woensdag 9 juli 2025
Home Blog Pagina 370

Toerisme Duitsland: een wals door de Palts

0
Palts Duitsland

Het Noord-Paltser berggebied en het Paltserwoud zijn precies de juiste omgeving wanneer je eens ergens anders heen wilt dan de Eifel of het Zwarte Woud. De Palts is daarvoor als het ware het gouden geografische centrum. En mocht je het zat zijn door alle bochten te walsen, dan maak je een pitstop in mooie wijndorpen aan de Duitse wijnroute.

Tekst en fotografie: Klaus H. Daams

De ammoniakstraat. Dan weet de ‘speurneus’ gelijk op welke ‘plaats delict’ we zijn: bij BASF in Ludwigshafen, in het uitgebreide netwerk van transportbuizen en silo’s van de chemiereus. Slechts een paar kilometer verder ten westen van de Rijn en A61 groeien wijnranken uit de aarde, in plaats van buizen. Je voelt je soms licht aangeschoten door de aromatische geur rond de verschillende wijnhuizen. Het enige dat ontbreekt, is dat hier ook luchtmeetstations worden ingericht en dat er rijverboden worden uitgevaardigd vanwege te hoge C2H5OH-waarden, dus vanwege schadelijke en verkeersgevaarlijke alcoholdampen in de lucht.

Droomroute

Deidesheim, de parel van het wijngebied Palts, is een pittoresk stadje, dat zich prima leent voor de eerste overnachting. Bij de après-moto in de ‘Woibauer’ geeft Rüdiger, herbergier, kok en motorrijder, ons een tip: ‘Johanniskreuz, een droomroute. Er staan wel veel kruisen langs de weg, daarom is de weg in het weekend gesloten voor motorrijders.’ Verandering van thema en tafel. Saumagen was het favoriete gerecht van Helmut Kohl, die voor deze Paltse specialiteit menig staatsgast uitnodigde op de ‘Deidesheimer Hof’, van Jacques Chirac tot Margaret Thatcher, die de voormalige bondskanselier in het ontwapeningsdebat van koers wilde laten veranderen. Welnu, onze Iron Lady komt vandaag uit Japan, rijdt fantastisch en heet Kawasaki Z900RS.

Toertocht Duitsland: 360 km langs stadjes die beginnen met de naam Bad

We verlaten Deidesheim en zetten koers naar de Totenkopfstraße. De pittoreske weg tussen Breitenstein en St. Martin dankt zijn schilderachtige naam aan een schedel die daar in een vroege grafheuvel uit de Romeinse tijd is gevonden. Zijn populariteit dankt de route aan de bergop en -af kronkelende wegen door het Paltserwoud. Botanici hebben ook oog voor de meervleugelige adelaarsvaren, voor de rechtopstaande mannetjesvaren en voor de honingzwam, een kolonie schimmels die wordt gebruikt als remedie tegen aambeien en die daarom ook wel ‘Heil-im-Arsch’ wordt genoemd.

Bakermat

Hoog boven Neustadt an der Weinstraße ligt kasteel Hambach, de zogenaamde bakermat van de Duitse democratie. Op 27 mei 1832 demonstreerden hier duizenden mensen voor een vrij en verenigd Duitsland. De zwart-rood-gouden vlag werd er voor het eerst gehesen. Op deze woensdag, begin oktober, is daar nauwelijks iets van te zien: het kasteel wordt opgeslokt door een grauwe nevel. Tijd voor een verfrissing, waarvoor het rustieke bosrestaurant ‘Stilles Tal’ – nomen est omen – waarschijnlijk prachtig zou zijn. Maar motorgegrom wint het nog steeds van een rommelende maag, want de kronkelende route tussen B39 en B48 door het Elmsteindal naar het Johanniskreuz is doordeweeks wel open voor Kawa en Co.

Door naar Hotel en café ‘Johanniskreuz’, op het gelijknamige motortrefpunt. Eerst siësta, dan een koude douche: 36 euro voor een cola, een cappuccino en twee eenvoudige salades. ‘Zoek een restaurant waar het lekker en goedkoop is. Zoiets bestaat niet – die zijn allemaal over de kop gegaan!’, legt de serveerster met onnavolgbare bravoure uit. Het aantrekkelijkere adres lijkt het ‘Café Nicklis’ te zijn, slechts een kleine dot gas verderop. Absoluut in het groene bereik van de prijs-prestatieverhouding van de Z900RS. 14.349 euro voor krachtige en toch zijdezachte motoreigenschappen, een comfortabel en stabiel rijwielgedeelte, sportieve, radiale remklauwen, een comfortabele zitpositie en een klassiek stijlvolle look maken de afstammeling van de agressieve Z900 uit de jaren 70 tot ieders lieveling. Dat geldt misschien ook voor de boswachter van het Paltserwoud, waar we nu doorheen knallen, eerst op een hobbelig parcours door licht-overgoten bomen tussen Waldleiningen en Weidenthal, daarna naar de speeltuinen in de Noord-pfaltser bergland. Motoren uit voor het ‘Hotel Blaues Haus’ in Otterberg. Het plafond van het restaurant wordt ondersteund door een dikke balk met het opschrift ‘Im Walde ungebogen – in 400 Jahre krumm gelie‘.

Paradijselijk

Vergeleken met het Paltserwoud is het Noord-Paltser bergland vrij dun bebost. In plaats daarvan zijn er snelle, overzichtelijke bochten, zoals die bij Schneckenhausen, en vloeiende serpentines van Hinzweiler naar Horschbach. Natuurlijk komen we ook langs de kasteelruïnes van Lichtenberg bij Kusel, een fossiel uit de oorlogszuchtige middeleeuwen. Wapentechnisch een heel tijdperk verder is de Amerikaanse militaire luchtmachtbasis Ramstein, van waaruit gevechtsdronemissies in Irak en Afghanistan werden gecoördineerd. Mariä Himmelfahrt, een kerkje aan de rand van Ramstein, fungeert als een strohalm in de stormen van het wereldtumult. Maar dan veranderen we van scene. Thuis in het Ruhrgebied zeggen we ‘A40, want het is overal shit’. Hier is het eerder andersom. In de Palts heersen bijna paradijselijke omstandigheden. Behalve in het voetbal, waar het glorieuze eerste elftal van FC Kaiserslautern, de rode duivels van Betzeberg, momenteel in de hel van de 3e divisie pruttelt.

Terug naar het paradijs, naar dat van de motorwegen. Je hebt keuze te over, tussen mooi en misschien nog wel mooier. We kiezen voor de Schlängelband Wallhalben, Thaleischweiler-Fröschen en Waldfischbach-Burgalben, zijn dan enthousiast over de toproute naar Heltersberg, die schommelt vergelijkbaar met ‘Helter Skelter’ van U2; en uiteindelijk komen we voor de tweede keer terecht bij Johanniskreuz. Behalve de vraag ‘Wie heeft de duurste pot koffie?’ biedt de parkeerplaats van de motorfiets, als mannelijke sociotoop, ook antwoorden op vragen als ‘Wie heeft de dikste achterband?’ of ‘Wie heeft de mooiste passagier?’ Ook fantastisch is het bochtige stuk over Leimen en Merzalben tot Münchweiler. Dan volgt de laatste spurt via Eppenbrunn en Fischbach, parallel aan de Duits-Franse grens naar de maanverlichte aankomst in het mooie Wissembourg. Hoewel er nauwelijks een restaurant meer open is, maken we geen noodlanding zoals de Russische Sojoez-capsule die op weg was naar het ISS, een paar uur eerder, maar met tarte flambée in het restaurant “La Mirabelle”.

Toerisme Duitsland: toeren tussen Kocher en Jagst

Vrij rijden

Morgenstond heeft goud in de mond. Terwijl de koeien natte hoeven krijgen in de bedauwde weilanden, bereiken onze banden hun bedrijfstemperatuur in de buurt van Oberschlettenbach. Aan de andere kant is de economie voor de schoenenindustrie in de Palts sterk afgekoeld, meer hierover is te vinden in het Duitse Schoenmuseum Hauenstein. In plaats van de geur van leer ruiken we die van kleurrijk gebladerte, dat tijdens de tapdans tussen Hermansbergerhof en Hofstätten uit de bomen dwarrelt – tip: ‘Pfälzer Wald Stub’n‘. En dankzij de tip van een graafmachinebestuurder gaat het van Hofstätten over een sluipend offroad-pad door het bos terug naar de B48, die eigenlijk op grote schaal moet worden omzeild vanwege wegwerkzaamheden. Dankzij de omleiding is het leeg, waardoor we tot Rinnthal lekker vrij kunnen rijden of zelfs racen: nou ja, snelheidslimiet 70 km/u.

Cool-down in Annweiler, op de Rathausplatz bij de Italiaanse ijssalon ‘Chelini’. Als je wilt, kun je de gelikte calorieën meteen wegsmelten tijdens een bergwandeling naar de Reichsburg Trifels, hoog boven Annweiler. Koninklijke gast daar was al Richard Leeuwenhart, die tijdens een drie weken durende gevangenschap anno 1193 geen heerlijk ijs kreeg voorgeschoteld, maar droog brood en water. We rijden voorbij het ezeldorp Eschbach met zijn kleurrijke, ezelsculpturen en surfen nu weer over de Duitse Wijnroute. In het zalige dorp Ranschbach overleggen we of onze zielen gelukkiger worden van de beroemde wijngaard of eerder van opwindende hellingshoeken. We leggen het prachtige panorama van Birkweiler met twee kerken op de gevoelige pixels vast, te midden van talloze wijnstokken. Onderwijl passeren we keer op keer posters met portretten van de lokale wijnprinsessen; een van hen, de Duitse Wijnkoningin van 1995, werd in 2018 minister van voedsel en landbouw: Julia Klöckner.

Hof van Eden

Onze vierdaagse ‘coalitie met de Palts’ loopt ten einde. Modenbachtal en Edenkobener Tal ontpoppen zich op de valreep nog als een herfstig kleurrijke, bochtige en ronde Hof van Eden voor motorrijders, voordat we in het Bienwald weer kunnen oefenen met rechtuitrijden. En voor het geval we de laatste veerboot over de Rijn van Leimersheim naar Leopoldshafen vanwege al het hier-nog-heen en daar-nog-langs missen, biedt de herberg ‘Zur Pfalz’ in Neupotz goedkope, gezellige ankerplaatsen voor de nacht, al dan niet met Commissaris Lena Odenthal uit Ludwigshafen in het ‘Tatort’.

Toeristische informatie

De Palts inspireert op verschillende manieren: met het Paltserwoud, het grootste aaneengesloten bosgebied van Duitsland, vaak verlaten, maar vol motorwegen; met de landelijk-afgelegen Noord-Palts Hooglanden tussen Donnersberg en Kusel, Ebenpfalz vol met fantastische routes; met de Duitse wijnroute: de dorpen zijn wellicht niet zo opgeknapt als in de Elzas, maar ook minder toeristisch; en met stedelijke flair en cultuur scoren bijvoorbeeld Speyer, Ludwigshafen en het Franse Wissembourg.

Start

Deidesheim, startpunt van de beschreven tour, is te bereiken via de A65 Ludwigshafen – Karlsruhe, afslag Deidesheim.

Accommodatie

Het Hotel & Café Ritter von Böhl, Weinstraße 35-39, 67146 Deidesheim, Tel. 06326-972201, www.ritter-von-boehl.de; kleine oude herenhuizen en de grootste kloosterkerk in de Palts zijn buren van het “Hotel Blaues Haus”, Kirchstraße 2, 67697 Otterberg, Tel. 06301-7166612, www.hotel-blaueshaus.de; op loopafstand van het mooie centrum is het functionele “Hotel d’Alsace”, rue Vauban 16, F-67160 Wissembourg, tel. 0033-388949843, www.hotel-alsace.fr; vijf kilometer aan deze kant van de Rijnveerboot landt je pretentieloos in de herberg “Zur Pfalz”, Hauptstraße 33, 76777 Neupotz, Tel. 07272-8111, www.zurpfalz-neupotz.de.

Motortreffen

In de Palts is is het Johanniskreuz op een hoogvlakte midden in het Paltserwoud het motorfietstrefpunt bij uitstek, zo’n 15 kilometer ten zuiden van Kaiserslautern op de kruising van de B48 en Elmsteiner Tal. Van 1 april tot en met 31 oktober is de toegang via Frankeneck en Elmstein in het weekend en op feestdagen gesloten voor motorfietsen. Omdat onze ervaringen identiek zijn aan de vele opmerkingen op het net, is hier de hint: in plaats van te worden opgelicht door de gastronomie van het “Hotel en Café (en Kiosk) Johanniskreuz”, bestel je koffie en Co. een paar meter verderop in het “Café Nicklis”.

Informatieve websites

Download de route Palts

Duur: vier dagen. Afgelegde afstand: 800 kilometer

Test 2023 Kymco AK Premium: hetzelfde, maar beter

0
2023 Kymco AK Premium

Vergeet de AK 550. Vanaf nu hebben we het over de AK Premium. En die naam is niet zomaar gekozen…

Tekst: Laurent Cortvrindt
Fotografie: Kymco

De in 2016 geïntroduceerde Kymco AK 550 stelde zich het ambitieuze doel om de onbetwiste koning van de sportscooters uit te dagen: de Yamaha TMAX. De resultaten voldeden aan de verwachtingen van de Taiwanese fabrikant. Zeven jaar later is de AK aanzienlijk geëvolueerd… door van naam te veranderen. Weg is de 550, hier is de Premium.

Toegenomen comfort

Zodra je plaatsneemt op het comfortabele zadel van de nieuwe AK, valt meteen het digitale en connected dashboard met een sterk verbeterde leesbaarheid en een fundamenteel herzien en vooral vereenvoudigd keyless systeem op. Vanaf de eerste beweging aan het stuur kun je de betere handling in bochten, het toegenomen comfort en de precisie van de nieuwe Dunlop Sportmax GPR-100 banden voelen. Een ander nieuwtje is het ABS-systeem, dat nu assistentie biedt bij het remmen in bochten. Zelfs als je midden in een bocht remt, zorgt het ervoor dat je je de gekozen lijn kunt aanhouden. Efficiënt en geruststellend.

Test 2023 KTM 890 SMT: geslaagde sequel?

Rijke uitrusting

De tweecilindermotor is dankzij zijn 51 pk en 550 cc nog altijd even krachtig en is bij alle toerentallen bijzonder soepel en aangenaam. Je zou bijna kunnen zeggen dat Kymco de eerste meters zelfs een beetje lui aanvoelt. In de stad heb je daarentegen meer dan voldoende power, en een plezierig rijgedrag. Met zijn standaard cruisecontrol, elektrisch verstelbaar windscherm en verwarmde handvatten is deze nieuwe AK écht Premium.

Pluspunten 2023 Kymco AK Premium

  • Rijplezier
  • Verbeterde handling
  • Geslaagde opwaardering

Minpunten 2023 Kymco AK Premium

  • Slechts twee kleuren
  • Te rustig op de eerste meters
  • Topkoffer is bijna noodzakelijk

Boudewijn Geels: ‘Beduusd ga ik naar binnen om mijn motor te pakken’

1
Column_Boudewijn Geels_2023

Ik weet niet of ik hem aardig vind. Hij heeft me verschillende keren uitgekafferd, omdat ik de deur van de motorstalling ‘te hard’ dichtsloeg. Mijn vriendin K. gaf hij een oorwassing omdat ze de beugels van die deur niet in de juiste stand zette. Een man dus van ijzeren discipline. Vervelend? Och, dat zou het zijn als hij alleen mij/ons moest hebben. Maar zo doet hij dat bij iedereen, weet ik al vele jaren.

Dus nodigen wij, de klanten, de beheerder van onze motor- en fietsenstalling vlakbij station Amsterdam-Amstel niet uit op onze verjaardagen. Maar dat hoeft ook niet, hij moet goed op onze tweewielers passen. Nou, ik weet zeker dat als iemand mijn Kawasaki Z1000SX onder vuur zou nemen, de beheerder zich zonder aarzelen in de baan van het schot werpt.

Boudewijn Geels: ‘Opeens herinner ik me een oud verlangen: een Yamaha XT500’

En dat voor relatief weinig geld ook nog: € 38,60 per maand – die met stroomaansluiting zijn overigens wat duurder. Ik kan er 24/7 in, en de motoren (gek genoeg zijn lang niet alle vakken bezet) staan veilig in aparte compartimenten. De stallingsbaas, zo te zien en horen afkomstig uit Zuid-Europa, is dus iemand die ik een lang en gezond leven toewens.

Daarom schrik ik me het apelazarus als ik op een woensdagmiddag een geplastificeerd A4’tje op de stallingsdeur aantref: ‘Zoals u wellicht reeds heeft vernomen is onlangs overleden de heer G.E. Falavigna. Op verzoek van de gemeente Amsterdam treedt Partiar B.V. als zaakwaarnemer op’.

Wat?! Nee, dat heb ik niet vernomen (de mail heb ik niet gezien, blijkt later). Oef! Hij zag er inderdaad wel slecht uit de laatste tijd. Zijn vrouw is enkele maanden eerder eveneens overleden, lees ik op het papier. Wat een drama.

Beduusd ga ik naar binnen om mijn motor te pakken. Op het oog is alles nog hetzelfde. De elektronische sleutel doet het gewoon, net als het cijferslot dat ‘mijn’ deel beschermt. De vele briefjes waarop staat wat er allemaal niet mag (‘poetsen, smeren, klussen’) hangen er allemaal nog.

De beheerder repareerde en verkocht ook fietsen. Door de tralies zie ik wat ik altijd zag: rijwielen met labels eraan, allerlei gereedschap en dozen met onderdelen. Alsof Falavigna nog volop bezig was, maar opeens is opgestraald door een hogere macht.

‘Je tijd is om, meekomen!’

‘Ja, maar… ik moet die fiets nog afmaken!’

‘Niks mee te maken, nu!’

Is er verder niets veranderd? Ja, toch wel. In mijn herinnering is het altijd zo geweest dat hier hindi-pop uit de luidsprekers klonk, óók om 2.00 uur ’s nachts. Het bracht me terug naar mijn tijd als backpacker in India, eind jaren negentig: ritten van soms wel twaalf uur in veel te krappe bussen, met links en rechts van je een Indiër die na een half uur kwijlend lag te snurken met zijn hoofd tegen je schouder. En dit ondanks de keiharde hindi-pop, die de chauffeur door de brakke speakers joeg om zichzelf wél wakker te houden. De absolute hel waren die ritten, en toch kijk ik er met een glimlach op terug.

Precies die muziek hoor ik hier al tien jaar. Maar nu niet. Het is stil. Doodstil.

In de brief van Partiar staat: ‘Op dit moment zijn wij bezig met de inventarisatie van de nalatenschap. Vooralsnog kunt u gebruik blijven maken van de stalling zoals u gewend bent’. O jee, ‘vooralsnog’: dat klinkt omineus. Moet ik binnenkort een andere stalling zoeken? Dat wíl ik helemaal niet.

Maar dat is van later zorg. Ik heropen de deur van de stalling en rij mijn Kawa naar buiten. Daarna doe ik de deur weer dicht. Zachter dan ooit.

Digital Ride Out by Yamaha belooft een zomer lang motorplezier

0

Mooie motorroutes vinden is niet altijd makkelijk. Gelukkig helpt de Digital Ride Out by Yamaha je daar deze zomer weer bij. En met de Digital Ride Out rijd je niet alleen de mooiste en veelzijdigste motorroutes in de hele Benelux, maar je maakt ook nog eens kans op geweldige prijzen! Met meer dan 20 routes en talloze prijzen belooft deze digitale motorpuzzelrit iedere rijder heel veel plezier. De hoofdprijs is een fonkelnieuwe Yamaha MT-07 t.w.v. € 8.999,-. Dus waar wacht je op? Download de app vandaag nog. Door een account aan te maken en sommige routes lopend af te leggen kun je nu al punten scoren en een voorsprong nemen op de competitie!

Yamaha gebruikt nieuw ontwikkeld milieuvriendelijk gerecycled polypropyleen als grondstof

Routes, vragen en opdrachten

De Digital Ride Out is een uitdagende puzzelrit die je op de motor aflegt, alleen of in gezelschap. De prachtige routes door de Benelux zijn zorgvuldig uitgestippeld en gecheckt door het uitgebreide Yamaha-dealernetwerk. Elke route begint en eindigt bij een officiële Yamaha-dealer. Je route wordt begeleid door een app op je smartphone en onderweg word je geconfronteerd met diverse vragen en opdrachten. Door de vragen correct te beantwoorden en de opdrachten succesvol uit te voeren, stijg je in het klassement. De vragen en opdrachten kunnen van alles zijn, van multiple choice opdrachten over bezienswaardigheden langs de route of nieuwe Yamaha-modellen tot foto-opdrachten of puzzelopdrachten. Je score wordt realtime bijgehouden in een klassement.

Win jij een gloednieuwe Yamaha MT-07?

De hoofdprijs is dit jaar een gloednieuwe 2023 Yamaha MT-07 t.w.v. € 8.999,-. Maar er zijn nog veel meer prijzen! De tweede prijs is een stijlvolle motorjas uit de nieuwste Yamaha MT-collectie en een TomTom Rider 550. De derde t/m tiende plaats winnen een TomTom Rider navigatiesysteem t.w.v. € 399,95 en ook is er maandelijks voor de nummers 1, 2 en 3 op de eerste dag van de maand een fantastisch Yamaha merchandise pakket ter waarde van € 50,-.

Wie je ook bent en welke motor je ook rijdt

De Digital Ride Out by Yamaha staat open voor iedere motorrijder (en eventueel passagier), wat voor merk je ook rijdt. De Digital Ride Out is gratis te downloaden voor iOS en Android. Het gebruik van de app is gratis en deelname aan de wedstrijd is optioneel. De competitie loopt van 1 juni t/m 31 augustus.Meer weten? Kijk snel op www.digitalrideout.nl.

De APP downloaden

De APP is gratis te downloaden in de App Store en Google Play store onder de naam Digital Ride Out.

RST Moto: ‘Als een motorpak de TT van Man aankan, dan kan het alles aan’

0

Waar de TT van Man vooral bekend staat om heel hard racen – met alle risico’s, mooie momenten en soms helaas ook drama’s die daarbij horen – is de beroemdste motorrace ter wereld voor RST Moto een extreem laboratorium. Maar waarom is juist een van de gevaarlijkste wedstrijden veel interessanter dan de MotoGP of zelfs een 24 uur van Le Mans? Stuart Millington, chef merk en product van RST Moto, weet er alles van!

Fotografie: RST Moto

Data verzamelen met een racemotor is niet vreemds meer, maar jullie verzamelen data met jullie motorkleding. Hoe zit dat precies?

‘Er wordt tijdens de Isle of Man TT in een zeer kort tijdbestek zoveel gereden dat je haast oneindig data kunt verzamelen. Bovendien wordt nergens ter wereld de motorkleding onder zulke extreme omstandigheden gebruikt. Als een pak de TT van Man aankan, dan kan het alles aan. Bovendien is het geen traditionele motorrace waar tegen elkaar geracet wordt, maar een tijdrit waardoor rijders op zoek kunnen gaan naar letterlijk elke tiende van een seconde. Het is dus een duel met zichzelf en het asfalt en dan moet alles kloppen, inclusief je kleding.’

De techniek achter een airbagjas

Hoe verzamelen jullie data?

‘Onze airbagsystemen beschikken over een GPS en IMU, die met behulp van vier assen de lichaamspositie registreert en dat geldt ook voor het accelereren en afremmen. We weten dus precies wat er met een rijder gebeurt en uit die data kunnen wij alles filteren dat we nodig hebben voor onze (door)ontwikkeling. Maar uiteindelijk draait het vooral om het creëren van een algoritme, zodat het airbagsysteem begrijpt wat normaal rijden is en wat een crash is. Die beslissing moet gemaakt worden in een fractie van een seconde, dus daar mag geen twijfel of foutmarge in zitten.’

Tijdens de 24 uur van Le Mans wordt in een week ook bizar veel gereden, voor jullie onder andere door Sylvain Guintoli. Is dat dan net zo waardevol?

‘Natuurlijk is zo’n wedstrijd waardevol, maar niet zo waardevol als Man en dat komt omdat ze tijdens de TT alle sessies met hetzelfde pak, dezelfde laarzen en dezelfde handschoenen rijden. Bij de 24 uur wisselen ze soms wel drie tot vier keer van pak omdat ze helemaal bezweet zijn. Straatraces zijn daarin echt anders – al ze iets bevalt, dan blijven ze erbij. En dat maakt het voor ons zo waardevol.’

Aan de andere kant, Man is zo uniek dat je je er haast niet op kunt voorbereiden, terwijl coureurs van jullie verwachten dat mogelijke (door)ontwikkelingen het meteen goed doen. Bijvoorbeeld het airbagsysteem…

‘Het klopt inderdaad dat – in tegenstelling tot wegrace – je van tevoren geen testdagen hebt. Bovendien spelen op Man ook andere factoren een grote rol, zoals de vele hobbels en in sommige gevallen zelfs sprongen. Iets dat je niet vaak ziet in de MotoGP… Dat maakte de ontwikkeling van een airbagsysteem bijzonder uitdagend. We hebben daarom eerst het airbagsysteem heel veel data laten verzamelen, zonder dat daarbij het airbagsysteem in werking was. Het kon dus niet per ongeluk afgaan waardoor we de In&motion’s airbag technologie tot in perfectie hebben kunnen doorontwikkelen. Per toeval crashte tijdens die ontwikkeling van het airbagsysteem Ian Hutchinson, een van onze officiële rijders, tijdens de TT en uit die data bleek dat het airbagsysteem goed werkte. Natuurlijk wil je nooit een crash, maar voor ons is die data zeer belangrijk.’

Hoe lastig zijn die sprongen voor een airbagsysteem?

‘Heel lastig, want je bent niet onder een hellingshoek waardoor je een verticale beweging maakt en ook dan moet het systeem het verschil kunnen merken tussen een crash en een sprong.’

Heeft het airbagsysteem z’n nut al bewezen?

‘We hadden vorig jaar twee behoorlijk stevige crashes. Een van een privérijder en een van een coureur die we sponsoren. Bij beide crashes heeft de airbag echt z’n nut bewezen.’

Is dat TT-systeem hetzelfde als dat je in de winkel kunt kopen?

‘De toprijders hebben een iets ander systeem, maar de rest – wij noemen ze clubracers – rijdt inderdaad met dezelfde spullen die je in de winkel kunt kopen. Dat geldt dus ook voor het pak, handschoenen en laarzen.’

Wat is het verschil in het systeem dat toprijders gebruiken?

‘De echt snelle jongens rijden vaak ook nog andere races, waardoor het systeem ook FIM-gehomologeerd moet zijn en dat is eigenlijk het enige verschil want het zit daardoor ietsje anders in het pak gemonteerd. Het algoritme en het systeem zijn wel precies hetzelfde.’

Hoeveel rijders komen de komende TT voor jullie in actie?

‘We sponsoren er meer dan twintig en er zijn ook nog zo’n vijftien tot twintig rijders, verdeeld over de verschillende klassen, die zelf kiezen voor RST.’

We weten natuurlijk allemaal dat het op Man niet altijd allemaal even goed afloopt. Is dat geen lastige situatie voor jullie?

‘Ik snap je punt, maar niemand wordt verplicht om te racen op Man en het is zeker ook niet aan iedereen besteed. Het is altijd een eigen keuze en iedereen kent de risico’s. Motorrijden kan gevaarlijk zijn. Maar racen op een circuit met brede uitloopzones, overal veiligheidsvoorzieningen en zelfs een medische helikopter stand-by is voor bijna alle motorrijders niet de dagelijkse realiteit en woon-werkverkeer is veel gevaarlijker dan de MotoGP. De TT zit wat ons betreft daarom veel dichter bij het gewone motorrijden. Daarnaast is de TT volgens ons één van de meest uitdagende sportevenementen in de wereld. Van het niveau Mount Everest beklimmen. Voor ons is het de uitdaging om de rijders, die deze uitdaging aandurven, het zo veilig als mogelijk te maken en dat ze zich volledig op hun taak kunnen richten zonder daarbij afgeleid te worden.’

Maar geeft MotoGP je niet veel meer promotie?

‘Heel veel MotoGP-liefhebbers zijn niet per definitie motorrijder, terwijl dat bij de Isle of Man wel is. Ga maar een keer kijken op de parkeerplaatsen daar en je ziet motoren uit heel Europa. De TT van Man is geen evenement dat sportliefhebbers trekt, maar vooral gepassioneerde motorrijders. Het DNA van de TT past daarom perfect bij ons DNA. Ook omdat de paddock bijvoorbeeld vrij toegankelijk is en iedereen zijn of haar held gewoon kan ontmoeten. Je hebt er geen dikke portemonnee of onbereikbare toegangspas voor nodig. Natuurlijk is de MotoGP, het WorldSBK en het WK Endurance ook belangrijk voor ons, maar wel anders.’

In het WorldSBK rijdt Alex Lowes voor jullie. Kun je van hem iets leren, dat je niet kunt leren van een straatracer?

‘Zeker, alleen wel anders. Coureurs in het WorldSBK crashen gemiddeld gezien vaker en daar leer je natuurlijk altijd van. Welk soort leer je het best waar kunt gebruiken, waar precies kevlar moet zitten. Maar als je een product wilt ontwikkelen dat minstens een paar jaar meegaat, dan heb je veel meer aan TT Isle of Man, want daar wordt het twee weken achterelkaar extreem intensief gebruikt. We pakken dus het beste van beide en maken daar een mix van, waardoor je dus een crashbestendig pak krijgt dat lang meegaat.

Staan er voor komende TT grote ontwikkelingen op de planning?

‘Ontwikkeling gaan bij ons bijna altijd stapsgewijs. Bijvoorbeeld door de rijders te helpen hun lichaam(sgewicht) zo ideaal mogelijk te positioneren bij hard aanremmen. Op dit moment werken we daarbij aan de binnenkant van de benen, zodat ze zich zo goed mogelijk kunnen ‘vastzetten’ tegen de tank, in de hoop zo de armen meer te ontlasten. We zijn nu bezig met een kevlar-materiaal, dat gecombineerd wordt met rubber voor extra grip. Dat het op Man enorm hobbelig is, maakt hard aanremmen nog zwaarder en dan zijn deze ontwikkelingen enorm belangrijk, want die kunnen het verschil maken tussen winnen of heel nipt verliezen. En vergeet niet dat ze in de MotoGP slechts een paar seconden op topsnelheid rijden en op Man soms meer dan een mijl! Dan wil je niet dat een pak gaat wapperen op die snelheden en het moet ook nog eens comfortabel zitten als je je voor langere tijd helemaal moet opvouwen achter de kuip. Ontwikkelingen staan nooit stil bij ons en het gaat bijna altijd om details. Uitgezonderd dan de komst van de airbag, dat was wel ineens een enorm grote sprong.’

Hoe reageerden racers eigenlijk op de komst van die airbag? Veel coureurs zijn nogal conservatief als het aankomt op dit soort ontwikkelingen.

‘Dat is ook de reden waarom we de airbag onzichtbaar hebben geplaatst. In het begin wilden veel rijders het inderdaad niet gebruiken omdat ze dachten dat het teveel zou wegen. Daarom hebben wij ook gekozen om het systeem in het pak te monteren en niet met een vest te gaan werken. Coureurs merken nu geen enkel verschil tussen een pak met en een pak zonder.’

Wat weegt zo’n systeem?

‘Het totale systeem weegt ongeveer 600 gram en we hebben 42 patroonwijzigingen doorgevoerd om te zorgen dat coureurs dit systeem ongemerkt kunnen dragen. Coureurs willen geen enkele afleiding, want elke afleiding hoe klein ook, kan voor enorme gevaren zorgen. Zeker tijdens de TT of Man!’

Live streamen?

Met de 2023 TT+ Live Pass kun je alle actie rechtstreek volgen. Deze videopas kost in voorverkoop 21,99 euro op ttplus.iomttraces.com. Das wel wat, maar je krijgt dan ook echt wat! Surf voor meer informatie – inclusief het volledige tijdschema – naar www.iomtt.com.

Offroad leren rijden met een allroad #10: hoe nu verder?

0
Offroad leren rijden met een allroad #10

Fotografie: Guus van Goethem

Terwijl ik nog wat simpele achtjes draai om mijn gevoel met de Moto Morini X-Cape op te krikken, merk ik dat het me steeds minder goed afgaat.

Een dagje stoeien op onverhard terrein hakt er stiekem toch wel in bij me. Ondanks een goede lunchpauze rond het middaguur snak ik nu naar het laatste fluitsignaal van trainer Eric Verhoef. Maar van opgeven wil ik niet weten, dus blijf ik stoïcijns mijn rondjes maken. Gelukkig ziet ook de Brabantse ex-rallyrijder dat bij mij de fut verdwijnt en op het juiste moment heft hij zijn armen om me een stopteken te geven. ‘Zo, ik denk dat we er vandaag de brui aan moeten geven. Heel veel langer doorgaan, heeft geen nut meer. Je moet eerst maar eens alle opgedane kennis van deze dag gaan verwerken, zodat je op een later moment voort kunt borduren op hetgeen wat je vandaag hebt geleerd.’

Niet opjutten

Hoewel de praktijklessen van de dummy-cursus afgerond zijn, heeft Eric alsnog de nodige info voor me paraat. Tijdens de ‘naborrel’ passeren nog verschillende onderwerpen de revue, want wie de Dakarman enigszins kent, weet dat hij nooit verlegen is om een babbeltje. ‘Het is misschien een onnodige tip voor de meeste beginners, maar het is wel belangrijk om het even te benoemen. Houd je koppie erbij en laat je niet in met competitiedrang. Daar bedoel ik mee te zeggen dat het leren offroad rijden geen wedstrijdje moet zijn. Blijf binnen je eigen grenzen rijden. Ik weet dat het niet altijd even gemakkelijk is om die te bewaken als je bijvoorbeeld zo’n cursus met vrienden gaat doen. Dan kan er haantjesgedrag ontstaan. Maar laat je niet opjutten, want dat kan echt gevaarlijk zijn en uiteindelijk misschien zelfs pijn doen.’ Volgens de Brabantse offroad-specialist moet het vooral een mooie ontdekking zijn van meer mogelijkheden met je eigen allroad. ‘Eigenlijk laat je heel veel avontuur liggen als je op asfalt blijft rijden. De wereld per motor ontdekken wordt zo enorm veel groter als je goed uit de voeten kunt op het onverharde terrein. Alleen daarvoor is het fijn om de basistechnieken goed onder de knie te krijgen.’

Nieuw probleem

Een ander onderdeel dat Verhoef nog wil aansnijden, is het rijden in groepen. Als debutant op het onverharde moet je ook daar rekening mee houden, dat je toch net even iets anders te werk gaat dan op asfalt. ‘Neem nog meer afstand van elkaar dan je misschien op verharde wegen gewend bent. Op losse ondergronden heb je namelijk veel meer tijd nodig om een goede noodstop te maken als de rijder voor je in de fout gaat. En vergeet niet om vooraf even enkele handgebaren af te spreken voor gevaarlijke situaties. Dat helpt allicht.’ Een ander, nieuw probleem als je voor het eerst onverhard met een groep rijdt, kan het zicht zijn. Zeker als het al dagen niet geregend heeft. ‘Dan krijg je te maken met stof en zoiets ben je niet gewend als je enkel op asfalt rijdt. Het is dan belangrijk om echt grote gaten te hanteren tussen de rijders. Kans is dan natuurlijk wel dat je elkaar onderweg kwijtraakt, maar dat kun je oplossen door gebruik te maken van een goed volgsysteem.’ Verhoef raadt op dat vlak het handige en beproefde D-systeem aan. ‘Op die manier heb je enkel een voorrijder nodig die de route kent. Hij of zij zet dan bij elke afslag de volgende rijder neer en die stuurt de rest van de groep in de juiste richting. Als de laatste persoon voorbij is, is het een kwestie van aansluiten. Op die manier rouleer je en is het voor iedereen ook mogelijk om zijn of haar eigen tempo te rijden. Zorg wel dat je even telefoonnummers uitwisselt, voor het geval er toch iets misgaat.’

TET-test Moto Morini X-Cape

Kan uren duren

Uit eigen ervaring weet Verhoef dat je duidelijk rekening moet houden met de momenten dat het even niet helemaal crescendo verloopt. ‘Je staat er eigenlijk niet bij stil, maar toch is het belangrijk om daar vooraf even over na te denken. Deze tip geldt vooral op het moment dat je van plan bent om veelal het onverharde terrein op te gaan zoeken. Ik heb namelijk zelf weleens meegemaakt dat ik in mijn eigen vertrouwde omgeving offroad aan het rijden was en ten val kwam. Ik was alleen en had de mazzel dat ik mijn telefoon nog kon pakken. Dat kostte me heel veel kracht, maar het lukte gelukkig. Stel dat je daar niet toe in staat bent, dan kan het op onverhard terrein zomaar uren duren voordat iemand jou ziet liggen. Zelfs in Nederland. Mijn advies is om minimaal met z’n tweeën te gaan rijden. Bijkomend voordeel is dat zo’n trip gelijk ook gezelliger wordt. Al ligt dat natuurlijk wel een beetje aan wie je meeneemt’, grapt Verhoef.

Andere cursussen

Terwijl de avond invalt, is het daadwerkelijk tijd om deze lesdag af te sluiten. Ik wil mijn biezen pakken en naar huis, maar Verhoef wil me nog niet laten gaan. Een laatste, wijze raad volgt. ‘Het begin is nu gemaakt, maar vergeet niet dat je nog heel veel te leren hebt op dit gebied. Met slechts één cursusdag ben je niet ineens een volleerd offroad-rijder. Nu is het een kwestie van kilometers maken, letterlijk en figuurlijk. Ga aan de slag met het verfijnen van de technieken en daag jezelf verder uit. Als je een bepaalde vaardigheid hebt opgebouwd, kun je dat onderdeel een stukje moeilijker gaan maken.’

Naast aan de slag gaan met je allroad op het onverharde terrein raadt Verhoef ook aan om eventueel andere cursussen te volgen. Een trial-, motorcross-, of endurotraining helpt eveneens om nog vaardiger te worden met je eigen allroad. ‘Het enige waar je rekening mee moet houden, is de vertaalslag die je moet maken. Houd er altijd rekening mee dat je op een allroad met veel kilo’s te maken hebt en de vaart vaak toch wat hoger ligt.’ Maar de sleutel tot succes ligt volgens Verhoef in het allerbelangrijkste aspect van motorrijden an sich. ‘Je moet er plezier aan beleven. Als je dat doet, dan komt die ervaring vanzelf. Mits je natuurlijk wel aan de slag gaat met de techniek en dat vaker gaat herhalen. En vergeet uiteindelijk niet dat iedereen zijn of haar eigen niveau bepaalt. Je hoeft namelijk niet gelijk de Dakar Rally te gaan rijden, toch?’

Op cursus bij Eric Verhoef

Zoek jij graag het avontuur op in het onverharde terrein, maar mis je de ervaring? Offroad-specialist Eric Verhoef kan je op verschillende manieren helpen. Wil je weten wat hij specifiek voor jou kan betekenen? Check dan www.clubdakar.com.

Elvis Presley’s laatste Harley-Davidson wordt geveild

0

Het is niet de eerste keer dat een motorfiets van Elvis geveild wordt. De King of Rock and Roll had er tientallen. Zijn Electra Glide werd verkocht voor maar liefst 800.000 dollar. Zal deze het miljoen overschrijden?

De King of Rock and Roll is altijd een groot motorliefhebber geweest, vooral van Harley-Davidson. Tot zijn collectie behoorde een zeldzame Harley-Davidson FLH uit 1976, die nu klaar is om in de handen van een gelukkige nieuwe eigenaar terecht te komen.

De motor wordt deze dagen verkocht op het 30-jarige Mecum Auctions evenement dat op 12 mei werd afgetrapt in Indianapolis en tot 20 mei zal duren.

Elvis Presley en zijn liefde voor motoren

Een speciale kleurstelling

Deze FLH is een van de zeldzame modellen die zijn gemaakt om de 200e verjaardag van de oprichting van de Verenigde Staten te vieren. Voorzien van een speciale livery en vele elementen die hem uniek maken, is er ook de factor exclusiviteit: van dit specifieke exemplaar werden slechts 750 exemplaren geproduceerd. Deze Harley kocht Elvis een jaar voor zijn dood in 1977.

Na Elvis’ dood werd de motor gekocht en vervolgens in twee Amerikaanse hotels ter promotie tentoongesteld. De huidige eigenaar besloot hem te koop aan te bieden en met slechts 2.000 kilometer op de teller wacht hij gewoon om gekocht te worden. De gelukkige en rijke toekomstige eigenaar zal flink wat geld moeten ophoesten, want de laatste Harley van Elvis Presley heeft een exorbitant hoog bedrag opgeleverd: € 735.000,- ( $ 800.000).

Primavera 2023 – reportage

0

Op zaterdag 29 april reden 250 motorrijders – volgers, fans en leden van Motor.NL – de RIDERS Primavera door Groningen. Het weer was de toerrijders goed gezind, de hele dag een strakblauwe hemel en geen drup regen. Check hier het verslag van deze mooie dag.

Verge Motorcycles en Mika Hakkinen presenteren een nieuwe 100% elektrische superbike

0

Mika Hakkinen en Verge Motorcycles hebben het ontwerp aangekondigd van een nieuwe elektrische superbike, waarvan slechts 100 gecertificeerde exemplaren worden geproduceerd.

Eerder dit jaar vormden de Formule 1-wereldlegende en het Finse merk een partnerschap nadat Hakkinen was benoemd tot lid van de adviesraad van het bedrijf. Bovendien is de tweevoudig wereldkampioen een van de investeerders van het merk.

App vergelijkt hellingshoeken in bochten en verbetert je rijtechniek

De nieuwe, 100% elektrische luxe superbike heeft een elegant en gedurfd design en unieke technologieën ontwikkeld door Verge Motorcycles. Het model is tot in het kleinste detail verfijnd en is de krachtigste en meest geavanceerde elektrische superbike op de markt, met een bereik van 350 km op één lading (die slechts 35 minuten duurt bij gebruik van de snellader).

Materialen van topkwaliteit

De elektrische motor is geïntegreerd in het achterwiel, een gepatenteerde en internationaal bekroonde innovatie van de Finse motorfabrikant. De nieuwe EV is vervaardigd met uitsluitend materialen van de hoogste kwaliteit, waardoor het echt een uitstekend product is.

De Verge is bijvoorbeeld voorzien van carbon kuipwerk en een unieke keramische oppervlaktebehandeling die beschermt tegen krassen. Er zijn ook volledig zwarte schokdempers en details, gecombineerd met donkergrijze en zilveren oppervlakte-elementen.

De unieke, door Mika Hakkinen ontworpen elektrische superbike is vanaf vandaag te koop via de Verge Motorcycles online winkel. De verkoopprijs bedraagt 80.000 euro (exclusief belasting).

Onze Thierry wil zijn wereldrecord verbreken: 15 landen in één dag op de motor

2

Vrijdagavond 19 mei vertrekt Thierry Sarasyn – redacteur Motor.NL en Motornieuws.be – om zijn onaantastbaar gewaande wereldrecord te verbreken. Hij wil op een Kawasaki Versys 1000 15 landen in één dag bezoeken.

Het wereldrecord van de meeste landen in één dag stond tot vorig jaar op naam van de Italiaan Valerio Boni. Die deed in minder dan 24 uur 11 landen aan. Vorig jaar verbrak Thierry dat record door 13 landen in één dag te bezoeken. ‘Het konden er ook 14 geweest zijn’, herinnert hij zich. ‘Onderweg heb je wel wat tijd om na te denken. Het doel was inderdaad 14 landen, maar toen ik na minder dan 20 uur België al binnen reed, realiseerde ik me dat 15 landen ook mogelijk moest zijn. Ik liet het laatste stuk naar Nederland vallen, wetende dat ik het record al te pakken had. Maar een vijftiende land – Nederland – in 24 uur bleef kriebelen. Méér is naar mijn mening ook niet mogelijk als je je aan de verkeersregels houdt. Tenzij ze Disneyland officieel erkennen.’

Volgde recordpoging via deze link: thierry-sarasyn.legendstracking.com

Zeg nooit nooit

Toch zag het er lang niet naar uit dat Thierry zijn eigen record zou proberen te breken. ‘Ik had het helemaal gehad na die ene poging. Om het record officieel te maken, moet de motor uitgerust zijn met een trackingsysteem. Dat registreert alles wat je doet, dus ook je snelheid. Ik wil en mag hier geen moderne Cannonball-race van maken. Alles verloopt via de verkeersregels. Dus geen overdreven snelheid. Vorig jaar had ik een gemiddelde snelheid van iets meer dan 90 km/u. Maar ik was kapot. Mentaal en fysiek. En je moet het wel veilig houden. Dus ik was niet van de motor gestapt in de aankomstplaats Arlon, toen ik aankondigde dat ik dit nooit meer zou doen.’

Wereldrecord: door 13 landen op de motor in één dag

Maar zeg nooit nooit. ‘Met de Kawasaki Versys 1000 heb ik een veel comfortabeler motorfiets dan vorig jaar. Ik ken de routes, Bridgestone gaf me banden waarvan ik wéét dat ze alles aankunnen, ik weet waar de valkuilen zitten en ik ben zo goed mogelijk voorbereid. Ik heb de plekken waar ik vorig jaar (te) veel tijd verloor vermeden in de route die ik uitstippelde. Maar zelfs dan blijven druk verkeer, wegomleggingen, navigatiefouten, slecht weer en nog een riedel andere obstakels mogelijk. Zelfs als alles vlot loopt, wordt het een dubbeltje op zijn kant. Zaterdagavond rond 23 uur – en liefst een beetje vroeger – weten we of alles gelukt is.’

De route

  • Start in Polen, Tsjechië, Slovakije, Hongarije, Kroatië, Slovenië, Italië, Oostenrijk, Duitsland, Liechtenstein, Zwitserland, Frankrijk, Luxemburg, België, aankomst in Nederland.
  • Totale lengte: zo’n 2.300 km
  • Vertrek: vrijdagavond 23:00 uur
  • Aankomst: ?