Lewis Hamilton en Valentino Rossi komen terug op hun befaamde ‘job swap’ om de verdiensten van racen in MotoGP en F1 te bespreken. Suft de video door naar 4:50, alles wat er voor zit is niks.

De eeuwenoude vraag of racen op twee wielen in de MotoGP of op vier wielen in de F1 het meest gedurfd is, lijkt te zijn beantwoord… door de meest succesvolle coureur in de geschiedenis van de Grand Prix-competitie.

De bovenstaande verklaring wordt gezegd met de nodige onderkoelde humor. Natuurlijk is er altijd een vriendschappelijke rivaliteit geweest tussen de twee disciplines over wie de grootste ballen heeft, maar de realiteit is dat degenen die in de MotoGP en/of F1 rijden altijd betere rijders en coureurs zullen zijn dan wij.

MotoGP Argentinië: eindelijk zege voor Aleix Espargaró en Aprilia

Weinigen hebben de kans gehad om beide te proberen – John Surtees – maar in het moderne tijdperk hebben we Valentino Rossi een paar tests zien doen achter het stuur van zowel Ferrari als Mercedes F1-auto’s, terwijl Lewis Hamilton in 2019 de kans kreeg om een Yamaha M1 in Valencia te proberen.

In 2022 kwamen de twee opnieuw samen voor een interview waarin ze herinneringen ophaalden aan hun ‘baanruil’ en de verdiensten van beide bespraken.

Hamilton benadrukt dat motorfietsen zijn eerste liefde zijn, maar geeft toe dat de MotoGP ‘harder’ is, alleen al vanuit het oogpunt van blessures. ‘Ik denk dat de MotoGP harder is, deze jongens hebben geen veiligheidsgordels,’ zegt hij, een beetje voor de hand liggend. ‘Als ze crashen, is het zwaar. Het is moeilijk voor ze om de veiligheid te verbeteren. De angstfactor is er altijd voor ze, al jaren. Onze sport wordt steeds veiliger. We kijken naar de Moto GP in complete shock. Het is zenuwslopend. Ik heb altijd van motoren gehouden. Toen ik jonger was, wilde ik met motoren racen, niet met auto’s, maar mijn vader wilde dat niet – hij zei dat ze te gevaarlijk waren! ‘Hij kreeg me tussen vier wielen in plaats van twee. Het was de juiste keuze, want als ik racete in de tijd dat Vale er was, zou ik niet zo succesvol zijn geweest. Sinds ik in de Formule 1 zit, heb ik een superbike en doe ik graag wat circuitdagen. Het is fascinerend. Het geeft een ander perspectief.”

Het interview komt net uit als Rossi’s nieuwe carrière als autocoureur van start gaat met de openingsronde van de GT World Challenge Europe in Imola afgelopen weekeinde – waar hij reed in een Team WRT Audi R8 met Frederic Vervisch en Nico Muller. ‘Ik ben opgewonden voor een nieuw avontuur, racen met een auto,’ zei Rossi. ‘Het is het tweede hoofdstuk van mijn carrière.’ Waarop Hamilton vraagt wanneer hij naar de Formule 1 komt Rossi: ‘Helaas ben ik te oud!’

Discussiërend over de verdiensten van het kunnen racen in auto’s en motoren, gelooft Rossi dat de mentaliteit van coureurs betekent dat ze in staat zijn om de overstap te maken als ze dat zouden willen. ‘Alle MotoGP-rijders houden van Formule 1, en de Formule 1-rijders houden van MotoGP. De twee sporten staan aan de top van de snelheidssport en zijn nauw met elkaar verbonden. ‘Om in een auto te rijden of op een motor? Het is anders, maar ook hetzelfde. De lijnen zijn gelijk, en het remmen. Je moet snel zijn. Als je een auto kunt besturen, kun je ook motorrijden, en omgekeerd. Onze vaardigheid is om ons aan te passen. Op een motor zie je lijnen die je normaal in een auto niet zou nemen. Het remmen is anders, maar het doel is om er zo snel mogelijk door te komen. We passen ons aan – dat is waar we het beste in zijn. Het is onze tweede natuur.’

Hamilton gaat verder in op de extremiteiten die rijders en coureurs moeten doorstaan en onthult dat hij een black-out kreeg toen hij in een straaljager vloog. ‘Ik heb in een straaljager gezeten en zelfs dat voelde natuurlijk,’ vervolgde hij. ‘De perceptie van je snelheid is anders. Je bent sneller, maar het voelt niet zo snel als een motor op de grond. In een vliegtuig kreeg ik een black-out. Het was 8Gs en ik had geen G-pak aan.’ Rossi voegt eraan toe: ‘Snelheid is opwindend. Het is ook iets waar je aan went. De eerste keer dat je Moto GP probeert, denk je dat het onmogelijk is, maar je verbetert. Je hersenen reageren. Het is een fantastisch gevoel. Je doet iets heel gevaarlijks, maar met het gevoel dat je alles min of meer onder controle hebt.’