De Moto Guzzi Stelvio is terug van weggeweest, waarmee de Italianen opnieuw het heftige strijdtoneel van de allroads betreden. We reden in Alméria de Spaanse Stelviopas omhoog, of de Spaanse tegenhanger van de moeder aller bergpassen, omdat die nu eenmaal beter rijdt dan het Italiaanse origineel en proberen uit te vogelen of de 2024 Moto Guzzi Stelvio met pasmunt betaalt ten opzichte van de concurrentie.
Lees hier het complete testverslag.
Wat een begin van het nieuwe seizoen voor Kay de Wolf. Hij won de GP van Argentinië en gaat als klassementsleider naar de tweede GP. In de MXGP eindigden drie Nederlanders in de top-tien.
Het is altijd weer even afwachten hoe de krachtsverhoudingen liggen bij aanvang van een nieuw seizoen. Er zijn weliswaar enkele internationale wedstrijden verreden, maar die zeggen niet alles. Niet iedereen rijdt er voluit en geen enkele cross kent een bezetting gelijk aan die van een Grand Prix. Bij de openings-GP in het Argentijnse Villa La Angostura was Liam Everts er in de MX2 niet bij, omdat hij herstellende is van een gebroken duim. Verder waren alle opponenten van De Wolf er wel. Hij begon op zaterdag goed aan het weekend door in de kwalificatierace tweede te worden achter zijn Husqvarna-teamgenoot Lucas Coenen.
In de eerste manche pakte Coenen kopstart, maar al in de eerste ronde schoof zijn voorwiel weg en kwam hij hard ten val. Met een uiterst pijnlijke pols zocht de Belg het rennerskwartier op. De Wolf zat er goed bij, was vijfde bij de eerste doorkomst en wist zich op te werken naar de derde plaats. In de laatste bocht wist hij zich nog langs Thibault Benistant te wurmen en werd zodoende tweede achter Simon Längenfelder.
Na een intensieve behandeling door een fysiotherapeut was Coenen in staat in de tweede manche van start te gaan. Daarin bleek hij voluit te kunnen gaan en leidde zelfs in de slotfase. Maar met de finishvlag in zicht kwam hij ten val en eindigde als derde. De Wolf bezette lang de vierde plaats, maar door een sterk slot aan het eind van de manche klom hij op naar de tweede plaats, die ook tot zijn eigen verrassing zelfs nog tot de winst leidde en hem de GP-zege opleverde en de leiding in de WK-stand. De Wolf: ‘Het is mooi om nu de rode leidersplaat op mijn motor te hebben, maar dat zegt in deze fase van het kampioenschap nog niet veel, omdat er nog veel wedstrijden komen. In het begin van het weekend liep alles nog niet naar wens, maar ik wist me steeds te verbeteren. Tijdens de wintertraining heb ik me gefocust op het lang achter elkaar doorrijden met een sprint op het eind van de sessie. Dat heeft zich nu uitbetaald met het winnen van de GP.’
Rick Elzinga zat nog maar drie weken op de motor. Geen ideale voorbereiding op een nieuw seizoen. Desondanks wist hij in beide manches met een tiende en een negende plaats goed te scoren. Jens Walvoort, die voor KTM SB Racing aan alle GP’s gaat meedoen, scoorde in beide manches met een 19e en een 20e plaats. Kay Karssemakers moest zijn terugkeer in de GP’s noodgedwongen uitstellen. Goed hersteld van een sleutelbeenbreuk in december liep hij recent een blessure aan zijn borstbeen op.
Triumph kan terugkijken op een geslaagd debuut in de MX2, met de derde plaats voor Mikkel Haarup achter De Wolf en Simon Längenfelder. Andrea Adamo (dit jaar opnieuw met nummer 80 en niet met nummer 1, waar hij als wereldkampioen mee mag rijden) verkeert nog niet in de vorm van afgelopen jaar en bleef steken op de achtste en vijfde plaats.
De Nederlanders deden het aardig in de MXGP, maar konden zich niet bemoeien met de strijd om de hoogste klasseringen. Jeffrey Herlings scoorde uiteindelijk de meeste punten en staat na de eerste GP op de zevende plaats, gevolgd door Glenn Coldenhoff en Calvin Vlaanderen. Lars van Berkel was na de Enduro del Verano van het WK-zandrace in Argentinië gebleven en kwam tot vijf WK-punten.
De winst was voor wereldkampioen Jorge Prado (die in tegenstelling tot Adamo wel met nummer 1 rijdt). Met hem stonden de voormalige wereldkampioenen Romain Febvre en Tom Gajser op het erepodium. Opvallend was het sterke rijden van Pauls Jonass.
Voor de beide Belgen verliep de eerste manche van de MXGP-klasse rampzalig. Brent van Doninck (afgelopen jaar langdurig uitgeschakeld vanwege een heup uit de kom) brak een bovenbeen, terwijl MXGP-debutant Jago Geerts met een gebroken sleutelbeen en elleboog huiswaarts keerde.
Kwalificatie: 1. Gajser; 2. Febvre; 3. Jonass; 4. Prado; 5. Renaux; 6. Herlings; 7. Seewer; 8. Monticelli; 9. Vlaanderen; 10. Guillod.
1e manche: 1. Prado; 2. Febvre; 3. Jonass; 4. Renaux; 5. Gajser; 6. Coldenhoff; 7. Seewer; 8. Herlings; 9. Vlaanderen; 10. Watson; 11. Guillod; 12. Horgmo; 13. Monticelli; 14. Toendel; 15. Pancar; 16. Gifting; 17. Cordovez; 18. Van Berkel; 19. Rolando; 20. Villarongo Muga.
2e manche: 1. Gajser; 2. Prado; 3. Febvre; 4. Jonass; 5. Seewer; 6. Renaux; 7. Herlings; 8. Coldenhoff; 9. Vlaanderen; 10. Horgmo; 11. Guillod; 12. Watson; 13. Monticelli; 14. Pancar; 15. Gifting; 16. Brumann; 17. Toendel; 18. Aparecido dos Santos; 19. Van Berkel; 20. Benenaula.
GP: 1. Prado; 2. Febvre; 3. Gajser.
| WK-stand na 1 GP |
| 1. Jorge Prado (E), GasGas, 54; 2. Romain Febvre (F), Kawasaki, 51; 3. Tim Gajser (SLO), Honda, 51; 4. Pauls Jonass (LV), Honda, 46; 5. Maxime Renaux (F), Yamaha, 39; 6. Jeremy Seewer (CH), Kawasaki, 34; 7. Jeffrey Herlings, KTM, 32; 8. Glenn Coldenhoff, Fantic, 28; 9. Calvin Vlaanderen, 26; 10. Valentin Guillod (CH), Honda, 21; 18. Lars van Berkel, Honda, 5. |
Kwalificatie: 1. L. Coenen; 2. De Wolf; 3. Adamo; 4. Längenfelder; 5. Benistant; 6. Rossi; 7. Osterhagen; 8. Bonacorsi; 9. S. Coenen; 10. Zanchi.
1e manche: 1. Längenfelder; 2. De Wolf; 3. Benistant; 4. Rossi; 5. Haarup; 6. S. Coenen; 7. Zanchi; 8. Adamo; 9. Prugnières; 10. Elzinga; 11. McLellan; 12. Chambers; 13. Bonacorsi; 14. Oliver; 15. Fredriksen; 16. Bruce; 17. Osterhagen; 18. Weckmann; 19. Walvoort; 20. Ambjörnson.
2e manche: 1. De Wolf; 2. Haarup; 3. L. Coenen; 4. Längenfelder; 5. Adamo; 6. McLellan; 7. Benistant; 8. Zanchi; 9. Elzinga; 10. S. Coenen; 11. Chambers; 12. Rossi; 13. Braceras; 14. Bonacorsi; 15. Fredriksen; 16. Prugnières; 17. Osterhagen; 18. Bruce; 19. Oliver; 20. Walvoort.
GP: 1. De Wolf; 2. Längenfelder; 3. Haarup.
| WK-stand na 1 GP |
| 1. Kay de Wolf, Husqvarna, 56; 2. Simon Längenfelder (D), GasGas, 50; 3. Thibault Benistant (F), Yamaha, 40; 4. Mikkel Haarup (DK), Triumph, 38; 5. Andrea Adamo (I), KTM, 37; 6. Marc-Antoine Rossi (F), GasGas, 32; 7. Lucas Coenen (B), Husqvarna, 30; 8. Ferruccio Zanchi (I), Honda, 28; 9. Sascha Coenen (B), KTM, 28; 10. Camden McLellan (SA), Triumph, 25; 11. Rick Elzinga, Yamaha, 23; 21. Jens Walvoort, KTM, 3. |
Foto’s: Fabrikanten
Mash heeft weer iets geweldigs voor avontuurlijke rijders! Maak kennis met de splinternieuwe Mash B-Side 500. Deze retro schoonheid maakte tijdens Motorbeurs Utrecht al veel indruk met zijn stijlvolle looks en aantrekkelijke prijs. En laten we het niet vergeten – de technologie van deze motor is helemaal up-to-date, inclusief de krachtige vloeistofgekoelde tweecilinder.
Met een 54 pk sterke tweecilinder en een benzinetank van maar liefst 18 liter, biedt de Mash B-Side 500 een comfortabele actieradius. Of je nu graag het platteland verkent of lange reizen maakt, deze combinatie is er klaar voor. En niet alleen voor jou, maar ook voor twee passagiers – er is genoeg ruimte!
MASH Motorcycles presenteert haar gloednieuwe zijspan: de BLACK SIDE
Wat deze Mash-motorcombinatie zo speciaal maakt, is dat hij niet alleen meer vermogen biedt dan zijn voorgangers, maar ook nog eens die aantrekkelijke retro look behoudt waar Mash om bekend staat. Robuust en toch stijlvol – precies wat zijspanliefhebbers willen. En dat tegen een onverslaanbare prijs.
Je kunt de Mash B-Side 500 vanaf medio april 2024 vinden bij de Mash-dealers voor €14.499,-. Hij wordt toegevoegd aan het leveringsprogramma naast de Mash Black Side.
Acteur Chris Hemsworth, vertolker van onder andere Thor, geeft ons via social media een voorproefje van de wilde wereld van ‘Furiosa’, het volgende hoofdstuk in de Mad Max-saga. Sommigen zullen zijn apocalyptische look opmerken, maar wij zijn vooral gecharmeerd door zijn chopper met radiale motor…
De release van ‘Furiosa’ komt steeds dichterbij, het nieuwe hoofdstuk in George Miller’s Mad Max-saga, dat eind mei in de bioscoop wordt verwacht. De film vertelt het verhaal van de oorsprong van een krijger, gespeeld door Anya Taylor-Joyce. Maar zoals we weten – en verwachten – weet Miller naast het bedenken van een dystopische toekomst ook altijd onze fantasie als motor- en een beetje autoliefhebbers te prikkelen met absurde voertuigen die met waanzinnige snelheden door meedogenloze woestijnen scheuren. En ook deze keer beginnen onze verwachtingen te groeien, gezien wat Chris Hemsworth, een van de belangrijkste acteurs in ‘Furiosa’, op sociale media heeft gepost.
Eerste indruk 2024 Honda CBR1000RR-R Fireblade SP vanuit Portugal
De Thor-acteur heeft een foto gedeeld vanaf de set en terwijl velen de lange onverzorgde baard en slordige look van zijn personage, schurk Dementus, hebben opgemerkt, werden wij aangetrokken door de indrukwekkende chopper die hij bestuurt. Niet zozeer om zijn vormen, maar wel om de stermotor die in het midden is gemonteerd, wat doet denken aan lang vervlogen tijden van gevechtsvliegtuigen, die chaos en vernietiging veroorzaakten.
Het proces om zo’n voertuig te creëren moet zeker een titanische onderneming zijn geweest voor Miller’s voertuigbouwers. Maar stel je eens voor dat je in die verlaten woestijn staat en zo’n metalen monster moet bouwen. Van de bescherming van de radiale cilinders tot de transmissie, elk detail van deze chopper lijkt met zorg en aandacht te zijn gemaakt, althans op basis van deze foto. We weten ook dat George Miller geen grappen maakt als het op voertuigen aankomt en dat elk voertuig in de cultfilm Mad Max: Fury Road ook echt reed, dus we verwachten hetzelfde van deze ‘radiale chopper’, die naar we hopen – maar waar we zeker van zijn – niet alleen een esthetische rol zal hebben.
Op dit punt kunnen we echter niet anders dan ons afvragen hoe zo’n motor klinkt. En we zouden ook graag willen weten wie de vaardige hand is achter dit monster.
We denken te weten van welke hand deze custum is: JRL Cycles. De custom waarop Chris Helmworth zo trots zit kwam rond 2010 als Lucky 7 ter wereld. De motor werd gebouwd om deel te nemen aan het AMD World Championship of Custom Bike Building.
De Lucky 7 heeft een Rotec stermotor met zeven cilinders, de R2800. Als je op zoek bent naar nog meer vermogen, kun je bij JRL een negencilindermotor van 36000 cc bestellen.
Het frame van de Lucky 7 werd gemaakt door Twisted Choppers. Latere frames werden door Michael Prugh gefabriceerd. Hij werd bekend door het ontwerpen van de Lowlife- en Hardlife-frames voor Independent Cycle.
We zijn in Portugal op de rollercoaster van Portimao voor niet alleen de nieuwe Honda CBR600RR, maar ook de vernieuwde CBR1000RR-R Fireblade SP staat op het programma. In tegenstelling tot de 600 konden we de 1000 wél rijden met slicks en op een compleet droge baan. Een behoorlijke gemoedsrust, met 218 pk onder je bibberende billen…
Gijs Gilis: “Zo erg is het ook niet, maar ik voel toch spieren waarvan ik dacht dat ze al even uit mijn lichaam verdwenen waren. Zo’n superbike bedwingen is uiteraard niet niks, en het vele hoogteverschil van Portimao maakt het allemaal nog extra fysiek zwaar. Maar… wel helemaal geweldig hoor. Wat een machine! Wat een circuit! Sensationeel op alle mogelijke manieren.”
“Qua uiterlijk niet meteen, maar onderhuids zijn er behoorlijk veel wijzigingen doorgevoerd. We gaan ze hier niet allemaal noemen, omdat het er onnoemelijk veel zijn, maar we vermelden wel de belangrijkste dingen. Zo is het motorblok 600 g lichter geworden door lichtere onderdelen, en het aluminium frame 1 kg door extra holtes en ‘weggeschraapte’ stukken.”
“Nee hoor, maak je geen zorgen. De stijfheid is er nog steeds. Het is gewoon wat overtollig gewicht dat weg kon. Belangrijker is Torque Split Control. Een nieuw systeem waarbij twee motoren gebruikt worden om de gaskleppen van de vier cilinders aan te sturen. Het voordeel daarvan is een beter gasgevoel en een sterkere acceleratie. Bovendien maakt, door dat systeem, de motor bij bepaalde toerentallen een heel typisch geluid. Alsof er een limiter in gang schiet, zonder dat dat daadwerkelijk gebeurt, uiteraard.”
Eerste indruk 2024 Kawasaki Ninja ZX-6R: supersport is springlevend
“Niet zozeer vreemd, eerder heel agressief. Je hebt nog steeds het hoogtoerige viercilinder-in-lijngeluid, maar dat wordt nu dus vergezeld door deze specifieke sound. Verder is de elektronica van de Fireblade op vrijwel alle punten licht aangepast en verfijnd. En – die mogen we zeker niet vergeten, want ze zijn oh zo belangrijk – nieuwe winglets!”
“Klopt. De Fireblade is een bijzonder knappe motor, mede dankzij het niet al te hard uitsteken van die winglets. Hij is laag, gedrongen en ziet er super-agressief uit. Tijdens het rijden krijg je te maken met zoveel krachten, maar wat ons is bijgebleven is de sterkte van het motorblok – ook in het middengebied, de finesse van de elektronica en de uitmuntende stabiliteit onder het remmen. Na het recht stuk van Portimao duik je naar onder en moet je vol remmen aan 285 km/u. De Fireblade bewoog nauwelijks en liet het kinderspel lijken. Wat ook te danken is aan de nieuwe Öhlins-vering die voor het eerst gebruikt wordt op een productiemotor en werkt met…”
Wat leven we toch in geweldige tijden. Nadat collega Jelle begin deze week met de Kawasaki Ninja ZX-6R op pad ging, was het deze keer de beurt aan Gijs Gilis om de nieuwe Honda CBR600RR aan de tand te voelen. De supersports zijn helemaal terug, en daar kunnen we alleen maar blij om zijn. We bellen Gijs na zijn circuitdag op Portimão, onder twijfelachtige weersomstandigheden.
We hebben superveel geluk gehad. Tot de ochtend vielen er nog buien, maar toen wij op het circuit arriveerden stopte het gelukkig met regenen en begon de baan op te drogen door de vele wind en zo nu en dan zonneschijn. We hebben alle sessies wel met regenbanden gereden, omdat het nog veel te nat en glad was voor slicks. Desondanks hebben we een goede eerste indruk gekregen van de nieuwe CBR600RR.
Alles niet, daarvoor moet je de Eerste Test lezen die weldra online komt én in MOTO73 #5 staat. Maar we waren eigenlijk best wel tevreden met die natte baan. Het versterkte alleen maar hoe makkelijk die CBR te rijden is. Zo’n soepel motorblok, zulke zachte versnellingswissels (met quickshifter) en zo’n comfortabele remwerking. Het klinkt nu wel als een heel softe motor, wat het helemaal niet is, maar het gemak waarmee je ermee over circuit kunt rijden is bijzonder.
Jazeker! Het motorblok is vrijwel ongewijzigd overgenomen van de laatste 2017-versie. Op alle mogelijke manieren zijn motoronderdelen wel lichter en sterker gemaakt, terwijl de uitlaat stevig herwerkt is om het geheel EU5+ gehomologeerd te krijgen. En kijk eens naar die centrale uitlaat onder de kont van de CBR. Geweldig, toch!
Absoluut. Maar niet alleen aan de buitenkant is hij mooi, ook binnenin is er een grote nieuwigheid die voor de grootste verandering zorgt. De CBR600RR krijgt namelijk de 6-assige IMU van de Fireblade. Die regeleenheid, die alle elektronica aanstuurt, zorgt ervoor dat de CBR600RR nu vol elektronica uitgerust kan worden, van in negen niveaus instelbare tractiecontrole tot rear lift control, bochten-ABS, slip & assist-koppeling en een quickshifter die in beide richtingen werkt. Een waar genot dus.
Heel simpel. Er is voldoende vraag naar om de stap te wagen. Honda zegt zelf dat het gat tussen de CBR650R en CBR1000RR-R te groot is. Dat klopt, plus de 600 is nu EU5+ gekeurd, dus de supersport leeft weer bij Honda. We hebben hem hoog in toeren laten janken, zoals het hoort, zodat heel Portugal het heeft gehoord.
Het Nederlandse RW Racing GP begon met een nieuwe hoofdsponsor Idrofoglia en kleurstelling aan het Grand Prix-seizoen in Qatar. Het wierp zijn vruchten af, want hun coureur Barry Baltus werd de grote verrassing door nipt achter Alonso Lopez als tweede te finishen. Zonta van den Goorbergh (13e) en Bo Bendsnedyer (14e) pakten ook WK-punten tijdens een race waarin de bandenkeuze een cruciale rol speelde.
De nieuwe Pirelli-banden zorgden voor een zeer onvoorspelbare race op het Lusail International Circuit. Hoe de Pirelli’s zich over een raceafstand zouden houden, wist eigenlijk niemand en dat zou ook blijken. Bandenmanagement bleek veel belangrijker dan met de Dunlop’s te zijn, waar tot eind 2023 mee werd gereden. De rijders die kozen voor de zachtere compound bleken uiteindelijk in het voordeel. Fermin Aldeguer begon als grote favoriet aan de openingsronde van het seizoen. De 18-jarige Spanjaard had de laatste vier races van het seizoen 2023 gewonnen en kon in Qatar de eerste Moto2-rijder worden die vijf races achter elkaar wist te winnen. Zo ver kwam het niet. Aldeguer kende net als vele andere favorieten in de race problemen met de banden en zou zelfs buiten de punten op een zestiende plaats finishen. Ook veel andere kanshebbers maakten een verkeerde bandenkeuze. Aron Canet vertrok vanaf pole position, maar viel in de race terug naar een tiende plaats. Ook vicewereldkampioen Tony Arbolino viel zwaar tegen en finishte buiten de top-vijftien. En Jake Dixon – de nummer vier van 2023 – kon niet van start na een crash in de trainingen.
Wat zijn de kansen op een wereldtitel in de Moto3 voor Collin Veijer?
Het was zo’n racedag waar kansen ontstonden voor andere rijders. Barry Baltus pakte deze kans met beide handen aan. De Belg komt voor het vierde jaar uit voor het Nederlandse RW Racing GP en voorafgaand aan de race was een zesde plaats zijn beste klassering in de Grand Prix. Het Nederlandse team had deze winter een uitdaging, omdat Fieten Olie zich als hoofsponsor had teruggetrokken. Tijdens de eerste Grand Prix werd Idrofoglia als nieuwe hoofdsponsor gepresenteerd. Het Italiaanse bedrijf is gespecialiseerd in agrarische beregeningsintallaties. De nieuwe kleurstelling gaf het team vleugels in Qatar. Baltus wist zich als zesde te kwalificeren en kwam door de juiste bandenkeuze gedurende de race steeds verder naar voren. In de slotfase haakte de 19-jarige Belg aan bij leider Alonso Lopez, opvallend genoeg de Boscoscuro-teamgenoot van de worstelende Aldeguer. Baltus leek sneller en voor een sensationele overwinning te kunnen gaan, maar de Spanjaard hield in de laatste ronden overal de deur dicht. Achter winnaar Lopez werd Baltus zeer knap tweede. Het verschil op de finishlijn was slechts 0,055 seconde. Het betekende het eerste Grand Prix-podium voor de Belg en de eerste podiumplaats voor het Nederlandse RW Racing GP in de Moto2. ‘Ik wist dat ik de capaciteiten had om op het podium te kunnen staan, maar de afgelopen jaren zijn niet altijd gemakkelijk geweest’, verklaarde Baltus direct na de race. Teammanager Jarno Janssen was trots: ‘Dit is een geweldige opsteker voor het team. Barry heeft geweldig gereden, maar ook Zonta heeft zich heel goed laten zien in Qatar.’ Sergio Garcia – vorig jaar nog gekroond tot beste nieuwkomer – pakte na een enorme inhaalrace ook zijn eerste Moto2-podiumplaats.
De dertiende plaats van Zonta van den Goorbergh – voor de derde keer in de punten in de Grand Prix – klinkt niet verkeerd. Toch was er veel meer mogelijk geweest voor de 18-jarige coureur. Van den Goorbergh was ijzersterk in de trainingen. De RW-Idrofoglia Racing GP-coureur was tweede na de eerste dag en stond zesde op de tijdlijst voordat de kwalificatie begon. Van den Goorbergh was qua tempo telkens één van de snelste coureurs op de baan. In de kwalificatie zorgde een kleine schuiver voor veel tijdverlies, maar desondanks veroverde Van den Goorbergh een negende startplek. Een evenaring van zijn beste startplaats in droge omstandigheden en dat was na zo’n rommelige kwalificatie een keurige prestatie. Dit geeft aan dat de jonge Brabander deze winter kennelijk een stap voorwaarts heeft gemaakt. Ook in de race begon Van den Goorbergh goed en reed kort achter de kopgroep op een zevende plaats. Er leek een sterk resultaat in te zitten, totdat ook hij te kampen kregen met bandenproblemen. Bij Van den Goorbergh zat het probleem in de voorband. ‘Ik kreeg één keer te maken met flink gripverlies aan de voorkant, het leek wel of we in de regen reden’, verklaarde Zonta, die terug zou vallen naar een dertiende plaats. Bo Bendsneyder was ook één van de vele rijders met hetzelfde bandenprobleem. De 25-jarige Rotterdammer rijdt vaak sterk in Qatar, maar kon niet zo imponeren als zijn landgenoot Van den Goorbergh. Bendsneyder kwalificeerde zich als zestiende. In de openingsfase van de race reed hij rond zijn startplek, maar daarna kwam hij naar voren. De coureur van het Pertamina Mandalika Gas Up Racing Team reed naar een tiende plaats, waardoor het er even op leek dat er twee Nederlanders binnen de top-tien zouden gaan finishen. Maar ook Bendsneyder had in de slotfase veel problemen met de voorband en viel terug naar een veertiende plaats, waardoor er niet twee Nederlanders binnen de top-tien, maar wel WK-punten wisten te scoren.
| Moto2 Qatar |
| 1. Alonso Lopez (E), Boscoscuro, 35.45,595; 2. Barry Baltus (BE), Kalex, +0,055; 3. Sergio Garcia (E), Boscoscuro, +0,742; 4. Ai Ogura (JP), Boscoscuro, +1,514; 5. Manuel Gonzalez (E), Kalex, +5,100; 6. Marcos Ramirez (E), Kalex, +5,320; 7. Joe Roberts (US), Kalex, +9,058; 8. Albert Arenas (E), Kalex, +9,210; 9. Celestino Vietti (I), Kalex, +10,710; 10. Aron Canet (E), Kalex, +10,879; 11. Somkiat Chantra (TH), Kalex, +15,066; 12. Jeremy Alcoba (E), Kalex, +18,986; 13. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex, +19,038; 14. Bo Bendsneyder (NL), Kalex, +22,338; 5. Deniz Öncü (TR), Kalex, +22,568. |
| WK-stand (na 1 van 21 races) |
| 1. Lopez, 25 punten; 2. Baltus, 20; 3. Garcia, 16; 4. Ogura, 13; 5. Gonzalez, 11; 6. Ramirez, 10; 7. Roberts, 9; 8. Arenas, 8; 9. Vietti, 7; 10. Canet, 6; 13. Van den Goorbergh, 3; 14. Bendsneyder, 2 |
Foto’s: Henk Keulemans, ANP
Collin Veijer kende geen gemakkelijke openingsronde van het Grand Prix-seizoen 2024 in Qatar. Maar de Nederlander deed wat het belangrijkste was in een weekend waarin het niet helemaal wilde lukken; finishen en het maximale eruit halen. Veijer werd vijfde in de kopgroep en scoorde daarmee elf WK-punten. David Alonso won de spannende race.
Vorig jaar kende Collin Veijer in Qatar zijn lastigste raceweekend in de tweede seizoenshelft waarin hij zo uitblonk. Door zijn prestaties in 2023 is de Nederlander uitgegroeid tot een van de kanshebbers op de Moto3-wereldtitel in 2024. Nu was de race onder het kunstlicht op het Lusail International Circuit weer de openingsronde van het seizoen. Maar vorig jaar bleek geen toeval te zijn, want ook deze keer had Veijer het niet makkelijk in Qatar. Vrijdag kwam de 19-jarige coureur hard ten val, waarbij hij gelukkig ongedeerd bleef. Wel verloor Veijer veel rijtijd en koos mede daarom in de kwalificatie voor een andere tactiek. Bijna alle rijders kwamen halverwege de sessie binnen om verse banden te monteren. Veijer niet, hij trok zijn eigen plan. De Liqui Moly Husqvarna Intact GP-rijder bleef alleen op de baan en reed één stint. Niet de beste tactiek voor een snelle rondetijd, maar zo kon hij werken aan zijn raceritme. De strategie van alleen rijden in de trainingen leverde hem vorig jaar uiteindelijk ook veel succes op.
Wat zijn de kansen op een wereldtitel in de Moto3 voor Collin Veijer?
Veijer begon als tiende aan de eerste Moto3-race van 2024. Opvallend was dat het ronderecord met de nieuwe Pirelli-banden aan flarden werd gereden. Tot eind 2023 werd er met Dunlop’s in de Moto3 gereden. In de kwalificatie wist Daniel Holgado het polerecord met 1,2 seconde te verbeteren en het ronderecord in de race werd met 2,3 seconde verbroken. In Qatar zijn de verschillen in de Moto3 altijd minimaal en is het praktisch onmogelijk om in de race weg te rijden. In de voorgaande zeven races op het Lusail International Circuit was het verschil tussen de winnaar en nummer twee altijd minder dan een halve seconde. Deze Moto3-race werd geen uitzondering. De favorieten voor het kampioenschap David Alonso, José Antonio Rueda, Ivan Ortolá, Daniel Holgado en Collin Veijer lieten zich al snel vooraan in de race zien, waar Veijer zich van de titelkandidaten het minst kon imponeren. De Nederlander kon moeilijk rijders passeren en leek op het rechte stuk wat tekort te komen. Veijer had wel het geluk dat er vrij veel valpartijen waren. Zo gingen in de vierde ronde Rueda en Ortolá – twee kandidaten voor de zege – samen onderuit. Ortolá kon zijn weg – in tegenstelling tot Rueda – vervolgen en zou vanuit het achterveld nog knap negende worden. Vooraan ontstond een kopgroep van elf rijders. Holgado deed veruit het meeste kopwerk. Alonso was veel vooraan te zien en de rol van Taiyo Furusato was opvallend. De Japanner kende een matig voorseizoen, kwalificeerde zich slechts als achttiende in Qatar, maar was in de race zeer sterk. Furusato reed door de kopgroep heen en meldde zich in de strijd voor de overwinning. Veijer reed in de eerste helft van de race rond de vijfde plaats, maar zou later wat plaatsen verliezen. Ook werd de Nederlander een aantal keer agressief ingehaald, waardoor hij wat terrein verloor.
Holgado ging ook als leider de laatste ronde in. De kopgroep was ondertussen uitgedund tot negen rijders. In de laatste ronde ging Adrian Fernandez onderuit en zijn Spaanse landgenoot Vicente Perez kon hem niet ontwijken. Dit speelde Veijer in de kaart, want door al die incidenten kon hij vanuit de achterkant van de top-tien opschuiven naar een vijfde plaats. Holgado leek te gaan winnen, terwijl Alonso was teruggezakt naar een vierde plaats. Maar de 17-jarige Columbiaan reed een fenomenale laatste halve ronde. Eerst passeerde hij Riccardo Rossi en vervolgens Furusato. Bij het aanremmen van de laatste bocht ging Alonso ook voorbij aan Holgado. Met zijn vijfde Grand Prix-overwinning bevestigde Alonso dat hij dé te kloppen coureur voor het seizoen 2024 lijkt te zijn. Alonso’s zege betekende de eerste overwinning van CFMoto als fabrikant in de Grand Prix. Het Aspar Team – waar Alonso voor uitkomt – reed vorig jaar nog met GasGas, maar staat nu met CFMoto – wat net als GasGas binnen het KTM-conglomeraat valt – ingeschreven. Met de tweede plaats van Holgado en de derde van Furusato stonden de drie beste Moto3-rijders tijdens Grand Prix van Qatar op het podium. Veijer hield de schade beperkt door na een moeizame race als vijfde te finishen: ‘Ik ben niet helemaal tevreden met het resultaat, want ik denk dat we beter kunnen. Toen de bandenslijtage toenam, kreeg ik het wat lastiger om de situatie te managen en ook een aantal rare inhaalacties van anderen verstoorden mijn ritme. Maar een vijfde plaats was het maximale. Ik had het vorig jaar ook al lastig in Qatar, ik denk daarom dat we het op andere circuits zeker beter kunnen doen’, besloot Veijer zijn verhaal over de race optimistisch af.
| Moto3 Qatar |
| 1. David Alonso (CO), CFMoto, 33.19,778; 2. Daniel Holgado (E), GasGas, +0,041; 3. Taiyo Furusato (JP), Honda, +0,143; 4. Riccardo Rossi (I), KTM, +0,186; 5. Collin Veijer (NL), Husqvarna, +0,338; 6. Stefano Nepa (I), KTM, +0,416; 7. Tatsuki Suzuki (JP), Husqvarna, +1,144; 8. Joel Kelso (AU), KTM, +9,465; 9. Ivan Ortolá (I), KTM, +10,019; 10. Jacob Roulstone (AU), GasGas, +10,626; 11. Joel Esteban (E), CFMoto, +10,827; 12. Angel Piqueras (E), Honda, +10,933; 13. Scott Ogden (GB), Honda, +12,928; 14. Nicola Carraro (I), KTM, +12,946; 15. Luca Lunetta (I), Honda, +13,527. |
| WK-stand (na 1 van 21 races) |
| 1. Alonso, 25 punten; 2. Holgado, 20; 3. Furusato, 16; 4. Rossi, 13; 5. Veijer, 11; 6. Nepa, 10; 7. Suzuki, 9; 8. Kelso, 8; 9. Ortolá, 7; 10. Roulstone, 6. |
Foto’s: MotoGP, teams
Het is bekend dat het team van H-D Amsterdam voor hun klanten door het vuur gaat en zo nodig zelfs letterlijk!
De hoofdstedelijke Harley-Davidson dealer zet seizoen 2024 daarom nu al in vuur en vlam met een ‘Firesale’ van alle motorclothes en merchandise in de winkel en de webshop!
Dat betekent vanaf nu 20 tot wel 50% korting op alle officiële Harley-Davidson motorclothes en merchandise! Datzelfde geldt ook voor de gehele kledingcollectie van het prestigieuze merk Rokker!
Helmen, jassen, handschoenen, riding gear, (dealer-) T-shirts, riding jeans en home accessoires, nu -zolang de voorraad strekt- met spectaculaire kortingen.
Stap op je Harley en sla je slag bij Harley-Davidson Amsterdam, Jarmuiden 43, 1046 AE Amsterdam, of surf naar de webshop: hd-amro.shop.
Op zaterdag 23 en zondag 24 maart is er weer Open house bij Harley-Davidson Amsterdam en dat is altijd een feest, met o.a.:
Ride-outs en demo rides. BBQ food & drinks. Motorherberg Batôn Rouge hang-out en winactie. Pubquiz. Meet & greet Amstel Chapter. Tattoos & more. Kijk op hd-amro.nl.
Het zou toch fantastisch zijn! Eindelijk weer een Nederlander die kan strijden voor een wereldtitel in de Grand Prix. Maar hoe realistisch is het om Collin Veijer na afgelopen weekend een Moto3-titelkandidaat te noemen? Motor.NL zocht het uit, vroeg voormalig titelkandidaat Hans Spaan om tips en bracht Veijers grootste concurrenten in kaart.
Collin Veijer debuteerde met twee podiumplaatsen, twee polepositions en een overwinning een geweldig in het Moto3-seizoen 2023. De Staphorster eindigde op een knappe zevende plaats in het wereldkampioenschap. Dat slechts vijf andere nieuwkomers vanaf het begin van de Moto3-klasse (2012) een overwinning hebben gescoord en in de top-acht van het eindklassement zijn geëindigd, geeft aan hoe bijzonder zijn prestatie was. Pedro Acosta, Joan Mir, Izan Guevara en Romano Fenati wisten dit voor 2023 in hun eerste Moto3-seizoen te presteren. Goed nieuws voor Veijer: Mir en Guevara werden in hun tweede jaar Moto3-wereldkampioen. Acosta pakte zelfs al de titel in zijn rookie-jaar. Fenati laat zien dat niet alle uitzonderlijke nieuwkomers het in hun tweede jaar nog veel beter doen. Wat Veijers titelkansen voor 2024 nog verder vergroten; drie van de zes rijders die voor hem eindigden in de titelstrijd van 2023 zijn verhuisd naar de Moto2. De grootste uitdaging voor Veijer zit in een andere rookie van vorig jaar. David Alsono is de nog niet genoemde rijder die erin slaagde om in zijn debuutjaar een race te winnen en in de top-acht van het kampioenschap te eindigen. De 17-jarige Columbiaan deed het zelfs nog veel beter. Alonso won vier Moto3-races in 2023 en deed zelfs lange tijd mee voor de wereldtitel. Acosta was de enige nieuwkomer in de geschiedenis die het nog beter deed dan Alonso. Maar Veijer deed het wat betreft behaalde WK-punten in de tweede seizoenshelft van 2023 niet veel onder voor de titelkandidaten. Slechts Jaume Masia, Ayumu Sasaki, Deniz Öncü en Alonso scoorden meer punten dan de Nederlander. Alleen Alonso racet in 2024 nog in de Moto3.
Terug naar de prestatie van Veijer met een zege en als nieuwkomer een top-acht klassering in de eindstand. Valentino Rossi, Marc Márquez, Dani Pedrosa en Jorge Lorenzo laten zien hoe uniek deze prestatie is. Deze geweldige kampioenen scoorden minder goed dan Veijer in hun eerste 125cc-seizoen op WK-niveau. In de 125cc-periode tot dertig jaar geleden wisten alleen Maverick Viñales, Casey Stoner en Marco Melandri ook een race te winnen en als Grand Prix-nieuwkomer in de top-acht van het kampioenschap te eindigen. En uiteindelijk zouden zij ook allemaal wereldkampioen worden, al gebeurde dat voor Melandri en Stoner wel in een andere klasse. Veijer heeft in zijn eerste jaar een unieke prestatie geleverd, wat zeer weinig andere rijders hem nadeden. Maar er zijn voor Veijer nog veel mooiere records om te verbreken.
Collin Veijer eerste race op Assen: P7 in thuisrace zonder thuisvoordeel
Nederlandse wereldkampioenen in een soloklasse van de Grand Prix zijn er maar zeer weinig. Alleen Jan de Vries (1971 en 1973) en Henk van Kessel (1974) wisten deze prestatie te behalen. Beiden deden dat in de 50cc. In de moderne racerij heeft Nederland nog geen wereldtitel in de Grand Prix behaald. Hans Spaan was in 1990 de laatste Nederlander die daar tot de laatste racedag van het seizoen kans op maakte. Laat Veijer nou vorig jaar het record van Spaan als laatste Nederlandse polesitter en winnaar in de GP al hebben verbroken. In 2024 zou Veijer maar zo een ander record van Spaan uit de boeken kunnen rijden; de laatste Nederlander die in gevecht was voor een GP-wereldtitel. Veijer heeft door zijn geweldige debuutjaar statistisch gezien een voordeel. Maar dat heeft Alonso ook en er zijn meer snelle talenten in het veld. Veijer en het Liqui Moly Husqvarna Intact GP-team hebben al bewezen een goede combinatie te zijn. Tijdens de officiële Moto3-test van 28 februari t/m 1 maart in Jerez was Veijer gelijk snel. De Nederlander noteerde tijdens de testdagen achtereenvolgens een vierde, derde en een zesde rondetijd. Hopelijk kan Veijer zijn vorm van vorig jaar vasthouden en zich ook weer in de races laten zien, goed met de nieuwe Pirelli-banden omgaan (waren voorheen Dunlop’s) en blijft blessureleed hem bespaard. Dan is er volgens Motor.NL geen enkele reden waarom Veijer in 2024 niet voor de Moto3-wereldtitel kan strijden.
Hoe lang geleden is het dat een Nederlandse Grand Prix-coureur kans maakte op de wereldtitel? 34 jaar! Zo lang geleden is het dat Hans Spaan tweemaal op rij vicewereldkampioen werd in de 125cc. In 1989 was Alex Crivillé te sterk en een jaar later werd Loris Capirossi met hulp van Italiaanse landgenoten wereldkampioen op Phillip Island. De 65-jarige Spaan – die na zijn carrière nog jarenlang sleutelde in de Grand Prix en tegenwoordig karts prepareert – is dé uitgelezen persoon om zijn mening te vragen naar zijn mogelijke opvolger als Nederlandse kandidaat voor een wereldtitel in de Grand Prix: Collin Veijer.
Nee, want iedereen doet het op zijn eigen manier. Collin weet wat hij doet. Daarnaast heeft hij een goed team met goede mensen om zich heen. Er zijn ontzettend veel situaties waar hij mogelijk in terecht kan komen. De tips krijgt hij op dat moment zelf van de mensen die om hem heen staan. Het verschil met toen en nu is enorm. In mijn tijd waren de verschillen tussen de motoren groot en moest je een goede motor hebben om te kunnen winnen. Nu zijn de motoren in de Moto3 nagenoeg gelijkwaardig, waardoor iedereen in theorie kan winnen. Dat maakt het erg interessant.
De spanning werd anders en om het racen heen krijg je er veel dingen bij. Je staat meer in de belangstelling van onder andere de media. Ik sleutelde ook zelf aan de motor. Natuurlijk is de aandacht leuk, maar het kostte ook veel tijd die ik beter aan het sleutelen en mijn rust kon besteden. De kunst is om je focus bij het racen te houden.
Als iemand het in Nederland kan, dan is hij het. Collin heeft alles; hij heeft veel talent en een goede achtergrond. Wanneer Veijer het al niet lukt, dan wordt het wel heel moeilijk om in Nederland nog een wereldtitel in de Grand Prix te behalen. En wat goed is komt snel, dat bleek vorig jaar wel. Wanneer je goed bent, heb je echt geen vijf of zes jaar in de Grand Prix nodig om te winnen. Dat zit je er gelijk bij. Natuurlijk maakte Collin nog wat foutjes, maar dat mag ook in je eerste jaar. Hij heeft geweldige races laten zien, zoals de pole in Oostenrijk en de overwinning in Maleisië. Hij is zonder meer een kanshebber voor de wereldtitel in 2024. Maar het moet wel de goede kant opvallen. Een blessure kan bijvoorbeeld alles veranderen. Maar als dat goed gaat, dan kan het zomaar gebeuren dat hij wereldkampioen wordt. Waarom niet!
Ik was op de kartbaan in Eindhoven en had de wekker gezet om de Moto3-race te bekijken. Collin was zo sterk die race. Ik moest eigenlijk al aan het werk, maar wilde de race afkijken. Geweldig wat hij deed en dat al in zijn eerste seizoen. Op het moment dat Veijer won, besefte ik niet dat ik de laatste Nederlandse winnaar was. Dat kwam wel gelijk in beeld tijdens zijn uitloopronde. Toen dacht ik er pas aan. Daarna kreeg ik verzoekjes en aandacht vanuit de media. Maar dat dat zo lang heeft moeten duren voordat er weer een Nederlander won is wel bizar.
Na het vertrek van Jaume Masia en Ayumu Sasaki naar de Moto2 is David Alonso – in het huidige deelnemersveld – de best geklasseerde Moto3-rijder van 2023. De 17-jarige Colombiaan won vorig jaar al vier races en deed lang mee voor de wereldtitel. En dat in zijn debuutseizoen! Alonso is een wereldtalent en op papier Veijers grootste concurrent in 2024.
Daniel Holgado begon geweldig aan het seizoen 2023. Met drie zeges ging de Spanjaard met een ruime voorsprong in het kampioenschap de zomerstop in. Holgado kon het niet afmaken in de tweede seizoenshelft en behaalde nog slechts enkele podiumplaatsen. Hierdoor zakte hij naar een vijfde plek in de eindstand, maar in 2024 is hij zeker weer één van kanshebbers op de wereldtitel.
Vorig jaar eindigde Ivan Ortolá als zesde in de eindstand. De KTM-rijder won de derde en vierde Grand Prix van 2023, maar moest het vervolgens doen met voornamelijk resultaten tussen de vierde en achtste plek. Ortolá heeft wel aangetoond zeer constant te kunnen scoren. Wel moet nog blijken of hij na zijn overstap naar MT Helmets MSI nog dezelfde resultaten kan behalen.
Om een rijder die nog nooit een Grand Prix heeft gereden een titelkandidaat te noemen lijkt voorbarig. Maar dat werd drie jaar geleden ook van Pedro Acosta gedacht. Angel Piqueras is na zijn dominante titels in de Red Bull Rookies Cup en JuniorGP Moto3 in 2023 absoluut een coureur om rekening mee te houden. Wel liep de debutant een achterstand op, omdat hij vanwege een blessure niet kon deelnemen aan de officiële test in Jerez.
José Antonio Rueda kwam vorig jaar als kampioen in de Red Bull Rookies Cup en JuniorGP Moto3 naar de Grand Prix. De Red Bull KTM Ajo-coureur reed niet zo opvallend als collega-nieuwkomers David Alonso en Collin Veijer, maar deed het wel goed met een negende positie in de eindstand. Met zijn opgedane ervaring en zijn talent kan Rueda het eigenlijk alleen maar beter gaan doen in 2024. Tijdens de officiële Moto3-test in Jerez noteerde de Spanjaard de beste rondetijd.
Onstuimig, snel en agressief zijn de beste termen om de eerste twee Grand Prix-seizoenen van David Muñoz te omschrijven. De Spanjaard heeft moeite om zich goed te kwalificeren, maar weet in de races praktisch altijd zijn weg naar voren te vinden. Vorig jaar eindigde hij ondanks blessures op een tiende positie in de eindstand.
*Leeftijd bij de start van het seizoen op zondag 10 maart in Qatar.
Foto’s: Henk Keulemans, ANP, Getty Images, JuniorGP, Teams
© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company
