Ducati viert de populariteit van de Scrambler na het bereiken van de mijlpaal van meer dan 100.000 nieuwe Scramblers op de weg sinds de lancering van het model in 2015.
Stukje geschiedenis. Op verzoek van de gebroeders Berliner, Ducati-importeurs voor de Verenigde Staten in de jaren 1960, ging de eerste Scrambler Ducati in productie in 1962. De Berliners wilden een model dat paste bij de smaak van Amerikaanse motorrijders. De productie eindigde in 1975.
Ducati heeft veel verschillende interpretaties voorgesteld sinds de nieuwe Scrambler van 2015, waaronder de eerste Scrambler Ducati Icon in de versies Urban Enduro, Full Throttle, Street Classic en Classic, waaraan vervolgens de Mach 2.0, de Italia Independent limited edition, de Flat Track PRO, de Café Racer, de Desert Sled, de Sixty2 en de Icon Dark werden toegevoegd.
2018 Ducati Scramler Mach 2
De Scramble-familie wordt gecompleteerd door de nieuwste en modernere 1100 Tribute PRO, Urban Motard en Nightshift.
In de afgelopen maanden konden liefhebbers in Ducati Museum de geschiedenis van het merk en zijn motorfietsen herbeleven via de tijdelijke tentoonstelling ‘Scrambler 60th’. De expositie, die loopt tot eind september, vertelt de geschiedenis van Land of Joy en zijn werelden: design, lifestyle, customization, exploratie en zelfexpressie.
2015 Ducati Scrambler Icon
Om dit belangrijke jubileum en mijlpaal te vieren, heeft Scrambler Ducati samengewerkt met Carrera Eyewear, Officiel Partner van Ducati Corse, voor de Eyewear Collection. Er werd een iconische zonnebril gecreëerd in een beperkte oplage van slechts 60 stuks.
De stijl van de zonnebril weerspiegelt de Carrera esthetiek verrijkt met het Scrambler Ducati logo op het rechter glas. De afwerking is in de klassieke ‘62Yellow’ kleur.
De dubbele neusbrug draagt de Scrambler Ducati-handtekening en het logo ter ere van het 60-jarig bestaan van het merk staat op de rechterbrillenpoot. Dit alles verpakt in een exclusieve verpakking.
Kanyarfoto is een typische site. Het team erachter fotografeert motorrijders op gekende toertoppers als de Stelvio en zet de foto’s online. Die kun je vervolgens kopen voor 9,50 euro. Op zo’n toertopper als de Stelvio wil het wel eens gebeuren dat er iets heel speciaals voorbij komt. Zoals de 2023-Suzuki V-Strom. Waarom de testrijder op een dag gaat testen wanneer de Stelvio vergeven is van de motorrijders, is ons een raadsel. Je zou bijna denken dat ze het met voorbedachte rade doen, om het rumoer rond de nieuwe V-Strom nog wat extra aan te jagen. Dat het werkt, bewijst dit bericht.
Maar goed, de V-Strom. Het is Suzuki’s populairste model die al twee decennia aaneen wordt gekoesterd. Reken maar dat ze bij Suzuki peentjes zweten als wordt besloten dat het hoog tijd is voor een opvolger. Een opvolger ook die geen schroef deelt met én een ander blok heeft dan de vertrouwde en degelijke V-twin. Je moet het lef maar hebben om een deel zekere omzet weg te strepen in je begroting van 2023.
De geheimzinnige motorfiets die op de Stelvio werd gefotografeerd droeg geen opschriften, laat staan een merk. Maar de lijnen van de motorfiets roepen wel meteen herkenning op waarmee je een verband legt met Suzuki. Met name de snavel roept die herkenning op. En de wijze van bevestiging van de Tokico-remklauwen in combinatie met de dubbele voorremschijf lijkt lijkt op die van de V-Strom.
Uiteraard blijven bij Suzuki de monden gesloten, maar als bovenstaande speculaties worden bevestigd, zou dat een revolutie betekenen voor wat een van Suzuki’s populairste modellen. En dan hebben we het nog niet over het blok gehad, dat jarenlang het piece de resistance is geweest van de V-Strom. In de gefotografeerde motorfiets is dat nog steeds een tweecilinder; geen V-twin maar een staande twin! Het lijkt er ook op dat de cilinderinhoud iets groter zou kunnen zijn dan de 645 cc van de uitlopende V-Strom.
21- en 18-inch wielen
De nieuwe staande twin heeft ook tot gevolg dat het frame en het achterbrugprofiel nieuw zijn. Tevens lijkt Suzuki de kans gegrepen te hebben om ook de omgekeerde voorvork te vernieuwen.
De spaakwielen zouden wel eens de maten 21-inch voor en 18-inch achter kunnen hebben. Omdat de banden iets van noppen/blokken vertonen, mag je aannemen dat dit de adventure-versie is. En dat er naast deze nieuwe V-Strom – die naam blijft – tegelijkertijd ook een meer straatgerichte versie komt.
Omdat het allemaal mogelijke zekerheden betreft, zijn het in feite speculaties. Voor harde zekerheden moeten we wachten op de EICMA of in de periode daarvoor. De motorfiets die werd gefotografeerd lijkt een prototype in een zeer vergevorderd stadium. Het is niet uitgesloten dat het in Milaan zal worden gepresenteerd. Op dat moment zullen we weten of het echt de nieuwe ‘Strom’ is (zonder de V) of dat de twee modellen naast elkaar komen te staan, maar dat lijkt onwaarschijnlijk.
Met deze nieuwe versie wordt de familie van Moto Guzzi’s meest innovatieve motorfiets uitgebreid. Laten we, in afwachting van het moment dat hij eindelijk in de etalages van de dealers te zien is, genieten van de suggestieve beelden van de limited edition V100 Mandello Aviazione Navale, gepresenteerd op het vliegdek van het vliegdekschip Cavour.
Hij is nog maar tien dagen in de voorverkoop en heeft al een “speciale” versie op zak: we hebben het over de V100 Mandello, de belangrijkste nieuwigheid van Moto Guzzi, de motor waarmee de in Mandello del Lario gevestigde fabrikant het goed wil doen in een heel nieuw segment dat Guzzi zelf heeft “gelanceerd”, dat van de naakte sporttourers.
Gepresenteerd op het vliegdek van het vliegdekschip Cavour, afgemeerd in de haven van Civitavecchia, betrad de nog niet uitgebrachte V100 Mandello Aviazione Navale het toneel via het door vliegtuigen gebruikte hefplatform, waarbij de bedieningsorganen werden gevolgd die gewoonlijk bedoeld zijn voor opstijgende vliegtuigen.
Geproduceerd in een beperkte oplage van 1.913 genummerde exemplaren (als eerbetoon aan het oprichtingsjaar van de luchtcomponent van de marine), heeft het een speciale kleurstelling die de graphics van de F-35B gevechtsvliegtuigen weerspiegelt, van de typische jet intake strepen die de luchtinlaten van de jets markeren tot de low-visibility driekleurige cockade op de zijkanten van de brandstoftank, en eindigend met het wapen van de Marine Luchtvaart en het Gruppo Aerei Imbarcati logo.
De standaarduitrusting van de V100 Mandello Aviazione Navale omvat met name de TPMS-bandendruksensor en verwarmde handvatten, terwijl het serienummer met een lasergravure op de stuurverhoging is aangebracht. Elk model wordt geleverd met een speciale motorhoes en een gedenkplaat.
Moto Guzzi en de marineluchtvaart zijn verbonden door de strijdbaarheid van de oprichters Carlo Guzzi en Giorgio Parodi in de luchtvaartdienst van de Regia Marina tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het was tijdens het conflict dat de twee vrienden, samen met piloot Giovanni Ravelli, besloten zich aan de motorbouw te wijden zodra de oorlog voorbij was. De laatste overleed echter in 1919, en toen Moto Guzzi in 1921 werd geboren, besloten de twee om de adelaar (symbool van de luchtmacht) als kenmerkend element van het Moto Guzzi-logo te nemen, ook ter nagedachtenis aan hun vriend.
De Ninja 650 combineert sportief rijden met dagelijkse bruikbaarheid. De ideale combinatie van rijplezier en gebruiksgemak maakt deze Sport Tourer zeer geliefd bij een breed publiek. Voor 2023 is de Ninja 650 uitgerust met Kawasaki’s geavanceerde Traction Control en LED-richtingaanwijzers.
Onder het motto ‘’Fun-Style-Easy’’ weet de unieke Ninja 650 een zeer breed scala aan rijders voor zich te winnen. De koppelrijke 649cc parallel-twin heeft een bruikbare vermogensafgifte onder alle omstandigheden. Door het lichte Trellis frame en aluminium swingarm blijft het rijklaargewicht beperkt, dit komt ten goede van de sportieve aspiraties. Een comfortabele rijpositie, kuipwerk met geïntegreerd windscherm en laag brandstofverbruik maken deze Ninja daarnaast perfect inzetbaar voor lange tourritten of dagelijks gebruik.
Nieuw is de toevoeging van Kawasaki’s geavanceerde Traction Control Systeem (KTRC)*. Dit 3-voudig instelbare systeem ondersteunt bij sportief rijden (mode 1) of biedt maximale tractie onder alle omstandigheden (mode 2). Hiernaast is het systeem ook volledig uit te schakelen.
Om het moderne design te benadrukken krijgt het model vanaf 2023 standaard ook LED-richtingaanwijzers als aanvulling op de overige LED-verlichting. Achter de scherp vormgegeven neus bevindt zich een modern TFT-kleurendisplay. Het scherm geeft informatie over o.a. de huidige versnelling, schakelindicator, brandstofmeter en ECO-indicator. Via de Kawasaki Rideology app kan er een veelvoud aan informatie uitgelezen worden zoals een route logboek en onderhoudsinformatie.
Om de Ninja 650 geschikt te maken voor het A2 rijbewijs is er een 35kW kit beschikbaar.
De 2023 Ninja 650 is vanaf medio december beschikbaar bij de officiële Kawasaki dealers in de nieuwe kleuren Lime Green (KRT edition) en Metallic Matte Graphenesteel Gray.
Kijk voor meer informatie of een dealer bij u in de buurt op www.kawasaki.nl.
*De 35kW (A2) versie is uitgerust met één KTRC-modus en hiernaast ook volledig uit te schakelen.
Zo ongeveer kan zijn tentenkamp er hebben uitgezien. Willem van Oranje, Vader des Vaderlands, bracht in 1568 een leger op de been om de Spanjolen uit de Nederlanden te verjagen. Aan het begin van die Tachtigjarige Bevrijdingsoorlog dobberden de Watergeuzen op bootjes en bivakkeerden de grondtroepen in tenten. En met een beetje fantasie ziet die rij witte tenten van Landgoed Lindehof in Blesdijke er uit als zo’n legerkamp van onze ome Willem.
Fotografie: Michiel van Dam
Anno 2022 zijn er natuurlijk wel wat verschillen met toen. Onder het doek van onze glamptent staan een comfortabel bed en bankstel en snorren koelkast en petroleumkachel. In plaats van een latrine staat ons een privé-badkamergebeuren tot beschikking. Zaken waar Willem en zijn strijdmakkers nog niet van konden dromen.
TankTasTocht #5 Overijssel
Wanneer?
zaterdag 15 oktober
Lengte toer?
153 km
Start
Frederiksoord Museum, Frederiksoord
Fotostop
Op deze dag is er helaas geen fotograaf beschikbaar.
Finish
Café de Steen, Willemsoord
Grote zwerfkei
Evenmin als van het ijzeren paard, dat getrouw naast onze tent staat te wachten totdat we de startknop indrukken. We beginnen onze route in Willemsoord bij De Steen, vernoemd naar een grote zwerfkei op de kruising van de Steenwijkerweg en de Koningin Wilhelminalaan. Willemsoord was de derde kolonie van Weldadigheid, die begin negentiende eeuw in dit gebied uit de woeste grond werd gestampt. Omdat de Willems van Oranje meebetaalden en omdat het natuurlijk toffe reclame is als het koningshuis zich aan je zaak verbindt, kregen de koloniën namen van Oranje. Daarom prijkt Willems naam op het plaatsnaambord dat wij passeren.
Zo’n Harley Pan American draaft niet alleen op hooi en water. Euro 95 blieft het beestje. In Oldemarkt staat een zelfbedieningstank en zo ontdekken wij de handelaar daarnaast. Carrosso heeft een imposante collectie prachtautomobielen in de showrooms staan die wij zo maar mogen bekijken van de vriendelijke Oldemarktse meneren. We krijgen er zelfs koffie bij aangeboden.
Het is niet een zaak waar je een achtstehands Kadettje scoort, meer een etablissement waar de prinsen Bernhard hun vergulde spaarvarkentjes komen stukslaan. En misschien de huidige kroondrager Willem A. van O. te D.H.
Turfwinning en riet
Rietlanden, water, moerasbossen en hier en daar een molen bepalen het uitzicht in de Weerribben. Het landschap is door mensenhanden gevormd door turfwinning. Vanuit Ossenzijl werd de turf verder het land in getransporteerd. Toen de turfmarkt instortte, schakelden de Ossenzijlers over naar het verwerken van riet. Het plaatsje ligt idyllisch op een knooppunt van waterwegen en heeft een aantal frappante kerkjes die wij in het voorbijrijden bewonderen.
Bij Kuinre groeten we meneer en mevrouw ooievaar, slaan rechtsaf naar Slijkenburg waar een gedenksteen herinnert aan de rol die deze schans speelde in de Tachtigjarige Oorlog. En daarna rollen de motorbanden voort over de hoge, smalle en kronkelige Lindedijk. Die prachtweg brengt ons zonder tegenliggers of bumperklevers naar de Stellingwerven. De Harley zoemt over rechte, maar opnieuw lege wegen door kleinschalige landschappen op de zandruggen en een grote openheid van land en hemel. Al begin veertiende eeuw, dus ruim voor onze Willem, maakten de Stellingwerven zich los van Drenthe en haar landsheer, de bisschop van Utrecht. De Stellingwervers hadden hun vrijheid, net als hun Friese buren, hoog in het vaandel staan. In de negentiende eeuw ontwikkelden ze zich tot veenkoloniale nederzettingen, die de oorspronkelijke boerendorpen overvleugelden.
Desperado’s
De werven boden ook een schuilplek aan desperado’s, mensen die niet langer onder het regime van de Koloniën van Weldadigheid wilden leven. Als je in een nacht een plaggenhut wist te bouwen met een rokend schoorsteen erop, dan mocht je er blijven wonen. Dat was ook zo in Noordwolde. Ook de Noordwoldezen bekwaamden zich in het riet- en rotanvlechten, in 1908 werd er zelfs de Rijksrietvlechtersschool gesticht. In dat monumentale gebouw zit nu het Nationale Rietvlechtmuseum. We bekijken de interessante tentoonstelling vol binnen- en buitenlandse vlechtwerkkunst. Daarna steken we de straat over voor een vorstelijke lunch bij restaurant Tramhalteplein.
Langs oude Willem
Johan Cruyff zei het al. ‘Je ziet het pas als je het weet.’ Als je erop gaat letten, zie je Willempie overal. Na Willemsoord staat nu Willemstad op de routerol. Willemstad blijkt niet meer te zijn dan een straatnaambord aan een asfaltweggetje dat overloopt in een onverhard karrenspoor. Volgende halte: Wilhelminahoeve, dat wil zeggen het bord dat bij die zogeheten camping staat en dan rollen de banden alweer verder door het bos langs Oude Willem. Wie zich hier een knoertige stropers- en houthakkersherberg bij voorstelt komt bedrogen uit. Oude Willem is net als Willemstad niet meer dan een bordje op een paaltje. Geeft niks, het is mooi rijden hier.
Van de ooit uitgestrekte hoogveengebieden komen we onderweg nog wat plukjes tegen. In het Fochteloërveen en verderop na Dieverbrug ook bij Rheeveld en Brunnigerveld. Op de horizon trekken auto’s en trucks een lange streep, maar temidden van dit natuurdecor zijn het ros uit Milwaukee en wij alleen onderweg.
Via het Oranjekanaal en Oranjeoord bromt de Pan American tevreden naar Wilhelminaoord. Voort gaat het, in tomeloze vaart, slechts geremd door verkeersdrempels en gebodsborden 30 of 60 km per uur. Je zou er een desperado van worden.
Open voor bezoekers
Langs de weg trekt het opschrift op een gevel de aandacht.
Hoeve Koning Willem III staat open voor bezoekers. Aaldert en Ruth Middelwijk ontvangen er graag bezoekers, om iets van hun melkveehouderijbedrijf te laten zien. Wel graag even bellen of mailen vooraf, want de koeien en kalveren verdienen ook aandacht, net als hun vier kinderen en hond Gijs. De voormalige paardenstal is nu omgetoverd in luxueuze vakantieappartementen waar Willem van Oranje en zijn kornuiten maar al te graag zouden verblijven.
De schuur met die letters erop langs de weg moet nog worden ingericht als een bezoekersinformatiecentrum.
Na de Willempies, Wilhelmina’s en ander Oranjespul kunnen we Frederik ook nog wel aan boord hijsen. Fredriksoord was de eerste van de Koloniën van Weldadigheid waarvoor Willempie met een kroon in plaats van een pothelm zijn zegen en wat geld gaf. De expositie van Museum De Proefkolonie schopt je in het armoedige verleden van deze streek. Maar als je liever in het Grand Café deze toer afsluit vinden alle Willempies dat ook goed.
Foto’s van de nieuwe BMW M1000R zijn er niet. Daarom gebruiken we de 2022 BMW S1000R als illustratie.
Vroeger draaiden streetfighters vooral om zelfgemaakte creaties. Menig gecrashte GSX-R1100 keerde terug op de weg met aftermarket koplampen en een breed stuur om op het vervangen van dure OEM-carrosseriepanelen te besparen. Maar nu worden door de meeste merken ‘fabriek-streetfighters’ gevoerd. Voor 2023 staat BMW op het punt zijn kaarten op tafel te leggen met de lancering van de nieuwe M1000R.
Momenteel kun je bij een BMW-dealer binnenstappen en wegrijden op een S1000R. Dat is in wezen een uitgeklede naakte versie van de S1000RR-superbike. Maar BMW heeft tot nu toe afgezien van de meest krachtige versie van zijn viercilindermotor. Terwijl het blok van de S1000RR meer dan 200 pk levert, moet de S1000R het doen met de terug getunede versie van 162 pk van de S1000XR. Dat is misschien meer dan genoeg om er een spannende rit van te maken, maar in een spec-sheet gevecht met Ducati’s 205 pk sterke Streetfighter V4 en MV Agusta’s al even krachtige Brutale 1000 komt de huidige BMW naked tekort.
In 2023 is er een alternatief voor motorrijders die het Duitse karakter van de BMW willen combineren met de pure prestaties van het Italiaanse duo: de BMW M1000R. Net zoals BMW de M1000RR creëerde als homologatie-superbike om exotische onderdelen te kunnen gebruiken in de productieracerij, zal de M1000R een high-end model zijn dat zijn uiterlijk leent van de S1000R, maar vertrouwt op de prestaties van de S1000 RR. We hebben nog geen foto’s van de motorfiets en zijn ongewis over de finesses, maar eind november gaan we de nieuwe BMW M1000R testen. Wel hebben we een paar aanwijzingen uit typegoedkeuringsdocumenten gevonden.
Het belangrijkste getal is het vermogen, dat uitkomt op 207 pk, identiek aan de bijgewerkte S1000RR van 2023, die later dit jaar zijn debuut maakt. Dat is 1,3 pk meer dan de Streetfighter V4 of Brutale 1000, waardoor de M1000R fier bovenaan het lijstje ‘Meest Krachtige Hypernakeds’ staat. Met meer dan 40 pk meer de S1000R is de M1000R uiteraard een aanzienlijk snellere motorfiets. Zijn topsnelheid bedraagt 280 km/u, tegenover 254 km/u voor de S1000R en slechts 23 km/u minder dan de veel meer aerodynamische en voor 2023 vernieuwde S1000RR superbike. Het blok van de M1000R heeft exact dezelfde specificaties als die van de S1000RR uit 2023 (net als de M1000R hebben we de vernieuwde S1000RR ook nog niet gezien, maar wel de specificaties). Het maximumvermogen wordt geleverd bij 13.750 tpm, en het maximumkoppel van 113 Nm bij 11.000 tpm. Het maximumvermogen van de S 1000 R ligt daarentegen bij 11.000 tpm en het maximumkoppel bij slechts 9.250 tpm, waaruit blijkt hoe anders de M1000R straks zal aanvoelen tijdens het rijden.
Typegoedkeuringspapieren
Hoewel de typegoedkeuringspapieren van de M1000R geen details geven over de ophangingscomponenten van de motorfiets, kunnen we vaststellen dat deze zijn gewijzigd. De totale lengte is iets korter, maar de wielbasis is bijna een 25 mm langer dan die van de S1000R. De M1000R is ook ongeveer 38 mm breder dan de S1000R en 63 mm hoger, wat wijst op veranderingen aan de carrosserie en de zithouding. Om bij te blijven bij de concurrentie lijkt een set winglets een waarschijnlijke toevoeging aan de styling. En wellicht komt er een kleine kap boven de koplamp om de rijwind af te buigen.
Net als de M1000RR krijgt de M1000R bredere wielen dan het basismodel, met een 200-achterband in plaats van de 190/55-17 van het huidige model. Dat zou een aanwijzing kunnen zijn dat hij dezelfde carbon wielen krijgt als de M1000RR, hoewel uit de specificaties blijkt dat hij niet lichter is dan de standaard S1000R, met een rijklaar gewicht van 199 kilo.
Zonder te weten of de M1000R de ophanging en componenten als carbon wielen van de M1000RR krijgt, is het moeilijk om naar de prijs te gissen. Maar je kunt er zeker van zijn dat de prijs fors meer zal zijn dan die van de standaard S1000R, die in 2023 ook te koop blijft.
De Moto Guzzi Days van 2022 (8 tot 11 september) betekende de terugkeer van het grootste Moto Guzzi evenement op de kalender. En het was een daverend succes.
Moto Guzzi-rijders uit alle landen, acteur/celebrity Ewan McGregor en meer dan 60.000 fans van het merk waren aanwezig en genoten van de festiviteiten én de 2023 line-up waaronder de V100 Mandello en de gloednieuwe 2023 V7 Stone Special.
Ook in het Moto Guzzi-museum aan de Via Parodi 57 werden meer dan 20.000 bezoekers geregistreerd om hulde te brengen aan het 100-jarig bestaan en de successen van het merk uit Mandello Del Lario.
2022 Moto Guzzi Days: ook Ewan McGregor was aanwezig.
We zijn ons er terdege van bewust dat we er vroeg bij zijn dit jaar. Maar als de pepernoten al in de winkels liggen, waarom moeten wij dan op de rem trappen met Sinterklaas-nieuws? Nou dan.
Om nieuwe generaties te inspireren om net zo te rijden als Marc Márquez is er een onder Honda licentie geproduceerde, elektrisch aangedreven CBR1000RR-kindermotor te koop. Compleet met werkende led-koplampen en verlicht instrumentenpaneel. Wat de echte CBR niet heeft, zit wel op de baby-CBR: je kunt er zowel mee voor- als achteruitrijden. En er zit een claxon op, maar die kun je beter uitschakelen als weekendrust je heilig is.
Het was een enerverend weekend voor Collin Veijer in Aragón. Naast twee belangrijke Red Bull Rookies-races was Veijers management achter de schermen hard aan het werk om de laatste details af te stemmen voor een Moto3 Grand Prix-contract in 2023. Het lijkt er dus sterk op dat Nederland volgend jaar – naast Bo Bendsneyder en Zonta van Goorbergh in de Moto2-klasse – drie rijders in de Grand Prix heeft. Maar Veijers focus lag in Aragón op de Red Bull Rookies Cup-titelstrijd, waarin hij voor aanvang tweede stond in de tussenstand met negentien punten achterstand op kampioenschapsleider José Rueda. In de eerste race reed de 17-jarige Nederlander sterk en was hij constant in de top-vijf van de grote kopgroep te vinden. Veijer deed nog een poging om weg te rijden, maar werd op de lange rechte stukken van Aragón achterhaald. Er volgde een spannende slotronde. Op de finishlijn was het verschil tussen de top-vier slechts 0,060 seconde. Veijer zat echter aan de verkeerde kant, want hij finishte als vierde, terwijl zijn concurrent Rueda tweede werd. De winst ging naar de Fin Rico Salmela. Ook in de tweede race was het ‘close racing’ van start tot finish, waarin Veijer opnieuw een hoofdrolspeler was. Deze keer pakte zijn tactisch plan voor de slotronde perfect uit en met een gewaagde, maar prachtige inhaalactie buitenom wist hij in de laatste bocht van de tweede naar de eerste plaats te komen. De coureur uit Staphorst kwam als winnaar over de finish en scoorde zijn derde zege van het seizoen. Doordat Rueda als zesde eindigde is het verschil tussen de Spanjaard en Veijer nog slechts elf punten. Met enkel nog twee races in Valencia op de kalender belooft het een spannende seizoenontknoping te worden.
Tekst: Gert Bos, Asse Klein, Kees Siroo Fotografie: Red Bull Content Pool, 2Snap
Victor Steeman en Glenn van Straalen schitteren
WorldSSP (300)
Magny Cours (Frankrijk), 11 september
Victor Steeman was de snelste WK Supersport 300-rijder op Magny-Cours. Dat demonstreerde de coureur uit Lathum door zowel in de vrije trainingen als in de kwalificatie de snelste tijd te klokken. In de eerste race streed Steeman voor de winst, totdat hij in de tweede helft van de race in de krappe hairpin onderuit ging en daar twee andere rijders bij meenam. Naast dat de MTM Kawasaki-rijder kostbare WK-punten verloor, moest hij als schuldige van het incident twee long lap penalties in de tweede race nemen. Na zijn extra meters reed Steeman op een tweeëntwintigste plaats. De 22-jarige coureur liet nogmaals zijn klasse zien door iedereen te passeren en met nog vier ronden te gaan de leiding te pakken om deze vervolgens niet meer af te staan. Met deze stunt pakte Steeman zijn derde zege van het seizoen en staat hij nu derde in het WK met 50 punten achterstand op leider Alvaro Diaz.
Ook in de WK Supersport klasse eindigde er een Nederlander op het podium. In de eerste race reed Glenn van Straalen geweldig. De EAB Racing Team-coureur wist zich vanaf een zesde startplek naar de kop van het veld te knokken. Van Straalen reed aan de staart van leider Lorenzo Baldassarri toen er met nog zeven ronden te gaan een rode vlag kwam. Van Straalen werd als tweede voor kampioenschapsleider Dominique Aegerter geklasseerd. Het betekende zijn tweede podiumplaats in het WK Supersport. In de tweede race kon Van Straalen dit kunstje niet herhalen en ging hij met nog tien ronden te gaan onderuit, terwijl hij in gevecht was voor de zesde plaats. Aegerter wist met zijn Ten Kate Racing Yamaha de race te winnen. Jeffrey Buis eindigde in het achterveld op een zesentwintigste en vijfentwintigste plaats.
In de tweede race reed Victor Steeman van een tweeëntwintigste plaats naar de winst.Glenn van Straalen eindigde in de eerste race met een tweede plek op het podium.
Hummel geblesseerd, Meijerink sterk
WK langbaan
Vechta (Duitsland), 10 september
De Fransman Matthieu Tresarrieu is met nog een wedstrijd te rijden niet meer te achterhalen in de strijd om het WK langbaan. In het Duitse Vechta eindigde Tresarrieu voor ruim 5.000 toeschouwers als tweede achter de Brit Zach Wajknecht. Meer dan voldoende om zich na 2017 weer de beste van de wereld te mogen noemen.
Voor uittredend kampioen Romano Hummel was het een avond om snel te vergeten. Al in zijn eerste heat verloor Hummel op een glad stuk in de baan de controle over zijn machine. Op wonderbaarlijke wijze wist hij een val te voorkomen, maar daarbij raakte wel zijn rechtervoet bekneld op de voetsteun. Er werd gevreesd voor een breuk in het enkelgewricht, maar dat scenario werd gelukkig in het ziekenhuis in Duitsland niet bewaarheid. ‘Een gespecialiseerde arts in Nijmegen heeft deze week naar het gewricht gekeken. Met een week rust moet het volgens hem goed komen. Ik ben er dan ook voor 99 procent zeker van dat ik gewoon kan starten tijdens de laatste GP in Roden’, liet Hummel optekenen.
Het uitvallen van Hummel betekende wel dat eremetaal dit jaar voor hem verkeken lijkt. Daarvoor binden de Duitser Lukas Fienhage en de Britten Zach Wajknecht en Chris Harris op 25 september in Roden met elkaar de strijd aan. Theo Pijper bleef andermaal steken in de kleine finale en werd hierin tweede. Het constante rijden van Pijper heeft hem wel op een vijfde plaats in het tussenklassement gebracht.
De meest verrassende prestatie leverde Dave Meijerink. De coureur uit het Overijsselse Schuinesloot kwam tijdens het pinksterweekend zwaar ten val op de Bergring in Teterow. Hij hield daar een zware hersenschudding aan over. Het herstel verliep langzaam. In Vechta stapte Meijerink weer op. Hoewel hij met een puntloze rit begon, kwam Meijerink steeds beter in zijn ritme en plaatste zich via de herkansingsrit zelfs voor de grote finale. Hierin finishte Meijerink weliswaar als laatste, maar voor het moraal was de wedstrijd in Vechta een flinke opsteker. Nog nooit eerder bereikte hij de finale van een GP-wedstrijd. Mika Meijer werd in Vechta netjes achtste, waarmee ook hij zijn beste klassering tijdens een GP wist neer te zetten.
Dave Meijerink verbaasde met een vijfde plaats in Vechta.
Kort door de bocht
Wayne Tessels heeft op 10 september voor de zevende keer een race voor het DUTCH SUPERBIKE op zijn naam geschreven. Hij wist zijn naaste concurrent Toine Gierkink achter zich te houden. Kees Boekel werd voor de tweede keer op rij derde.
Jaimie van Sikkelerus is bezig aan een geweldige reeks in het Britse BSB-kampioenschap. Na zijn podiumplaats op Cadwell Park eindigde Van Sikkelerus ook twee keer in de top-drie op Snetterton. In de eerste British Supersport-race werd de 25-jarige coureur na een knappe inhaalrace tweede en in de tweede race kwam hij als derde over de finish.
Wayne Tessels heeft met RAC41 ChromeBurner de Bol d’Or gewonnen. Tijdens deze 24-uursrace voor het WK ENDURANCE op Paul Ricard eindigde Tessels met zijn Honda-teamgenoten Chris Leesch en Jonathan Hardt als eerste Superstock-team en zevende overall. Pepijn Bijsterbosch kwam uit voor Team LRP Poland, waarmee hij als elfde overall en achtste EWC-team over de finish kwam.
Een dubbele overwinning in Frohburg was voor Jorn Hamberg niet voldoende om de IRRC SUPERSPORT-titel te pakken. Tijdens de seizoensfinale had Hamberg nog een kleine kans op de titel, maar de Tsjech Marek Cerveny had aan een tweede en derde plek genoeg om het kampioenschap veilig te stellen. In de IRRC Superbike werd Virgil-Amber Bloemhard met een vierde en achtste plek de beste Nederlander.
Hoewel Loris Veneman en Matts Ruisbroek heel ver kwamen, tot de finaledag zelfs, zijn ze helaas niet geselecteerd voor de RED BULL ROOKIES CUP 2023.
Kevin Viellevoye heeft in het Belgische Battice een hattrick gescoord. Hij won beide manches en de Superfinale voor Romain Kaivers, die hierdoor opnieuw kampioen in de PRESTIGE werd. Beste Nederlander werd Wouter Straver, hij werd negende.
Motor Club Nunspeet moet noodgedwongen de ONK & NKJ TRIAL op 1 oktober annuleren. Reden voor het afgelasten van de wedstrijd is het gebrek aan vrijwilligers. ‘Daardoor hebben wij geen andere keus’, aldus de Gelderse MC Nunspeet op hun facebook pagina.
Vanwege de grote prijsstijgingen van de laatste maanden en een verzekering die een pandemie niet dekt heeft de organisatie besloten de DUTCH SUPERCROSS (gepland in het laatste weekend van oktober) in Zuidbroek geen doorgang te laten vinden.
Sportkalender
24 september WK Flat Track Pardubice (CZ)
24 september IDC Assen
24 september ONK trial Nunspeet
24/25 september WK Superbike Montmeló (E)
24/25 september Trial der Naties Monza (I)
24/25 september IDM en ONK Hockenheim (D)
25 september MotoGP Motegi (J)
25 september MXoN Red Bud (USA)
25 september WK langbaan Roden
25 september WK SuperMoto Castelletto di Branduzzo (I)
25 september EK zijspancross der Naties Kramolin (CZ)
25 september BSB Oulton Park (GB)
25 september ONK enduro Dinant (B)
1 oktober GP speedway Torun (PL)
1 oktober WK Flat Track Debrecen (H)
1 oktober ONK enduro Vorden
1/2 oktober WK zijspan Oschersleben (D)
2 oktober MotoGP Buriram (TH)
2 oktober BSB Donington Park (GB)
6/12 oktober WK rally Marokko
8 oktober WK Flat Track Boves Cuneo (I)
8 oktober IDC Assen
8 oktober ONK enduro Hellendoorn
8/9 oktober WK Superbike Portimão (P)
8/9 oktober EK landencross Talavera de la Reina (E)
Moto Guzzi introduceert in samenwerking met Marvel Entertainment ‘Journey of Time’, een op maat gemaakt stripboek ter ere van de V100 Mandello. De nieuwe en langverwachte Moto Guzzi schittert in een verhaal samen met Wolverine, een van de meest iconische mutanten en populaire superhelden in het Marvel Universum.
In Journey of Time vecht Wolverine tegen geesten uit zijn verleden en moet hij het opnemen tegen Bullseye, een van Marvel’s meest dodelijke superschurken. In dit verhaal speelt de Moto Guzzi V100 Mandello een prominente rol in de geschiedenis van Wolverine, samen met een mysterieuze vrouw uit zijn verleden.
Met wendingen zullen lezers dit spannende Marvel-verhaal niet willen missen, met onder andere een spectaculaire achtervolgingsscène waarin de Moto Guzzi V100 een krachtige en snelle metgezel blijkt te zijn voor de mutant met adamantiumklauwen. En zelfs in het verleden zal Journey of Time laten zien hoe Wolverine en Moto Guzzi al eerder hun pad kruisten, dankzij een V7 uit de eerste serie.
Viaggio nel Tempo – Journey of Time is vanaf oktober in het Italiaans en Engels verkrijgbaar in het Moto Guzzi Museum in Mandello del Lario en in het Piaggio Museum in Pontedera.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.