Motorbroeken hebben de laatste jaren een lange weg afgelegd in termen van styling, bescherming en mogelijkheden. Waar je vroeger een klassieke motorbroek oliet liggen omwille van stijl en comfort, tegenwoordig zijn de meeste motorjeans bijna niet meer te onderscheiden van hun modieuze tegenhangers. Ze slagen erin dit te doen terwijl ze tegelijkertijd beschermend en soms zelfs waterdicht zijn.
Dit is ook het geval bij de Italiaanse uitrustingsproducent PMJ en hun nieuwe Tourer WR versterkte jeans. De ideale rijbroek voor het winterseizoen is meestal geen spijkerbroek, maar PMJ probeert met de Tourer WR de conventies te trotseren. Aan de buitenkant ziet hij eruit als een standaard spijkerbroek, met als enige verschil de extra dikte van de beschermers en het waterdichte membraan, maar de Tourer WR beknibbelt niet op veiligheid en bescherming.
De PMJ Touring WR wordt standaard geleverd met verwijderbare CE-gecertificeerde protectoren op de heupen en de knieën. De beschermers zelf zijn gecertificeerd volgens de EN1621-1-norm. Bovendien verhoogt de slijtvaste Twaron – synthetische – stof die aan de buitenkant van de broek wordt gebruikt de veiligheid van de Tourer WR nog verder. Over het geheel genomen is de broek klasse AA PBM-gecertificeerd en voldoet hij aan alle parameters van de EN17092-3:2020-norm.
Qua styling zou je gemakkelijk over het hoofd kunnen zien dat de Tourer WR in feite een versterkte motorjeans is. Aan de buitenkant zijn er geen zichtbare naden, waardoor de beschermers goed verborgen blijven. De gehele buitenkant van de broek is gemaakt van een mengsel van denim en Twaron, dat elasticiteit, comfort en slijtvastheid combineert. De Tourer WR krijgt een geïntegreerd Windtex-membraan dat waterdichtheid en bescherming tegen windchill biedt. Aan de binnenkant biedt de broek extra warmte met een binnenvoering van jersey. Er zijn ook elastische banden onderaan de benen om te voorkomen dat de broek omhoog kruipt tijdens het motorrijden.
Beschikbaarheid en prijs, dit niveau van technologie verwerkt in een jeans ontworpen voor alle doeleinden is zeker niet goedkoop. PMJ vraagt € 239,- voor de Touring WR jeans, die wordt aangeboden in slechts één kleur: marineblauw. Verkrijgbare maten 30 tot 44.
De Chinese binnenlandse markt is bezaaid met motorfietsen waar je twee keer naar kijkt. Waarom? Omdat je je zult afvragen waarom de motorfiets waar je naar kijkt eruitziet als een vreemde karikatuur van een andere, meer populaire motorfiets van een gerenommeerde fabrikant. Begrijp me niet verkeerd, niet alle made-in-China fietsen zijn flagrante copycats – kijk maar naar Benelli en CFMOTO, merken die snel hun positie op de wereldmarkt uitbreiden.
Dat gezegd hebbende, zijn we hier vandaag niet om te praten over Chinese motorfietsen met een goede reputatie. Dat hebben we het afgelopen jaar meermaals gedaan in onze bladen. Laten we in plaats daarvan eens kijken naar het nieuwste kind dat andermans huiswerk kopieert, de Motofino Streetboy V-Maxter 300. We hadden het al eerder over Chinese sportmotoren als de Moxiao Funny-Gale en de Finja, een ZX-10R-kloon. Deze keer vond de Chinese fabrikant Motofino het een goed idee om in het sportieve cruisersegment te stappen.
Wat is een betere ‘sportieve cruiser’ om te imiteren dan de Harley-Davidson Sportster S? Het nieuwste lid van de Sportster-familie is wereldwijd geprezen vanwege zijn unieke styling en geweldige prestaties. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Steetboy V-Maxter 300 de Sportster S heeft gebruikt als… laten we het maar gewoon inspiratie noemen.
Aan de voorkant heeft de Streetboy een brede ovale koplamp zoals die van de Sportster. Hij kopieert zelfs de lijnen van de Milwaukee-roadster met zijn brandstoftank, zadel en achterzijde. Zelfs het ‘Streetboy Motofino’ lettertype op de brandstoftank is een directe kopie van Harley’s lettertype.
Toegegeven, de Streetboy mist enkele karakteristieke kenmerken van de Sportster S. Hij heeft bijvoorbeeld niet de enorme en brede 150mm-brede voorband. Hij heeft ook niet het verhoogde uitlaatsysteem dat doet denken aan vintage flat trackers. En hij heeft ook niet de aanvallende zithouding van de Sportster S, maar kiest voor een meer algemene, ietwat sullige houding.
Qua prestaties is de Streetboy niet eens te vergelijken met de Harley Sportster S. Toch is het interessant om te zien dat de motorfiets gebruik maakt van een aantal bekende onderdelen. Chinese collega-fabrikant QJ Motor werkt al een paar jaar samen met Harley-Davidson aan een kleiner model met V-twin, specifiek voor de Aziatische markt. Zoals zou blijken, hebben andere fabrikanten de hand gelegd op deze motorfiets, waaronder de Streetboy, die dezelfde 300cc-V-twin motor heeft.
Uiteindelijk is de Motofino Streetboy slechts een van de honderden, zo niet duizenden Chinese motorfietsen die de styling van populaire modellen imiteren. De kans dat deze motorfiets zijn weg vindt naar de internationale markt is dan ook vrij klein. Gelukkig maar.
Italië is het land van melk en honing. Nauwelijks ergens anders vormen lekker eten, uitstekende wijnen, een fantastisch mooi landschap en vele eeuwen hoge cultuur zo’n geslaagde combinatie als hier. Het is ook een paradijs voor motorrijders, want het land is bijna overal bergachtig en de wegen zijn daarom meestal zeer bochtig. En veel ervan zijn nog onverhard!
Van de ontspannende “strade bianche”, die vaak omzoomd zijn door de typische cipressen, varieert het aanbod tot behoorlijk veeleisende boswegen en bergroutes. Op dergelijke wegen hoef je geen honderden kilometers af te leggen om een motordag te vullen met plezier en spanning, dus een relatief klein gebied volstaat voor ons voor deze tour.
Sinds 1980 organiseert Edelweiss Bike Travel motorreizen in stijl. De reizen staan synoniem voor kwaliteit, betrouwbaarheid, deskundigheid en know-how. Niet voor niets hanteren ze het motto ‘The best ride there is’. Ruim 46.000 motorrijders zullen dat beamen.
Mike Woltering, Edelweiss-tourguide, over Droomreis Italië
Van Bologna naar Rome, binnendoor en meestal onverhard.’ Mike Woltering moet glimlachen als ik ’m vraag naar de bijzonderheid van zijn toer door bergachtig Italië. Mike heeft het in eerste instantie niet eens over het lekkere eten, uitstekende wijnen of fantastische landschappen. Voor hem zijn de zogenaamde ‘strade bianchi’ – onverharde, witte wegen – de hoge cultuur van Italië. Natuurlijk rij je op zo’n dag inspannend motorrijden langs bouwwerken uit de Romeinse tijd en gebouwen uit de Renaissance. ‘Maar de essentie van de “Centre of Italy Unpaved-tour” zijn toch de wegen. Italië heeft wat dat betreft echt iets unieks te bieden. En omdat de Apenijnen bijna als een ruggengraat van noord naar zuid in Italië liggen, rijden we ook meestal in de bergen.’ Maar is de afstand Bologna – Rome dan genoeg om acht motordagen mee te vullen? ‘Wat denk je zelf, als je een hele dag met je motor hebt gestoeid? Dan gaat het niet om de afgelegde afstand, maar om een goed bed in een goed hotel. En natuurlijk een koud biertje! Ik verzeker je dat je op zo’n dag niets tekortkomt.’ Moet je dan niet over een ijzeren conditie beschikken om deze toer te kunnen rijden? ‘Nee joh, de strade bianchi zijn niet Dakar. Als je op onverharde wegen een beetje met je motor overweg kunt, komt het geheid goed. Ik zorg ervoor dat er tijdens een motordag ook nog iets te zien valt. En te eten. Per slot van rekening rij je wel in Italië, het land van melk en honing. Dat wil je niet alleen vanuit het zadel beleven, ook het mondgevoel wordt op een heerlijke manier geprikkeld. Neem dat maar van mij aan.’
Ben jij die jonge coureur die helemaal klaar is voor de sensatie van het racen op grote circuits? Dan is de Yamaha R3 Cup echt iets voor jou! Een betaalbare raceklasse waarin jong talent vanaf 13 jaar zich optimaal kan ontwikkelen met de lichtgewicht Yamaha R3 in Cup versie en kan rekenen op intensieve begeleiding op en naast de baan.
Yamaha Racing bLU cRU Benelux biedt een gedegen jeugdopleiding waarbij er al op 12-jarige leeftijd kan worden gestart in de Yamaha R125 Cup. De nog altijd populaire opstapklasse bereidt jonge coureurs optimaal voor op de Yamaha R3 Cup, die in 2023 alweer haar zesde seizoen ingaat. Gereden wordt met de Yamaha R3, een op de MotoGP geïnspireerde lichtgewicht 300cc Supersport. Om de klasse betaalbaar te houden en te waarborgen dat er met gelijkwaardig materiaal wordt gereden worden de motoren opgebouwd met een GYTR wegracekit.
De coureurs van de Yamaha R3 Cup kunnen rekenen op de begeleiding van een gedreven crew met onder andere klasse-coördinator Bob Withag en rijderscoach Leon Bovee. Beide hebben een indrukwekkend CV met een succesvolle loopbaan als coureur en jarenlange ervaring als klasse-coördinator, trainer en rijderscoach in diverse wegraceklassen. Iedere coureur kan rekenen op intensieve coaching en persoonlijke aandacht, zowel op als naast de baan.
Kalender
De Yamaha R3 Cup zal in actie komen bij de race events op de permanente circuits van de BeNeLux Trophy. Er wordt niet alleen gereden in België, Nederland en Luxemburg maar er is ook een uitstapje naar de schitterende Nurnburgring in de Duitse Eiffel en het Franse Croix- en-Ternois wordt twee keer opgezocht. Tijdens ieder event zullen er twee races worden verreden. De voorlopige kalender is als volgt:
8-9 april Croix-en-Ternois (F)
27-28 mei Mettet (B)
10-11 juni Nürburgring (D)
1-2 juli Assen
1-3 september Colmarberg (L)
23-24 september Croix-en-Ternois (F)
De kalender is onder voorbehoud. Voorafgaand zal er nog een voorjaarstraining plaatsvinden op een nader te bepalen circuit.
Europese R-series SuperFinale
Naast de competitie om het kampioenschap binnen de eigen Cup wordt er ook gestreden om een plaats in de Yamaha Racing bLU cRU SuperFinale. De beste rijders uit alle Europese Yamaha R-Cups mogen na het einde van hun eigen seizoen in deze prestigieuze internationale race, die wordt verreden als onderdeel van het WK Superbike, de strijd met elkaar aangaan.
Yamaha R3 Cup-pakket
Het Yamaha R3 Cup pakket bestaat uit een volledig raceklaar, door Ten Kate Racing opgebouwde Yamaha R3. De prijs hiervan bedraagt €12.999,- (incl. btw).
De kit omvat de volgende onderdelen (onder voorbehoud van wijzigingen i.v.m. 2023 model)
Het inschrijfgeld voor deelname aan de Yamaha R3 Cup 2023 is € 4.331,5 inclusief btw.
Dit bedrag is inclusief:
• Race-overall • Racelaarzen • Yamaha easy up tent (bij inschrijving voor 1 januari 2023 of bij aanschaf nieuwe motor) • Paddock Blue kledingpakket
Ben je al in bezit van een Yamaha R3 Cup motor vanaf modeljaar 2019, dan kun je deelnemen aan de R3 Cup tegen dit bedrag.
De prijs is inclusief inschrijfgeld voor de race events en voorjaarstraining, exclusief reis- en verblijfkosten.
Genoemde prijs is geldig zolang de voorraad strekt en onder voorbehoud van pakketwijzigingen i.v.m. levering of opbouw. Voor meer vragen over de Cup of het pakket kun je terecht bij Bob Withag of Leon Bovee via info@yamaharacingbenelux.eu
Honda presenteert al op 2 januari een elektrische motorfiets in de stijl van de Hornet. Ook de racedivisie HRC schijnt te werken aan een elektrische motorfiets voor op het circuit.
Presentatie bij de Rose Parade
Op 2 januari 2023 vindt de jaarlijkse Rose Parade weer plaats in de USA. Dit nieuwjaarsfeest bestaat al sinds 1890 en Honda maakt er sinds 1960 deel van uit. Traditioneel is er in de aanloop naar de parade een geschilderd beeld om de aandacht op de parade te vestigen.
Dit jaar is op het schilderij een motorfiets in Hornet-stijl te zien waarvan de uitlaat ontbreekt en eruitziet als een elektrische motorfiets. Honda USA heeft in dit verband een ‘Electric Motorcycle’ aangekondigd.
Zoals aangekondigd op de persconferentie van de Honda Racing Corporation, werken ze ook daar aan een elektrische motorfiets. Er werd aangekondigd dat HRC werkt aan elektrische motortechnologie voor de racerij.
Aangezien de persconferentie van 12 december vooral ging over de raceplannen voor 2023, werd de elektrische ontwikkeling slechts terloops genoemd, zodat je kunt aannemen dat er volgend jaar nog geen elektrische Honda in een officiële raceserie zal rijden.
Honda-directeur en Senior Managing Executive Officer Shinji Aoyama:
‘Ondertussen heeft Honda nog een belangrijke taak te vervullen op het gebied van de motorsport. Dat is het bereiken van koolstofneutraliteit. Honda heeft reeds onderzoek en ontwikkeling van koolstofneutrale technologieën verricht, waarbij proactief gebruik werd gemaakt van de motorsport. Van nu af aan zullen wij onze initiatieven blijven uitbreiden om dergelijke technologieën in onze race-activiteiten toe te passen. Bovendien zullen we, te beginnen met motorfietsen, mogelijkheden onderzoeken om geëlektrificeerde voertuigen te introduceren in de races waaraan we deelnemen.’
Op basis van de nieuwste 2022 Ural maakt een team van mensen uit het bedrijfsleven en studenten van Twentlantis een elektrische variant van het zijspan. De 22 kW (piek van 40 kW) watergekoelde elektromotor werkt samen met een 26kWh-accu, waardoor een rijbereik van 250 km en een top 95 km/u mogelijk is. Het elektrische zijspan wordt bovendien gebouwd zonder aanpassingen aan het originele frame.
250 km actieradius
Belangrijk voor de makers was een voldoende grote actieradius. Lange afstanden rijden zijn namelijk een kernonderdeel van het rijden met een motorfiets. De originele Ural CT heeft een geschatte actieradius van ongeveer 250 tot 300 km, dus de geëlektrificeerde versie moet daar niet veel voor onderdoen. Maar om tot die 250 km rijbereik te komen, mag je niet te veel van de 300 Watt onboard power voor een koelbox, gereedschap of koffiezetapparaat gebruikmaken.
Omdat bij de ombouw geen wijzigingen aan het frame worden aangebracht, blijft de geëlektrificeerde Ural geschikt voor onverharde wegen. Een ander voordeel van dit elektrische zijspan is dat de stille elektromotor zorgt voor een comfortabelere rit voor de passagier, die dus niet meer pal naast de draaiende benzinemotor hoedt te zitten. Praten tijdens het rijden wordt dus nog makkelijker. Als je dat zelf wil, natuurlijk…
Van legervoertuig tot (elektrisch) pleziervoertuig
Ural werd oorspronkelijk opgericht in de beginfase van de Tweede Wereldoorlog. In 1941 kreeg Ural de vraag om het leger te helpen. De oplossing van een praktisch zijspan bleek veel meer dan dat. Motorrijders over de hele wereld zijn gaan houden van het praktische nut van een zijspan met de mogelijkheid om offroad te rijden. Hoewel het ontwerp is geoptimaliseerd, is het algemene uiterlijk en ontwerp van de Ural CT nog steeds gebaseerd op dat tijdperk. Momenteel is het bedrijf gevestigd in Redmond, Washington. Alle productie en fabricage gebeurt in de Ural-fabriek in Petropavlovsk, Kazachstan. De ombouw tot elektrisch model gebeurt dus nu in Enschede.
Brixton Motorcycles heeft een afbeelding vrijgegeven van de Storr Adventure motorfiets, een potentiële eerste echte off-roader van het merk.
We weten nog niet veel over de nieuwe motorfiets, want het merk heeft vorige week alleen een conceptschets vrijgegeven op zijn sociale mediakanalen. Als we naar de afbeelding kijken, lijkt de machine meer dan een beetje inspiratie te halen uit de onlangs gelanceerde Husqvarna Norden, met strakke lijnen en een rechtopstaande cockpit in Dakar-stijl.
Het lijkt erop dat de motor voor deze machine afkomstig is van een bestaande motorfiets uit de Brixton-lijn, want op de conceptafbeelding staat de naam ‘Crossfire’. De Crossfire serie bestaat uit 500cc roadsters en scramblers met een vermogen van 47 pk en een koppel van 31,7 lb-ft. Ze bieden rijders een alternatief voor de A2-vriendelijke Nakeds van de Japanse merken, en hoewel ze met ongeveer 7.000 pond (8.150 euro) niet erg goedkoop zijn, zijn ze goed uitgerust en zien ze er goed uit.
Hoewel de uiteindelijke specificaties van de Storr nog niet bekend zijn, zullen er waarschijnlijk aanzienlijke veranderingen zijn ten opzichte van het huidige Crossfire-gamma. Maar voor iets concreters dan dat moeten we afwachten. De Storr lijkt zich op dit moment in een zeer vroeg stadium van ontwikkeling te bevinden. Maar met motorrijders over de hele wereld die schreeuwen om goed uitziende, middelgrote ADV machines, zouden we er niet om wedden dat deze motorfiets in productie wordt genomen.
Bericht op de Instagram van Brixton:
‘Ontwikkeld in samenwerking met de in Salzburg gevestigde ontwerpstudio, Ride, is de inspiratie voor het nieuwe Brixton Storr concept de rijervaring. Samen wilden we een fiets creëren waarmee je de dagelijkse sleur van je af kunt schudden. Een fiets gemaakt om de sleur achter je te laten en op zoek te gaan naar plezier en avontuur met je maten. Wat denk je ervan?
Valentijn Langelaan is de laconieke tegenhanger van de diehard motorrestaurateur. Al veertig jaar scharrelen en porrelen en het eindresultaat is nog steeds bijzaak. Een loflied op de chaos.
’t Is de enige keer dat zijn olijke oogopslag even wordt onderbroken door een lichte frons. Als we Valentijn Langelaan vragen wat hij toch heeft met Indian, die Harley-kloon. ‘Het is eerder andersom: Indian was innovatief en trok geld aan met aandeelhouders. Een prikkel voor technische vernieuwing. Harley was als familiebedrijf een stuk conservatiever en liep achter Indian aan.’
Vuurdoop
Het gaat om de reis, niet om de bestemming. Deze wijsheid loopt als een rode draad door het motorleven van Valentijn Langelaan (57). Speuren, bijeenscharrelen en geduldig sleutelen. Héél geduldig. Dat is voor hem de leut van het oplappen van oude Indians. Het begon in 1972 met een 741. Valentijn: ‘Dat is technisch de meest gecompliceerde Indian. Een goede vuurdoop op wat erna zou komen. Ik heb er sindsdien vier gerestaureerd. Elke tien jaar één motor.’ In de schuur, bomvol onderdelen, staan ze rijklaar: een Police Scout (1928), Four (1935) Sport Scout (1937) en een Chief (1944).
Hij gedijt goed in de vrolijke chaos in zijn schuur. En als het niet anders is, neemt Valentijn goedgemutst afscheid van motoren waar járen werk in zit. Ooit stond onder hetzelfde dak een serie BMW eenpitters. Valentijn: ‘Gaandeweg had ik er een hok vol van. Toen ik geld nodig had heb ik ze verkocht, zonder pijn in het hart. Dat geeft dynamiek aan het leven.’
Eén motorfiets is de dans ontsprongen: een BMW R25 uit 1952, Valentijns eerste motor en de favoriet van zijn vrouw Ellen. ‘Een heerlijke pruttelmotor. Die verkopen we nóóit’, zegt ze met blik op haar man, die voor maar één uitleg vatbaar is.
Ooit was een BMW-rit bijna hun laatste. Met een R67/2 doken ze in Italië een ravijn in, Ellen aan het stuur. ‘Droppie, wat doe je nu?’, wist Valentijn nog uit te brengen, in de veronderstelling dat het zijn laatste woorden zouden zijn. De redding kwam van een piepklein boompje, die een tak tussen de motor en het Steib-zijspan vastpriemde en hen behoedde voor een laatste rit.
Goed baasje
De kwalificatie ‘vrolijke chaos’ is misschien het meest toepasselijk op de leefomgeving van deze Indian-liefhebber. Als manager is hij op zijn werk vooral bezig structuur aan te brengen. Dat heeft wat tegenwicht nodig. Hij typeert zijn schuur als een uitvloeisel van zijn motto: ‘Waar je ordent, ontstaat elders chaos.’ Die chaos krijgt ook toegang tot het huis. Die verbergt onder meer een enorme collectie vooroorlogse Indianfoto’s en stápels werkplaatshandboeken en motortijdschriften. En sleutelen gebeurt ook in de woonkamer. Ellen maalt er niet om. ‘We kunnen dan tenminste praten en het werk met zijn allen volgen. Dat is toch veel gezelliger dan in je eentje sleutelen in de schuur?’
Toch zal Valentijn de komende jaren weer verstek moeten laten gaan in de woonkamer. Want in de schuur wacht het object dat wel eens opnieuw tien jaar sleutelen kan gaan kosten: een MG-TA uit 1937, waarvan er niet meer dan 2.800 zijn gebouwd. Deze ‘Olie B. Bommel’ auto heeft een goed baasje uitgezocht. In de chaos vallen de stukjes vanzelf op hun plaats.
Test 2023 BMW M 1000 R. Opgelet! BMW speelt het spel der verleiding op een sluwe manier. Na de 2022-M 1000 RR-circuitmotor presenteren de Duitsers nu de naakte M 1000 R, modeljaar 2023. De S 1000 R naked bike wordt volledig onder handen genomen om hem nog sneller, exclusiever en vooral meer begeerlijk te maken. Alle zintuigen op scherp, want er wacht ons een hete testrit in het zonnige Spanje.
Fotografie: BMW Motorrad
Testlocatie
Almería, Spanje
Testomstandigheden
droog en warm
Temperatuur
20 graden
Testkilometers
250 km
Bijzonderheden
We mochten ook nog enkele rondjes stoeien op het circuit van Almería. Tegen de 250 km/u!
1 van 7
11 kg downforce bij 220 km/u. Wat zou je toch zonder winglets doen?
Het Shiftcam-motorblok komt rechtstreeks van de S 1000 RR.
Een titanium Akrapovic-slip-on krijg je standaard. Een volledige lijn is optioneel.
Hij moet het van de details hebben.
M-remmen. Vertragen met een hoofletter… M?
Zelfs het dashboard krijgt speciale M-animatie.
BMW’s M-afdeling kennen we uit de autosector. Daar maken de specialisten van vrijwel iedere normale BMW een sportieve variant, die meer pk’s heeft, beter op de weg ligt en niet vies is van circuits. De meest gekende modellen zijn de M3 en M5, met recent helaas ook M-SUV’s zoals de X5 M en X4 M. Het ergste van alles is dat die sportieve SUV’s ook daadwerkelijk briljant rijden. Maar dit terzijde.
Op de motorafdeling is BMW sinds vorig jaar ook begonnen met haar M-magie. Dat is logisch, want het is een letter die sportievelingen aanspreekt en die veel goeds belooft. Dat bleek ook zo te zijn na onze eerdere test met de 2022-M 1000 RR. Een exclusieve superbike die je dat speciale gevoel geeft. En daar gaat het toch meestal om. Op de naakte S 1000 R zijn de M-specialisten nu ook losgelaten en dat ze daar niet over één nacht ijs zijn gegaan, wordt al snel duidelijk.
De M 1000 R krijgt het Shiftcam-motorblok van de 2023-S 1000 RR, waarmee de naked bike 210 pk in M-vorm levert in plaats van 165 pk. Verder zijn de wat brave looks van de S helemaal verdwenen met alle M-opsmuk en opvallende kleuren: forse winglets, M-remmen, spiegels op de korte stuuruiteinden, een korte nummerplaathouder, M-animatie op het dashboard en een uitgebreidere elektronicawinkel. Vooral dat laatste maakt een groot verschil met de S 1000 R, want je krijgt het ‘Rijmodi Pro’-pakket standaard op de M. Daarin zitten onder andere verschillende rijmodi, launch control, instelbare traction control, wheelie control, slide control en een op en neer quickshifter. Een hele boterham dus, die vooral op circuit zijn ding kan doen. Het interessantst is, naast de complete en welhaast oneindige instelbaarheid, dat je zelfs het motorkarakter kunt aanpassen. Jij wil veel koppel bij lage toeren en een zacht eindschot? Geen probleem. Liever een zachte gasaanname onderin en een furieuze knal hoog in toeren? Zoals je wenst. Het hele motorkarakter kan dus aangepast worden en dat is echt wel een pluspunt.
Meerwaarde?
BMW zou uiteraard BMW niet zijn als ze de stevig uitgeruste 2023 BMW M 1000 R niet zouden voorzien van nog een hoop extra opties en accessoires. De mogelijkheden zijn schier eindeloos, met M-zadels, carbon M-onderdelen, M-bandenwarmers of het M Competition-pakket. Dat laatste is een verzameling van het beste van M, met vooral veel carbon onderdelen en… carbon wielen. Het ziet er niet alleen helemaal geweldig uit, maar levert ook een gewichtsbesparing op van 1,6 kg. Dat lijkt niet heel veel, maar als je het vertaalt naar roterende massa, maakt het wel degelijk een groot verschil.
Wij rijden vandaag met de standaard gesmede aluminium velgen, die ook al behoorlijk licht zijn. Er wordt ons geadviseerd om het ’s ochtends, bij 8 graden Celsius, nog wat kalm aan te doen, want koude banden op koud asfalt is niet de beste combinatie. Het tempo van de groep blijft dan ook lang gezapig, waardoor je je begint af te vragen of de M wel zo’n grote meerwaarde biedt ten opzichte van de standaard S 1000 R. Bij normale snelheden voel je wel dat de M meer kracht heeft en sportiever stuurt, maar veel vlotter ga je er niet mee zijn. Die 210 pk’s kun je toch vrijwel nergens gebruiken, want je zit onmiddellijk op hoogst illegale snelheden. Op de openbare weg moet je dus al gekke dingen doen om met de M 1000 R sneller te zijn dan met de S 1000 R. Want laat ons eerlijk zijn, die S is ook geen doetje.
Toch voel je dat de M heel wat meer in zijn macht heeft. De eerste keer dat je aan het remhendel trekt, is het zelfs even schrikken. BMW-remmen zijn gekend om hun directe werking, waarbij je dus met de minste knijpbeweging al flink vertraagt. Bij de M is dat niet anders, het is gewoon nog een tandje extra. Dat is aanpassen in het begin, maar als je er eenmaal aan gewend bent, wil je niets anders meer. De remkracht is werkelijk verbluffend, uiteraard in combinatie met de uitstekende Bridgestone Battlax Racing Street RS11-banden en de Marzocchi-vering, die alles mooi in het gareel houdt.
Remkracht kom je dus nooit tekort. Motorkracht daarentegen… Nee, ben je gek. De keren dat we volgas hebben gegeven, kun je op één hand tellen. Op nota bene bijna lege Spaanse wegen. Als het dan een keertje wel lukte, was het in lage toeren. Ook daar presteert de Shiftcam-viercilinder beresterk. Het is dan wel een hoogtoerig blok, maar onderin trekt hij er ook stevig vandoor. Zo soepel, zo gemakkelijk. Zelfs in de zesde versnelling met 30 km/u begint de M 1000 R niet te hikken. Altijd maar weer die eindeloze slinger aan kracht. Gaat het tempo de hoogte in op bijvoorbeeld een bergweg met wat haarspeldbochten, dan is het voor zowel jezelf als rijder, als de motorfiets, beter om hem hoog in toeren te houden. Zo heb je steeds voldoende kracht en speelruimte om naar de volgende bocht te torpederen.
Frustraties
Waar we de testrit begonnen met het voorzichtig behandelen van het rechter (rem)hendel, kreeg onze linkerhand een dagje rust vandaag. Enkel om te vertrekken vanuit stilstand gebruik je de koppeling nog, daarna gaat alles al quickshiftend. Ook van één naar twee en omgekeerd. Het gebeurt zo naadloos en vloeiend allemaal dat het niet indrukwekkend aanvoelt. Maar dat maakt het des te indrukwekkender. Wat nog mooier is, zijn de verschillende geluiden die daarmee gepaard gaan en ontsnappen uit de titanium Akrapovic-uitlaat: diepe basgeluiden, hoge schreeuwgeluiden, knallen, protjes,… Een allegaartje van hemelse klanken waar je alleen maar blij van kunt worden. Maar toch…
Omdat de machine zo goed presteert, raak je op den duur lichtjes gefrustreerd. Je kunt nergens het beest eens helemaal uitlaten. Hij moet steeds getemd worden. Je voelt dat er zoveel meer in zit en dat de 2023 BMW M 1000 R veel hogere snelheden probleemloos zou slikken, maar die haal je nergens. Op een afgesloten stuk weg voor de fotoshoot raasden we door bochten met 140 à 150 km/u en dan pas voel je wat de BMW echt in zijn mars heeft. Bij dat soort snelheden komt hij helemaal tot leven en toont hij merkbaar zijn meerwaarde ten opzichte van de S 1000 R. Zijn enorme stabiliteit, het bijtgrage, het scherp insturen, de subtiel werkende elektronica; het is één groot feest. Een keiharde Duitse rave party, inclusief drugs.
Maar na die fotoshoot, waarbij we de gesloten weg vier keer op- en afrijden, vervolgen we de route in een groep. En dan krijg je een soort van afkickverschijnselen, want je wilt weer op zoek naar die kick, maar het kan niet meer. Het potentieel zit onder je, maar het mag niet gebruikt worden. Heel frustrerend. Toch rijden we een stevig tempo door de Zuid-Spaanse bergen, maar het is een fluitje van een cent voor de M 1000 R. Hij verteert bochten alsof het kruidnoten zijn bij Sinterklaas, een gat ten opzichte van de voorligger alsof het fonduevlees is bij Kerst. Er is op de openbare weg geen uitdaging voor de M 1000 R. Dat level heeft hij makkelijk uitgespeeld. Zelfs op niveau Hard.
Nieuwe inzichten
Wat dan? Op naar het volgende level, uiteraard! Het circuit van Almería ligt in de buurt van waar we aan het rijden zijn, en – raad eens – we mogen er ons enkele ronden op uitleven. Maar goed ook, want we komen tot een heel nieuw inzicht over wat de M 1000 R eigenlijk is en voor wie hij bedoeld is. Eenmaal op het heilige circuitasfalt, komt de BMW helemaal tot leven. Reden we op de openbare weg meestal in de Dynamic-stand, proberen we nu Race Pro. Nóg scherper, nóg harder, nóg beter. De machine plakt op de weg en laat zich gewillig van bocht tot bocht slingeren. Te snel op het gas? De traction control lost het bijna onmerkbaar op. Te laat in de remmen? Race-ABS is je beste vriend. Te hoog in toeren zonder opschakelen? Het flikkerende dashboard maakt je erop attent om dringend op te schakelen. Het prestatiepotentieel is ridicuul, voor een naked bike. Zelfs bij alles dichtgooien met 250 km/u verliezen de banden hun spoor niet. Het plattere stuur en de meer voorovergebogen zitpositie ten opzichte van de S helpen bij het aanvallen van de bochtencombinaties. Enkel op het lange rechte stuk moet je je nekspieren behoorlijk aanspannen, zodat je hoofd niet van je lichaam wordt gerukt.
Dan beseffen we het plotseling. Dit is gewoon dé perfecte naakte circuitmotor. Dat is waarvoor hij is gemaakt en op een circuit voelt hij zich het beste thuis. Maar wie wil in hemelsnaam een naakte, en dus geen gekuipte, circuitmotor? Nou, ik bijvoorbeeld. Met mijn 1.90 meter ben ik zeker geen reus, maar ik zit altijd veel te gespannen op een circuitmotor. Dat komt puur door mijn lichaamsbouw. Op een naakte motor zoals deze BMW zit ik comfortabeler, heb ik meer ruimte en kan ik vooral beter bewegen. Ik stuur er gemakkelijker mee en krijg daardoor ook meer vertrouwen. Het resultaat is dus meer ontspanning, meer plezier en snellere rondetijden. En je krijgt een nek als Max Verstappen.
Ben je kleiner van gestalte, dan zul je je vast beter voelen op iets als een S 1000 RR-superbike. Dat zal ook zeker wel zo zijn. Maar grote mensen die ook op het circuit willen rijden, moeten zeker eens de vergelijking tussen de twee – in dit geval – BMW’s maken. Hou er bovendien rekening mee dat je op een klein circuit wellicht even snel, of zelfs sneller bent, dan op een superbike. Deze naakte M 1000 R stuurt namelijk wat kwieker en minder stijf, waardoor je ‘kleine’ bochten en combinaties gemakkelijker verteert.
Voor dat alles moet je wel een aantal spaarvarkens stuk slaan. En nu wordt het niet meer zo plezierig. De 2023 BMW M 1000 R staat namelijk te koop voor 25.500 euro. Dat is niet alleen zeer veel geld, maar ook nog eens dik 7.000 euro duurder dan de S 1000 R. Dat is, met andere woorden, een G 310 R, met opties, extra. Is de M dat waard? Moeilijke vraag, gemakkelijk antwoord. Ga je ermee op circuit rijden? Dan wel. Ben je dat niet van plan, dan is het die meerprijs niet waard. Ter vergelijking: de nieuwe 2023-S 1000 RR heeft een prijskaartje van 24.200 euro. Je merkt het, ze maken het je niet gemakkelijk bij BMW.
Conclusie 2023 BMW M 1000 R
Ervan uitgaande dat je een heteroseksuele man bent die dit nu aan het lezen is; wat vind je het aantrekkelijkst? Een knappe vrouw in mooie lingerie, of diezelfde vrouw helemaal naakt? Velen zullen het eerste kiezen en dat is normaal. Dingen die verhuld zijn, trekken meestal meer aan dan dat ze – letterlijk – helemaal bloot gegeven worden. Net zoals dat de meeste mensen een superbike knapper vinden dan de naakte variant. In het geval van de BMW M 1000 R trekken we diezelfde lijn door, zonder hem te vergelijken met de S 1000 RR. De M is een bijzonder indrukwekkende machine die veel te goed en snel is voor de openbare weg. Maar ga er het circuit mee op en je hebt zijn roeping gevonden. Een ideale circuitmotor dus? Nee dat niet, maar wel voor grote mensen die op een superbike te opeengevouwd zitten. Naakt is soms beter.
Op 1 september 2022 stelde Parijs een nieuw parkeertarief in voor motoren en scooters. Voorheen konden alle tweewielers gratis parkeren in de Lichtstad. De ambtenaren hebben echter een parkeertarief van €3 per uur ingevoerd om vervuiling en lawaai in de stad tegen te gaan. Om nog meer opschudding te veroorzaken, gold het nieuwe tarief alleen voor motorfietsen en scooters met een verbrandingsmotor.
Slechts drie maanden na het bevel heeft de Parijse politie al meer dan 200.000 parkeerboetes uitgeschreven. Met boetes tussen € 25 en € 37,5 bedraagt het duizelingwekkende totaal meer dan € 5 miljoen aan boetes. In dezelfde periode hebben de autoriteiten 5.000 motoren en scooters verwijderd en in beslag genomen wegens illegaal parkeren.
Veel Parijzenaars en lokale pendelaars zijn woedend over de dure citaten, maar de Parijse locoburgemeester David Belliard vindt “het een zeer positieve beoordeling” van de nieuwe maatregel. Volgens de Franse media Le Parisien rechtvaardigde Belliard de maatregel met de woorden: “We zijn bezig de motoren te transformeren.”
Dit is niet het enige optreden van Parijs tegen tweewielers met benzinemotor. In januari 2022 breidde de stad het testen van haar geluidsradarsystemen uit. Belliard merkte op dat de geautomatiseerde apparatuur voor het afgeven van kaartjes de “gezondheid en levenskwaliteit” van de Parijzenaars zou verbeteren. Als het systeem eind 2022 wordt goedgekeurd, zal het in 2023 beginnen met het uitschrijven van bekeuringen.
Motor.nl gebruikt cookies om jouw ervaring op onze website zo goed mogelijk te maken. Hiervoor hebben we een aantal cookies nodig. Veel lees en kijkplezier!
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
