zondag 3 augustus 2025
Home Blog Pagina 723

Interview Bo Bendsneyder: ‘Ik voel dat het eindelijk echt weer kan’

0
Bo Bendsneyder

Hoewel Qatar 2 aanvankelijk een stuk ingewikkelder verliep dan een week eerder, toen hij startend van de eerste rij negende werd, liet Bo Bendsneyder ook afgelopen zondag zien dat dit jaar alles anders is als Pertamina Mandalika SAG Team-coureur. Anders word je na een lastige aanloop echt geen twaalfde in de tweede Moto2-race van 2021. Wat is dat dan allemaal? Bo legt het zelf uit.

Bizar, dat is het woord dat bij mij opkomt als ik kijk naar je verhaal van de laatste weken.

‘Ja, dat snap ik wel. Normaal gesproken had ik vorige week gereden op Barcelona tijdens de WK Supersport-test en nu heb ik de eerste twee Moto2-races er al op zitten. Maar waar ik ook rij, ik wil nooit zomaar meedoen, ik wil dan ook echt wat bereiken.’

Wat is voor jou ‘echt wat bereiken’?

‘Als je kijkt naar de aanloop van Qatar 1 en 2, dan heb je het over minimaal top-6 en misschien zelfs wel een podium. Ik heb er samen met mijn team ook echt aan gewerkt om met de eerste zes mee te kunnen gaan.’

Je sprak na afloop van de eerste race op Qatar zelfs over zenuwen, dat heb ik lang niet gehoord bij je.

‘Het is drie, vier jaar geleden dat ik echt met de top mee kon gaan en dat zorgt voor heel andere gevoelens, omdat ik voel dat het eindelijk echt weer kan. Daarom wilde ik soms misschien wel iets te graag en reed ik rond met iets te veel stress. Dat zijn echter dingen waar je van leert en die je de volgende keer anders doet.’

Had je daardoor ook last van opgepompte armen?

‘Ja, al was het een samenloop van omstandigheden. Zo stond er tijdens de eerste race veel meer wind. Ik heb er wel vaker last van gehad en dan ging ik altijd naar de Clinica Mobile en werd het met een behandeling opgelost. Omdat ik er in de trainingen en met een lange run geen last van had, deed ik dat niet. Maar nu ga ik altijd standaard naar de Clinica, ook als ik geen last heb.’

Vrees je een operatie?

‘We hebbend dat vorig jaar wel aangevraagd, maar volgens de Clinica Mobile was dat gelukkig niet nodig omdat het goed behandelbaar is. Als ik er altijd last van zou hebben, zou het een andere situatie zijn.’

Hoeveel tijd verlies je door armpomp?

‘Dat is rond de 0,4 tot 0,5 seconde per ronde. Verder maak je met armpomp eerder fouten en ben je meer bezig met je arm dan met racen.’

Hoe is het om vooraan – en zelfs even op kop – te rijden in de Moto2?

‘Het is het beste gevoel dat er is! Het fijne is dat de jongens vooraan min of meer hetzelfde rijden als mij en dat is achterin anders. Daar werd ik zo vaak verrast en was inhalen erg lastig. Vooraan wordt natuurlijk ook wel agressief gereden, maar het grote verschil is dat ze aan kop niet in de eerste ronden op hun plaat willen gaan.’

Je teamgenoot Thomas Luthi werd al wereldkampioen, reed MotoGP en heeft meer dan zestig WK-podiums. Toch ben je de snellere van de twee.

‘Ik had niet verwacht zo snel al voor hem te staan, want hij is uiteindelijk aangenomen om voor het kampioenschap te gaan. Al denk ik wel dat hij er binnenkort met al zijn ervaring zal staan. Maar ja, het is mijn teamgenoot, dus hem wil ik altijd als eerste verslaan.’

Bo Bendsneyder

Vorig jaar was Losail ook goed. Wat is er nu anders?

‘Vorig jaar stond ik er alleen in de kwalificatie heel goed bij, doordat echt alles klopte. Als ik heel eerlijk ben, had ik vorig jaar zelfs geluk dat heel veel jongens voor mij bandenproblemen kregen, anders was ik in de race echt geen elfde geworden. We hebben nu een hele goede basis, waardoor een vergelijk met 2020 totaal niet meer opgaat.’

Verwacht je dat de goede basis zich doorvertaalt naar een goed seizoen?

‘Ik hoop dat natuurlijk wel. Voorlopig ben ik op Valencia, Jerez en Losail snel, dus het ziet er erg hoopvol uit. De Kalex heeft natuurlijk ook al bewezen goed te kunnen zijn op elk circuit.’

Wat is het verschil tussen het Kalex-frame en het NTS-frame waarmee je vorig jaar reed?

‘De data en resultaten op de baan laten het verschil wel zien als ik heel eerlijk ben.’

En wat is het verschil tussen je vorige RW Racing-team en je huidige Pertamina Mandalika SAG Team uit Spanje?

‘Oef, moeilijk… Het is een groot verschil. SAG heeft op dit moment heel veel steun vanuit Indonesië en dat helpt financieel enorm. We hebben overal de nieuwste spullen voor en dat werkt zo fijn. Daarnaast is de basis van SAG heel stabiel, ze werken er al jaren met vaste mensen en het voelt daardoor aan als een Spaanse familie en daarbinnen voel ik mij heel prettig, vanaf het allereerste moment.’

Bo Bendsneyder: ‘Ik heb nog nooit zo’n goede kans gehad’

Leef je mee met RW Racing, dat het ook nu verre van gemakkelijk heeft?

‘Zeker weten, wij hebben samen een hoop shit gehad, maar ik vind het wel heel erg jammer dat RW nu heel veel reacties krijgt vanuit Nederland dat hun team niets voorstelt. Vorig jaar was ik slecht en nu ligt het allemaal aan RW, dat is gewoon niet eerlijk. Ik gun ze echt het beste en vind het hartstikke zuur dat ze nu zoveel pech hebben, met bijvoorbeeld de gebroken pols van Barry Baltus. Die jongen heeft echt wel potentie.’

In Indonesië ben je inmiddels een nationale held.

‘Dat is bizar. Mijn Instagram-account is in een paar weken gegroeid met 10.000 volgers, ongelooflijk. En al rij ik helemaal achteraan, ze blijven mij steunen!’

MotoGP Qatar & Doha: Sensationele seizoenstart

0

Het 73e seizoen WK-wegracen is op sensationele wijze van start gegaan. Onder het kunstlicht van Qatar reden verschillende coureurs zich tijdens twee bloedstollende races in de schijnwerpers. In de eerste plaats waren dat de Spanjaard Maverick Viñales en de Fransman Fabio Quartararo, de twee Yamaha-fabrieksrijders die ieder een wedstrijd wonnen. Johann Zarco (Ducati) maakte het Franse succes compleet door niet alleen twee keer tweede te worden, maar tevens als WK-leider naar Frankrijk terug te keren.

Qatar was en is de laatste tijd meer in het nieuws vanwege het voetballen dan het motorracen. Zeker bij het grote publiek. Dat komt in de eerste plaats door een bericht dat in februari in The Guardian verscheen. Volgens de Britse krant zijn er bij de bouw van de prestigieuze stadions en andere voorzieningen voor het WK voetbal, dat in 2022 in het schatrijke Golfstaatje plaats moet vinden, de laatste tien jaar zeker 6.500 doden gevallen.

Nu komt de MotoGP al sinds 2004 ieder jaar in Qatar in actie. Vanaf dat moment hebben we er de gigantische veranderingen met eigen ogen mogen aanschouwen. De hoofdstad Doha en omgeving waren bij het eerste bezoek al één grote bouwput. De verbazing daarover werd elk jaar alleen maar groter. Helemaal toen het landje het WK voetbal kreeg toegewezen. Vanaf het begin werd er al getwijfeld of dit wel op een eerlijke manier was gebeurd. Al snel bleek dat er met steekpenningen was gewerkt, maar de klok kon niet meer worden teruggedraaid. Beter gezegd: het machtsspel om dit niet te doen bleek (en blijkt nog steeds) sterker te zijn dan om het wel te doen. Ondanks alle misstanden, zijn ethische gronden minder belangrijk dan het financieel gewin. In de voetbalwereld zijn er wat tegengeluiden te horen. Of beter gezegd: te zien. Zoals de KNVB onlangs deed door de spelers van het Nederlands elftal in een zwart shirt met het opschrift ‘Football Supports Change’ aan te laten treden.

In de motorwereld hebben we zoiets nog niet gezien. Waarom ook? Dorna heeft als rechtenhouder van de MotoGP een uitstekende verhouding met de machthebbers in Qatar. Om de eerste race van het seizoen te mogen organiseren leggen de Qatari vele miljoenen dollars op tafel. De samenwerking verloopt uitstekend en de accommodatie is perfect. Het leidde er zelfs toe dat Dorna en de IRTA de GP van Qatar van afgelopen seizoen tot de beste van het jaar hebben gekozen. Dit jaar werd door de organisatoren aan alle mensen die in het rennerskwartier aan het werk waren de mogelijkheid geboden om zich in te laten enten tegen Covid-19. Een groots gebaar onder de gegeven en dus vrijheidsbeperkende omstandigheden. Al helemaal omdat de meeste betrokkenen vanwege de testdagen en twee GP-weekenden langere tijd in Qatar moesten verblijven. Of de tienduizenden gastarbeiders, of beter gezegd: ‘moderne slaven’, dit privilége ook hebben gekregen, is echter de vraag …

In ieder geval is en blijft voor de Qatari het mogen organiseren van het WK voetbal heel belangrijk. Dat bleek onder andere uit het feit dat vlak voor de start van de tweede MotoGP-race een aantal hooggeplaatste Arabieren samen met FIFA-baas Gianni Infantino op de grid verscheen. Op de televisie werd er vervolgens in beeld ook nog een link gelegd naar het nagenoeg voltooide Lusail Stadium, waar in 2022 de WK-finale gespeeld moet gaan worden.

De Pramac Ducati-coureurs Martin (89) en Zarco (5) op kop in de tweede race.

Prachtige races

De opening van het 2021-GP-seizoen in Qatar leverde naast alle genoemde zaken ook twee prachtige races op. Al met al werd het in de eerste plaats een strijd tussen de Ducati-raketten en de meer handelbare fabrieks-Yamaha’s. Als het op de factor ‘ervaring’ aan kwam, kan worden gesteld dat Andrea Dovizioso (de winnaar in Qatar van 2018 en 2019) bij Ducati danig werd gemist. Van de huidige zes Ducati-coureurs heeft er namelijk slechts ééntje een MotoGP-race weten te winnen. Dat was Jack Miller in 2016 op een Honda op een nat en droog Assen. Probeerde Dovizioso altijd in het begin van de race in Qatar het tempo te drukken om zo zijn banden te sparen, de nieuwe generatie Ducati-rijders vloog er direct in. Met als gevolg dat, ondanks de raketstart en superieure topsnelheid van hun machines, de noodzakelijke rondetijden niet tot de finish konden worden gerealiseerd. Dat gold met name voor Miller, die ook nog eens last van opgepompte armen kreeg. Uiteindelijk deed Pramac-coureur Johann Zarco het met twee tweede plaatsen en zo de WK-leiding nog het beste. En dat kan een grote verrassing worden genoemd. Zo ook de prestatie van zijn teamgenoot Jorge Martin in de tweede race. De 23-jarige rookie mocht daarin niet alleen van pole vertrekken, maar finishte ook nog eens als derde.

Bij Yamaha werd het testwerk van Cal Crutchlow onmiddellijk zichtbaar. Want met een beter remmende M1 waren Maverick Viñales en Fabio Quartararo in staat om in de tweede helft van de race door sterke inhaalacties dusdanig naar voren te komen, dat ze beiden een keer als winnaar werden afgevlagd.

Een dergelijk wedstrijdpatroon lieten ook de Suzuki-coureurs zien. Na een matige kwalificatie leverde dat Alex Rins en Joan Mir als hoogste klassering ieder nog een vierde plaats op. Laatstgenoemde verspeelde in de eerste race een podiumplaats, omdat hij in de laatste bocht een stuurfout maakte. In de tweede race kwam het letterlijk en figuurlijk tot een treffen met Jack Miller. Daardoor viel de wereldkampioen terug naar de zevende positie.

Strijd en spanning

De 140 te vergeven WK-punten werden tijdens de tweede race in Qatar in een tijdsbestek van nog geen negen seconden verdeeld. Om precies te zijn in slechts 8,928 seconde! De vijftien betrokken coureurs deden dat ook nog eens op zes verschillende motorfietsmerken. Dit alles is niet alleen een nieuw record, het belooft ook heel veel strijd en zo spanning voor de rest van dit seizoen. Nu maar hopen dat Marc Marquez er in Portugal weer bij is. Dan wordt de show zeker nog spectaculairder! Bovendien heeft Honda hem, ondanks het aantrekken van Pol Espargaró, hard nodig. Andrea Dovizioso zou Aprilia en de immer gemotiveerde Aleix Espargaró een grote dienst bewijzen door het nodige testwerk te gaan verrichten met een machine, die nu al veel beter is dan de oude.

Vol spanning wordt er dan ook uitgekeken naar de derde confrontatie van dit seizoen op het spectaculaire circuit van Portimᾶo. Eind november was thuisrijder Miguel Oliveira (KTM) er nog oppermachtig. Gaat dat nu weer gebeuren? In de tweede race in Qatar werd de Portugees na een sterk begin geconfronteerd met een defect dashboard en reed zo zonder enige (zeer noodzakelijke) informatie. Degenen die een uiterst zwakke seizoenstart hadden, dat waren in de eerste plaats de Petronas Yamaha-coureurs Franco Morbidelli (verleden jaar tweede op dit circuit) en Valentino Rossi (in Qatar teleurstellend twaalfde en zestiende), zullen in Portugal extra aan de bak moeten. Dat geldt ook voor Jack Miller, die als Ducati-fabriekscoureur in Qatar slechts twee negende plaatsen scoorde. Gezien hun presteren in Qatar lijkt het Yamaha-fabrieksduo Quartararo en Viñales op de technisch moeilijke baan favoriet te zijn.

GP in cijfers

12

van de huidige 22 MotoGP-coureurs zijn minimaal één keer wereldkampioen geworden.

25

jaar geleden maakte Valentino Rossi in Maleisië zijn GP-debuut. Dat was op 31 maart 1996.

362,4

km/u is het nieuwe absolute snelheidsrecord in de MotoGP, gereden door Johann Zarco (Ducati).

5,382

seconde. Nog nooit zat de top-10 van de koningsklasse zo dicht bij elkaar.

De resultaten

MotoGP Qatar

1. Maverick Viñales (E), Yamaha, 42.28,663;
2. Johann Zarco (F),Ducati, +1,092;
3. Francesco Bagnaia (I), Ducati, +1,129;
4. Joan Mir (E), Suzuki, +1,222;
5. Fabio Quartararo (F), Yamaha,     +3,030;
6. Alex Rins (E), Suzuki, +3,357;
7. Aleix Espargaró (E), Aprilia, +5,934;
8. Pol Espargaró (E), Honda, +5,990;
9. Jack Miller (AUS), Ducati, +7,058;
10. Enea Bastianini (I), Ducati, +9,288;
11. Stefan Bradl (D), Honda, +10,299;
12. Valentino Rossi (I), Yamaha, +10,742;
13. Miguel Oliveira (PT), KTM, +11,457;
14. Brad Binder (ZAF), KTM, +14,100; 1
5. Jorge Martin (E), Ducati, +16,422.

  • 22 ronden = 118,36 km
  • Racegemiddelde winnaar: 167,1 km/u
  • Snelste ronde (4e): Viñales, 1.54,624 = 168,9 km/u (record)

MotoGP Doha

1. Fabio Quartararo (F), Yamaha, 42.23,997;
2. Johann Zarco (F), Ducati, +1,457;
3. Jorge Martin (E), Ducati, +1,500;
4. Alex Rins (E), Suzuki, +2,088;
5. Maverick Viñales (E), Yamaha, +2,110;
6. Francesco Bagnaia (I), Ducati, +2,642;
7. Joan Mir (E), Suzuki, +4,868;
8. Brad Binder (ZAF), KTM    , +4,979;
9. Jack Miller (AUS), Ducati, +5,365;
10. Aleix Espargaró (E), Aprilia, +5,382;
11. Enea Bastianini (I), Ducati, +5,550;
12. Franco Morbidelli (I), Yamaha, +5,787;
13. Pol Espargaró (E), Honda, +6,0636;
14. Stefan Bradl (D), Honda, +6,453;
15. Miguel Oliveira (PT), KTM, +8,928.

  • 22 ronden = 118,36 km
  • Racegemiddelde winnaar: 167,4 km/u
  • Snelste ronde (7e): Bagnaia, 1.54,491 = 169,1 km/u (record)

WK-STAND (na 2 van 19 races)

1. Zarco, 40 punten;
2. Viñales, 36;
3. Quartararo, 36;
4. Bagnaia, 26;
5. Rins, 23;
6. Mir, 22;
7. Martin, 17;
8. A. Espargaró, 15;
9. Miller, 14; 10. 
P. Espargaró, 11.

Volle buit in Moto2 voor Sam Lowes

Na het vertrek van de nummers één en twee van 2020, Enea Bastianini en Luca Marini, naar de MotoGP moet in theorie de nummer drie van vorig seizoen dit jaar de snelste worden. En dat is Sam Lowes. Nu komen theorie en praktijk niet altijd overeen. Zeker niet in de motorsport. En misschien wel helemaal niet in het geval van Sam Lowes. Want de 30-jarige Engelsman presteert regelmatig zeer onregelmatig. Zo wisselt hij geregeld knappe prestaties af met domme valpartijen. Tijdens de eerste twee confrontaties van 2021 vertoonde Lowes een opvallende regelmaat. Twee keer kwalificeerde hij zich als snelste, twee keer kwam hij tijdens de warm-up ten val en…. twee keer won hij op indrukwekkende wijze de race! Petje, of in dit geval helmpje, af voor de karaktervolle Engelsman. De zeven jaar jongere Remy Gardner liet zien dat wat de titel betreft er danig rekening met hem gehouden dient te gaan worden,.want hij werd bij zijn debuut voor het team van Aki Ajo twee keer tweede. Een andere debutant in het Moto2-team van de Finse manager (en in deze klasse), Raul Fernandez, verblufte in Qatar met een vierde en derde plaats. Fabio Di Giannantonio eerde in de eerste race zijn veel te vroeg overleden teambaas Fausto Gresini op fraaie wijze met een podiumplaats door derde te worden. Het Nederlandse NTS RW Racing Team kende een heel dramatische seizoenstart. Barry Baltus moest direct al afhaken vanwege een bij een val in de training opgebroken polsbreuk en Hafizh Syahrin vertoefde constant in de achterste regionen van het veld.

Uitslagen

GP Qatar

1. Sam Lowes (GB), Kalex;
2. Remy Gardner (AUS), Kalex;
3. Fabio Di Giannantonio (I), Kalex;
4. Marco Bezzecchi (I), Kalex;
5. Raul Fernandez (E), Kalex;
9. Bo Bendsneyder (NL), Kalex.

GP Doha

1. Lowes;
2. Gardner;
3. R. Fernandez;
4. Bezzecchi;
5. Ogura;
12. Bendsneyder.

WK-stand (na 2 van 19 races)

1. Lowes, 50 punten;
2. Gardner, 40;
3. R. Fernandez, 27;
4. Bezzecchi, 26;
5. Di Giannantonio, 22;
9. Bendsneyder, 11.

Ongekend debuut in Moto3 voor Pedro Acosta

De racedirectie is al een tijdje bezig met het zoeken naar een ordelijk en zo veilig mogelijk verloop van de trainingen en kwalificatie van in de eerste plaats de Moto3-klasse. Dat blijkt een moeilijke opgave. Om het wachten op een sleepje van een tegenstander zoveel mogelijk in te dammen, zijn de straffen op dit vergrijp voor dit seizoen andermaal zwaarder geworden. Zo kon het zijn dat er tijdens de tweede race in Qatar maar liefst zeven coureurs uit de pitstraat moesten vetrekken. Daaronder bevond zich ook Pedro Acosta, de Red Bull Rookies Cup-winnaar van verleden jaar. De pas 16-jarige Spanjaard had een week eerder iedereen verrast door bij zijn GP-debuut direct tweede te worden achter zijn veel meer ervaren KTM Ajo-teamgenoot Jaume Masia. Bij zijn tweede optreden verblufte Acosta alles en iedereen door vanuit de pitstraat naar de zege te rijden! Iets wat nog nooit eerder was vertoond! Darryn Binder (Honda) scoorde een derde en tweede plaats. De winnaar van de openingsrace, Masia, werd in de tweede wedstrijd na een fout in de laatste ronde slechts negende.

Uitslagen

GP Qatar

1. Jaume Masia (E), KTM;
2. Pedro Acosta (E), KTM;
3. Darryn Binder (ZAF), Honda;
4. Sergio Garcia (E), GasGas;
5. Gabriel Rodrigo (ARG), Honda.

GP Doha

1. Acosta;
2. D. Binder;
3. Niccolò Antonelli (I), KTM;
4. Andrea Migno (I), Honda;
5. Kaito Toba (J), KTM.

WK-stand (na 2 van 19 races)

1. Acosta, 45 punten;
2. D. Binder, 36;
3. Masia, 32;
4. Antonelli, 26;
5. Guevara, 19.

Quotes

Voorspelling sportredacteur Marien Cahuzak

Portimão wordt het weekend van revanche. Miguel Oliveira (en KTM) gaat na dramatische weken in Qatar laten zien dat 2020 geen toeval was toen hij op waanzinnige wijze zijn thuisrace won. Joan Mir wordt tweede en ook hij heeft iets recht te zetten, nadat de eerste races van 2021 niet helemaal volgens plan verliepen voor hem en bovendien viel hij vorig jaar uit op Portimão. Marc Marquez viert zijn rentree met een derde plek en laat zo zien nog altijd snel te zijn.

De geschiedenis van Harley-Davidson – Avondklok-film #74

0
Harley-Davidson

Het hele verhaal van Harley-Davidson in drie kwartier proberen te vertellen, is een serieuze uitdaging. Toch kan het, zo blijkt uit onderstaande film.

Wij plaatsen elke dag, exact op het moment dat avondklok in gaat een interessante video. Deze keer: De geschiedenis van Harley

Nieuwe Suzuki GSX-S1000 aangekondigd

0

Suzuki deelt plaagstootjes uit met een video op YouTube waarin de nieuwe GSX-S1000 wordt aangekondigd. De presentatie volgt op 26 april.

Een paar vernieuwingen zijn al te zien in de video, hoewel er nog niet veel van de motor te zien is.

Net als veel andere motorfietsen op dit moment, krijgt de GSX-S1000 ook winglets, die zorgen voor meer downforce aan de voorkant. De tank en de achterkant lijken te zijn herzien. De nieuwe koplamp maakt nu gebruik van led-technologie. Het bestaat uit meerdere lichtunits, waarvan er twee de vorm hebben van een Superman-logo dat een beetje breed is uitgerekt.

2021 Suzuki Hayabusa: de magische Busa is terug!

Verdere informatie over de 2021 Suzuki GSX-S1000 is nog niet beschikbaar. Maar het moet duidelijk zijn dat de motor is herzien voor Euro 5 (ten minste). Afgezien daarvan kun je een verbeterde uitrusting verwachten, met allerlei elektronische hulpmiddelen.

Yamaha registreert ook YZF-R9. En R15, R20, R25…

0

We naderen de climax. In de zomer van vorig jaar doken er geruchten op uit het Verre Oosten dat Yamaha bezig was met de ontwikkeling van een sportmotor op basis van de MT-09 driecilinder. Die zou dan, zoals Yamaha nou eenmaal doet, de Yamaha YZF-R9 gaan heten. Later, terwijl het basisconcept hetzelfde bleef (MT-familiemotor op een sportplatform voor weggebruik), verschoof de focus naar de… de CP2-twin, die onlangs is opgewaardeerd naar Euro 5 en de nieuwe MT-07 aandrijft.

De aanleiding was een artikel van Young Machine, waarin werd bevestigd dat Yamaha werkt aan een YZF-R7. De YZF-R7 is al opgegeven als zekere starter in het MotoAmerica-kampioenschap. Toen volgde het nieuws van de merkregistratie van een model op basis van het CP2-blok in de CARB-register (het USA-motorregister), wat een einde leek te maken aan de affaire, in afwachting natuurlijk van het definitieve model.

Racertest EAB Racing Ten Kate Yamaha YZF-R6 en YZF-R3

Een reeks nieuwe Yamaha-modellen

En toch, opnieuw in de USA, is een hele reeks handelsmerken geregistreerd, die suggereren dat het gamma zowel naar boven toe zal uitbreiden – het vlaggenschip YZF-R1 buiten beschouwing gelaten – met een YZF-R9 aangedreven door het CP3-blok als naar beneden toe, met een YZF-R15 (die een 125 of een 150 zou kunnen aanduiden) en een YZF-R20/R25, die vrijwel zeker een 200 en een 250 zullen aanduiden. Daarna is er een hele reeks acroniemen, zonder het YZF-voorvoegsel (R1, R2, R3, R4…), die Yamaha wellicht heeft gedeponeerd gewoon om ervoor te zorgen dat de R+nummer naamgeving niet wordt gebruikt door rivaliserende fabrikanten, zoals bijvoorbeeld Peugeot heeft gedaan door alle nummers met “0” ertussen te patenteren.

Aangezien het hier registraties voor de Amerikaanse markt betreft, is het gemakkelijk genoeg voor te stellen dat deze modellen ook mondiaal geleverd worden, met verschillende voorkeursbestemmingen. De voorstellen met een kleine cilinderinhoud zullen uiteraard voor Azië worden ontworpen, die met een grote cilinderinhoud voor het Westen.

Exclusieve KTM SuperDuke 1290 RR: slechts 500 stuks

0
KTM 1290 SUPER DUKE RR

KTM introduceert een zeer speciale naked. Van de KTM SuperDuke 1290 RR zullen er slechts 500 worden gebouwd. Ze zijn exclusief verkrijgbaar via het online reserveringsportaal van KTM.

KTM blijft verrassen: op basis van het populaire 1290 Super Duke R-platform laten se nog een bozer Beast los. Met de aanduiding RR staat deze motor aan de top van het KTM-weggamma. Het is dan ook een limited edition hypernaked volgens het Pure Performance-criterium. KTM bouwt slechts 500 van deze zeer speciale naked bikes en je kunt ze alleen online reserveren.

De RR is gebaseerd op de nieuwste versie van de 1290 Super Duke R. Het model lijkt esthetisch sterk op het prototype dat op Eicma 2019 werd gepresenteerd. De KTM is een demonstratie van wat de KTM R&D-afdeling kan als ze de vrije hand krijgt. De SuperDuke 1290RR is een echte Ready To Race, uitgerust met exclusieve componenten en premium onderdelen.

Specs die je moet weten

  • Krachtigste V-twin blok ooit op een naked bike
  • 180 pk en 180 kg geven de KTM 1290 SUPER DUKE RR een vermogen-gewichtsverhouding van 1:1.
  • Nieuwe WP APEX PRO-vering en Michelin Power Cup2-banden
  • Nieuw koolstofvezel carosserie
  • Lichtgewicht lithium-ion batterij, besparing 2,5 kg
  • Ultralichte gesmede wielen, 1,5 kg minder onafgeveerd gewicht
  • Koolstofvezel frame met vernieuwd enkel zadel
  • CTG geïnspireerd door het prototype
  • Exclusief KTM PowerParts-pakket
  • Beperkt tot slechts 500 stuks in totaal
https://youtu.be/sf7B9KpGFX4

Indiase vlogger bouwt road-roller motorfiets

0
Indiase vlogger

Ja, dit is een stalen trommel die dienst doet als het voorwiel van een motorfiets. Ja, het is ontworpen als een geïmproviseerde road-roller. En nee, we zijn er vrij zeker van dat het niet echt werkt. Dus waarom zou de populaire Indiase vlogger, Crazy XYZ, deze motorfiets dan ontwerpen? Nou, misschien om te bewijzen dat de sky de limit is als het gaat om het aanpassen van je motorfiets.

Crazy XYZ en zijn mensen hebben grote moeite gedaan om deze motor te creëren. Zoals je kan zien, is de volledige voorkant van de motor weggelaten. In plaats daarvan is er een gigantische stalen trommel gemonteerd. De motor suggereert dat deze is bedoeld is om te worden gebruikt als een road-roller, wat meestal een reusachtig stuk gereedschap is dat bedoeld is om, nou ja, wegen te rollen.

De creatie is, hoe verrassend niet straatlegaal. De motor gedraagt zich door de aanpassingen niet meer als een motor. De voorrem is ook verwijderd, om maar iets te noemen. Dus, is het een praktische motor? Nee. Is het een bijzondere creatie? Zonder meer!

Eerste test 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition

0
Kawasaki Z H2 Special Edition

Eerste test 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition. Hyperdepiep hoera! Een jaar nadat Kawasaki de Z H2 introduceerde, zetten de Groenen nu ook een Special Edition van deze woeste hypernaked met supercharger in de markt. Is de ‘SE’ de extra centen waard? We gaan op pad in Zuid-Holland met het nieuwe vlaggenschipmodel van Kawasaki’s Z-lijn om dat te ontdekken.

TestlocatieZuid-Holland
OmstandighedenBewolkt met hier een daar een zonnetje
Temperatuur11 graden Celsius
TestkilometersZo’n 180
BijzonderhedenMet Skyhook-technologie, maar ook weer niet helemaal

Waarom rijden we de 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition?

Omdat we natuurlijk willen weten wat er zo speciaal is aan de 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition. De ‘normale’ Z H2 is immers al verre van een doorsnee motor.

Wat gebeurt hier?! Terwijl elke vezel in m’n lijf zich schrap zet, schiet op het kraakheldere tft scherm onder me de digitaal aangegeven snelheid omhoog alsof ik net de jackpot heb gewonnen. Al bij de eerste keer op het gas maakt de 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition (SE) diepe indruk. Met dank aan die beul van een 998cc-viercilinder met supercharger, die 200 pk en 137 Nm koppel produceert. Ook al zijn die aantallen op papier of beeldscherm al indrukwekkend, het ervaren ervan is echt andere koek.

Ik rij dus geregeld met strak samengeknepen billen tijdens de officiële introductie van de Z H2 SE in Zuid-Holland. Die stoot de ‘normale’ Z H2 nu genadeloos van de troon als hoofd van Kawasaki’s Z-familie. Toch heeft de Special Edition hetzelfde woeste drukgevulde blok als de standaard Z H2. Laten we even bekijken waarmee deze zwart-groene geweldenaar de lettertjes ‘SE’ heeft verdiend. Dat zit ’m in een upgrade naar semi-actieve elektronische Showa-vering en bijbehorende software: Kawasaki Electronic Control Suspension (KECS) of Skyhook van Showa houden die vering in het gareel, afhankelijk van de gekozen setting. Daarover later meer. Ook heeft de SE lichtere en compactere Brembo Stylema Monoblocs, met bijpassende hoofdremcilinder van dezelfde firma. Die pompt de remolie door staal omvlochten remleidingen. Visueel zijn de SE’s goed te herkennen aan de goudkleurig Showa-voorpoten en de ‘special paint & graphics’, die vooral in het zonlicht er prachtig uitspringen.

Rechtvaardigen de extra’s de meerprijs? Kawasaki vindt natuurlijk van wel. Zij benadrukt dat het eigenlijk een koopje is, omdat de kosten van al die lekkernijen ongeveer twee keer hoger liggen dan het prijsverschil van € 2.600,- met ‘de gewone’. Is wat voor te zeggen natuurlijk. Mocht je jezelf of je partner moeten overtuigen, kun je dus gebruikmaken van het argument dat je door meer geld uit te geven eigenlijk geld bespaart.

Pretpakket

Het model dat ik aan de tand mocht voelen was daarnaast uitgerust met de ‘performance kit’, die voor € 1.399,- in de boeken staat, exclusief montagekosten. Je krijgt daarvoor een heerlijk racy klinkende Sloveense kachelpijp, een mooi bekleed duozitje, dat vooral geschikt lijkt voor mensen die genetisch niet in staat zijn om angst te voelen, een tankpad en een flyscreen(tje). Verwacht van die laatste geen wonderen. Je helm vangt namelijk gewoon volledig de rijwind op. Bij goed doorjakkeren is het dus net of je je hoofd in een straalmotor hebt gestoken. Met de afterburner aan. Tsja, je zit op een hypernaked of niet, hè?

2021 Kawasaki Z H2 Special Edition

Ondanks alle chique extra’s, is de ‘pièce de résistance’ van deze motor nog altijd de supercharger. Die laat zich op een mooie en bruikbare manier gelden. Natuurlijk, de manier waarop je met de quikshifter door de zesbak kunt jagen, is bijna angstaanjagend, maar het blok voelt – hoe krachtig ook – toch voorspelbaar aan. Tenminste als je eenmaal enigszins gewend bent. Je moet wel echt ijswater in je aderen hebben stromen, wil je na een eerste ritje op dit beest afstappen en zeggen: ‘Mwah gaat wel’. Een andere prettige bijkomstigheid van het blok is dat het zich ook keurig gedraagt bij snelheden die niet gelijk hoeven te leiden tot fanmail uit Leeuwarden. In die zin zou je de Special Edition kunnen omschrijven als een allemansvriend. Alleen dan een hele gespierde, die met een lichte draai van de pols ook een ongekend pak rammel uitdeelt.

Sensors & settings

De Z H2 SE is rijkelijk voorzien van sensors. De ABS, traction control, vering en de IMU (die heel kort samengevat de voor-, achter- en zijwaartse G-krachten meet) communiceren allemaal constant met elkaar op duizelingwekkende snelheid. Ga je op pad met de H2 kun je kiezen uit drie standaard panklare settings. Dat zijn Sport, Road en Rain. Alleen in de laatste stand zwaait Showa’s veelbesproken Skyhook-software de scepter over de semi-actieve elektronische vering. Dat komt, omdat de engineers van Kawa vonden dat Skyhook bij lekker doorrijden teveel van het karakter van de motor afsnoept. Zet je ’m in Sport of Road, dan gaat Kawasaki’s eigen KCES aan het werk. In Sport voelt de motor net iets strakker en vraagt de gasreactie meer subtiliteit van je rechterpols. Road zal, denk ik, voor de meesten een prima setting zijn. Zeker om mee te beginnen. Ik heb er in ieder geval het grootste deel van de dag mee gereden. Wil je zelf aanpassingen doen aan de instellingen, kies je de Rider-modus. Je gereedschapskist kun je dicht laten. Op het tft-scherm stel je de Z H2 SE in zoals jij dat wenst.

Al die digitale en elektronische assistentie zal de rijervaring ongetwijfeld ten goed komen. Alleen merk ik er eerlijk gezegd niet zoveel van tijdens het rijden. Het voelt allemaal nog behoorlijk woest en wild als je het vermogen aanspreekt. Het voorwiel kwam bij mij menigmaal onbedoeld van de grond bij een dotje gas. Wat dat betreft zijn de genen van de oer-Z – de Z900 uit 1972 – goed doorgekomen. Die stond bekend als ‘Widowmaker’ en ik denk dat deze ultieme doorontwikkeling van de Z-serie dat predicaat ook verdient.

Eerste test BMW R1250GS 40 Years GS Edition

Weight Watchers

De zithouding is actief rechtop en de positionering van de stepjes zorgt voor een sportieve, maar nog enigszins ontspannen kniehoek. Het brede fat bar stuur valt lekker in je handen. De motor stuurt vrij neutraal en je kunt met vertrouwen op je lijn blijven. Evengoed kun je het stuurgedrag niet echt messcherp noemen. Geen verrassing natuurlijk met een gewicht van 240 kilo. De Z H2 SE voelt onderweg wel lichter dan dat, maar een abonnementje op de Weight Watchers zou de Kawasaki geen kwaad doen. Maar goed, het ‘unique selling point’ van deze motor is niet het stuurgedrag, maar de enorme power en de manier waarop die constant tot je beschikking staat. Speels voelt het allemaal wel. Dat komt vooral omdat je in een flits van nul naar waanzinnig gaat en je ook moeiteloos de vullingen uit je kiezen remt met de ronduit fantastische Stylema Monoblocs. Tijdens deze test moest ik na een iets te enthousiast genomen bocht plots pittig de noodankers uitgooien. De Stylema’s, ABS, stalen remleidingen en slimme suspensie bewezen gelijk hun waarde. Hard knijpen? Helemaal niet nodig en de gang was er lang en breed uit, voordat het echt link werd. De Z H2 SE voelde daarbij geen moment paniekerig. Waarvoor hulde.

Conclusie 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition

Onversneden brute power. Daar draait het ook bij deze Special Edition van de Kawasaki Z H2 nog altijd om. De Showa-vering, ruime instelmogelijkheden en Brembo Monoblocs vormen daar een mooie aanvulling op. Dat dit allemaal samenkomt op een naked bike met de windbescherming van een tandenstoker is eigenlijk van den zotte. En juist daarom is het rijden op de Z H2 SE zo gaaf en intens. Het ‘Star Wars’-achtige, pulserend fluitende geluid dat de compressor maakt als je van het gas af gaat, maakt het allemaal nog mooier. Je zit op deze ultieme Z echt op iets bijzonders. Zit de kick van motorrijden voor jou vooral in adembenemende accelaratie, hou je van het agressieve, haast dierlijke ‘sugomi’-design en raak je niet gelijk van de leg door beetje wind op je helm? Dan zou ik zeker een proefrit overwegen. Het prijskaartje bedraagt in Nederland € 23.249,- en € 21.049,- in België. Daarmee moet je dus aardig in de buidel tasten om een Z H2 SE op naam te zetten. Je bent dan wel de trotse eigenaar van een woest hightech spektakel, want dat is de Z H2 SE gewoon.

Pluspunten 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition

Spectaculair blok met supercharger, semi-actieve vering, riante instelmogelijkheden, fantastische remmen, exclusieve uitstraling

Minpunten 2021 Kawasaki Z H2 Special Edition

Geen lichtgewicht, dorstig bij stevig doorrijden, prijzige fiets

De tranen van Fabio Di Giannantonio in beeld

0
Fabio Di Giannantonio

Wie niet beter weet, ziet hier een jongen die verschrikkelijk blij is met een derde plaats. En natuurlijk is Fabio Di Giannantonio dat ook, maar dit keer zijn het geen tranen van geluk maar tranen van diepe emoties, nadat de Federal Oil Gresini Moto2-coureur in de eerste race na het overlijden van Fausto Gresini als derde finishte. ‘Heel de race reed ik met mijn hoofd, maar vooral met mijn hart. Ik moest en zou op het podium eindigden. Ik heb alles gegeven, alles voor Fausto…’

Het zijn in dit geval ook de tranen van Carlo Merlini, de andere man op deze foto. Carlo was twintig jaar lang de vriend en rechterhand van Fausto Gresini als commercieel- en marketingmanager. En degene die nu de leiding van het Gresini-team in handen heeft. Het doel van Carlo is om samen met de familie van Gresini het team voort te zetten.

Fabio Di Giannantonio

Block Passes – Avondklok-film #73

0
Block Passes

Niets mooier dan een perfect uitgevoerde block pass, maar voor je het weet is het één grote chaos…

https://www.youtube.com/watch?v=pV2QQsWiVHk

Wij plaatsen elke dag, exact op het moment dat avondklok in gaat een interessante video. Deze keer: Block Passes