Liefhebber of niet, de komende tijd kun je niet om het WK Voetbal heen. Wedden dat we het avonden achtereen hebben over wel of geen buitenspel, 5-3-2-systeem én natuurlijk schwalbes. Maar daarin is voetbal niet uniek, ook tijdens motorraces duiken schwalbes op. Neem die van Dominique Aegerter op Most dit jaar. Een ‘fopduik’ in optima forma. En hebben meer coureurs teruggegrepen op schwalbes – opzichtig valsspelen – om het wedstrijdverloop te beïnvloeden? Wij vonden er zeven.
Fotografie: Keulemans en 2Snap
De moedige poging van D’n Boet
Dat het altijd lekker is om merkgenoten in de buurt te hebben, heeft dit MotoGP-seizoen wel uitgewezen. Maar dat het niet nieuw is om merkgenoten te helpen, laat onder andere Boet van Dulmen zien tijdens de TT van 1981. Na een typische Asser-regenbui droogt de baan alweer snel op, maar de tijdens de opwarmronde staat iedereen nog op regenbanden. Om de rijders de kans te geven van banden te wisselen, wordt de start 15 minuten uitgesteld. De meesten maken daar dankbaar gebruik van en wisselen snel naar intermediates. Boet van Dulmen doet dat overigens niet, hij blijft bij regenbanden (maar dat speelt later pas een rol). Kenny Roberts wisselt wel en dat zorgt voor plotselinge paniek bij hem tijdens de startprocedure. Er is iets mis met het voorwiel van zijn Yamaha, want het wiel wil niet goed rond draaien.
MXGP steeds meer als F1 dankzij allesbepalende start
Later blijkt, dat bij het wisselen van regen- naar intermediumbanden een monteur de remblokken in alle hectiek verkeerd om heeft gemonteerd. Met als gevolg, dat de achterkant van het remblokje ‘zich heeft vast gelast’ op de remschijf. Van Dulmen, die achter Roberts op de tweede startrij staat, ziet dat de kopman van Yamaha een probleem heeft. De Nederlander probeert daarop als Yamaha semi-fabrieksrijder de start te vertragen/af te breken door zijn machine dwars op de baan te zetten.
Maar terwijl de machine van Roberts naar de kant wordt geschoven, laat de starter de startprocedure gewoon doorgaan. Zonder Roberts dus… Het drama voor het Yamaha-fabrieksteam wordt nog groter als ook Barry Sheene zijn machine door water in de carburateurs niet aan de praat krijgt. Na het nodig geduw lukt dat uiteindelijk toch, maar na een ronde zoekt de Engelsman al de pit op. Even lijkt Boet van Dulmen met regenbanden alle Yamaha-pech te doen vergeten, maar op een opdrogende baan moet hij tenslotte de op intermediates gestarte Marco Lucchinelli voor laten gaan.
Startopstelling TT Assen 500cc 1981
1. Marco Lucchinelli (Suzuki),
2. Kenny Roberts (Yamaha),
3. Randy Mamola (Suzuki),
4.Barry Sheene (Suzuki),
5. Graeme Crosby (Suzuki);
6. Boet van Dulmen.
Wel of geen pijn op Jerez 2005
Een van de beroemdste ‘momenten van enig contact’ is die tussen Valentino Rossi en Sete Gibernau in 2005 op Jerez. Het verhaal is bekend: Rossi remt iets later dan Gibernau voor de laatste bocht waardoor de twee elkaar raken. Alleen is het iets later of te laat? De twee zullen het er nooit over eens worden, maar legendarisch is de manier waarop Gibernau pas later in het parc ferme en podium lijkt te realiseren dat hij pijn heeft. Het verhaal van Gibernau is dat zijn linkerschouder geraakt is door het stuur van Rossi en dat daarbij een oude blessure verergerde. Toneelspel of niet, direct na Jerez vliegt Gibernau naar Barcelona om de schouder – een toch al gevoelig gebied dat eerder al twee keer werd geopereerd – te laten onderzoeken. Het officiële medische rapport vertelt ons dat Gibernau een laesie heeft opgelopen aan de rotator cuff van zijn linkerschouder en aan de pees, die rust en behandeling met ontstekingsremmende middelen nodig heeft. Mede daardoor is hij lang een vraagteken voor Estoril. Hij start uiteindelijk wel in Portugal…
Hoe het feest van 25 jaar WorldSBK een drama werd op Monza
Monza 2012 moet het grote feest van 25 jaar WorldSBK worden en daarbij wordt niets aan het toeval overgelaten. Luxe diners, heel veel wereldkampioen en dat op magisch Monza. Waar de organisatie geen invloed op heeft is het weer. Nu ligt het circuit van Monza in een park en staan er veel bomen langs de baan. Die zorgen bij wisselende weersomstandigheden voor enorme uitdagingen. Als het begint te regenen is het onder die bomen nog lang droog en als het ophoudt met regenen, blijft het onder die bomen lang nat. Met gemiddelden boven de 200 km/u is dat best een dingetje. Ook voor de nieuwe regenbanden van Pirelli, die zelfs speciaal voor Monza zijn gemaakt. Alleen zijn ze gemaakt voor temperaturen tussen de 20 en 80 graden, maar op de opdrogende rechte stukken lopen de bandentemperaturen op tot dubbele waarden en nog veel hoger. En dat is teveel van het goede waardoor de loopvlakken letterlijk door de lucht vliegen. De eerste manche gaat nog wel van start, maar al snel stilgelegd vanwege regen. Daarvoor is er al van alles gebeurde en direct daarna ook, want de Aprilia van Max Biaggi valt stil met een kapot blok. Met – toen nog – twee manches op zondag betekent dat dikke stress voor de Aprilia-monteurs, die in een paar uur een blok moeten wisselen. Dat lukt, maar Biaggi komt in de tweede race nooit in zijn ritme en is dan ook opgelucht als die race al na acht ronden wordt afgevlagd. Tom Sykes gaat er in de tweede manche als een haas vandoor en ‘wint’. Maar omdat er niet voldoende ronden zijn afgelegd, worden slechts halve punten uitgedeeld. Biaggi wordt vijfde op dik 10 seconden en dat binnen acht ronden. Dat er mede op zijn initiatief niet verder gereden werd, doen er dat weekeinde al heel veel complottheorieën de ronde. En dat worden er aan het einde van het seizoen nog meer als Biaggi wereldkampioen wordt met slechts een half punt meer dan Sykes. Wat als Monza iets later was stilgelegd…? Het is een vraag die iedereen binnen Kawasaki en zeker ook Sykes zich nog wel eens stelt… Hoewel het natuurlijk altijd om veiligheid draait, is de vraag of Biaggi echt niet verder had kunnen rijden op Monza nooit beantwoord. Ook niet toen het begin oktober precies 10 jaar na Magny-Cours 2012 was en het WorldSBK daarover een mooi item maakte met Biaggi. Had wat ons betreft een mooi moment geweest Max!
De ‘omgevallen’ gereedschapskist van Nieto
Een kruisje slaan, een paar klappen op je helm of een keer flink met je armen zwaaien. Bijna elke coureur heeft een eigen startritueel. Terugkomend van de opwarmronde slaat Angel Nieto voor de start altijd op het stuur van zijn machine. Zo ook tijdens de 125cc-GP op Silverstone. Alleen… Ditmaal breekt er een stuurhelft van zijn Garelli af! Natuurlijk schieten de Garelli-monteurs op de grid hem te hulp en om tijd te winnen, gooit de slimme Nieto de gereedschapskist op de grid om. Voor er gestart kan worden, moest dat eerst opgeruimd worden. Dat kost tijd en dat geeft het Garelli-team de kans de schade tijdig te herstellen. Terwijl de gebroken stuurhelft wordt gedemonteerd, Nieto sleutelt als een volleerd monteur zelf mee, rent een andere monteur naar de teamtruck om van Nieto’s tweede machine een stuurhelft te demonteren. De zaak wordt gemonteerd, en de wedstrijd gaat van start! Natuurlijk wint Nieto en wordt tegelijkertijd voor de dertiende (in zijn geval beter gezegd voor de 12+1 keer) wereldkampioen! Later blijkt het zijn laatste wereldtitel te zijn. Dat dit allemaal kon en mocht op de grid te Silverstone, kwam mede door het feit dat Angel Nieto heel veel respect bij zijn tegenstanders genoot. Want als het moest, kwam hij ook altijd voor hun belangen op.
Nog een keer dan het verhaal van Aegerter
Hoewel Most pas de zesde ronde van het WorldSSP-seizoen 2022 is, rekent iedereen binnen Ten Kate zich stiekem al rijk. Met negen overwinningen uit tien races, is hun Dominique Aegerter al bijna kampioen. Maar dan is daar ineens die startcrash in de eerste manche op dat wat rare circuit van Most. De eerste bochten zo aanleggen, is natuurlijk vragen om problemen. En die komen er omdat Can Oncu besluit de bochtencombinatie te nemen zonder te remmen. Niet dus en ook Aegerter verdwijnt in de grindbak. Op zich is er niets aan de hand; Aegerter kan het verlies van 25 punten probleemloos hebben en hij kan bovendien niets doen aan die val. Maar niets menselijk is hem vreemd, zo blijkt. Want na zijn crash faket hij een blessure in de hoop op een rode vlag. En dus een herstart, met opnieuw een kans op 25 punten. Die komen er niet en ook de herkansing op zondag wordt de Ten Kate-rijder ontnomen vanwege de fake-blessure. In eerste instantie wordt hij niet-fit verklaar vanwege een hersenschudding. Als duidelijk wordt dat hij wél fit is, maar toneel heef gespeeld, krijgt hij vanwege onsportief gedrag een startverbod voor Race 2. Na afloop neemt Aegerter sportief alle schuld op zich. ‘In alle hectiek heb ik niet correct gehandeld en fouten gemaakt. Er stond veel druk op mij en in het moment was er veel adrenaline en emoties. Ik heb nooit andere mensen in gevaar willen brengen: hiervoor wil ik me verontschuldigen. Ik wil het team en alle sponsors, mijn familie, vrienden en fans en alle anderen bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun.’ Uiteindelijk lijkt het allemaal goed te komen voor hem, want met nog vier races te gaan, heeft hij een voorsprong van 72 punten. De twaalfde (!) wereldtitel van Ten Kate is dus aanstaande. Ondanks Most.
De absolute koning van de motorschwalbe
Je hebt schwalbes en je hebt schwalbes, maar als je op YouTube.com zoekt naar ‘Motorbike rider fakes injury to cause red flag’ weet je niet wat je ziet. Volgens de overlevering gaat het hier om Marlinton dos Reis Teixeira, voor vrienden – als hij die nu nog heeft – Kalunga. Tijdens een motorrace in Brazilië komt hij in de regen ten val waarna zijn motor niet meer start Wat er daarna gebeurt, moet je echt zien! Uiteindelijk komt zijn schwalbe pijnlijk aan het licht en volgt een zware straf.
De rode vlag, maar voor wie?
MOTO73-verslaggever Jan Boer weet niet precies meer in welke MXGP het gebeurde, maar volgens hem is het de Portugese 500cc-GP van 1996. Die wedstrijd wordt verreden in het 200 km boven Lissabon gelegen Arganil. Aan het eind van het startveld komt een rijder na de start ten val. Vraag ons niet naar zijn naam, maar Jan meent vagelijk te herinneren dat het iemand uit een Scandinavisch land was. Wie het ook is, hij blijft roerloos op het startveld liggen. Als het ernaar uitziet dat hij daar nog steeds ligt als de rijders voor de eerste keer doorkomen, kan de wedstrijdleider niets anders doen dan de race af te breken. De rode vlag gaat uit. Vanuit zijn ooghoeken ziet de gevallen rijder dat en hij staat vrijwel meteen weer op. Zijn actie wordt niet op prijs gesteld. Als de race opnieuw wordt gestart is hij er niet bij, want hij wordt bestraft met een startverbod. Maar wie was het? Hopelijk kun je ons hierbij helpen, want deze vermoedelijk Scandinavische crosser mag uiteraard niet onvermeld blijven in een verhaal over Schwalbes in de Motorsport.
Met dank aan de zwaluwen
Het Duitse woord schwalbe is gebaseerd op het gedrag van zwaluwen, die – je raad het al – in het Duits Schwalben heten. De vogels laten zich soms ineens een heel stuk naar beneden vallen om vervolgens door te vliegen alsof er niets gebeurd is. In het Nederlands heet de schwalbe officieel een fopduik, maar ook kunstduik komt voor. Voetballers die vaak betrokken zijn bij een schwalbe, leiden volgens tegenstanders vaak aan de vallende ziekte. Daarmee is het contrast bij motorrace dan wel weer enorm groot, want onder andere Ruben Xaus en Casey Stoner (voordat hij succesvol werd uiteraard) leden volgens de paddockwijsheid ook aan deze ziekte. Maar hun – vaak- harde klappers kun je eigenlijk met geen mogelijkheid schwalbes noemen…
