De Honda XL750 Transalp mag dan misschien een buitenbeentje zijn in deze competitie, omdat Honda hem heeft gebouwd met de nadruk op comfortabel toeren. Maar zijn lange veerwegen – 190 mm voor en achter – zijn waarschijnlijk niet alleen gekozen voor comfort op de weg. Hoe bruikbaar is de Transalp op een stoffige TET-etappe?

Foto’s: Deadline en Mike Van Cleven

Honda heeft een uitstekende tweecilinder gebouwd, waar we nog veel van gaan horen. De Hornet was de eerste die gebruik mocht maken van de diensten van de twin, de Transalp de tweede. Tijdens de introductie in Portugal – zie MOTO73 # xx – waren we erg tevreden over de wegprestaties van de Transalp. Helaas viel de allroadproef letterlijk in het water door buitengewoon veel regen. Daardoor waren we erg benieuwd hoe de Transalp het zou doen op een etappe van de Trans Euro Trail (TET).

TET-test Yamaha Ténéré 700 Rally Edition: sterke genen in de prut

Het valt al snel op dat Honda zijn Transalp een hoog niveau van comfort heeft meegegeven. In vergelijking met de Hornet heeft de XL750 een veel breder subframe. De belangrijkste reden daarvoor was het verhogen van het comfort voor zowel de rijder als de passagier. Een breder zadel draagt inderdaad bij aan dit comfort, maar op de TET heb je er niet zoveel aan. Een groot deel van de tijd breng je immers staand op de voetsteunen door. Toch biedt de Transalp daar wel een aantal verrassende voordelen. De over het algemeen lage ruit biedt veel bewegingsvrijheid naar voren, en de relatief laag geplaatste voetsteunen zorgen ervoor dat je rechtop kunt staan zonder te diep voorover te buigen. Het stuur staat daarvoor net hoog genoeg. Wie offroad verkiest boven asfalt, zou willen dat Honda had gekozen voor een smal en vlak zadel in plaats van een breed en getrapt zadel. Maar dat is zeker geen verwijt, maar eerder een bewijs dat Honda duidelijke keuzes heeft gemaakt. Comfort op de weg staat voorop, omdat je de Transalp voornamelijk daar zult vinden. Offroad-prestaties zijn een bijkomend voordeel.

1 van 5

Goede controle

Het grote woord is eruit: ‘hoofdzakelijk’. Dat betekent dus ook dat de Transalp geen modderfiguur hoeft te slaan in het zand. De offroadcapaciteiten bevinden zich op een gebied dat je niet alleen zal verrassen, maar dat ook een beetje het unieke voorrecht van de Transalp is: gebruiksvriendelijkheid. De Honda is zo makkelijk te controleren en te besturen dat je de tekortkomingen van de ophanging en het comfort, die voor offroadgebruik weinig nut heeft, kunt compenseren door een hoge mate van controle en beheersing. We reden op de dag van de test ook nog met een andere motorfiets, die later in deze serie zal terugkeren. Het viel op dat de Honda duidelijk de mindere vork had en ook logger was, maar uiteindelijk toch gelijke tred hield omdat hij zo gemakkelijk te controleren is. Dat zal in de eerste plaats een voordeel zijn voor wie niet op de Hogeschool van het Endurorijden heeft gezeten. Als de eisen van het traject niet te hoog liggen, dan is het gemak waarmee je de Transalp door putten en kuilen stuurt een absoluut voordeel. Maar wie een KNMV-licentie enduro heeft en overweegt deel te nemen aan de Roumaniacs, zal eerder vroeg dan laat op de beperkingen van de Transalp stuiten. Er zijn immers geen wondermiddelen om een zachte en comfortgerichte ophanging opgewassen te maken tegen hoge snelheden en zware pistes. Maar als het om snelheden gaat waarmee de doorsnee sterveling zich gewoonlijk over een bospad begeeft, dan voldoet de ophanging en geniet je niet alleen van een hoge mate van controle, maar ook van de pit van het tweecilinderblok.

Krachtig

Inderdaad, want 92 pk is helemaal niet verkeerd als je offroad gaat. Vermogen is één aspect, maar het gaat ook om de manier waarop het wordt vrijgegeven en de kracht onderin het blok zich ontwikkelt. Dat maakt indruk. Honda’s twin is gewoonweg uitstekend, en qua vermogen behoort de Transalp zelfs tot de top van zijn segment. Bovendien heb je op onverharde ondergrond zelden het volledige vermogen nodig. Zelfs op lange rechte stukken schakelden we meestal rond de 7.000 tpm. Dit toont meteen aan hoe gevoelig onze testrijder is, omdat het maximale koppel van de Transalp wordt bereikt bij 7.250 tpm. En zelfs dan bevind je je nog ver onder de piek van het vermogen, dat pas bij 9.000 tpm zijn hoogtepunt bereikt.

Eenvoudig

De Transalp scoort ook veel punten vanwege de grote mate van gebruiksvriendelijkheid van de bedieningselementen. Op dit gebied laat hij zelfs de Africa Twin ver achter zich. In de User-modus kun je ook het ABS op het achterwiel en de tractiecontrole uitschakelen. Betekent dit niet dat Honda het leven op een onverharde ondergrond wat gemakkelijker heeft willen maken? Naast de User-modus zijn er nog vier vooraf ingestelde rijmodi, die elk zijn aangepast qua gasrespons, motorrem, tractiecontrole, wheeliecontrole en het ABS-interventieniveau. Ook is er in connectiviteit via Bluetooth voorzien en het Emergency Stop Signal (ESS) waarschuwt achterliggers wanneer je abrupt in de remmen knijpt, bijvoorbeeld bij een noodstop. Op een TET-route betekent dit in de praktijk dat de vier richtingaanwijzers voortdurend geactiveerd worden…

Andere banden?

Zoals vaak het geval is, spelen de banden een grote rol. Met een set noppenbanden op de Transalp durven we te stellen dat meer offroad-gerichte concurrenten niet ver voor zouden liggen. Vooral op vlakke grindpaden, waar glijden belangrijker is dan het overwinnen van diepe kuilen, bewijst de Transalp zich als een goede bondgenoot. Ook handig is de optionele radiatorbescherming die op de testmotor zit. Als je offroad gaat, is dit een noodzakelijke optie om de levensduur van je Transalp te verlengen. Andere opties die de levensduur verlengen, zijn de carterbescherming en valbeugels, hoewel deze de lijnen van de Transalp enigszins verstoren. De TET-Transalp was alleen uitgerust met de bovenste valbeugels, en dat is wellicht een optie die design en functionaliteit het beste combineert. Tot slot is er de quickshifter. Zowel op de weg als in het zand zul je daar veel plezier van hebben.

Conclusie TET-test Honda XL750 Transalp

Al met al biedt de Honda Transalp, met een prijs vanaf 12.599 euro, een sterk pakket. Hoewel het comfort op de weg prioriteit heeft, presteert de Transalp verrassend goed tijdens offroad-ritten, vooral vanwege zijn gebruiksvriendelijkheid en controleerbaarheid. Hoewel hij misschien niet de eindoverwinning behaalt in vergelijking met meer offroad-georiënteerde concurrenten, zal de Transalp positieve beoordelingen ontvangen en hoger eindigen dan verwacht in de competitie.