Drie van Honda’s meest visueel onderscheidende modellen ontvangen updates voor het jaar 2023. Een nieuwe CB1000R Black Edition voegt zich bij de Neo Sports Café-familie; de CMX500 Rebel, Europa’s meest populaire model in de custom-categorie van de afgelopen twee jaar, krijgt een compleet nieuwe reeks eigentijdse kleuren en de ‘S’-editie is verkrijgbaar in een nieuwe dynamische kleur. De prachtige Monkey krijgt kleurupdates die een eerbetoon zijn aan de klassieke ontwerpen van de jaren 60.
Een nieuwe Mat Jeans Blue Metallic CB1000R ‘Black Edition’ voegt zich bij de bestaande Black Edition-versie aan het hoofd van Honda’s Neo Sports Café-familie. Beide kleuren hebben een nieuw zilveraccent op de tank dat past bij de zorgvuldig geselecteerde machinaal bewerkte aluminium details op de wielspaken, achterbrugplaten, motorkappen en stuurklemmen. De gestroomlijnde en agressieve look wordt afgewerkt met de in kleur afgestemde cover voor het duozadel. De standaard CB1000R heeft ook een nieuwe look voor 2023, verkrijgbaar in een stijlvolle nieuwe Bordeaux Red Metallic kleurstelling.
De CMX500 Rebel, Honda’s A2-vriendelijke 500cc paralleltweecilinder compacte cruiser, is al twee jaar Europa’s best verkochte model in de custom-categorie. Toegankelijk, gemakkelijk te rijden en gemakkelijk om mee te leven, heeft de Rebel een aantrekkelijke standaardspecificatie met onder meer een assist-/slipperkoppeling, ledverlichting en een versnellingsindicator.
2023 Honda CMX500 Rebel.
Voor 2023 krijgt de CMX500 Rebel drie gloednieuwe eigentijdse lakopties: Mat Gunpowder Black Metallic, Pearl Smokey Grey en Candy Diesel Red. De CMX500 Rebel ‘S’-versie, die een reeks praktische en aantrekkelijke fabrieksaccessoires omvat, waaronder een koplampkap, geheel zwarte vorkafdekkingen en vorkbeenkappen plus zadel in diamantgestikte stijl, is nu verkrijgbaar in het dynamische nieuwe Titanium Metallic.
De Honda Monkey blijft wegen in heel Europa opvrolijken sinds de herintroductie vorig jaar. Voor 2023 zal de Monkey beschikbaar zijn in het nieuwe Pearl Shining Black en geüpdatete Banana Yellow en Pearl Nebula Red. Alle drie hebben een frame, vork, achterbrug en achtervering in bijpassende kleur, plus een geruite zadelbekleding en een stijlvol benzinetank design die verwijzen naar de klassieke Monkey-stijl uit de late jaren 60.
In deze video van Wat Rij Jij? gaan we langs bij Ben uit Zwolle. Ben heeft een Yamaha XSR 700 uit 2017 gekocht in 2020 voor 8.000 euro, in Wageningen staan de Kawasaki Ninja 650 uit 2019 en de Suzuki GSR750 uit 2012 van Sanne en Rick. Sanne kocht de Ninja 650 voor 6.990 euro in 2020 en Rick zijn GSR in 2022 voor 6.700 euro. Frank uit Bussum kocht in 2021 een splinternieuwe Royal Enfield Himalayan voor 6.199 euro.
U kunt deze herfst een stukje filmgeschiedenis bezitten door de Triumph Scrambler 1200 XE uit de James Bond-film No Time To Die aan uw motorfietscollectie toe te voegen.
De motor is een van de voertuigen in de actievolle openingsstunt van de film, bereden door de vijandelijke moordenaar Primo voordat hij door James Bond wordt opgepikt voor de beroemde sprong op het plein.
Voordat het filmen begon, werd de standaard Scrambler 1200 XE uitgebreid aangepast door Triumph in de fabriek in Hinckley. De stuntcoördinator van No Time To Die, Lee Morrison, werkte rechtstreeks samen met het team om ervoor te zorgen dat de motor de zware stuntscènes aankon.
“Eerst en vooral moet ik er als stuntcoördinator zeker van zijn dat we de actie op die motorfiets kunnen uitvoeren. Is hij wendbaar en krachtig genoeg voor de stuntrijders om te doen wat ik wil? En ook, cruciaal, past hij in het verhaal van de film op een manier die geloofwaardig is op het scherm. We vonden het uiterlijk van de Scrambler 1200 XE geweldig en reden er absoluut op los. Ik bedoel zo agressief als je op een motorfiets kunt rijden. We staken hem in het terrein op, reden hem door gladde straten in Matera, namen trappen in de derde versnelling, wisselden snel van richting, sprongen, alles wat je maar kon bedenken, en die motor presteerde briljant.”
Met zulke uitgebreide modificaties is de motor niet langer geclassificeerd als legaal voor de weg en mag hij niet worden verkocht met homologatie voor de weg. Toch zou de nieuwe eigenaar de machine verder kunnen aanpassen om hem weer op de weg te krijgen, hoewel dat waarschijnlijk de waarde van deze tweewielige filmster zou aantasten.
Nu de vakanties weer achter de rug zijn en je weer meer achter je bureau zit dan in het zadel is het misschien eens tijd om je toestel te updaten. In essentie wijst zich dat allemaal vanzelf, maar telkens weer blijkt het toch niet voor iedereen even vanzelfsprekend. Vandaar toch even apart aandacht daarvoor. In deze aflevering de TomTom Rider, de volgende keer komt de Garmin Zümo aan bod.
Illustraties: Hans Vaessen
Om te beginnen toch nog weer even de waarschuwing die ik altijd geef: ga niet de avond voor vertrek updaten! Ook al gaat het meestal in één keer goed, er is een goede kans dat dan de Wet van Murphy op de loer ligt en je moet vertrekken zonder goed werkende gps. En laten we wel zijn: als het werkt, werkt het. Wat maakt het nu uit of je kaarten een paar manden ouder zijn dan kan? Zoveel verandert er ook weer niet.
Het updaten als zodanig is tegenwoordig supereenvoudig. Vooral met de toestellen die via WiFi werken, zoals de TomTom Rider 550. Toch levert dat ook een risico op. Het gaat bij zo’n update om grote bestanden van diverse gigabytes. Dat maakt het updateproces gevoelig voor verstoring. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je WiFi-netwerk niet helemaal goed geconfigureerd is. Dat het netwerk van je buurman om voorrang vecht of een magnetron even leidt tot verstoring. Kijk je naar streaming tv, dan zie je in zo’n situatie even onscherp beeld, maar dat herstelt zich meestal even later vanzelf weer. Bij het updaten van de kaarten kan het er echter voor zorgen dat het downloadbestand wordt beschadigd, waardoor je na updaten ineens de melding krijgt ‘geen kaarten beschikbaar’. Kun je opnieuw beginnen. En dat kan uren onzekerheid en ergernis opleveren.
Enfin, dat gezegd hebbende: heb je eenmaal succesvol via WiFi geüpdate, dan zal dat de volgende keer ook wel goed gaan. Liep je eerder tegen problemen aan? Doe dan je volgende update via de pc (ook al werkt die ook via WiFi, dat is toch stabieler).
Soorten updates
Het eerste waar we aan denken bij een GPS is natuurlijk de kaartupdate. Hoe vaak die verschijnt verschilt per type, maar ga uit van gemiddeld driemaal per jaar. Heb echter in de gaten dat een weg die vandaag verandert niet meteen de volgende dag in je toestel staat. Wel is het zo dat TomTom sneller met wijzigingen is dan concurrent Garmin. Dat komt doordat TomTom via Teleatlas zelf z’n kaarten maakt en een update dus over minder schijven gaat. Bovendien staan de ontwikkelingen niet stil en werkt TomTom aan een techniek, waardoor je ook echt alleen updates hoeft te installeren in plaats van telkens opnieuw de hele kaart. Daardoor zullen wijzigingen in de toekomst nog veel sneller in je systeem staan. Maar dat zal vermoedelijk niet gelden voor de huidige Rider.
Ofschoon het eigenlijk heel eenvoudig is, is er toch veel verwarring rond het updaten van de Rider. Daarom toch even wat uitleg. Om te beginnen is er een belangrijk verschil tussen de Rider 4xx en Rider 5xx. Bij de Rider 4xx moet je je updates altijd doen via de computer. Daartoe installeer je dan het programma MyDrive Connect. Dat is gratis te downloaden van de TomTom-site. Koppel uiteraard je toestel met de meegeleverde usb-kabel aan je computer. De verwarring zit erin dat TomTom nóg een toepassing heeft die Mydrive heet. Dat is de routeplanner die je vindt op mydrive.tomtom.com. Geen apart programma dus, maar feitelijk een website. Die gebruik je voor het maken en overzetten van routes, maar niet voor updates. En omgekeerd: MyDrive Connect gebruik je alleen voor updates en niet voor routes.
Uitroepteken
Maar goed, voor de Rider 5xx is dat allemaal niet nodig. Je zorgt gewoon dat je toestel verbinding heeft met je WiFi en je bladert naar ‘instellingen’.
Staat daar een uitroepteken dan betekent dit dat er een update beschikbaar is. Tik erop, blader naar rechts en je ziet ‘updates en nieuwe items’.
Vervolgens zie je welke updates er beschikbaar zijn. Je zult zien: er zijn heel vaak updates. Naast kaarten kunnen dat immers ook flitspalen of points of interest (POI’s) zijn.
Daarna kies je voor ‘update nu’. Je zult zien: het toestel vraagt vanzelf om te koppelen aan een voeding. Dat kan de computer zijn, maar ook je telefoonlader. Dat is van belang om te voorkomen dat de accu tijdens het updaten leeg zou gaan. Het update-proces zelf kan vervolgens vrij lang duren, afhankelijk van je verbindingssnelheid. Soms een paar minuten, soms een paar uur. Wacht dat geduldig af.
Veel meer updates
Zoals al gezegd: de Rider4xx moet je updaten via MyDrive Connect. Ook de Rider 550 kun je via de computer updaten. Het enige voordeel daarvan is dat er dan gebruikgemaakt wordt van de, vaak, stabielere verbinding van de computer. Maar het is ook verwarrend. Zo zul je bijvoorbeeld zien dat er veel meer updates beschikbaar zijn.
Je kunt namelijk ook deelkaarten installen. Of extra stemmen. Via MyDrive is alles beschikbaar. Advies: hou het simpel en doe dat niet. Installeer gewoon heel Europa. Natuurlijk, als je alleen Benelux installeert, ben je sneller klaar met updaten. Maar zodra je een route laadt die maar een stukje door Duitsland gaat, krijg je een foutmelding, waardoor je op dat moment ineens alsnog heel Europa zou moeten installeren. Niet doen dus.
Bij de Rider4xx start je de feitelijk update vanuit het programma. Bij de Rider 5xx is dat anders en zie je een melding die vaak slecht gelezen wordt.
Met andere woorden: nadat je in MyDrive hebt aangegeven welke update je wilt installeren, moet je nog steeds in het toestel even het scherm opzoeken.
Koop producten
Nog even dit. In MyDdrive zie je ook het menu met ‘koop producten’ verschijnen.
Veel mensen klikken daar op en zien vervolgens dat ze moeten betalen voor flitspalen of kaarten. Maar ik heb toch lifetime? Inderdaad, dat menu is eigenlijk alleen relevant voor als je voor de Rider 40 of 50 bijvoorbeeld flitspalen wilt aanschaffen. MyDrive Express is immers voor alle TomTom-toestellen. Voor de rest geldt: gewoon negeren! Klik op de groene knop ‘bekijk updates’.
Het is dit jaar een goede motorzomer en -nazomer geweest. We hebben veel en langdurig kunnen rijden. Akkoord, soms was het te warm, maar ik zeg altijd; beter te warm dan een tropische moessonregen, een antarctische sneeuwlawine, of een muggenplaag, waardoor duizenden van deze insectjes in je helm vliegen, je het zicht ontnemen, en je in een sloot rijdt. Gelukkig staat door de warmte die sloot droog, zodat je niet verdrinkt. En inderdaad, statistieken bevestigen dat er dit jaar weinige motorrijders verdronken zijn, en zo zie je maar hoe belangrijk het is dat je, ook met je motorpak aan, goed kunt zwemmen. Zelf heb ik eveneens etterlijke kilometers afgelegd, zowel met mijn Triumph Speed Twin Breitling als met mijn Triumph Thruxton R. De Breitling, die nog altijd de new kid in town is, heeft zelfs zijn eerste onderhoud al gehad, na duizend kilometer. Met de Thruxton heb ik al bijna vijfduizend kilometer op de teller. Je moet hierbij rekening houden dat ik niet altijd de tijd heb om met de motor te rijden. Als Vlaams auteur moet ik ook vele uren arbeiden aan mijn nieuwe roman, getiteld ‘Als De Vogels Vliegen, Zie Je Dieren In De Lucht’. Het is een misdaadroman, waarbij een oude vrouw vermoord wordt teruggevonden in Spijkenisse, achter een vervallen café-restaurant. Ik situeer mijn roman in Nederland, omdat dit een prima land is voor misdaad, en ja hoor, af en toe wordt er effectief een oude vrouw vermoord teruggevonden. De brutale verwurging moet opgelost worden door inspecteur Wilma van den Boomschors, die vroeger Willem heette, maar na haar transitie wijselijk heeft gekozen voor de naam Wilma. Het is zodoende een roman die hedendaagse thema’s aankaart, mede omdat de moordenaar een vluchteling is, niet uit Somalië, Syrië of Afghanistan, maar uit Finland.
Waarom hij uit Helsinki gevlucht is, dat kom je te weten aan het eind van de roman, als de dader vlucht op een gestolen motorfiets, een Suzuki V-Strom 650, en achternagezeten wordt door de Spijkenissische politie in hun Skoda Octavia. Hoe het allemaal afloopt, is voor de lezer een hele verrassing. Uiteraard onderbreek ik geregeld het schrijfproces om met de Breitling of de Thruxton een ontspannende rit te maken en zo bewoog ik me onder meer naar Hooglede, Hamme, Dendermonde, Grembergen, Waarschoot, Destelbergen, Deurle en Sluis, dat net over de grens België/Nederland ligt, en waar ik, met mijn vriendin Lena op de duozit, wel eens naartoe sjees, om in bistro Petrus & Paulus een hartige pannenkoek te eten (met veel kaas, spek, en ei). Lekker hoor. Mijn vriendin Lena zit graag achterop, zowel bij de Breitling als bij de Thruxton, al verkiest ze wel de Breitling omdat die, zowel voor chauffeur als passagier, een minder sportieve zithouding heeft. Na onze verplaatsing naar Sluis en terug heeft Lena niet meer op de motor gezeten, omdat er zowel in België als in Nederland veel hobbelig wegdek is en daaroverheen banjeren als zwangere vrouw, dat is niet aan te raden. Jawel, mijn vriendin Lena is nog steeds volop zwanger van ons eerste kind, dat een zoontje zal worden, en z’n geboorte zal vieren aan het begin van maart in 2023. We zijn er bijzonder blij mee. Nu nog een goeie naam vinden voor het ventje, en alles komt in orde. We denken aan Jan, Piet, of Klaas, maar de definitieve beslissing daaromtrent is nog niet genomen. Wat ik wel hoop is dat Klaas (of dus Jan of Piet) zal opgroeien tot een goed mens, en uiteraard tot een motorrijder in hart en nieren. Ik zal zeer mijn best doen om de overdracht van de motormicrobe perfect te laten verlopen.
Een testexemplaar van wat naar verwachting de volgende generatie Royal Enfield Bullet 350 wordt, is gespot tijdens een test in India.
Royal Enfield heeft het zeker goed gedaan met zijn huidige modelreeks. De Continental GT en Interceptor 650, die in 2017 voor het eerst als wereldwijde modellen werden geïntroduceerd, stuwden de ooit obscure Indiase motorfietsfabrikant naar wereldwijd sterrendom. Nu, slechts een half decennium later, is het merk synoniem geworden voor voordelige, retro-geïnspireerde motoren.
Naast het vlaggenschip van het merk, de 650-serie, heeft het onlangs ook zijn 350-serie motorfietsen nieuw leven ingeblazen, te beginnen met de Meteor 350. De Meteor, die gebruik maakt van het J-platform van het merk, dient als het perfecte voorgerecht voor motorrijders die willen proeven van de cruiser lifestyle, maar nog niet klaar zijn om het grote geld te betalen voor zware cruisers met grote cilinderinhoud. Deze motorfiets werd kort daarna gevolgd door de Classic 350, een model dat een moderne heropleving was van de motorfiets die van Royal Enfield zo’n geliefd merk in India maakte.
Veel recenter draaide Royal Enfield het script om met de introductie van de Hunter 350 voor haar 350cc modellenreeks. Hoewel aangedreven door dezelfde motor als de Meteor en Classic, had de Hunter een veel sportievere ergonomie en een urban-scrambler vibe die zich onderscheidde van de rest van de 350 klasse. Royal Enfield toont nu geen tekenen van vertraging, want er wordt druk gespeculeerd dat het bedrijf werkt aan nog een revival in de 350cc klasse; de Bullet 350.
Gaadi Waadi, een Indiase auto- en motorpublicatie, plaatste onlangs een filmpje op Instagram (zie boven) waarop de volgende generatie Bullet 350 te zien is die in India op de openbare weg wordt getest. Het algemene uiterlijk en profiel van de motorfiets zijn nauw afgestemd op het huidige model, maar er zijn duidelijk een paar subtiele maar merkbare wijzigingen aangebracht. Het ronde achterlicht heeft de plaats ingenomen van het hoekige achterlicht, terwijl het ontwerp van het zadel en de handgreep iets anders zijn en er verfijnder uitzien. Bovendien heeft de ronde koplamp van het nieuwe model een vlakker uiterlijk dan de bolle lens van de oude.
De komende Bullet wordt ongetwijfeld gebouwd op het nieuwe J-platform van Royal Enfield, dat een nieuw dual-cradle frame heeft en een 349 cc lucht/oliegekoelde motor die in de Classic en Meteor 350 20 pk en 19 ft-lbs koppel levert. Voor een veiliger en aangenamer rijgedrag zijn ook de wielen, de vering en het remsysteem verbeterd ten opzichte van het vorige model.
Honda’s CBR250RR SP-versie, uitgerust met een nieuwe vork, meer vermogen en quick-shift, duikt op in Indonesië. Kunnen we deze ook in Europa verwachten?
Herinner je je de kleine Honda CBR250RR? Twee jaar geleden werd het gepresenteerd. Gister werd de MY2023 gepresenteerd in Indonesië. Indonesië? Ja, dat is waar het wordt geproduceerd, en dan “belandt” het op de Zuid-Aziatische markten en in Japan. Zou er een SP-versie ontbreken? Absoluut niet. Een versie met hogere prestaties, die we nu gaan bekijken.
Esthetisch gezien is de kleine CBR gebaseerd op de Fireblade, met een herziene kuip en tankafdekking. Ook de koplampen zijn veranderd, volledig LED, waarbij de richtingaanwijzers hun plaats hebben gevonden boven de koplampen zelf. De kleuren zijn Black Freedom, Mystic Blue, Bravery Red Black en Tricolor HRC. De aandrijflijn is nog steeds de gebruikelijke tweecilinder-in-lijn met een verdeling in acht kleppen met twee assen en zijwaartse kettingaandrijving. Voor deze versie is het echter herzien. We hebben een nieuwe cilinderkop, andere nokkenassen en een andere ECU.
De cilinderinhoud blijft dus gelijk, namelijk 249,7 cc, maar het vermogen stijgt tot 42 pk bij 13.000 tpm. We hebben het over de CBR250RR SP, want de standaardversie blijft steken op 38,7 pk bij 12.500 tpm. Een slipkoppeling en hulpkoppeling ontbreken niet. Voor de SP hebben we dan quick-shift. Het chassis is interessant, want we hebben een nieuwe Showa SFF-PB omgekeerde vork. Het gewicht van de motor, stopt de naald van de weegschaal op 166 kg (2 meer op de SP versie). De vraag is echter: wanneer zien we deze motor in Europa?
Lekker tokkelen over de boulevard, een bakkie koffie op zondagmorgen in Luik of van ons part een retourtje Gibraltar met de BMW R 18 B. En dat ook nog eens helemaal GRATIS! We hadden voor deze gave Motor.NL Riders Club-winactie veel animo verwacht, maar het enthousiasme voor deze speciale BMW bleek nog veel groter. Uiteindelijk was Joop Sluijmers het gelukkige Motor.NL Riders Club-lid dat een maand voor helemaal niets onderweg mocht met de unieke R 18 B. Het werd een maand om nooit te vergeten.
Op 28 juli 2022 werd ik gebeld door Maikel van de Motor.NL Riders Club dat ik een maand mocht rijden met de nieuwe BMW R 18 B. Je kunt je wel voorstellen dat ik zeer aangenaam verrast was, want dit had ik natuurlijk nooit verwacht. Maandag 1 augustus direct op pad naar ‘Fleet Services’ in Berkel en Rodenrijs, om daar de BMW R 18 B op te halen. De motor is gloednieuw, met krap 800 kilometer op de teller. Het feest kon beginnen! Nu heb ik al ervaring met het rijden van dikke cruisers. Ik bezit zelf een Yamaha XV 1900 en een Kawasaki VN 1700 Classic Tourer. Mooi om nu eens met een dikke boxer te rijden in plaats van een v-twin. Motorisch valt de BMW ergens tussen mijn beide motoren in, met het aantal pk’s vrijwel gelijk aan de Yamaha en het koppel ergens midden tussen de 2 v-twins in. Nieuwsgierig als ik ben, ga ik direct dezelfde dag al op pad maar niet voordat ik de BMW Motorrad Connected-app heb geïnstalleerd. Die is nodig om de navigatie met kaartweergave te gebruiken op het grote display van de R 18 B. De BMW moet daarvoor naast Bluetooth ook via WiFi gekoppeld zijn. Helaas resulteerde dit wel een hoog batterijverbruik.
Het ophaalmoment in Berkel en Rodenrijs.
Hoe het verder ging
Ongemerkt glijden de kilometers asfalt onder de motor door; er is totaal geen probleem om lang onafgebroken te rijden. En dat ondanks dat ik met een speciale gordel (geen niergordel) rond rij sinds ik een wervelfractuur opgelopen heb. De BMW trekt als een tierelier, bochten nemen gaat gemakkelijk (wel opletten dat de voetsteunen niet het asfalt raken!)Het rijden gaat zelf zo heerlijk, dat ik gewoon vergeet om foto’s te maken. Van alle toeters en bellen die deze R 18 B heeft, maak ik vooral gebruik van de navigatie en de cruise control. Die van mij beschikt ook nog eens over active cruise control waarbij de motor dus rekening met de afstand tot de voorganger. Ik heb meerdere trips gemaakt met de motor en eigenlijk niet gebruikt voor de korte ritjes, alleen om lekker lang te cruisen.
Hoe het eindigde
En ja, ik heb van elke rit genoten, het was een feest om mee te rijden!
Joop Sluijmers bij Neede.
Overzicht van de tochten (allen vanuit Zoetermeer):
1 augustus: 139 km, rondrit naar Bunnik
2 augustus: 153 km, Monnickendam (bij mijn moeder op bezoek)
3 augustus: 84 km, rondje Alpen aan de Rijn, Woerden, Bodegraven
4 augustus: 462 km, Emmer-Compascuum (bij mijn broer langs, even showen)
7 augustus: 517 km, door de bossen van Drenthe, samen met mijn zoon (op de Kawasaki)
9 augustus: 153 km, Monnickendam again
10 augustus: 187 km, binnendoor rondje Amsterdam, Utrecht en terug naar huis
– Even niet gereden tijdens de hittegolf –
15 augustus: 153 km, Monnickendam again
18 augustus: 144 km, rondje binnendoor via Moordrecht (pontje naar Gouderak), naar Schoonhoven, Vianen en Gouda.
22 augustus: lekker naar Zeeland, via Rotterdam, Zierikzee naar Goes, om vervolgens via Bergen op Zoom weer terug
24 augustus: 327 km, naar Brabant, via de snelweg tot even boven Breda en dan binnendoor tot bij Bladel en dan terug naar Tilburg en dan weer de snelweg naar huis
24 augustus: 378 km, naar Ede, via de snelweg en vanaf daar binnendoor via Arnhem, Doetinchem, Goor en Deventer terug naar Ede, de snelweg op en naar huis.
26 augustus: 15 km, helaas weer afscheid nemen van de R 18 B. ca 3000 km verder op de teller.
Positief ben ik over
Rijeigenschappen
Zitting
Het verbruik (1 liter op de 22 á 23 km is zeer goed te doen)
Ondanks hoog gewicht zeer hanteerbaar
Achteruitversnelling
Heeft de motor dan geen minpuntjes? Ja die waren er ook, maar niet veel:
Door de nette afwerking van de binnenzijde van de koffers, was het volume erin minder dan de buitenzijde doet vermoeden
Het klepje boven de tankdop en van het telefoonvakje kunnen niet op slot (evenmin een USB aansluitpunt in telefoonvakje)
Neutraal was moeilijk te vinden en inschakelen en (bij koude motor) van de 1e versnelling.
Tocht naar Drenthe, samen met zijn zoon (op de Kawasaki.)
De Nederlander Etienne Bax ging samen met zijn Tsjechische bakkenist Ondrej Cermak met een achterstand van vijf punten op WK-leiders Varik/Kunnas richting het Duitse Rudersberg voor de finale van het WK zijspancross. Het werd een bloedstollend en knotsgek weekend, waarin Bax/Cermak de vijf punten achterstand wisten om te buigen naar een voorsprong van vier punten. Zo werd Etienne Bax voor de vijfde keer Wereldkampioen en schonk hij Tsjechië, uit naam van bakkenist Ondrej Cermak, de eerste zijspancross WK-titel ooit.
Tekst en Fotografie: Emil Bilars
Het was weer eens een dramatisch seizoen geweest bij de WK zijspan en dit alles zou tot een absolute climax komen in het Duitse Rudersberg. Het circuit ademt traditie en het is mooi dat op deze voor zijspannen bijna mythische plek het wereldkampioenschap in 2022 nog immer haar finale kon rijden.
Vooraf lag alles open. Bax/Cermak waren op papier iets sneller dan leider Varik/Kunnas. Maar de Est/Finse-combinatie is taai en piekt op het juiste moment. Niet voor niks gingen zij met de rode leidersplaat richting Rudersberg. Maar met een minimaal verschil van vijf punten op Bax/Cermak én nog vijftig te vergeven in de finale stonden alle opties nog open. Ook wat het weer betreft. De dagen vooraf regende het behoorlijk en de voorspellingen voor het weekend zelf waren zo verschillend dat het letterlijk afwachten werd. Het circuit was op de zaterdagochtend tijdens de training aardig modderig. Er liepen wat zijspannen vast die met het zijspanwiel de dikke blubberrand naast het circuit raakte, maar verder was er gewoon goed te crossen. Maar rond 14.00 uur kreeg alles een dramatische wending toen een lichte bui toch een hoosbui van jewelste bleek, inclusief ‘pijpenstelen’ en hagel!
Regelement grijpt in
Het circuit kon dat eigenlijk niet hebben en een uur later, tijdens de kwalificatieheat van groep A, werd duidelijk waarom. Gaandeweg de heat waren er verschillende zijspannen die op één plek in een modderpoel belanden. Er was geen doorkomen meer aan en de wedstrijd moest noodgedwongen met rood worden afgevlagd. Later nam de FIM de beslissing om de gehele dag af te lasten. De uitslag van de met rood afgevlagde race van groep A bleef staan en de pre-kwalificatie training van groep B gold dan nu als daadwerkelijke kwalificatie. Er kwam ook geen last-change kwalificatie meer. De beste vijftien van elke groep gingen door en de overige elf zijspannen die erbuiten vielen moesten op zondag toekijken. Deze optie stond ook zo ergens in het regelement, maar pakte zeer zuur uit voor enkele combinaties. Het Belgische team Sanders en het Zwitserse team Heinzer, normaliter top-10 teams, vielen zo buiten de boot en konden inpakken.
Bloedstollend
Op zondagochtend werd de warm-up training ook afgelast en werd één lus uit de baan gehaald. Dit bleek een goede beslissing, want er kon nu twee keer geracet worden in de middag zonder dat het loterij zou worden van wie wel en niet door de prut zou komen.
De spanning was om te snijden vlak voor het starthek viel voor de eerste WK-heat. Bax/Cermak spoten als eerste weg, op de voet gevolgd door WK-leiders Varik/Kunnas. Het Estse team kwam echter wat meer aan de buitenkant terecht en kwam zo als vierde de eerste bocht uit. Bax/Cermak kwamen als leiders uit de eerste lussen en met een geweldig tempo reden ze weg van de achtervolgers om de heat uiteindelijk winnend af te sluiten. Bax/Cermak waren in de eerste heat gewoonweg fenomenaal! Bijna elke toeschouwer was onder de indruk van het tempo en vooral het gemak en de controle waarmee Bax de overwinning pakte. Zelfs een fikse steen die de klep van de helm van Etienne Bax wegsloeg kon het duo niet stoppen!
Achter Bax/Cermak eindigden Vanluchene/Bax op de tweede plaats en in de allerlaatste ronde wisten Varik/Kunnas nog net de Engelsen Brown/Chamberlain te verschalken en zo de derde plek in te nemen. Deze uitslag betekende dat team Varik en team Bax precies gelijk stonden in punten. De tweede heat was dus simpel te volgen. Wie er voor de ander zou finishen was Wereldkampioen!
Gecontroleerde heat
De Engelsen Brown/Chamberlain pakte in die tweede heat de kopstart, maar werden direct gevolgd door hoofdrolspelers Bax/Cermak, Varik/Kunnas en Vanluchene/Bax. Nestor Stuart Brown gaf zich niet zomaar gewonnen toen Bax/Cermak aanvielen en dat bleek ook toen de combinaties in het dal elkaar licht raakten en Cermak bijna de bak uitviel! Met kunst en vliegwerk wist de ervaren Tsjech toch in het zijspan te blijven en zo de aanstormende Varik/Kunnas niks cadeau te geven. Uiteindelijk viel Brown terug en namen Vanluchene/Bax de leiding over met Bax/Cermak op afstand als tweede. Varik/Kunnas reden op dat moment derde en kregen alle ruimte van het vierde zijspan van Veldman, die geen negatieve rol wilde spelen in de één op één titelstrijd, om eventueel Bax te kunnen achterhalen.
Maar Bax reed een gecontroleerd tempo en wist dat de tweede plek voldoende zou zijn voor de WK-titel. Varik/Kunnas reden voor wat ze waard waren, maar konden nooit echt dichterbij Bax/Cermak komen. De op de vierde plaats hangende Veldman zag dit ook en gaf op het einde dan toch de genadeklap en passeerde Varik om als derde te finishen. In de door Vanluchene/Bax gewonnen laatste heat werden Bax/Cermak dus tweede en Varik/Kunnas vierde en zo was het Nederlandse team Bax voor de vijfde keer Wereldkampioen zijspancross!
Op het podium louter blije gezichten. Vanluchene/Bax werden derde in het WK en zo nam Robbie Bax, de jongere broer van Etienne, als bakkenist afscheid van de sport met het brons. Varik/Kunnas waren evenals hun meegereisde supporters trots op het zilver dat naar Estland en Finland ging. Maar op de hoogste trede waren het Etienne Bax en Ondrej Cermak die verdiend Wereldkampioen Zijspancross 2022 werden!
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
