Begin je met Peter Priem een gesprek over motoren, dan ben je voorlopig nog niet uitgepraat. Liefst 14 stuks heeft hij er zelf in bezit gehad en op een veelvoud andere heeft hij testritten gemaakt. Sommige motoren waren kort in bezit, maar andere waren blijvertjes. De meeste kilometers reed Priem op een Ducati 906 Paso, maar het ziet er naar uit dat hij dat record gaat breken met zijn huidige motor, een BMW K 1300 S.

Fotografie: Peter van der Sanden

Als zesjarig jongetje maakt Peter Priem (59) uit het Belgische Wilrijk voor het eerst kennis met de motorsport. Peter: ‘Ik was met mijn ouders op vakantie in de Ardennen toen we daar in de verte het gebrul van motoren hoorde. In Gedinne was een wegrace aan de gang en ben daar toen gaan kijken. Die eerste ontmoeting heeft enorm veel indruk op mij gemaakt. Ik ben daarvoor eeuwig met het motorvirus besmet geraakt. Toch duurde het daarna nog een hele tijd voor ik uiteindelijk zelf motor kon rijden. Mijn moeder was faliekant tegen. “Als jij een motor koopt, ga je het huis uit”, kreeg ik als boodschap mee. Toen ik mijn autorijbewijs haalde, kon ik ook een stempeltje laten zetten bij mijn motorrijbewijs. Dat ging 40 jaar geleden in België. Mijn eerste motor was een Moto Guzzi V1000 Convert. En ik had tegelijk met de motor ook voor eigen woonruimte gezorgd. Mijn moeder was niet blij toen ik haar dat liet weten. Het feit dat ik een motor had gekocht vond ze uiteindelijk minder erg dan dat ik op eigen benen ging staan.’ De V1000 werd opgevolgd door een Moto Guzzi T850 California waarmee hij net als met de voorganger zo’n 30.000 km heeft gereden. Deze motoren, en alle anderen die volgden, werden enkel gebruikt voor plezierritten. Peter: ‘Ik werk als inspecteur bij de Antwerpse politie en mijn kantoor is zowat bij mij om de hoek. Bij de verkeerspolitie heb ik nooit gezeten, echt niks voor mij. Daarvoor ben ik zelf net iets te veel een “verkeershooligan”. En dan anderen op de bon slingeren die hetzelfde doen als ik? Ik moet er niet aan denken. Naast mijn werk speelde ik ook nog op het hoogste niveau handbal.‘

De BMW K1300S van Peter Priem

Gibraltar-Noordkaap

Na twee Moto Guzzi’s viel de keuze op een Ducati 906 Paso waarmee Peter tussen 1990 en 2000 130.000 km bij elkaar reed. De Paso veranderde regelmatig van kleur, want na iedere schuiver werd het kuipwerk in andere kleuren gespoten. Peter: ‘Zo leek het toch telkens of ik een andere motor had. Met de Paso heb ik een groot deel van Europa doorkruist. Voor vakantieritten maar ook voor het bezoeken van races. Tussendoor heb ik nog met grote regelmaat voor kortere of langere tijd offroad-motoren gehad. Offroad rijden is een tweede passie van me. Met de motor is geen enkele uitdaging mij te groot. Zo wilde ik samen met een vriend een verre reis maken. Naar de Noordkaap, maar hij wilde liever naar Gibraltar. En zo ontstond heb absurde idee om eerst naar Gibraltar te rijden en vervolgens via het eiland Man, waar ik in totaal 12 keer ben geweest, door naar de Noordkaap. Zes weken zijn we onderweg geweest voor in totaal 14.000 km. Voor die reis had ik een Suzuki DR800S Big aangeschaft. Later heb ik met de Suzuki Big nog een offroad-reis door Marokko gedaan. De Suzuki GSF400 Bandit die ik daarna kocht, was vooral bedoeld voor mijn vriendin. Zelf raakte ik alsmaar meer verknocht aan het offroad-rijden. Een Yamaha TT600 was mijn eerste echte speeltje voor in het zand. Op die motor ben ik met een vriend heen en weer naar Timbuktu in Mali gereden. En later nog een keer een retourtje naar het Oosten van Turkije. Dat waren onvergetelijke tochten.’

Marathonmotor Triumph Daytona 955i: na 275.000 km afscheid met pijn in het hart

Naast offroad-rijden was er ook nog steeds de interesse om snel over het asfalt te racen. Peter: ‘Ik had een Aprilia RSV1000R aangeschaft, na de Paso mijn tweede motor die ik nieuw kocht. Een geweldige motor waar ik verliefd op was. Maar omdat ik steeds meer last van mijn nek kreeg, paste deze motor niet meer bij mij. Mijn volgende motor moest er dus eentje worden waarbij ik meer rechtop kon zitten. Op het Motorsalon in Brussel zag ik de nieuwe Yamaha XT660Z Ténéré in de wit-rode kleurstelling. Ik was meteen verkocht. Met deze motor heb ik avontuurlijke tochten gemaakt. Helaas ging er iets mis met het blok net voordat ik aan de Gibraltar Rally deel wilde nemen. Op het laatste moment nog een donorblok gevonden, maar drie dagen na de start in Polen ging ik onderuit en brak een enkel. De Ténéré(s) heb ik nog steeds. Voor de fun, (voor mezelf en voor mijn vriendin) heb ik een Yamaha XG250 Tricker gekocht. Ongelooflijk wat je met dat motortje allemaal kunt. Het is een kruising tussen een enduro en een trialmotor.’

Degelijk

Naast het offroad-rijden bleef het snelle asfalt lonken. De aanschaf van een oude Honda Fireblade was geen succes. Peter: ‘Ik wilde met die motor het circuit op, maar het blok bleek niet oké. Omdat ik als freelance redacteur voor een Belgisch motorblad werkte, reed ik veel op testmotoren. Harstikke leuk natuurlijk maar een jaar of tien geleden ontstond toch weer de behoefte om zelf een degelijke, eigen motor aan te schaffen. Dat moest er eentje zijn met de nodige pk’s, zo comfortabel mogelijk en met een cardan. Daarbij viel mijn oog op een witte BMW K 1300 S. Ik vond een jonge occasion van twee jaar oud met slechts 14.000 km op de teller. Dat was in 2013. Deze BMW is een prima keuze gebleken. Lekker sportief, maar ook met mijn vriendin achterop rijdt de BMW prima. Na tochten door de Alpenlanden, Pyreneeën en Portugal is de 100.000km-grens reeds gepasseerd. Een jaarlijks terugkerend evenement waar ik nauw betrokken bij ben is de Belgische “1.000 bochten tocht”. Na corona kon het dit jaar gelukkig weer. Met ruim 2.000 deelnemers wederom een geslaagde happening. Omdat ik toch ook graag nog eens het circuit op ga, maar liever niet met de BMW, heb ik een oude Fireblade gekocht waarmee ik me op Zolder uit kan leven. Maar helaas, net als de eerste Blade loopt ook deze niet helemaal fris. Daar moet nog naar worden gekeken.’

Bij alle voorgaande motoren heeft Peter de reparaties en het onderhoud zelf gedaan. Peter: ‘Maar bij deze BMW waag ik me daar niet aan. Dat laat ik over aan BMW-dealer Meeusen in Wijnegem. Echt duur in onderhoud is de K1300S niet. Om de 10.000 km een kleine beurt voor zo’n 250 euro en om de 40.000 km een grote beurt voor rond de 500 euro. Ik rij met Metzeler Sportec-banden. De voorband houdt het meestal zo’n 14.000 km vol, met de achterband kom ik tot de helft. In 2016, met nog geen 60.000 km op de teller, kwam er een vreemd geluid uit de cardan. Ik ben er wel mee thuis gekomen. Een kapot lager van de cardan (flens) was de oorzaak. Twee jaar later werkte de claxon niet meer. De oorzaak was een kapotte schakelaar op het stuur. In zo’n geval moet de knoppenpartij in zijn geheel worden vervangen. Dat leverde een extra kostenpost op van zo’n 350 euro. Voor het overige heeft de BMW K 1300 S zich alleen maar van zijn beste kant laten zien. Over het brandstofverbruik, gemiddeld zo’n 1:19, ben ik ook zeer tevreden. Olie verbruikt de BMW niet veel. Na 8.000 km gaat het olieniveaulampje soms branden en moet er een halve liter bij. Niet iets om me zorgen over te maken. Tot nu toe heb ik de K1300S ervaren als een zeer degelijke motor zonder noemenswaardige problemen.’

BMW K 1300 S op de brug

‘Ik ben geen poetser’ zegt Peter, maar dat neemt niet weg dat zijn K1300S er picobello uitziet wanneer hij bij Motor.NL-expert Van Sleeuwen arriveert. Tijdens het proefritje merkt Van Sleeuwen op dat de motor bij lage snelheid neiging heeft tot ‘zwijmelen’. De eigenaar herkent dat. ‘Ik heb de motor graag een beetje voorover staan. Met duopassagier of met hogere snelheid heb je daar geen last van. Ik kan de vering ook (elektronisch) verstellen en dan is het euvel ook weg.’

De eigenaar is benieuwd of de remschijven na 103.000 km nog door de beugel kunnen. Dat blijkt het geval, de schijven voor hebben slechts 0,8 mm in dikte ingeboet. Priem: ‘Als ik nog langer met deze motor door blijf rijden, wat wel de bedoeling is, komen de schijven wel een keer aan de beurt.’

Slechts een paar kleine beschadigingen herinneren aan een onhandigheidje bij parkeren in de garage. Een deuk aan de onderkant van de Akrapovic-demper is te danken aan het werk van een onhandige monteur in het buitenland. Behalve het eerdergenoemde cardanlager is er verder aan de BMW nog nooit een lager vervangen. Ook naar de vering is omkijken niet aan de orde geweest.

Slechts één keer is de accu vervangen. Peter: ‘In de winter wordt deze motor niet gebruikt, in de pekel heeft de BMW dan ook nog nooit gereden. Als de motor langere tijd niet wordt gebruikt gaat de accu aan de druppellader. Dat is denk ik de reden van de lange levensduur.’

Van Sleeuwen bekijkt, controleert en meet maar er valt totaal niets aan deze BMW te ontdekken wat niet door de beugel kan. Of toch? De oliekoeler in de kuip onder de koplamp ziet er wat verdacht uit. Peter: ‘Ik heb een keer de fout gemaakt die koeler met een hogedrukreiniger schoon te spuiten. Niet zo slim want als ik er echt druk op had gezet was het ding waarschijnlijk gesneuveld. Nu is alleen de lak er wat vanaf. Vanaf toen gebruik ik geen hogedruk meer, enkel een tuinslang.’

De kans dat de BMW K 1300 S op korte termijn plaats moet maken voor iets anders lijkt niet heel groot. ‘Zolang deze motor aan mijn wensen voldoet, blijf ik er mee rijden. In de schuur heb ik altijd nog een paar funmotoren staan. En misschien vind ik mijn droommotor nog een keer, een Ducati 888 SP5.’