Voor 2021 presenteert Ducati de Streetfighter V4 S in een nieuw Dark Stealth kleurstelling, die zich aansluit bij het sportieve Ducati Red. Bovendien voldoen alle modellen in het Ducati Streetfighter V4 gamma aan de Euro 5-emissienorm.
De Streetfighter V4 is het resultaat van de “Fight Formula”: de Panigale V4 ontdaan van de kuipen, met een hoog en breed stuur, 178 kg op de weegschaal, aangedreven door 1100 cc Desmosedici Stradale die 208 pk levert en in de hand gehouden wordt door biplane winglets en een compleet elektronisch pakket. De moderne en technologische Ducati naked bike heeft onmiddellijk veel succes gehad bij motorrijders over de hele wereld, wat ook wordt bevestigd door de positieve feedback van de internationale media.
Dark Stealth is een matzwarte kleur die de perfecte kleurkeuze vertegenwoordigt om de assertieve kant van de ultra naked Ducati te laten zien.
Met de komst van 2021 voldoen alle motorfietsen uit het Ducati Streetfighter V4 gamma aan de Euro 5 emissienorm, waarbij de maximale vermogens- en koppelwaarden onveranderd blijven, maar bij verschillende motorbloktoerentallen in een andere positie worden gebracht. De Streetfighter V4 Euro 5 heeft een vermogen van 208 pk (153 kW) bij 13.000 tpm (250 tpm hoger dan de EURO 4 versie) en een koppel van 12,5 Kgm (123 Nm) bij 9.500 tpm (2000 tpm lager dan de EURO 4 versie). Deze waarden, verkregen dankzij een nieuwe kalibratie en de nieuwe uitlaat, maken de motor nog leuker op bochtige wegen.
Om te voldoen aan de nieuwe Europese norm voor uitstoot emissies zijn er diverse wijzigingen aangebracht aan de uitlaatlijn van de Desmosedici Stradale en aan de kalibratie van het motorblok.
De geluiddemper, onveranderd vanuit esthetisch oogpunt, maakt gebruik van grotere katalysatoren (+10 mm langer) en met een nieuwe technologie van impregnatie van edele metalen, essentieel voor het maximaliseren van het vermogen om vervuilende gassen om te zetten. De lengtes en afmetingen van de uitlaatgassen van de achterste cilinderbank zijn geoptimaliseerd om de ontstekingstijd van de katalysator te minimaliseren, terwijl de prestaties van het motorblok onveranderd blijven.
In vergelijking met de Euro 4 modellen zijn de spruitstukken van de achterbank van de Streetfighter V4 Dark Stealth met 100 mm ingekort en in diameter teruggebracht van 42 mm naar 38 mm. Het nieuwe onderdeel maakte de introductie van een compacter hitteschild achteraan mogelijk, dat in de carrosserie van de motorfiets is geïntegreerd. Altijd met het doel om de uitstoot te beperken is de introductie van 4 lambdasondes, één voor elke cilinder, die een meer verfijnde controle van de hoeveelheid ingespoten brandstof mogelijk maken.
Alle Streetfighter V4-modellen in de 2021-reeks zijn uitgerust met nieuwe voorrem- en koppelingspompen, beide zelfontluchtend en afgeleid van de pompen die voor het eerst op de Superleggera V4 werden gebruikt. De behuizing van de nieuwe pompen is ontworpen met een configuratie die een ‘natuurlijke’ ontluchting mogelijk maakt, waardoor de noodzaak om in te grijpen op het systeem in het geval er lucht in het circuit aanwezig is, wordt geëlimineerd.
De Ducati Streetfighter V4S Dark Stealth is vanaf eind november verkrijgbaar bij de officiële Ducati dealers voor 23.390 Euro in België en 27.290 Euro in Nederland.
Al eerder presenteerde BMW de nieuwe BMW R 18. Nu presenteert BMW Motorrad een meer op toeren gerichte variant van deze cruiser: de 2021 BMW R 18 Classic. De nieuwe BMW R 18 Classic is een nostalgisch ogende toermotorfiets die doet denken aan geweldige toer-cruisermodellen van weleer. De R 18 valt op door zijn puristische stijl, terwijl de R 18 Classic is voorzien van een groot windscherm, buddyseat voor een passagier, zadeltassen, een extra LED- koplamp en een 16-inch voorwiel.
De nieuwe BMW R 18 Classic en de BMW R 18 brengen de traditie van historische BMW motorfietsen weer tot leven. Zowel technisch als in termen van design en styling hebben ze kenmerken van fameuze voorgangers als de BMW R 5. Ze weerspiegelen de essentie van een motorfiets: puristisch, met ongecompliceerde technologie en een boxermotor als epicentrum van rijplezier, gecombineerd met ‘good vibrations’. Klassiek design gaat bij de R 18 Classic en R 18 samen met eenvoudige maar toch moderne technologie. Het resultaat is een fascinerend totaalconcept – en een rijbeleving die even gecultiveerd als zinnenprikkelend is.
BMW R18 Classic: de grootste BMW boxermotor ooit met ruim voldoende koppel.
De volledig nieuw ontwikkelde tweecilinder boxermotor staat centraal bij de 2021 BMW R 18 Classic en R 18 – de ‘Big Boxer’. Met zijn imposante uiterlijk en bouwwijze oogt hij als de traditionele luchtgekoelde boxermotoren, die al meer dan zeven decennia voor een inspirerende rijbeleving zorgen: al sinds BMW Motorrad in 1923 begon met de productie van motorfietsen. De grootste in serie geproduceerde tweecilinder boxermotor ooit heeft een inhoud van 1.802 cc. Het piekvermogen is 67 kW (91 pk) bij 4.750 t/min. Tussen 2.000 en 4.000 t/min is altijd meer dan 150 Nm aan koppel beschikbaar. Deze immense trekkracht gaat gepaard met een vol, sonoor geluid.
Dubbel wiegframe van stalen buizen en stalen tweezijdige swingarm plus open cardanaandrijving
De nieuwe R 18 Classic heeft een dubbel wiegframe van stalen buizen, een frametype dat stamt uit de BMW Motorrad traditie. De buitengewone bouwkwaliteit en de minutieuze aandacht voor details blijkt uit de haast naadloze lasverbindingen van de buizen en uit de gegoten of gesmede onderdelen. Net als bij de legendarische BMW R 5 is er sprake van een tweezijdige swingarm met een cardanasoverbrenging in het achterwiel die op authentieke wijze is opgebouwd met boutverbindingen.
BMW R 18 Classic standaard drie rijmodi
De nieuwe R 18 Classic en R 18 hebben standaard drie rijmodi ‘Rain’, ‘Roll’ en ‘Rock’ – wat ongebruikelijk is in dit segment. Standaard is eveneens ASC (Automatic Stability Control, uitschakelbaar), dat in hoge mate bijdraagt aan de veiligheid. Bovendien zijn de R 18 Classic en R 18 standaard uitgerust met het motorkoppelregelsysteem MSR om wielslip bij acceleratie, bijvoorbeeld op nat of glad wegdek, te beteugelen. Opties zijn onder meer de elektrische achteruitrijhulp Reverse Assist en Hill Start Control dat assisteert bij het vanuit stilstand wegrijden op een helling.
R 18 Classic en R 18: iconische stijl opnieuw geïnterpreteerd, met een robuust ogend frame, moderne technologie en authentieke materialen.
De R 18 Classic en R 18 showen op meesterlijke wijze de iconische styling van motorfietsen van weleer. Puristisch design tekent zich af in talrijke elementen die zijn geïnspireerd op klassiekers zoals de BMW R 5. Het dubbele wiegframe, de druppelvormige tank, de ‘open’ cardanas en de gepenseelde witte belijning op de lak (optie af fabriek) stammen van deze legendarische boxer uit 1936. Het klassiek ogende bodywork van de R 18 Classic en R 18 is net als vroeger van metaal gemaakt. Ook het uiterlijk van vering en demping stamt van de R 5. Samen met de dubbelzijdige swingarm en de cantilever veerunit achter is het robuust ogende rijwielgedeelte van de R 5 visueel perfect vertaald naar de moderne tijd.
De BMW R 18 Classic First Edition en R 18 First Edition: exclusieve uitstraling met lakwerk en chroom.
De nieuwe R 18 Classic zal wereldwijd direct vanaf de marktintroductie worden aangeboden als een exclusieve First Edition, naast de R 18 First Edition. De First Edition onderscheidt zich door de klassieke zwarte lak met de witte belijning. Andere opvallende zaken zijn de vele chromen elementen, een badge in het zadel en een ‘First Edition’ chromen opdruk op de zijschilden.
De hoogtepunten van de nieuwe BMW R 18 Classic
Windscherm (demonteerbaar).
Zadeltassen (demonteerbaar).
Buddyseat voor passagier (demonteerbaar).
Extra LED-koplamp.
16-inch voorwiel.
Standaard Electronic Cruise Control.
Hoogtepunten van de nieuwe BMW R 18 Classic en R 18
Iconische styling met moderne technologie en authentieke materialen.
Grootste BMW boxermotor ooit met een inhoud van 1.802 cc.
Vermogen van 67 kW (91 pk) bij 4.750 t/min, maximum koppel van 158 Nm bij 3.000 t/min.
Open cardanaandrijving zoals bij klassieke modellen.
Vakkundig gemaakt dubbel wiegframe van stalen buizen.
Tweezijdige swingarm van robuust design.
Telescopische vork met kragen en cantilever veerunit achter met progressieve demping.
Uitgebalanceerde ergonomie voor ontspannen rijden en optimale controle.
Schijfremmen voor en achter en spaakwielen.
State-of-the-art LED verlichtingstechnologie in klassiek gevormde behuizing.
Adaptieve bochtverlichting als af fabriek-optie voor nog betere verlichting van de weg in bochten.
Klassiek vormgegeven ronde tellers met geïntegreerd display.
Keyless Ride of gebruiksvriendelijk via remote control.
Standaard drie rijmodi, ASC en MSR.
Reverse Assist voor gemakkelijk manoeuvreren en Hill Start Control voor gemakkelijk wegrijden op hellingen als opties.
De BMW R 18 Classic First Edition en R 18 First Edition: exclusief uiterlijk door zwarte lak met witte biezen en chromen delen.
‘Who is that new Dutch guy?’ Inmiddels zesvoudig wereldkampioen Jonathan Rea kon z’n ogen niet geloven aan het begin van het seizoen toen Jeffrey Buis daar ineens was. Want zo ben je nog een vrij onbekende coureur en zo ben je de jongste Nederlandse wereldkampioen in de wegrace. De 18-jarige coureur uit Steenwijkerwold legde de basis voor zijn WorldSSP300-titel in Aragón, waar hij drie van de vier races wist te winnen. Als kampioenschapsleider bleef hij daarna, minstens net zo indrukwekkend, zeer kalm en scoorde op een berekende wijze – wat Rea ergens bekend voor moet komen – de ene podiumplaats na de andere. In Estoril was het volgens Jeffrey wel ‘echt spannend’ en dat was ook goed te merken aan zijn houding op de beslissende racedag in Portugal. Maar in het slot van de eerste race zagen we de ‘oude Jeffrey’ terug, toen hij net voor de finishlijn zijn concurrent Scott Deroue passeerde en de titel veilig stelde. Wat zijn we trots op je, Jeffrey. Gefeliciteerd!
Het kon niet op in Estoril waar Jeffrey Buis en Scott Deroue samen uit mochten maken wie dit jaar wereldkampioen Supersport 300 werd. Een duel tussen twee Nederlanders! Om de wereldtitel! Bijzonder, maar zeker niet uniek. Precies 34 jaar geleden streden ook al eens twee Nederlanders om de wereldtitel. Toen ging het in de 125cc-klasse van de motorcross om Dave Strijbos (2) en John van den Berk (5). Geen teamgenoten zoals bij Jeffrey en Scott. Strijbos reed op Cagiva, Van den Berk op Yamaha, maar de twee woonden beiden in Oss. Misschien nog wel specialer… Ver van huis, in het Braziliaanse Belo Horizonte, viel de beslissing ten gunste van Strijbos. Voor hem bleef het beperkt tot die ene wereldtitel, Van den Berk behaalde de beide daaropvolgende jaren wereldtitels in eerst de 125cc en daarna de 250cc.
Foto-info
Fotograaf
Jan Boer
Publicatie
MOTO73
Jaar
1986
Onderwerp
125cc Grand Prix Belo Horizonte (Brazilië)
Wetenswaardigheid
Het was in Brazilië niet de enige keer dat de twee elkaar tegenkwamen. In 1987 raken de twee elkaar op Valkenswaard zelfs! Nadat de kluwen aan motoren en rijders met veel moeite uit elkaar gehaald is, blijkt het benzinekraantje bij van Van de Berk dichtgedraaid te zijn. Hoe en wat blijft lang onduidelijk. Tot Andere Tijden Sport hier een waanzinnig mooie reportage over maakte, genaamd Sabotage in het Mulle Zand. Via Google is deze aflevering gemakkelijk terug te vinden. Meer dan de moeite waard!
Tienduizenden fans bracht hij in extase tijdens de TT van 1989. Hans Spaan won de 125cc-race en is nog altijd de laatste Nederlander die een Grand Prix wist te winnen. Op deze vaste plek in Classic & Retro trakteert de negenvoudig GP-winnaar én vice-wereldkampioen van 1989 en 1990 ons op mooie anekdotes uit zijn Grand Prix-tijdperk.
Mijn eerste
‘Dat vergeet je natuurlijk nooit meer… Ik begon bij de NMB en weet nog goed waar ik mijn eerste zege pakte. Het stratencircuit van Twello. Ik had al weleens op het podium gestaan, maar winst had er tot dan toe nog niet ingezeten. Bij de NMB reden overigens een hoop coureurs rond die puur voor de lol racete. Dat was bij mij niet het geval, want ik wilde vooruit. Die drive moet je natuurlijk ook wel hebben om uiteindelijk richting de Grand Prix te kunnen gaan. En daar begint het verhaal wederom van voren af aan. Je begint onderaan en probeert naar boven te klimmen. In 1983 lukte dat, op het circuit waar ik drie jaar eerder mijn GP-debuut had gemaakt. In Grobnik leek ik totaal geen kans te hebben op een podium, want ik had een zeer slechte start. Hoewel ik er na de training prima voor stond met een vijfde tijd, ging ik echt als allerlaatste de eerste bocht in. Tijdens de start liet ik namelijk m’n Kreidler verzuipen. Toch wist ik al snel naar voren te komen en kwam uiteindelijk achter Rainer Kunz terecht. Ik ben gaan zoeken naar de perfecte plek om hem in te halen en in de laatste ronde stuurde ik hem dan ook voorbij, waardoor ik een tweede plek wist te pakken en dus ook mijn eerste podiumplaats in het WK. Sta je daar ineens op het podium, dat is toch wel iets heel speciaals. Ik dacht gelijk, dat moet vaker gebeuren. Alleen bleek dat allemaal niet zo gemakkelijk te zijn.
Overigens had ik dit resultaat nooit kunnen behalen als ik niet geholpen was door Jos van Dongen. In de trainingen had ik namelijk te maken met materiaalpech, maar gelukkig kon ik van Jos een cilinder lenen. Het bleek een perfecte combinatie te zijn met mijn eigen uitlaat. Mijn racer ging als een speer met die cilinder en Jos wist dan ook niet hoe snel hij na die Grand Prix in Grobnik weer dat cilindertje terug moest hebben. Maar ja, je raadt het al… Bij hem liep het toch allemaal wat minder goed. Overigens was dat precies de sfeer die op dat moment in de paddock hing. De Nederlanders gingen heel vriendelijk met elkaar om en wat materiaal lenen, dat was nooit een probleem. Hoef je nu niet meer te proberen in de Grand Prix-wereld. Dan staan ze je waarschijnlijk heel raar aan te kijken. Helemaal als je het aan de coureur zelf vraagt, zoals dat destijds gebeurde.
Na Grobnik stond trouwens de TT van Assen op het programma en natuurlijk is er dan hoop dat je weer succes kunt boeken. Een podium voor eigen publiek, dat zou helemaal mooi zijn. Maar helaas, dat lukte totaal niet. Die wedstrijd ging juist weer niet zo goed. Volgens mij werd ik toen iets van negende of zo. Het bleek de laatste kans te zijn om op mijn thuiscircuit een podiumplaats in de 50cc te behalen, want een jaar later gingen we natuurlijk over naar de 80. Helaas heb ik hier in mijn werkplaats geen 50cc-machine van vroeger staan, dat vind ik toch wel jammer. Het zijn toch heel mooie racertjes om te zien. Bizar hè, maar je was toentertijd echt blij als je dat ouwe ding nog kon verpatsen. Het is nu natuurlijk gemakkelijk lullen, maar ik had er graag eentje willen houden. Alleen was dat vroeger totaal niet aan de orde, want je had dat geld echt hard nodig om weer een nieuwe machine op te kunnen bouwen. Kreeg je dat niet voor elkaar, dan moest je met oud spul rond gaan rijden. Dat wilde je natuurlijk al helemaal niet.’
Alex Rins (L) van Suzuki Ecstar won afgelopen weekend de MotoGP van Aragon.
Doordat corona alles op de kop gezet heeft, is er voorlopig geen weekeinde zonder motorsport. Je mist dus zomaar iets en daarom kijkt onze sportredacteur Marien elke donderdag vooruit naar wat je mag verwachten.
Wie wint de MotoGP op Aragon?
Ik heb werkelijk geen enkel idee, niet eens een heel klein ietsepietsie beetje. In principe kan namelijk zelfs Tito Rabat dit jaar winnen en ik zou er inmiddels niet eens van op kijken als hij dat zondag doet. Cal Crutchlow staat op dit moment achttiende in de WK-tussenstand met slechts 21 punten. Rekenkundig kan hij echter nog steeds wereldkampioen worden met nog vier wedstrijden op de kalender… Vorig jaar was met vier races te gaan Marc Marquez al kampioen! Nog mooier is dat je zondag alles weer op Eurosport 1 kunt zien.
Hup Kay
Nog niet zo lang geleden werd ik door Kay de Wolf het snot voor de ogen gereden. Op een elektrische mountainbike… Het maakte de klap niet minder hard, ook was toen al duidelijk dat Kay of in 2021 of uiterlijk 2022 door zou stromen naar het WK-team van Rockstar Energy Husqvarna Factory Racing in de MX2. Ik blijk er met die zin in het verhaal over Kay echter helemaal naast gezeten te hebben, want al dit weekeinde maakt hij zijn WK MX2-debuut in Lommel. Wat goed is, komt dus echt snel. Al kunnen een gebroken neus en hersenschudding nog spelbreker worden – het gevolg van een ongelukkige val met een andere rijder tijdens de EMX250-wedstrijd van 2020 op Lommel. Mocht dat zo zijn, dan is het gelukkig slechts uitstel. Geen afstel, want in 2021 is hij er sowieso bij. Ik hoop van harte dat hij het goed gaat doen, want na de zware blessures van Glenn Coldenhoff en Jeffrey Herlings kunnen we wel wat positieve berichten gebruiken in de crosswereld. Zet ‘m op Kay!
“Ik baal ontzettend van het resultaat. De start was niet verkeerd, maar vanaf ronde twee voelde ik dat ik weinig grip had aan de achterkant. Insturen was moeilijk, de bochten halen was moeilijk. Ik ben overgeschakeld op de zachtste mapping, en dat hielp een heel klein beetje, maar al snel ging ik weer steeds wijd en kon ik amper de bochten halen. Dan komen ze voorbij zonder dat je iets kunt doen en is het een kwestie van overleven. Ik snap niet hoe het verschil in gevoel zo groot kan zijn in vergelijking tot de vrije trainingen. Het was ietsje warmer, maar dat kan niet zo’n groot verschil maken. Het is jammer dat we een goed weekend zo moeten afsluiten. Nogmaals: ik baal hier enorm van.” Het verhaal van Aragon I hebben we natuurlijk al vaker gehoord bij Bo Bendsneyder, maar hij had wel reden tot balen. Want nadat Bo zich op zaterdag in de derde vrije training op Motorland Aragon rechtstreeks had geplaatst voor Q2, zette hij in de kwalificatie voor de Moto2-race de 17e tijd neer. Met twee weekenden achtereen op het zelfde circuit is het te hopen dat Bo en NTS RW Racing GP nu wel alles aan elkaar kunnen knopen…
Al eerder presenteerde BMW de nieuwe BMW R 18. Nu presenteert BMW Motorrad een meer op toeren gerichte variant van deze cruiser: de 2021 BMW R 18 Classic. De nieuwe BMW R 18 Classic is een nostalgisch ogende toermotorfiets die doet denken aan geweldige toer-cruisermodellen van weleer. De R 18 valt op door zijn puristische stijl, terwijl de R 18 Classic is voorzien van een groot windscherm, buddyseat voor een passagier, zadeltassen, een extra LED- koplamp en een 16-inch voorwiel.
Voor modeljaar 2021 voert BMW Motorrad voor de R nineT familie enkele technische wijzigingen door. De BMW R nineT 2021 modellen krijgen een aanzienlijk uitgebreide standaarduitrusting mee en er is een groter aanbod aan opties.
Ze worden in een beperkte serie gebouwd en ze zijn aangepast om wedstrijden te winnen. Zie hier de nieuwe Husqvarna TE 300i en FE 350 Rockstar Edition 2021
Husqvarna Motorcycles breidt zijn TE/FE 2021-endurogamma uit met de twee Rockstar Edition-versies. De TE 300i en FE 350 Rockstar Edition, gebouwd in gelimiteerde serie, hebben enkele competitieverbeteringen ondergaan in combinatie met een factory-look.
De TE 300i Rockstar Edition en FE 350 Rockstar Edition lijken op de motorfietsen die gebruikt worden door Rockstar Energy Husqvarna Factory Racing en zijn voorzien van gepoedercoate chroom-molybdeen stalen frames. Andere technische verbeteringen aan de basis-versies zijn een zwarte zadelcoating met extra ribben om de grip te vergroten, CNC-gefreesde billet en blauw geanodiseerde vorkplaatjes, bescherming van de voorste remschijf, een stevige kettinggeleider en een Supersprox-achtertandwiel.
De Husqvarna TE 300i en FE 350 Rockstar Edition 2021 zijn verkrijgbaar bij de officiële Husqvarna-dealers. Vraag ze ook om de prijs… Die is bij ons nog niet bekend.
De gemeentepolitie van Bologna kiest voor de Ducati Multistrada 950. 25 Ducati Multistrada 950’s worden geleverd aan de afdeling Verkeersveiligheid van de Gemeentepolitie van Bologna. Ze zijn voorzien van speciale apparatuur. In 2006 koos de politie voor de Ducati Multistrada 620.
De ceremonie voor de levering van 25 Ducati Multistrada 950’s voor de afdeling Verkeersveiligheid, sectie motorrijders, van de Gemeentepolitie werd afgelopen donderdag gehouden in aanwezigheid van burgemeester Virginio Merola, Politiecommandant Romano Mignani en Ducati CEO Claudio Domenicali.
De aanbesteding werd vorig jaar uitgeschreven en gewonnen door Ducati. De samenwerking met de Gemeentepolitie van Bologna en Ducati begon in 1970:
1970 Ducati Mark 450 T
1974 Ducati 750 GT
1981 Ducati Pantah 660 TL
2006 Ducati Multistrada 620
De Ducati Multistrada 950 is de standaardversie met 113 pk en is uitgerust met een zesassig IMU, bochten-ABS en een Vehicle Hold Control-systeem. Het geplande onderhoud dat door Ducati wordt uitgevoerd, maakt deel uit van het overeengekomen leveringscontract.
De uitrusting van de Ducati Multistrada 950 omvat verder verwarmde handgrepen, beugels, zijkoffers met speciale EHBO-kit, interne tassen en drie LED-knipperlichten, tweekleurige sirenes voor het rijden in het verkeer en Motorola-radioapparatuur voor de communicatie. Dat alles wordt gecontroleerd door een centraal systeem met verlichte en waterbestendige knoppen.
Nadat in 2017 rondom Portimāo bekend werd dat Michael van der Mark
de geblesseerde Valentino Rossi wellicht mocht vervangen tijdens
de MotoGP-race op Aragón hadden sommige ‘kenners’ twijfels over
zijn motivatie voor de SBK-races op het circuit in Portugal. Met een
fantastische tweede plaats – zijn eerste podium met de R1 – gaf hij op
zondag een mooi antwoord op die criticasters.
Toen Michael van der Mark op dinsdag 30 juni 2016 bekend maakte dat hij aan het einde van dat seizoen van Ten Kate Honda naar het WorldSBK-team van Yamaha zou overstappen, stond Nederland op z’n kop. Ten Kate en Michael waren één en samen zo succesvol met de EK Superstock 600-titel en het wereldkampioenschap Supersport. Al snel bleek Michaels keuze voor Yamaha een goede te zijn, ook al werd het ultieme doel – de wereldtitel – niet behaald. Speciaal voor MotorNL heeft Michael zijn vijf mooiste Yamaha-momenten uitgekozen. En, hij is eerlijk genoeg om ook de teleurstellingen te benoemen. Dus even op een rij: de hoogtepunten van Michael van der Mark.
Hoogtepunten: 1. Het eerste podium van Michael van der Mark met Yamaha
Het verhaal: Nadat Michael in 2016 met de Honda Fireblade zes podiums wist te behalen, dacht iedereen dat hij met de Yamaha R1 deze reeks vrolijk door zou zetten. Dat liep anders, want pas in het tiende raceweekeinde was het raak. Wel met meteen een tweede plaats op Portimᾶo.
Michael: ‘Eindelijk stonden we op het podium maar dat had al eerder moeten gebeuren, want op Misano was ik op weg naar minimaal een top-3 tot ik door een bandenprobleem ten val kwam. Gelukkig zonder blessures, maar toch was dat ongelooflijk zuur omdat ik aan kop lag toen het mis ging… Dat jaar was ik niet de enige die het soms lastig had op de R1, dat gold ook voor mijn teamgenoot Alex Lowes. Dat het op Portimᾶo wel lukte voor mij, kwam niet helemaal als een verrassing. Ik rij er sowieso graag en we hadden vooraf getest. Maar ondanks de tweede plek, wist ik dat we er nog niet waren, hoewel we al ongelooflijk veel vooruitgang hadden geboekt. Meer dan de buitenwereld op dat moment realiseerde. Het was echt niet zo dat de R1 slecht was, maar we hadden geen stabiele basis waardoor we telkens tegen iets anders aan liepen in een raceweekeinde. Dat had deels er mee te maken dat we nog geen testteam hadden en het aantal testdagen in het WorldSBK zeer gelimiteerd is. Niet echt ideaal als je aan het ontwikkelen bent… Je komt namelijk altijd tijd tekort, waardoor we ook in de weekenden soms moesten testen. We zaten er zeker al wel dichtbij, ik stond daarna ook in Magny-Cours op het podium, maar we waren er zeker nog niet.’
Hoogtepunten van Michael van der Mark: Portimao 2017
Nadat in 2017 rondom Portimᾶo bekend werd dat Michael van der Mark de geblesseerde Valentino Rossi wellicht mocht vervangen tijdens de MotoGP-race op Aragón hadden sommige ‘kenners’ twijfels over zijn motivatie voor de SBK-races op het circuit in Portugal. Met een fantastische tweede plaats – zijn eerste podium met de R1 – gaf hij op zondag een mooi antwoord op die criticasters.
Hoogtepunten: 2. Geen MotoGP, wel MotoGP
Het verhaal: Nadat Valentino Rossi bij het crossen een pittige blessure opliep, werd Michael van der Mark als vervanger aangewezen. Maar toen werd ineens duidelijk dat Rossi toch kon rijden op Aragón en ging het MotoGP-debuut van Michael niet door. Gelukkig kwam het er later toch van. Maar dit is toch wel één van de mooiste hoogtepunten van Michael van der Mark.
Valentino Rossi, met op de achtergrond Michael van der Mark.
Michael: ‘Man, dat was wat! Je wilt nooit dat je een geblesseerde rijder moet vervangen, maar als het dan toch “mag”, dan is Rossi wel heel bijzonder. Al heb ik altijd twijfels gehad of ik wel echt in actie zou komen, ook omdat ik eerder dan de meesten hoorde dat er een kans was dat Rossi het toch zou proberen. Omdat je nooit weet hoe het met een geblesseerde rijder gaat, stond ik in de eerste vrije training van de MotoGP wel startklaar. Maar al snel werd duidelijk dat Rossi kon rijden. Iets dat ik wel zag aankomen, nadat hij vooraf had gereden op Misano. Ik maakte mij er dan ook niet echt druk om. Dat had ik wel gedaan als Rossi strak achteraan gereden had. Dat deed hij echter niet… Een paar races later kreeg ik gelukkig wel de kans om in de MotoGP te rijden. Fantastisch én ingewikkeld. Ik reed de ene week Superbike, het andere weekeinde MotoGP en dat is een lastige combinatie. Daarnaast zijn Sepang en Valencia MotoGP-testcircuits en dat mijn monteurs elke keer met een andere coureur moesten werken hielp ook niet. Het was echt allemaal fantastisch geregeld, alleen telkens een nieuwe rijder werkt voor monteurs niet echt motiverend. Het Movistar Yamaha-pak van Aragón heb ik overigens nog altijd thuishangen. Ongebruikt, dus keurig netjes. Mijn zondagse pak haha!’
Aragon 2017 + Valencia 2017
Hoewel hij op Aragón 2017 uiteindelijk Valentino Rossi niet verving in de MotoGP, was het toch een onvergetelijke ervaring voor Michael. Om nog maar te zwijgen van de MotoGP-races op Sepang en Valencia dat jaar met Tech3 Yamaha.
Hoogtepunten: 3. De eerste (en tweede) Nederlands SBK-zeges ooit
Het verhaal: Nog nooit had een Nederlander een wedstrijd in het Wereldkampioenschap Superbike gewonnen. Tot Michael van der Mark op 26 mei 2018 op Donington Park. Eerder werd Michael overigens al de eerste Nederlander die op het SBK-podium eindigde en de eerste landgenoot die vanaf de SBK-pole mocht starten. Over succes gesproken!
Michael: ‘Een heel apart weekeinde. Ik kwam rechtstreeks uit Italië en voelde mij echt niet goed. Ik had op donderdag eigenlijk een fitnesstest, maar omdat ik de nacht ervoor ziek was, had dat totaal geen zin. Het lijkt inderdaad wel een beetje op Assen 2014, toen ik ook niet fit was en mijn eerst WK Supersport-race won. Misschien moet ik dit vaker doen, haha. Ik weet alleen niet hoe… De eerste, natte, vrije training op Donington reed ik niet, in de tweede training eindigde ik in het middenveld en de derde vrije training als zesde. Niet echt bijzonder allemaal. Op zaterdag en zondag klopte echter alles. Ik weet nog goed dat Pirelli voor dat weekeinde een nieuwe, hogere band had meegebracht. Dat pakte voor ons geweldig uit, omdat we eerder toeren hadden moeten inleveren. Die hogere band zorgde ervoor dat ik met dezelfde gearing kon rijden. Had ik met de andere band moeten rijden, was dat niet goed uitgekomen omdat de versnellingsbakverhoudingen in het WorldSBK vastliggen. Die hogere band zorgde er dus voor dat ik een stuk beter rond kon gaan. Omdat ik met die nieuwe band Race 1 won, dacht iedereen dat er iets speciaals met die Pirelli was. Maar ik merkte weinig verschil, uitgezonderd dan dat-ie perfect paste bij mijn gearing. Op zondag won ik nog een keer. Echt een raar weekeinde, maar wel een goeie!’
Donington Park 2018
Historisch gezien de meest bijzondere mijlpaal van Michael van der Mark is natuurlijk de dubbel op Donington Park. Voor het eerst won een Nederlander een WorldSBK-race. Kippenvel, nog altijd…
Het verhaal: Doordat Alvaro Bautista voor Assen alle races won in 2019, moest Jonathan Rea terugslaan. Dat wilde hij doen op Assen, maar ook daar was Bautista te snel. Dat Rea in Race 2 ook nog eens vier extra punten verloor aan Michael was een nog veel stevigere mokerslag.
Michael: ‘Dit is misschien wel mijn mooiste duel in het WorldSBK, alleen jammer dat Bautista die dag ook meedeed. Nee, gekkigheid. In de laatste ronde ging ik ietsje wijd in de Stekkenwal, waardoor Johnny er bij De Bult en Mandeveen/Duikersloot voorbij probeerde te komen. Ik wist dat ik er voor moest blijven, omdat ik in Meeuwenmeer, de Ramshoek en de GT sterker was. En ja, dan moet je de deur dus echt dichthouden en dan is contact eigenlijk onvermijdelijk. Uiteindelijk hield is maar 0,018 seconde over. Dat we dat weekeinde zo bizar hard en fel konden rijden, verbaast mij eigenlijk nog steeds. Het was zo koud en toch reden we ronderecords. Ik weet nog goed dat ik aan het einde van Race 1 echt moeite had om rond te komen, omdat mijn armen en handen zo’n pijn deden vanwege de kou. Het was haast niet meer te doen, alsof je aan het schaatsen was. Ik denk niet dat ik eerder zo blij was dat een race er op zat.’
Hoogtepunten van Michael van der Mark: Assen 2019
Jonathan Rea voorblijven op Assen doe je niet zomaar, zoals het rubber op Michaels rechterbeen perfect laat zien. Dat Alvaro Bautista en Ducati toen nog domineerden en Rea op Assen punten wilde goedmaken, maakt het nog indrukwekkender.
Hoogtepunten 5. Hét winnende pakket
Het verhaal: Hoewel Michael van der Mark al eerder won, was de zege in Race 2 op Jerez anders. Hij had daar in 2019 echt het gevoel dat het complete pakket in orde was. Of hij daarin gelijk had, zullen we nooit weten vanwege de zware crash op Misano, het raceweekeinde erna. Hoe dan ook, na de eerste misser van Bautista sloeg Van der Mark in Spanje direct toe.
Michael: ‘We hadden voorafgaand getest op Misano en hadden daar nieuwe spullen gehad, waaronder een nieuwe tank. Jerez was net opnieuw geasfalteerd en dat hadden ze perfect gedaan. De baan gaf heel veel grip en dan is de R1 echt onwijs sterk. Jonathan Rea en Kawasaki hadden het juist lastig, omdat er voor hen te veel grip was. In Race 1 en in de Superpole-race werd ik tweede achter Bautista en toen ik hem zag vallen in Race 2, wist ik dat dit mijn kans was. Twee ronden voor het einde viel Kiyonari in een van de laatste bochten, waardoor er heel veel grind op de baan lag en de race rood-gevlagd werd. Ik wilde hoe dan ook met een wheelie over de finish komen, dus deed net of ik die vlag niet zag en zo kon ik toch mijn overwinning in stijl vieren. Met een dikke wheelie!’
Hoogtepunten van Michael van der Mark: Jerez 2019
Smooth op je pitbord zien, terwijl Jonathan Rea achter je aan zit, is uniek in het Rea/Kawasaki-tijdperk van WorldSBK. Michael flikte het vorig jaar in Race 2 op Jerez.
De grootste teleurstelling van Michael van der Mark
‘Dat is een makkelijke voor mij: de crash op Misano in 2019. Na Jerez hadden we, Alex en ik, het gevoel dat het pakket echt klopte. Een heel bijzonder gevoel waar ik maar heel kort van heb kunnen genieten. Natuurlijk denk ik er wel eens aan hoe het had kunnen lopen zonder die crash aan het einde van de eerste dag. Dat heeft geen enkele zin, maar je doet het toch. Na Jerez ging het ook op Misano heel goed en zat ik er echt bij. En toen was daar een elektronisch probleem, waar ik helemaal niets aan kon doen… We verloren niet alleen veel punten – ik reed dat weekeinde niet –, maar waren ook de flow ineens kwijt. Als ik heel eerlijk ben, duurde het lang voor ik dat gevoel terug had. Barcelona 2020 om precies te zijn. Niet dat het daarvoor slecht was of zo, maar soms voel je dat je iets extra’s hebt. Natuurlijk hoopte ik met Yamaha wereldkampioen te worden en was het doel om via Yamaha misschien wel naar de MotoGP te gaan. Dat dit niet gelukt is, voelt niet als een teleurstelling. We hebben het altijd moeten opnemen tegen Jonathan Rea enKawasaki en die zijn zo constant. Als ze een slecht weekeinde hebben, worden ze vierde… Dat zegt alles. Dat zag je vorig jaar aan Bautista en dit jaar ook wel aan Scott Redding. Die kunnen echt heel hard rijden, alleen zijn ze niet zo constant als Rea en dus win je het nooit. We zijn ook niet constant genoeg geweest, maar wat velen niet weten is dat wij met Yamaha een vrij klein team hebben. Dan doel ik niet op de mensen op het circuit, maar op de mensen achter de schermen. Desondanks hebben we altijd vooruitgang geboekt door keihard te werken. Kijk maar naar Phillip Island 2019 en 2020. Zulke grote stappen maken is gewoon bijzonder. En ik heb twee MotoGP-races gereden en daar ben ik onwijs trots op! Net zoals op al mijn SBK-zeges!’
Eerste BMW-test voor Michael van der Mark dankzij slimme zet
Het is echt geen bijzonderheid in de motorsport als een fabrikant een coureur aan zijn contract houdt bij de overstap naar een ander merk. In het slechtste geval mist de ‘overstapper’ hierdoor een aantal testdagen en begint dus met een achterstand bij zijn nieuwe werkgever. Het kan echter ook anders. Michael van der Mark, of beter gezegd zijn manager Laurens Klein Koerkamp, heeft namelijk in het Yamaha-contract laten opnemen dat Michael direct na de laatste WorldSBK-race eventueel mag testen voor een ander merk, ook al loopt het contract pas eind november af. Tot die tijd kan Michael nog wel gevraagd worden voor bijvoorbeeld pr-activiteiten en mag hij nog niet praten over hoe het ging, maar hij kon dus direct na Estoril al wel rijden met de BMW en van die gelegenheid werd direct gebruikgemaakt. Bekijk hier de foto’s. Michael reed er met een BMW S1000RR zelfs een behoorlijk aantal ronden. S1000RR? Ja, want aan de M1000RR in WorldSBK-trim wordt nog hard gewerkt. Wel zaten op het 2019-model een aantal 2020-onderdelen. Misschien wel een erg belangrijke test, omdat er binnen het WorldSBK-paddock wordt gevreesd dat er door COVID-19 weinig getest kan worden deze winter. Elke meter is er dus eentje. Dat laatste geldt trouwens ook voor Jonathan Rea, want Kawasaki heeft volgend jaar een nieuwe ZX-10R. Of dat met de aanstaande winter echt een voordeel gaat opleveren in het begin van het seizoen, is nog de vraag… Rare tijden!
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
