Harleys idee van een klein, door een parallel-twin aangedreven model werd voor het eerst aangekondigd in 2019 als onderdeel van een plan om de krachten te bundelen met China’s gigantische Qianjiang-groep. Nu zijn niet één maar twee van zulke motorfietsen goedgekeurd voor verkoop in China.
Oorspronkelijk zou deze kleine Harley de 338R gaan heten, vanwege z’n inhoud van 338 cc. Die capaciteit werd bereikt door de slag van de 300cc-twin van Qianjiang te combineren met de boring van zijn grotere 500cc-motor. Maar sindsdien heeft het Chinese bedrijf zijn eigen 353cc-versie van het motorblok geïntroduceerd. Dat zal ook verschijnen in de kleinste Harley-Davidson. De werktitel van het model is HD350, maar op de badges lijkt X350 te staan.
Zoals de enige foto bij de typegoedkeuring laat zien, is het productiemodel in wezen identiek aan de schetsen die Harley in 2019 liet zien, met een op flat-track geïnspireerde vorm. Het is gewikkeld rond een set kant-en-klare chassis-onderdelen, grotendeels geleend van de Benelli 302S. Benelli is eigendom van Qianjiang. De Chinese QJMotor SRK350 gebruikt ook dezelfde onderdelen en een identiek 353cc-motorblok.
Het blok is, volgens de goedkeuringsdocumenten, goed voor 36 pk in de Harley HD350, maar heeft een relatief fors gewicht te verplaatsen. Rijklaar is het opgegeven gewicht van de kleinste Harley 195 kilo. Volgens de typegoedkeuring levert dat een topsnelheid op van zo’n 145 km/u. Andere cijfers uit het papierwerk zijn een wielbasis van 1.409,7 mm, terwijl de wielen – die identiek lijken aan die van de Benelli 302S – zijn voorzien van 120/70-17-rubber aan de voorkant en 160/60-17 aan de achterkant. De vering en de remmen komen rechtstreeks van de Benelli 302S, inclusief de wave-type remschijven voor en de upside-down voorvork.
Maar de HD350 is niet de enige vrucht van het project. Harley-Davidson maakt ook de HD500 (die mogelijk X500 gaat heten), een 500cc-twin met het chassis en het blok van de Benelli Leoncino 500 als basis. De X500, ook goedgekeurd in China, levert 47 pk en weegt 207 kilo rijklaar. De topsnelheid bedraagt 160 km/u mph en de wielbasis is 1.447,8 mm, terwijl de wielen en banden dezelfde afmetingen hebben als die van de HD350. De grotere motor heeft grotere remschijven en radiaal gemonteerde remklauwen – rechtstreeks afkomstig van de Leoncino 500.
Beide motoren worden gemaakt door een joint venture die door Harley-Davidson en Qianjiang is opgericht onder de naam Zhejiang Jisheng Motor Vehicle Co., Ltd.. Dit merk werd oorspronkelijk opgericht in 2021, maar kreeg pas in november 2022 een licentie van de Chinese overheid om motorfietsen te produceren. Deze vertraging verklaart waarschijnlijk de grote tijdspanne tussen de aankondiging van het project en de typegoedkeuring.
Zullen de kleine Harleys buiten Azië worden verkocht? Dat blijft vooralsnog onbekend. Het is duidelijk de bedoeling om nieuwe rijders voor het merk aan te trekken in markten zoals China, waar ‘gewone’ Harleys voor de meeste rijders onbetaalbaar zijn. Maar gezien de onderdelen die worden gedeeld met de wereldwijd verkochte Benelli-modellen, is er geen reden waarom de motoren niet zouden kunnen worden goedgekeurd voor verkoop op westerse markten als daar vraag naar is.
Wat deed jij in december 2021? Voor de kachel zitten? Bij Royal Enfield vierden ze de succesvolle Zuidpoolreis op twee Himalayans. Het project heette officieel ‘90 South’, en bij Royal Enfield hadden ze het idee om met het project de viering van de 120e verjaardag van het bedrijf meer glans te geven.
Zodra hun doel was bereikt, wilde Enfield dat natuurlijk graag aan iedereen vertellen. Aangezien het de jaren 2020 zijn, hoopten we natuurlijk op een goede video (of zelfs een serie) erover – maar op dat moment waren er alleen wat korte clips beschikbaar. Natuurlijk vergt het opnemen en bewerken van video’s veel werk, en het team besteedde duidelijk het grootste deel van zijn inspanningen aan het succesvol rijden naar de Zuidpool, wat we helemaal begrijpen.
Het is nu december 2022 en het blijkt dat Enfield met twee dingen tegelijk bezig was. Terwijl het Enfield-team zich concentreerde op het voltooien van de reis, huurde het een apart team van BBC StoryWorks in om video-opnamen te maken van de expeditie en deze te monteren in een korte docu-serie. De eerste aflevering is nu beschikbaar, bijna precies een jaar nadat de reis was voltooid.
Als je aan zo’n reis denkt, komen er verschillende vragen bij je op – en niet de minste daarvan is: hoe bereid je je voor op het rijden onder dergelijke omstandigheden? Het antwoord van het Enfield-team was om naar IJsland te gaan en daar zowel de rijders als de machines te testen. Hoewel het niet precies hetzelfde zou zijn, dachten ze dat het een redelijk proefterrein zou zijn om zich beter voor te bereiden op de taak die ze probeerden te volbrengen.
Uiteindelijk voltooiden Santhosh Vijay Kumar en Dean Coxson de reis, maar zoals je in deze video ziet, begon Adarsh Saxena oorspronkelijk in IJsland te trainen om samen met Santhosh naar de Zuidpool te gaan. De afsluitende tekst aan het eind vertelt ons dat zelfs de beste plannen soms moeten worden gewijzigd, maar het belangrijkste is om op te staan en door te gaan met de uitdagingen die zich voordoen.
Marathonmotor Yamaha FZ1 Fazer. Je motor inruilen en er dan een paar maanden later achter komen dat je de oude motor leuker vond dan de nieuwe? Het is niet alledaags, Johan Reekers overkwam het. Hij kocht in 2010 een nieuwe Yamaha Fazer 1000, ruilde hem in 2016 in op een bijna nieuwe Yamaha Tracer 900, maar kocht kort daarna zijn oude vertrouwde Fazer toch weer terug.
Fotografie: Peter van der Sanden
Al heel lang liep Johan Reekers uit Zwolle rond met het idee om een keer motor te gaan rijden, maar het leek er nooit van te komen. De aanleiding waarom het er uiteindelijk wel van kwam was echter heel triest. Wim Reekers, een zoon van Johan, werd in 2003 door zinloos geweld om het leven gebracht. Door die gebeurtenis werd het leven van de familie Reekers totaal op zijn kop zet. Het huwelijk liep stuk en Johan besefte dat het leven te kort is om er, ondanks alle tegenslagen, niet van te genieten. Eerst haalde hij zijn duikbrevetten en kort daarna zijn motorrijbewijs. ‘Duiken en motorrijden gaven mij de kracht, rust en energie om met het verdriet en grote gemis verder te kunnen leven. Want er kwam nogal wat op me af in die periode. En ook tijdens mijn werk als hoofdconducteur bij de NS had ik geregeld met vervelende situaties te maken wanneer er weer eens iemand besloten had om voor de trein te springen. Maar onder water en op de motor kon ik dat allemaal van me afzetten.’
Man en motor
Naam
Johan Reekers
Woonplaats
Zwolle
Leeftijd
63 jaar
Beroep
hoofdconducteur NS
Rijdt sinds
2007
Aangeschaft
2010 (nieuw)
Nieuwprijs
circa € 14.000,-
Dagwaarde
circa € 5.000,-
Rijstijl
sportief/toer
Gebruik
woon-werk en toer
Brandstofverbruik
1:17
Olieverbruik
nihil
Onderhoud
motorzaak en zelf
Bouwjaar
2010
Kilometerstand
100.800 km
Zijn eerste motor was een Yamaha Fazer 600, die hij gebruikte de voor toerritjes. Woon-werk was niet aan de orde, want hij kon fietsend naar het station in Zwolle waar hij toen woonde. Johan: ‘In 2010 heb ik mijn Fazer 600 bij André Gebben ingeruild op een nieuwe Fazer 1000. Ik wilde mezelf eens een keer goed verwennen, vandaar die nieuwe motor. Een gitzwarte Fazer, waarvan er niet zo heel veel zijn, voorzien van de accessoires die ik erop wilde hebben. Met een volle kuip omdat ik dat mooi vind, een Akrapovic voor het geluid, valdoppen voor als het onverhoopt eens mis gaat en een bagagerek en middenbok voor het praktische. Helemaal mijn droommotor. Met deze motor reed ik veel woon-werkverkeer; van 2010 tot 2019 reed ik van Nijverdal naar Zwolle. Terug in Zwolle kan ik weer op de fiets.’
Via Facebook kwam Johan in contact met andere Fazer-rijders. Toen die groep te groot werd, richtte een aantal vrienden een eigen clubje op (VTCO, Vrienden Tour Club Oost) waarmee Johan geregeld op pad gaat. ‘Meestal ritjes in Nederland, die dan door een van de leden worden bedacht, en een of twee keer per jaar een weekendje Luxemburg of Eifel. De Fazer 1000 is een motor met twee gezichten. Met zijn 150 pk is het een sterke sportieve motor, waarmee je gerust een stoplichtsprintje kunt aangaan. Maar het is ook een motor waarmee je heerlijk kunt toeren. De zithouding, een breed stuur wat niet al te sportief laag zit plus het soepele karakter van de viercilinder zorgen ervoor dat je heel ontspannen met deze Yamaha kunt rijden. Maar bovenal vind ik het ook een erg mooie motor. In de winter, wanneer het pekelseizoen begint, wordt de motor niet gebruikt. Een aantal winters heb ik een verwarmde stalling gehuurd waar de Yamaha veilig en droog stond opgeborgen. Buiten onder een hoes vind ik maar niks.’
Inmiddels heeft Johan een bergruimte onder het appartement waar hij nu woont en waar hij de motor kan stallen. Dat is wel zo prettig. ‘In 2016 heb ik de motor een keer laten omvallen. Ik had, en heb, de Yamaha all-risk verzekerd. De schade werd vergoed door de verzekering. Met het geld van de verzekering en mijn Fazer ben ik naar Gebben Motoren gestapt om mijn Fazer in te ruilen op een bijna nieuwe Yamaha Tracer 900. Er moest even pittig worden onderhandeld, maar omdat ik in Rogat een vaste klant was, werden we het eens. De Tracer reed geweldig, maar mijn jongste zoon wees me er direct fijntjes op dat ik eigenlijk hartstikke gek was geweest om die mooie Fazer 1000 van de hand te doen. Natuurlijk sprak ik hem in het begin tegen, maar na een maand begon het te knagen. Hij had gewoon gelijk. Ben zelfs na de inruil op de Tracer een keer naar Gebben te Rogat gereden om mijn FZ1 te bekijken waar hij mooi gepoetst te koop stond in de showroom. Een maand daarna ging ik een beetje beschaamd terug naar Gebben waar mijn Fazer gelukkig nog in de showroom stond. Ik wilde per se mijn oude motor terug. Dat kon, maar dat ging me wel geld kosten, iets meer dan ik had gehoopt. Maar om een lang verhaal kort te maken, we werden het eens en ik had mijn oude vertrouwde Fazer 1000 en de 150 pk’s weer terug. Ik mag daarom zeggen dat ik zowel de eerste als de tweede eigenaar ben van deze motor. Dat kunnen er niet veel?’
1 van 4
Even de ketting spannen.
De roestige schokdemperveer steekt schril af bij de rest van de motor.
Een sleutelbos aan de contactsleutel is nooit goed voor het contactslot.
Yamaha FZ1 Fazer: betrouwbaar
De Yamaha Fazers, of het nu om een 600 of een 1000 gaat, om het oude of het nieuwe type, ze staan allemaal bekend als uiterst betrouwbaar. De Fazer van Johan Reekers vormt daarop geen uitzondering. ‘Ik ben zelf geen techneut. Voor onderhoud ging ik als tevreden klant altijd naar Gebben en later, toen ik in Nijverdal woonde, naar motorzaken daar in de buurt. Zelf doe ik behalve poetsen niets aan onderhoud, ik heb er ook geen plek voor. Gelukkig heb ik een goede kennis die het onderhoud voor me doet en de Yamaha heeft niet veel onderhoud nodig. Banden, olie, ketting, tandwielen en remblokken, dat is het wel zo’n beetje. Toen ik in Nijverdal woonde, gebruikte ik de motor voor woon-werkverkeer. Normaal gesproken niet in de winter, maar soms komt de winter eerder dan je verwacht. Daarom ging het een keer mis op een rotonde. Ik dreigde onderuit te gaan, maar redde het net. De voorvork kreeg wel een enorme klap op de rand van die rotonde. Het voorspatbord scheurde en, zo bleek pas achteraf, de voorvork was krom. Ik kon wel verder rijden, maar ben toch even gestopt om een peuk te roken. Wat was ik geschrokken. De binnenpoten bleken krom en zijn vervangen.’
Met een ton op de teller heeft de Yamaha FZ1 Fazer nog nooit een klap verkeerd gegeven. Johan: ‘Wel is een paar keer de accu vervangen, ook al heb ik de motor in de wintermaanden aan de druppellader staan. Eén keer wilde de motor niet starten, begreep er niets van. Maar zoals gezegd, ik ben geen techneut, maar wilde wel een keer de accu zelf vervangen. Daarbij heb ik de polen verkeerd om aangesloten. Het was lastig te zien. Toen ik de fout, die maak je maar één keer, ontdekte heb ik de accu omgedraaid, maar nog startte de motor niet. Ik had niet in de gaten dat de hoofdzekering kapot was gegaan. Ik had de zekeringen in het zekeringenkastje gecontroleerd, maar wist ik veel dat de hoofdzekering apart bij de accu zit. Dat is wel een speciale en vooral dure zekering, bijna twee tientjes. Maar ik was blij dat de Yamaha weer liep.’
De Yamaha Yamaha FZ1 Fazer is geen spannende motor als het gaat om ingrijpende reparaties. Olie verbruikt de Fazer nog steeds niet en met de rijstijl van Johan, lekker snel optrekken, verbruikt de Fazer 1 op 17. Johan vertrouwt op Michelin Pilot Road-banden. ‘Dit is in alle opzichten een fijne band, voldoende levensduur en geeft zowel op droog als nat wegdek veel vertrouwen.’
Yamaha FZ1 Fazer op de brug
Na een ochtendritje van zo’n anderhalf uur parkeert Johan Reekers zijn Yamaha op de stoep bij MOTO73-expert Van Sleeuwen in Volkel. De motor heeft blijkbaar een extra poetsbeurt gehad, want op het glimmende zwart is geen vuiltje te bekennen. Van Sleeuwen maakt eerst een proefritje, alvorens de motor op de brug gaat. Van Sleeuwen: ‘Had iemand tegen mij gezegd dat deze motor 10.000 in plaats van 100.000 kilometer op de teller had staan, dan had ik het ook geloofd. Rijdt werkelijk nog als een nieuwe. De enige opmerking die ik wil plaatsen is dat de koppeling erg zwaar gaat, naar mijn idee een versleten kabel, al doet een beetje olie soms nog wonderen.’ Later probeert Van Sleeuwen de kabel te smeren, maar dat heeft geen effect. Het is niet zo dat de kabel stuk is, de binnenkabel loopt erg stroef door de buitenkabel. Een nieuwe kabel is dan de enige remedie. Een hoge kostenpost levert dat niet op, wel een linker pols die veel minder moe wordt van het koppelen. De eigenaar had wat betreft de stroeve koppeling niks in de gaten, totdat hij de koppeling van een andere motor probeerde. Pas toen voelde hij het verschil.
Als eerste wordt er op de brug naar de remmen gekeken. De remschijven vertonen weinig slijtage, wat op zich niet verwonderlijk is want die zijn al een keer vervangen. Het voorwiel draait soepel, geen aanlopende remblokken. De wiellagers zijn al eens vervangen. Ketting en tandwielen zijn in orde, al lijkt de ketting wel erg los te liggen. ‘Maar te los is minder erg dan te strak’, aldus Van Sleeuwen.
Er is amper met de motor in de pekel gereden en dat is te zien. Geen roestplekje te vinden. Of toch. De veer van de achterschokdemper steekt schril af bij de rest van de motor. Maar verder nergens roest of verweerde plekken. Ook de uitlaatbochten zijn nog als nieuw. Een kleinigheidje is het contactslot. Je moet even met de sleutel ‘friemelen’ om het contact van het slot te krijgen. ‘Een sleutelbos aan de sleutel doet het contactslot meestal weinig goed. En eerlijk is eerlijk, de contactsloten van Yamaha zijn niet altijd even goed. Geen probleem als je weet hoe het werkt. Gewoon even de sleutel naar je toe halen als je de sleutel wilt verdraaien’, aldus Van Sleeuwen.
Samen met de eigenaar zoekt Van Sleeuwen naar eventueel achterstallig onderhoud of gebreken, maar ze zijn niet te vinden bij deze Yamaha FZ1 Fazer. Uiteraard is de eigenaar daar blij mee.
Aan weer een keer zijn Fazer inruilen denkt Johan Reekers voorlopig niet, ‘maar als het er in de toekomst toch een keer van komt, dan wordt het weer een Yamaha en zeer waarschijnlijk een Tracer 900GT. Juist ja, de motor die ik anderhalve maand in mijn bezit heb gehad. Op die motor viel niks af te dingen, maar ik was er toen nog niet klaar voor. Misschien is dat over een paar jaar wel het geval.’
Yamaha FZ1 Fazer: goed om te weten
De eerste generatie FZ1 was in Europa bekend onder de naam FZ1000 Fazer (2001-2005). De motor uit dit verhaal is van de tweede generatie (2006-2015). Dit model valt nauwelijks nog te vergelijken (nieuw frame, aluminium in plaats van staal) met zijn voorganger, al wordt ook in de nieuwe FZ1 het (aangepaste) blok van de R1 gebruikt. Zit er een kuipje op de FZ1 dan hebben we het over een Fazer. Voor het overige zijn beide modellen identiek te noemen. De FZ1 is tot 2015 in productie gebleven. Door de jaren heen zijn er slechts kleine wijzigingen toegepast op de FZ1. Dat had dan te maken met een update van de injectie of een update van de ecu-mapping. De MT-10 mag als opvolger van de FZ1 worden gezien.
Richtprijzen bij motorzaak
2006 circa € 4.800,-
2007 circa € 5.000,-
2008 circa € 5.200,-
2009 circa € 5.400,-
2010 circa € 5.600,-
2011 circa € 6.000,-
2012 circa € 6.400,-
Reparaties en problemen
44.000 km wiellagers vervangen 60.000 km voorvork vervangen (schade) 63.000 km accu en remschijven voor vervangen 77.000 km accu vervangen 87.000 km remschijf achter vervangen
‘Als je het zo achter elkaar uitspreekt, word ik er eigenlijk wel stil van. Het gaat ook echt niet zo gemakkelijk als het nu lijkt. Letterlijk bloed, zweet en tranen, en af en toe een behoorlijke dosis vertwijfeling heeft het gekost.’ Aan het woord is Mirjam Pol, zonder twijfel een van de succesvolste Nederlandse motorsportsters ooit. En klaar voor Le Dakar 2023! Nou ja, bijna dan…
Fotografie: Mirjam Pol en Dakar-organisatie
Nadat Mirjam Pol eerder dit jaar wereldkampioene FIM W2RC werd, is het opnieuw raak voor haar. Ditmaal in het damesklassement van de Baja World Cup, een kampioenschap dat ze vorig jaar ook al won. Net als in 2021 was het ook dit jaar ongelofelijk spannend. Voor de laatste wedstrijd in Dubai maakten liefst acht deelneemsters nog kans op die wereldtitel. Dat het uiteindelijk Mirjam was die de titel pakte, is zonder achtergrondinformatie al knap, maar wordt nog knapper als je weet dat ze met een klein budget en enorm veel doorzettingsvermogen uiteindelijk alle wedstrijden wist te winnen waar ze aan deelnam. Pol: ‘Wat ben ik blij dat ik nooit heb opgegeven! Ik wil heel erg graag iedereen bedanken die mij steunt en heeft gesteund. Zonder het vertrouwen van alles en iedereen om me heen was dit niet mogelijk. Nu nog de laatste eindspurt, ik hoop dat ik het budget rond krijg, en dan… op naar de Dakar Rally 2023. Uiteraard ben ik al wel bezig al mijn materiaal voor Dakar gereed te krijgen voor verscheping naar Saoedi-Arabië maar ondertussen probeerde ik mijn hoofd ook rustig te houden in voorbereiding naar de finalewedstrijd voor het wereldkampioenschap Baja. Daarnaast gaan mijn trainingen ook gewoon door en deze worden steeds verder opgeschaald in aanloop naar Dakar 2023.’
Hoewel het financiële gedeelte dus nog niet helemaal rond is, gaan wij er gewoon vanuit dat ze alles rond krijgt. Iets dat vanuit Nederlands perspectief ook hard nodig is, omdat Mirjam Pol slechts één van de twee Nederlandse deelnemers is. De andere Nederlander is Dakar-debutant Wesley Aaldering. Hoewel debutant? Als monteur maakte Wesley de Dakar al wel mee, maar nu gaat hij dus zelf rijden. Dat doet hij met startnummer 120 op een Husqvarna FR 450 Rally van HT Rally Raid Husqvarna Racing. Mirjam ga je herkennen aan startnummer 44, ook al op zo’n waanzinnig gave FR 450 Rally van hetzelfde HT Rally Raid-team.
Zwaarder, langer en heel veel duinen
Nee, natuurlijk gaan we niet roepen dat de editie van 2022 niet zwaar was. Wat we wel gaan roepen is dat die van 2023 veel zwaarder gaat worden. Het worden vijftien lange dagen van racen, inclusief een vierdaagse excursie naar het gevreesde Lege Kwartier. Deze zogenaamde zandzee is met een oppervlakte van 640.000 vierkante kilometer de grootste ter wereld. Regen kennen ze er bovendien niet, waardoor er heel veel uitdagingen en nog meer gevaren zijn. De totaal af te leggen afstand is in 2023 8.549 kilometer, waarvan 4.706 kilometer tegen de klok. Hoewel Le Dakar voorspellen totaal onmogelijk is, gaat het zeer waarschijnlijk een strijd worden tussen de KTM’s van Kevin Benavides en Matthias Walkner, de GasGas-motoren van titelhouder Sam Sunderland en zijn teamgenoot Daniel Sanders, de Honda’s van Adrien Van Beveren, Ricky Brabec en Pablo Quintanilla en dan zijn er ook nog Husqvarna met Skyler Howes en Sherco met Lorenzo Santolino. Waarschijnlijk…
Etappes
Proef
Datum
Start
Finish
Totaal/special
Proloog
31 december
Sea Camp
Sea Camp
11 km/11 km
1
1 januari
Sea Camp
Sea Camp
602.56 km/367 km
2
2 januari
Sea Camp
Alula
589.07 km/430 km
3
3 januari
Alula
Ha’il
669.15 km/447 km
4
4 januari
Ha’il
Ha’il
574.01 km/425 km
5
5 januari
Ha’il
Ha’il
645.04 km/373 km
6
6 januari
Ha’il
Al Duwadimi
876.68 km/465 km
7
7 januari
Al Duwadimi
Al Duwadimi
641.46 km/472 km
8
8 januari
Al Duwadimi
Riyadh
713.85 km/398 km
–
9 januari
Riyadh rustdag
9
10 januari
Riyadh
Haradh
686 km/358 km
10
11 januari
Haradh
Shaybah
623.94 km/113 km
11
12 januari
Shaybah
Lege Kwartier
428.27 km/275 km
12
13 januari
Lege Kwartier
Shaybah
374.86 km/183 km
13
14 januari
Shaybah
Al Hofuf
675.6 km/154 km
14
15 januari
Al Hofuf
Dammam
417.3 km/136 km
Durf wordt beloond
In het verleden was het soms erg onvoordelig om de etappe te moeten openen en dus was er de dag voor zo’n bewuste etappe een raar schaakspel bezig, waarbij de focus lag om maar vooral niet de dag erop als eerste de woestijn in te worden gestuurd. Met een bonussysteem hoopt de organisatie dat durf weer wordt beloond, in plaats van slim rekenschap (wat uiteraard ook nog steeds hoort bij Le Dakar). De eerste drie starters komen in aanmerking voor deze bonus, waarbij de nummer een 1,5 seconden per op kop gereden kilometer kan terugverdienen, de nummer twee 1 seconde en de nummer drie 0,5 seconde. Klinkt ingewikkeld, maar valt wel mee. Als de eerst startende bijvoorbeeld 100 kilometer op kop blijft, dan krijgt hij dus 150 seconden terug (100 x 1,5 seconde = 150) en dat kan precies het verschil zijn tussen een proef winnen of net niet.
Uitzendschema RTL
Van 31 december tot en met 15 januari dagelijks tussen 21.00 en 22.00 uur een samenvatting.
Uitzendschema Eurosport 1
Van 31 december tot en met 15 januari dagelijks tussen 21.00 en 22.00 uur een samenvatting.
Om een onvergetelijk jaar te vieren waarin het de MotoGP wereldtitel won met Francesco Bagnaia en de Superbike titel met Alvaro Bautista, bouwt Ducati twee gelimiteerde series van de Panigale V4. Ze worden de Panigale V4 Bagnaia 2022 World Champion Replica en de Panigale V4 Bautista 2022 World Champion Replica genoemd en zullen dezelfde kleurstelling hebben als de motorfietsen die de wereldtitels wonnen. Ze worden vergezeld van een certificaat van echtheid, technische uitrusting, een motorhoes en een speciale verpakking.
Gelimiteerde uitgave
Geïnteresseerden doen er goed aan vroeg te reserveren, want de aantallen zijn beperkt: er zijn slechts 260 exemplaren gepland voor elk van de twee versies, een merkwaardig getal dat verwijst naar de laatste twee cijfers van het jaar waarin Ducati werd opgericht, 1926.
De twee Panigale V4 ‘Special Series’ zijn inderdaad exclusief: op de tank van elk exemplaar wordt de echte handtekening van de rijder aangebracht en beschermd door een laag transparante lak. Maar er zijn ook andere speciale kenmerken: op de bovenste stuurplaat in billet aluminium worden de naam van het model, het serienummer en het startnummer van de twee rijders met laser gegraveerd en er is een technische uitrusting van het hoogste niveau. Voor de gelegenheid is gekozen voor de STM EVO SBK-droge koppeling met negen schijven, is er de gehomologeerde Akrapovič-demper die twee kilo minder weegt dan de standaard demper, Brembo Stylema-remklauwen en MCS-hoofdremcilinder. Verder verstelbare Rizoma aluminium voetsteunen, vervaardigd uit billet en race plexiglas.
Verschillende speciale details ook voor de carrosserie: deze serie zal het hitteschild voor de achterste uitlaatspruitstukken, de afdekking van de dynamo, de spatborden voor en achter en de luchtkanalen van de voorremmen in carbon aannemen; opnieuw carbon gecombineerd met titanium voor de beschermkap van de eenzijdige achterbrug. Op de aan Bautista gewijde serie wordt de tank uitgevoerd in geborsteld aluminium, zoals op de meer geavanceerde versies van de Panigale V4.
Ook een pluspunt voor de elektronica, want de Ducati Data Analyzer+ chronometer zal beschikbaar zijn. De accessoires die het gebruik op het circuit mogelijk maken zijn ook inbegrepen: open koppelingsdeksel in koolstofvezel, kit voor het verwijderen van de nummerplaathouder en de spiegels, brandstoftankdop in billet aluminium.
2023 wordt een bijzonder jaar voor BMW omdat het dan 100 jaar geleden is dat de legendarische R32 van de hand van de beroemde ontwerper Max Friz zijn intrede deed. En BMW heeft besloten dat een paar weken eerder te vieren door vandaag twee feestelijke modellen te presenteren.
Het gaat om de R nineT ‘100 Years’ en de R 18 ‘100 Years’, speciale modellen die in beperkte series van 1.923 stuks zijn gebouwd om de eerdergenoemde verjaardag te herdenken. De R nineT is te koop vanaf 23.550 euro en de R18 vanaf 26.170 euro.
Eigenlijk was dat, zoals bekend, niet BMW’s eerste boxermotor, want een vroeg embryo van dat ontwerp was al gezien in 1920 met de M2 B15. Maar het was een boxer met de cilinders in de lengte en niet in de breedte zoals bij de boxer die door Friz en niet door Martin Stolle werd ontworpen. Uiteindelijk vertelt de geschiedenis ons dat in december 1922, dus een eeuw geleden, werd begonnen met de bouw van de R32, een motorfiets die in september 1923 zou worden gepresenteerd.
BMW koos voor deze viering de twee modellen van de Heritage-familie, de R nineT en de R18, juist vanwege de link met de motortraditie van BMW en omdat ze nog steeds luchtkoeling en een meer klassiek motorontwerp gebruiken.
R ninet 100 Years
De R ninet 100 Years neemt de bekende technische basis over, te beginnen met de 1170cc-boxermotor die 109 pk levert bij 7.250 tpm. Er is de 46mm-upside-down vork en de achterste monoshock in combinatie met de enkelzijdige Paralever achterbrug die de eindaandrijving bevat. De wielen zijn gespaakt, in de maat 17 inch en met 120/70 en 180/55 banden; het remsysteem is met 320mm-dubbele schijf voor en radiaal gemonteerde remklauwen. Het gewicht is 221 kg in rijklare toestand.
De nieuwe kenmerken zijn dus esthetisch en uitrustingsgebonden. De zwarte lak wordt gecombineerd met chromen oppervlakken. Deze laatste bestaan zoals gebruikelijk uit een laag koper, nikkel en uiteindelijk chroom voor een hoge duurzaamheid, bescherming tegen corrosie en vooral een spiegelglans.
1 van 14
Stijlkenmerk
Verchromen is een stijlkenmerk geworden sinds de late jaren 1920. De R 75/5, met zijn verchroomde tankzijden en zijkappen, werd daar ook beroemd om. Op de R nineT 100 Years is de tank, net als op de R 18 100 Years, een combinatie van zwart met chroom en een witte dubbele fillet, aangevuld met kniebeschermers en de 100 Years badge. Chroom is ook aanwezig op de cover.
De voorspatbord is eveneens zwart gespoten en voorzien van een witte dubbele fillet. Het tweekleurige zwart/bloedrode zadel maakt de unieke esthetiek compleet. Zwarte onderdelen zoals de vorkpoten, de luchtinlaat en enkele speciaal gemonteerde 719-optieonderdelen vallen op.
Er zijn de 719 Classic wielen met zwart geanodiseerde velgen, het Option 719 Shadow gefreesde onderdelenpakket (met gefreesde cilinderkopdeksels), motorhuisdeksels, zadelbevestigingen, olievuldop en het Option 719 Shadow II gefreesde onderdelenpakket. Het bestaat uit verstelbare stuurhendels en een voetsteunsysteem, voetsteunen voor de duo, alsmede deksels voor het expansievat van de remvloeistof en spiegels die aan de stuuruiteinden zijn bevestigd. Adaptieve bochtverlichting en het Comfort-pakket met verwarmde handgrepen, cruise control en Driving Mode Pro maken de rijke standaarduitrusting compleet.
R18 100 Years
De ruggengraat is de R18 Classic. De opvallende 1802cc-grote boxer produceert meer dan 157 Nm koppel bij slechts 3.000 tpm en een vermogen van 91 pk bij slechts 4.750 tpm voor een topsnelheid van meer dan 180 km/u.
De styling is klassiek met het oog op het cruiser-genre, de zitting is slechts 690 mm van de grond, de wielbasis is een indrukwekkende 1.630 mm en de wielen meten 19-inch voor en 16-inch achter. Aan de achterzijde wordt de ophanging gecamoufleerd door het stijf ogende frame en met zoveel metaal erbij komt het gewicht op 345 kg in rijklare toestand.
1 van 15
Het kleurenschema combineert, zoals gezegd, zwarte lak en gepolijste chromen oppervlakken, evenals de dubbele witte striping en 100 Years-badge.
Classic Chrome-lak zit ook op het achterspatbord in combinatie met de witte dubbele striping. Het voorspatbord en de zijkappen zijn zwart en worden aangevuld met een witte dubbele striping op de voorspatbord. Het zadel uit de Option 719-catalogus is bekleed in de tweekleurige combinatie zwart/ossenbloed en heeft een ruitvormig reliëf.
Akrapovič uitlaatdempers
De motor, transmissiebehuizing en achteraandrijving zijn ook in Avus Black. Deze speciale versie wordt aangevuld met talrijke chromen onderdelen van de designoptie Chroom.
De gegalvaniseerde coating komt voor op stuurfittingen, versnellings- en voetremhendels, stuurklemmen, stuurtegengewichten, spiegels, hoofdremcilinders, remklauwen, motorhuisdeksels, cilinderkopdeksels en inlaatspruitstukpakkingen.
De standaarduitrusting omvat verchroomde Akrapovič uitlaatdempers met geperforeerde uitlaatpijpbekleding met de BMW logo propeller. Dan is er Headlight Pro met adaptieve bochtverlichting, elektrische achteruitrijinrichting, elektronische cruise control en verwarmde handgrepen.
In deze speciale editie van Wat Rij Jij? gaan we langs bij drie leden van de Riders Club. Kamil uit het Belgische Hoogstraten heeft een Triumph Tiger 800 XRx uit 2016 gekocht voor 9.000 euro in 2022. Ruud uit Veenendaal heeft een Ducati M900 uit 2001, gekocht voor 10.250 euro in 2001, een Ducati Multistrada 1100 uit 2010, gekocht voor 4.650 euro in 2021 en een Triumph Thruxton 900 uit 2013 gekocht voor 10.800 euro in 2013. De BMW F 900 XR uit 2020 is door Henk uit Geldrop gekocht voor 18.000 euro in 2020.
Om de opening van Moto Rotterdam op zaterdag 17 december 2022 nog meer in de kijker te zetten, laat Ducati Corse de motorfiets waarmee Pecco wereldkampioen werd, de Ducati Desmosedici GP22, speciaal naar Rotterdam komen.
Op zondag 6 november jongstleden, op het Circuit Ricardo Tormo in Cheste (Spanje), schreven Francesco Bagnaia en Ducati een belangrijke pagina in de MotoGP geschiedenis door de 2022 wereldtitel voor rijders te veroveren. Samen met de constructeurstitel en de teamtitel behaald door het Ducati Lenovo Team, heeft de in Borgo Panigale gevestigde fabrikant haar derde kroon dit seizoen binnengehaald.
Desmosedici GP22 de meest ultieme racebike ooit
Exclusief als publiekstrekker bij de opening van Moto Rotterdam
Enkel van dichtbij te ontdekken tijdens de Grand Opening op zaterdag 17 december
Een magische combinatie die alleen in Italië mogelijk is: de expertise en technologie van de snelste motorfiets ter wereld – de Desmosedici GP22 – de passie en vastberadenheid van Francesco Bagnaia, die de titel won na een historische comeback, nog nooit eerder bereikt door een andere rijder in de hoofdklasse. Kom deze bijzonder motor deze zaterdag bewonderen bij Moto Rotterdam.
Het waaide zodanig hard dat er een helse wind over het land woei. Je zou gedacht hebben dat er sneeuw in de lucht hing. De temperatuur flirtte met het vriespunt. Aangenaam was dit niet, hoewel ik dacht: in vele andere streken is het nog veel erger, zoals op de Noordpool, op Antarctica en in Siberië. Maar ja, in die streken geef ik geen literaire lezingen. Wel in de Benelux, en dan vooral in België en Nederland. Ik moet eerlijk toegeven dat ik in Luxemburg weinig word gevraagd, maar Luxemburgers zijn dan ook geen boekenlezers, die zitten liever te breien en te haken, te toepen, of met hun tenen te spelen. Ik bedoel, ja, in dat duivelse weer was ik op weg naar cultureel centrum De Stoof in Lievegem, om er een lezing te geven over de verloedering van de maatschappij. Want inderdaad, de maatschappij is aan het verloederen en daar moet een eind aan worden gemaakt. Kortom: we moeten terug naar de onverloederde maatschappij van de jaren zestig en begin zeventig van de vorige eeuw, toen een man nog een man was, een vrouw een vrouw, een vogel een vogel, een strijkijzer een strijkijzer en een krawietel een krawietel.
Doch ik was nog niet in Waarschoot gearriveerd, omdat de wind steeds aansterkte en ik op de Triumph Speed Triple Breitling zat te vrezen dat ik met motor en al van de weg zou worden geblazen. Maar dan ken je de Breitling nog niet. Die hield zich in deze halve orkaan heel kranig en op den duur bereikte ik toch zonder kleerscheuren De Stoof. Daar werd ik opgewacht door de uitbater van de cultuurtempel, de heer Otis Van de Poel. ‘Zeg maar Otis’, zei hij, alsof ik hem meneer Van de Poel zou hebben genoemd. Waarom zou ik dat doen, temeer omdat deze Otis me eruitzag als een halvegare, al vind ik tegenwoordig dat ongeveer iederéén eruitziet als een halvegare, mezelf op kop. Ik kreeg een flesje appelsap aangeboden. ‘Het is sap van appels uit Lievegem’, zei Otis trots, en ik dacht: al kwamen de appels uit Sebastopol, dan nog zou het me niet al teveel kunnen boeien.
Om acht uur stipt begon ik met m’n lezing, voor een aandachtig luisterend publiek van een man of tweehonderdvijftig, De lezing bleek zo’n succes dat na m’n laatste woord een aantal mensen op me afstormde om me te feliciteren, te omhelzen, met mij op de selfie te gaan staan, en mij te verzekeren dat ik dik gelijk had toen ik m’n lezing had bewezen dat de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw veel leuker, spannender, en minder geëxalteerd waren dan de jaren van hier en nu. Het duurde zeker een uur, eer ik terug naar huis kon en uitgezwaaid door tientallen handen reed ik op de Breitling weg van de parkeerplaats van De Stoof.
De wind had niet aan kracht ingeboet, integendeel. En het was ook nog beginnen te regenen. Dit was echt geen weer om op een motor door te rijden. Daarom hield ik halt bij een boerderij in Zomergem en ik parkeerde de Breitling vooraan op het erf. De boer kwam agressief naar buiten, zwaaiend met een stok. ‘Wat komt gij hier doen bij nacht, vreemdeling!’, schreeuwde hij, maar toen herkende hij mij als de befaamdste auteur van Vlaanderen en hij liep me voor naar binnen, waar ik een kom soep en een half krentenbrood te eten kreeg. Toen vroeg ik hem of ik mocht blijven slapen, in de hoop dat de volgende ochtend het weer beter zou zijn. ‘Natuurlijk’, zei hij, ‘slaap maar in m’n bed naast m’n vrouw, dan slaap ik op de bank hier beneden.’ ‘Oké’, zei ik. Ik ging via de trap naar boven, vond de slaapkamer, waarin de boerin lag te snurken. Ik kleedde me uit tot op m’n ondergoed, en ging naast haar liggen. Ik viel in slaap. Acht uur later werd ik wakker. De boerin sliep nog steeds. Wat een luie vrouw. Beneden nam ik afscheid van de boer en in het frisse, maar windstille en droge weer reed ik op de onberispelijke Breitling maar weer eens naar huis, met voor de zoveelste keer een dol avontuur achter de rug.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
