vrijdag 22 augustus 2025
Home Blog Pagina 1447

Nieuwe MOTO73 is uit!

0

Afgelopen donderdag viel de nieuwe MOTO73 bij de abonnees op de deurmat, wat biedt deze MOTO73? We zetten het op een rijtje:

Basisbenodigheden
‘Geen chroom, geen excuses, slechts authenticiteit’ is wat Harley-Davidson over zijn 883 Iron zegt. ’No nonsense, een tijdloos karakter en voorzien van een pure ziel zonder opsmulk’, zo presenteert Yamaha zin XV950R. En dat in beide gevallen rond de € 10.000. Koopjes?

Volgende patiënt alstublieft
Wat als Michael van der Mark dit jaar niet had gewonnen op het TT Circuit? De vraag stellen, is net zo kansloos als erover nadenken. Maar toch… Dankzij de inspanningen van Massimo Corbascio en z’n Clinica Mobile-staf veranderde de PATA Honda-coureur die beroemde Asser zondag van een slappe vaatdoek met 39 graden koorts in een potentiële wereldkampioen Supersport. Op bezoek bij de wonderdokter uit het WK Superbike. 

Bouwdoos voor doorzetters
Schoonheid verbleekt razendsnel naast de Ipothesys Aria V12. Hij degradeert zelfs de beeldschone Moto Guzzi Griso – de donormotor van deze beauty – tot een muurbloempje. Het ombouwproces verdient geen schoonheidsprijs. Het was een strijd van een techneut tegen metaal en kunststof met een eigen wil. Het gruwelijk mooie eindresultaat maakt alles goed.

Op weg naar wereldrecord?
Antonio ‘Tony’ Cairoli heeft het in zich om Stefan Everts te evenaren qua aantal wereldtitels. En wellicht kan hij de Belg zelfs nog wel voorbij streven. Na Everts is hij er dit jaar als tweede crosser in geslaagd zes jaar achter elkaar wereldkampioen te worden. Binnenkort gaat er een film over hem in première. 

Geen allemansvriend
Niederösterreich heet de deelstaat, maar Neder-Oostenrijk is hier gebruikelijk. “Geen gebied om bij eerste kennismaking meteen verliefd op te worden”, meldt een Marco Polo-gidsje van een paar geleden. Het is al helemaal geen gebied waar massaal motorrijders heen trekken. En dat nu zijn evenzovele redenen om toch eens die kant op te sturen.  

En nog veel meer…

Bestel direct of neem hier een abonnement!

Toekomstmuziek: De turbo van Suzuki

0

Eind vorig jaar showde Suzuki de Recursion tijdens de Tokyo Motorshow, maar vorige week zagen we de Suzuki met turbo-aandrijving voor het eerst in Europa. Misschien nog wel opvallender dan de Recursion zelf, is de aandacht die de Suzuki op de Intermot-beurs trok. Of beter gezegd: de aandacht die de Recursion niet trok.

Niet veel verder werd de zorgvuldig gehypte Kawasaki Ninja H2 namelijk overspoeld door een mensenmassa die werd aangetrokken door de 998cc-viercilinder met supercharger. Maar het is juist de paralleltwin van de Recursion, met een cilinderinhoud van ‘slechts’ 588cc, die een fundament voor de toekomst legt.

Natuurlijk is de H2 een technisch hoogstandje. De supercharger stuwt de vulling van de airbox tot grote hoogte en dat zorgt voor een geweldig ’target design’ van 300 pk. Het laat zien wat de meerwaarde is van drukvulling (techniek), in het geval van de H2 is de winst simpelweg 50%. In de ZX-10R levert de viercilinder immers 200 pk, met supercharger-drukvulling 300 pk.

Maar waar de H2 een niet te betalen hebbeding wordt, laat de Recursion juist zien hoe we in de komende jaren steeds meer motorfietsen met drukvulling zullen zien. Turbo’s en superchargers kunnen motorfietsen met een relatief kleine cilinderinhoud de prestaties geven die we nu gewend zijn van de grootste motorfietsen. De voordelen zijn enorm: milieuvriendelijk en zuinig, licht en goedkoop.

Als we verder kijken naar de Recursion dan kunnen we een doorontwikkelde versie verwachten die 100 pk levert en heel betaalbaar is. Want hoewel het vermogen best flink is, zijn de productiekosten zeer beperkt. Het is een trend die we in autoland al langer zien: kleinere motorblokken zijn milieuvriendelijker, goedkoper maar leveren toch flink vermogen zolang er maar een turbo op zit.

En dat de Recursion de fase van productiemotor al echt nadert, blijkt wel uit onderstaand filmpje. We zien dat de Recursion al van top tot teen rijdbaar is en alle details al zijn uitontwikkeld. Wanneer we de Recursion dan in levende lijve gaan zien? Wij verwachten 2015.

 

Foto boven: MOTO73, Intermot 2014

De variabele kleptiming van Ducati

0

Nu BMW over niet al te lange tijd deze allroad-uitvoering van de S1000 op de markt brengt en KTM deze 1290 (!) Super Adventure heeft gebracht, zijn ze zich bij Ducati achter de oren gaan krabben. Althans, dat is wat bronnen bij Ducati doorsluizen. Volgens sterke geruchten werken de Italianen sinds begin dit jaar aan variabele kleptiming, die begin 2015 een nieuwe Multistrada van héél veel pk’s moet voorzien.

Variabele kleptiming is niet hetzelfde als het variabele klepsysteem dat we bijvoorbeeld van deze Honda VFR800F kennen. Bij het VTEC-systeem van Honda blijven per cilinder twee kleppen dicht, wanneer het motorblok lagere toerentallen draait. Bij hogere toerentallen schakelt het VTEC-systeem over op vier kleppen per cilinder. Maar het systeem dat Ducati nu op de Multistrada wil introducteren, gaat het echt over de timing van kleppen.

Dit kan bijvoorbeeld door de nokkenas te verdraaien ten opzichte van het nokkenastandwiel. Zo kun je de kleppen eerder of juist later open maar ook weer dicht laten gaan. Vroeger kende de klepverstelling maar twee standen: vroeg en laat. Maar in veel auto’s zien we tegenwoordig traploze verstelling van de nokkenas, BMW heeft bijvoorbeeld dit dubbele VANOS-systeem, dat beide nokkenassen afzonderlijk kan verstellen. Dit systeem past dus ook echt de overlap van in- en uitlaatkleppen aan, in plaats van enkel de timing van beide gelijkmatig te verschuiven.

Het kan natuurlijk ook nog dat Ducati echt een konijn uit de hoge hoed tovert en dat ze met een systeem voor variabele kleplichthoogte op de proppen komen. Zo gebruikt Honda in enkele auto’s al een systeem waarin de nokkenas in de lengterichting verschoven kan worden. Hierbij zijn de nokken in hoogte oplopend, en is het actieve gedeelte van de nok spitser naarmate het toerental hoger wordt. Maar dit is een duur systeem, dat echter wel geweldige prestaties levert.

BMW heeft ook een systeem voor variabele kleplichthoogte, maar deze is simpeler dan bovenstaande van Honda. Want zij werken niet met een nokkenas met in hoogte oplopende nokken, maar ze passen de kleplichthoogte aan door een verplaatsbare tuimelas. Doordat de tuimelaar, die een verbinding is tussen nokkenas en klep, hierdoor dichter naar de nokkenas schuift gaat de klep eerder open, verder open en ook weer later dicht. Naarmate het toerental oploopt, wordt de tuimelaar dus dichter bij de nokkenas gezet, zodat de kleppen langer open staan.

Hoe dan ook: de fabrikanten ontwikkelen door. Zowel supercharger als turbo doen hun herintrede, en met de variabele kleptiming van Ducati zou er ook zomaar een nieuw tijdperk aan kunnen breken. We zijn benieuwd!

 

Geruchten Ferrari-motorfiets berust op misverstand

0

Bovenstaande afbeelding uit een patentaanvraag van Ferrari heeft tot de nodige onrust geleid: Ferrari bouwt een motorfiets! En een chopper nog wel… Maar het gerucht kan (helaas?) onmiddelijk de prullenbak in, want Ferrari heeft een officieel statement naar buiten gebracht. Hierin staat dat Ferrari zeker niet aan een motorfiets werkt, maar dat de afbeelding slechts is gebruikt om de werking van een nieuw soort balansas te demonstreren.

‘Er is simpelweg geen mogelijkheid dat Ferrari een motorfiets gaat bouwen, en ook in de toekomst is daar helemaal geen ruimte voor bij Ferrari’, zo legt Jason Harris (Ferrari Northern Europe) uit aan Motorcycle News. ‘De persoon die de patentaanvraag heeft uitgewerkt, heeft er voor gekozen om de werking in een motorfiets aan te tonen, simpelweg omdat dit de meest simpele manier was om aan te tonen hoe de nieuwe balansas een voordeel heeft ten opzichte van reeds bestaande constructies.’

Eigenlijk heel logisch dus, want wat in een V2-motor werkt, kan in principe ook werken in een V8, V12 of V16. Conclusie: het gerucht kan in de prullenbak, al kunnen we altijd blijven dromen van hoe zo’n echte Ferrari-motorfiets er uit zou zien: KLIK!

 

CJIB incasseert grif bij wisselende snelheidslimieten

0

De N261 tussen Tilburg en Waalwijk staat bekend als goede melkkoe voor het CJIB. Er worden erg veel boetes uitgedeeld aan mensen die daar te hard rijden. Zeker nu er geregeld wegwerkzaamheden zijn, zijn de snelheidslimieten voor sommige verkeersdeelnemers niet goed te volgen. 

De Tilburgse jurist Jos Roose kreeg een boete in de brievenbus maar had daar onmiddelijk sterke twijfels bij. Hij reed terug naar het plaats delict en daar zag hij een wirwar aan snelheidslimieten. Het ene moment mag je 50, dan plots weer 90, en daarna weer 70. Hij kreeg een boete omdat hij 90 reed waar op dat moment 70 toegestaan zou zijn, maar hij heeft daar sterke twijfels bij. Volgens hem mocht je op dat moment 90, maar de politie spreekt dat tegen en stelt dat er op het moment van controle een extra limiet gold vanwege wegwerkzaamheden.

Of Jos Roose nou gelijk heeft of niet, het roept een interessante vraag op: waarom wordt er zoveel geflitst op locaties waarbij de snelheidslimieten onduidelijk zijn? Begin deze week ageerde de ANWB nog tegen het aantal boetes dat wordt uitgedeeld wanneer er extra spitsstroken open gaan: veel automobilisten weten niet dat je op dat moment nog maar 100 kilometer per uur mag. Het volgende citaat van de blog van Roose is daarbij veelzeggend: 

Mijn vaststelling over de verkeerscontrole op de N261 vindt plaats op hetzelfde moment dat de ANWB zijn beklag doet over de boetefuik bij de flitsstrook. Wist u dat bij een groene pijl een snelheidsbeperking geldt van 100 km per uur? Ik ben jurist, maar ik ben eerlijk: ik wist het ook niet. Nu kan ik mij niet herinneren dat ik ooit in die situatie een boete heb gehad, vaak is het toch druk en is de snelheid toch al beperkt. Toch is het opmerkelijk dat de overheid kennelijk vele boetes uitschrijft op deze rijbanen. Ik zou denken dat er bezorgdheid moet zijn, immers de snelheidsbeperkingen houden verband met de verkeersveiligheid of met het milieu. Had het dan niet op de weg van de overheid gelegen om de automobilist uitvoerig te informeren over de toegestane snelheid? Het tegendeel gebeurt echter, de overheid houdt de kaken op elkaar, en incasseert dankbaar vele boetes van onwetende automobilisten.

De laatste zin is een duidelijke verwoording van het onderbuikgevoel dat steeds meer verkeersdeelnemers hebben. Waarom zoveel controleren, als er duidelijk is dat de situatie op dat moment onduidelijk is? Roose roept mensen die ook op de N261 bekeurd zijn zich bij hem te melden, zodat er gezamenlijk bezwaar gemaakt kan worden.

En bezwaar maken kan natuurlijk altijd, zie ook ons stappenplan om gemakkelijk online bezwaar te maken tegen je verkeersboete: klik!

 

Motor Special: Ace Cafe London – MotoMe – S1/01

0

MotoMe ging langs tijdens de legendarische Ace Cafe Reunion in Londen.

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl

Motor Test: Suzuki V-Strom 1000 2014 – MotoMe – S1/01

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv
Allrisk je motor verzekerd voor een WA-prijs: https://www.knmv.nl/motorverzekering

Bart Verhoeven en Joost Overzee testen in de Belgische Ardennen de Suzuki V-Strom 1000 2014.

Motor Special: APK voor motorfietsen – MotoMe – S1/01

0

Uitleg en meningen over de opgeschorte, maar immer dreigende APK voor motorfietsen. Wat vindt u hier zelf van?

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl

MotoMe Motor TV: Aflevering 1 – S1/01

0

Bekijk meer van MotoMe op http://www.motome.nl
Volg MotoMe ook op Facebook: http://www.facebook.com/motometv

De eerste aflevering van MotoMe is de start van hét documagazine over motorrijden. En zoals het een aanstaande MotoMe-traditie betaamt, is aflevering 1 overgoten met een bruisende cocktail van ongezouten onafhankelijkheid, ongecompliceerde authenticiteit en een mespunt relativering.

Wat u te zien krijgt in MotoMe aflevering 1:

De Menschen & Machines tijdens legendarische Ace Cafe Reunion in Londen, half september jongstleden;

Deel 1 van de noviteiten en trends tijdens de Intermot 2014 in Keulen;

Een rijtest met de Suzuki V-Strom 1000 in zijn natuurlijke domein om de hoek, de Ardennen;

Uitleg en meningen over de opgeschorte, maar immer dreigende APK voor motorfietsen.

Daarnaast staat MotoMe bol van opmerkelijke, bijzondere uitspraken en meningen van een breed scala aan motorrijders.

Volkswagen Superleggera!

0

Weet je nog, toen Ducati werd overgenomen door Audi? Nou, het deed het nodige stof opwaaien, maar echte kruisbestuivingen hebben we vooralsnog (gelukkig?) niet gezien: Ducati is nog steeds Ducati. Toch is bovenstaande Volkswagen XL Sport het eerste echte tastbare resultaat van de overnamen. En ja, je leest het goed: het is een Volkswagen. Hoe het contractueel precies in elkaar steekt weten wij ook niet, maar Audi is onderdeel van de Volkswagen Groep, en zo kan de ontwerpafdeling van Volkswagen dus ook putten uit de motorblokken van Ducati.

De XL Sport is een conceptmodel van Volkswagen dat gebruik maakt van het ons bekende Superleggera-motorblok: 11.000 toeren per minuut en 200 pk. Volkswagen heeft de Ducati-twin gekoppeld aan een zeventraps DSG-tranmissie: een versnellingsbak die zowel in volautomatisch als handgeschakeld bediend kan worden. 

Het sterkste punt van deze XL Sport is volgens Volkswagen echter niet in de Ducati-krachtbron, maar de aerodynamica. Daarnaast weegt het geheel ‘maar’ 890 kilogram, al is dat voor ons motorrijders niet zo indrukwekkend. De Superleggera (details in motorbase) weegt droog immers maar 155 kilo!

En wat wij hier nou aan hebben? Tja, eigenlijk helemaal niets! De XL Sport heeft natuurlijk twee wielen te veel en is nog maar een prototype, maar het is interessant om te zien hoe de techniek uit een motorfiets wordt gebruikt in de wereld van de auto’s. Andersom hebben we natuurlijk ook genoeg motorfietstechniek te danken aan de auto-industrie, die qua ontwikkeling over het algemeen voorop loopt. En dus kan het helemaal geen kwaad om af en toe met een schuin oog naar Volkswagens, Audi’s en andere vierwieliers te kijken!