Even terug in de tijd: in 2015 wordt Curtiss boven de doopvont gehouden, als elektrisch dochtermerk voor Confederate Motorcycles. Na een hele serie conceptmotoren en prototypes – denk aan de Zeus 8 en de Hades – is Curtiss Motorcycles eindelijk klaar met z’n toepasselijk genaamde One, de eerste Curtiss-motor die ook effectief besteld kan worden… als je 100.000 euro op je rekening hebt staan.

Maar voor die waanzinnige zak centen haal je wel een unicum in huis. Wat heet: de productie van de One is beperkt tot 300 stuks. Uiterlijk deelt de One wel wat genen met de eerder gepresenteerde concepten, die dan weer leentjebuur speelden bij de V8-motoren van Glenn Curtiss uit het begin van de 20e eeuw. Kenmerkend is het langgerekte en lage silhouet, met een enorme kogelvormige batterij waar je op een verbrandingsmotor het blok zou verwachten. De balhoofdhoek is verstelbaar tussen de 27 en de 31 graden, en ook de voetsteunposities kan je in maar liefst 19 (!) configuraties afstellen. RaceTech staat in voor de horizontaal geplaatste schokdemper achter en de girder-vork vooraan, terwijl Beringer werd aangeschreven voor z’n Aerotec 4D-radiaalremmen met twee schijven aan één kant.

Prestaties

Curtiss gaat er prat op dat de elektromotor 110 pk en 200 Nm presteert, en droog – uiteraard – aan de haak 193 kg weegt. Maar er zou een software-update in de pijplijn zitten die het vermogen nagenoeg verdubbelt, tot 217 pk. Dat zijn cijfers waarmee je de gemiddelde hypernaked of superbike een rode blos op de al dan niet gekuipte wangen bezorgt. De axiale fluxmotor zelf wordt door de Britse firma Yasa gebouwd, dat op zijn beurt een dochteronderneming is van Mercedes-Benz. Pedigree en know-how in overvloed, met andere woorden.

Biaggi vestigt opnieuw snelheidsrecord elektrische motorfiets

Voor een volledige batterijlading moet je 2u40min laden (80 procent vol na 2 uur), en daarmee zing je het ofwel 195 km uit bij stadsgebruik. Of amper 110 km bij (snel)weggebruik. Da’s niet heel ver, als je het prijskaartje in beschouwing neemt.

Voorschot(je)

Zin gekregen om er eentje te reserveren? Dat kan, als je snel bent en over een goed gespijsde portefeuille beschikt: er worden zoals gezegd 300 Ones gebouwd, en de aanbetaling bedraagt een knettergekke 26.500 euro. Daar koop je de 2022 Ducati Panigale V4 voor, met nog genoeg budget over om wat te shoppen in het Performance-gamma, om je een idee te geven. Maar goed, een Curtiss kan tot in de details aangepast worden voor die bom duiten, en de kans dat je buurman er ook eentje heeft, is – eh – nihil. Eind 2022 gaan deze hyperexclusieve machines in productie, dus je hebt nog even tijd om over de details na te denken.

Max Biaggi vestigt met de Voxan Wattman een nieuw wereldrecord. Nooit eerder ging een elektrische motorfiets zo hard. In Florida werd de kaap van 407 km/u naar 455 km/u verschoven.

Voxan en tweevoudig WorldSBK-kampioen Max Biaggi hebben hun status als officiële FIM Electric Land Speed World Record-houders geconsolideerd nadat ze het record opnieuw verpulverden met een nieuwe topsnelheid van 455,737 km/u.

Biaggi is 13-voudig MotoGP-500GP-winnaar, WorldSBK-kampioen in 2010 en 2012 voor Aprilia en nu eigenaar van een Moto3-team. Recentelijk heeft hij samengewerkt met het motormerk Voxan, dat eigendom is van het Monegaskische Venturi, dat in 2021 tweede werd in het FIA-wereldkampioenschap Formule E.

2023 Honda Hornet, een hersenspinsel uit Amerika

Biaggi, die twee jaar geleden aan het project begon, brak in 2021 voor het eerst het wereldrecord van 408 km/u met de speciaal ontworpen Voxan Wattman in een categorie die vereist dat het een ‘gedeeltelijk gestroomlijnde elektrische motorfiets onder 300 kg’ moet zijn.

Maar na zijn terugkeer naar de Space Florida Launch and Landing Facility voor zijn laatste run, nam Biaggi de Voxan Wattman mee naar een bevestigde 455,737kph over 1 km in twee richtingen. Met het voordeel van de gunstige wind haalde de Voxan volgens de GPS van de motor 470,2 km/u.

‘Als je de instrumenten 470 km/u ziet aangeven, geloof je je ogen niet. Zelfs voor een MotoGP-racer die gewend is om 300 km/u te rijden, is dit iets extreems. Bij die snelheid trilt het trainingspak en verbrandt je huid, je ogen kunnen niet goed zien. Er is zoveel turbulentie dat je denkt dat je je kan vasthouden, maar dat is niet zo. Je kijkt niet meer naar wat recht voor je is. Je moet breder kijken. Het is gekkenwerk.’

Omdat de Voxan geen verbrandingsmotor heeft, betekent de stillere EV-aandrijflijn dat het rijden met de Voxan een heel andere ervaring is voor Biaggi, waarbij de Italiaan een beter begrip krijgt van de wind op een motorfiets.

‘Wanneer je de muur van de lucht breekt, creëert de wind een heel hevig geluid. De sensatie is alsof je tegen een muur rijdt en er dan doorheen. In tegenstelling tot de eerste keer wist ik wat ik kon verwachten, en gedurende de acht dagen dat we in het NASA Space Center waren, zorgde ik voor alle details waar ik in het verleden geen rekening mee had gehouden. Ik was hier een maniakale perfectionist in. Dat ben ik altijd geweest. Je kunt alles op zijn best voorbereiden, maar toch, als je op de motor zit, wachtend op het groene licht om te starten, gaan er duizend gedachten door je hoofd. Het grijze lint van de baan lijkt eindeloos en oneindig en versmelt in de verte met de lucht.’

De prestatie van Voxan zet de druk vol op een Brits project van White Motorcycles dat momenteel hetzelfde record probeert te breken met de WMC250EV.