Liefhebbers van custom bikes opgelet: de Bigtwin Bikeshow & Expo staat weer voor de deur. Dit jaarlijks terugkerende evenement brengt op 3, 4 en 5 november de wereld van custom bikes samen in Expo Houten.
Tijdens je bezoek aan de Bigtwin Bikeshow kun je genieten van een grote diversiteit aan stands. Van unieke motoren tot een keur aan merchandise, onderdelen en kleding: er is voor elk wat wils. Het is een mooie gelegenheid om gelijkgestemden te ontmoeten en inspiratie op te doen.
Kinderen tot 12 jaar hebben gratis toegang, en ook je hond is welkom, mits aangelijnd. Voor het gemak zijn er zelfs speciale parkeerplaatsen voor mindervaliden dichtbij de entree van Expo Houten.
Of je nu komt voor een dag of het hele weekend, er zijn verschillende ticketopties beschikbaar. In de voorverkoop betaal je € 19,50 inclusief servicekosten voor een dagticket, terwijl een passe-partout voor drie dagen verkrijgbaar is voor € 35,00 inclusief servicekosten. Kaarten kun je hier bestellen.
Naast de veelzijdige stands, biedt het evenement ook gelegenheid voor een hapje en een drankje in een van de horecagelegenheden, waar een divers aanbod van maaltijden, snacks en dranken te vinden is. Je kunt je persoonlijke spullen veilig achterlaten in de garderobe bij de hoofdingang voor €2,- per item.
Noteer de data in je agenda en blijf op de hoogte van alle ontwikkelingen via de Facebook- en Instagram-pagina van Bigtwin. Het belooft wederom een prachtig evenement te worden!
Iedereen die ooit iets leidinggevends gedaan heeft in de motorsport, zal direct beamen dat het runnen van een raceteam veel weg heeft van een snelcursus doordraaien voor gevorderden. Altijd is er wel iets en dan vaak in de vorm van gemekker, zelfs als je wint! Toch kan het altijd gekker, zoals bij FÜSPORT – RT Motorsports by SKM – Kawasaki-teammanager Rob Vennegoor. De afgelopen jaren reed hij met zijn team in zowel het WorldSSP300 als het IDM Supersport 300. De waanzin van die expeditie gevangen in tekst en data.
Foto’s: FÜSPORT – RT Motorsports by SKM – Kawasaki
Komend weekeinde wordt een bijzondere tijdens de seizoenafsluiter van het IDM, want voor het eerst sinds mensenheugenis zal Rob Vennegoor na Hockenheim niet verbonden zijn aan dit Duitse kampioenschap. Zelfs niet indirect en dat wil wel wat zeggen als je weet dat Rob er sinds 2005 altijd wel op een of andere manier bij betrokken was. Sinds 2019 doet hij dat samen met Frank Krekeler – al actief in het IDM sinds 1997 – met het raceteam FÜSPORT – RT Motorsports by SKM – Kawasaki. Precies, het team dat met Petr Svoboda dit jaar de twee WorldSSP300-races won tijdens het WorldSBK Assen. Diezelfde Svoboda was vrij recent samen met Walid Khan betrokken bij een enorm rel – zie MOTO73 #15 –, maar hoewel dat moment diepe sporen heeft achtergelaten bij zowel Rob als Frank – net als eerdere beslissingen van de IDM-organisatie – was dat moment zeker niet alleen bepalend voor het afscheid. Aan succes ook al geen gebrek, want dit jaar werden ze voor de tweede keer op rij IDM Supersport 300-kampioen. En aan het plezier in het racen ligt het ook al niet, want in het WorldSSP300 gaan ze wel door.
Waarom dan toch stoppen? Simpel, omdat racen in twee kampioenschappen eigenlijk niet kan. Zeker niet als je ook nog een eigen, succesvol bedrijf hebt – Rob zit in de oliehandel en Frank heeft een eigen motortuningbedrijf – en je dus moet racen in de vrije tijd die je eigenlijk helemaal niet hebt. Hoewel het zowel voor ons als voor het IDM een groot gemis gaat zijn, zit er ook een voordeel aan het stoppen van Rob Vennegoor en Frank Krekeler, want ze kunnen nu mooi volledig openkaart spelen over het racen in twee kampioenschappen.
Budget voor WorldSSP300 en IDM Supersport 300
Gebudgetteerd op 500.000 euro
Rijders
WorldSSP300: Petr Svoboda (CZ) en Troy Alberto (PH)
IDM Supersport 300: Inigo Iglesias (ES) en Max Zachmann (D)
Vrachtwagen-kilometers
De thuisbasis van FÜSPORT – RT Motorsports by SKM – Kawasaki is het Duitse Greven, bij de motorzaak van Frank Krekeler (SKM Motors). Greven ligt net over de grens bij Enschede.
KilometersWK-team
Wintertest Cartagena + Barcelona
4.290 km
Wintertest Assen
330 km
Race Assen
330 km
Race Barcelona
3.000 km
Race Misano
2.800 km
Race Imola
2.600 km
Race Most
1.300 km
Races Magny-Cours – Aragon – Portimão
5.740 km
Totaal
20.390 km
Omdat een aantal races nog moet plaatsvinden is het aantal liters diesel nog niet bekend, maar dat gaat ongeveer op 5.000 liter uitkomen. Met een gemiddelde literprijs van ongeveer 1,75 euro komen je dan al snel uit op 8.750 euro. En dan ben je er dus alleen nog maar…
Kilometers IDM-team
Wintertest Assen
330 km
Wintertest Oschersleben + Most
1.300 km
Wintertest Hockenheim
820 km
Race Sachsenring
680 km
Race Oschersleben
620 km
Race Most
1.280 km
Race Schleiz
920 km
Race Red Bull Ring
1.960 km
Race Assen
330 km
Race Hockenheim
820 km
Totaal
9.060 km
In totaal is hiermee 2.374 liter diesel verstookt, goed voor 4.156 euro aan bonnetjes. Voor een nationaal kampioenschap!
Uitrusting per klasse
Zowel het IDM- als het WK-team heeft een eigen, volledig ingerichte racetrailer, inclusief zes slaapplekken. De trailers zijn voorzien van alle benodigde reserveonderdelen, inclusief rollend chassis. Alle materialen/onderdelen worden getransporteerd in volledig ingerichte flighttrolleys om zo efficiënt mogelijk met de ruimte om te gaan. Beide teams hebben verder een eigen complete pitboxinrichting. Het team heeft een eigen trekker, tijdens de overlappende wedstrijden van het IDM en WorldSSP300 (2x dit jaar) gebruiken ze een trekker van een sponsor.
Aantal gebruikte banden in het WK (inclusief testen)
186
Een seizoen in het WorldSSP300 kost per rijder 8.000 euro aan banden. Tel je daar nog het testen bij op, dan kom je aan 4.500 euro extra aan banden. Per rijder…
Aantal gebruikte banden in het IDM (inclusief testen)
210
Prijs per set 371 euro (exclusief BTW)
Onderdelen/kuipen
FÜSPORT – RT Motorsports by SKM – Kawasaki heeft een gezamenlijk budget voor het WK en het IDM, dat aangevuld wordt door ondersteuning van Kawasaki en onderdelenleveranciers/sponsors. Het totaal aantal kuipsets per seizoen in het IDM en het WK – gebaseerd op vier rijders – is ongeveer 25 en daarnaast vele stickersets (een kuipset inclusief bestickering kost ongeveer 600 euro) om na crashes de kuipen opnieuw te kunnen bestickeren. Voorafgaande aan het seizoen worden alle kuipsets geschuurd, in de grondverf gezet en afgelakt, waarna ze doorgaan naar de wrap-specialist voor het juiste uiterlijk.
Verder gebruik van onderdelen
Koppelingsplaten
50
Remschijven
10
Remblokken
110
Kettingen
10
Kuipruiten
25
Uitlaten
15
Onderdelen gemaakt in eigen beheer
Rem/schakelsets
15
Voetsteunen
20
Stuurhelften
2
Teampersoneel WK
1 teammanager
1 technical crewchief
2 crewchiefs (ook verantwoordelijk voor de data)
1 veringsengineer
2 monteurs per rijder
1 chaffeur (ook verantwoordelijk voor banden en in- en uitgaande onderdelen)
Eigen hospitality
Op- en afbouw wordt gedaan door monteurs en chauffeur.
Teampersoneel IDM
1 teammanager
1 crewchief (ook chauffeur)
2 data-analysten
1 veringsengineer
1 monteur per rijder
1x bandenman/hulp
Hospitality extern *
Opbouw door chauffeur en monteurs.
* In het IDM is het team te groot om de catering zelf te doen en maken ze gebruik van een externe cateraar. Zo 110 euro per persoon per weekeinde duurder, maar wel goed.
Kampioen IDM Supersport 300! En dan wordt bij zo’n foto direct duidelijk dat er indirect nog veel meer mensen betrokken zijn bij het team. En dan staat nog niet iedereen op de foto…
Het jeugdteam van Motoball-vereniging Budel is als Nationaal Nederlands Team op het EK Motoball in het Duitse Jarmen knap vierde geworden. Na een aantal pittige wedstrijden moest Nederland het in strijd om de derde plaats opnemen tegen Litouwen. ‘Onze jongens’ zaten direct vanaf de eerste minuut goed aan het gas en waren alert op de Litouwse aanvallen. De 4 x 15 minuten eindigden in een 2-2 gelijkspel, met een goal van Dries Aarts (8e minuut) en een goal van Luc van Kessel (16 meter, 53e minuut). Hierdoor kwam het tot een verlenging van 2 x 10 min. Helaas kwam Nederland al in de eerste minuten op een achterstand en dat wisten ze niet meer recht te trekken. Na een harde blokkade werd Nederland ook nog eens gestraft met een groene kaart en een 11-meter penalty, die de achterstand verder deed oplopen tot 4-2. Een laatste goal in de eerste verlenging bracht de stand naar 5-2. Daarmee eindigde het Oranjeteam dit EK op de vierde plaats.
Motorliefhebbers opgelet! De Motor Podcast staat op het punt een mijlpaal te bereiken met de opname van hun 100e aflevering, en jij kunt hierbij aanwezig zijn! Dit jubileum willen de makers niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Daarom nodigen ze je uit voor een speciale live opname op een unieke locatie: De Vorstin in Hilversum.
Programma
Het belooft een te gekke middag te worden te worden met een programma dat in twee delen is opgesplitst:
Deel 1: Een normale aflevering met speciale gasten: oud-gasten Ron Betist en @MotoMyrt schuiven aan voor een boeiende discussie met de hosts.
Deel 2: Een diepte-interview waarbij de makers, Peter en Dennis, zich ditmaal in de gastenstoel bevinden, geïnterviewd door niemand minder dan Kawasaskia.
Maar er is meer! Als gast profiteer je van verschillende extra’s, waaronder:
Vering Check: Kom je op de motor? Laat dan gratis je vering checken en eventueel aanpassen door veringspecialist Elles Dijkhuizen.
Prijzen en Kortingen: Maak kans op mooie prijzenpakketten van Handigschoonmaken.nl en ontvang een exclusieve kortingscode voor hun producten.
Tickets
Hoewel de tickets als warme broodjes over de toonbank gaan en nagenoeg uitverkocht zijn, is er nog een kleine kans om dit bijzondere event mee te maken. Grijp die kans en zorg dat je erbij bent!
Het Connected Motorcycle Consortium (CMC) werd in 2016 door motorfabrikanten, zoals BMW, Ducati, Honda, KTM, Suzuki, Triumph en Yamaha opgericht om gezamenlijk ongevallen tussen motorfietsen en auto’s op openbare wegen te analyseren en aan te pakken. Ducati heeft nu, zeven jaar later, een systeem voor connectiviteit tussen motorfietsen en auto’s gedemonstreerd. Hiervoor heeft het bedrijf samengewerkt met mede-Audi Group genoot Lamborghini.
Geavanceerde rijhulpsystemen (ADAS) zijn in de loop der tijd steeds gebruikelijker geworden in auto’s. In de video hieronder demonstreren een Ducati Multistrada en een Lamborghini Urus een communicatiesysteem met drie cruciale functies: Intersection Movement Assist, Left Turn Assist en Do Not Pass Warning. De demonstratie heeft voor deze Assist een scenario gemaakt, waar de Multistrada een kruispunt nadert waar het zicht niet volledig duidelijk was, vanuit andere perspectieven rond het kruispunt. Met een elektronisch hulpsysteem zoals Intersection Movement Assist ingeschakeld op zowel de motorfiets als de auto, wordt een waarschuwing weergegeven op het dashboard van de auto om hen te laten weten dat het kruispunt niet duidelijk is.
Left Turn Assist werkt op een vergelijkbare manier. De Assist verbindt elektronische waarschuwingssystemen in de auto en de motorfiets. Als een van de tegengestelde richting komende auto linksaf wil slaan, geeft het systeem een alarm aan beide partijen. De rijder zou dan in staat moeten zijn om op tijd te reageren, zodat de bestuurder zijn bocht kan voltooien.
Tot slot gaat de Do Not Pass Warning over een scenario waarbij meerdere voertuigen met elkaar communiceren via hun geavanceerde elektronische communicatiesystemen. In dit geval is het scenario een rij auto’s die gestopt zijn door de auto aan de voorkant, die linksaf wil slaan. Als de auto’s en motorfietsen communiceren, kunnen alle volgende voertuigen worden gewaarschuwd om niet in te halen, zelfs als ze de auto aan de voorkant die linksaf wil slaan niet kunnen zien.
Er is een nieuwkomer in de wereld van elektrische offroad-motoren. De Rawrr Mantis lijkt bijna een kruising tussen een motorcross-machine en een mountainbike. De Rawrr Mantis heeft al heel wat offroad-tests ondergaan, en niemand minder dan Caleb Tennant, zesvoudig Zuid-Afrikaans Motocross Kampioen, heeft de motor grondig aan de tand gevoeld.
De prestaties van de Rawrr Mantis mogen er met zijn 75 kg zeker zijn. De motor wordt aangedreven door een mid-mounted elektrische motor, die via een ketting de achterwielen aandrijft. Met 7,5 kilowatt vermogen, wat ongeveer overeenkomt met 10 pk, en een indrukwekkend koppel van 50 Newtons, belooft deze motorfiets veel offroad-plezier. De verwijderbare batterij heeft een capaciteit van 2,6 kilowattuur en weegt 15 kilogram. Je kunt hem eenvoudig vervangen voor langere ritten op de baan of in het veld. Volgens Rawrr heeft de Mantis een bereik van 120 km op een enkele lading.
Wat het ontwerp betreft, valt de Rawrr Mantis op met zijn unieke aluminium frame. Dat is verantwoordelijk voor zijn atletische uitstraling en hoge zithoogte van 850 millimeter. Deze elektrische motorfiets heeft verder 200 millimeter aan veerweg en een indrukwekkende bodemvrijheid van 310 millimeter. De Mantis biedt daarnaast ook wat technologie, waaronder vier rijmodi, smartphone-connectiviteit en de mogelijkheid om instellingen aan te passen via een mobiele app. Het is nog niet bekend of hij naar Europa komt, maar in zijn thuisland, de Verenigde Staten, kost hij 4.999 dollar.
Bijna overal kunnen parkeren is één van de sterkste punten van motoren. Helaas moet je meestal wel je geliefde tweewieler buiten laten staan, als je op maandag je kantoor binnenwandelt. Honda heeft daarentegen andere plannen: het Japanse merk brengt de Motocompacto uit. Deze minuscule elektrische tweewieler kan na gebruik opgevouwen worden tot kofferformaat en is geïnspireerd door Honda’s Motocompo uit de vroege jaren ’80.
Ingeklapt weegt de Motocompacto 19 kg en hij kan via een 110 v stopcontact in 3,5 uur volledig opgeladen worden. Uitgeklapt kan hij daarentegen 24 km/u halen met een bereik van 19,3 km. Duizelingwekkende cijfers zijn het natuurlijk niet, maar hoeveel mensen kunnen zeggen dat hun koffer hun vervoer naar huis is?
Honda stelt dat de Motocompacto naast de zitting en voetsteunen ook een ingebouwde opslag, een digitale snelheidsmeter, een laadindicator en een draaggreep bezit. Een slimme telefoon-app moet daarnaast rijders in staat stellen om hun persoonlijke instellingen aan te passen, inclusief verlichting en rijmodi, via Bluetooth. Opladen kan met de standaard meegeleverde lader en er komt volgens Honda zelfs een “leuke en functionele lijn van branded Motocompacto-accessoires”. Hieronder vallen bijvoorbeeld een helm, rugzak en kleding.
De verkoop begint exclusief op Motocompacto.honda.com en bij Honda en Acura-autodealers in november. Daarentegen komt nu het droevige nieuws: vooralsnog is hij alleen voor de Amerikaanse markt bedoeld. Daar heeft hij een adviesprijs van 995 dollar. Of hij ook naar Europa komt is dus nog even afwachten.
Zo ziet de binnenkant van de Motocompacto eruit (Foto: Honda)
Ducati Multistrada V4 S Grand Tour test. De nieuwe BMW R 1300 GS loopt binnenkort van de band. Hoe kan Ducati wat aandacht wegpikken van Europa’s belangrijkste motor? Juist, door kort daarvoor een Multistrada te inntroduceren. De Multistrada V4 S Grand Tour is de beste Multistrada die je kunt kopen. Bijgevolg is het ook een van de beste motoren op de markt. We reden ermee op de prachtige wegen rond de Ducati-fabriek in Bologna. Dan begrijp je meteen waarom het zo’n goede motor is.
Foto’s: Ducati
Ducati viert dit jaar dat de Multistrada twintig jaar bestaat. Een model dat zorgt voor verkoopcijfers en dus cash voor het relatief kleine Italiaanse merk. Toen we de uitnodiging voor ‘Project M GT’ in de mailbox kregen, hadden we geen enkel idee welke motor we voor de kiezen zouden krijgen. Eerst dachten we aan een nieuwe Monster, maar toen viel het kwartje van het 20-jarig bestaan van de Multistrada. En we werden verzocht om toerkleding mee te nemen. Hmm, een nieuwe Multistrada dus. Er bestaat al een V2, V2 S, V4, V4 S, V4 Pikes Peak en niet eens zo heel lang geleden werd de V4 Rally geïntroduceerd. Een variatie op de V2 leek dus het meest logisch.
Maar nee hoor, bij de onthulling bleek het dus om nog een variant van de V4 te gaan. Licht teleurgesteld luisterden we naar de marketingmensen, die ons vertelden wat er speciaal is aan de nieuwe GT. De basis is altijd een V4 S, met daarop zijkoffers, mistlichten, een verwarmd zadel en een passagierszadel, verwarmde handvatten, keyless bediening, cruise control met radarsysteem, bandenspanningssysteem, een middenstandaard en een speciaal GT-kleurtje. Het matzwarte/matgrijze design met rode details is uniek voor de GT en de enige kleur die beschikbaar is. Verder zijn de swingarm en passagiersvoetsteunen zwart, en hebben de ingenieurs de rubbers uit de stuurverhogers gehaald voor een directer gevoel met het voorwiel.
Op dat laatste en de speciale kleur na, kun je iedere V4 S zo uitrusten met originele Ducati-accessoires. Uiteraard betaal je dan wel meer, ongeveer 700 euro. Dat is niet gek veel op een motor van ongeveer 30.000 euro, horen we je denken. En dat is ook zo. Een standaard Multistrada V4 S kost 28.190 euro, voor een GT dien je 31.790 euro op de toonbank neer te leggen. Dat is een verschil van 3.600 euro, wat niet mals is. Of je kunt met een GT 700 euro in je zak houden. Het is maar hoe je het bekijkt. We zijn er dus nog steeds niet over uit of de GT nu een goede deal is of niet. Je betaalt meer dan 30.000 euro voor een motor, maar je hebt hem ook wel in de configuratie die de meeste mensen sowieso kopen. Dat geldt zeker voor de zijkoffers, verwarmde handvatten en middenstandaard. De rest van de standaard GT-uitvoering is bijkomstig en niet meteen ‘noodzakelijk’.
1 van 8
Verbonden zijkoffers
Anders dan normaal starten we de rit ’s avonds in plaats van ’s morgens. We mogen de zijkoffers zelf volproppen met onze overnachtingsspullen en kleren voor de dag erna, om dan met brandende mistlichten anderhalf uur over de autosnelweg te blazen richting het eerste hotel. We snappen meteen waarom Ducati ons dit laat doen met de Ducati Multistrada V4 S Grand Tour, want de mistlichten geven heel wat extra zicht op de soms donkere wegen. Niet zozeer een designtechnisch mooie toevoeging, maar wel een veilige. Bovendien ziet voor je rijdend verkeer je ook beter komen, wat nodig is. Met een flinke snelheid denderen we over de Italiaanse snelweg, waarbij opvalt dat de zijkoffers nauwelijks last lijken te hebben van de rijwind. Ducati gebruikt daarvoor een systeem dat de twee koffers met elkaar verbindt. Het koffergedeelte dat aan het passagierszadel vastklikt is onder dat zadel verbonden met de andere koffer. Als je dan de ene koffer heen en weer beweegt, doet de andere koffer parallel mee. Er zit dus behoorlijk wat (nodige) speling op de zijkoffers en we begrijpen na de stevige avondrit ook meteen waarom dat zo is.
Van de adaptieve cruise control met radarsysteem worden we minder enthousiast. Het systeem zit helaas standaard op de GT, dus er is geen keuze voor normale cruise control. Wat zo irritant is aan de adaptieve versie, is dat als je in baksteenformatie in een groep rijdt, de radar de motor recht voor je in het vizier neemt, en niet de motor die schuin voor je rijdt. Daardoor ga je de verkeerde motor volgen, met alle vreemde acceleratie- en remmanoeuvres tot gevolg. Rij je echter alleen, dan werkt het systeem beter. Ideaal om een auto te volgen die exact jouw tempo rijdt zonder aan het gas of de rem te komen. Alle knappe technologie ten spijt die voor het radarsysteem nodig is, geven wij toch de voorkeur aan normale cruise control. Dat systeem werkt veel voorspellender en je raakt er zelf ook minder door afgeleid.
Een toevoeging die deel is van de adaptieve cruise control en wel handig is, is de blindehoekassistent. Die waarschuwt je door middel van een duidelijk oranje lampje in de zijspiegels dat een andere weggebruiker je inhaalt. Zo hoef je geen angst meer te hebben voor gevaarlijke dodehoeksituaties.
Overbodige zadelverwarming
De ochtend erop trekken we het binnenland van Emilia-Romagna in. Een frisse ochtend, waarbij we meteen de handvat- en zadelverwarming kunnen testen. Maar dat laatste zetten we al snel weer uit, omdat het compleet overbodig is. Het V4-motorblok produceert immers zoveel warmte dat een geventileerd zadel veel beter was geweest. Ook gedurende de dag moeten we geregeld rechtop staan om onze benen en bekkenstreek af te koelen. Zelfs de koelkanalen die de Multistrada heeft om frisse rijwind naar je benen te sturen, helpen niet. Maar dit is geen uniek ‘kwaaltje’ van de Multistrada, want alle Ducati’s hebben last van motorblokken die veel warmte afgeven. En als dat de enige smet is op het V4-motorblok, hoor je ons niet klagen. Wat een geweldig blok is dit toch. Zoveel elasticiteit dat je hem bijna uit elkaar voelt rekken, zoveel kracht dat het op momenten angstaanjagend wordt, zoveel soepelheid dat je blij bent om een toerenteller te hebben omdat je anders geen idee hebt wat de motor aan het doen is. Ook de trekkracht bij lage toeren en de powerkick hoog in toeren zijn indrukwekkend. Het is een motorblok dat aantoont waarom een V4-formatie zo goed werkt, ook in een toermotor. Uiteraard gebruik je zelden of nooit alle 170 paarden. Dat zijn er gewoon te veel. Maar het gevoel te weten dat je zoveel reserve hebt, is ook iets waard.
Even enthousiast zijn we over de quickshifter. Dat Ducati hun elektronica goed voor elkaar heeft, is algemeen bekend. Dat de quickshifter op de V4-modellen van Ducati een van de beste op de markt is, is dat misschien minder. Bij deze. Die superverfijnde elektronische afstelling – ook qua traction control, ABS, wheelie control, enzovoort – voel je eveneens terug in de gasreactie en de remmen. De reacties van de motor lijken rechtstreeks aan je pols te hangen. Geen gebok of brutaal gereageer. Nee, telkens een motorreactie zoals je ze wil. Hetzelfde geldt voor de remmen. Waar Europese merken nogal eens de neiging hebben om de eerste aanname agressief te laten verlopen, en Japanse merken net het tegenovergestelde doen, zit de Multistrada daar precies tussenin. Remmen die je nooit verrassen en uitblinken in prestaties. Dat geldt trouwens voor de voorrem, want de achterrem moet je een meter diep de grond in stampen, voordat er iets gebeurt.
De wegen in de wijde omtrek rond het circuit van Imola zijn goed uitgekozen om de Multistrada GT over te sturen. Niet dat ze allemaal zo strak zijn als het circuit-asfalt, integendeel. Bulten, wegverzakkingen, oneffenheden; het lijkt wel een gepolijste versie van Belgisch asfalt. Maar de Multistrada presteert er des te indrukwekkender op, dankzij de (standaard) elektronische vering. Het Skyhook-systeem van Sachs laat je als het ware ‘aan een haak’ zweven over het asfalt, waardoor de motor mooi in balans blijft. Technologie die uitermate goed werkt op een toermotor en dus ook op de Multistrada. En als je niet tevreden bent, kun je nog altijd de veervoorspanning handmatig instellen (rijder (+ bagage) (+ passagier)) of je laat de computer twintig keer per seconde zijn werk doen en zet het syteem op ‘automatisch’. Rustig deinen over het asfalt met vrouwlief achterop? Zet de hardheid van de vering dan een tandje zachter. Zin in een sportieve rit en wil je ze steviger? Ook dat kan elektronisch. De mogelijkheden zijn er en ze werken zoals ze beloven.
Wij rijden solo en bereiden ons voor om een bergweg stevig aan te vallen. De gasreactie laten we in ‘Touring’ staan en veranderen we niet naar de agressievere ‘Sport’. De vering gaat op de één na hardste stand. Haarspeldbochten volgen elkaar in snel tempo op en de GT probeert het tempo bij te houden. Dat lukt, maar je mag niet te veel fouten maken. Door zijn rijklaargewicht van 243 kg (+ geladen zijkoffers) ga je beter niet te laat in de remmen. Dat valt nog redelijk te corrigeren bij het klimmen, maar in het afdalen moet je goed je aandacht erbij houden. Niet dat het ooit problematisch wordt, want bochten-ABS kan je nog steeds helpen in geval van nood.
Conclusie test Ducati Multistrada V4 S Grand Tour
Voor lezers die al een (vergelijkende) test hebben gelezen over de Multistrada V4 S, wordt er in dit artikel weinig nieuws gemeld. De nieuwe Grand Tour is dan ook een aangeklede V4 S, die exact hetzelfde rijdt en presteert. Een van de beste en meest complete motoren die je kunt kopen en nu als GT nog eens extra voordelig als de geïnstalleerde standaardaccessoires je liggen. Daarvoor betaal je een stevige prijs, maar ook dat is niets nieuw voor een Ducati (Multistrada). De GT is niet het meest spectaculaire twintigste-verjaardagscadeau voor de Multistrada, maar wel een van de beste. Dit is de Multistrada die je moet hebben.
Yamaha heeft officieel aangekondigd van joint venture-partner te wisselen in China. CFMoto neemt namelijk de aandelen van huidige partner Chongqing Jianshe over. De naam van de joint venture verandert daarom van Zhuzhou Jianshe Yamaha Motor, naar Zhuzhou CF Yamaha Motor (ZCYM). De verandering gaat in per november 2023.
De nieuwe onderneming telt ongeveer 500 werknemers en CFMoto krijgt met 50 procent van de aandelen de grootste zeggenschap over ZCYM. Yamaha krijgt verder 44,23 procent van de aandelen, terwijl Tair Yea Limited het resterende aandeel van 5,77 procent zal behouden. Dit laatste bedrijf, uit Hong Kong, neemt hoogstwaarschijnlijk de export op zich.
De Japanse motorbouwer beschouwt China als een van zijn belangrijke productie- en verkoopbases en zal in de toekomst blijven overleggen met CFMoto over de koers van de gezamenlijke onderneming, met als doel de concurrentiepositie verder te versterken.
CFMoto heeft al een nauwe samenwerkingsalliantie met KTM. Daarom is samenwerking met Yamaha een duidelijke stap om hun positie binnen de wereldwijde motorfietsindustrie verder versterken.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
