Als Commercieel en Marketing Medewerker / Verkoper heb je een veelzijdige functie binnen een leuk internationaal verkoop team! Je helpt met het verbeteren van de naamsbekendheid en zichtbaarheid van Zodiac door middel van onder andere nieuwsbrieven, online marketing, social media en het verbeteren van de vindbaarheid van de website. Ook heb je telefonisch en email contact met onze Europese verkoopkantoren en dealers in binnen- en buitenland. Behalve bestellingen aannemen en de administratieve afhandeling komt er ook een stuk telefonische verkoop en advisering bij en help je bij het schrijven van Engelstalige teksten voor de gedrukte en online catalogus, persberichten, nieuwsbrieven en social media. Verder zal je met enige regelmaat onze dealers bezoeken in de Benelux.
De baan • Veelzijdige functie binnen een leuk internationaal team! • Optimaal inzetten van social media en online marketing • Je hebt contact met onze dealers in binnen- en buitenland • Verkoop, advisering en administratieve afhandeling van orders
We vragen • Commerciële, klant- en resultaat gerichte instelling • Kennis van motorfiets techniek • Beheersing van de Engelse en Nederlandse taal • Administratieve werkervaring • Expertise op het gebied van social media is een pré
Interesse en woon je binnen een redelijke afstand van Mijdrecht? Stuur je motivatie en CV naar: Zodiac International B.V. t.a.v. Remon Bosselaar Industrieweg 44 3641 RM Mijdrecht
Wil je meer weten over deze vacature, kijk op zodiac.nl/jobs
Over Zodiac International B.V.
Zodiac International B.V. is een groothandel met meer dan 40 jaar ervaring in het distribueren van vervangingsonderdelen en accessoires voor Harley-Davidson motorfietsen. In de afgelopen 4 decennia heeft Zodiac zijn reputatie opgebouwd als een toonaangevende leverancier met een assortiment van meer dan 40.000 hoogwaardige aftermarket- en custom onderdelen in het programma. Bij Zodiac zijn we net zo enthousiast over Harley’s en custom motorfietsen als onze klanten.
Naar welk scabreus oord we in deze serie ook afreizen, je weet nooit wat je aantreft. Hoezeer je Google ook afgraast, de werkelijkheid vertelt altijd een ander verhaal. Neem nou Vuilendam, ten oosten van Rotterdam, in de Alblasserwaard, hartje Bijbelgordel. Op basis daarvan dachten wij in een uitgestorven negorij te komen, bevolkt door vrouwen met rokken tot op de enkels en Mannenbroeders, gebukt gaande onder de vreze des Heeren.
Fotografie: Paul Vreuls
Maar niets van dat alles. Het is overdreven te stellen dat ze in minirok over straat gaan, maar van afwijkende kleding hebben wij niets gemerkt en die Mannenbroeders van Vuilendam – een mooi stelletje!
Het eerste wat opvalt als we de polders tussen Lek en Merwede doorkruisen: wat is het hier groen en jong en fris en open! Alsof het slagenlandschap niet al sinds 1300 bestaat. Hoe oud deze omgeving is, wordt pas duidelijk als we vanuit Oud-Alblas langs het water van de Graafstroom naar Vuilendam rijden. Eén reeks van oeroude, hopeloos scheef gezakte boerderijen, waaronder een paar krukhuizen, en sommige met waterkamers en kameeldaken – tegen de overstromingen die de Alblasserwaard eeuwenlang plaagden.
Dood
Vuilendam blijkt niet meer dan een knik in de weg richting Ottoland, een dam in het water waaromheen zich wat huizen en boerderijen hebben verzameld. Veel vertier is er niet. Af en toe een auto, en een enkeling die bij Verschwinkel Hoogendoorn een stukje Vuilendammer haalt – oude kaas, zo van het omringende land. Even verderop ligt Tukkershoeve en net als ik de zijgevel met zijn schilderachtige raam- en deurpartijen fotografeer, komt binnen een mensfiguur in beweging. Het blijkt om Hendrik Jan Adrianus Tukker te gaan, roepnaam Hen, 79 jaar oud, tot tien jaar geleden melkveehouder en ter plaatse geboren en getogen. Hen, een grote, grof gebouwde kerel met een flink hoofd, gebaart me binnen te komen, voor een kop koffie.
Daarop nemen we een stap terug in de tijd, zo voelt het, want eenmaal de drempel over lachen de oudhollandse tegeltjes me tegemoet en ja, dat is een originele bedstede waarin Hen wel eens de nacht doorbrengt. ‘Zittend’, grinnikt-ie, ‘anders ga je dood! Tenminste, dat dachten ze vroeger. Daarom zijn bedsteden ook altijd maar één meter zestig lang. Kun je niet lekker languit.’
Paard
Tukkershoeve gaat terug op een boerderij uit de vroege zestiende eeuw en komt rond 1860 in handen van Jan Tukker, de overgrootvader van Hen. Inmiddels bewoont kleindochter Danielle met man en kind het voorhuis want, zegt Hen: ‘We zijn allemaal bar gek van de hoeve. Zij mag alleen binnen de familie verkocht worden.’ Jacques Tukker, de broer van, komt toevallig aanlopen en hij weet te vertellen dat het niet helemaal helder is waar de naam Vuilendam vandaan komt. ‘Vroeger werd in deze streek hennep verbouwd, voor het maken van touw. Die werd verhandeld op de Vuilendammer markt en mogelijk bleef daarbij een hoop troep achter. Maar het kan ook zijn dat bij noordenwind allerlei vuiligheid deze kant opdreef. Of dat de naam teruggaat op, hetzij de kwaliteit van de dam, hetzij het onderhoud. Wie weet.’
Hen raakt intussen steeds meer in de greep van zijn herinneringen aan het Vuilendam van vroeger, steevast gepaard gaande met een aanstekelijk gegrinnik. Zo ziet hij Arie Bot nog voor zich, de schipper van de Eben Haëzer, een oude man die, na het lossen van de lading, werd ingespannen om het schip terug te trekken naar de zwaaikom. ‘Liep-ie te hijgen als een paard, met de sigaar nog in zijn mond. De stukken long lagen zowat in de berm.’
Onder de rokken
En dan dat gedrag op zondag, het verbaast hem nog. ‘Wij waren hervormd. Maar je had ook gereformeerden, van diverse gezindten. We kenden elkaar allemaal. Deden ook onderling zaken, heel normaal. Maar zodra het zondag werd en iedereen naar zijn eigen kerk liep, zwaaide je niet meer naar elkaar. Bar joh. Sommigen keken zelfs de andere kant op.’
Pas echt op dreef raakt Hen als-ie over de dorpsgekken begint, die hij heeft gekend. Over Cor van der Heiden die niet kon fietsen, niet kon klok kijken, helemaal niets, alleen maar vragen stellen en koffie drinken, en tegen elke vrouw die hij tegenkwam, riep: ‘Jij hebt geen BH aan.’ Of schoenmaker Daaf de Bree die de hele dag ‘tjonge jonge jonge’ mompelde en altijd als de kippen erbij was als de gezusters Van Zessen op een trappetje de buitenramen gingen lappen. ‘Kwam hij even helpen het trappetje vasthouden’, giert Hen. ‘Kon hij de dames onder de rokken kijken, dacht-ie. En hup, daar ging weer een emmer water over hem heen. Waarop hij altijd riep: “Jij wordt verbrand met zes takkenbossen”.’
En dan had je nog Piet de kapper, dat was in de woorden van Hen ‘helemaal iets aparts’. ‘Een heel smal ventje, net een vogel. En praten dat-ie deed. Was je een half uur verder en had-ie nog alleen in de lucht staan knippen. Hij heeft nog een keer een hap uit mijn oor genomen’, proest hij uit, ‘ik was bijna doodgebloed.’ Van Piet was bekend dat-ie heel vast sliep en dat leidde volgens Hen tot het volgende. ‘Bij Piet en zijn vrouw Marietje woonde een vrijgezel in, ene Aai Versluis, een kruidenier, hij liep een beetje kreupel. Als Piet en Marietje dan op bed lagen, kwam het voor dat Piet bar diep in slaap was en Aai rustig aan kon schuiven. Piet merkte toch niks.’
Nooit
Tot slot wil Hen nog iets kwijt. ‘Ik ben nooit op vakantie geweest’, zegt hij, ‘nooit van het land af geweest.’ Ik, verbouwereerd: ‘Maar je bent toch weleens in Amsterdam geweest?’ Nee, schudt Hen, waarop ik het met Rotterdam probeer, amper dertig kilometer verderop. Maar ook daar is hij nooit geweest, nee, Hen heeft zelfs nooit in de trein gezeten!
De Alblasserwaard zoals hij ooit was. Hen Tukker kan er veel over vertellen maar er is nog een bron waaruit het dankbaar putten is: museum Het Voorhuis in Bleskensgraaf, ondergebracht in een monumentale boerderij uit de zeventiende eeuw. En wie treffen wij daar aan? Jo Ooms (1914-1974), de schrijver van tientallen streekromans die zich voornamelijk rond Vuilendam, afspelen. Met titels als ‘De grote ommekeer’, ‘Jannekee van de Zwanenhoeve’ en ‘Zorgen om Geertje’.
Christelijke literatuur waarin we kennismaken met wat de mensen hier bewoog en dat in het Alblasserwaards, een streekdialect met veel Oudhollands taaleigen. Uit ‘Zorgen om Geertje’: ‘In die dagen geviel het, dat Vas Muilwijk zonder stoepmeid zat. Toen de schipper dien boer verklaard had, dat hij hem rap en billijk een nieuwe meid aan de hand kon doen, daar hij van zins en willens was, zijn nicht als zodanig te verhuren, wier er handig geaccordeerd. Dusdoende was er opeens een uitheems diertje in dit achterafse land gekomen’. En uit ‘Met paarden door de nacht’ de prachtzin: ‘De knotwilgen staan ontbladerd en erbarmelijk als martelaren in het weiland’.
Kermis
De laatste die we spreken is Aart Hoogendoorn, 69 jaar oud en tot voor kort eigenaar van brood- en kaaswinkel Hoogendoorn. Ook hij corrigeert het beeld van Vuilendam als zou het altijd een diepchristelijke gemeenschap zijn geweest waar geen mens kwam en nooit wat gebeurde. Integendeel, volgens hem gonsde het vroeger van de bedrijvigheid in Vuilendam. ‘Er was altijd reuring op de dam. Veel handel, veel mensen op straat, winkels, noem maar op. Veel drukker dan vandaag.’
En dan had je ook nog café Muilenburg, beroemd en berucht in de hele waard. Aart: ‘Als wij ’s avonds uitgingen in Giessenburg of Hoornaar, zorgden we er altijd voor tegen middernacht terug te zijn. Kijken wat er die avond het eerst uit het café kwam, de krukken of de mensen. Het was er altijd vechten, tussen groepen jongeren uit de omgeving, Oud-Alblas en zo. Dat is ook de reden waarom de gemeente de vergunning uiteindelijk heeft ingetrokken.’
Heel christelijk klinkt dit allemaal niet en dat is Vuilendam volgens Aart ook nooit geweest. ‘Op de dam gaan ze niet zo op geloof af. Het is hier veel minder streng dan in Bleskensgraaf of in Oud-Alblas. Vuilendam was ook de enige plek in de Alblasserwaard waar ze jarenlang kermis hebben gevierd.’ Laat dat nou bij uitstek een katholiek feest zijn geweest…
Yamaha heeft een juweel van een straatmotor line-up in de vorm van de MT serie. In de loop van de laatste jaren, heeft de MT naked bike serie de XSR serie voortgebracht, en meer recentelijk, de Tenere 700 en de YZF-R7. Nu de YZF-R6 supersport goed en wel verbannen is naar het circuit, en de YZF-R7 niet helemaal dezelfde plaats inneemt als de 600cc supersport, bestaat er een gapend gat in Yamaha’s YZF-R line-up.
Al geruime tijd draaien de geruchtenmolens, en het idee dat er een YZF-R9 in beeld komt is zo goed als zeker. Hoewel Yamaha nog geen enkele aankondiging heeft gedaan, heeft het merk het R9 handelsmerk al gedeponeerd in verschillende regio’s, waaronder Europa en Azië. Als het op Yamaha aankomt, betekent alles met een “9” in de naam natuurlijk dat het gebaseerd is op de MT-09, de premium middengewicht naked bike van het merk.
Meer specifiek is het vrijwel zeker dat de YZF-R9 wordt uitgerust met dezelfde motor als de huidige generatie MT-09, namelijk een 890 cc vloeistofgekoelde triple met brandstofinjectie. Met 117 pk in de MT-09 kunnen we een vergelijkbaar, zo niet iets meer vermogen verwachten, waarmee hij in hetzelfde vaarwater komt als de Triumph Street Triple RS. Vanuit ergonomisch oogpunt heeft de YZF-R9 waarschijnlijk laaggeplaatste clip-ons en hoge, agressieve achtersets. In dat geval zal zijn naaste rivaal de MV Agusta F3 moeten zijn.
Tot nu toe misschien geen nieuwe informatie, en inderdaad, niets ervan is officieel bevestigd door Yamaha. Maar een recent rapport van het Japanse autotijdschrift Autoby lijkt er zeker van te zijn dat Yamaha de nieuwe sportmotor in 2024 zal lanceren. Nu heeft Autoby al lange tijd het indrukwekkende vermogen om de toekomst van Japanse fabrikanten te voorspellen, dus we durven te wedden dat de publicatie gelijk heeft over de komende YZF-R9.
Opschudding in motorland, want we lezen ineens overal de meest wilde verhalen over wel of niet naar voren rijden bij het stoplicht. Tot aan bewoording met illegaal voordringen aan toe… Reden van alle paniek en alle onduidelijkheid is een bekeuring in juli 2019 op een kruising van de Deltaweg in Goes. Een motorrijder besluit op deze zomerdag naar voren te rijden om zo vooraan te komen te staan bij het stoplicht. Hartstikke slim natuurlijk, want als je iets niet wilt is achteraan staan bij het stoplicht want er hoeft in dat geval maar ééntje niet op te letten… Het ‘probleem’ is dat de motorrijder dit echter doet over de vrije linker ruimte, in dit geval de voorsorteerstrook voor linksaf. Terwijl hij rechtdoor gaat en dat mag dus niet. Een agent ziet het gebeuren en schrijft onder het mom van ‘op een kruispunt niet de richting volgen die de voorsorteerstrook aangeeft’ en boete uit van liefst 240 euro. Inmiddels is deze boete overigens 250 euro (exclusief 9 euro aan administratiekosten), maar dat geheel terzijde.
De motorrijder is het er niet mee eens en gaat in beroep omdat hij volgens het rechtbankverslag ‘uit veiligheidsoverwegingen naar de voorkant van de file probeerde te rijden’. Dit is volgens hem in lijn met de file gedragscode voor motorrijders en zou dus maken dat de omstandigheden van het geval het opleggen van een verkeersboete niet rechtvaardigen.
In het Reglement verkeersregels en verkeerstekens uit 1990 staat echter dat bestuurders die de rijbaan volgen, verplicht zijn op een kruispunt de richting te volgen die de voorsorteerstrook waarop zij zich bevinden aangeeft. In dat geval had de motorrijder dus linksaf moeten gaan omdat hij over de voorsorteerstrook voor linksaf reed.
Bovendien is de gedragscode alleen bedoeld om toe te passen bij stilstaand of langzaam rijdend verkeer op de Nederlandse snelwegen. In die gedragscode uit 1991 staat wel dat een motorrijder langzaam tussen de file door mag rijden. Bij snelwegen met meer dan twee rijstroken, mag de motorijder daarbij zelfs tussen de twee meest linkse rijstroken rijden. Daarbij is echter uitdrukkelijk benoemd dat de motorrijder geen gebruik mag maken van de vluchtstrook rechts van de rijbaan, de redresseerstrook links van de rijbaan, doelgroepenstroken, verdrijvingsvlakken of puntstukken. Ofwel, ook volgens door de motorrijder aangehaalde file gedragscode voor motorrijders is hij dus in overtreding. Daarnaast is een rij auto’s voor een stoplicht volgens de rechter niet een file te noemen.
Kortom, met dit verweer ga je het dus niet redden en dat is dan ook de reden waarom de rechter het argument van de motorrijder weerlegt.
Maar nu? Dat je dus niet zomaar van voorsorteerstrook mag wisselen, is nu dus duidelijk. Over het wel of niet legaal naar voren rijden wordt in deze uitspraak dus niets gezegd en daar zit nu de ruis.
De volgende generatie Honda CB1000R zou sportiever en minder retro kunnen zijn. Momenteel zijn het slechts geruchten, die op het weg worden verspreid de Japanse website van webike.net.
De grote naked CB1000R is voor 2023 vrijwel ongewijzigd gebleven en flankeert in de Honda-prijslijst de gloednieuwe CB750 Hornet. De Hornet is terug is op de markt in een geheel nieuw jasje en wordt aangedreven door een gloednieuwe tweecilinder.
De CB1000R kwam in 2018 op de markt en maakt deel uit van het Neo Sports Café-gamma. Vanaf 2024 zou het uiterlijk van de gespierde naked wel eens totaal herzien kunnen worden.
De volgende generatie zou in feite een uiterlijk moeten hebben dat kan worden omschreven als ‘streetfighter’. Dus minder retro en veel sportiever. Een radicale wijziging die hoogstwaarschijnlijk verband houdt met de onverwachte mislukking van de Honda, althans in Europa.
In tegenstelling tot Japan, waar klassiek gestileerde modellen heel populair zijn, geven motorrijders op het oude continent de voorkeur aan agressievere en scherpere lijnen. De 2024 CB1000R zou verschillende technische oplossingen kunnen lenen van de nieuwe Hornet en terugkeren naar een uiterlijk dat vergelijkbaar is met die van het model uit 2008. Maar vooralsnog is het te vroeg om de geruchten met feiten te ondersteunen.
Oeganda is het eerste land ter wereld dat gratis elektrische voertuigen uit wil delen ter vervanging van voertuigen met een verbrandingsmotor. Het is een moedige stap van Oeganda, waar president Yoweri Kaguta Museveni de aankondiging deed tijdens zijn nationale eindejaarstoespraak.
Volgens Museveni zal de regering elektrische motorfietsen ter beschikking stellen als inruil voor alle Oegandezen die momenteel op motoren met een verbrandingsmotor rijden.
De Oegandese regering hoeft het grote programma niet zelf te financieren, want nieuwsberichten citeerden de president als zou hij het kapitaal toekennen aan investeerders: Die investeerders zullen naar verluidt licenties krijgen om oplaad- en accuwisselstations te exploiteren, waarmee ze hun investering kunnen terugverdienen.
De elektrische motorfietsen zijn in eigen land geproduceerde Oegandese modellen die doorgaans in de handel worden gebracht voor ongeveer 5 miljoen Oegandese shilling (ongeveer 1.280 euro).
Ze worden vaak gebruikt door boda boda’s, motorfietstaxi’s die in een groot deel van Afrika populair zijn. Op sommige plaatsen kun je een Uber of Lyft nemen, maar in Oeganda is het gebruikelijk om achterop een motortaxi te springen en snel naar je bestemming te worden gebracht.
Veel Afrikaanse landen hebben geprobeerd deze grote motorfietsenvloten te elektrificeren, maar de aankondiging van Oeganda markeert het grootste programma tot nu toe om alle door benzine aangedreven motorfietsen in een land te vervangen.
De grof-zoolige factie in het bedrijf riep daar al lang om en heeft nu de overhand: de afgelopen maanden zijn er al een aantal merken aan het assortiment toegevoegd of opnieuw geïntroduceerd waar crossers en harde enduro rijders blij van worden: Fox-Racing, O’Neal en Sidi, bijvoorbeeld. Nieuw op technisch gebied zijn onder andere de populaire kunststof onderdelen van Polisport, de trendy startnummerplaten van Cycra en het complete remassortiment van Braking. Daarnaast zijn Renthal sturen, HGS uitlaatsystemen, Twin Air Filter systemen, Hinson koppelingsproducten, Haan Wheels en Progrip grips binnenkort verkrijgbaar bij Louis.
Er zijn nu ook meer offroad-specifieke producten van andere merken, bijvoorbeeld AFAM, Alpinestars, Airohen MTR. In het algemeen is het assortiment voor offroaders aanzienlijk gegroeid. Verdere toevoegingen aan het assortiment zijn in de maak voor 2023.
Off-road sport is een belangrijk onderdeel van Louis’ eigen geschiedenis: Detlev Louis was zelf lange tijd actief in de off-road sport en in de jaren 50 met veel succes. Hij nam onder meer twee keer deel aan de Internationale Zesdaagse, nog steeds het wereldkampioenschap voor teams in de enduro-racerij.
En om ervoor te zorgen dat iedereen weet wat er in Hamburg gebeurt, sponsort Louis volgend jaar enkele grote evenementen in de scene: samen met AFAM begint dat met de Supercross in Dortmund (13 tot 15 januari). Daarna volgen de Jump and Race in Kiel, de WK motorcross in Teutschenthal en de Rodeo van Erzberg.
Offroad toen: Detlev Louis, oprichter van Louis, tijdens de Internationale Zesdaagse 1952 in Aussee.
Het is januari 2023 en de jaarlijkse Consumer Electronics Show (CES) staat weer voor de deur. Dit jaar loopt de beurs van 5 tot 8 januari en de Finse elektrische motorfabrikant Verge Motorcycles trapt af met de introductie van zijn meest geavanceerde motorfiets tot nu toe, de Verge TS Ultra.
Het bedrijf is al sinds 2021 in afwachting van zijn aangename futuristische ontwerpen, en Verge-bewuste rijders hebben toegekeken hoe de leveringen van eerdere TS-modellen in Europa begonnen. Pre-orders voor die modellen begonnen eind 2021 en die werden ook daadwerkelijk uitgeleverd in 2022. Dat is niet slecht, gezien alle uitdagingen waar iedereen de afgelopen jaren mee te maken heeft gehad.
Verge Motorcycles kwam ook om een andere reden naar CES 2023. Het wil namelijk diut jaar ook motoren verkopen in de VS. In feite kunnen geïnteresseerde rijders die in de VS wonen nu pre-orders plaatsen voor Verge-machines via de website.
Voor degenen die niet bekend zijn, Verge is een elektrische motorfiets met een uniek ontwerp. Terwijl andere elektrische tweewielers misschien naaf-gecentreerde motoren hebben die zich in het achterwiel bevinden, gaat Verge’s ontwerp op al zijn TS-machines een stap verder. Het is een naafloos ontwerp en een op de velg gemonteerde motor, wat zeker visueel intrigerend is.
De specificaties van de Verge TS Ultra zien er op papier ook indrukwekkend uit. Er wordt een koppel van 1.200 Nm, 201 pk en een nul-tot-100-tijd van 2,5 seconden genoemd. De topsnelheid is 200 km/u, de actieradius wordt omschreven als ‘tot 375 km’ op één lading, en de Verge TS Ultra zal naar verluidt snelladen van nul tot 80 procent in slechts 25 minuten, met zijn 20,2 kilowattuur-batterij.
Deze specificaties betekenen een aanzienlijke sprong ten opzichte van de geclaimde 137 pk en 1.000 Nm van het volgende hoogste modelniveau, de TS Pro. Hoewel de topsnelheid hetzelfde blijft (we kunnen ons voorstellen dat die wordt geregeld, hoewel het bedrijf dat niet expliciet vermeldt), wordt de snellaadtijd vermeld als 35 minuten, de nul-tot-100-tijd is 3,5 seconden en het bereik is ongeveer 350 km op een lading voor de TS Pro.
Wat meer is, Verge zegt dat het de meeste van zijn onderdelen zelf maakt en wat het niet zelf maakt, betrekt het van ‘top-of-the-line Europese fabrikanten,’ waarvan het bedrijf duidelijk hoopt dat het enkele van de kriebels die gepaard gaan met nieuwe producten en bedrijven zal wegnemen.
Wat gaat het kosten? De basis Verge TS begint bij € 26.900,-. De TS Pro begint bij € 29.900,-. Zoals je waarschijnlijk zou verwachten, het vlaggenschip model, de Verge TS Ultra, is de duurste van het stel. Daarvan begint de prijs bij € 44.900,-. Meer info, check vergemotorcycles.com
Avonturier Ali Abdo heeft officieel een nieuw Guinness World Record gevestigd met ’s werelds langste reis op een elektrische motorfiets. Hij reisde 12.749 kilometer in 30 dagen door Egypte voor zijn reis ‘The Ride to COP27’.
De reis liep van 10 oktober tot 8 november 2022, toen Abdo aankwam bij de COP27-klimaatconferentie in Sharm El-Sheikh, Egypte, nadat hij de maand ervoor was vertrokken vanuit Caïro. Het doel van zijn tocht was om jongeren bewust te maken van de klimaatverandering. Hij reed de reis op zijn vertrouwde en betrouwbare Energica EVA EsseEsse9, waarmee hij in 2021 al een wereldrecord vestigde.
Abdo en zijn team hadden zich meer dan een jaar voorbereid op het Ride to COP27-project. In de loop van de reis bezocht Abdo vele universiteiten, scholen en sportclubs, waar hij in contact kwam met lokale jongeren en het woord over klimaatverandering kon verspreiden. Onnodig te zeggen dat hij en zijn team erg trots zijn op de prestatie.
Abdo’s naam staat in de Guinness World Records-database voor twee andere records, allemaal behaald met dezelfde EsseEsse9. Op 27 september 2021 reed Abdo in New Alamain, Egypte, de langste afstand ooit op een elektrische motorfiets in 24 uur, namelijk 919,87 kilometer.
Het andere GWR dat Abdo tot nu toe heeft gehaald op zijn Energica EVA EsseEsse9 is het record voor de langste reis per elektrische motorfiets in één land, dat hij gelijktijdig met dit nieuw aangekondigde record voor de langste reis per elektrische motorfiets ter wereld heeft gevestigd. Tussen 10 en 31 oktober 2022 reed Abdo 9.759,67 kilometer binnen de grenzen van zijn thuisland Egypte.
Wat is de volgende stap voor de elektrische avonturier? Hij en zijn team zijn nu bezig met het plannen van een rit naar COP28. Deze volgende wereldwijde klimaatconferentie, die gepland staat in de Verenigde Arabische Emiraten, zal Abdo’s langste tocht tot nu toe worden. Hij start dan opnieuw in Egypte. Van daaruit rijdt hij door Jordanië, Saudi-Arabië, Qatar, Bahrein, Koeweit en Oman op weg naar de VAE. Hij probeert dan ook een nieuw GWR neer te zetten voor het grootste aantal landen bezocht met een elektrische motorfiets.
Test 2023 Moto Guzzi V100 Mandello S. We moesten lang wachten op echt nieuws uit Mandello, maar nu lanceert Moto Guzzi dan toch eindelijk een gloednieuwe motorenfamilie. De eerste vertegenwoordiger is de V 100 Mandello. We mochten de eerste indruk op historische grond opdoen.
Tekst en foto’s: Motorrad News
Het is fijn dat je ook op oudere leeftijd nog eens iets nieuws kunt ervaren. Ik test namelijk al sinds 1993 motorfietsen, maar nu kan ik voor het eerst een echt nieuw Moto Guzzi-model presenteren. Geen evolutionair product zoals de 1400 Big Twin uit 2013 of de V 85 TT allroad uit 2019. Nee, een echt nieuw ontwerp, begonnen op een leeg vel papier. Natuurlijk waren er al twee voorwaarden. Het basisconcept van de dwarsgeplaatste 90-graden twin moest blijven. En het moet een ‘echte’ Moto Guzzi met veel herkenningswaarde zijn, zowel visueel als emotioneel.
Nieuw motorblok
Technisch gezien is de nieuwe twin state-of-the-art. Dit zou traditionalisten kunnen ontrieven, maar je kan dat nauwelijks vermijden als je als fabrikant, opgericht in 1921, nog eens 100 jaar wil meegaan. Opvallend is dat Mandello de droge koppeling en luchtkoeling afdankt en een tegengesteld draaiende balansas introduceert. Deze is bedoeld om de inertiekrachten van de in de lengterichting draaiende krukas tegen te gaan.
Visueel opvallend zijn de cilinderkoppen, die nu een verticale gaswisseling hebben. Het mengsel stroomt van bovenaf in en het uitlaatgas wordt naar onderen afgevoerd. Naast de stromingstechnische voordelen van deze valstroomconstructie komt er zo ook waardevolle installatieruimte vrij. De mengselbereiding zit niet meer waar de bestuurder zijn knieën wil hebben en de verticaal naar beneden gerichte spruitstukken maken aan de voorzijde ruimte vrij, waar de radiateur van de vloeistofkoeling kan worden geplaatst. Echte kenners zien een gelijkenis met de eerste watergekoelde 1200cc-BMW boxer uit 2013. De ‘waterboxer’ werd aanvankelijk ook gebrandmerkt als een ‘verrader’, maar dat weerhield hem er niet van de verkoopstatistieken te domineren.
Opvallend is ook de zeer cleane opbouw van de nieuwe Moto Guzzi-twin. Je moet lang zoeken naar koelslangen en kabels, de bougies zijn vakkundig weggewerkt en de nieuwe natte koppeling is perfect van achteren te bereiken. We herinneren het ons nog goed: Het vervangen van de vorige droge koppeling was een ware straf voor de motorfietsmonteur.
Eerste zitproef: Met 815 millimeter ligt de zitpolster voor een cross-over motorfiets vrij dicht bij de grond. Een veerweg van 130 millimeter voor en achter wijst ook duidelijk in de richting van een straatmotorfiets. Het niet al te brede stuur zorgt dat de rijder licht voorover neigt en geeft een goed contact met het voorwiel. Natuurlijk past zo’n vleugje sportiviteit perfect bij Moto Guzzi. Een rechte rug met gebogen ellebogen laat de V 100 over aan de reis-enduro, de V 85 TT.
De buddyseat is niet overdreven breed, maar dankzij de stugge vulling doet hij zelfs na een lange dag in het zadel geen schade aan je kadetten. Het 5-inck tft-display is netjes, de menunavigatie helder. Het aansluiten van je smartphone is kinderspel. Vanuit het perspectief van de bestuurder ziet de V 100 Mandello er modern uit, maar eerder elegant dan schreeuwerig.
1 van 4
Ingetogen
Start! Met een typische ruk naar rechts meldt de V-twin zich voor actieve dienst. Wie vreesde dat de tegengestelde balansas de identiteit van de Moto Guzzi-V zou aantasten, is aangenaam teleurgesteld. Ook het geluid is passend. Niet te luid, maar aangenaam dof en bassig. Klak! De eerste versnelling is ingeschakeld. Typisch Moto Guzzi? Niet helemaal. De nieuwe, natte platenkoppeling komt niet perfect vrij. Door de olie kleven de platen aan elkaar en deze ‘hechting’ moet eerst worden overwonnen wanneer de eerste versnelling wordt ingeschakeld. Dit fenomeen treedt meestal op wanneer te veel olie naar de koppeling wordt gepompt of wanneer te dikke olie is gevuld. Allebei kleinigheden, die bij de definitieve start van de serieproductie opgelost zouden moeten zijn.
Met een maximumvermogen van 115 pk blijft Moto Guzzi bewust uit de buurt van de prestaties van concurrenten uit de hogere klassen. De ingetogen topprestaties maken echter de weg vrij voor een lekker smeuïge koppelkromme en een lekkere volle gasrespons in het lage- en middentoerengebied. Hierbij laat de nieuwe transmissie zich van zijn beste kant zien. De versnellingen schakelen precies en stil in en de quickshifter werkt ook heel soepel, zelfs bij half gas in stadsverkeer. Althans met mijn testfiets. Sommige collega’s ervaren dat anders.
Het weggedrag van de machine, die met 233 kilo vrij licht is, verdient de titel ‘sportief’. De 190mm-brede achterband lijkt hoogstens bij snelle, afwisselende bochten enige weerstand te bieden. Die band zit er voornamelijk voor het uiterlijk op. Een meer neutrale 180mm-achterband zou de 115 pk van de 2023 Moto Guzzi V100 Mandello S immers ook gemakkelijk aankunnen. Maar geen probleem, met een beetje druk op het conisch gevormde, aluminium buizenstuur volgt de Guzzi de gekozen lijn precies.
Zeer compleet
Op het elektronische vlak biedt de 2023 Moto Guzzi V100 Mandello S een zeer complete uitrusting, zoals dat nu bijna vanzelfsprekend is in deze prijsklasse. Als je tenminste kiest voor de S.
Het bochten-ABS komt van Conti, het remsysteem inclusief semi-radiale handpomp van Brembo. Zoals verwacht werkt deze combi goed. De semi-actieve Öhlins-ophanging past de demping in real time aan en ondersteunt zo ook bij remmen en accelereren. De bestuurder moet echter zelf zorgen voor de afstelling van de veervoorspanning, maar dankzij een gemakkelijk toegankelijke hydraulische stelknop onder de schokdemper is dat een fluitje van een cent.
Moto Guzzi is bijzonder trots op de ‘adaptieve aerodynamica’ van de V 100 Mandello. Dit zijn twee elektrisch bediende luchtkleppen aan de rechter- en linkerkant van de tankrand. Afhankelijk van de rijmodus en de snelheid schuiven deze kleppen onafhankelijk van elkaar uit en worden weer ingetrokken wanneer de snelheid onder een bepaalde grenswaarde daalt. Natuurlijk was er tijdens onze testronde direct aan het Comomeer, op een steenworp afstand van de historische Moto Guzzi-productielocatie, geen snel stuk snelweg om het uit te proberen, daarom kunnen we nog niets zeggen over de effectiviteit van de ‘airflaps’. De elektrisch in hoogte verstelbare voorruit sorteert daarentegen op landwegen al merkbare effecten.
De achterwielophanging met cardan en enkelzijdige achterbrug verdient eveneens bijzondere aandacht. Door de kortere bouw van het motorblok en de transmissie kon Moto Guzzi de achterbrug zo lang maken, dat een apart linksysteem tegen cardanreactie achterwege kon blijven. De extreem vlakke montagehoek van de monoschokdemper zorgt voor een progressief veergedrag, zodat een linksysteem overbodig is. Beide zijn maatregelen die de complexiteit, de kosten en het gewicht laag houden.
Opties
Moto Guzzi vult de uitgebreide uitrusting van de 2023 Moto Guzzi V100 Mandello S aan met optioneel verkrijgbare zijkoffers en een achteraf in te bouwen elektrisch verwarmd rijderszadel. De koffers worden in standaard uitsparingen in het kontje geschoven en daar – zonder slotmechanisme – via speciale pennen onder de duoseat vergrendeld. In de praktijk moet je het zadel dus eerst verwijderden, voor je de koffers kunt plaatsen of afnemen. Dit is praktisch omdat je geen onhandig vergrendelingsmechanisme hoeft te bedienen. Je hebt ook geen aparte kofferdragers nodig. Niets verstoort dus de klassiek-moderne lijn.
Conclusie 2023 Moto Guzzi V100 Mandello S
Een watergekoelde Moto Guzzi – kan dat wel? In feite werkt dit perfect. En tegen iedereen die dacht dat het karakter hier verloren zou gaan, wil ik zeggen dat de V 100 Mandello de Moto Guzzi-geest net zo goed in zich heeft als zijn voorgangers. Natuurlijk, een beetje moderner, meer gepolijst, perfecter. En dat moet ook wel het geval zijn als Moto Guzzi wil overleven in de tweede eeuw van de geschiedenis van het bedrijf. Met alleen monumentenzorg zouden ze het niet redden.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
