In antwoord op online nieuwsberichten en commentaren van over de hele wereld, stuurde Erik Buell deze e-mail naar Roadracing World-oprichter en redacteur John Ulrich:
Ik schrijf dit vanwege het ‘nieuwe Buell’-gedoe dat gaande is. Ik wou dat er een manier was om verhalen over mijn bedrijven, zowel in het verleden als nu, recht te zetten! Elke dag zien en lachen we allemaal om nepnieuws, maar als het over mezelf gaat stoort het me. Ik lees van alles, van hoeveel faillissementen ik heb gehad, hoe ik nu weer betrokken ben, tot hoe spannend het zal zijn om nieuwe Buell-producten te zien die ik zou ontwerpen. Een paar berichten zijn misschien kwaadwillig, maar bijna alles komt voort uit slechte informatie die wordt herhaald, misschien verdraaid en ‘echt’ begint te worden. Dit wordt erger naarmate de tijd verstrijkt. Dus wil ik graag een paar dingen rechtzetten.
Zoals je weet, zijn er verdomd weinig mensen die zoveel tijd en geld hebben gestoken in Amerikaanse motorfietsen als ik. Er zijn mensen die me daarom haten en die snap ik gewoon niet. Ik ben niet zo. Maar voor de haters en degenen die naar hen luisteren: mijn eerste bedrijf begon ik in 1977. In al de jaren dat ik heb gestreden, zijn mijn bedrijven in totaal door één curatele gegaan, wat in wezen een faillissement is. Eén.
Buell bestond van 1983 tot 2009 zonder faillissementen. Het werd in 2009 door H-D gesloten toen excessen en onverstandige keuzes van het management H-D bijna bankroet maakte. Ze werden gedwongen massaal te bezuinigen. Buell had vlak daarvoor zijn beste verkoopjaar ooit, maar de situatie was zoals die was. H-D besloot zich te ontdoen van alles wat buiten de kernactiviteiten viel. Ik wou dat dit niet gebeurd was en geloof dat de tijd heeft uitgewezen dat dit een vergissing was. Maar bedrijven doen wat ze doen.
Nadat Buell was verdwenen, begon ik EBR met het geld dat ik had gespaard van mijn salaris en bonussen, verdiend met het opbouwen van Buell binnen H-D. EBR groeide uit van een startende onderneming in 2010 tot een bedrijf dat in 2013 door KPMG werd gewaardeerd op 50 miljoen dollar. Maar het bleek dat EBR sneller groeide dan de groeifinanciering toeliet waar we aan werkten. De minder dan verwachte verkoop van superbikes in 2014 betekende dat we meer voorraad en onderdelen hadden dan we konden omzetten in contanten. Bovendien besloot onze grootste klant Hero zich terug te trekken en staakte de wereldwijde expansie met de producten die wij voor ze ontwierpen. Ineens concentreerde Hero zich op hun thuismarkt India, waardoor de verwachte inkomsten uit die projecten opdroogden. Er heerst een misverstand dat Hero hun rekeningen niet betaalden; dat is niet juist… zij trokken zich gewoon terug van wat wij hadden verondersteld en gepland.
Buell Motorcycles is terug – 10 nieuwe modellen tegen 2024
Plotseling waren onze inkomsten ontoereikend om het tempo aan te houden. Wij konden ook niet onderhandelen over uitstel van betalingen voor producten en diensten die wij gebruikten voor de verwachte groei. Deze combinatie heeft EBR onder curatele gesteld. Ik zou willen dat Hero was doorgegaan en ik denk dat ze het nog beter zouden hebben gedaan als ze wereldwijd waren gegaan. Maar ze hebben als bedrijf een keuze gemaakt en dat was hun goed recht. Ik zou nog meer willen dat EBR langzamer was opgestart en niet te veel was gaan uitgeven. Soms zou ik willen dat kleine Amerikaanse bedrijven in moeilijkheden meer overheidssteun konden krijgen, zoals bedrijven in soortgelijke situaties in andere landen. Maar aan de andere kant wil ik geen grote overheid. En wees eerlijk, wensen lossen het verleden niet op. Ze zijn alleen waardevol als lessen voor de toekomst.
De EBR-activa werden uit de curatele opgekocht door LAP uit Michigan. Ik heb kort bij LAP gewerkt, maar zij hadden geen technische diensten nodig omdat zij alleen onderdelen verkochten en een paar motorfietsen bouwden van wat er over was van de voorraad EBR 1190-onderdelen die zij hadden gekocht.
Dus ging ik verder met het mede-oprichten van FUELL, omdat ik een grote behoefte zag aan nieuwe producten en innovatie in de wereld van de elektrische motorfietsen/fietsen. Dat is waar ik de afgelopen drie jaar heb gewerkt en het is erg opwindend om vrij te zijn om radicale dingen te ontwerpen. Het is een klein maar echt serieus team dat een echte technologische start-up vertegenwoordigt, met veel octrooieerbare ideeën. Hier moet het echte gesprek rond Erik Buell en het team waarmee ik werk over gaan. We hebben een zeer opwindende portefeuille van nieuwe FUELL-producten in aantocht die innovatie zullen tonen die nog verder gaat dan wat we in vorige bedrijven deden.
Ik ben niet betrokken bij de merken EBR of Buell, die eigendom zijn van de mensen van LAP uit Michigan. We zullen zien waar ze heengaan, en hopelijk gaat het allemaal goed. Ik heb er op dit moment geen bemoeienis mee. Ik zou het op prijs stellen als LAP zou stoppen met het gebruiken van mijn persoonlijke naam Erik Buell in hun postings, maar wat moet ik doen… In ieder geval; als ik dat niet kan stoppen, wil ik gewoon dat het bekend is dat ik niet persoonlijk geassocieerd ben met een bedrijf waar ik geen bemoeienis mee heb op zakelijk of technisch gebied. De toekomst van Erik Buell ligt bij FUELL.
Het allerbeste,
Erik
