maandag 29 september 2025
Home Blog Pagina 28

Troy Bayliss ernstig gewond na ongeval met elektrische offroad

Door
Redactie
-
0

Troy Bayliss, de drievoudig wereldkampioen Superbike en MotoGP-fenomeen, heeft de motorwereld opgeschrikt met een ernstig ongeval tijdens het rijden op een offroad-motorfiets. De 56-jarige Australische racelegende liep zeven gebroken ribben, een klaplong en een gebroken sleutelbeen op. Dit ongeluk vond plaats terwijl hij nog herstellende was van een eerder opgelopen gebroken enkel.

Fietsen met Troy Bayliss over TT Circuit Assen

Hoewel niet officieel bevestigd, wijzen verschillende berichten in de motorsportmedia erop dat Bayliss mogelijk op een Stark Varg elektrische motorfiets reed ten tijde van het ongeval.

Troy Bayliss maakt het naar omstandigheden goed.

Honda’s elektrische revolutie: De EV Fun Concept komt eraan

Door
Redactie
-
0

Honda heeft de motorwereld verrast met het onthullen van een teaser voor hun nieuwe EV Fun Concept, een volledig elektrische naked motorfiets die een belangrijke stap vormt in het streven van de Japanse fabrikant naar koolstofneutraliteit. De eerste beelden van dit prototype werden in juli 2025 vrijgegeven, met een volledige onthulling die naar verwachting op 2 september 2025 zal plaatsvinden. Deze ontwikkeling markeert Honda’s serieuze intrede in de markt voor elektrische motorfietsen van grotere capaciteit.

Wat we weten over de Honda EV Fun Concept

Hoewel Honda nog spaarzaam is met technische details, bieden de teaserafbeeldingen inzicht in wat we kunnen verwachten. Het ontwerp volgt duidelijk de naked bike-filosofie met een sportieve uitstraling. Het meest opvallende kenmerk is de LED-strip die fungeert als koplamp, wat een futuristische toets aan het ontwerp geeft.

Op basis van Honda’s huidige technologische capaciteiten en de ‘Fun’ aanduiding in de naam, kunnen we een elektromotor verwachten met een vermogen tussen de 75 en 100 kW (100-134 pk). Dit zou zorgen voor een indrukwekkende acceleratie, kenmerkend voor elektrische aandrijving met direct beschikbaar koppel. In lijn met de meeste elektrische motorfietsen zal de EV Fun Concept waarschijnlijk een transmissie met één versnelling hebben, wat zorgt voor een naadloze vermogensafgifte.

Batterij en bereik

Honda heeft zich recentelijk sterk gericht op de ontwikkeling van solid-state batterijen, een technologie die aanzienlijke voordelen biedt ten opzichte van traditionele lithium-ion batterijen. In februari 2025 opende Honda een nieuwe productiefaciliteit in Sakura, Japan, specifiek gericht op de ontwikkeling van deze batterijsoort. Hoewel het niet zeker is of de EV Fun Concept direct van deze technologie zal profiteren, wijst dit wel op Honda’s langetermijnvisie voor elektrische mobiliteit.

Voor de EV Fun Concept kunnen we een batterijcapaciteit van 10-15 kWh verwachten, wat een realistisch bereik in de stad zou bieden van ongeveer 150-200 kilometer. De laadtijd zou naar verwachting 4-6 uur bedragen bij gebruik van een standaard stopcontact, terwijl snelladen (Level 2, 240V) dit zou kunnen terugbrengen tot 1-2 uur.

Honda’s elektrische Fireblade-opvolger: Patent onthult hoogwaardige Superbike-concept

Onderstel en rijgedrag

Op het gebied van onderstel zal de EV Fun Concept waarschijnlijk worden uitgerust met upside-down voorvorken, vermoedelijk van 41-43mm, geleverd door Showa of KYB gezien Honda’s bestaande relaties met deze leveranciers. Voor de achtervering is een monoshock-configuratie waarschijnlijk, met instelbare voorspanning en mogelijk ook instelbare uitgaande demping.

Het frame is moeilijk te onderscheiden uit de teaserafbeeldingen, maar zowel een buizenframe als een gegoten aluminium frame zijn plausibele opties. Een buizenframe zou goed passen bij de naked bike-esthetiek, terwijl een gegoten aluminium frame uitstekende stijfheid en ontwerpflexibiliteit zou bieden.

Uitrusting en elektronica

Gegeven de huidige trends in de motorindustrie, met name in het premiumsegment, kunnen we verwachten dat de EV Fun Concept voorzien zal zijn van moderne elektronica. Dit omvat waarschijnlijk verschillende rijmodi die de vermogensafgifte en regeneratief remmen aanpassen aan verschillende rijomstandigheden, zoals Sport, Eco en Rain.

Tractiecontrole is een zeer waarschijnlijk, vooral gezien het onmiddellijke koppel dat elektrische motoren leveren. Daarnaast kunnen we Bluetooth-connectiviteit verwachten voor smartphoneintegratie, mogelijk inclusief navigatie, muziek en gespreksbeheer, weergegeven op een TFT-display.

Honda’s bredere elektrische strategie

De Honda EV Fun Concept mikt op de groeiende markt van elektrische motorfietsen, die volgens een rapport van MarketsandMarkets tegen 2030 een waarde van 40,9 miljard dollar (ongeveer 37,8 miljard euro) zal bereiken, met een samengestelde jaarlijkse groei van 7,5% vanaf 2020. Deze groei wordt gedreven door milieubewustzijn, stijgende brandstofkosten en vooruitgang in batterijtechnologie.

De EV Fun Concept past in Honda’s bredere strategie om tegen 2050 koolstofneutraliteit te bereiken. De ontwikkeling van solid-state batterijen speelt hierin een cruciale rol, met potentiële voordelen zoals kleiner formaat, lichter gewicht, sneller laden, verbeterde veiligheid en lagere kosten. Hoewel de EV Fun Concept mogelijk niet direct met solid-state batterijen zal worden uitgerust, wijst deze technologische investering op Honda’s toewijding aan elektrische mobiliteit op lange termijn.

Met de introductie van de EV Fun Concept positioneert Honda zich als een serieuze speler in de markt voor elektrische motorfietsen, waarbij het bedrijf voortbouwt op zijn reputatie voor betrouwbaarheid en innovatie. Naarmate de officiële onthulling nadert, kunnen we een meer gedetailleerd geven.

TankTasTocht #4 Drenthe: rollen rond Ruinen

Door
Michiel van Dam
-
0
Drenthe

Bij de eerste lichtstralen van de dag staat de schaapsherder in Ruinen op om zijn kudde Drentse heideschapen uit de schuur te laten voor een actieve dag in de buitenlucht. Met vierhonderdvijftig schapen (zonder lammetjes), een groep border collies om alles in toom te houden en twee Karpatische honden ter bescherming tegen wolven, is hij klaar voor de dag.

Deze kudde trekt over het Nationaal Park Dwingelderveld, dat prachtige natuur biedt, maar waar motoren niet zijn toegestaan. Geen probleem, want de route die Bernard en ik hebben uitgezet, biedt voldoende natuurpracht. Met één druk op de knop starten we onze motoren bij Hotel Stubbe, onze uitvalsbasis in Ruinen. We hebben een serie brinkdorpen aan elkaar geregen tot een onvergetelijke Drenthe-toer. Deze brinken zijn zo kenmerkend voor de oerprovincie Drenthe, net als hunebedden en de Tourist Trophy.

Heide en zandwegen

Via het Koekangerveld komen we onderweg bij het hoogste punt van Drenthe, dat slechts zeventien meter boven zeeniveau ligt. Hoewel dat niet indrukwekkend is, zijn er gelukkig tal van andere hoogtepunten te ontdekken, waaronder de brinkdorpen. Herberg ’t Knooppunt in Havelte heette vroeger De Brink, en op de gevel van deze herberg, die ooit diende voor postkoetsen, is dat terug te zien. Aan de overkant van de straat staat een beeld van een man en een vrouw die samen een ei of een witte bal vasthouden, waarmee de inwoners van Havelte aangeven dat hun dorp de Parel van Drenthe is.

Dwingeloo trekt ook onze aandacht. Op de Dorpsakker hebben de bewoners graan en bloemen geplant, een oude traditie, want onder de Siepelkerk werden eeuwenlang voedselgewassen verbouwd. Dwingeloo is eveneens een brinkdorp, waar de brink vroeger diende als gemeenschappelijk veld voor het vee en het planten van bomen. Omringd door essen en akkers, heeft de natuur hier zijn gang kunnen gaan, terwijl in het Nationaal Park Drents-Friese Woud de natuur ook zichzelf mag zijn.

Bij De Haar rijden we langs de ingang van het TT-circuit. Assen ligt dichtbij, maar wij richten ons op het brinkdorp Vries, ten noorden van onze motorhoofdstad. De route slingert door het Nationaal Park van de Drentse Aa, waar het Balloërveld onderdeel van uitmaakt. Dit gebied bestond aanvankelijk uit heide en zandgronden, maar tijdens de crisis in de jaren dertig van de vorige eeuw werden bossen aangeplant als werkgelegenheidsproject. De aanvoer van hout uit Rusland was door de Februarirevolutie en de gevolgen daarvan niet gegarandeerd. Dankzij deze geschiedenis rijden we nu door een koel stuk bos.

TankTasTocht #3 De Linge, Gelderland/Utrecht: Langs de Amazone van de Lage Landen

Grafheuvels van zwerfkeien

De molen in Rolde is de kleinste van Drenthe en staat er zeker al sinds 1873. Op zwart-witfoto’s uit 1925 is te zien hoe de molen boven de voorbijrijdende coureurs uittorent. Hier begon honderd jaar geleden de allereerste Tourist Trophy, maar de route was destijds al te gevaarlijk voor de motoren. Het parcours bevatte een bruggetje met houten planken en een scherpe bocht van grind naar zand, wat zelfs toen als onveilig werd beschouwd. Daarom werd de TT vanaf 1926 over een ander parcours gereden, tot en met 1954 door Assen en Hooghalen.

Zuidlaren heeft de meeste brinken van Drenthe. Op een van deze zeven brinken staat een beeld van Berend Botje in zijn bootje, dat wat verloren lijkt te zijn tussen alle nieuwbouw. Dit dorp is erg toeristisch met veel winkels en horeca, dus kiezen we voor de rustige achterwegen en passeren oude kazernes en boerderijen, brinken en essen. Het is niet altijd duidelijk wat een brink is en wat een gewoon grasveld met bomen eromheen.

Eext heeft ook minstens één brink, met daarop een paard dat is geschonken door de Vereniging voor Volksvermaken. Even verderop staat de winnaar van de verkiezing Boom van het Jaar Drenthe 2018. Onder de rode beuk staat een houten hokje met informatie over deze eer. In Drouwen stoppen we even bij de hunebedden D19 en D20, die net zo Drents zijn als de TT en de brinken. Deze hunebedden zijn de oudste monumenten van Nederland, gebouwd door de eerste boeren van Noord-Europa als grafheuvels van zwerfkeien. Met een beetje fantasie kun je zeggen dat het Trechterbekervolk op deze manier de eerste brinken in Drenthe creëerde. Na de hunebedden gaat de Steenhopenweg verder langs bossen en akkers.

We komen in het Staatsbos op een klinkerweg die zo in de eerste TT-route had kunnen passen. Hier zijn brede sturen en sterke schouders van groot belang, want het wegdek was ooit heel gebruikelijk. De Koesteeg van Borger is weer zo’n stukje Drentse geschiedenis. Ooit was het een smalle onverharde weg met bochten, kuilen en hobbels, maar de gemeente Borger weigerde de weg te verharden, waardoor de TT na 1925 over een andere route moest worden geleid. Tegenwoordig is de Koesteeg geasfalteerd en omzoomd met prachtige rijen bomen. We steken de N34 over en maken via Grolloo en Schoonoord een extra lus om het TT-parcours van 1925 compleet te maken.

Parallelle karrensporen

Drenthe biedt werkelijk veel hoogtepunten, zoals historische schansen uit de Tachtigjarige Oorlog. Bij Valthe is er een schans op de originele locatie nagemaakt. In de jaren twintig van de zestiende eeuw werd de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden bedreigd door buitenlandse invasies, wat leidde tot het bouwen van verdedigingswerken op strategische plaatsen. Zo werd de Valtherdijk door het Boertangermoeras versterkt met aarden wallen en bastions voor artillerie. Dit bleek effectief, want toen de bisschop van Münster, Bommen Berend, in 1665 Groningen wilde veroveren, ontdekte hij dat er in Valthe een krijgsmacht was gelegerd. Hierdoor besloot hij om rechtsomkeert te maken. Hoewel de schans na het vertrek van de soldaten verviel, wisten de inwoners van Valthe in 2022 de schans opnieuw op te bouwen.

Alle brinkdorpen in Drenthe zijn pareltjes, maar Odoorn is bijzonder mooi. Met een geschiedenis die vijfduizend jaar teruggaat, is het een van de oudste dorpjes van Nederland. De kern ervan is meerdere keren verplaatst, maar de charme is intact gebleven. In de muren van het kerkje uit de twaalfde eeuw zijn zwerfkeien verwerkt die eerder voor hunebedden zijn gebruikt. Zo heeft Drenthe zijn oude bouwmaterialen altijd hergebruikt. Van de ooit tachtig hunebedden die in Drenthe stonden, zijn er nu nog maar vierenvijftig over. Drenthe is oeroud; de prehistorische boerderijen en hunebedden lagen langs de oudste hoofdweg van Nederland, die meer dan vijfduizend jaar geleden de Hondsrug volgde en bestond uit een brede waaier van parallelle karrensporen.

Toertocht de Noordkaap van Nederland: voor het donker weer thuis

Wij vermijden de moderne hoofdwegen en kiezen voor zijpaden om Emmen heen, en voegen de brinkdorpen Westenesch, Benneveld, Aalden en Eursinge toe aan onze route. Waarom zouden we ons haasten? In het eeuwenoude tempo van Drenthe valt er veel te genieten. In Ruinen drijft de schaapsherder zijn kudde terug de kooi in en verzamelt zijn honden om zich heen. Bernard en ik zetten onze motoren bij ons hotel op stal. Met een drankje op het terras blikken we terug op de tocht van vandaag en de hoogtepunten die Drenthe rechtvaardigen als de OER-provincie van Nederland.

Foto’s: Bernard Stikfort

Rennerskwartier Ruinen
Het brinkdorp Ruinen is perfect gelegen voor een motortocht door Drenthe. Bij Hotel De Stobbe zijn motorrijders erg welkom. Het hotel biedt stalling voor motorfietsen, een zwembad, een restaurant en moderne kamers. Zo is onthaasten een fluitje van een cent.

Download de route Drenthe: rollen rond Ruinen

Download de route TankTasTocht #4 DrentheDownloaden

De beste Café racers voor 2025: Van betaalbare klassiekers tot premium racers

Door
Jan Kruithof
-
0

De café racer blijft een fascinerende motorfietsklasse die nostalgische ontwerpelementen combineert met hedendaagse technologie. Voor 2025 biedt de markt een indrukwekkende selectie van modellen die de authentieke café racer-ervaring leveren: laaggeplaatste sturen, minimalistische vormgeving en een focus op rijplezier boven comfort. In dit artikel onderzoeken we de meest opvallende café racers van 2025, van betaalbare instapmodellen tot premium exemplaren.

De 10 duurste motorfietsen op de markt: exclusieve machines voor veeleisende liefhebbers

De essentie van Café Racers in 2025

De café racer-cultuur, ontstaan in het naoorlogse Groot-Brittannië, leeft sterker dan ooit in 2025. Moderne interpretaties brengen het beste van twee werelden samen: klassieke vormgeving gecombineerd met betrouwbare, krachtige motoren en hedendaagse rijeigenschappen. Hoewel sommige iconische modellen zoals de Triumph Thruxton en BMW R nineT Racer uit productie zijn gegaan, hebben fabrikanten nieuwe interpretaties geïntroduceerd die de essentie van de café racer in ere houden.

Royal Enfield Continental GT 650: De toegankelijke klassieker

De Royal Enfield Continental GT 650 blijft een van de meest authentieke en tegelijkertijd betaalbare café racers op de markt. Deze motorfiets belichaamt de pure café racer-filosofie met een luchtgekoelde paralleltwin van 648cc die 47 pk bij 7.250 tpm en 52 Nm koppel bij 5.150 tpm levert. Met zijn slanke brandstoftank, clip-on sturen en minimalistische frame biedt de Continental GT een onvervalste café racer-ervaring.

Suzuki SV650X Racer Edition: Japanse betrouwbaarheid met Café stijl

De Suzuki SV650X Racer Edition combineert de beproefde betrouwbaarheid van het SV650-platform met café racer-inspiratie. De 645cc V-twin levert ongeveer 70 pk en biedt een uitstekende balans tussen vermogen en beheersbaarheid. Kenmerkende elementen zijn de mini-voorkuip, het getuckte zadel en clip-on-stijl sturen. Met een rijklaar gewicht van 198 kg is de SV650X wendbaar en veelzijdig.

Moto Guzzi V7 Stone Corsa: Italiaanse elegantie

De Moto Guzzi V7 Stone Corsa onderscheidt zich met zijn karakteristieke dwarsgeplaatste 853cc V-twin motor. Deze Italiaanse schoonheid levert 67,3 pk bij 6.900 tpm en 73 Nm koppel bij 5.000 tpm. De zilveren en rode kleurstelling, het racezadel, het optionele zadeldek en de spiegels aan de uiteinden van het stuur dragen bij aan de authentieke café racer-uitstraling. Met een rijklaar gewicht van 198 kg biedt de V7 Stone Corsa een evenwichtige rijervaring.

Ducati Scrambler Nightshift Café: Italiaanse prestaties

De Ducati Scrambler Nightshift biedt een unieke interpretatie van het café racer-concept, met elementen die ook scrambler-invloeden bevatten. De 803cc-motor levert een responsieve en levendige rijervaring, terwijl details zoals spiegels aan de uiteinden van het stuur, lage vlakke sturen en een onderscheidend zadelontwerp bijdragen aan de retro-uitstraling. Met een drooggewicht van 196 kg is de Scrambler Nightshift wendbaar en toegankelijk.

Triumph Speed Twin 1200 Café Edition: Britse erfenis

Met het verdwijnen van de iconische Thruxton biedt Triumph de Speed Twin 1200 aan als een waardig alternatief voor café racer-liefhebbers. Gebaseerd op een platform dat bekend staat om zijn sterke prestaties en gebruiksgemak, kan de Speed Twin 1200 worden aangepast met café racer-accessoires zoals lagere sturen en een café-zadel. De 1200cc-twin levert indrukwekkende prestaties, terwijl het drooggewicht van 216 kg zorgt voor stabiliteit op hogere snelheden.

Yamaha XSR900 GP: Japanse prestaties met retro stijl

De Yamaha XSR900 GP Sport brengt een jaren ’80 vibe met een moderne twist. Gebaseerd op de techniek van de MT-09, levert de 890cc driecilinder ongeveer 120 pk voor een opwindende rijervaring. Met een rijklaar gewicht van 200 kg, 117 pk vermogen en 94 Nm koppel biedt de XSR900 GP Sport serieuze prestaties in een retro jasje. De halve voorkuip, het kenmerkende achterste zadelelement en diverse kleuropties dragen bij aan de visuele impact.

Norton Commando 961 Café Model: premium Britse vakmanschap

Voor wie op zoek is naar exclusiviteit en vakmanschap biedt de Norton Commando 961 Café Model een premium optie. De 961cc paralleltwin wordt gecombineerd met hoogwaardige componenten zoals instelbare Öhlins-vering en Brembo-remmen. Met een drooggewicht van 188 kg biedt de Commando een geraffineerde rijervaring.

BMW R12 S: Duitse engineering met retro flair

De BMW R12 S Heritage Racer brengt BMW’s klassieke sportmotoren met boxermotor naar 2025. De motor is uitgerust met een halve kuip, oranje en zilveren lak en dubbele rode strepen voor een echte retro uitstraling. Aangedreven door de kenmerkende boxertwin van BMW, roept deze motor herinneringen op aan eerdere race-iconen, terwijl het gebruikmaakt van de nieuwste techniek.

Honda CB 1000 F SE: verrassend eerbetoon aan de jaren ’80

Door
Redactie
-
1

Op het circuit van Suzuka presenteerde Honda onlangs een bijzonder concept dat veel motorliefhebbers deed opkijken: de Honda CB 1000 F SE. Deze ‘Special Edition’ vormt een interessante evolutie van het model dat eerder op de Osaka Motorcycle Show 2025 werd getoond, maar nu voorzien van een karakteristieke kuip. De motorfiets lijkt een doordacht eerbetoon aan de Honda CB 1100 F uit 1983, waarbij vooral de Noord-Amerikaanse versie met zijn kenmerkende ‘bikini fairing’ als inspiratiebron heeft gediend.

Volgens diverse berichten lijkt deze conceptmotor verrassend dicht bij een productiegereed model te staan. De combinatie van retro-elementen met moderne technologie positioneert de CB 1000 F SE in het populaire neo-retro segment, waar Honda al langer succesvol in opereert met modellen als de CB1000R.

Moderne kracht in klassiek jasje

Hoewel Honda nog geen officiële specificaties heeft vrijgegeven, kunnen we op basis van de huidige CB1000 Hornet en elementen van de CBR1000RR een redelijk nauwkeurig beeld schetsen van wat we kunnen verwachten. De CB 1000 F SE zal vrijwel zeker worden aangedreven door een krachtige 999cc viercilinder lijnmotor, vergelijkbaar met die in de CB1000 Hornet.

Honda’s elektrische Fireblade-opvolger: Patent onthult hoogwaardige Superbike-concept

De motorspecificaties omvatten waarschijnlijk:

  • Viercilinder lijnmotor, vloeistofgekoeld, DOHC met 16 kleppen
  • Cilinderinhoud: 999cc
  • Boring x slag: 76mm x 55,1mm
  • Compressieverhouding: 11,7:1
  • Maximaal vermogen: ongeveer 152 pk (111,6 kW) bij 11.000 tpm
  • Maximaal koppel: ongeveer 104 Nm bij 9.000 tpm
  • Elektronische brandstofinjectie (PGM-FI)
  • Zesversnellingsbak met quickshifter

Het chassis zal waarschijnlijk gebaseerd zijn op een stalen diamantframe, afgestemd op een combinatie van stabiliteit en wendbaarheid. De wielophanging bestaat vermoedelijk uit een volledig instelbare Showa SFF-BP (Separate Function Front Fork – Big Piston) voorvork met een diameter van 41mm en een achtervering met Showa-monoshock met instelbare voorspanning en uitgaande demping.

Klassieke invloeden, moderne technologie

Het meest opvallende designelement van de CB 1000 F SE is ongetwijfeld de kuip, die direct verwijst naar de sportieve toermotoren uit de jaren ’80. Dit element, in combinatie met de rechthoekige koplamp en de kenmerkende kleurstelling, creëert een directe visuele link met de klassieke CB 1100 F.

De zichtbare uitlaatdemper heeft een ronde vorm met een klassieke uitstraling, terwijl de voetsteun- en schakelpedenconstructie een sportief karakter uitstraalt. Het zadel lijkt ontworpen voor zowel bestuurder als passagier, met een lichte verhoging voor de passagier.

Qua uitrusting kunnen we moderne componenten verwachten, waaronder:

  • LED-verlichting rondom
  • TFT-kleurendisplay met connectiviteitsfuncties
  • Instelbare rijmodi
  • Tractiecontrole
  • ABS-remsysteem

De kleurstelling van het conceptmodel toont een zilver/blauwe combinatie die rechtstreeks verwijst naar de originele CB 1100 F, maar het is aannemelijk dat Honda bij een eventuele productieversie meerdere kleuropties zal aanbieden.

Harley-Davidson Sprint: een strategische verschuiving

Door
Redactie
-
0

Harley-Davidson bereidt zich voor op een belangrijke toevoeging aan zijn mondiale portfolio. De Amerikaanse motorfietsfabrikant heeft bevestigd dat het in 2026 een nieuwe, betaalbare instapmotor zal introduceren onder de naam ‘Sprint’. Deze ontwikkeling, die volgens CEO Jochen Zeitz al sinds 2021 in gang is gezet, markeert een strategische verschuiving voor een merk dat traditioneel geassocieerd wordt met grote, premium cruisers.

De introductie van de Sprint weerspiegelt Harley-Davidson’s erkenning van een cruciale uitdaging: de vergrijzing van zijn kernklantenbasis. Door een toegankelijker model aan te bieden, hoopt het merk nieuwe en jongere rijders aan te trekken en zijn marktbereik wereldwijd te vergroten. Dit is niet de eerste poging van Harley om het instapsegment te betreden – eerdere pogingen zoals de Street 500/750-modellen slaagden er niet in om significant door te breken, vooral niet in de Amerikaanse markt.

Kort getest 2025 Harley-Davidson Street Bob: de essentie

De historische betekenis van de naam ‘Sprint’

De keuze voor de naam ‘Sprint’ is geen toevallige. In de jaren ’60 en ’70 was Harley-Davidson eigenaar van Aermacchi, een Italiaanse motorfietsfabrikant. Aermacchi produceerde een reeks eencilinder motorfietsen die in de VS als Harley-Davidson werden verkocht. Ze werden bekend als de Sprint. Deze originele Sprint-modellen, met cilinderinhouden van 250cc tot 350cc, stonden bekend om hun sportieve rijeigenschappen en prestaties.

Hoewel de originele Sprint geen verkooptopper was, bood deze wel een toegangspoort tot het merk Harley-Davidson voor een ander type rijder. Met de nieuwe Sprint lijkt het merk die geest te willen terugbrengen: een toegankelijke en plezierige rijervaring bieden voor een breder publiek.

Verwachte specificaties en kenmerken

Aangezien de motorfiets nog in ontwikkeling is, zijn officiële specificaties nog niet beschikbaar. Toch kunnen we op basis van vergelijkbare motoren in dit segment enkele verwachtingen schetsen. De Sprint zal waarschijnlijk worden aangedreven door een motor met een cilinderinhoud tussen de 250cc en 400cc. Het is belangrijk op te merken dat deze motor een volledig nieuwe architectuur zal hebben, niet gebaseerd op de bestaande X350 of X440 modellen die Harley-Davidson in samenwerking met partners in Azië heeft ontwikkeld.

Voor een instapmotorfiets zou een eencilinder of paralleltwin motor het meest logisch zijn. Een eencilinder is eenvoudiger en goedkoper te produceren, terwijl een paralleltwin een soepelere vermogensafgifte kan bieden. Qua chassis valt een stalen buizenframe te verwachten, met basisvering bestaande uit niet-instelbare telescoopvorken aan de voorkant en een in veervoorspanning verstelbare monoschokdemper achter.

De remmen zullen waarschijnlijk bestaan uit een enkele schijfrem voor en achter, voorzien van ABS om aan de internationale veiligheidsnormen te voldoen. Het totaalgewicht zal vermoedelijk relatief laag zijn om de hanteerbaarheid voor nieuwe rijders te verbeteren.

Marktpositionering en concurrentie

De Sprint zal zich positioneren in een zeer competitief segment van de motormarkt. Directe concurrenten zullen waarschijnlijk modellen zijn zoals de Royal Enfield Classic 350 en Meteor 350, de Triumph Speed 400, de Kawasaki Ninja 400 en Z400, en de Honda Rebel 300/500. Elk van deze motorfietsen biedt zijn eigen mix van stijl, prestaties en prijs, wat betekent dat de Sprint een duidelijk onderscheidend kenmerk nodig heeft om op te vallen.

Harley-Davidson’s strategie met de Sprint is veelzijdig. Het gaat niet alleen om het aanbieden van een goedkopere motorfiets; het gaat om het revitaliseren van het merk en het aantrekken van een nieuwe generatie rijders. Dit omvat het verlagen van de toegangsdrempel tot het merk, het uitbreiden van het mondiale bereik naar markten waar kleinere motorfietsen populairder zijn, en het verschuiven van de merkperceptie weg van het imago van een merk uitsluitend voor oudere, welgestelde rijders.

Conclusie

Ondanks het potentieel staan er verschillende uitdagingen voor de Sprint. Het premium merkimago van Harley-Davidson kan botsen met budgetbewuste markten, en eerdere instapmodellen hebben in de VS weinig weerklank gevonden. Een cruciale uitdaging zal zijn om kopers ervan te overtuigen dat een Harley van €5.500-€6.500 nog steeds een ‘echte’ Harley is.

De concurrentie van gevestigde instapmerken zoals Royal Enfield en Honda is ook hevig. Deze merken hebben een sterke positie in de markt en een reputatie voor betrouwbaarheid en betaalbaarheid. Er bestaat ook een risico op verwatering van het premium imago als de Sprint als te goedkoop of van slechte kwaliteit wordt gezien.

Toch biedt de Sprint ook aanzienlijke kansen. Als Harley-Davidson erin slaagt een motorfiets te produceren die betaalbaar is maar toch de essentie van het merk behoudt, zou dit een hele nieuwe generatie rijders kunnen aantrekken. In een tijd waarin de motorindustrie worstelt om jongere rijders aan te trekken, zou een toegankelijke maar onderscheidende Harley een belangrijk instrument kunnen zijn om nieuwe enthousiastelingen naar het merk en de motorcultuur in het algemeen te lokken.

Europese motorverkoop in vrije val of tijdelijke dip? Een analyse van de gevolgen van Euro 5+

Door
Redactie
-
0

De Europese motormarkt lijkt in 2025 in een neerwaartse spiraal te verkeren. Recente cijfers tonen een daling van meer dan 11% in nieuwe motorregistraties in Europa’s vijf grootste markten (Frankrijk, Duitsland, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk) tijdens de eerste helft van 2025 vergeleken met dezelfde periode vorig jaar. Voor bromfietsen is de situatie nog somberder, met een daling van bijna 20% in dezelfde kernmarkten. In Nederland is de daling met 0,8% minimaal.

Toch zijn er opvallende uitzonderingen. Spanje trotseerde de neerwaartse trend met een stijging van 5% in motorregistraties. Tegelijkertijd schoten de registraties van elektrische motorfietsen in Europa met 30% omhoog, wat wijst op een mogelijke verschuiving in consumentenvoorkeuren.

Wat betekent nieuwe Euro 5+-norm voor motorfietsen?

Euro 5+: Wat veranderde er precies?

De schijnbare terugval in verkoopcijfers is nauw verbonden met de invoering van de Euro 5+ emissienormen op 1 januari 2025. Deze regelgeving vertegenwoordigt een fundamentele verandering in de eisen voor motorfietsen, met strengere normen voor uitstoot, duurzaamheid, boorddiagnostiek en nalevingscontroles na certificering.

De Euro 5+ regelgeving omvat diverse strenge maatregelen. De uitstootlimieten voor koolmonoxide (CO), totale koolwaterstoffen (THC) en stikstofoxiden (NOx) zijn aanzienlijk verlaagd. Emissiebeheersingssystemen moeten nu hun prestaties gedurende langere tijd handhaven, doorgaans 20.000 km of vijf jaar. Geavanceerde boorddiagnostiek (OBD II) is verplicht geworden, waarbij systemen voortdurend de emissiebeheercomponenten monitoren en rijders waarschuwen voor mogelijke storingen. De ECU controleert nu ook de efficiëntie van katalysatoren, wat eigenaren dwingt om dealervervanging te zoeken wanneer de prestaties onder aanvaardbare niveaus dalen.

De werkelijke oorzaak van de verkoopdaling

De werkelijke oorzaak van de dalende verkoopcijfers ligt niet zozeer in verminderde vraag naar motorfietsen, maar in de voorregistratietactieken die dealers hebben toegepast om de Euro 5+ regelgeving te omzeilen. Anticiperend op de strengere normen hebben dealers eind 2024 massaal Euro 5-motorfietsen voorgeregistreerd om te voorkomen dat ze in 2025 met onverkoopbare voorraad zouden blijven zitten.

Deze tactiek heeft de verkoopcijfers voor 2024 kunstmatig opgeblazen, waardoor een vertekende basis voor vergelijking is ontstaan. Showrooms in 2025 waren overspoeld met voorgeregistreerde motorfietsen die technisch als ‘gebruikt’ werden geclassificeerd, ondanks dat ze vrijwel nieuw waren. Deze motorfietsen werden vaak met aanzienlijke kortingen aangeboden om ze snel te verkopen.

De daling van 11,3% in de eerste helft van 2025 moet daarom met scepsis worden bekeken. Het is niet noodzakelijk een teken van instortende vraag, maar eerder een statistische anomalie veroorzaakt door vergelijking met kunstmatig opgeblazen basiscijfers.

Technische aanpassingen en prijsimpact

De invoering van Euro 5+ heeft fabrikanten gedwongen om aanzienlijke aanpassingen aan hun motorfietsen door te voeren. De kosten voor productie zijn gestegen door de noodzaak van geavanceerde motormanagementsystemen, katalysatoren en OBD-systemen. Branchedeskundigen schatten dat Euro 5+-naleving tussen €200 en €500 heeft toegevoegd aan de productiekosten van elke motorfiets.

Veel fabrikanten moesten motorcomponenten volledig herontwerpen, brandstofinjectiesystemen fijnafstellen en uitlaatsystemen herzien om aan de strengere emissielimieten te voldoen. De toevoeging van omvangrijke katalysatoren en andere emissiebeheersingssystemen resulteerde vaak in een merkbare toename van het motorgewicht, wat handling en prestaties beïnvloedde.

Techniek Euro 5+

Consumentenreacties en alternatieven

Geconfronteerd met de verhoogde kosten en complexiteit van Euro 5+-conforme motorfietsen zijn consumenten alternatieve opties gaan verkennen. Elektrische scooters zijn naar voren gekomen als een aantrekkelijk alternatief voor stadsbewoners, die een kosteneffectieve en milieuvriendelijke transportoplossing bieden. Ze omzeilen ook veel van de voorschriften en beperkingen die aan benzineaangedreven voertuigen worden opgelegd.

In steden met robuuste openbaarvervoernetwerken bieden treinen, bussen en trams een gemakkelijk en betaalbaar alternatief voor motorfietsbezit. Voor prijsbewuste rijders bieden oudere gebruikte motorfietsen (pre-Euro 5) een toegankelijker instappunt in de motorwereld, hoewel dit gepaard gaat met mogelijke onderhoudskosten en het risico op toekomstige milieubeperkingen.

Langetermijnimplicaties voor emissiebeheer

Euro 5+ legt ongekende nadruk op de duurzame prestaties van katalysatoren. Deze voorschriften vereisen dat fabrikanten niet alleen deze apparaten installeren, maar ook hun effectiviteit gedurende de levensduur van de motorfiets waarborgen.

Het vervangen van een katalysator kan een kostbare aangelegenheid zijn, variërend van €500 tot €1500, afhankelijk van het motorfietsmodel en de specifieke benodigde katalysator. Goed motoronderhoud, waaronder zorgvuldige olieverversingen en tijdige vervangingen van bougies, is cruciaal voor het behoud van de levensduur van de katalysator en het voorkomen van voortijdig falen.

MOTO73 #14 – 2025

Door
Redactie
-
0

Van der Mark met BMW vijfde in 8 uur van Suzuka #wereldtoppers

Door
Redactie
-
0
Van der Mark met BMW vijfde in 8 uur van Suzuka

De twee Nederlandse deelnemers hebben zich goed laten zien tijdens de 8 uur van Suzuka, een race die deel uitmaakt van het World Endurance-kampioenschap. Michael van der Mark verving bij het BMW Motorrad World Endurance Team Sylvain Guintoli, die om tragische redenen niet kon deelnemen. Guintoli’s zoontje Luca overleed op 6-jarige leeftijd na een langdurige strijd tegen kanker. Voor Van der Mark was het zijn eerste deelname in Suzuka als BMW-coureur. In het verleden won hij de prestigieuze Japanse race al vier keer: twee keer voor Honda en twee keer voor Yamaha. BMW had zichzelf tot doel gesteld om als eerste Europese fabrikant ooit het podium te behalen tijdens de 8 uur van Suzuka. Van der Mark, Markus Reiterberger en Steven Odendaal kwamen dichtbij, maar het lukte net niet. In de openingsfase wist Van der Mark zich knap naar de derde plaats te rijden, maar kreeg vervolgens te maken met een technisch mankement. De rechtervoetsteun raakte los, waardoor hij ten val kwam vlak voordat hij de pits wilde binnenrijden voor reparatie. Het BMW-team viel daardoor terug naar een plek buiten de top-twintig. In de resterende uren vochten Van der Mark, Reiterberger en Odendaal zich in de verzengende hitte indrukwekkend terug naar een vijfde plaats. Ook de 21-jarige Twan Smits maakte indruk tijdens zijn debuut in Japan. De jonge coureur was sneller dan zijn ervaren teamgenoten Sheridan Morais en Daniel Rubin. Na problemen in de kwalificatie moest Motobox Kremer Racing #65 als 41ste van start. Dankzij een sterke race eindigden ze uiteindelijk als drieëntwintigste. De overwinning ging naar het Honda HRC-team met coureurs Johann Zarco en Takumi Takahashi. Zij vochten de hele race een duel uit met het als tweede geëindigde Yamaha Racing Team – dat uitkwam met Jack Miller, Andrea Locatelli en Katsuyuki Nakasuga.

MXGP Finland, Tsjechië en België 2025: Coenen hijgt Febvre in de nek

EK Grasbaan Werlte (D): Meijerink beloont zichzelf

Met een ongeslagen overwinning tijdens de halve finale voor het Europees kampioenschap in het Duitse Werlte kreeg Dave Meijerink eindelijk loon naar werken. Meijerink is de laatste weken uitstekend op dreef, maar kende in finales telkens problemen. Zo leek hij tijdens de tweede GP van het jaar in het Franse Marmande op zijn eerste GP-podium uit zijn loopbaan af te stevenen. Bij het ingaan van de laatste ronde raakte hij echter kort de boarding, waardoor de achterketting ontspoorde. Weg tweede plek. Een week later, in Aduard, liet de koppeling hem in leidende positie in de steek. Meijerink kon nog net de derde plaats veiligstellen. Tijdens de wedstrijd in Werlte bleef Meijerink van pech verschoond en stond prompt op het middelste treetje. Tweede werd de Deen Kenneth Hansen. Romano Hummel, winnaar in Aduard, werd derde. De Europese finale wordt dit jaar op 17 augustus op de Droombaan van Eenrum verreden. Naast Meijerink en Hummel plaatsen eerder dit seizoen Mika Meijer en Henry van der Steen zich namens Nederland al voor de finale.

Het podium in Werlte.

IDC Assen (NL): te veel gastrijders in Dutch Supersport

Het is jammer dat in de IDC veel gastrijders meerijden in diverse raceklassen. Tijdens de zevende race, op het TT Circuit Assen, was het met name in de Supersport goed raak. In de eerste wedstrijd waren de eerste vijf plaatsen voor gastrijders en dat geeft toch wel een apart beeld. Julian van Kalkeren, die als zesde finishte, werd als winnaar gehuldigd voor Kay van Steenbergen en Sven Roozendaal. Gelukkig leverde de tweede heat een iets anders beeld op, want toen eindigde Van Kalkeren als derde gevolgd door Doornenbal en Lucas Arends. Bij de Dutch Superbikes was titelverdediger Milan Merckelbagh een klasse apart. De BMW-coureur was in beide races gewoon een maatje te groot voor zijn naaste belagers. De strijd om de tweede plaats ging tussen Eddie de Boer en Wayne Tessels. De Ducati-coureur De Boer wist in beide heats Kawasaki-rijder Tessels af te troeven. De tweede race begon droog, maar na de eerste ronde begon het licht te regenen achterop het TT Circuit. Doordat iedereen op slicks was vertrokken, besloten meerdere rijders de pits op te zoeken of gaven uit voorzorg vroegtijdig op. Van deze weersomstandigheden profiteerde gastrijder Timo Pajic, die even de leiding pakte. Halverwege de race nam Merckelbagh de koppositie weer over. Eddie de Boer finishte als derde.

WK Zijspancross Strassbessenbach (D): Prunier loopt in op Hermans

De Franse broers Prunier hebben in Strassbessenbach de Grand Prix van Duitsland weten te winnen en hebben hiermee hun achterstand op WK-leiders Hermans/Van den Bogaart verkleind. De broers Leferink trokken de goede lijn na de GP te Lommel door en stonden wederom op het podium. In de eerste heat pakte de Letten Lielbardis de kopstart en leek halverwege de race Prunier aanspraak te maken op de leiding. De Letten hielden echter stand en Prunier zag de achteropkomende Leferink en Hermans zelfs voorbijkomen. Leferink kwam in de eindfase nog heel dichtbij Lielbardis. Een finale poging voor de heatwinst in de laatste ronde was een brug te ver en zo werd Lielbardis winnaar van de eerste heat met Leferink op twee, Hermans op drie en Prunier op vier. In de tweede heat pakte Prunier de kopstart en de Fransen wonnen dominant én de Grand Prix. De Duitser Prümmer schitterde voor eigen publiek door tweede te worden met de Engelsman Wilkinson op drie. Vanaf de tweede rij reed Keuben een wereldrace en draaide de snelste ronde ooit in Bessenbach en werd vierde. Leferink werd vijfde en werd in totaal derde. Hermans moest in de beginfase van de tweede heat naar de pits met een half afgebroken schakelpook. Na bijna een ronde stilstaan konden ze pas weer vertrekken. Een indrukwekkend tempo maakte dat Hermans nog de tiende plek wist te pakken. Hiermee blijft Hermans nipt WK-leider, gevolgd door Prunier op slechts acht punten achterstand met nog drie Grand Prix te verrijden.

EMX Kimiring (F), Loket (CZ) en Lommel (B): Heitink vijfde in EMX125

Voor de EMX125 vormde Lommel de afsluiting van de competitie. In de Finse ronde zat het de Nederlanders niet mee, want Dani Heitink (vijfde eerste manche) en Dean Gregoire (achtste eerste manche) scoorden in de tweede race niet. In het diepe zand van Lommel ging het op zaterdag goed met een derde plaats voor Heitink en een vijfde voor Gregoire. Op zondag werd Gregoire zesde en Heitink zevende. In het EK-eindklassement is de vijfde plaats voor Heitink en de dertiende voor Gregoire. Voor Heitink was dit de laatste wedstrijd in de 125cc, volgend jaar gaat hij uitkomen in het EMX250. De Europese titel is behaald door de Italiaan Nicolò Alvisi, die de Fransman Mano Faure elf punten voor bleef. Op ruime afstand ging het EK-brons naar de Italiaan Filippo Mantovani. De EMX250 reed alleen in Finland. Met een vijfde en zesde plaats was Ivano van Erp daar de beste Nederlander. Bradley Mesters werd zesde en twaalfde. Gyan Doensen viel in de eerste race direct uit en werd achtste in de tweede manche. Met nog drie wedstrijden te gaan (Zweden, Arnhem en Turkije) staat Doensen nog altijd op de vierde plaats, Mesters is negende en Van Erp tiende. De titel in de EMXOpen wordt in slechts één wedstrijd beslist. Die race was in Lommel. Kampioen werd de Belg Cedric Grobben (eerste en derde) voor de Let Mairis Pumpurs (tiende en eerste) en de Fransman Adrie Petit (derde en achtste). Dave Kooiker leek zaterdag op weg te gaan naar een wellicht mooie uitslag, nadat hij als zesde over de finish kwam. Op zondag lag hij tweede gedurende de eerste helft van de race, maar daarna zakte hij terug naar de tiende plaats, wat hem totaal de achtste plek opleverde. Robert Fobbe werd twaalfde, Joël van Mechelen dertiende en Sven van der Mierden vijftiende.

Dave Kooiker was in Lommel met de achtste plaats de beste Nederlander in de EMXOpen.

Kort door de bocht

Maar liefst 53 teams gingen op het TT circuit Assen van start voor de The 7hrs of Assen, een 7 uur durende Endurance race. De winst ging naar het Druijff Racing Kawasaki. Met een minimaal verschil van slechts veertien seconden wisten Wayne Tessels, Thijs Westenbrink, Sven Doornenbal en Alexander Klaassen na 223 ronden als winnaars afgevlagd.

De tweede plaats ging naar het Yamaha R1-Apreco TKRP tem met de rijders Twan Smits,  Lennox Lehmann en Marc Moser

Tijdens de vijfde ronde van het British Superbike-kampioenschap op Brands Hatch eindigde Jaimie van Sikkelerus als twintigste, achttiende en zeventiende. In de British Sportbike klasse behaalde Kas Beekmans zijn vijfde overwinning van het seizoen, waarmee hij zijn leidende positie in het kampioenschap verder verstevigde. Jorel Boerboom bleef puntloos in de British Supersport.

De vierde ronde van het FIM JuniorGP kampioenschap werd verreden op Motorland Aragón. Owen van Trigt eindigde als zevenentwintigste in de JuniorGP race. Jurrien van Crugten en Kiyano Veijer wisten zich niet te plaatsen voor de hoofdrace van de European Talent Cup.

Het Nederlandse team Performance Racing Achterhoek beleefde een uitstekende derde ronde van het International Road Race Championship (IRRC) met drie overwinningen op het Belgische stratencircuit van Chimay. Coureur Adam McLean schreef twee zeges op zijn naam in de IRRC Supersport en pakte daarnaast ook de winst in de tweede IRRC Superbike race. In de andere Superbike-race eindigde de Noord-Ierse rijder als tweede achter de Fransman Gabriel Pons. Ilja Caljouw en Kevin Mos waren de best geklasseerde Nederlanders in de IRRC Supersport, met respectievelijk een vijfde en zevende plaats. In de BeNeLux Supersport races finishte Caljouw tweemaal als tweede.

Sep van der Zwart won met twee zeges het dagklassement tijdens de vijfde ronde van de Molenaar NSF100 Cup, die in het voorlaatste weekend van juli werd verreden op de TT Junior Track in Assen. Een knappe prestatie van Van der Zwart, aangezien hij dit jaar nieuw is in de talentencompetitie. Mick Koomen eindigde als derde en behield daarmee de leiding in het kampioenschap. In de Yamaha R125 Cup – die eveneens werd verreden tijdens het evenement van de NK Junior Moto Racing – ging de dagzege naar Dyon van der Bie.

Vanwege een blessure van Manny van Tilburg was Ruben Nijland de enige Nederlandse deelnemer aan de Northern Talent Cup-ronde die werd verreden tijdens de Grand Prix van Tsjechië. In de eerste race op het circuit van Brno eindigde Nijland als achttiende. In de tweede race ging het een stuk beter. Ondanks een dubbele long lap penalty wist de jonge Nederlander als twaalfde te finishen, waarmee hij vier punten aan zijn totaal in het Northern Talent Cup-kampioenschap kon bijschrijven.

Jurrien van Crugten is tweemaal in de punten gefinisht tijdens de Red Bull Rookies Cup-races op de Sachsenring. In de eerste race eindigde de 16-jarige coureur op een opdrogende baan als veertiende. In de tweede race was de baan droog en had hij voor het eerst zelfs enige tijd aansluiting bij de grote kopgroep. Uiteindelijk finishte Van Crugten op vier seconden van de winnaar, opnieuw als veertiende. Na tien races staat de jonge Nederlander met twaalf punten op de eenentwintigste positie in het klassement van de opstapklasse naar de Grand Prix.

De Britten Paul Cooper en Charley Powell deelden de lakens uit tijdens de internationale grasbaanwedstrijd in Noordwolde. Beste Nederlander werd Mark Beishuizen op een derde plek. De zijspanwedstrijd werd een prooi voor Wilfred Detz en Bridget Portijk.

Tekst: Jan Boer, Asse Klein, Gert Bos, Emil Bilars
Foto’s: Dave Kooiker, Gert Bos, Emil Bilars, Teams

Sportkalender

Datum Evenement Locatie
7/10 augustus EK dragrace Tierp (S)
9/10 augustus EK trial Ale (S)
10 augustus IRRC Horice (CZ)
10 augustus BSB Thruxton (GB)
15 augustus Int. grasbaan Staphorst
16/17 augustus MotoGP, MotoE, RBRC Spielberg (A)
16/17 augustus MXGP, EMX125, EMX250, YZ bLU cRU SuperFinale Uddevalla (S)
16/17 augustus EK trial Kyselka (CZ)
17 augustus GP zijspancross Madona (LV)
17 augustus WK zijspan, IDM Assen
17 augustus Finale EK grasbaan Eenrum
23/24 augustus MotoGP, MotoE Balatonfokajar (H)
23/24 augustus MXGP, WMX, EMX250 Arnhem
24 augustus WK langbaan Scheessel (D)
24 augustus IRRC, NSC Schleiz (D)
24 augustus ONK wegrace Gedinne (B)
24/29 augustus ISDE Bergamo (I)
25 augustus BSB Cadwell Park (GB)
26/1 september WK rally Desafio Ruta 40 (RA)

MXGP Finland, Tsjechië en België 2025: Coenen hijgt Febvre in de nek

Door
Jan Boer
-
0
Romain Febvre (3) en Lucas Coenen gaan uitmaken wie MXGP-wereldkampioen gaat worden.

Op driekwart van de competitie begint de titelstrijd zich af te tekenen. In de MXGP gaat het tussen Romain Febvre en Lucas Coenen. In de MX2 wordt het een driestrijd tussen Simon Längenfelder, Kay de Wolf en Andrea Adamo.

Na het wegvallen van Tim Gajser kwam Romain Febvre op kop in de titelstrijd. Lucas Coenen volgde hem op zo’n vijftig punten. Lijkt veel, maar in een GP zijn per weekend zestig punten te verdienen. Zowel Febvre als Coenen bleven het beiden goed doen, maar de Belg pakte geregeld een paar punten meer dan de Fransman, waardoor hun onderlinge verschil steeds iets kleiner werd. In Finland behaalde Coenen de maximale score door zowel de kwalificatierace als de beide manches te winnen. Febvre leverde daar maar liefst zeventien punten in op Coenen. In Tsjechië verspeelde Febvre slechts vijf punten ten opzichte van Coenen, die gesterkt door deze resultaten vol vertrouwen zijn thuis-GP in het zand van Lommel tegemoet kon zien. De kwalificatierace werd een tegenvaller voor Coenen, want daarin werd hij tweede achter Febvre. Dat was ook het resultaat van de eerste manche. Coenen kwam nog wel naast Febvre, maar hem voorbijsteken lukte niet. In de tweede race lukte het hem wel Febvre van de leiding te verdringen, waarna hij ruim afstand van zijn rivaal nam. Dat alles levert nu een puntenverschil van slechts negen op, nog altijd in het voordeel van Febvre. Luid toegejuicht door zijn landgenoten reed Coenen naar de finish: ‘Die laatste ronde kon ik het kalm aan doen en kon ik volop genieten. Dit was mijn mooiste overwinning ooit.’ Calvin Vlaanderen behaalde in deze drie GP’s tweemaal de derde plaats, in Tsjechië werd hij elfde en vijfde en scoorde op zaterdag niet. De derde plek op het erepodium was in Loket voor Glenn Coldenhoff, die in de WK-stand met nog vijf wedstrijden voor de boeg de derde plaats nog steeds vast in handen heeft. Voor Vlaanderen waren het zijn eerste twee podiumplaatsen van dit jaar, Coldenhoff stond al vijf keer op het podium. Jeffrey Herlings liet zien dat hij niets aan snelheid heeft ingeboet tijdens zijn afwezigheid vanwege een sleutelbeenbreuk. Wel heeft zijn conditie geleden onder vier weken niets doen, waardoor hij kracht ontbeerde. Brian Bogers scoorde goed in Finland en Tsjechië, maar in Lommel (waar hij drie jaar eerder de GP won) kwam hij niet verder dan eenmaal de twaalfde plaats. Roan van de Moosdijk was niet in Finland en kwam in de beide andere GP’s in alle manches tot scoren. Boris Blanken heeft vanwege blessures dit jaar nog niet veel kunnen rijden. Hij wist in Lommel voor het eerst WK-punten te scoren.

Veel Nederlandse punten

De GP van Lommel heeft altijd een grote aantrekkingskracht op Nederlandse rijders. Zo reden er nu in Lommel niet minder dan tien Nederlanders in de MX2. Bijna één op drie in het veld van 34 rijders. Hoe schril steekt België hierbij af, want naast de vaste GP-rijders Sacha Coenen en Nicolas Vennekes reed er geen enkele andere Belg mee. Liam Everts raakte in Finland geblesseerd en moest Lommel laten schieten. Coenen reed in de eerste manche te wild en ging twee keer onderuit, maar werd nog wel vierde. In de tweede race reed hij bedachtzamer en werd tweede. Van de Nederlanders werd de absolute hoofdrol vertolkt door Kay de Wolf, die al zijn drie races onbedreigd won. Datzelfde deed hij ook al in Finland. In Loket liet hij wat punten liggen. In de stand is hij ten koste van Andrea Adamo opgeschoven naar de tweede plaats. De achterstand op koploper Simon Längenfelder van 38 punten moet overbrugbaar zijn. Cas Valk werd zesde in de eerste manche, maar kwam door valpartijen niet tot scoren in de tweede reeks. Rick Elzinga kreeg af te rekenen met een motorisch probleem, maar revancheerde zich met de zevende plaats. Jens Walvoort eindigde twee keer in de top-tien. Van de overige Nederlanders bleven Roan Tolsma en Lotte van Drunen puntloos, de rest behaalde WK-punten. Opvallend was het geringe aantal deelnemers in Finland. Daar stonden in de MX2 slechts achttien rijders achter het starthek. De MXGP was met eenentwintig starters nauwelijks beter bezet. Kennelijk vonden veel teams de reis naar Finland te duur. Dat voorspelt niet veel goeds voor de laatste drie GP’s van dit jaar: Turkije, China en Australië.

Circuit Anderstorp ‘Scandinavian Raceway’

MXGP uitslagen

MXGP Finland

Kwalificatie: 1. Coenen; 2. Vlaanderen; 3. Bonacorsi; 4. Fernandez; 5. Geerts; 6. Febvre; 7. Sterry; 8. Van Doninck; 9. Watson; 10. Seewer.

1e manche: 1. Coenen; 2. Coldenhoff; 3. Bonacorsi; 4. Vlaanderen; 5. Febvre; 6. Fernandez; 7. Forato; 8. Bogers; 9. Van Doninck; 10. Horgmo; 11. Seewer; 12. Watson; 13. Guadagnini; 14. Sterry; 15. Geerts; 16. Koch; 17. Pumpurs; 18. Nissinen; 19. Kangasniemi; 20. Pancar.

2e manche: 1. Coenen; 2. Febvre; 3. Vlaanderen; 4. Van Doninck; 5. Coldenhoff; 6. Geerts; 7. Forato; 8. Bonacorsi; 9. Bogers; 10. Seewer; 11. Watson; 12. Guadagnini; 13. Pancar; 14. Koch; 15. Pumpurs; 16. Sterry; 17. Nissinen; 18. Horgmo; 19. Fernandez; 20. Varjonen.

GP: 1. Coenen; 2. Febvre; 3. Vlaanderen.

MX2 Finland

Kwalificatie: 1. De Wolf; 2. Coenen; 3. Farres; 4. Längenfelder; 5. Valin; 6. Adamo; 7. McLellan; 8. Benistant; 9. Valk; 10. Reisulis.

1e manche: 1. De Wolf; 2. Adamo; 3. Benistant; 4. Coenen; 5. McLellan; 6. Längenfelder; 7. Farres; 8. Valin; 9. Reisulis; 10. Elzinga; 11. Valk; 12. Prugnieres; 13. Lata; 14. Hindersson; 15. Walvoort; 16. Vennekens; 17. Mikula; 18. Grau.

2e manche: 1. De Wolf; 2. Coenen; 3. Adamo; 4. Benistant; 5. Längenfelder; 6. McLellan; 7. Valin; 8. Reisulis; 9. Elzinga; 10. Walvoort; 11. Valk; 12. Farres; 13. Lata; 14. Mikula; 15. Prugnieres; 16. Hindersson; 17. Vennekens.

GP: 1. De Wolf; 2. Adamo; 3. Coenen.

MXGP Tsjechië

Kwalificatie: 1. Febvre; 2. Coenen; 3. Fernandez; 4. Coldenhoff; 5. Renaux; 6. Bonacorsi; 7. Van Doninck; 8. Seewer; 9. Gifting; 10. Geerts.

1e manche: 1. Coenen; 2. Fernandez; 3. Pancar; 4. Coldenhoff; 5. Febvre; 6. Renaux; 7. Gifting; 8. Seewer; 9. Geerts; 10. Bogers; 11. Vlaanderen; 12. Watson; 13. Sterry; 14. Van de Moosdijk; 15. Koch; 16. Prugnieres; 17. Guadagnini; 18. Teresak; 19. Ludwig; 20. Brumann.

2e manche: 1. Febvre; 2. Coenen; 3. Coldenhoff; 4. Gifting; 5. Vlaanderen; 6. Seewer; 7. Fernandez; 8. Geerts; 9. Bonacorsi; 10. Bogers; 11. Guadagnini; 12. Watson; 13. Van Doninck; 14. Sterry; 15. Prugnieres; 16. Pancar; 17. Koch; 18. Van de Moosdijk; 19. Brumann; 20. Ludwig.

GP: 1. Coenen; 2. Febvre; 3. Coldenhoff.

MX2 Tsjechië

Kwalificatie: 1. Valin; 2. Lata; 3. De Wolf; 4. Adamo; 5. Benistant; 6. Längenfelder; 7. Mikula; 8. Coenen; 9. Walvoort; 10. Farres.

1e manche: 1. Längenfelder; 2. Coenen; 3. Valin; 4. Farres; 5. Adamo; 6. De Wolf; 7. Benistant; 8. Lata; 9. Reisulis; 10. Braceras; 11. Valk; 12. Mikula; 13. McLellan; 14. Walvoort; 15. Karssemakers; 16. Reichl; 17. Kees; 18. Smulders; 19. Venhoda; 20. Werner.

2e manche: 1. Adamo; 2. Längenfelder; 3. Valin; 4. De Wolf; 5. McLellan; 6. Farres; 7. Benistant; 8. Coenen; 9. Reisulis; 10. Lata; 11. Braceras; 12. Walvoort; 13. Mikula; 14. Karssemakers; 15. Reichl; 16. Rathousky; 17. Kees; 18. Venhoda; 19. Janout; 20. Gundersen.

GP: 1. Längenfelder; 2. Adamo; 3. Valin.

MXGP België

Kwalificatie: 1. Coenen; 2. Febvre; 3. Vlaanderen; 4. Gifting; 5. Coldenhoff; 6. Geerts; 7. Van Doninck; 8. Bonacorsi; 9. Herlings; 10. Fredriksen.

1e manche: 1. Febvre; 2. Coenen; 3. Vlaanderen; 4. Gifting; 5. Coldenhoff; 6. Fredriksen; 7. Van Doninck; 8. Herlings; 9. Bonacorsi; 10. Renaux; 11. Watson; 12. Bogers; 13. Brumann; 14. Fernandez; 15. Van de Moosdijk; 16. Pancar; 17. Talviku; 18. Spies; 19. Koch; 20. Guadagnini.

2e manche: 1. Coenen; 2. Febvre; 3. Bonacorsi; 4. Coldenhoff; 5. Vlaanderen; 6. Pancar; 7. Fredriksen; 8. Herlings; 9. Gifting; 10. Watson; 11. Van Doninck; 12. Fernandez; 13. Renaux; 14. Van de Moosdijk; 15. Prugnieres; 16. Koch; 17. Seewer; 18. Blanken; 19. Talviku; 20. Sterry.

GP: 1. Coenen; 2. Febvre; 3. Vlaanderen.

MX2 België

Kwalificatie: 1. De Wolf; 2. Adamo; 3. McLellan; 4. Längenfelder; 5. Benistant; 6. Valin; 7. Coenen; 8. Elzinga; 9. Braceras; 10. Walvoort.

1e manche: 1. De Wolf; 2. McLellan; 3. Adamo; 4. Coenen; 5. Valin; 6. Valk; 7. Längenfelder; 8. Walvoort; 9. Skovbjerg; 10. Reisulis; 11. Karssemakers; 12. Greutmann; 13. Lata; 14. Farres; 15. Smulders; 16. Owens; 17. Mikula; 18. Doensen; 19. Colmer; 20. Gundersen.

2e manche: 1. De Wolf; 2. Coenen; 3. McLellan; 4. Längenfelder; 5. Valin; 6. Benistant; 7. Elzinga; 8. Adamo; 9. Walvoort; 10. Farres; 11. Lata; 12. Skovbjerg; 13. Greutmann; 14. Smulders; 15. Mikula; 16. Mesters; 17. Reisulis; 18. Fredsoe; 19. Doensen; 20. Colmer.

GP: 1. De Wolf: 2. McLellan; 3. Coenen.

MXGP WK-stand na 15 GP’s

Positie Coureur Nationaliteit Motor Punten
1 Romain Febvre F Kawasaki 734
2 Lucas Coenen B KTM 725
3 Glenn Coldenhoff Fantic 534
4 Ruben Fernandez E Honda 467
5 Calvin Vlaanderen Yamaha 436
6 Andrea Bonacorsi I Fantic 405
7 Maxime Renaux F Yamaha 387
8 Jeffrey Herlings KTM 353
9 Jeremy Seewer CH Ducati 331
10 Tim Gajser SLO Honda 305
15 Brian Bogers Fantic 229
20 Roan van de Moosdijk KTM 136
45 Boris Blanken KTM 3

MX2 WK-stand na 15 GP’s

Positie Coureur Nationaliteit Motor Punten
1 Simon Längenfelder D KTM 704
2 Kay de Wolf Husqvarna 666
3 Andrea Adamo I KTM 655
4 Sacha Coenen B KTM 559
5 Thibault Benistant F Yamaha 513
6 Camden McLellan SA Triumph 467
7 Liam Everts B KTM 464
8 Valerio Lata I Honda 348
9 Guillem Farres E Triumph 324
10 Cas Valk KTM 314
16 Rick Elzinga Yamaha 210
20 Jens Walvoort KTM 70
22 Scott Smulders Triumph 39
23 Kay Karssemakers Kawasaki 36
36 Roan Tolsma GasGas 7
38 Bradley Mesters KTM 5
41 Gyan Doensen KTM 5
43 Ivano van Erp Yamaha 4

Foto’s: Jan Boer

1...272829...1.904Pagina 28 van 1.904

© Copyright 2023 - Motor.NL Media Company