Hoe mooier het weer, het feller de discussie rondom geluid van motoren. Tegenstanders komen daarbij veelvuldig aan het woord en zijn – vooral in de pers – niet bang stevige uitspraken te gebruiken, maar de motorrijder zelf krijgt bijna nergens ruimte om zijn of haar mening te geven. Daarom vragen wij jullie allemaal mee te doen aan het grote geluidsonderzoek van Motor.NL om zo te ontdekken wat wij motorrijders vinden van de geluidskwestie rondom motorfietsen. Het invullen van het onderzoek kost je hooguit 5 minuten.
Harley-Davidson 420 gespot in India
Eind 2020 tekenden Hero MotoCorp en Harley-Davidson een partnerschap om een reeks premium motorfietsen in India te ontwikkelen en te verkopen. We zijn twee en een half jaar verder en nu duiken er beelden op van de eerste motorfiets die is voortgekomen uit deze alliantie. Het is duidelijk dat de grootste tweewielerproducent ter wereld – Hero – en het beroemde Amerikaanse merk zich richten op het lichte middenklasse-segment.
Foto’s: GaadiWaadi.com
Op de achterkant van de motorfiets is het HD 4xx-naamplaatje te zien, wat doet vermoeden dat de motorfiets wordt aangedreven door een nieuwe 400cc-eencilinder en wellicht oliegekoelde blok, dat gekoppeld is aan een zesversnellingsbak. Het ontwerp is geïnspireerd op dat van de XR 1200, maar er zijn ook gelijkenissen met de onlangs onthulde X350, waarvan ook een 500cc-versie verkrijgbaar is.
Beelden 2024 Harley-Davidson CVO Road Glide en CVO Street Glide uitgelekt
De neo-retro roadster heeft een ronde LED-koplamp en de brandstoftank heeft diepe uitsparingen voor de knieën. Het volledig digitale en ronde instrumentenpaneel is in het midden van het stuur geplaatst en we kunnen ervan uitgaan dat ook Bluetooth-connectiviteit en navigatie worden aangeboden, samen met alle noodzakelijke info.
Het zadel uit-een-stuk loopt door naar achteren en oogt breed en plat. De motorfiets heeft een redelijk vlak stuur en de voetsteunen zijn iets naar achteren geplaatst. De zithouding zal daardoor zeker niet te agressief zijn. De voorband heeft de maten 140/70-17. De Harley-Davidson 4xx lijkt meer gericht op tour.
Het vermogen zal rond de 30-35 pk kunnen liggen en daarmee zou de H-D net boven de bestaande 350cc-modellen van Royal Enfield gepositioneerd worden. De vering voorziet in een upsidedown voorvork en stereodempers achter. Aan de achterzijde zien we horizontale LED-achterlichten, die laag op het achterspatbord zijn gemonteerd. Het achterlicht is net onder het zadel weggewerkt.
De motor ziet er aan de achterzijde best volumineus uit met een ogenschijnlijk 18inch-achterband en de aan de rechterzijde gemonteerde uitlaatdemper. De H-D 4xx is uitgerust met schijfremmen voor en achter, bijgestaan door ABS. De lichtmetalen velgen hebben een tweekleurige afwerking, zoals je die ook bij zwaardere Harleys aantreft.
De lancering van de Harley-Davidson 420 wordt in de komende maanden verwacht. Of de Harley-Davidson 420 ook naar Europa komt is niet bekend. Die kans bestaat best wel nu Honda onlangs de CL500 heeft geïntroduceerd en Royal Enfield met z’n 350cc-Hunters behoorlijk aan de weg timmert.
Techniek duurzame brandstoffen: redt maïs na 2035 de verbrandingsmotor?
‘Triumph test duurzame brandstoffen voor een groenere, schonere toekomst’. Zo kopt een persbericht van Triumph. Ze hebben het over het gebruik van E40 in de Moto2 in 2024 en E100 in 2027. Maar er zijn meer merken die zich richten op bio- of e-fuels. We duiken er eens dieper in.
Fotografie & illustraties: Triumph, Photographic Services Shell International Limited, archief
Stoere tekst van Triumph. Maar feitelijk is het Britse merk gedwongen door noodzaak, want het initiatief wordt van bovenaf opgelegd: MotoGP/FIM wil dat de grand prix vanaf 2024 op een brandstof rijden die voor 40% bestaat uit een niet-fossiele component, vanaf 2027 op een 100% niet-fossiele brandstof. Wat valt op in die stelling? Dat MotoGP de termen E40 – benzine met 40% ethanol – en E100 – 100% ethanol – niet in de mond neemt. De niet-fossiele component zou dus ook een e-fuel kunnen zijn – een koolwaterstof die uit water en CO2 wordt gemaakt met behulp van zonne- en windenergie. In elk geval is het de bedoeling om op den duur te stoppen met het gebruik van fossiele brandstoffen. Dat is nodig, want als we de opwarming van de aarde willen tegengaan, moeten we de uitstoot van CO2 sterk terugdringen.
Techniek EcoMaxx Bike Fuel: duurzaam rijden
Elektrisch niet zaligmakend
De Europese unie vertaalde CO2-vrij met een verbod op auto’s met verbrandingsmotor. Maar op de valreep bleek er nog een spaak in de lichtmetalen wielen van de EU gestoken te worden. Een aantal landen, waaronder Duitsland en Italië, weigerden begin maart 2023 om het definitieve akkoord te ondertekenen, omdat zij vinden dat ook e-fuels en biobrandstoffen klimaatneutraal zijn en dus ook toegestaan moeten worden. Ook worden er inmiddels grote vraagtekens gezet bij de haalbaarheid van 100% elektrisch vervoer, vanwege problemen met de prijs van auto’s, de grondstoffen en vooral het feit dat de elektrische infrastructuur van de Europese landen hier totaal niet voor geschikt is. Het complete elektriciteitsnet zou vervangen moeten worden. Daar is tot nu toe nog weinig aan gebeurd en het lijkt er niet op dat aan deze randvoorwaarde voor 2035 is voldaan. Ook is de beschikbaarheid van CO2-neutrale elektriciteit een probleem. Wanneer je een elektrische auto met elektriciteit uit een kolen- of gascentrale laadt, span je het paard achter de wagen: hij schijt misschien niet meer in je gezicht, maar hij schijt nog steeds. Het verlaagt de uitstoot niet en daar ging het om. Reden tot reflectie dus. Bovendien, zonder Duitsland en Italië geen akkoord en dus helemaal geen verbod op verbrandingsmotoren. De EU moest terug naar de tekentafel voor een aangepast of nieuw wetsvoorstel. Dat is inmiddels gebeurd: er komt voor auto’s geen verbod op verbrandingsmotoren. Maar nieuwe auto’s, die na 2035 worden geregistreerd, mogen alleen op een niet-fossiele brandstof rijden. Hoe ze dat willen controleren is een tweede, er zal wel een slimme tankvoorziening komen waar een gewoon benzinepistool niet inpast. In elk geval zal deze koerswijziging ook gevolgen hebben voor motorfietsen. Daar liep dezelfde discussie en dus mogen we ervanuit gaan dat er na 2035 zeker nog verbrandingsmotoren te koop zijn. Die moeten dan op e-fuels of bio-ethanol lopen.
Ethanol
Wanneer je het over E5, E10, E40, E85 of E100 hebt, heb je het over benzine met een percentage ethanol of alcohol. Elke amateur-wijnmaker weet het: je kunt van bijna alles dat groeit alcohol maken. Betrekkelijk eenvoudig ook: als er maar suikers of vergelijkbare koolhydraten in zitten zorgt een beetje gist en een waterslot dat het aan het borrelen slaat. Uit het waterslot borrelt CO2 en de suikers worden afgebroken tot C2H5OH, zijnde alcohol of ethanol, afhankelijk van welke naam je prefereert. Destilleren levert dan (bijna) pure alcohol op. Als je dat verbrandt, ontstaat er water en CO2. Dat klinkt fout, want dat is broeikasgas. Maar aangezien jouw appels, maiskolven of rabarberstelen dat eerst uit de lucht hebben gehaald en het in suikers hebben omgezet, ontstaat er een kringloop waarvan het netto-effect nul is. Dat is in elk geval beter voor onze atmosfeer dan die elektrische auto of motorfiets die zijn energie uit een kolencentrale haalt. Maar nadelen zijn er ook. Al die plantjes, waar je bio-ethanol uit haalt, moeten ergens groeien. Kun je het goedpraten, wanneer je landbouwgrond inzet voor de productie van brandstof, in een wereld waar mensen hongerlijden? Diezelfde stelling geldt overigens wanneer je landbouwgrond vol legt met zonnepanelen. Dat is dan net zo immoreel. Nog immoreler eigenlijk, want daarvoor is een alternatief: je kunt alle parkeerplaatsen in Nederland overdekken met zonnepanelen en tarwe blijven telen op de landbouwgrond.
Tweede generatie
Ethanol-productie wordt moreel een stuk verantwoorder wanneer je juist meer eten produceert en het afval gebruikt voor productie van ethanol – dus de maiskolven naar de voedselbank en de stelen in de gistfles. De industrie is al jaren volop bezig met deze tweede generatie biobrandstoffen, uit tarwestro, uit maisloof, maar ook uit afval van land- en tuinbouw en zelfs uit oud frituurvet. Het bedrijf Neste maakt bijvoorbeeld per jaar 4,5 Megaton hernieuwbare dieselbrandstof: ‘Je moet rekenen dat een personenauto met diesel gemiddeld 140 g CO2/km maakt, een vergelijkbare elektrische auto met onze Europese energiemix 120 gram per km – extra uitstoot bij de productie meegerekend – en een personenauto die op biologische HVO loopt 45 g/km’, stelde M. Hultam van Neste vorig jaar op een symposium in Wenen. ‘Belangrijk is ook dat onze HVO100 schoner verbrand, met minder roetvorming. Er zitten ook geen kankerverwekkende aromaten in. Door schonere brandstoffen kunnen we dus ook voor een lagere lokale vervuiling zorgen’.
Techniek onderhoudsvrije ketting: loopt gesmeerd zonder vet
Ethanol als motorbrandstof
Ethanol is een uitstekende motorbrandstof. In Brazilië wordt er al jaren mee gereden en ook in de Amerikaanse Indycars wordt al jaren met E85 geracet. E85 is een mengsel van 85% ethanol en 15% benzine, waar ook nog kleine hoeveelheden methyl-tert-butyl-ether en isobutalol aan zijn toegevoegd voor een betere verbranding.
Pure ethanol – E100 dus – heeft een veel kleinere pingelneiging dan benzine, het heeft een ‘Road Octane Number’ of RON van 108, benzine zit op RON 95 (Euro 95) of 97/98 (Superplus, afhankelijk van het merk). Als je er een speciaal motorblok voor zou bouwen, zou je een hogere compressieverhouding kunnen kiezen. Dat geeft meer vermogen of een lager brandstofverbruik, want het thermodynamisch rendement van een verbrandingsmotor is sterk afhankelijk van de compressieverhouding. Het raceteam van de HAN Automotive – toen nog HTS Autotechniek – racete in 2009 al met een op ethanol omgebouwde Supermono. Het Yamaha 660-blok was iets opgeboord en de compressieverhouding was verhoogd van 9,2 naar 10,5:1. Ze reden met een rijk mengsel, met Lambda 0,85. Dat kan een gewone lambdasonde niet meten. In plaats van een sprongsensor werd er daarom een breedbandsonde gebruikt. Het vermogen was gestegen van 48 naar 75 pk.
Agressief
Een nadeel van ethanol is dat er per liter minder energie in zit dan in een liter benzine. Zou je op pure ethanol rijden, dan moet je 1,5 x zoveel inspuiten voor dezelfde energiewaarde en de juiste mengverhouding. Daar heb je dus brandstofinjectoren en een brandstofpomp met een hogere capaciteit voor nodig. De Honda HI18TT Indycarmotor – die op E85 loopt – heeft daarom common rail-injectie met dubbele injectoren, zowel directe als indirecte, met een raildruk van ongeveer 300 bar.
Omdat de energiedichtheid kleiner is, zul je met ethanol-mengsels dus een hoger brandstofverbruik merken. Met E10, waarin tussen 5 en 10% ethanol zit, is dat al duidelijk merkbaar. Met E40, benzine met tot 40% ethanol – zal een nog hoger verbruik hebben. Met E85 is dat uiteraard nog hoger. Volvo heeft een aantal flexfuel auto’s op de markt gebracht, die op E85 konden lopen. Deze auto’s hadden een meerverbruik van 30 tot 40%.
Het hogere brandstofverbruik is niet het enige nadeel van ethanol. Het is ook behoorlijk agressief en corrosief. Het tast sommige rubbersoorten, polyester, fiberglas en bepaalde aluminiumlegeringen aan. Dat geeft dus problemen als het brandstofsysteem van dit soort materialen is gemaakt. Zo is bekend dat de brandstofpomp van een Opel Signum 2.2 al rond de 30.000 km kapotloopt als je hem op E10 laat rijden. Ook het supermono-team van de HAN liep tegen dit soort problemen op: de polyestertank loste op in ethanol. De benzineleidingen niet, maar het brandstoffilter wel. Maar dat is op te lossen. Indycars en Volvo’s blijven immers ook heel. Wanneer je de juiste materialen in je motorblok gebruikt, is er dus geen probleem. Moderne motoren zijn al bestand tegen ethanol, want ze kunnen tegen E10. Er is dus geen reden dat het Triumph niet zou lukken.
Houdbaarheid en vervuiling
Benzine met ethanol heeft nog een ander probleem: het veroudert snel, onder meer doordat ethanol water aantrekt. Dat geeft vervuiling, sludge-, gom- en lakvorming in het brandstofsysteem. Sproeiers en injectoren vervuilen, bij carburateurs kunnen vlotternaalden verkleven, waardoor carburateurs gaan lekken. Daarnaast kan het water-ethanol mengsel uitzakken en een zure vloeistoflaag onderin je tank of carburateur vormen. Dit veroorzaakt roest in je stalen tank en oxidatie in je carburateur of injectoren. Hierdoor gaan motoren slecht starten, moeilijk stationair lopen en op den duur zelfs stilvallen. E10 kan na twee maanden al problemen geven. Je kunt je voorstellen wat E40, E85 en E100 doet als het in de tank van de motor blijven zitten. Voor de racerij geen probleem, kwestie van aftappen en de motor wegzetten op storage fuel, de ethanol opslaan in luchtdicht afgesloten flessen, dan gebeurt er niets mee. Voor gewone wegmotoren zou dit wel een enorm probleem zijn, mochten we er ooit op gaan rijden. Zeker in de winterstalling.
E-fuels
Een alternatief voor ethanol zou een zogenaamde e-fuel kunnen zijn. Daar is steeds meer om te doen. In tijden dat er meer zonne- en windenergie wordt geproduceerd dan er gevraagd wordt – of dat het elektriciteitsnet aankan – zou je de stroom kunnen gebruiken om water te splitsen in waterstof en zuurstof. Shell kondigde in juni vorig jaar al aan dat ze een waterstoffabriek op de Maasvlakte gaat maken die daarvoor elektriciteit van een windpark op zee gaat gebruiken. Maar waterstof heeft een lage dichtheid en is daardoor lastig te transporteren. Als je het in Nederland maakt, kan het door het aardgasnet gedistribueerd worden als we van het aardgas af gaan. Moet het verder weg vervoerd worden, dan wordt het in tanks met 300 tot 700 bar gecomprimeerd. Het kost veel energie die te transporteren. Je kunt een stap verder gaan en CO2 uit de lucht halen. Die zou je met behulp van zonne- en windenergie kunnen splitsen en laten reageren met waterstof tot mierenzuur (CO-OH) of tot Methanol (CH3OH) of tot langere koolwaterstoffen. Die kunnen gewoon in een tankship of een tankwagen.
Sahara
Het nadeel van e-fuels is dat het rendement van deze omzettingen niet hoog is. Het kost erg veel energie om deze verbindingen te maken, hoe langer en complexer de verbinding, hoe meer energie het kost. Opslaan in batterijen voor elektrisch transport lijkt efficiënter. Maar batterijen zijn duur en ook alleen nuttig als de energie niet ver getransporteerd wordt. Dat moet wellicht wel. Het is onwaarschijnlijk dat de Europese landen zelf genoeg hernieuwbare energie kunnen maken om aan hun eigen energiebehoefte te voldoen. Dan zal de energie moeten worden ingekocht. Hetzij via biobrandstof, hetzij via e-fuels die gemaakt wordt met zonnepanelen die in grote getalen in, bijvoorbeeld, de Sahara worden aangelegd. De kans is dus groot dat we daar over een aantal decennia op racen en rijden.
Wilhelmina Ziekenhuis Assen en TT Circuit slaan handen ineen
Het Wilhelmina Ziekenhuis Assen (WZA) en de Stichting TT Circuit Drenthe slaan de handen ineen en intensiveren hun samenwerking. Dit is vandaag bevestigd toen beide partijen een intentieverklaring ondertekenden tijdens de persconferentie voor het eerste grote motorsportevenement op het circuit dit jaar, de WK Superbike van 21 tot en met 23 april a.s. Burgemeester Marco Out van Assen was daarbij aanwezig.
De afdeling spoedeisende hulp van het WZA zal de TT voortaan het hele jaar door ondersteunen bij het invullen van medische diensten op het circuit. Voorzitter Arjan Bos van het TT Circuit toonde zich verheugd over de inzet van het WZA en noemde de samenwerking van cruciaal belang voor het functioneren van de TT-organisatie op hoog niveau. ‘Het circuit zal altijd borg staan voor een goed medisch vangnet tijdens onze activiteiten. Daarin is de samenwerking met het WZA onontbeerlijk. We zijn blij met de afspraken die we vandaag bezegelen.’
TT Circuit Assen: iedere bocht zijn eigen historie
Hans Mulder, raad van bestuur van het WZA, benadrukte het belang van de samenwerking voor de regio. Hij gaf aan: ‘Het WZA vindt het belangrijk om op allerlei manieren onze plek in de regio te versterken; dat doen we onder meer samen met huisartsen, VVT-instellingen en scholen. Dat we onze expertise nu ook met het TT Circuit te delen, is een bevestiging van de cruciale rol van ons ziekenhuis en daarmee ook van onze SEH in Assen en omstreken.’
Burgemeester Marco Out van Assen was ook aanwezig bij de ondertekening en roemde de samenwerking. ‘Het is fantastisch om te zien dat twee belangrijke organisaties in onze stad hun krachten bundelen om de gezondheid van onze inwoners te verbeteren. Dat is belangrijk, niet alleen voor het ziekenhuis en het TT Circuit, maar ook voor Assen en Drenthe in zijn geheel. Ik ben ervan overtuigd dat deze samenwerking tot meer innovaties en betere zorg voor de patiënten gaat leiden.’
Laat Nederland geen ‘Speciale Zone voor Geluidskwaliteit’ worden
Eens, de kop van dit artikel is vals, gericht op clickbait. Maar we hebben nu je aandacht voor het volgende.
We moeten toch echt eens bij onszelf te rade gaan. Om geluidoverlast te beperken is het El Parque Natural de los Altos Pirineos, op de grens van Frankrijk, Spanje en Andorra, verboden gebied voor motorfietsen. Dus ook als je motorfiets voldoet aan alle keuringseisen en je heb je er nooit met je vingers aangezeten, dan nog kom je ‘Speciale Zone voor Geluidskwaliteit’ (ZEPQA) niet in. Dit maakt een groot gebied van 80.000 hectare ontoegankelijk voor motorrijders. Elektrische voertuigen en auto’s vallen niet onder het verbod. Dat is oneerlijke discriminatie, zegt Moto de Campo Sostenible.
Te luid geluid is ook in 2023 nog steeds uit
Dat je tegen zo’n verbod ingaat, begrijpen we, want het voelt oneerlijk. Maar laten we niet gaan wijzen en de oplossing vooral bij onszelf zoeken. Ook in Nederland hebben we te maken met afsluitingen van gebieden en wegen waar het fijn rijden is. Ook in Nederland verpest een handjevol motorrijders het voor de rest. Die rijden met een herriepijp of jagen hun motorfiets te pas en te onpas hoog in toeren omdat het zo lekker klinkt. Kap daar nou eens mee!
In Nederland verzet de MAG zich tegen wegafsluitingen, omdat voorbijgegaan wordt aan het feit dat de meeste motorrijders die gasten op zo’n lawaaibak ook wel kunnen schieten. De MAG ziet het gevaar dat de motorhobby aan banden wordt gelegd al opdoemen. Daarom voert de MAG ook in 2023 de campagne Te Luid is Uit. Weet dat polariserende belangenclubs van dijkbewoners en bewoners van stiltegebieden iedere kans aangrijpen om alle motorrijders over een kam te scheren, herrieschopper of niet. Bovendien oefenen ze zware druk uit op de overheid om op te treden. Aan de MAG hebben we te danken dat de overheid niet zwicht en overgaat tot het uitsluiten van motorfietsen op alle wegen waarover we graag rijden. Maar het sentiment kan zomaar veranderen.
Motor.NL koestert de vrijheid van motorrijden, maar als we niet oppassen mogen we straks met onze motorfietsen – gechargeerd – alleen nog op snel- en N-wegen rijden. En daar is geen moer aan. Laat Nederland geen Speciale Zone voor Geluidskwaliteit worden waar alleen elektrische voertuigen en auto’s mogen rijden.
Bron: FEMA
TT Isle of Man – Ride on the Edge 3: als een pro racen op een ijzingwekkend stratencircuit
NACON en RaceWard Studio, het race-label van NACON Studio Milan, maken met plezier bekend dat TT Isle Of Man: Ride on the Edge 3 nu beschikbaar is voor pre-orders. TT Isle Of Man: Ride on the Edge 3 is ontwikkeld door de race-veteranen van RaceWard Studio en laat je de sensaties beleven van de gevaarlijkste race ter wereld. De officiële game van de legendarische Tourist Trophy-race komt op 11 mei 2023 uit voor pc, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X|S en Nintendo Switch.
Michael Dunlop en Hawk Racing terug naar TT Isle of Man met Honda Fireblade
Content en nieuwe features van TT Isle of Man: Ride on the Edge 3
- Het officiële Tourist Trophy-parkoers
- Een netwerk met in totaal 200 km aan wegen met vele interessante omgevingen en uitdagingen om te voltooien, inclusief alle 60 km van de Snaefell Mountain Course
- 32 verschillende circuits, inclusief huidige en historische routes
- Bijna 40 Superbike- en Supersport-coureurs en -motorfietsen
- Meer dan 20 officiële coureurs
- Verbeterde physics met nauwkeuriger beheer van bochten en remmen
- Een breed aanbod aan motorfiets-upgrades voor steeds betere prestaties
- Een nieuwe ‘Open Roads’-feature om vrijelijk het Isle of Man te verkennen
- 11 verschillende soorten activiteiten, inclusief twee aanpasbare categorieën
- Multiplayer met de mogelijkheid om open lobby’s of privé-lobby’s te creëren
- Online competities met wekelijkse en maandelijkse evenementen
- Cross-gen compatibiliteit
- Wie een versie voor een console koopt, krijgt toegang tot zowel de old-gen- als next-gen-versie voor dat platform
TT Isle of Man – Ride on the Edge 3 verschijnt op 11 mei 2023 voor pc, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X|S en Nintendo Switch.
Maak jouw motor in 8 stappen rijklaar voor de lente
Het is altijd belangrijk om je motorfiets goed te onderhouden en te controleren voordat je ‘m weer de weg op stuurt. Hieronder volgen enkele stappen om je motorfiets klaar te maken voor de lente:
1. Controleer de accu
Zorg ervoor dat de accu van de motorfiets volledig is opgeladen en dat de klemmen schoon en goed aansluiten op de accupolen.
2. Check de bandenspanning
Controleer of de banden op de juiste spanning staan. Zorg ervoor dat er voldoende profiel op de banden zit en dat er geen scheuren of andere beschadigingen zijn.
3. Controleer de remmen
Test de remmen om er zeker van te zijn dat ze goed werken. Controleer of er voldoende remvloeistof in het reservoir zit en of er geen lekkages zijn.
10 tips: motorrijden met een passagier
4. Controleer de vloeistoffen
Controleer het oliepeil en vul indien nodig bij. Controleer ook de koelvloeistof en remvloeistof.
5. Controleer de verlichting
Controleer of alle lampen werken, inclusief de koplamp, achterlicht, remlicht en richtingaanwijzers.
6. Check de ketting
Controleer of de ketting op de juiste spanning staat en of er voldoende smeermiddel op zit.
7. Maak de motor schoon
Maak de motorfiets schoon en verwijder eventueel vuil en corrosie.
8. Plan een onderhoudsbeurt
Overweeg om een onderhoudsbeurt uit te laten voeren bij een erkende motordealer of monteur om er zeker van te zijn dat je motor in optimale conditie is voor de lente.
Als je deze stappen volgt en ervoor zorgt dat je motorfiets in goede conditie is voordat je weer gaat rijden, dan kun je veilig genieten van je rit.
Test 2023 Honda CL500: sweet scrambler
Test 2023 Honda CL500. Naakte motoren met een wat hoger stuur, plat zadel, retrodesign en lichte offroadbanden zijn scramblers. Maar niches zijn er om ingevuld te worden, dus noemt Honda haar nieuwe CL500 een street scrambler. In de omgeving van het Spaanse Sevilla kwamen we tot de conclusie dat ‘sweet scrambler’ een nog betere naam voor Honda’s nieuwste is.
Fotografie: Honda
De typeaanduiding ‘CL’ is niet nieuw binnen het Honda-gamma. Lang lang geleden, in de jaren 60 en 70, bestonden er ook al een aantal Honda CL’s. Het waren lichte machientjes voor de Japanse en Noord-Amerikaanse markt met de typische scrambler-elementen zoals we ze vandaag nog steeds kennen. Typisch voor de CL’s waren een hooggeplaatste uitlaat en een kleine, afgeronde benzinetank. Het mag dus duidelijk zijn waar de nieuwe 2023 Honda CL500 zijn inspiratie vandaan haalt. Niet alleen de benzinetank is afgerond, maar vrijwel alles wat op en aan de CL zit: de verlichting, richtingaanwijzers, spiegels, uitlaat, het LCD-dashboard, zadel… Hoe ronder, hoe liever, wat zorgt voor een vriendelijk ogende motor. Eentje die je toelacht met zijn boodschap van vreugde en plezier. Een motor waar je instant blij van wordt als je hem ziet, zeker in die blauwe of oranje kleur. Om hem toch nog een beetje stoer te laten lijken, koos Honda ook voor een donkere matgroene kleur en de verplichte zwarte versie.
Optioneel een halve crossmotor
De uitrusting is bijzonder karig. Rijmodi of tractiecontrole ontbreken, ABS is uiteraard wel van de partij. Op het dashboard ontbreekt zelfs een toerenteller. Er valt dus niks in te stellen of aan te passen, op de vijfvoudig instelbare veervoorspanning van de stereovering achteraan na. Een eenvoudige, simpele machine dus, zonder toeters en bellen. Tot je bij de accessoiremogelijkheden komt. Deze motor vraagt om aangepast te worden en de Honda verwacht ook dat dat gebeurt. Honda biedt een heleboel accessoires aan en bundelt ze, om het iets makkelijker te maken, in drie verschillende packs: Adventure, Style en Travel. Dat eerste pack is veruit het interessantst, want het transformeert de brave CL500 in een halve crossmotor met een hoog spatbord, handkappen, een zijplaat achteraan en cross-voetsteunen. Daardoor lijkt het haast een andere motor. De Adventure-onderdelen vallen ook extra op doordat ze alleen in het wit verkrijgbaar zijn. Gelukkig is dat een makkelijke kleur om te combineren, hoewel de CL500 er in onze ogen geen mooiere motor van wordt.
Test 2023 CFMoto 700 CL-X Adventure: waardig alternatief?
Uitgebreid gamma
Met een flinke portie zonnestralen beginnen we aan de testdag. Da’s nodig ook, want voor een dag die belooft 28 graden warm te worden en waarop wij ons hebben gekleed, is het nog kil en fris zo vroeg in de ochtend. Snel de CL starten en profiteren van de warmte van het motorblok. Die twin kennen we al uit de 500cc-reeks van Honda, die ondertussen bestaat uit de naakte CB500F, de adventure CB500X, de cruiser CMX500 Rebel, de supersport CBR500R en nu dus ook de scrambler CL500. Een aardig rijtje, als je het ons vraagt, en voor ieder wat wils in de A2-categorie. Specifiek voor de CL zijn een nieuwe in- en uitlaat en andere injectiesettings. Ook het frame werd overgenomen van de, in dit geval, Rebel. Het hoofdframe dan, want het subframe is nieuw voor de CL500. Wat je in de praktijk krijgt, is een zithoogte van 790 mm. Voor mijn lengte van 1m90 best laag, maar niet zio laag dat het onaangenaam wordt voor de benen. Het hoge stuur compenseert behoorlijk veel waardoor de zithouding toch nog comfortabel is. En dat ‘comfort’-thema wordt doorgetrokken, want het zadel zit lekker zacht. Eenmaal aan het rijden, wordt het ook al snel duidelijk; dit is een zachtaardige machine.
Geen toerenteller
Dat begint bij het motorblok en de gasaanname. Die is zacht. Zowel het oppikken, het dichtdraaien van de gashendel, als de werking van koppeling en versnellingsbak. Alles verloopt soepel en makkelijk. Dat wil niet zeggen dat er geen pit zit in de 471cc-twin. Net zoals in de andere Honda-neefjes houdt het blok van toeren maken. Hoeveel toeren dat dan precies zijn, is gissen. Een toerenteller ontbreekt op het eenvoudige LCD-dashboard, waar nog wel plaats voor was geweest. Toch voel je al snel waar de sweet spot zit en probeer je het toerental in dat bereik te houden. Op de erg gevarieerde route die Honda had uitgestippeld, konden we onder andere het motorblok in al zijn facetten testen. Een snelwegrit met constante snelheid, een pittige kronkelroute door de bergen, start-stop-tempo in de stad en zelfs een kort stukje offroad. In geen van de gevallen voelde het motorblok ongeschikt. Het verwondert ons dus ook niet dat Honda deze twin gebruikt voor zowel een racer als een cruiser. De mogelijkheden zijn schier eindeloos.
Stukje offroad
Omdat Honda het design en de uitrusting zo simpel mogelijk heeft proberen te houden, komt het rijklaargewicht van de 2023 Honda CL500 uit op 191 kg. Naar moderne maatstaven zijn wij zeer tevreden met alles wat minder dan 200 kg weegt. Dat lage gewicht voel je ook (of net niet…) als je eenmaal flink aan het sturen bent. Omgooien, insteken, corrigeren op het laatste moment, alles gaat zo makkelijk. De kleine CL500 laat zich gewillig van bocht naar bocht slingeren en doet dat op een mooie, neutrale manier. Spannend wordt het niet, maar plezierig is het wel. Plezierig op een… zachte manier. De CL moet niets weten van extreme leunhoeken of agressieve manoeuvres, hij doet het liever zo soepel mogelijk.
Eerste test 2022 Honda CB500R/F/X
Hetzelfde geldt voor de remmen. De enkelvoudige schijfrem vooraan pakt zacht aan en doet wat je ervan verwacht. De remkracht is zeker voldoende, maar sportief wordt het nooit. Dan horen we je al denken: ‘Is het dan geen ietwat saaie motor?’ Nee, zeker niet, want het geheel werkt zo goed samen en is perfect op elkaar afgestemd, zodat je met een uitgebalanceerde machine aan het rondtuffen bent. Een snelheidsrecord ga je er niet mee rijden, maar dat is ook niet de bedoeling. De kracht van de CL500 ligt in zijn variëteit aan mogelijkheden.
Een gravelweg doemt op. Wij zitten net op de CL500 met Adventure Pack. Eén plus één is twee. Ook dit soort wegen verteert de Honda met gemak. Maar diepe putten en echt vettige moddersporen verteert-ie niet, want daarvoor is de vering te zacht en zijn de banden te asfaltgericht. Maar het zachte – daar gaan we weer – gedoe zoals dit soort wegen, hapt de CL met plezier naar binnen. Gaan rijders dat ook in werkelijkheid doen? De kans is klein, want dit blijft uiteraard een motor die je koopt omdat je zijn design mooi vindt en niet om er gravelwegen mee te verslinden.
Conclusie test 2023 Honda CL500
De CL500 is een leuke aanvulling in het 500cc-segment van Honda. Jongeren of opstappers hebben er nu keuze uit een moderne naked, een supersport, een cruiser, een adventure en een street scrambler. Honda gebruikt die naam niet voor niets, want de CL500 is vooral gericht op weggebruik. Lichte offroadwegen kunnen met gemak, maar zoek zeker geen extremen op. Het zachtaardige karakter en lieve, schattige uiterlijk komen perfect overeen met zijn rij-eigenschappen. Alles verloopt, werkt en reageert soepel en zacht. De motor, de versnellingsbak, de vering, de remmen,… Met andere woorden; een sweet scrambler. En hoewel ‘zacht’ meestal een wat negatieve bijklank heeft in de motorwereld, is dat in dit geval helemaal het tegenovergestelde. Laat het net een pluspunt zijn. Iets wat echt bij dit type motor past en wat zonder twijfel geapprecieerd zal worden door (beginnende) motorrijders.
Pluspunten 2023 Honda CL500
- Zachtaardig karakter
- comfort
- origineel uiterlijk
Minpunten 2023 Honda CL500
- Niet iedereen houdt van zacht
- basic vering
- geen toerenteller
Triumph viert 10 jaar DGR-samenwerking met Bonneville T120 Black DGR Limited Edition
Ter gelegenheid van de tiende verjaardag van Triumphs samenwerking met The Distinguished Gentleman’s Ride, heeft de fabrikant uit Hinkley besloten een speciale versie van de Bonneville T120 te maken, vernoemd naar de wereldwijde liefdadigheidsinstelling die al jaren geld inzamelt voor onderzoek naar prostaatkanker en geestelijke gezondheid van mannen.
Dit jaar is het 10 jaar geleden dat Triumph de samenwerking aanging met The Distinguished Gentleman’s Ride, en het bedrijf uit Hinckley viert dit met een gelimiteerde speciale serie. Het gekozen model is een van de meest iconische uit de Modern Classic familie: de nieuwe Bonneville T120 Black Distinguished Gentleman’s Ride Limited Edition wordt geproduceerd in slechts 250 exemplaren wereldwijd. Hij zal vanaf oktober 2023 verkrijgbaar zijn.
Nieuw kleurenschema voor de Bonnie DGR Edition
De verschillen zijn allemaal van esthetische aard. Voor deze speciale serie is een exclusief kleurenschema bedacht, met een combinatie van metallic Phantom Black en Crystal White met een resultaat dat symbolisch de elegantie van een avondjurk impliceert. Vergulde afwerkingen op de tank en handgetrokken pin striping op de zijpanelen, verfraaien het geheel. Het logo van het evenement, DGR 2023, staat ook op de zijpanelen en de tank, met een gouden afwerking. Het bruine zadel met ton sur ton-stiksels maakt het aangepaste vintage-imago compleet.
Triumph gelooft nog niet in elektrisch racen
Elke motorfiets wordt vergezeld van een certificaat van echtheid, ondertekend door de bedenker van de Distinguished Gentleman’s Ride, Mark Hawwa en de CEO van Triumph, Nick Bloor, waarop het framenummer en het serienummer van de motorfiets worden vermeld. Voor het overige behoudt de motor zijn kenmerken: de in 2021 vernieuwde Bonneville T120 Black wordt aangedreven door een 1200 cc twin die in deze laatste editie is voorzien van een lichtere krukas, andere balansassen en een verbeterde koppeling. De vermindering van de massa heeft geleid tot een betere acceleratie. De Britse twin levert 80 pk bij 6.550 tpm en 105 Nm koppel bij 3.500 tpm. De complete motor heeft een gewichtsvermindering van 7 kg ten opzichte van de vorige generatie, nieuwe aluminium wielen en Brembo-remmen, alsmede een vernieuwd technologiepakket inclusief cruise control en verbeterde rijmodi. Exemplaar nummer 001 wordt afgeleverd tijdens DGR 2023, die op 21 mei wordt gehouden.
Top geheim: Triumph Tiger 900 Bond Edition
Wat is de Distinguished Gentleman’s Ride?
De Distinguished Gentleman’s Ride werd in 2012 in Sydney, Australië, opgericht door Mark Hawwa als een manier voor motorrijders om gezamenlijk een gemeenschappelijk doel te ondersteunen. Tot op heden is DGR uitgegroeid tot een wereldwijd evenement waaraan meer dan 90.000 motorrijders in meer dan 800 steden deelnemen. Ze hebben in totaal 37 miljoen dollar opgehaald voor onderzoek naar prostaatkanker en de geestelijke gezondheid van mannen. Triumph heeft op vele manieren bijgedragen door fondsenwervers over de hele wereld actief te ondersteunen en door motoren beschikbaar te stellen als hoofdprijs. Deze omvatten een unieke Thruxton RS DGR Edition en een aangepaste ‘1959 Legends’ Bonneville T120 in combinatie met een Gibson Les Paul Standard gitaar.
Honda CB750 Hornet en XL750 TransAlp winnen 2023 Red Dot Design Awards
Je staat er misschien niet zo vaak bij stil, maar design – zowel goed als slecht – raakt je elke dag weer. Daarom viert het Honda graag wanneer het een design-erkenning krijgt, zoals het winnen van vier afzonderlijke Red Dot Design Awards in 2023. Sinds 2020 heeft Honda elk jaar Red Dot product design awards gewonnen voor enkele van zijn nieuwste modellen – en in 2023 gingen twee van die prestigieuze design awards naar nieuwe motoren.
Zonder verder oponthoud, Honda’s vier 2023 Red Dot Design Award winnaars zijn:
| Vehicle | Red Dot Design Award Category |
| XL750 Transalp (European Version) | Motorcycle Design |
| CB750 Hornet (exclusive model sold outside Japan) | Motorcycle Design |
| Civic e:HEV (European Version) | Car Design |
| Civic Type R (European Version) | Car Design |
Voor wie niet bekend is: de internationale Red Dot Design Award werd opgericht in 1955 en wordt elk jaar georganiseerd door het Design Zentrum Nordrhein Westfalen. Hoewel de regels en criteria in de loop der tijd licht gewijzigd zijn, omvatten de Product Design Awards vanaf 2023 51 verschillende categorieën industriële producten. Deze worden allemaal beoordeeld door een deskundige jury, aan de hand van negen verschillende criteria, waaronder innovatie, functionaliteit, duurzaamheid en ergonomie.
Honda CBR750R tussen droom en werkelijkheid
Als je dus kijkt naar een CB750 Hornet of een XL750 Transalp, kun je bepalen hoe jouw mening over het ontwerp zich verhoudt tot die van de Red Dot-jury.
