw/man in de zetel voor de tv, en jij… jij op je motor. De volgende provincieroutes zijn ongeveer 3 uur lang, dus je kan ze makkelijk op een avond rijden. Waar wacht je nog op?
Drenthe ken je als motorliefhebber ongetwijfeld het beste als de plaats waar de TT van Assen normaal gesproken plaatsvindt. Deze route leidt je echter niet door de hoofdstad, maar zoekt het iets verder naar het zuiden. De route rijgt prachtige bossen en heide aan elkaar via plezierig kronkelende landweggetjes.
De route kan je beginnen aan het ronde punt aan de Kleine Rietplas in Emmen. Eerst rijd je een kort stukje over de steenweg maar al snel duik je binnendoor de landweggetjes in. Vervolgens rij je naar ‘Ganzenstad’ Coevorden vlak bij de Duitse grens. Na enkele fijne en bochtige kilometers rijd je nabij Dwingeloo langs De Bospub waar je temidden het nationaal park ‘Het Dwingelderveld’ even kan rusten. De weg vervolgt zich nadien weer naar Emmen doorheen een aantal piepkleine dorpjes zoals Wezup waar de Saksische boerderijen en bosrijke gebieden elkaar afwisselen.
2. Friesland
Deze route begint een stukje boven Heerenveen en leidt ons helemaal naar het westen van de provincie tot in… Zurich. Nog steeds in Friesland, welteverstaan. Het is een bijzonder mooie route doorheen het Friese platteland die zich liefst op het gemak laat rijden.
Niet alleen passeer je typisch Friese dorpjes langs het water, je krijgt ook regelmatig een impressie van de weidsheid van de provincie: velden en water zover het oog kan reiken.
Beginnen doen we in De Tynje, oftelwe Tijnje in het Nederlands. De naam van het dorp is een vernederlandsing van het Friese woord tynje waarmee oorspronkelijk een visdam in een waterloop werd aangeduid. De stenen chef-kok aan taverne Overwijk wuift ons vriendelijk op weg richting Akkrum en meteen voelt de CB650 waarmee we op pad zijn zich in zijn nopjes op de kronkelende dorpswegen. Ondertussen nemen we voldoende tijd om de omgeving in ons op te nemen. De weg kronkelt verder richting Sneek. Het is dat we nog een hele weg voor de boeg hebben, anders hadden we zekerde tijd genomen om de historische binnenstad beter te verkennen. Na Sneek komt het meest kronkelachtige stuk richting Zurich. Van hieruit is het weer oostwaarts – meer westelijk gaat ook niet zonder de Waddenzee in te tuimelen – en lijken de water- en landwegen kriskras door elkaar te lopen. De route gaat dan verder richting Heerenveen, door het weidse Rotstergaast en opnieuw naar het noorden richting Tijnje.
3. Gelderland
In de grootste provincie van Nederland heb je meer dan genoeg wegen om jezelf bezig te houden tijdens je staycation. De route die wij voorstellen bevindt zich mooi tussen twee grote Gelderlandse steden Apeldoorn en Arnhem en start vlakbij de grens met de provincie Utrecht. Het absolute hoogtepunt – letterlijk – is een passage door het magnifieke Nationale Park Veluwezoom.
Starten doen we in Scherpenzeel. Al meteen zijn we even genoodzaakt om de provinciegrens over te steken en passeren we Renswoude in Utrecht, maar al even snel huppelen we opnieuw Gelderland binnen. We banen ons met de CB 650 een weg door Lunteren waar een aanstormende trein ons even toelaat om de omgeving op te nemen. Vervolgens kietelen we de noordergrens van Arnhem en beginnen we aan de leukste passage uit deze trip: de kronkelende Beekhuizenweg door De Veluwezoom. Wat. Een. Landschap. Het lijkt even alsof de staycation een leugen is, maar we zijn nog steeds wel degelijk in Nederland. De bochtige, steile baan tussen de bomen voelt heel erg Ardens aan en biedt prachtige fotomogelijkheden. Achter de volgende bocht schuilt dan opeens weer magnifiek uitzicht op een heidedal en wanen we ons (met enige verbeelding) in een Afrikaanse Savanne – los van het weer dan, uiteraard. De weg leidt ons verder door het hart van De Hoge Veluwe en nadat we Kootwijk passeren duiken we terug het op en top Nederlandse decor in richting Barneveld en zo opnieuw naar Scherpenzeel.
4. Groningen
Het noorden van Nederland stippelden we een kleine 150 kilometer uit in de ruime omgeving van de gelijknamige hoofdstad. De route staat garant voor een mooie rondrit door de kronkelende weggetjes van het Groningse waterachtige platteland. Je begint en eindigt op een zucht van het stadscentrum van Groningen, dus waarom geen citytrip-in-eigen-land erbij?
Vanaf de startplaats gaat het eerst eens stuk naar het zuiden waarbij het Zuidlaardermeer ervoor zorgt dat we de grens met Drenthe even moeten doorkruisen – het was dat of natte voeten krijgen. Al snel gaan we terug de noordelijke kant op. Na een passage door het iets grotere Hoogezand verlaten we steeds meer de bewoonde wereld en belanden we in het ene minidorpje na het andere. Daartussen bevinden we ons telkens op smalle baantjes tussenin een indrukwekkend weids landschap. Het eerste deel staat nog toe om even vrolijk op het gas te gaan waar mogelijk, maar bij Wittewierum besluiten we om toch even een bochtig ommetje naar Woltersum in te lassen. Na passages vlakbij Appingedam en Loppersum hebben we intussen een heel deel van de streek Fivelingo gezien. We rijden verder naar de streek Husingo (Hunzengo in de plaatselijke volksmond) en daar begint de bochtenfun pas echt. De weggetjes rond de rivier Reitdiep zijn zondermeer adembenemend, en we kunnen niet anders dan uitgebreid de tijd nemen om onze CB als fotomodel te laten opdraven aan de brug over het water ter hoogte van Aduarderzijl. Een fraai stukje idyllisch Groningen. Vanaf hier is het weer verder kronkelend zuidwaarts naar onze startplaats nabij Groningen-stad.
5. Limburg
In Limburg zochten en vonden we 161 kilometer doorheen de smalle provincie nabij de Duitse en Belgisch Grens. We flirten even met beide landsgrenzen maar blijven keurig op de Nederlandse binnenwegen doorheen het waterige Roermond en Maasbracht en weer verder naar de ruime omgeving van Weert en het met weilanden geplaveide Nederweert en Peel en Maas.
Onze route start op een aantal kilomters ten zuidwesten van Venlo, maar je kan natuurlijk inpikken waar je maar wil. Na een passage door het stemmige platteland waarbij we vooral op de vlotte N-weg blijven sturen we ter hoogte van Heythuysen de Rebel meer de binnendoorwegen op richting Roermond. We zijn intussen een uurtje op pad en nemen even de tijd om de Rebel in de spotlight te zetten net over het grote viaduct over de Maas en zijn bijhorende plassen. De stad Roermond is verder een prima winkelstad is met een van de grootste winkelcentra in Nederland, maar met de motor houden we het toch bij een korte break in de stad waarna we weer verder zuidwaarts trekken. Daarbij laten we de Roer letterlijk een hele poos links liggen tot in Vlodrop, op een zucht van het Duitse Noordrijn-Westfalen. Van daaruit trekken we naar het westen richting de andere landsgrens tot aan Maasbracht en over de indrukwekkende sluizen van Maasbracht. Met hun 11,85 meter hebben de drie sluizen het grootste verval van alle sluizen in het land en het loont de moeite om er even halt te houden en de techniek (en het uitzicht) te waarderen. Na een ommetje rond het water trekken we verder terug naar het noorden en kronkelen verder richting het platteland van Weer, Nederweert en weer naar onze startpositie in Sevenum.
6. Noord-Brabant
Tijd voor binnendoor! In Noord-Brabant staat een route voor je klaar die het ene dorpje met het andere bos verbindt. De route cirkelt rond Tilburg en nadert Breda, maar echt stedelijk wordt het nooit. De rit leidt je langs talloze dorpjes, nabij de Beekse Bergen en doorheen Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen.
We vatten de route aan nabij Sint-Oedenrode en rijden meteen een eerste bosrijk gebied binnen. De route kronkelt verder richting Tilburg en we passeren de Beekse Bergen. Een safari-ervaring in eigen land, dat kan dus ook. Maar aangezien een motor toch niet echt handig is tussen de zebra’s en de giraffen (ook al zou het een Africa Twin zijn) laten we het deze keer aan ons voorbijgaan en rijden we door naar het westen. De CB heeft het hier wel naar z’n zin op de binnenwegjes, ver van de steenweg, en lekker kronkelend op autoluwe baantjes. Toeval of niet, maar ongeveer keurig halverwege onze rit rijden we recht het dorpje Dorst in. Tijd voor een break, bijvoorbeeld bij de voormalige boswachterij van Dorst. Daar vind je in de schuur bij een voormalige boswachterswoning de ideale stopplaats. Nadien trekken we verder richting ’s Hertogenbosch, maar we blijven lekker binnendoor en tussen de bomen rijden. Verder nabij Drunen duiken we het Nationaal Park in en na een stevig kronkelende passage door Oisterwijk ronden we onze binnendoorrit weer af waar we vertrokken zijn.
7. Noord-Holland
In de nationale hoofdstadsprovincie blijven we ten noorden van Amsterdam. De route start zelfs helemaal in het noorden in Hollands Kroon. Onderweg blijf je lekker binnendoor rijden ver weg van de veelgebruikte verkeersassen. De rit brengt je tot op een zucht van Amsterdam en vervolgens langs de andere kant van de provincie weer naar het noorden.
Net onder het Amstelmeer vangen we deze lijvige route van 222 kilometer aan. Dat meer vormde vroeger de overgang tussen de Waddenzee en de Zuiderzee, maar tussen 1920 en 1930 werd de Amsteldiepdijk aangelegd waardoor de verbinding met de open zee afgesloten werd. Vanaf hier is net meteen zuidwaarts in de richting van Purmerend en rijgen we de kleine en middelgrote dorpjes aan elkaar. In plaats van verder richting Purmerend te rijden doen we ook nog even de omgeving van het Alkmaardermeer ten zuiden van, jawel, Alkmaar aan. Verder zuidwaarts rijden we naar Zaandam en door Oostzaan met een stemmig kerkpleintje. Nadien gaat de route verder naar de waterkant van het grote Markermeer tussen Flevoland en Noord-Holland. Aan Monnickendam nemen we nog eens de tijd voor een break tussen het Kinselmeer en het IJmeer. Daarna is het weer naar het noorden via dezelfde strategie als voorheen: kronkelend tussen de vele dorpjes en door Heerhugowaard weer naar onze startpositie.
8. Overijssel
Een kronkelroute doorheen het typische landschap van Overijssel met veel platteland, akkers, riviertjes en beken. De rit loopt tussen Almelo en Hengelo tot vlakbij de Duitse grens en weer terug.
De perfecte route voor een zomers ritje door het Neerlandse platteland. We blijven ver weg van grote steden en zoeken het binnendoor vanaf de startpositie in oostelijke richting naar Tubbergen. Die plaats zullen sommigen ongetwijfeld nog kennen omwille van het stratencircuit waar tussen 1946 en 1984 motorraces gehouden werden op de wegen tussen Tubbergen, Fleringen en Albergen. In 2014 kwamen een aantal racelegendes opnieuw naar het straatcircuit voor de Classic Grand Prix Parade en toonden nogmaals hun kunsten op classics of replica’s ervan. Wij rijden intussen op onze CB verder richting Duitse grens en vervolgens via de grens en nog steeds binnendoor richting Rossum. Via andere binnenweggetjes als de heenweg vervolledigen we onze binnendoorrit.
9. Utrecht
Voor de provincie Utrecht doen we een mooi cirkeltje rond de stad Utrecht. In de tweede kleinste provincie van het land voorzien we een klein 140 kilometer aan leuke baantjes langs verschillende decors.
Vlakbij de autosnelweg beginnen we de rondrit nabij Breukelen in zuidelijke richting. We rijden binnendoor tot het meest zuidelijke punt en volgen vanaf Nieuwegein rivier De Lek. Die rivier vormt voor een deel de provinciegrens met zowel Gelderland als Zuid-Holland. Het is onderdeel van de hoofdstroom van de Rijn en op die manier ook een belangrijk element voor de scheepvaart tussen Rotterdam en Duitsland. Even meanderend als de rivier zelf banen we ons verder een weg noordwaarts via Houten. Het laatste kwart van de trip leidt ons door de Utrechtse Heuvelrug naar Soest waar we de Soester Duinen passeren, een natuurgebied dat bestaat uit heideterrein en bossen. Het dankt zijn naam aan de omvangrijke zandverstuivingen en het is een erg waardevol gebied aangezien het aantal plaatsen waar zand nog vrij kan stuiven erg zeldzaam is in Nederland. We passeren nadien ook door het militair domein van Soest en eindigen onze rit na een kort stukje door Noord-Holland tussen de Loosdrechtse Plassen weer aan Breukelen.
10. Zeeland
Gezien zijn unieke geografie is Zeeland een uitdagende provincie voor motorriten. Gelukkig zijn de onvermijdelijke verbindingswegen tussen de schiereilanden indrukwekkende staaltjes techniek die het bezichtigen waard zijn. We vonden een route van het zuiden van de provincie naar het noorden, een mooie cirkel rond de hele regio.
De route start vlakbij Vlissingen. We rijden min of meer langs het water richting stad Goes. De weg leidt ons via de Goese Meerlaan langs de Goese Golf. Bij zonnig weer meteen een uitstekende plaats voor een rustpauze op een van de bankjes die uitkijken op het meer. Je waant je zowaar in het Miami van de lage landen wanneer je mijmerend uitkijkt op de magnifieke huizen met hun steigers aan het Goese Meer. Enkel de palmbomen ontbreken nog! We zetten onze weg verder over het Veerse Meer en via de Zeelandbrug die Noord-Beveland met Schouwen-Duiveland verbindt. Vervolgens rijden we opnieuw via het water in de richting van Zuid-Holland en passeren we het Watersnoodmuseum dat de geschiedenis van de watersnood uit 1953 vertelt en de wederopbouw en deltawerken daaraan verbonden. We steken kort de grens met Zuid-Holland over en keren met de Brouwersdam langs de westkant van Zeeland weer naar het zuiden. Langs deze kant verbindt de indrukwekkende Oosterscheldekeerring Schouwen-Duiveland met Noord-Beveland. Deze waterkering zorgt ervoor dat bij stormvloed grote hoeveelheden water niet in de Oosterschelde kunnen dringen. Halverwege de Oosterscheldekeerring ligt het kunstmatige eiland Neeltje Jans waar in 2009 het themapark Deltapark Neeltje Jans opende. Deze educatief verantwoorde route sluiten we af via de Oost-westweg en de kronkelende Polredijk en Bosweg tot net voorbij Middelburg.
11. Zuid-Holland
In Zuid-Holland vonden we een route die je 145 km laat rijden ten zuiden van Rotterdam, te beginnen in Spijkenisse, en over schiereiland Goeree-Overflakkee. Een leuk kronkelend rit over het typisch Zuid-Hollandse polderland.
De route start nabij Spijkenisse en loopt westwaarts naar Brielle, aan het Brielse meer. We kronkelen verder naar badplaats Rockanje en steken de plas via de Haringvlietdam over. Deze brug is de enige vaste verbinding over het Haringvliet, dus daar hadden we niet veel keuze. We vervolgen onze weg via de zuidkant van Goeree-Overflakkee en zijn onder de indruk van de enorme weidsheid die je overvalt vanop de Herkingsezeedijk. We vervolgen onze weg en steken het water opnieuw over via de enige vaste verbinding langs deze kant: de Haringvlietbrug. Na nog enkele kilometers langs stemmige Zuid-Hollandse dorpjes arriveren we na een kleine vier uur weer aan onze startpositie.
12. Flevoland
Flevoland sleept de prijzen van kleinste én jongste provincie in de wacht. Het ontstond door drooglegging van delen van de voormalige Zuiderzee. Een provincie met enorme open ruimte en een strakke indeling, en dus uitermate geschikt om je motor zich eens goed te laten uitleven. Het is geen bochtige stuurroute zoals de andere Staycation-routes, maar wel een kleine 170 kilometer waarbij je ook de Noordoostpolder te zien krijgt.
Starten doen we in Lelystad in de Flevopolder, het grootste eiland van Nederland en zomaar even het grootste kunstmatige eiland ter wereld. We vertrekken noordwaarts en steken na een ommetje door Swifterbant via de Ketelbrug het Ketelmeer over. Vervolgens is het langs het water richting het oosten waarbij we de lange rechte stukken even doelbewust onderbreken door een aantal omwegen, bijvoorbeeld langs Schokland. Dat is een voormalig eiland in de Zuiderzee dat dus sinds de drooglegging deel uitmaakt van het vasteland van Flevoland. De regio staat op de Werelderfgoedlijst vna UNESCO gezien de archeologische rijkdom en geschiedenis. We rijden recht-op-recht verder richting Emmeloord waar we ons even niet meer alleen op de wereld voelen, en even de tijd nemen voor wat sfeerbeelden aan een van de vele brugjes over de rivier dwars door de regio. Vervolgens rijden we verder naar de uiterste westkant van de Noordoostpolder en door het Urkerbos. Via dezelfde Ketelbrug steken we opnieuw het Ketelmeer over en volgen we het water langs de oneindig lange Ketelmeerdijk. WE slaan rechtsaf naar de Roggebotweg voor wat variatie en na het meest westelijke deel van de provincie ook even te hebben gezien keren we via Dronten terug naar Lelystad.
Ducati sluit voldaan het MotoE Wereldkampioenschap van 2023 af. In minder dan twee jaar, vanaf zijn eerste ronden in Misano, heeft Ducati 18 krachtige motoren ontwikkeld. Mattia Casadei werd de eerste MotoE-wereldkampioen op Misano. De V21L-prototype, ontwikkeld door Ducati R&D en Ducati Corse, is een unieke elektrische motorfiets met technische innovaties voor de batterij, motor en omvormer.
De Ducati MotoE wordt geprezen door wereldkampioenschapsrijders voor zijn prestaties en rijdynamiek. De V21L weegt 225 kg, heeft een wielbasis van 1.471 mm en levert 150 pk vermogen en 140 Nm koppel. De batterij, met vloeistofkoeling, weegt 110 kg en bevat 1.152 cilindrische batterijcellen van het type “21700”.
Volgens Ducati maakte de V21L het MotoE-kampioenschap zeer competitief. Er waren van de achttien rijders dan ook acht verschillende rijders die een race wonnen. Daarnaast waren er tien rijders die het podium minimaal één keer gehaald hebben. De V21L verbeterde op bijna elk circuit de ronde records voor de MotoE-klasse, soms met drie seconden verschil. Daarnaast werden er zelfs records in de Moto3-klasse verbroken. De Ducati V21L werd tentoongesteld op IAA MOBILITY 2023 in München met een speciale livery. Deze is geïnspireerd op de racegeschiedenis van Ducati. De volgende ontwikkelingstests voor de Ducati MotoE zullen binnenkort beginnen om de prestaties nog verder te verbeteren.
In 2024 breidt Suzuki het kleurengamma van de V-Strom 800DE uit met twee frisse tinten: Pearl Tech White met blauwe accenten en Metallic Mat Steel Green met gele details. Hiermee komt het totaal aantal beschikbare kleuren voor deze populaire Adventure Sport op vijf.
De 2024 V-Strom heeft een gloednieuwe 776cc motor, met 270°-krukas en Suzuki Cross Balancer. Deze paralleltwin is daarnaast standaard uitgerust met een Quickshifter, voor naadloos schakelen. Dankzij de Showa vering voor en achter, samen met de geoptimaliseerde framegeometrie, biedt de V-Strom 800DE uitstekende rechtuit stabiliteit, wendbaarheid en controle, zowel op de weg als offroad.
Elektronische snufjes zijn ook aan boord, zoals Traction Control met Gravel modus en ABS met Rear Cancel Mode. Je kunt nu meteen genieten van de nieuwe kleurstellingen van de Suzuki V-Strom 800DE. En als je nog meer wilt personaliseren, zijn er diverse accessoire pakketten beschikbaar, waaronder het Adventure Pack en het Black Rhino Pack.
De 2024 Suzuki V-Strom 800DE wordt geleverd met een riante 6 jaar garantie en is verkrijgbaar vanaf 12.699 euro.
Kawasaki viert een nieuw tijdperk met de onthulling van twee batterij-aangedreven, emissievrije EV-machines. Deze EV’s onderstrepen Kawasaki’s “Go with Green Power” – strategie, zoals die op de motorshow van Milaan in 2022 is gepresenteerd. Beide machines gaan voor een liefst prominente plaats in de huidige 125cc-klasse (A1-rijbewijs) waarbij de focus voornamelijk op korte stedelijke ritjes ligt. De nieuwe EV-machines zullen als Z-e1 en Ninja-e1 beschikbaar zijn in het Ninja- en Z-design zoals we dat kennen.
Met een stille en efficiënte borstelloze motor van 5kW continue (en een bruikbaar piekvermogen van 9kW) maken de nieuwe EV-modellen gebruik van een speciale batterijoplossing, waarbij de dubbele, uitneembare batterijen parallel zijn aangesloten. Deze configuratie met dubbele batterij maakt een grote verscheidenheid aan oplaadopties mogelijk, omdat de twee losse batterijen individueel beter draagbaar zijn dan een enkele, veel zwaardere batterij aldus Kawasaki.
De nieuwe EV-modellen zijn “Twist en Go”, en functioneren dus zonder koppeling of versnellingen. Je kunt onderweg kiezen uit de rijmodi Road of Eco en uit de “e-boost” -optie. Deze boost biedt kortstondig een vermogensafgifte van 9kW, waarmee naast een snellere acceleratie en een potentiële topsnelheid van 99 km/u mogelijk moet zijn. Een andere handige feature is de loopmodus. De rijder heeft zicht op een TFT-display met smartphone-connectiviteit in het vizier. Dit display toont zaken als de rijstatus van de machine, de actieradius, de beschikbaarheid van de boost-functie en de geselecteerde rijmodi. Leverbaar in het Metallic Bright Silver en Metallic Matte Lime Green, de kenmerkende livery van Kawasaki EV-modellen. Prijzen en beschikbaarheid worden later dit jaar bekend gemaakt.
Laden maar!
Laadopties omvatten een dockingstation, waarin één batterij kan worden geplaatst of een kabel, waarmee de externe lader via een stopcontact onder het zadel op de nog in de motor aanwezige batterijen kan worden aangesloten. Daarnaast bieden de EV’s een handige, afsluitbare opbergruimte boven de batterijen, onder het batterijdeksel.
Op kousenvoeten komen gebeurtenissen in een mens z’n leven geslopen. Bij mij is het als volgt: m’n vriend Niko en z’n schoonzoon Jaimy zijn de muren op het koertje en het terras van m’n nieuwe huis komen schilderen. In wit dat zo wit is dat ik, op het koertje en het terras, een zonnebril moet dragen. De zus van m’n vriendin Lena, Rosa, verblijft vier dagen bij ons in Gent, en is overgekomen van haar woonplaats Londen, waar ze een tycoon is in de reclamewereld. Ondertussen is m’n vriendin Lena jarig geweest, en ik heb voor haar als cadeau een paar schoenen van Versace gekocht, hoewel Lena totaal niks heeft met merken, en dan zeker niet met van die dure shit. Maar het zijn tweedehandsschoenen, en ze kostten bijna niks, al zijn ze in goeie staat. Ik heb m’n zus Mia en haar man Karel bezocht, en we praatten over vroeger, de jaren zestig tot en met negentig, toen alles er anders uitzag dan tegenwoordig. Ik heb verder geschreven aan m’n roman Het Romanboek, waarin m’n zoontje Roman (zes maanden) een hoofdrol speelt. Ik heb me, net als Lena, heel veel beziggehouden met Roman. Voeden, verschonen, vermeien, lachen, gymnastiek, noem maar op. Hij eet niet graag geprakte aardappelen, maar wel geprakte sperziebonen. We zijn sinds dag één ongelooflijk dol op dat ventje, en zullen hem koesteren tot voorbij de horizon.
Ik krijg veel commentaar op m’n korte haar, vooral positief, waarbij men het op een negatieve manier heeft over m’n vroegere haar, dat heel lang was. Men vond het vies, kapot, dood, ongewassen, en ronduit lelijk. Dat is toch ietwat overdreven. Het rook alleszins lekker, dat zeiden indertijd verschillende mensen, vooral vrouwen, tegen mij. ‘Mag ik ook eens aan jouw haar ruiken?’ vroeg ik dan, en dat mocht natuurlijk, en dan rook ik aan dat haar, en soms geurde het naar pompoensoep, soms naar varkensvet, en soms naar een oude sok van m’n grootvader. En soms naar bloemetjes, van die kakelverse bloemetjes weetjewel, waarmee de velden van m’n jeugd vol stonden. En ik heb een nieuwe motor gekocht. Ik had de Breitling en de Thruxton, en ik vond ze allebei fantastisch, maar het probleem was dat ze ongeveer hetzelfde motorblok hebben. Zowel de ene als de andere: rond de 100 pk, 1200 cc, tweecilinder, uiterlijk sterk op elkaar gelijkend, dezelfde banden, etc. Dus van lieverlede dacht ik: er is te weinig verschil tussen die motoren, ze hadden één en dezelfde kunnen zijn. Daarom besloot ik een van beide weg te doen, en het werd de Thruxton, met spijt in het hart, want het was een bloedmooie, schitterende motor. Maar de Breitling wil ik alleszins houden, omdat het een genummerd exemplaar is van een beperkte serie. In plaats van de Thruxton, heb ik de Street Triple 765 R aangeschaft. Je hebt ook de RS van 130 pk, maar die is me te race-achtig, al te vinnig, en een stuk duurder. De R heeft 10 pk minder, maar ik zeg altijd: 120 pk is genoeg. Voor de rest is het de beste motor die ik ooit in bezit heb gehad. Onder meer ben ik zeer te vinden voor de quickshifter, de eerste in m’n bestaan als motorrijder. Tik tik tik tik tik tik, en je zit zonder te ontkoppelen in de zesde versnelling en het lijkt wel alsof je over de weg zweeft. Plus, de Street is een heel ander soort motor dan de Breitling, zodat ik nu twee verschillende topmachines heb. Ik zal ze allebei behouden tot Roman oud genoeg is om ze van me over te nemen. Daar kijk ik reeds naar uit.
De ‘post-apocalyptische’ Dax ‘Furiosa’ is dit jaar uitgeroepen tot de winnaar van de Honda Customs. De motor is gemaakt door het Portugese duo, de jonge kunstenaar Tamara Alves en de motorbouwers van de Art of Wheels Garage.
Met 34 procent van de in totaal 15.924 stemmen was Furiosa de winnaar boven zes andere, aangepaste Europese minibikes. Hiermee volgt de fiets in de voetsporen van eerdere winnaars van Honda Customs: het Italiaanse custom huis Motocicli Audaci’s aangepaste Rebel ‘Maanboard’, de Portugese Honda-dealer Mototrofa’s ‘Fenix’ – een versie van de CB650R, en de ‘CB100R Africa Four’ van de Zwitserse Honda-dealer Brivemo Motos.
Geïnspireerd door de wereld van post-apocalyptische films als Mad Max heeft Furiosa blokbanden. Daarnaast sieren een wolvenmotief, graffiti-handtekeningen en een op maat gemaakte uitlaat met een draadgaas kooi de Honda. Ook komen glimpen van tartan tevoorschijn uit de verschroeide zitbekleding.
De tweede plek ging naar de ‘Manjushage’, een aangepaste Honda Monkey ontworpen en gebouwd door het Duitse team van kunstenaar @Lanaarts23 en motorbouwer Maximilian Zech. Deze laatste is een technicus bij de flagship Honda Centre dealer in Frankfurt. Deze Monkey kreeg 29 procent van het totaal. Het podium werd gecompleteerd door ‘Tokyo’ uit Frankrijk, een Monkey die een absoluut kleurenfestijn tentoonstelt. Deze motor is gebouwd door het Franse duo van kunstenaar Grems en bouwer George Woodman. Wat Tokyo onderscheidt van de andere inzendingen zijn de popart visuals, boordevol levendige kleuren in abstracte patronen op elke vierkante centimeter. Hij kreeg 12 procent van de totale stemmen.
Dit jaar bezochten 21.606 mensen de website www.hondacustoms.com, gedurende de zomer om hun stem uit te brengen. Dat is een stijging van 41 procent ten opzichte van vorig jaar. Hierbij hebben 5.461 gebruikers een wallpaper van de gekozen motorfiets voor hun mobiel of desktop gedownload. Alle zeven motorfietsen waren ook te zien op het jaarlijkse Wheels and Waves-festival, dat liep van 21 tot 25 juni in Biarritz, Frankrijk.
Masayuki Hamamatsu, General Manager Motorcycles bij Honda Motor Europe stelt in een persbericht: “Samenwerken met jonge kunstenaars om unieke versies van onze minibikes te creëren, is een fantastische manier voor ons om de aandacht te trekken van een jonger publiek voor het plezier en de toegankelijkheid van motorfietsen.”
Vanucci, het topmerk van Louis Moto, heeft zojuist de VUT-1 denim motorjeans gelanceerd. Deze broek heeft niet alleen CE-klasse ‘A’ bescherming, maar kan ook dienst kan doen als comfortabele vrijetijdskleding. Deze jeans is beschikbaar in zowel een slim fit voor heren als een skinny fit voor dames en combineert stijl met veiligheid.
De VUT-1 motorjeans is ideaal voor motorrijders die zowel op de motor als daarbuiten willen genieten van comfort en bescherming.de broek heeft volledig in hoogte verstelbare, level 2 Xelion Cellshield, knieprotectoren. Daarnaast heeft hij ISO 4916 veiligheidsnaden op kritieke impactpunten en de optie om Xelion Cellshield heupprotectoren achteraf toe te voegen.
Gemaakt van een sterke en zeer slijtvaste ARMALITH-denim mix van 59% katoen, 32% polyamide en 9% elastaan, met een vaste binnenvoering, combineert de VUT-1 duurzaamheid met comfort. Het nauwsluitende ontwerp met stretchmateriaal en een elastische tailleband zorgt volgens Vanucci voor een perfecte pasvorm, zowel op de motor als daarbuiten.
Voor heren heeft de VUT-1 een manchetdesign bij de enkels, terwijl zowel heren als dames kunnen profiteren van de handige twee voor- en twee achterzakken voor extra gemak en praktisch nut. Deze veelzijdige en beschermende motorjeans is verkrijgbaar in donkerblauw en is te koop via de website van Louis Moto, voor €156,44.
Bering, een gevestigde naam in de motorkledingindustrie met meer dan 50 jaar ervaring, heeft zijn Discovery-lijn uitgebreid met een speciale toevoeging voor vrouwelijke motorrijders – de Lady Ozone Jacket. Deze motorjas is ontworpen met de vrouwelijke motorrijder in gedachten, met een focus op de perfecte pasvorm. De Lady Ozone Jacket is verkrijgbaar in drie kleuren: Zwart, Lilac en Silver, en biedt maatvoeringen van T0 tot en met T6, met een prijs van €179,99.
De stevige Fibretech 600D-constructie biedt volgens Bering niet alleen bescherming, maar maakt de Ozone Jacket ook ideaal als tussenjas. Daarnaast wordt de Lady Ozone geleverd met een handige waterdichte overjas, zodat je snel kunt reageren op onverwachte regenbuien. Wat de Lady Ozone Jacket nog praktischer maakt, zijn de lussen waarmee je de jas aan een broekriem kunt bevestigen. Dit zorgt niet alleen voor extra bescherming tegen de elementen, maar zorgt er ook voor dat de jas op zijn plaats blijft. Uiteraard heeft de Ozone CE-gecertificeerde bescherming, inclusief ALPHA CE-protectie op de schouders en verstelbare elleboogbeschermers. Er is daarnaast ook ruimte voor een CE-gecertificeerde rugprotector. Voor extra zichtbaarheid en veiligheid heeft de jas 3M Scotchlite reflecterende strepen op de mouwen, rug en kraag.
Om het milieu te sparen is de Mesh voering van de Lady Ozone Jacket gemaakt van Repreve stof. Deze stof bestaat uit gerecyclede vezels, zonder dat hij concessies moet doen aan comfort. Op het gebeid van gemak heeft de jas verder een kraagsluiting in twee standen, een verstelbare taille en mouwen voor de perfecte pasvorm. Verder heeft de motorjas drie buitenzakken, één binnenzak en zelfs een waterdichte portefeuillezak.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
