Kawasaki ZX-10R – Marathonmotor

Door

-

01/11/2020

Driemaal is scheepsrecht. Drie keer, in een tijdsbestek van twee jaar, maakte Klaas Kostelijk een afspraak om met zijn Kawasaki ZX-10R op bezoek te komen voor de rubriek Marathonmotor. Pas bij de derde poging slaagde hij erin om met zijn trots op de foto te gaan. Een afgebroken klep was het begin van veel tegenspoed, wat niet wegneemt dat Klaas nog steeds dol is op zijn groene Ninja.

Man en motor

Naam	Klaas Jan Kostelijk
Woonplaats	Hoorn
Leeftijd	32 jaar
Beroep	administratief medewerker
Rijdt sinds	2011
Aangeschaft	2012
Nieuwprijs	circa 15.500 euro
Dagwaarde	circa 4.000 euro
Rijstijl	toer
Gebruik	toer en vakantie
Brandstofverbruik	1:15
Olieverbruik	nihil
Onderhoud	zelf
Bouwjaar	2007
Kilometerstand	55.382 km

Klaas Kostelijk (32) uit Hoorn is niet iemand die als tiener al zat te dromen van motoren. ‘Ik kom niet uit een familie van motorrijders. Op mijn achttiende haalde ik wel mijn autorijbewijs, met motorrijles begon ik pas vijf jaar later. De drijfveer was het feit dat mijn zus al een motorrijbewijs had. Maar ze heeft nooit een motor gehad. Direct na mijn eerste les wist ik al hoe leuk motorrijden was. Nadat ik was geslaagd, kocht ik een Kawasaki ZX-9R. Ik heb daar het eerste jaar bijna 25.000 kilometer mee gereden. Dat zegt genoeg over hoe fanatiek ik was; woon-werk, toertochten en vakantie. Het kon niet op. Ik deed alles op de motor.’

Na een jaar ging Klaas op zoek naar iets anders. ‘Ik ben gek op supersportmotoren. De schreeuwende kleuren, het ontwerp, het geluid, de prestaties. Het moest wel weer een Kawasaki worden om zodoende lid te kunnen blijven van de ZXR-club. Liever een dikke 1000 dan een kleine 600, ik hou niet zo van hoog in toeren rijden. Een ZX-10R van de derde of vierde generatie viel buiten mijn budget. Bij HP-motoren in Eemnes stond een mooie vijf jaar oude Kawasaki ZX-10R met slechts 6.000 kilometer op de teller. Omdat de motor een heel klein beetje (schuif)schade had, viel de prijs van 6.250 euro mee.

Ik had niets in te ruilen, want de ZX-9R hield ik in bezit. Ik ben helemaal weg van het ontwerp van de ZX-10R. De dubbele dempers en de glooiingen in het ontwerp, fantastisch. De voorkant vind ik esthetisch gezien wat minder. Maar goed, je kunt niet alles hebben. Ook wilde ik simpelweg een “luie motorfiets”. Lekker in z’n twee zetten en je kunt alles tussen de 50 en de 180 aan. Zeker prettig bij een clubrit. Je hoort de “zesjes” huilen en schakelen en de “tien” rijdt er amper schakelend rustig achteraan.’

Stator

Klaas gebruikt zijn motor bijna dagelijks. Vanwege verschillende arbeidslocaties varieerde het jaargemiddelde tussen de 10.000 en 25.000 kilometer. Klaas: ‘Maar zeker niet alleen woon-werk. Ieder jaar met Hemelvaart een trip met de ZXR-club naar Duitsland. In 2014 heb ik een trip door Schotland gemaakt. Wat een mooie motoromgeving vind je daar. Een ander hoogtepunt was een aantal dagen circuitrijden op Cartagena. Ik was de eerste ronde, met allemaal snelle jongens om me heen, zo zenuwachtig dat ik pardoes rechtdoor de grindbak in reed. Net voordat ik stil stond, viel ik om. Een paar krasjes op de kuip van de Kawasaki ZX-10R herinneren daar nog aan. Gelukkig ging het daarna beter. Maar ook voor boodschappen doen gebruik ik de motor. Al is een bakje aardbeien halen zonder koffer niet echt handig.’

Als een bougie er zo uit ziet, weet je dat het fout zit. In dit geval een afgebroken klep.

Hoewel niet technisch opleid – Klaas was werkzaam in de administratieve sector en studeert nu voor webdeveloper – nam hij het onderhoud aan zijn Kawasaki ZX-10R zelf ter hand. ‘Met een goed werkplaatshandboek, wat geduld en het juiste gereedschap kom je een heel eind. En iemand met de nodige sleutelervaring op de achtergrond die als vraagbaak kan dienen, dat werkt ook. Qua onderhoud heb ik nooit iets aan het toeval overgelaten. Gewoon alles volgens het boekje. Met 45.000 kilometer op de teller ontdekte ik ter hoogte van het achtertandwiel een scheurtje in de achterbrug. Ik had dit kunnen laten lassen, de oplossing om via eBay voor honderd euro een ander exemplaar aan te schaffen leek me een betere optie. Monteren kon ik zelf. Ongeveer in diezelfde periode kwam ik er tijdens filerijden achter dat er iets goed mis was. De motor viel uit en wilde niet meer starten. Al wandelend ben ik tussen de auto’s door naar de kant toe gelopen en heb de Wegenwacht gebeld. Die heeft me een tip gegeven om toch thuis te komen (motor even laten afkoelen en dan proberen te starten). Later heb ik met hulp van een kennis en een multimeter ontdekt dat de stator verbrand was. Schijnt vaker voor te komen bij ZX-10R’s van de eerste en tweede generatie. Ik heb de stator zelf vervangen door een nieuw exemplaar.’

Marathonmotor: Yamaha FJR1300A

Afgebroken klep

Na wat kleine akkefietjes tussendoor, zoals de montage van andere remklauwen (Klaas vond dat die van een Honda CBR1000RR uit 2007 beter remden), het vervangen van ingesleten pasbussen van het voorwiel en een voortandwiel dat niet los wilde (luchtsleutel, hamer, beitel en boormachine moesten er aan te pas komen), ging het mis bij kilometerstand 52.500. De afspraak voor Marathonmotor was al gemaakt. Maar zo ver kwam het niet. Klaas: ‘In juli 2017 brak er tijdens het rijden een klep af. Een verklaring hiervoor heb ik helaas nooit gevonden. Toen het gebeurde, reed ik 70 km/u in z’n tweede versnelling. Ik weet ook nog dat de 2.000 kilometer daarvóór geen heel intense kilometers waren. Ik kwam niet net van het circuit of iets dergelijks. Ik heb zelf het blok uit elkaar gehaald om te beoordelen wat de schade was en zag toen dat er een klep was gebroken en dat er stukjes klep door de zuiger waren geschoten en in het uitlaatspruitstuk zaten. Een duur grapje dus.’

Afgaande op wat de expert kan zien heeft de eigenaar het onderhoud goed voor elkaar.

Puur toevallig vond Klaas in februari 2018 een vervangend blok. Dit kwam bij een officiële motorzaak vandaan die dit blok nog in onderdelen had liggen. ‘Er werden toen meteen nieuwe lagerschalen in gelegd en het blok werd netjes voor me opgebouwd. Inclusief arbeid 1000 euro én garantie, dus prima deal. Zo dacht ik. Vrijwel meteen nadat ik het blok in het frame had gehangen, merkte ik dat er iets niet klopte. Er kwam soms een licht piepend geluid uit het blok. Ik ben toen direct naar een bevriende monteur gereden om hem om een oordeel te vragen. Hij kon geen oorzaak vinden. In overleg met de motorzaak heb ik toen nog een aanvullende testrit gemaakt, maar bij 9.000 toeren was het klaar. Alsof iemand een bout in het motorblok had gegooid, zo’n geluid hoorde ik. Dus ik de motorzaak gebeld, waarna de monteur aldaar op zoek ging naar de verkoper van wie hij het blok toentertijd had gekocht. Hieruit kwam naar voren dat de krukas krom was. Tsja, als we dat eerder hadden geweten… Maar goed, dat blok kon er dus weer onderuit. De betreffende motorzaak treft in deze geen blaam. Ze hebben alles netjes afgehandeld. Ik besloot daarna het originele blok zelf weer op te bouwen. Hierbij zijn de cilinders gehoond en is de krukas op rechtheid gecontroleerd door een bedrijf. Ik heb zelf de juiste lagerschalen aangeschaft en uiteraard zijn er een hoop pakkingen aan te pas gekomen. Het opbouwen ging prima. Tijdens de eerste testrit bleek echter nog wel dat er een luchtbel in het systeem zat die het lampje van de oliedruksensor aan en uit deed gaan. Direct gestopt, voor de zekerheid een nieuw oliefilter gekocht en het nieuwe filter ondergedompeld in olie en geïnstalleerd. Toen was dat probleem meteen opgelost. In de periode dat ik de Kawasaki ZX-10R niet kon gebruiken heb ik met de ZX-9R en met een later aangeschafte KTM RC8 gereden.’

Zo stond de motor lange tijd geparkeerd, wat niet bepaald kilometerstandverhogend werkt.

Een losgetrilde bout, die de injectoren op hun plaats moet zien te houden, zorgde bij de eerstvolgende rit nog even voor paniek. De Wegenwacht kwam er aan te pas om het euvel op te lossen. Klaas: ‘Waarschijnlijk is er tijdens die reparatie een afsluitringetje beschadigd geraakt, waardoor later lekkage ontstond. Dat was net voor mijn tweede poging om langs te komen voor Marathonmotor.’

De Kawasaki ZX-10R op de brug

Na een aantal probleemloze maanden met de Kawasaki ZX-10R was het goede gevoel weer terug en durfde Klaas het aan om zich voor een derde keer te melden met de vraag of hij bij Motor.nl-expert Van Sleeuwen in Volkel langs mocht komen. Hij was vooral benieuwd naar het oordeel over de door hem zelf onderhouden Kawasaki. De kilometerstand, ruim 55.000 kilometer, is niet spectaculair te noemen. Maar met sportmotoren wordt nu eenmaal minder gereden dan met toerbuffels. Een eerste aanblik leert dat de motor, op een paar kleine krasjes na, er puntgaaf uitziet. ‘En zo rijdt hij ook, maar ik voel wel iets’, aldus Van Sleeuwen. Na het loskoppelen van de stuurdemper blijkt dat het balhoofdlager duidelijk voelbaar een ‘putje’ heeft. Dat verklaart misschien waarom Klaas vindt dat zijn motor minder goed is gaan sturen. De remschijven lijken amper gebruikt, want de slijtage is minimaal. Nergens op of onder het motorblok is een spatje olie te vinden. Alle boutjes zijn gepolijst, wat bijdraagt aan het zeer verzorgde uiterlijk van de Kawasaki. Omdat de wielen opnieuw zijn gecoat zijn de wiellagers vervangen. Versleten waren ze niet. Volgens Van Sleeuwen verkeert de motor in topconditie en mag de eigenaar trots zijn op zijn eigen onderhoudswerk. Klaas: ‘Dat is natuurlijk altijd mooi om te horen en ik hoop nog veel kilometers met de ZX-10R te rijden. Inmiddels heb ik wel de keuze uit vier motoren, want naast de twee Kawasaki’s en de KTM staat er ook nog een Yamaha R1 in de schuur. Eentje met schade die ik ga opknappen. Sleutelen aan motoren is een hobby geworden. Rijden met motoren was dat al.’

Kijk, hier zat een scheurtje in de achterbrug.

Merkenclub

Er bestaat in Nederland een heuse ZXR-club (www.zxr-club.nl). Iedereen die eigenaar is van een ZXR, ZX-R of Z kan lid worden. De club is onder andere vertegenwoordigd op beurzen en organiseert het hele jaar door diverse evenementen. Voor zover de coronacrisis tenminste geen roet in het eten gooit. In 2018 vierde de club haar 10-jarig bestaan.

Reparaties en problemen

35.000 km pasbussen vooras vervangen
35.000 km verbrande stator vervangen
45.000 km gescheurde achterbrug en voorvorkkeerringen vervangen, revisie remmen, wielen gepoedercoated
52.500 km klep gebroken (met alle gevolgen van dien)

Richtprijzen Kawasaki ZX-10R bij motorzaak

2004 circa € 4.500,-
2005 circa € 4.600,-
2006 circa € 4.700,-
2007 circa € 4.800,-
2008 circa € 5.000,-
2009 circa € 5..500,-
2010 circa € 9000,-
2011 circa € 10.000,-
2012 circa € 12.000,-
2013 circa € 12.500,-
2014 circa € 13.000,-
2015 circa € 13.500,-
2016 circa € 14.000,-
2017 circa € 15.500,-
2018 circa € 17.000,-

Goed om te weten

De Kawasaki ZX-10R is de opvolger van de ZX-9R en kwam in 2004 op de markt. Model 2006-2007 kreeg een andere uitlaat. De vier-in-een-demper werd vervangen door een einddemper die bovenlangs loopt, wat voor vijf kilo gewichtsvermindering zorgde. Door deze verandering werd het ‘kontje’ wat lomper, iets dat door veel ZX-10R-liefhebbers niet mooi werd gevonden. Bij model 2008 verhuisde de uitlaat weer naar onder als een conventionele vier-in-een. In 2011 werd de ZX-10R standaard voorzien van traction control, driespaaks wielen, Showa-voorvering en een horizontaal geplaatste achterschokdemper. In 2016 was het model weer rijp voor een grote update, vooral op het gebied van elektronica en een andere versnellingsbak. De Kawasaki ZX-10R is nog steeds nieuw leverbaar.

Pluspunten Kawasaki ZX-10R

Subliem presterend motorblok

Minpunten Kawasaki ZX-10R

ABS pas vanaf model 2011

MrGPS: Welke routeplanner? Deel 3: Basecamp 2

Door

Hans Vaessen

-

01/11/2020

0

Zowel voor beginners als voor meer gevorderden: in het kort tien tips om beter te werken met Basecamp.

1. Schakel de Alt-knop uit

Vind je het vervelend om tijdens het maken van een route telkens weer een andere selectieknop te moeten kiezen? Ga naar ‘bewerken’, ‘opties’, ‘algemeen’ en haal het vinkje weg bij ‘gebruik Alt’ tijdens het slepen.

Zet vervolgens je route eerst ‘ruw’ op en kies daarna voor ‘schuif-knop’ (= het handje).

Je kunt nu, zonder te wisselen van selectieknop, de kaart verschuiven. Tegelijk kun je, zodra je met ingedrukte muisknop op de route klikt, eenvoudig viapunten toevoegen. Werkt perfect, vooral als je verder ingezoomd bent. Hooguit zul je bij het schuiven van de kaart soms per ongeluk een viapunt plaatsen. Zie daarvoor de volgende tip.

MrGPS: Welke routeplanner? Deel 2: Basecamp 1

2. Gebruik Ctrl-Z in Basecamp

Ik weet het, er zijn ook knoppen voor, maar de toetsencombinatie Ctrl-Z gebruik ik bij Basecamp eindeloos vaak: even de laatste handeling ongedaan maken. Dit kan tot maximaal vijf stappen terug. Soms plaats je een viapunt per ongeluk op de verkeerde plek, waardoor je op en neer gaat. Je kunt dat punt verplaatsen… Maar je kunt ook gewoon ‘undo’ (= Ctrl-Z) kiezen en het punt meteen op een betere plek zetten.

3. Werk op het juiste detailniveau

Ben je ver uitgezoomd, zet dan het kaartdetail op ‘hoog’. Daarmee kun je dan de route ‘ruw’ opzetten. Zoom vervolgens verder in op de kaart en kies voor ‘hoger’ of ‘hoogste’ (dat laatste, zodra je meer dan circa dertig kilometer van de route ineens in beeld hebt). Je ziet alle kleine wegen en je plaatst je viapunten ineens véél nauwkeuriger!

4. Controleer de positie van je viapunten

Als laatste handeling na het ontwerpen van een route altijd de positie van je viapunten controleren. Vooral bij het ver uitgezoomd ‘ruw’ opzetten van de route staan ze heel vaak niet goed.

In dit geval ga je met z’n allen ineens rechtsaf een zandpad in, om na honderd meter een greppel in te rijden. Dat voorkom je eenvoudig door te dubbelklikken op de naam van je route en het vinkje aan te zetten bij ‘kaart centreren’. Gebruik het scrollwiel van je muis om maximaal in te zoomen en doorloop met de pijltjestoetsen alle viapunten. Je zult zien: bijna alle viapunten met een POI of plaatsnaam staan naast de weg, en sommige andere ook. Dat moet je corrigeren.

Je hoeft het kader niet af te sluiten. Gebruik gewoon het ‘handje’ (zie tip 1) om het viapunt correct op de weg te zetten.

5. Maak alle viapunten soft in Basecamp

In datzelfde scherm: klik op het tweede viapunt, scroll naar beneden en klik, terwijl je shift ingedrukt houdt, op het één na laatste punt. Klik vervolgens op de rechtermuisknop en kies ‘niet waarschuwen’. Dat zijn de punten die je niet meer verplicht hoeft te ‘bezoeken’ en dat voorkomt een hoop ellende onderweg. Een lunchlocatie kun je bijvoorbeeld op dezelfde manier wél op ‘waarschuwen’ zetten.

6. Werkbalken bovenin

Zie je te veel of juist te weinig knoppen in je werkbalk? Klik met de rechtermuisknop in een grijs deel van de werkbalk en vink aan/uit welke je wel en niet wilt zien. Je kunt de afzonderlijke knoppensets ook verplaatsen door je muis ingedrukt te houden op de drie stipjes links van de knoppenset.

7. Harde-schijfruimte vrijmaken

Kaartupdate uitgevoerd? Ruim dat meteen ook je harde schijf op, zeker als je een laptop hebt. Dat betreft niet alleen om het weggooien van je oude kaart via ‘programma’s verwijderen’. Garmin laat ook hele grote installatiebestanden achter op je C-schijf. Ik gebruik daar zelf het gratis programma ‘Treesize Free’ voor. Kijk vervolgens bij Program Data Core-service (Garmin) en verwijder alles uit de map ‘downloads’. Dat gaat al snel om meer dan 10 Gb.

Overigens is het normaal dat je in Basecamp tegenwoordig één versie van City Navigator twee keer ziet: de een is Noord-, de ander Zuid-Europa.

8. Geen details meer in beeld?

Detailkaarten in Basecamp komen uit de City Navigator-kaart die, of op je computer is geïnstalleerd, of wordt uitgelezen uit een aangesloten toestel. Maar ook al is dat allemaal in orde, dan nog kan het zijn dat je ineens geen kleine wegen meer ziet. Goede kans dat je per ongeluk tegelijk de controletoets en de G-knop hebt ingedrukt. Doe dan gewoon nog een keer Ctrl-G en je hebt je detail weer terug.

TIP! Ctrl-G kun je ook gebruiken als je met hoog detailniveau werkt en even wilt uitzoomen om op een ander land in te zoomen.

9. Van route naar track of track naar route?

Om van een route een track te maken: dubbelklik op de routenaam en kies ‘spoor maken’. In de linkerkolom staan er voetjes voor de tracknaam. Omgekeerd is wat ingewikkelder: als je alleen kiest voor ‘maak route’ blijft er niets van over zodra je bewerkt.

Kies daarom eerst voor het profiel ‘directe route’ en geef aan hoeveel viapunten je in je route wilt. Ga uit van twintig tot dertig punten per honderd kilometer.

Daarna de route opnieuw berekenen met profiel ‘rijden’ en ‘motorfiets’ en kijken of er verschillen zijn ontstaan.

10. Google Earth

Ook al is de functie Google Earth verdwenen uit Basecamp, je kunt ’m nog steeds gebruiken. Selecteer je route en kies linksboven voor ‘exporteer’. Kies daar voor de extensie kml, dat is het gemakkelijkst. Start daarna Google Earth en kies linksboven voor ‘bestand’ – openen.

Zie ook www.mrgps.nl/cursus.

MotoGP 2020; onvoorspelbaar in het kwadraat

Door

Marien Cahuzak

-

31/10/2020

0

Als we over tien jaar terugdenken aan 2020 zullen weinigen er vrolijk van worden. Behalve MotoGP-fans! Want juist in een jaar dat ellendig verloopt, doen de MotoGP-coureurs er werkelijk alles aan om ons de best mogelijke afleiding te geven. Met nog drie races te gaan en de top-6 binnen 32 punten kan – en durft – waarschijnlijk niemand zich te wagen aan een voorspelling hoe het seizoen gaat eindigen. Het goed voorspellen van een MotoGP-wedstrijd – laat staan het kampioenschap – hinkt momenteel namelijk tegen het winnen van de Staatslotterij aan.

Toen Fabio Quartararo de eerste twee MotoGP-races won op Jerez leken we af te stomen op een MotoGP-seizoen vol dominantie. Uitgerekend op het moment dat de wereldkampioen van de laatste jaren – Marc Márquez – geblesseerd raakte. Maar met nog drie races te gaan, is van dominantie in de MotoGP absoluut geen spraken meer. Rekenkundig maken zelfs nog veertien (!) rijders kans op het kampioenschap, al gaan wij natuurlijk echt niet roepen dat Johann Zarco met 73 punten achterstand nog tot de titelkandidaten behoort. Maar als je weet dat Márquez in 2016 en 2018 met nog drie races te gaan kampioen werd en er vorig jaar na zijn kampioenschap zelfs nog vier wedstrijden op de kalender stonden, laat het wel zien hoe bijzonder 2020 is. Zelfs Valentino Rossi staat na drie uitvalbeurten op rij en twee gemiste MotoGP-races vanwege zijn coranobesmetting nog altijd op ‘slechts’ 79 punten van koploper Joan Mir.

Op dit moment heeft Mir de leiding met 137 punten van de 275 die er in de afgelopen elf GP’s te halen waren. Dat is op een half punt na de helft! Marc Márquez had er vorig jaar na elf races 230. Het grootste verschil met 2019, naast het ontbreken van Márquez, is zonder twijfel de volledig andere kalender, waardoor het veel heter was op Jerez dan normaal en juist kouder op bijvoorbeeld Le Mans en Aragon. Rijders en technici tasten daardoor vaak in het duister en komen er zo lang niet altijd achter wat het juiste werkgebied is van de Michelins, die in 2020 af en toe toch al vrij onvoorspelbaar zijn. Het ideale recept voor acht verschillende winnaars en kleine verschillen in de WK-tussenstand.

Noodtoestand

Het allermooist van alles is dat het huidige seizoen er nog niet op zit. Tenminste, zoals het er nu uitziet. Zowel in de omgeving van Valencia als Portimão loopt het aantal coronabesmettingen heel snel op en daardoor kwamen er in Aragón steeds meer geruchten dat de laatste drie races niet door zouden gaan. Als Dorna op dit moment iets niet wil, is het onrust en dus kwam er direct een persbericht waarin CEO Carmelo Ezpeleta uitgebreid aan het woord kwam: ‘Op dit moment is er niets veranderd en een noodtoestand in Spanje heeft in principe geen invloed op onze situatie.’ Ook een avondklok zou geen grote gevolgen hebben voor de GP’s op Valencia en Portimão: ‘Op dit moment kunnen we gewoon doorgaan, al houden we uiteraard wel nauw contact met de autoriteiten.’ Zoals altijd duidelijke woorden van Ezpeleta, maar ook hij is uiteindelijk maar een pion als er echt grote beslissingen door de regering van Spanje en/of Portugal genomen worden. De corona-onzekerheid heeft uiteraard ook grote invloed op de MotoGP-coureurs. Zoals NTS RW Racing GP-teammanager Jarno Janssen een aantal MOTO73’s geleden al terecht aangaf, zitten deze MotoGP-toppers al jarenlang in een bepaald ritme. Van wintertesten gaat het naar races om vervolgens na een korte pauze weer te beginnen met de wintertesten. Enzovoorts, enzovoorts. Ook Mir had er na Aragón II interessante dingen over te zeggen: ‘Het is niet zo dat ik een obsessie heb om de leiding te behouden in elke race, omdat dit geen prettige manier van denken is, maar het is iets dat soms in me opkomt en waar ik aan denk. Iedereen weet dat als de situatie is zoals het nu is, het risico bestaat dat we het kampioenschap niet afmaken.’ Mir won tot nu toe overigens geen wedstrijd en dat is ook best bijzonder als je aan de leiding staat van het WK.

Wintertesten op TT Circuit Assen? Yes we can!

Corona-stress

Maar er is meer aan de hand. Eerst was er natuurlijk ook al de onduidelijkheid over de kalender en nu is er dus altijd de dreiging dat een kampioenschap zomaar voorbij kan zijn. Naast natuurlijk de mogelijke gezondheidsrisico’s bij een coronabesmetting met mogelijk alle gevolgen van dien. Op Aragón liet Quartararo zich daar zeer eerlijk over uit: ‘Eerlijk gezegd ben ik er thuis veel meer gestrest over dan tijdens de races. Ik ga daarom tussen de wedstrijden amper van huis. Ik train ’s ochtends, train’ s middags, maak een rit met mijn trialmotor in de bergen en dat is het. En zelfs dan ben ik nog gestrest, want ook al zie ik niemand, je kunt een besmetting overal oplopen. Het is moeilijk en ik denk dat pas na Portimão de stress minder zal zijn. Sinds juli voel ik mij al niet op mijn gemak in deze situatie.’ Ook Viñales wilde er wel iets over zeggen: ‘We moeten zeker maximaal opletten, thuis en op het circuit. We moeten zo min mogelijk risico nemen en zo min mogelijk mensen bezoeken, vooral als je naar huis gaat.’

Daarmee lijkt gek genoeg dus de meest bepalende periode in het kampioenschap inmiddels achter ons te liggen, want juist thuis of onderweg loop je volgens de twee Yamaha-coureurs de meeste risico’s en daar hebben ze een goed punt als je kijkt naar Moto3-coureur Tony Arbolino. Hij miste Aragon I nadat hij op de terugvlucht van Le Mans richting Milaan in nauw contact kwam met iemand die later positief op corona getest werd. Arbolino testte zelf negatief, maar moest toch in thuisquarantaine. Vanzelfsprekend volkomen logisch, maar het laat maar zien hoe dun het ijs soms is. Tijdens Aragon II was Moto3-coureur Riccardo Rossi er trouwens ook niet bij vanwege een positieve coronatest, net zoals dus zijn achternaamgenoot.

Gemiste kans

Kijkend naar de lay-outs van Valencia en Portimão is de kans groot dat ook daar de Yamaha’s en Suzuki’s het goed gaan doen. Zeker Valencia staat bekend als een Yamaha-baan – ook al wonnen ze er de laatste jaren niet- terwijl steeds meer techneuten de Suzuki omschrijven als een betere Yamaha… Portimão is een grote onbekende factor voor de MotoGP en garantie op goed weer heb je daar bovendien nooit in de winter. Vraag het de WorldSBK-coureurs maar eens die hele dagen verspilden tijdens testen vanwege kou, wind en regen. Voor Quartararo is de onbekende factor nog groter, want hij besloot geen gebruik te maken van een testmogelijkheid met straatmotoren – een R1 in geval van Fabio – die Dorna vlak voor Le Mans op Portimão bood. ‘Ik wil elke vorm van blessures zien te voorkomen en het was iets te riskant met drie races op rij daarna. Ik was er bovendien zes jaar geleden al, we hebben er een langere FP1 en FP2 en ik zou hebben gereden met een andere motor.’ Of Quartararo nu nog steeds zo gelukkig is met deze keuze, is de vraag. Elk detail telt met de minimale verschillen aan kop. Dat Jorge Lorenzo met de M1 op Portimão vervolgens veel te langzaam was om waardevolle data te verzamelen zal eveneens niet hebben geholpen. Suzuki zette daar Sylvain Guintoli tegenover en die was wel snel op de baan die hij heel goed kent uit zijn WorldSBK-periode.

Testen met nummer 1?

Naast de drie Yamaha-coureurs en alle Suzuki-rijders is zelfs Andrea Dovizioso met zijn nukkige Ducati nog volop in de titelrace. Dezelfde Andrea Dovizioso die er helemaal klaar mee is hoe het bij Ducati gaat en volgend jaar zeer waarschijnlijk niet in de MotoGP rijdt. Zijn hoop ligt op een rol als testcoureur met wellicht hier en daar een paar wildcardstarts. Ergens zou het perfect passen als uitgerekend Dovizioso wereldkampioen wordt in 2020, waar in de MotoGP toch al alles gebeurt wat eigenlijk helemaal niet kan!

De meest besproken arm van 2020, die van Marc Márquez. Pas volgend jaar zien we Márquez weer aan de start van een MotoGP-race.

MotoGP-stewards klaar met Moto3-recidivisten

Liefst 28 coureurs zijn dit jaar al bestraft in de Moto3 voor te langzaam rijden, wachtend op dat ene sleepje. Een groot aantal van die 28 werd hiervoor bovendien meerdere keren bestraft. De MotoGP-stewards zijn er helemaal klaar mee en daarom zijn er sinds Aragón II zwaardere straffen mogelijk, waarbij rekening gehouden wordt met eerdere straffen.

Mogelijke sancties:

Long Lap-penalty
Dubbele Long Lap-penalty
Pitstraat start + Long Lap-penalty
Ride Through-straf
Diskwalificatie van een raceweekeinde

Mijn motoroccasion: Yamaha MT-07 uit 2018

Door

Redactie

-

31/10/2020

0

‘Ik heb deze Yamaha MT-07 in 2018 gloednieuw gekocht, met 0 kilometer op de teller. Dat deed ik natuurlijk vanwege mijn A2-rijbewijs. Tegenwoordig heb je bijna ruim keus in deze modellen. Ik ging voor de Yamaha, omdat het een heel speelse motor is. Met lekker veel koppel onderin, waardoor je er heerlijk mee kunt rijden. De MT-07 ligt ook goed op de weg.’

‘Ik vind dat de Yamaha er qua uiterlijk gewoon schitterend uitziet. Door die mooie kleurensamenstelling valt-ie ook lekker op. Hij ziet er gewoon stoer uit. Wel heb ik de uitlaat aangepast, voor natuurlijk een wat mooier geluid. Nu komt er een lekkere, diepe brom uit. Verder heb ik er tassenhouders op laten zetten. Het windschermpje is echt nodig. En ik heb cruisecontrole, wel zo handig op de snelweg. Ik wil er nog een TomTom op en andere spiegels. Want die er nu opzitten, zijn toch wel antennes. Ik wil de looks gewoon nog stoerder maken.’

Mijn motoroccasion: Suzuki GSX-R1000

‘Als je een motorfiets als dit koopt, zijn er wel een paar dingetjes waarop je moet letten. Onder het zadel kan roestvorming ontstaan, ook op de achterbrug. Nu heb ik de Yamaha MT-07 wel altijd buiten staan, dus dat zal er ook mee te maken hebben. Ik popel om de Yamaha over te zetten naar vol vermogen en er dan op verder te rijden. Ik heb nog wel een droommotor: een BMW S1000RR.’

Van Bas en zijn Yamaha MT-07 is ook een video gemaakt. Check deze hier.

Motorleven: Jan Manenschijn

Door

Ad van de Wiel

-

31/10/2020

0

‘Zo lang ik mijn been over een buddy heen kan slaan, blijf ik motorrijden.’ Toen ik achttien werd, was het motorrijbewijs halen het eerste wat ik deed. Het is een prima beslissing gebleken. Als ik vroeger na een lange werkdag gefrustreerd thuiskwam, pakte ik de motorfiets. Na een rit van vijftig kilometer kwam ik weer helemaal relaxed thuis. Vroeger moest het altijd hard, maar echt heel hard durf ik niet meer. Vroeger was ik van de raceclub, tegenwoordig ben ik van de toerclub. Toch blijft het – ook op dit tempo – genieten.’

Leeftijd	75
Woonplaats	Enter
Rijbewijs sinds	1963
Motorfiets	BMW R1150R
Kilometerstand	70.000
In bezit sinds	2001
Aantal gekochte motoren	10
Aantal verkochte motoren	9

‘Deze R1150R is de eerste motorfiets die ik ooit nieuw kocht. Altijd reed ik afgeragde dingen van anderen, maar een keer in mijn leven wilde ik een nieuwe motorfiets kopen. Het nieuwe is er na 70.000 kilometer wel af. In de Eifel dook ik ooit bepakt en bezakt te hard een bocht in. In het ziekenhuis werd ik wakker. Daar wordt een motor niet mooier van. In mijn wilde jaren vluchtte ik ooit in de mist weg voor de politie. In een bocht knalde ik met mijn Norton op een betonnen paal en eindigde ik zelf aan de overkant van de weg. Ik ben wel weg gebleven van de politie.’

Motorleven: Patrick Hewegh

‘De mooiste tijd op de motor heb ik met de R100RS gehad. Dat is zo’n enorm fijne motor. Het is fijn dat het financieel wat beter ging waardoor ik me die motorfiets kon veroorloven. Daarvoor was het allemaal een beetje muizen.’

Ben jij abonnee van MotorNL en wil je meedoen aan deze rubriek? Stuur ons dan een e-mail: redactie@moto73.nl.

Motoren in mijn leven

Kreidler (eerste motor)
Expres JLO
Adler in race-uitvoering
Norton Dominator 600
Lilac
BMW R60/5
BMW 75/5
Suzuki GL450
BMW R100RS
BMW R1150R

The Complete Book of Moto Guzzi – completer wordt het niet

Door

Redactie

-

30/10/2020

0

Als je eigenzinnig genoeg bent om een Moto Guzzi te rijden, kan het zijn dat je ook eigenzinnig genoeg bent om nog steeds gedrukte media over deze Italiaan te consumeren. En zo niet, dan is er misschien wel iemand bij je in de buurt die helemaal stapel is van Guzzi. Die doe je ook plezier met dit boek. Boeken zijn altijd goed en Ian Falloon’s laatste boek ‘The Complete Book of Moto Guzzi’ behandelt de geschiedenis tot en met de nieuwe V85TT.

Quarto Publishing zegt: ‘Deze nieuwe editie van The Complete Book of Moto Guzzi bevat een inleiding over het 100-jarig bestaan, nieuwe fotografie en extra pagina’s over de nieuwste modellen van 2018 tot 2020. Alle productiemodellen van Moto Guzzi worden in detail behandeld, inclusief de baanbrekende Falcone, de V-8 Grand Prix-racers, de V7 Sport, de Ambassador, de Eldorado, de Le Mans, de Daytona, tot aan het complete aanbod van moderne motoren, waaronder de V7, Griso, Stelvio en de V9.’

Preview en bestellen

Een preview van het boek kun je hier vinden: quarto.ent.box.com Je bestelt het boek bij Amazon.

KTM 1290 Super Duke RR komt eraan

Door

Redactie

-

30/10/2020

0

Zal er in Mattighofen iemand zijn die aan de RR-versie werkt van de KTM 1290 Super Duke? Het gerucht gaat dat het een heel lichte motor wordt, door de vele carbononderdelen. Maar ook dat de oplage heel beperkt is.

De KTM 1290 Super Duke RR dus, het zwarte schaap uit de familie-Duke. Radicaler dan de 1290 Super Duke, die al de titel ‘The Beast’ kreeg. Hoe norm je dan de RR-versie? KTM zelf hult zich in stilte, de monden zijn gesloten. En toch lekt het uit en staat het op het web. De geruchten willen dat er een beperkte oplage wordt gebouwd van 500 exemplaren.

Introductie nieuwe KTM 890 Adventure

Door een lange lijst speciale onderdelen daalt het gewicht net zo’n 9 kilo. Denk aan lichte hendels, kappen en voetsteunen; gehomologeerde Akrapovic; kont, spatbord, zijkanten, koolstof luchtkanalen; hendelbeschermers; laatste generatie WP Apex Pro-vering; gesmede aluminium velgen etc. Aan de KTM 1290 Super Duke RR hangt wel een hogere prijs. Maar als het net zo gaat als met de 500 Rally-modellen van twee, drie weken geleden. Die werden online verkocht. Het duurde nog geen 48 uur en ze waren uitverkocht.

Burgemeester Nice was ooit sneller dan Hartog

Door

Jan Boer

-

30/10/2020

0

Bij het horen van de Dutch TT 1977 gaat bij elke MOTO73-lezer ongetwijfeld – en zeer terecht natuurlijk – de gedachten terug naar die fantastische TT-zege van Wil Hartog. Eén groot feest was het op Assen, behalve voor startnummer 13 in de 500cc. Dit ongeluksnummer behoorde toe aan Christian Estrosi, die net als Hartog een fantastische start had en zelfs de leiding wist over te nemen van de Nederlander. Tot hij in de Geert Timmerbocht ten val kwam, waardoor Wil Hartog het in ieder geval een stuk gemakkelijker kreeg om de TT te winnen… Vrij recent was Christian Estrosi heel veel in het nieuws, want tegenwoordig is hij burgermeester van Nice, de plaats die op donderdagochtend 29 oktober werd opschrikt door een verschrikkelijke aanslag in een kerk waarbij drie mensen om het leven kwamen…

Foto-info

Fotograaf	Henk Keulemans
Publicatie	MOTO73
Jaar	1977
Onderwerp	Dutch TT Assen

Wetenswaardigheid

Na het beëindigen van zijn motorcarrière werd Estrosi (65) dealer van Kawasaki en werd daarnaast actief in de politiek. In zijn woon- en geboorteplaats Nice werd hij in 1983 gekozen in de gemeenteraad. Vijf jaar later volgde de overstap naar de landelijke politiek. Met een onderbreking van enige jaren zat hij tot begin 2016 in het Franse parlement. Hij was van 2005-2007 minister van Ruimtelijke Ordening en van 2009-2010 was hij als minister belast met de industrie. Vanaf 2008 is hij burgemeester van Nice en kreeg in die hoedanigheid dus al verschillende keren te maken met terroristische aanslagen.

Terugblik: Bijzonder, maar niet uniek

Honda MSX125 Grom: Rijdende gunfactor

Door

Redactie

-

30/10/2020

0

Een eenvoudige, leuke motorfiets met vooral een geweldige gunfactor. Zo zag in 1963 de iconische Honda Monkey het levenslicht. Een idee dat we later terugzagen bij de Dax, de Ape en sinds 2018 weer bij de Monkey. En laten we zeker ook de in 2013 geïntroduceerde MSX125 (Mini Street X-treme 125) niet vergeten. De MSX125 – beter bekend als de Grom in de rest van de wereld – heeft inmiddels ook een serieuze gunfactor. En na zes jaar vrij onopvallend succes is het nu tijd voor een nieuwe MSX125. Of, om zijn officiële nieuwe naam te introduceren, voor een nieuwe Honda MSX125 Grom. De zijpanelen zijn eenvoudig te verwijderen en het nieuwe, krachtigere luchtgekoelde motorblok (9,8pk @ 7.250 tpm) is nu ook EURO5-compatibel. Ook beschikt het vernieuwde LCD-dashboard over een toerenteller en een versnellingsindicator.

Lees hier meer over de Honda MSX125 Grom.

2021 Triumph Trident: nieuwe naked-aanwas

Door

Redactie

-

30/10/2020

0

Met de 765-versie van de Street Triple werd het middenklasse nakedbike-segment wel een beetje verlaten. Laat Triumph een verleden van fijne middenklasse nakeds hebben en in Hinckley is men van plan keihard terug te slaan. En wel met de 2021 Triumph Trident.

De 2021 Triumph Trident is een nieuwe instap-naked met een 660cc driecilinder-motorblok. Het topvermogen komt uit op 81 pk bij 10.250 tpm en er is op top 64 Nm koppel voor handen bij 6.250 tpm. Ze melden er nog even bij dat negentig procent van het maximale koppel over zo’n beetje het hele toerenbereik beschikbaar is. En dat klinkt meteen al verdraaid interessant, als je tenminste nog niet geprikkeld was door de looks van de Trident.

Triumph Trident; retro of niet?

Is het nou retro of toch niet? Sinds de Yamaha XSR700 was een neo-retro-achtig-geïnspireerde machine niet zo moeilijk in een hokje te plaatsen. De vier kleuren – zijn minder verwarrend en juist strak, recht toe-recht aan en met subtiele graphics voor de Crystal White en Sapphire Black. De Silver Ice & Diablo Red en Matt Jet Black & Matt Silver Ice zijn voorzien van een groot Triumph-logo op de tank, maar komen desondanks niet overdreven over – duidelijk een ontwerpthema. Bodywork ontbeert ‘ie sowieso grotendeels. De tank en wat kleine kapjes, en een compact rond, maar chique, ledkoplampje. Dat is het wel. Verder is het frame, blok en wielen. Pure essentie met nadruk op details. Die rode Showa-stickertjes op de voorvork, bijvoorbeeld. Het voegt technisch niks toe, maar het ziet er wel stoer uit. Toch wordt al snel duidelijk dat Triumph het gebruik van goeie spullen van goeie merken wil benadrukken. Instelbaar is de voorvork niet, de Showa-schokdemper achter is dat wel. Op veervoorspanning. Ook de Nissin-remmen worden onderstreept en de keuze voor Michelin Road 5-banden wordt beargumenteerd in het persbericht. De Britten richten op een premium-labeltje, dat is duidelijk.

Niks te groot

Over premium-labeltje gesproken, check dat nieuwe dashboardje eens. Dat het rond is geeft de indruk dat Triumph misschien toch voor iets retro-achtigs wil gaan met de 2021 Trident. Bovenal ziet het TFT-dashboard er enorm netjes en overzichtelijk uit. Niks te groot ook. Voor de bediening niet Triumphs bekende joystick maar een nieuw knoppencluster met vier pijltoetsen, zoals bijvoorbeeld ook KTM gebruikt. Qua elektronica krijgt de Trident tractiecontrol, twee rijmodi – Road en Rain – en ABS is uiteraard ook standaard. Een quickshifter staat op de optielijst.

Hoog inzetten

Het nieuwe blok is op basis van A2-versie van het Street Triple 765-blok. Die A2-uitvoering was al 660cc, zodat het een specifiek blokkarakter kreeg en geen afgeknepen rijervaring zou worden. Met 67 nieuwe onderdelen wordt dat blok nu naar de voorgrond geschoven in een compleet nieuw frame en met een rijklaargewicht van slechts 189 kg. Nee, dit is absoluut geen recyclede 660cc Street Triple. Dit is een Triumph Trident – stiekem nog historischer van naam dan de Street Triple. Zo historisch kan die naam wellicht wel weer blijken, want in Hinckley zetten ze hoog in op hun nieuwe middenklasse-machine. Qua prijs sowieso, want met 8.995 euro in Nederland en 7.995 euro voor de Belgen is de Trident aardig scherp geprijsd. Hoe de 2021 Triumph Trident rijdt vertellen we je zo snel mogelijk na de eerste test. Inmiddels staat 6 december in Lissabon op de kalender voor de 2021 Triumph Trident.

Test Triumph Rocket 3 GT: Indrukwekkende spierbundel

De originele Triumph Trident

Zoals bij zo veel modellen van Triumph is de Trident-noemer een historische. Al in 1968 viel de naam voor het eerst toen de 740cc luchtgekoelde drie-in-lijn presenteerde. Het blok werd in de basis gedeeld met de BSA Rocket III, die uit hetzelfde concern kwam. Timing van de oude Triumph Trident zou waardeloos blijken, op de vooravond van het instorten van de Britse motorindustrie. Norton-Villiers-Triumph zou niet alleen de doodsteek zijn voor die drie historische namen – en BSA – het zou ook de Trident in de kiem smoren. Niet gek dat het herboren Triumph in Hinckley koos de Triumph Trident weer als een van de eerste modellen uitbracht. In 1990 toonde Triumph op de Keulen Motorshow (nu Intermot) een tweetal Tridents met 750cc en 900cc driecilinderblokken. Tot eind jaren negentig bleven ze in productie.