Van 2 tot en met 4 juni viert Louis haar nieuwe filiaal in Assen, dat op 18 mei wordt geopend. Alle motorrijders in Nederland zijn van harte uitgenodigd om dat mee te vieren.
Op een oppervlakte van meer dan 1.000 m² kun je een enorme selectie kleding verwachten, een hele wand vol helmen en een aparte ruimte met een coole loft-sfeer voor urban en retro-stijl. Daarnaast zijn er aanbouw- en slijtageonderdelen, reis- en kampeeraccessoires, smeermiddelen en onderhoudsproducten, gereedschap en nog veel meer – in feite alles wat je nodig hebt. De vriendelijke sfeer en het deskundige advies zijn gratis, zoals overal bij Louis.
Voor Europa’s grootste winkelketen voor motorkleding en -techniek is Assen inmiddels het 90e filiaal en na Tilburg het tweede in Nederland. Vanaf het TT Circuit Assen bereik je de vestiging aan de Aziëweg 1 via de A28 in slechts 10 minuten. Vanuit Groningen ben je er in een half uur.
De legendarische ‘Cathedral of Speed’, het beroemde MotoGP-racecircuit van Assen, was een belangrijk criterium bij de keuze van de locatie: ‘Er is nauwelijks een andere plaats in Europa die zo verbonden is met de motorsport als Assen – daar moesten we gewoon een filiaal hebben’, aldus het hoofdkantoor in Hamburg.
Op 6 juni 2023 wil Kawasaki USA 16 nieuwe voertuigen introduceren. Het is duidelijk dat het niet alleen motoren zullen zijn, maar het moet een aanzienlijk aantal zijn, zoals de homepage van Kawasaki suggereert.
Aftellen naar de grote onthulling
Een bezoek aan de officiële Kawasaki USA-website onthult momenteel een countdown naar de Grote Onthulling. Het toont ook een aantal silhouetten. Straat- en terreinmotoren en minstens één UTV (Utility Task Vehicle) lijken er zeker bij te zitten. Maar niet alle 16 silhouetten worden getoond, dus het is moeilijk in te schatten wat er allemaal op de lijst staat.
Kawasaki heeft ook meer hints geplaatst op zijn YouTube- en Facebook-pagina’s. Op YouTube staat een video met de ondertitel ‘6.6.23 – Your Supersport Obsession Begins’, samen met de standaard Kawasaki hashtags #GoodTimes en #Kawasaki. Je ziet twee motorrijders op een racecircuit, of eigenlijk alleen hun helmen en een deel van hun rug, de rest is bedekt. De zitpositie en het geluid suggereren een supersportieve motorfiets, vandaar het circuit.
Op Facebook staan nog meer teaserbeelden. De ene toont een close-up van een enkel, effen rond instrument met de handtekening ‘Just Ride. 6.6.23’ en dezelfde twee hashtags. De tweede afbeelding toont een close-up van de rechter kant van een UTV met brandende koplampen en een zwart gepoedercoat koplampbeschermer dat de lampen enigszins aan het oog onttrekt. De begeleidende tekst luidt: ‘Maak je klaar om het verschil te maken. A brand new STRONG workmate is coming 6.6.23’, gevolgd door dezelfde twee hashtags.
Anticipatie voor de nieuwe modellen
Welke motoren kunnen we op 6 juli 2023 van Kawasaki verwachten? Een kandidaat lijkt de Kawasaki Eliminator 450 te zijn. Kawasaki onthulde de Eliminator 400 voor het eerst in maart 2023 in Japan, op de voet gevolgd door de presentatie van hetzelfde model op de Bangkok Motor Show. Daarna, in april 2023, verscheen een Kawasaki Eliminator 450 met een iets grotere cilinderinhoud in ingediende documenten voor de California Air Resources Board, een sterke aanwijzing dat dit model vroeg of laat op de Amerikaanse markt zou verschijnen. De supersportmachine waarop Kawasaki zinspeelde in de enige video-teaser die tot nu toe is vrijgegeven, zou een herziene Ninja ZX-6R en/of RR kunnen zijn. Maar wat daarvan naar Europa komt, is de vraag.
Collin Veijer (95) voor Romano Fenati (55) in de Moto3 op Le Mans.
Fotografie: Teams, ANP, Henk Keulemans
Collin Veijer wist ondanks een pijnlijke crash in de kwalificatie een WK-punt te scoren tijdens de 1.000e grand prix. De 18-jarige coureur finishte als vijftiende in de Moto3 op het circuit van Le Mans. Bo Bendsneyder kende een teleurstellende Moto2-race waarin hij als achttiende – twee plaatsen voor Zonta van den Goorbergh – over de finish kwam.
Collin Veijer – Moto3
Bijna iedere grand prix-nieuwkomer maakt in zijn eerste seizoen wel één of meerdere zware valpartijen mee. Collin Veijer overkwam dit tijdens de kwalificatie van de Franse Grand Prix. De Husqvarna-rijder was in de eerste kwalificatie op weg naar een snelle rondetijd, die hem zeer waarschijnlijk naar het tweede deel van de kwalificatie zou brengen. Een flinke highsider inclusief salto met een harde landing zorgde ervoor dat hij genoegen moest nemen met een negentiende startplek. Gelukkig was Collin na zijn pijnlijke crash fit genoeg om te starten. In het begin van de race verloor de rijder uit Staphorst wat plaatsen. Het was ook wel even wennen na zijn crash zou hij na afloop vertellen. ‘We hebben geen warm-up meer, dus dit was de eerste gelegenheid dat ik weer op de motor zat na de crash. Ik moest in de eerste ronde mijn vertrouwen terugvinden.’ Gedurende de race passeerde hij een aantal coureurs en gecombineerd door een aantal valpartijen kwam hij in de groep terecht die streed voor de tiende plaats. Collin kon volgen, maar reed wel grotendeels aan de staart van deze groep op een zestiende plaats. In de slotronde crashte er een rijder voor hem, waardoor hij als vijftiende over de finish kwam. Een verdiend WK-punt na zijn heftige crash in de kwalificatie, waarmee de debutant liet zien goed met een tegenslag om te kunnen gaan. Het was de derde keer uit vijf races dat Collin een puntenklassering wist te behalen. Hij staat nu met acht WK-punten op een gedeelde negentiende plaats in de Moto3.
‘Na alles wat er gebeurd is, ben ik tevreden met één WK-punt.’
COLLIN VEIJER
Na een technisch probleem in de trainingen en een zware crash in de kwalificatie finishte Collin Veijer als vijftiende in Le Mans.
Een geconcentreerde blik bij Collin Veijer voorafgaand aan de race.
Bo Bendsneyder eindigde na de vrije trainingen buiten de top-veertien waardoor hij, zoals al vaker dit jaar, in het eerste deel van de kwalificatie moest beginnen. Maar iedere keer wist Bendsneyder zich nog te plaatsen voor Q2 en zo ook in Le Mans. In de beslissende kwalificatie crashte hij halverwege de sessie. Bo kwalificeerde zich als veertiende op de vijfde rij. ‘Zo’n crash kan gebeuren als je op de limiet rijdt. Als het niet was gebeurd, had ik denk ik nog een startrij verder naar voren kunnen staan.’ Na de start reed Bo op een veertiende plaats toen in de tweede ronde de rode vlag kwam. Helaas kwam de Pertamina Mandalika SAG Team-rijder na de herstart niet meer in de buurt van een puntenpositie. Na een slechte start reed hij slechts twintigste na de eerste sector, terwijl er ook wat rijders voor hem op de grid niet meer van start gingen. Bo kwam nog wel naar een achttiende plaats, maar finishte achter diverse rijders die hij normaal gesproken voor kan blijven. Bo na afloop: ‘Mijn eerste start was ook niet zo goed, maar ik had daarna wel een goed gevoel en was klaar om te strijden. Na de rode vlag had ik veel problemen met de grip, wat het lastig maakte om de motor gestopt te krijgen.’ Bo wist in 2023 alleen in Amerika nog WK-punten te scoren. In deze race waren dat er wel meteen zestien, vanwege zijn podiumplek. Bo staat na vijf races op een vijftiende plaats in het wereldkampioenschap.
‘Ik had niet hetzelfde gevoel als voor de rode vlag situatie.’
BO BENDSNEYDER
Na de herstart kampte Bo Bendsneyder met gripproblemen waardoor hij zich niet kon bemoeien met de strijd om de punten.
Bo Bendsneyder wist zijn snelheid dit seizoen nog maar één keer om te zetten in punten.
Zonta van den Goorbergh – Moto2
‘Ik ben niet ontevreden over mijn rondetijd en de verbetering ten opzichte van vrijdag, maar wel over mijn startpositie,’ was de reactie van Zonta van den Goorbergh na afloop van de Moto2-kwalificatie in Le Mans. De 17-jarige coureur plaatste zich na een achtste tijd in Q1 als tweeëntwintigste op de grid. Zonta’s verhaal over de kwalificatie kreeg een vervolg in de race. Hij reed op een eenentwintigste plaats toen de rode vlag kwam in de tweede ronde vanwege een crash van drie rijders. Bij de herstart was hij goed weg en reed op een negentiende plaats. Het geluk zat Zonta niet mee. Sam Lowes kwam eerst stevig voorbij, waardoor hij meerdere plekken verloor. In een poging om weer naar voren te komen, ging er een andere rijder net voor hem onderuit, waardoor de Fieten Olie Racing GP-rijder nog meer tijd verloor. In het resterende deel van de race had Zonta een goed tempo, wat hem nog weer terugbracht naar een twintigste plaats. Zonta wacht nog steeds op zijn eerste WK-punten in zijn grand prix-carrière. TT Assen zou een mooi moment zijn om de eerste top-15 klassering te behalen, al zal hij die liever al in de komende races in Mugello of de Sachsenring behalen.
‘Ik denk dat één van mijn beste wedstrijden ooit heb gereden.’
ZONTA VAN DEN GOORBERGH
Zonta van den Goorbergh was tevreden over zijn tempo, maar maakte onderweg het nodige mee waardoor hij niet zijn gewenste resultaat kon behalen.
Zonta van den Goorbergh (84) wist wel regerend Moto3-wereldkampioen Izan Guevara (28) voor te blijven.
Hermans/Van den Bogaart (#3) pakt in de eerste heat binnendoor de leiding af van Keuben/Rietman.
GP Zijspancross Heerde
In de eerste heat pakte Keuben/Rietman de holeshot voor een talrijk opgekomen publiek. Keuben gaf goed partij vooraan, totdat Hermans/Van den Bogaart kwam aankloppen. Hermans kwam met een mooie beweging binnendoor en pakte zo de leiding af van Keuben. Hermans/Van den Boogaart liep daarna elke ronde iets uit en won de eerste heat dominant. Bax/Cermak had in Heerde eindelijk weer een goed ritme te pakken en kon ook Keuben/Rietman voorbij voor de tweede plek. Keuben hield de derde plek vast tot op de finish. De Belgische WK-leider Vanluchene werd vierde in de eerste heat en op de vijfde plek eindigden verrassend de jonge broertjes Leferink, die goed partij gaven in het diepe zand.
Tekst: Emil Bilars, Jan Boer, Asse Klein Fotografie: Emil Bilars, Infront, Randy van Maasdijk, Damon Teerink
In de tweede heat pakte Sanders/Rostingt de kopstart, maar al snel nam de als tweede vertrokken Keuben/Rietman de leiding over. Dit was van korte duur, want opnieuw kwam Hermans/Van den Bogaart snel opzetten en pakte de kop over. Keuben reed op de tweede plaats, totdat de pechduivel toesloeg en hij het zijspan noodgedwongen aan de kant moest zetten. Dit was koren op de molen voor Bax/Cermak, die zo simpel op de tweede plek terechtkwamen. Bax kon Hermans nooit meer bedreigen en dus won Hermans met overmacht ook de tweede heat. Vanluchene/Musset stond kort stil in de tweede ronde, maar kon in het zand goed partij geven en werd knap derde. Kopstarter Sanders/Rostingt werd naar volle tevredenheid vierde. Van Werven/De Veene ging op de kant in de tweede ronde en zag veel zijspannen langszij gaan. Ze reden een dijk van een inhaalrace en werden uiteindelijk knap vijfde!
Vanluchene/Musset blijft WK-leider, maar zag de voorsprong verkleinen tot 22 punten. Hermans/Musset staat tweede en Bax/Cermak derde.
Hermans/Van den Bogaart (#3) pakt in de eerste heat binnendoor de leiding af van Keuben/Rietman.
WMX Arroyomolinos
Lynn Valk tweede
Lotte van Drunen kon haar draai niet goed vinden in de Spaanse GP, waardoor ze in de WK-stand een stapje terug moest doen. In de eerste manche had ze een matige start, maar was toch al zesde bij de eerste doorkomst. Ze maakte een paar foutjes, eenmaal resulterend in een val en zakte naar de negende plaats. In de resterende ronden wist ze zich nog te verbeteren tot de zevende plaats. Op zondag leek het aanvankelijk stukken beter te gaan met de tweede stek na de eerste ronde. Ze kwam niet lekker in haar ritme en zakte af naar de zesde plaats. Halverwege de race ging het beter, maar door enkele foutjes zat er niet meer dan de vijfde plaats in.
Lynn Valk daarentegen was uitstekend op dreef. Ze begon met de vierde plaats en behaalde in de tweede race de tweede plaats. Een mooi resultaat, want na de openingsronde was ze slechts zesde. Ze had de goede snelheid te pakken en wist zich geleidelijk naar voren te werken. Haar tweede plaats totaal (achter Courtney Duncan, die beide manches won) betekende haar eerste podiumplaats van dit jaar.
Duncan leidt in de WK-stand met 135 punten voor de Spaanse Daniele Guillen (125), Van Drunen (116) en Valk (98).
Lynn Valk was beste Nederlandse met de tweede plaats.
WorldSSP (300) Catalunya
Buis terug aan de top
‘Ik wil iedereen bedanken die in mij is blijven geloven’, vertelde Jeffrey Buis kort na zijn zege in de eerste World Supersport 300-race op het Circuit de Barcelona-Catalunya. De 21-jarige coureur uit Steenwijkerwold kende een teleurstellend seizoen 2022 in de World Supersport, maar heeft het vertrouwen en goede gevoel teruggevonden in de klasse waarin hij in 2020 wereldkampioen werd. Buis reed in de eerste race veruit het meest aan de leiding in de enorme kopgroep en pakte zijn achtste World Supersport 300-overwinning. Een aantal dat geen enkele andere rijder in deze klasse wist te behalen. In de tweede race sloeg Buis in de slotfase toe, nadat hij gedurende de race was teruggevallen naar een positie buiten de top-10. Buis kwam in de laatste ronde te vroeg op kop, waardoor de concurrentie vanuit de slipstream terug kon komen. Met een strakke inhaalactie in de laatste bocht eindigde Buis als derde. De MTM Kawasaki coureur scoorde de meeste punten in Catalunya en steeg naar een vierde plaats in de WK-stand.
Glenn van Straalen kende een uitstekend weekend met twee top-5-klasseringen in de World Supersport; in de eerste race werd hij vierde, in de tweede vijfde.
Road Races Hengelo (GLD)
Kwartet aan zeges voor Hamberg
De 55e editie van de Road Races op de Varsselring in Hengelo mocht rekenen op veel publieke belangstelling. Het hoofdnummer waren de races voor het Internationale Road Race Championship, afgekort IRRC. Jorn Hamberg won beide races in de IRRC Supersport en pakte daarnaast ook afgetekend twee zeges in de BeNeLux Supersport. Hij behaalde daardoor net als in 2022 vier zeges op het klassieke stratencircuit. Hambergs teamgenoot Ilja Caljouw scoorde vier podiumplaatsen in de IRRC en BeNeLux Supersport. In de IRRC Superbike wisten de Zwitser Lukas Maurer en Thijs Peeters een race te winnen. Peeters reed ook in de BeNeLux Superbike. In de eerste race vocht hij met Ricardo Brink voor de overwinning. De beslissing viel bij het uitkomen van de laatste hoek – de Molenbocht – in het voordeel van Brink. In de tweede race was Peeters het sterkste, waardoor hij met twee zeges zijn thuisrace verliet. In de Northern Sidecar Cup werd er ook gestreden voor ONK-punten. Bennie Streuer gebruikte het evenement als training voor het WK en won de eerste race met zijn Duitse bakkenist Kevin Kölsch. De tweede race werd afgelast vanwege regen in combinatie met een oliespoor.
Vier uit vier voor Jorn Hamberg op de Varsselring.
WK Zijspan Sachsenring
Top-5-klassering voor Streuer en De Haas
Tijdens de openingsronde van het WK zijspan op de Sachsenring stonden er negentien combinaties aan de start, onder wie twee Nederlanders: Bennie Streuer met zijn Duitse bakkenist Kevin Kölsch en Ilse de Haas als bakkenist van de Finse piloot Pekka Päivärinta. In de sprintrace wist Päivärinta/De vanaf een tiende startplek naar een vierde plaats te rijden. Streuer/Kölsch kwam als vijfde over de finish, nadat zij als achtste waren vertrokken. Na de start van de hoofdrace kon Streuer/Kölsch aanhaken bij de grote groep die in strijd was voor de tweede plaats. De groep viel gedurende de race uit elkaar. Streuer/Kölsch finishte als achtste. Päivärinta/De Haas werd tiende. Beide races werden overtuigend gewonnen door de gebroeders Ben en Tom Birchall uit Engeland.
Pekka Päivärinta met bakkenist Ilse de Haas.
Kort door de bocht
Cas Valk greep in de EMX250 in Arroyomolinos de dagzege, de eerste overwinning van de Europees kampioen 125cc in de 250cc-klasse. Op zijn Fantic werd hij in de eerste manche derde, in de tweede manche was niemand tegen hem opgewassen en leidde hij heel de race. Naast Valk stond Kay Karssemakers met de derde plaats totaal als tweede Nederlander op het podium.
Melvin van der Voort is het IDM SUPERSPORT-seizoen uitstekend begonnen. De 17-jarige coureur won beide races op de Sachsenring. Twan Smits zorgde tweemaal voor een Nederlandse 1-2. Walid Khan pakte ook een podiumplaats door als tweede te finishen in de eerste IDM Supersport 300-race.
Jurrien van Crugten kende een zeer ongelukkige NORTHERN TALENT CUP-ronde op de Sachsenring. Hij kwam in beide races ten val. Tom Kuil werd met een negende plaats de beste Nederlander in de eerste race. In de tweede race streed Kyano Schoo lang voor de laatste podiumplaats. Schoo kwam als zevende over de finish.
Lotte van Drunen heeft haar leidende positie in het EK-DAMESCROSS weten te behouden. In het Poolse Olecko won ze opnieuw beide manches en leidt de stand met het maximale aantal van 150 punten.
De 14-jarige Owen van Trigt finishte als 23e en 25e in de EUROPEAN TALENT CUP in Estoril. Kiyano Veijer maakte zijn debuut in deze raceklasse, maar wist zich niet te kwalificeren.
RICK ELZINGA moet de Franse GP missen. Bij een training kwam hij ten val en brak daarbij zijn rechter sleutelbeen. Hij hoopt op 4 juni in de Letse GP zijn rentree te kunnen maken.
Het gebruik van de motor als dragend deel van een motorfietsframe is niets nieuws. Maar BMW heeft een patent aangevraagd dat een stap verder gaat. In plaats van een conventioneel frame rond de motor, stelt BMW een half frame voor dat rechtstreeks aan het motorblok wordt bevestigd en deze als hoofdstructuur gebruikt. De octrooitekeningen laten duidelijk zien dat het ontwerp niet alleen lichter, maar ook compacter is dan een conventioneel frameontwerp.
In tegenstelling tot conventionele ontwerpen waarbij een stalen of aluminium structuur rond de motor het balhoofd met het achterbruglager verbindt, heeft het nieuwe concept van BMW een eenvoudige, gegoten voorzijde die rechtstreeks aan het motorblok is bevestigd. Die zorgt voor een directe verbinding met het balhoofd en maakt het mogelijk dat de achterbrug rechtstreeks op de transmissie draait. Hier dient de motor als hoofdstructuur. Dit ontwerp doet denken aan Ducati’s Panigale-modellen, waar het blok ook als hoofdstructuur dient. Maar BMW gaat nog een stap verder door de cilinderkopbouten te gebruiken om het frame aan de motor te bevestigen.
BMW-frame
De voordelen van dit ontwerp liggen voor de hand: door de cilinders rechtstreeks met het halve frame te verbinden, worden de krachten in een rechte lijn van de ene naar de andere kant van de motorfiets overgebracht. Dit vermindert niet alleen het aantal onderdelen en het gewicht van de motorfiets, maar minimaliseert ook de breedte – een typisch zwak punt van motorfietsen met dwarsgeplaatste lijnmotoren.
Focus op breedtevermindering
Tot nu toe liepen V-twins en V-viers voorop in de breedte, wat onder meer aerodynamische voordelen opleverde. Het ontwerp van BMW zou het beste van beide werelden kunnen combineren en een smalle motor mogelijk maken met de lagere kosten van een lijnmotor.
Drie- of viercilinder motoren in zicht
Het patent van BMW suggereert ook dat het nieuwe frameontwerp ontworpen zou kunnen worden rond een drie- of viercilinder. Terwijl BMW al een breed scala aan viercilinder motoren heeft, zoals die in de S 1000 RR, zou een driecilinder smaller zijn. Hoewel er in het verleden driecilinder-BMW’s zijn geweest, zoals de K75, is het al tientallen jaren geleden dat er een driecilinder in het BMW-motorengamma te vinden was.
Eerdere driecilinder-experimenten
BMW heeft in het recente verleden geëxperimenteerd met driecilindermotoren. Tot de bekendste behoort het begin 2000 gestaakte MotoGP-project, waarbij BMW een 3000cc-V-10 uit de Formule 1 als basis gebruikte. Drie cilinders van deze motor kwamen heel dicht bij de toenmalige capaciteitslimiet van 990 cc voor de MotoGP, dus ging BMW die kant op. Hoewel er een motorfiets werd gebouwd en ook getest, werd het project uiteindelijk opgegeven.
Geruchten en speculaties
Sindsdien houden de geruchten over een driecilinder BMW-portmotor aan. Op het internet blijven speculaties opduiken dat een kleinere machine – misschien een S 675 RR – in ontwikkeling zou zijn, zonder harde bewijzen. Dit octrooi, met zijn specifieke vermelding van een driecilindermotor, zou de eerste echte aanwijzing kunnen zijn dat een dergelijke motorfiets daadwerkelijk wordt overwogen.
Maar het is vaak een lange weg van het indienen van een octrooi tot het op de markt brengen van een product. En er is ook geen garantie dat een octrooi tot massaproductie zal leiden. Dus of en wanneer we een BMW-driecilinder op de weg zullen zien, valt nog te bezien.
Op zondag 7 mei om 10:00 uur gingen de deuren van het Autotron Rosmalen open. Het evenemententerrein stroomde vol en de sfeer was direct top! Check hier het sfeerverslag.
Voor de ontwikkeling en productie van motorfietsen kreeg ‘China’ de afgelopen 20 jaar volop hulp van Westerse en Japanse motormerken. Die dachten daarmee twee vliegen in een klap te slaan: kostenbesparing en marktvergroting. Van de weeromstuit bestormen Chinese motormerken met meer of minder succes ‘onze’ markten.
CFMoto lijkt het meest succes te hebben, met een breed aanbod aantrekkelijk geprijsde, goed afgewerkte modellen. Het geloof in eigen kunnen is zo gegroeid dat de garantieperiode van alle modellen is verruimd van drie naar vijf jaar. Zonder kilometerbeperking. Natuurlijk zijn er voorwaarden, die lees je op cfmotobenelux.nl/garantie.
Door smartphones die uitstekende foto’s kunnen maken, is iedereen potentiële paparazzi geworden. Dit was ook het geval voor Luigi P. die zeer snel drie Moto Guzzi-prototypes herkende en deze foto’s nam. Het gebeurde aan de afrit van de Treviso snelweg en ondanks het feit dat het prototypes zijn, is het niet moeilijk de toekomstige V100 Stelvio te herkennen.
De Moto Guzzi V100 Stelvio was al aangekondigd in het najaar van 2022 en is gebouwd op hetzelfde platform als de V100 Mandello. Dit is de interpretatie gericht op meer offroad gebruik, met spaakwielen en tubeless velgen van 19″ voor en 17″ achter, en een vering met een veerweg van zo’n 200 mm.
Het motorblok is die van de onlangs gelanceerde V100 Mandello en er zouden geen grote verschillen moeten zijn. Ondanks de aanwezigheid van koelvinnen, voor esthetische redenen, is het blok vloeistofgekoeld en heeft hij dubbele nokkenassen met vier kleppen per cilinder.. Het vermogen bedraagt 115 pk bij 8.700 tpm en het koppel 105 Nm bij 6.750 tpm, interessante waarden voor een motor van dit type, een 90° V-twin met een cilinderinhoud van 1042 cc. In vergelijking met de voorgaande Guzzi-motoren zijn de cilinderkoppen 90° gedraaid, zodat het inlaatsysteem in het midden van de V kan worden ondergebracht en er dus meer ruimte overblijft voor de benen van de rijder. Het andere belangrijk nieuw kenmerk van deze krachtbron is de aanwezigheid van een tegenas om het omkeerkoppel als gevolg van de lengterichting van de krukas te compenseren. De versnellingsbak heeft zes versnellingen en de meervoudige platenkoppeling in oliebad, de smering is nat carter.
Verrijkte elektronica
Het elektronisch management gebaseerd op de zesassige IMU van Marelli van de Mandello zal ook worden overgenomen op de Stelvio, met alle elektronische hulpmiddelen. Vermoedelijk met een paar variaties vanuit offroad perspectief, zoals een mapping speciaal voor offroad gebruik en de mogelijkheid om het ABS voor het achterwiel uit te schakelen.
‘Een man uit duizend’ is een uitdrukking om iemands uitzonderlijke kwaliteiten te roemen. In Le Mans gold dat voor Marco Bezzecchi, die er op zijn Ducati de 1.000ste grand prix in de geschiedenis van het WK-wegrace op zijn naam wist te schrijven. Dat gebeurde in een chaotische wedstrijd, waarin wereldkampioen Pecco Bagnaia (Ducati) één van de acht coureurs was, die onderuitgingen. Ook Marc Márquez overkwam dit. En voor de zoveelste keer deed de Honda-coureur dat tijdens een (opnieuw) spectaculair verlopen rentree.
Fotografie: MotoGP.com, fabrikanten
Honda en Marc Márquez, het is nog steeds een ‘Neverending story’. Een fascinerend ‘huwelijk’ dat nu z’n elfde jaar is ingegaan en (als alles goed gaat) nog tot minimaal eind 2024 moet duren. Het is een verbintenis van uitersten. Eentje van vele hoogte- en dieptepunten. Van 59 GP-zeges en zes MotoGP-wereldtitels tot ontelbare valpartijen, blessures en vanaf de laatste gemeenschappelijke titel in 2019 drie nagenoeg compleet mislukte GP-seizoenen. Gevolgd door de vraag: Komt daar dit jaar een vierde bij? Het lijkt erop. Maar met Marc Márquez weet je het echter nooit!
In Le Mans kon er na een gedwongen blessurepauze van ruim zes weken, een gevolg van zijn onbesuisde actie tijdens de openings-GP van 2023 in Portugal, opnieuw een hoofdstuk aan het boek met als titel ‘Honda & MM93’ worden toegevoegd. In eerste instantie was het begin ervan al positief te noemen. Want de na zijn val in Portimão (waardoor ook Miquel Oliveira voor langere tijd werd uitgeschakeld) opgelegde straf van het rijden van twee long-laps werd na een protest van het Repsol Honda-team door het MotoGP Court of Appeal vanwege een formfout nietig verklaard. Een ander positief punt voor de achtvoudig wereldkampioen was, dat hij in Frankrijk pijnvrij aan zijn tweede grand prix van dit seizoen kon beginnen. En in Frankrijk stond voor de Spanjaard dan ook eindelijk een RC213V voorzien van het zoveel besproken Kalex-frame gereed. Het eerste exemplaar was na de GP van Spanje getest in Jerez. Maar nadat testcoureur Stefan Bradl er mee ten val was gekomen, kwam de tweede rijder van het Repsol Honda-team, de tot nu veel geplaagde (beter gezegd vallende) Joan Mir er maar een halve ronde ver mee door een probleem met de elektronica.
1 van 4
Titelhouder Pecco Bagnaia en meervoudig wereldkampioen Marc Marquez zorgden in positieve en negatieve zin voor spektakel.
Jack Miller (KTM) was tijdens de trainingen heel snel, maar kwam in beide races ten val.
Márquez begon zijn zoveelste rentree op zijn ‘vertrouwde’ Honda. Dus met een chassis van Japanse makelij. Maar dat duurde niet lang, want al na vijf ronden lag de combinatie in de grindbak…! Zo volgde een gedwongen overstap naar de Kalex-Honda. Dat is overigens een naamgeving die ze bij HRC niet in de mond nemen. Na alle trainingen en kwalificaties prijkten de namen van Marc Márquez achter Pecco Bagnaia wel weer op de tweede plaats. Conclusie: ondanks alle ellende, een gebrek aan training en een grotendeels nieuwe machine had Marc Márquez nog niets aan snelheid ingeboet. Was het zijn talent of de Kalex die hem direct weer zo snel maakte? Waarschijnlijk een combinatie van beiden. Plus een ongelofelijk gedrevenheid van de coureur in kwestie. Wel gaf de Spanjaard aan meer vertrouwen in het Duitse chassis te hebben, waarmee inmiddels zijn beide machines waren uitgerust. Nadat hij de Sprint (waarin het tot meerdere en harde confrontaties met titelhouder Bagnaia kwam) als vijfde eindigde, pakte Márquez in de GP-race zelfs resoluut de leiding. Die wist hij (nog) niet vast te houden. In een chaotisch verlopen wedstrijd knokte de achtvoudig wereldkampioen vervolgens wel om de tweede plaats met Jorge Martin (Ducati), die een dag ervoor de Sprint had weten te winnen. Tot …. hij in de één na laatste ronde opnieuw onderuit schoof. Jammer! Zo kon er andermaal een hoofdstuk vol dramatiek aan het boek ‘Honda & MM93’ worden toegevoegd. Maar een boek dat nog lang niet is afgesloten. Dat is zeker!
Hectisch
Na Jerez werd er ook in Le Mans veel verwacht van de KTM’s. Terwijl Jack Miller achter Pecco Bagnaia, Marc Márquez en Luca Marini als vierde aan beide races mocht beginnen, viel de tiende startplaats van Brad Binder iets tegen. Maar zoals onderhand gewoonlijk is, liet de Zuid-Afrikaan zich in de wedstrijden danig gelden. Terwijl Miller in beide races in kansrijke positie onderuitging (nadat hij op zondag het veld maar liefst tien ronden had aangevoerd om daarna terug te vallen), knokte zijn teamgenoot zich in de Sprint als tweede andermaal naar een podiumplaats. In de GP-race viel Binder in de eerste ronde door een te agressieve actie van Alex Márquez, die daarvoor werd bestraft en bij zijn volgende GP bij de start drie plaatsen naar achteren moet, terug naar plaats 18. Ondanks het feit dat de KTM-coureur na een foutieve inhaalactie bij teamgenoot Miller ook nog een long-lap moest rijden, werd hij toch nog als zesde afgevlagd. Al met al werd zo de verrassend sterk rijdende Augusto Fernandez als vierde de hoogst geklasseerde GasGas=KTM-coureur. De MotoGP-rookie had wel de mazzel dat er tijdens deze Grote Prijs van Frankrijk maar liefst acht van 21 gestarte coureurs onderuitgingen.
Tijdens een zeer hectische beginfase deed zich in de vijfde ronde de eerste valpartij voor. Maverick Viñales (Aprilia) en Pecco Bagnaia (Ducati) raakten elkaar en belandden samen met hun machines in de grindbak. Even volgde er, op initiatief van de Spanjaard, een handgemeen. Maar nadat de heren tot bedaren waren gekomen, werden de handen ook geschud. Niet veel later ging Luca Marini (Ducati) in de chicane in de fout. Daarop kon Alex Márquez zijn merkgenoot niet meer ontwijken en volgde er opnieuw een stevige klapper. Wonder boven wonder bleven alle coureurs nagenoeg ongedeerd en oordeelde het FIM MotoGP Stewards Panel dat hier om twee raceongevallen ging. Een verstandige keuze. Ondanks dat lag (en ligt) met name de voorzitter van het panel, meervoudig wereldkampioen Freddie Spencer, nog steeds bij de coureurs onder vuur. De Amerikaan wordt verweten niet consequent te handelen c.q. te straffen. Een gesprek tussen beide partijen in Le Mans bracht daar geen verandering in.
Buiten de al eerdergenoemde vier coureurs plus Marc Márquez en Jack Miller gingen ook Joan Mir en Alex Rins onderuit. Voor Mir was het alweer de tiende crash in dit seizoen. De MotoGP-wereldkampioen – op Suzuki – van 2020 kan nog steeds niet wennen aan de Honda, waarvoor hij in Le Mans naast Márquez (die er dus twee had) ook een Kalex-frame ter beschikking had. Al met al lijkt het erop, dat de zege van Rins in Austin een enorme uitschieter is geweest, want in Frankrijk kwam de Spanjaard er helemaal niet aan te pas. Takaaki Nakagami was de enige Honda-coureur die over de finish kwam. De Japanner werd negende. Zo werd andermaal bewezen dat Marc Márquez voor Honda goud waard is. Maar dan moet de Spanjaard het einde van de wedstrijden zien te halen.
Wat Márquez voor Honda betekent, betekent Fabio Quartararo voor Yamaha. Maar helaas lijkt voor laatstgenoemde combinatie de ontwikkeling van de M1 op een dood spoor te zijn beland. Tot grote teleurstelling van hemzelf en maar liefst 278.805 toeschouwers over drie dagen (een nieuw record voor Le Mans) kwam Quartararo niet in het stuk voor. In de Sprint ging de Fransman onderuit en in de GP-race eindigde de wereldkampioen van 2021 als zevende op ruim vijftien seconden van de winnaar.
Wie was die winnaar dan wel? Die heette toch wel heel verrassend Marco Bezzecchi. De winnaar van de Argentijnse grand prix wist in de chaotische race het hoofd koel te houden. Vertrokken van een zevende startplaats werd hij ook zevende in de Sprint. Maar door vooral een betere start verliep de GP-race nog een stuk voorspoediger voor de jonge Italiaan. Al helemaal toen vier rijders voor hem ten val waren gekomen en hij zelf de op dat moment leidende Miller was gepasseerd. Bezzecchi had trouwens alle geluk van de wereld, dat hij niet betrokken raakte bij de valpartij van zijn teammaatje Luca Marini en Alex Márquez. Maar na dit angstaanjagende voorval ging Bezzecchi’s inhaalrace gestaag verder en hengelde hij tegenstander na tegenstander binnen. Wel moest de ontketende coureur van het team van Valentino Rossi even een plaats inleveren, nadat hij in zijn enthousiasme Marc Márquez naast de baan had gedrukt. Uiteindelijk moest iedereen voor Bezzecchi buigen en passeerde hij ruim vier seconden voor het Prima Pramac-duo Jorge Martin en Johann Zarco als winnaar van de 1.000ste GP de finish. En was tevens een Ducati-1-2-3 een feit. Met een eerste en tweede plaats kende Martin een uitstekend weekend. En de Fransen konden juichen om de derde plaats van Zarco.
Het podium van de 1000ste Grand Prix met Marco Bezzecchi als winnaar (m), Jorge Martin als tweede (l) en Johann Zarco als derde (r).
Op naar Mugello
Ondanks het feit dat hij in de tot nu toe vijf verreden GP’s door valpartijen drie keer(!) niet aan de finish is gekomen, staat Pecco Bagnaia nog steeds op kop in de tussenstand van de titelstrijd. En dat is eigenlijk onvoorstelbaar. Want van de tot nu toe maximaal te verdienen 185 punten, verzamelde de regerend wereldkampioen er ‘slechts’ 94. Of te wel net iets meer dan de helft. Na Le Mans is de voorsprong van Bagnaia teruggelopen tot één punt ten opzichte van Marco Bezzecchi, die dit seizoen al eerder het kampioenschap aanvoerde. En dat met de Italiaanse grand prix op Mugello, ook nog eens het thuiscircuit van Ducati, voor de boeg. Het zal in Toscane ongetwijfeld een hele strijd worden. Niet alleen tussen genoemde twee Ducati-coureurs (op respectievelijk een GP23 en GP22), maar ook met de overige rijders van het Italiaanse merk. En wat te denken van de razendsnelle KTM’s en de weer aan het front teruggekeerde Marc Márquez (Honda)? De verwachting is dat ook de ongelukkig, in Jerez geblesseerd geraakte en daarom in Frankrijk afwezige Miguel Oliveira in Italië de Aprilia-gelederen weer zal versterken. Ook moet Ducati-fabriekscoureur Enea Bastianni, die in Le Mans werd vervangen door één van zijn voorgangers, Danilo Petrucci, weer fit zijn voor zijn thuisrace. En dan is er de vraag of Fabio Quartararo een kans heeft met de tot nu toe zeer tegenvallende Yamaha. Dit omdat de Franse wereldkampioen van 2021 op dit circuit met de M1 een heel hoge bochtensnelheid kan ontwikkelen. Maar het is en blijft de vraag of dat genoeg zal zijn.
‘Ik vond zijn reactie niet goed. Maar ik ben niet kwaad op Maverick.’ Pecco Bagnaia (Ducati) nadat het tussen hem en de Aprilia-coureur even tot een handgemeen was gekomen, nadat ze samen onderuit waren gegaan.
Ik ben blij, want ik kon weer rijden zoals ik een lange tijd geleden deed.’ Een positieve Marc Marquez (Op de foto op z’n Honda voor Marini en Bagnaia) ondanks zijn val in de één na laatste ronde waardoor hij een podiumplaats verspeelde.
‘Ik heb genoten van het duel met Marc. Daar leer je altijd wat van. En ben blij hem eindelijk een keer verslagen te hebben.’ Jorge Martin (Ducati), die na de Sprint te hebben gewonnen tweede in de GP werd.
’Emoties, adrenaline ….Ik was heel boos. Maar later hebben we elkaar een hand gegeven.’ Maverick Viñales (Aprilia), nadat hij in eerste instantie Pecco Bagnaia (Ducati) was aangevlogen na hun gezamenlijke val.
Tony Arbolino (14) won voor de tweede keer dit jaar en Filip Salac (12) pakte zijn eerste podiumplaats van 2023.
Tony Arbolino werd de grote winnaar van een dramatische Moto2-race in Le Mans. In een wedstrijd vol crashes en een rode vlag situatie pakte Arbolino zijn tweede zege van het seizoen. Door een crash van concurrent Pedro Acosta liep de Italiaan ook 25 punten uit. De Belg Barry Baltus scoorde met zevende plaats zijn beste resultaat uit zijn grand prix-carrière.
De Franse Moto2-race kende een heftig begin. Polesitter en winnaar van de vorige race Sam Lowes kwam bij het ingaan van de tweede ronde op hoge snelheid ten val. Een aantal bochten later ging Albert Arenas ook onderuit. Manuel Gonzalez en Aron Canet konden Arenas’ motor niet ontwijken, waardoor de drie rijders gezamenlijk stevig ten val kwamen. Er volgde een rode vlag, maar gelukkig waren er geen ernstige blessures. Er volgde een herstart voor 14 van de oorspronkelijke 22 ronden. Het Elf Marc VDS-team leverde geweldig werk om de zwaar gehavende motor van Lowes snel te repareren, maar hij kwam een paar seconden tekort om opnieuw vanaf pole position te mogen vertrekken. De Brit moest – omdat hij net te laat bij uitgang pitstraat was – als laatste starten. Zijn teamgenoot Tony Arbolino pakte kopstart. De Italiaan ging voorafgaand aan de race samen met Pedro Acosta aan de leiding in het wereldkampioenschap. Acosta ging rijdend op een tweede plaats onderuit. Arbolino kreeg Filip Salac en Alonso Lopez achter zich aan, maar wist de twee rijders wel achter zich te houden. Het leverde Arbolino zijn tweede zege en vierde podiumplaats van 2023 op. Lowes wist zich nog op te werken naar een vijftiende plaatsen. Fieten Olie Racing GP-rijder Barry Baltus reed een sterke race. De 19-jarige Belg kwalificeerde zich als tiende en kwam als zevende over de eindstreep.
Moto2 Frankrijk – uitslagen
1. Tony Arbolino (I) Kalex, 22.34,233; 2. Filip Salac (CZ), Kalex, +0,620; 3. Alonso Lopez (E), Boscoscuro, +1,537; 4. Celestino Vietti (I), Kalex, +2,192; 5. Jake Dixon (GB), Kalex, + 3,041; 6. Somkiat Chantra (TH), Kalex, +4,175; 7. Barry Baltus (BE) Kalex, +8,853; 8. Fermin Aldequer (E), Boscoscuro, +9,437; 9. Ai Ogura (JP), Kalex, +10,696; 10. Sergio Garcia (E), Kalex, +10,871; 11. Lukas Tulovic (DE), Kalex, +11,588; 12. Joe Roberts (US), Kalex, +12,128; 13. Jeremy Alcoba (E), Kalex, +12,337; 14. Dennis Foggia (I), Kalex, +13,061; 15. Sam Lowes (GB), Kalex, +13,695; 18. Bo Bendsneyder (NL), Kalex, +19.880; 20. Zonta van den Goorbergh (NL), Kalex, +22.684.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
