China wil vaste voet op de wereldwijde motorfietsmarkt en dat doet het met producten die steeds dichter bij de Japanse en Europese normen komen. De nieuwste uiting van Chinese technologie komt van Excelle, een merk dat ook bekend staat onder de naam Colove, dat op de Chongqing Motor Expo een van het racemodel afgeleide rallymotor presenteert. De motorfiets heet Excelle ZF450LS Rally en heeft zo te zien wel iets van de KTM 450 Rally of de Fantic XEF 450, om er maar een paar te noemen. Hoe dan ook, de Excelle staat op het punt om naar Europa te komen.
Een compleet assortiment
Excelle lijkt zich te willen voegen in de rij van bedrijven die Europa willen veroveren. Misschien is deze ZF 450 LS niet de meest geschikte motorfiets, maar als je rondkijkt, vind je andere modellen, zoals de tweecilinder 800X Super Adventure, de kleine sportieve 400 (met viercilindermotor) en een MX250 motorcrossmotor. Maar laten we terugkeren naar de Excelle ZF 450 LS Rally, want het bedrijf lijkt de homologatiegegevens te hebben ingediend bij het Chinese ministerie van Industrie en Technologie.
2022 Excelle – of Colove – ZF 450 LS Rally in actie
We hadden het over de KTM 450 Rally. Laten we zeggen dat het uiterlijk vergelijkbaar is, te beginnen met de kleuren, die dezelfde zijn als die van Mattighoffen (wit en oranje). Hoe dan ook, de motorfiets is duidelijk een vloeistofgekoelde 9cc-vierkleps eencilinder. Het vermogen is interessant en wordt opgegeven als 52 pk, genoeg om rap naar 170 km/u te vliegen. Wat het chassis betreft: stalen frame (wielbasis 1.475 mm) met een aluminium achterbrug. De achterbrug is via een progressieve hefinrichting verbonden met een enkele schokdemper. Het leeggewicht van de motorfiets zou 155 kg bedragen. De wielen hebben de gebruikelijke maten voor motorfietsen van dit type: 90/90-21 en 140/80-18. Helaas zijn er geen andere details bekend. Wanneer en of de motorfiets daadwerkelijk naar Europa komt, is nog niet bekend, laat staan dat we enig vermoeden hebben van een prijs.
Michael van der Mark moet de tests in Misano missen omdat hij afgelopen zondag zijn been brak na een val tijdens een mountainbiketraining.
Tijdens een operatie werd het bot rechtgezet en voorzien van een externe fixator. Totdat het bot geheeld is en de fixator verwijderd kan worden, is de BMW-rijder afhankelijk van een rolstoel of krukken.
Het 2022 WorldSBK begint officieel op 8 april. Het is nog maar de vraag of Van der Mark tegen die tijd fit genoeg is om weer te racen. BMW plant voor het nieuwe seizoen tests op 25 en 26 maart in Barcelona, en op 4 en 5 april op MotorLand Aragon. Ook hier zal Michael van der Mark waarschijnlijk niet kunnen deelnemen.
Yamaha Motor heeft aangekondigd dat het 700.000 dollar doneert voor humanitaire hulp aan Oekraïne en de omliggende regio’s.
Deze donatie zal worden gedaan via Japan Platform, een non-profit organisatie, en de fondsen zullen expliciet worden gebruikt voor het leveren van humanitaire hulp aan diegenen die in nood verkeren.
Yamaha Motor betuigt zijn diepste medeleven met alle slachtoffers die door deze crisis zijn getroffen en hoopt op een zo spoedig mogelijke terugkeer naar de vrede.
In het rijtje van sportmotoren die de geschiedenis bepaalden, hoort de Honda Fireblade zeker thuis. De CBR900RR FireBlade kwam in 1992 op de markt en veranderde de manier waarop sportmotoren gebouwd en bereden werden.
De Honda CB750 Four wordt algemeen gezien als de stamvader van alle sportmotoren. Maar misschien is dat wat kort door de bocht. Het was immers de FireBlade die dik twee decennia na de komst van de CB zorgde voor een echte omwenteling. Terwijl de CB750 al snel concurrentie kreeg van andere Japanse motorfietsen – die eigenlijk gewoon iets later klaar waren met hun motor dan Honda – was de oer-Blade gedurende een half dozijn jaren vrij van concurrentie. Kawasaki had in ’68 bijvoorbeeld een 750 klaar, maar toen Honda net iets eerder kwam, besloten ze hem om te bouwen tot een 900. Desondanks had de CB750 binnen twee à drie jaar er al wat te duchten tegenstanders bij. Dat was bij de Fireblade wel even anders.
Het duurde zes jaar voor een concurrent met een antwoord kwam op de revolutie die Honda ontketend had. En zelfs dan… Ook al was de R1 in 1998 sneller, lichter en sterker dan de Blade, in principe deed Yamaha gewoon beter wat Honda met de Blade al deed. Meer vermogen uit minder cc’s halen en het gewicht laten zakken. Dat in combinatie met het voor die dagen hoogwaardige rijwielgedeelte en het opvallende design waren de sleutels tot het succes van de Blade. Een succes dat de basis vormde voor alle sportmotoren die nadien zouden volgen.
Geen Bad Boy
120 pk en 185 kg, geef toe, het zijn waarden die we nu niet meer als extreem ervaren. In 1992 lag dat anders. De verhalen rond – en bijgevolg het imago van – de Blade werden nog aangedikt. Journalisten die terugkeerden van de internationale perslancering op Philip Island hadden de mond vol over het steigerende voorwiel en het extreme karakter van de Blade. Tot meerdere eer en glorie van zichzelf. Maar het gaf de FireBlade meteen ook een imago van bad boy. Ten onrechte. Want Baba-san, de geestelijke vader van de Blade, hield jarenlang vast aan het principe van ‘total control’. Pas een jaar of zes geleden stapte Honda ervan af. Gewoon omdat anno 2022 (en dat is al enkele jaren zo) openklasse-motorfietsen niet langer breed inzetbaar moeten zijn, maar gewoon afgerekend worden op één ding: rondetijden. En dat zorgt voor pk-brakende monsters die nog maar door een klein publiek benut kunnen worden. De laatste versie van de Fireblade lijkt nog wel op die van 30 jaar geleden, maar zowel qua techniek als qua concept hebben die motorfietsen niks meer gemeen.
Wake-upcall
Dat gaat niet op voor de eerste nazaten van de 1992 FireBlade. Tot 1998 veranderde er bitter weinig aan Honda’s vlaggenschip. Je zou kunnen stellen dat Honda wat op zijn lauweren rustte en niet direct concurrentie zag komen. De Yamaha R1 was op dat vlak een wake-upcall. Eentje waarop Honda laat en eigenzinnig reageerde. Vanaf 2000 werd de FireBlade een stuk competitiever en extremer, maar anderzijds bleef het concept van total control gehandhaafd. De FireBlade bleef succesrijk en is uitgegroeid tot een icoon, maar de successen van de vroege jaren negentig werden niet meer geëvenaard. Niet meer dan logisch gezien de concurrentie en de innovatie in het segment. Maar wat de eerste FireBlade in 1992 teweegbracht, dat heeft dan weer geen enkele andere sportmotor sindsdien gedaan. Dat Honda zijn 2022 CBR1000RR-R SP in een 1992 kleurstelling brengt is dus een passend eerbetoon.
Rijden met een 1992 in 2022
Tijdens een vergelijkingstest in 1998 tussen de Yamaha YZF-R1 en de CBR900RR FireBlade, liet een wegracekampioen en testrijder noteren ‘Die FireBlade, dat is eigenlijk een beetje een tourmotor.’ Komende uit de mond van een man die uiteindelijk 18 nationale titels zou veroveren, werd daar wat smalend om gedaan. Maar als we vandaag met die 1992 FireBlade rijden, voelen we dat Louis Wuyts’ woorden veel waarheid bevatten. Wat toen als extreem werd gezien, was het eigenlijk niet. Dat total control-concept was meer dan een term. De zithouding op de oer-Blade is al bij al comfortabel. Ons testexemplaar is goed bewaard gebleven en rijdt exact zoals hij moet. Aanvankelijk hapt de vier-in-lijn wel even naar adem als we bij lage omwentelingssnelheden het gas plots opendraaien, maar na een half uurtje komt de Blade er helemaal door. Wat verse benzine door de carburateurs jagen en het motorkarakter komt weer helemaal tot leven.
Beter dan vroeger
De Blade pronkt met een karakter dat eerder gematigd is, maar wel met een zeer egaal verdeeld vermogen en een mooie eindrush. Op een lang recht stuk zwiept de Blade vlot naar 200 km/u. Op bochtige wegen stuur hij erg precies en het is eerlijk gezegd een plezier om nog eens met een 16-inch voorwiel bochten te pikken. Moeilijk te vergelijken met hoe het er in 1992 aan toe ging, maar geschoeid op de Bridgestone S21-sportbanden is het best mogelijk dat de Blade nu beter stuurt dan toen. Temeer omdat de FireBlade standaard op Michelin Macadams geleverd werden, een band waar zelfs menig toerrijder de neus voor ophaalde. Modern schoeisel op de velgen doet onze Blade dus zeker geen kwaad. Alles werkt nog wonderwel op onze testmotor. De verklikkerlichtjes voor de knipperlichten doen het zelfs nog en de dubbele klok laat nog perfect snelheid en toerental zien. Enkel de manuele choke blijft niet meer vanzelf open staan, bij het koud starten moeten we hem dus een minuutje of zo vasthouden.
Iets wat we na enkele meters al vergeten zijn. Het is een waar plezier om met de CBR900RR op pad te gaan. Romige viercilinderkracht, sportieve maar niet al te extreme zithouding en een motorfiets waar nog altijd naar omgekeken wordt. Meer heb je op de openbare weg echt niet nodig en het doet ons dromen van een sportmotor voor de openbare weg in het nieuwe gamma van Honda. Eentje met 125 pk, een kilo of 180 en een minimum aan elektronica. Op deze versie is nog geen sprake van ABS, laat staan tractiecontrole. Maar dat een sportmotor voor de openbare weg meer en beter zou verkopen dan de huidige extreme superbikes, lijdt geen twijfel. Een nieuwe total control-blade met de gebruiksvriendelijkheid van zijn stamvader. Zo zou de CBR 900RR 30 jaar na zijn lancering nog een tweede keer zijn stempel op de geschiedenis kunnen drukken. Het zou wat zijn…Hallo, Honda?
Terug naar de oorsprong
Honda streek in de jaren zestig neer in Europa en koos het Belgische Aalst – of all places – als zijn hoofdkwartier. Aan het Wijngaardveld in Aalst zijn er nog steeds kantoren van Honda Europe en HRC. Maar de logistieke toevoer gebeurt vanuit de haven van Gent, op een (stevige) steenworp daar vandaan. Het is daar dat in 1992 de FireBlades voor het Europese continent van de boot rolden. Zo ook ons testexemplaar. We vonden het een goed idee om tijdens deze test naar de Gentse haven te rijden en de 1992-Blade terug naar de plek te brengen waar hij 30 geleden voor het eerst in Europa aankwam. En het was nog een leuke rit ook! Happy 30th anniversary Blade!
Honda FireBlade: evolutie van een icoon
De Honda FireBlade bestaat 30 jaar. Wat in 1992 begon als een slechts 185 kg wegende sportmotor met een toen onwaarschijnlijke 120 pk, om nog maar te zwijgen over de iconische tricolore-kleurstelling, krijgt in 2022 een gepaste ode aan ‘het origineel’. De 2022 CBR1000RR-R Fireblade SP krijgt een gelimiteerd 30th Anniversary-sausje en ziet er daarmee moderner uit dan ooit. Race mee over de tijdlijn van de FireBlade, van 1992 tot nu.
1992
Met 120 pk, 88Nm-koppel en een gewicht van 185 kg sloeg de eerste FireBlade in als een bom. Daarbij zag de Honda er geweldig uit, met zijn opvallende kleuren en tijdloze design. De 893cc-viercilinder was gebaseerd op het motorblok van de CBR750F, die enkel in de Verenigde Staten te koop was. Vandaag de dag is de originele FireBlade een zeer begeerde machine.
1994
Hoe maak je een motor die origineel al zo goed is, nog beter? Honda deed het, met de tweede generatie van de FireBlade. Hij werd nog lichter, door een aluminium bovenkuip ter vervanging van het stalen exemplaar te gebruiken. Ook werden de veren anders ingesteld, voor nog meer feedback van de weg. Uiterlijk valt het design van de koplamp op en het Urban Tiger-kleurenschema.
1996
Twee jaar later kreeg de FireBlade weer een update, waarbij de cilinderinhoud werd vergroot naar 918 cc. Daarmee steeg het vermogen naar 128 pk. Verder kregen ook het frame en de voorvorken aandacht en werd de benzinetank hervormd voor een comfortabelere zitpositie die 10 mm hoger was. Leuk detail: het voorspatbord is hetzelfde exemplaar als dat op de NSR500 GP-machine.
1998
De FireBlade was al een lichtgewicht in zijn klasse, maar het kon nog een stuk lichter. Dat bewijst het 1998-model. Maar liefst 80 procent van alle onderdelen werden herzien, en waar een lichter materiaal gebruikt kon worden, gebeurde dat ook. Het resultaat? 180 kg en 130 pk, dankzij een coating met lage frictie op de zuigers. De FireBlade kreeg ook nieuwe tellers en een stijvere swingarm.
2000
Met het nieuwe millennium voor de deur was de opdracht voor de Honda-ingenieurs duidelijk: minder gewicht en meer vermogen. Dat eerste lukte door nog eens 10 kg af te schaven van het 1998-model. Het extra vermogen werd gevonden door de carburatie te vervangen door elektronische injectie. Daarbij steeg ook de cilinderinhoud naar 929 cc. Een erg impressionante 148 pk was het resultaat om andere superbikes het leven zuur te maken.
2002
Een scherpere styling, meer cc’s en minder gewicht. Met 168 kg het laagste gewicht ooit van een FireBlade. Door de hogere cilinderinhoud doorbreekt het 2002-model de grens van 150 pk en klokt af op 151 paarden. Het is de laatste FireBlade waar Tadao Baba, bedenker van de originele FireBlade uit 1992, aan heeft meegewerkt. Honda schrapte de hoofdletter B in de naam als een teken van respect voor Baba die het project verliet.
2004
In 2004 werd Kunitaka Hara de projectleider van de nieuwe generatie Fireblade, nu dus met een kleine ‘b’. Voor het eerst kunnen we spreken van een litermotor, want de 998cc-viercilinder was compleet nieuw en leverde 172 pk. Hetzelfde geldt voor de styling, met nog scherpere hoeken en koplampen, en een weggewerkte uitlaat onder het kontje. Nieuw zijn het chassis, de swingarm, de elektronische stuurdemper en radiale remmen.
2006
Het 2004- en 2006-model lijken zeer op elkaar, maar onderhuids is de jongere Fireblade bijgepunt op allerlei dingen. Aanpassingen aan de kleppen, in- en uitlaat, nieuwe zuigers en een bijgewerkte cilinderkop zorgden voor meer koppel. Een kleinere eindoverbrenging moest de acceleratie verbeteren. Verder werden de voorste remschijven groter en kregen die lichtere remklauwen. John McGuinness brak de magische barrière van 130 mph (209 km/u) gemiddelde snelheid op de TT van Man op een vrijwel identieke 2007-Fireblade.
2008
Een nieuwe Fireblade ziet in 2008 het levenslicht, met zijn typerende druppelogen. Opvallend, of net niet, zijn de richtingaanwijzers die verborgen zitten in de zijspiegels. Het design is nieuw, met nu een uitlaat naast het achterwiel, lichtere velgen en monoblock-remmen. De viercilinder krijgt titanium kleppen voor een topvermogen van 176 pk. Het is ook voor het eerst sinds de RC45 dat de Fireblade een slipperkoppeling heeft.
2012
De Fireblade mag 20 kaarsjes uitblazen, en dat mag niet zomaar ongezien gebeuren. Honda’s snelste krijgt nieuwe Showa Big Piston-veren, nieuwe wielen met twaalf spaken, een scherper getekend design en een verfijnd injectiesysteem. Opvallender is het lcd-dashboard, waarop een digitale versnellingsindicator op terug te vinden is.
2017
In 2017 stelt Honda een compleet nieuwe Fireblade voor. Hij is met 189 pk een stuk krachtiger, is 15 kg lichter en krijgt een verbluffend modern design. Veel belangrijker nog is de intrede van een zeer compleet elektronicapakket, met onder andere tractiecontrole, rear lift control en wheelie control. De SP-versie krijgt semi-actieve Öhlins-vering.
2020
We zitten al aan de veertiende generatie Honda Fireblade. De machine is nogmaals helemaal vernieuwd en levert een allesverslindende 218 pk en 113Nm-koppel. Op dat moment de sterkste 1000cc-vier-in-lijn die ooit gebouwd werd voor massaproductie. Meer dan ooit is de Fireblade gefocust voor het circuit, met veel technologie die rechtstreeks van de RC213V-S komt. Voor het eerst zien we ook winglets.
2022
De Honda Fireblade mag maar liefst 30 kaarsjes uitblazen. Een ongekend succes voor een superbike. Om die gebeurtenis wat extra in de kijker te zetten, presenteert het designteam van Honda de 30th Anniversary Fireblade SP. Die krijgt het originele kleurenschema van de oer-FireBlade uit 1992 mee. Ook onderhuids wordt de machine licht aangepast met onder andere fijner werkende elektronica en betere tractie uit de bocht.
UPDATE: Inschrijving is gesloten. Uit de honderden aanmeldingen hebben we weer een mooie selectie kunnen maken.
Heb jij een motor gekocht tussen de 1.000 en 3.000 euro of tussen de 10.000 en 15.000 euro?
Wij hebben weer opnamedagen ingepland voor onze videoserie ‘Wat Rij Jij?’. Hiervoor zijn wij op zoek naar jou! Op maandag 28 maart en maandag 4 april trekken we het land in voor motoren die zijn gekocht tussen de 1.000 en 3.000 euro en tussen de 10.000 en 15.000 euro.
Heb jij een motor gekocht tussen de 1.000 en 3.000 euro of tussen de 10.000 en 15.000 euro? En heb jij op één van onderstaande datum(s) overdag een uurtje voor ons de tijd? Geef je dan op via onderstaand formulier. We komen graag bij je langs!
Opnamedatums – Maandag 28 maart – Maandag 4 april
Categorieën die we gaan behandelen – Motoren gekocht 1.000 tot 3.000 euro – Motoren gekocht 10.000 tot 15.000 euro
Heb jij op dinsdag 22 maart nog niets van ons gehoord? Dan behoor je deze keer niet tot de geselecteerden. Alle achtergelaten gegevens worden na de draaidagen conform de AVG verwijderd uit ons systeem.
In 2019 onthulde Kawasaki de Ninja ZX-25R, misschien wel de spannendste motorfiets met kleine cilinderinhoud van de Japanse fabrikant van de afgelopen tijd. Waarom? Omdat de ZX-25R werd aangedreven door een 249cc-viercilinder die 50 pk leverde bij een stratosferisch toerental van 15.500 tpm, met een maximum toerental van 17.000 tpm.
Foto’s: MN
Helaas was de ZX-25R vanwege de emissienormen slechts in een handvol landen verkrijgbaar en heeft het overgrote deel van de wereld niet kunnen ervaren wat deze motorfiets allemaal te bieden had. Maar daar zou nu wel eens verandering in kunnen komen. Er gaan al een tijdje geruchten over een 400cc-motorfiets met vier-in-lijn-blok, de ZX-4R. Het ziet ernaar uit dat deze motorfiets binnenkort het daglicht zal zien.
Cover Young Machine 2022 editie 4.
Young Machine, een publicatie die vrij betrouwbaar is met informatie over nieuwe Japanse motorfietsen, heeft in haar februari-nummer vermeld dat ‘een testwaarneming van een nieuwe machine die de Ninja ZX-4R lijkt te zijn naar de redactie is gestuurd’. Wat meteen opvalt, is dat de ZX-4R visueel is afgeleid van de topper in het Kawasaki-gamma, de ZX-10R.
Verwacht wordt dat de ZX-4R zal beschikken over een uitgebreid pakket eersteklas hardware en elektronica, aangezien de kleinere ZX-25R zeer goed was uitgerust. Die laatste had een Showa SFF-BP (Separate Function Fork-Big Piston)-voorvork en Kawasaki’s back-link achtervering. Hij bood ook tractiecontrole, een ‘op- en terugschakel’ quick-shifter en rijmodi.
Er is nog geen informatie over het motorblok dat de motorfiets zal aandrijven, maar we zouden een piekvermogen van 80 pk kunnen zien. Als dat zo is, gaat de Kawasaki ZX-4R de concurrentie met motorfietsen als de Yamaha R7 en Aprilia RS 660.
Het is algemeen bekend dat Kawasaki in de toekomst elektrische motorfietsen wil bouwen en er ook al aan werkt. Maar het feit dat ze werken aan een moderne, elektrische versie van Rudolph the Red-Nosed Reindeer is verrassend.
Wat op het eerste gezicht een voorbarige 1 aprilgrap lijkt, is Kawasaki’s bijdrage aan de International Robot Exhibition 2022. Nee, het is niet bedoeld om Kawasaki’s toekomst op het gebied van motorfietsen voor te stellen, maar het feit dat het ‘voertuig’ is uitgerust met een stuur en je er ook op kunt ‘rijden’, dwingt je bijna om deze vergelijking te maken.
Nuchter gesteld is het een robot genaamd Bex (ibex in het Engels, steenbok in het Nederlands). Net als Honda is ook Kawasaki actief op het gebied van robotica en op de beurs liet Bex zien wat hij kan. Hij is in staat lasten tot 100 kg te dragen. Een mens kan ook op zijn rug zitten en Bex dan besturen via een stuur. Maar hij kan ook worden uitgerust met een soort bagagedrager om ladingen over ruw terrein te vervoeren. Bex kan ook ‘knielen’ en op wieltjes zitten waarmee hij kan ‘rijden’.
De motorwereld rouwt om de dood van Chris Pfeiffer. De stuntrijder leed aan depressies en beroofde zichzelf afgelopen weekend van het leven. Hij was pas 51 jaar oud.
Chris Pfeiffer begon zijn motorcarrière in de trialsport toen hij 10 jaar oud was. In 1985 werd hij Duits jeugdkampioen en in 1988 Duits kampioen in de B/C lijnklasse. Later was hij zeer succesvol bij de Erzbergrodeo en won vier wereldtitels stuntrijder en vier Europese kampioenschaptitels.
Chris kennen we van de stuntvideo’s die hij in samenwerking met BMW Motorrad deed. Vooral de stunt op het BMW-hoofdkantoor in München staat ons nog scherp voor de geest. Bijzonder, want deze werd in 2009 opgenomen.
Een beetje kleur kan geen kwaad, ook niet in de motorwereld. Genoeg met al die grijze, zwarte of witte exemplaren – ja jij, Honda NT1100 –, ga eens voor een kek kleurtje. We doorlopen het 2022-gamma op zoek naar de wildste kleuren die je kunt kopen op een motorfiets. Daarbij laten we de 125cc’tjes en scooters links liggen, en mag er maar één model per merk aantreden. Hier gaan we, in willekeurige volgorde en alfabetisch gerangschikt.
Aprilia RS 660
Ondanks dat de Acid Gold-kleur op de Aprilia RS 660 al een aantal jaar oud is, blijft het een van de opvallendste en meest gewaagde kleuren(combinaties). Al helemaal met de rode velgen. De RS 660 is eigenlijk altijd opvallend, ook in het Lava Red en zelfs in het Apex Black. Als je voor een van die twee kleuren kiest, krijg je zelfs een zwarte achtervelg en een rode voorvelg.
BMW K 1600 GT
We konden kiezen voor de M 1000 RR of de Edition 40 Years GS, maar besloten toch voor de nieuwe K 1600 GT in Style Sport te gaan. Waarom? Omdat het een grote, zware toerbuffel is die je allerminst in zo’n sportieve, opvallende kleur verwacht. De kleur zou trouwens ook goed werken om nep-politie te spelen. Een fluo-oranje helm op en iedereen zal zich heel braaf in je buurt gedragen.
Ducati Diavel 1260 Lamborghini
“Een Ducati moét rood zijn!” Blijkbaar toch niet, want de Diavel 1260 staat erg goed met zijn matgroene Lamborghini-jasje. Gooi er wat carbon bij, gouden accenten en ongelooflijk mooie velgen, en je krijgt het tweewielige equivalent van de Lambo Siàn. Opvallender dan een rode Panigale, en daarom kozen wij ook voor deze gelimiteerd in oplage gemaakte Diavel.
Het (kleuren)design van de Fireblade is moeilijk subtiel te noemen. Felrood met blauw en wit, of matzwart met gouden velgen. De blits zul je er altijd mee maken. Maar je kunt nóg blitser voor de dag komen, met de 30th Anniversary-kleurstelling. Die kopieert de originele kleurencombo van de allereerste Honda Fireblade uit 1992. En of dat geslaagd is!
Kawasaki Z650/Z900
Een Ducati is rood, een Kawasaki is groen. Laat het in deze lijst nu net even andersom liggen. De Firecracker Red-kleuren op de Z-reeks verwijzen naar de Z1100GP uit de jaren 80 en worden gelimiteerd verkocht om de 50e verjaardag van Kawasaki Z-modellen te vieren. Wat ons betreft kunnen de Kawa’s het goed hebben. Je mag alvast zeker zijn dat je bij de volgende Z-meeting zult opvallen tussen alle groene exemplaren.
KTM 1290 Super Duke R
Oranje is de kleur van KTM. Nu is oranje van zichzelf al een heel opvallende kleur, maar KTM versterkt dat nog eens door haar motoren heel scherp te tekenen en de meest gewaagde combinaties te kiezen. In het geval op de 2022 Super Duke R: een blauwe tank, zijpanelen en voorspatbord, samen met een oranje frame en wielen. Doe maar hoor!
Moto Guzzi V85 TT
Moto Guzzi’s zijn veelal sober, maar daarom net zo klassevol, ingekleurd. De V85 TT maakt daar een uitzondering op in de vorm van de kleur Giallo Mojave. Geel, wit, rood en zwart doen Moto Guzzi’s adventure bike er retro en tegelijk modern uitzien. Het moeilijkste zal zijn om er een geschikte outfit bij te zoeken…
MV Agusta Rush 1000
Je moet de designers bij MV Agusta niet uitleggen hoe ze een motor moeten laten opvallen. Van de Turismo Veloce RC tot de Superveloce Alpine of Ago. Je zult er niet naast kunnen kijken. In tegenstelling tot de felle kleuren op die modellen is de Rush 1000 enkel uitgevoerd in het… matgrijs. Begin je al te geeuwen of valt je mond open van de gele details? Hoewel de hoeveelheid geel meevalt, is het toch een machine die er staat. Om nog maar te zwijgen van de uitlaatlijn, het duozadeltje en het dichte achterwiel.
Royal Enfield Continental GT
Je wilt dat je motor altijd blinkt als een spiegel? Dat kun je nu vrij letterlijk nemen, met de Royal Enfield Continental GT in de kleur Mr. Clean. Die krijgt een blinkend chromen benzinetank waardoor je geen te kleine zijspiegels meer nodig hebt om je haar goed te leggen. Wel opletten met vettige vingers. Royal Enfield biedt veel verschillende kleuren aan op haar modellen en weet ze ook altijd leuke namen te geven, zoals Dux Deluxe, Rocker Red en Ventura Storm.
Yamaha R7 World GP 60th Anniversary
Yamaha is niet vies van een kleurtje meer of minder. Zo heeft de MT-reeks al heel wat opvallende velgkleuren gekregen. Ken je het fluogeel nog? Daarna werd het fluorood en nu is het cyaan. Of de nieuwe XSR900 in Legend Blue met gouden velgen. Het opvallendste design vinden wij toch de World GP 60th Anniversary op de R-reeks. Historisch verantwoord, opmerkelijk geslaagd en superspeciaal. Zo moet een kleurendesign zijn.
Arch Motorcycles, het motorbedrijf waar John Wick aka Keanu Reeves bij betrokken is, brengt de 1S-straatsportfiets in serieproductie.
Edele sportman
De 1S was voor het eerst te zien op de EICMA in 2017, en is nu klaar voor serieproductie. Het basisuiterlijk is behouden gebleven, bijvoorbeeld de enkelzijdige achterbrug is nog steeds aanwezig.
De 1S is een sportmotor. Het zadel is veel hoger en de voetsteunen zijn meer gecentreerd gemonteerd. In combinatie met het vlakke stuur resulteert dit in een veel sportievere zitpositie dan bij de vorige Arch-modellen. Als gevolg van de gewijzigde ergonomie moest ook het frame worden aangepast. De tank en de airbox zijn gemaakt van carbon.
Het stalen frame herbergt een S&S-V2-motor met 2032 cc. Hij levert 124 pk en 156 Nm. De nieuwe sportfiets is echter geen lichtgewicht, 255 kg wordt hier vermeld.
De ophangingscomponenten zijn afkomstig van Öhlins en zijn volledig instelbaar. De twee 6-zuiger remklauwen aan de voorkant zijn van ISR. Achter werd een remklauw met 4 zuigers gemonteerd. De ABS is van Bosch.
De BST-carbon wielen zijn geschoeid met Michelin Power RS. De bandenafmetingen zijn 120/70 ZR17 en 140/45 ZR17.
Nobele prijs?
Een prijs voor de Arch Motorcycles 1S is nog niet bekendgemaakt. Verwacht hier echter geen koopje, want de basisprijs van het zustermodel KRGT-1 begint ook bij ongeveer € 145.000,-. Het is ook nog niet duidelijk of de motorfiets gehomologeerd zal worden volgens Euro5 en dus in aanmerking komt voor registratie in Europa.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
